Opleiding voor de Buitenlandse Dienst is zwaar ZWARTE KUNST IS HET NIET... v/.t m „rechterhand'' FILMACADEMIE Voor diplomaten cocktail-party s als dagelijks werk Een personeelschef vertelt: m*i pk» ilingers veel idealisme nodig... VOORLICHTINGSNUMMER VAN HET LEIDSCH DAGBLAD 22 MEI 1963 Rond de Buitenlandse Dienst hangen twee hardnekkige misverstanden. Ten eerste hoort men vaak zeggen, dat „de adel" een betere kans maakt om een positie in deze dienst te krijgen dan de „gewone man". Dit is niet het geval. Iedere afgestudeerde krijgt gelijke kansen en het examen is natuurlijk voor allen gelijk. Ten tweede zijn de meeste Nederlanders ervan overtuigd, dat een diplomaat vermogend moet zijn, omdat zijn salaris niet voldoende zou zijn om de kosten van het vak te dekken. Ook dit is niet uaar. De diplomaat krijgt, sinds de „democrati sering" van de Buitenlandse Dienst na de tweede wereldoorlog, een salaris, dat ruim voldoende is om de staat te voeren, die bij zijn positie past. „WIE IS SJOUKJE DIJKSTRA?" Degeen die deze vraag goed kan beantwoorden en wie kan dat niet is nog geen diplomaat. Wel heeft hij een bescheiden stapje gezet op de weg naar het attaché-schap. Die weg is zwaarder dan het signaleren van Sjoukje als wereld kampioene zow doen vermoeden. De vraag is onderdeel van een „quiz", welke quiz weer deel uitmaakt van een vergelijkend vooronderzoek, waarvan aanstaande kandidaat-attachés worden onderworpen. Een diplomaat begint als attaché ofwel „adspirant ambtenaar der Buitenlandse Dienst" en voor hij het examen mag afleggen dat hem deze laagste diplo- matenrang kan bezorgen moet hij een cursus van zestien maanden volgen. De quiz is slechts een onderdeel van een vergelijkend vooronderzoek en wordt elk jaar opnieuw samengesteld. Tevoren is de aanstaande kandidaat medisch goedgekeurd en heeft de rijkspsychologische gens tellingen. Do diplomaat moet een zwerver rijn, maar geen bohé mien, want het is om duidelijke redenen onmogelijk, dat hij de los se levenswijze van deze laatste tot zeeman, die een Deense collega de zijne maakt. Ook vertegenwoor- dienst hem een test afgenomen. De quiz dient om iets te weten te komen over de algemene belangstelling van de aanstaande kandidaat. Is deze algemene belangstelling bevredigend dan ambtenaar y buitenlandse dienst volgt een onderhoud met een examencommissie, die moet beslissen of de aanstaande kandi- vijfde klasse. Het komt zelden voor, met een mes heeft achternageze daat zich kandidaat mag noemen. Als deze commissie een positief oordeel geeft is het verge- dat een kandidaat door de com mis- ten en die niet meer op zijn schip lijkend vooronderzoek goed afgelopen. De kandidaat-attaché wordt uitgenodigd zich geduren- »'eenm« ^"eTjZrt'j'e naarTn naar huEVj moelTeel c^facim *«n vakanties voornamelijk zal de zestien maanden m Den Haag te vestigen om de opleiding voor de Buitenlandse Dienst te an<jere poSt wordt gestuurd, alvo- onderhouden, rapporten schrijven doorbrengen in het vaderland zal gaan volgen. Het is echter een betaalde studie: de kandidaat verdient het salaris van een rens hij wordt bevorderd. Na en conferenties voorbereiden. Ook h'j er toch tegen moeten waken, adiunct-referendaris. Vijfhonderd .eulden bruto in de maand. oneeveer zes iaar. wordt de het bijwonen van cocktailoartv s dat hij de ..atmosfeer" van zijn digt hij een land, waar hij zelf maar zelden komt. Hoewel hij Ne- wordt toegelaten, weer terugkomt derlandse kranten blijft lezen en adjunct-referendaris, vijfhonderd .gulden bruto in de maand. Bovendien weet hij, dat zijn kans om het attaché examen te halen groot is. Want er worden ongeveer zes jaar. wordt de het bijwonen van eocktailDartv s tweede secretaris eerste secretaris niet En hierna is de bevordering „vrij neemt een belangrijk deel van zijn 'and n'®t verliest. De diplomaat tijd in beslag. Op een kleine post leert vermoedelijk meer mensen méér kandidaten tot dit examen toegelaten dan de Buitenlandse Dienst nodig heeft. Dit aantal ligt jn de regel zal de eerste secreta- kan het „cocktail-circuit" voor de kennen in een jaar. dan de mees- tassen de zeven en de tien per jaar. De kandidaten behoeven onderling dus geen concurrentie te „s na weer zes jaar tot ambassa- jonge attaché negen of tien recep- Nederlanders hun hele leven. voeren, het is niet zo dat alleen de deraad worden bevorderd. Het zal ties per week omvatten. Op flink Toch kan hij geen langdurige examinandi met de hoogste cijfers van de ambassaderaad zelf afhan- bezotte ambassades krijgt de jon- vriendschappen sluiten want de kans is groot, dat hij die vrienden na overplaatsing nooit of vrijwel nooit meer zal zien. Als de diplomaat op zijn 65ste Op de kleine post moet'de attaché jaar gepensioneerd wordt en naar Voor wie alles wat met solliciteren te maken heeft associeert met „zenuwen" zoals ook het woord „examen", is het goed zich eens te realiseren hoe de situatie rondom de sollicitatie eigenlijk ligt. Nu in deze maanden vele klamme hoofden zich over de examentafeltjes zullen buigen en de associatie examen-zenuwen door duizenden aan den lijve zal worden ervaren kan het nuttig zijn deze „gekwelde geesten" wat te kalmeren door het onderwerp „sollicitatie", dat na het behalen van het diploma actueel kan worden, van een enerve rend bijgeluid te ontdoen. De zaak ligt in feite heel eenvoudig: het bedrijfsleven, de overheid, organisaties e.d. hebben personeel nodig: de geslaagden hebben „ba nen" nodig. Zij moeten elkander zien te ontmoeten. De bedrijven, vooral de groeiende bedrijven, trachten door wer vingscampagnes de aandacht te trekken van diegenen, die door aan leg, belangstelling en opleiding in principe geschikt zijn voor de taken, die moeten verricht en in vele gevallen ook de functies, waar toe verder in het bedrijf kan worden opgeleid. Men behoeft de dag- en weekbladen maar na te zien om het meest gebezigde wervingsmedium de personeelsadvertentie in grote verscheidenheid aan te treffen. Het zijn even zovele uitnodigingen om te solliciteren, maar: gerichte uitnodigingen! Omdat dit zo vaak uit het oog wordt verloren is sol liciteren voor velen zo'n teleurstellende bezigheid. Aan iedereen dus de raad: begin de advertentie goed te lezen. De goede personeelsad vertentie zal door het opsommen van eisen zo duidelijk mogelijk aan geven tot welke personen zij is gericht. Hieruit volgt als algemene raad: is de uitnodiging duidelijk niet tot u gericht, schrijf er dan niet op. Hebt u ondanks dat toch geschreven, wees dan niet te zeer verwonderd, wanneer u een nega tief antwoord krijgt en concludeer dan niet, dat het schrijven van een sollici tatiebrief een soort zwarte kunst is, die u blijkbaar en helaas niet machtig bent. Voor een goede sollicitatiebrief is lo gischerwijze nodig, dat men daarin blijk kan geven tot de „uitgenodigden" te be horen. Dit kan men doen door t.a.v. de in de advertentie gestelde eisen stuk voor stuk aan te geven, dat men eraan voldoet. Bij het selecteren van de sollicitatiebrieven zal steeds op deze kern worden gelet. Is deze kern niet aanwezig of bedolven on der een veelheid van minder terzake dienende gegevens, dan is de kans groot, dat de brief op het stapeltje van de terzijde gelegde exem plaren belandt. Behalve aan de eis van een duidelijke kern dient de brief te voldoen aan normale eisen van correctheid: redelijk goed papier, behoorlijke indeling, met zorg geschreven, juist geadresseerd, vermelding van eigen adres in de brief, etc. Blijkens de ervaring is het niet overbodig erop te wijzen, dat het beter is de aandacht van de lezer onmiddellijk te richten na zich uiteraard in het kort te hebben voorgesteld op de kern van de sollicitatie, dan deze eerst te vermoeien met de bekende „ver schuldigde eerbied" en de „buitengewone interesse, waarmee men een en ander heeft „gelezen", waarop men dacht „dit is echt Iets voor mij" en „onmiddellijk in de penhouder klom" etc. etc. Met een duidelijke overzichtelijke en zakelijke brief handhaaft men zich onder de kanshebbers, ook in het geval de lezer honderd of meer brieven moet verwerken. Alvorens het schriftelijk stadium van de sollicitatie te verlaten nog een tweetal opmerkingen. Het is een misvatting te menen, dat men een advertentie moet afwachten alvorens bij een bedrijf te solliciteren. Wanneer men een duidelijke op beroepskeuze en opleiding gefundeerde belangstelling heeft voor bepaalde bedrijven kan men daar rustig eens een brief aan wagen. De tweede opmerking betreft de anonieme advertentie. Er kunnen redenen zijn, waarom een bedrijf niet kan annonceren, dat een be paalde vacature zal ontstaan. In dat geval doet men er verstandiger aan geen afschriften van diploma's, cijferlijsten, getuigschriften e.d. in te zenden, die men graag terugontvangt. Dit zijn trouwens in het algemeen bescheiden, die men beter kan overleggen bij het even tuele sollicitatiegesprek. Behoeft men zich dus niet zenuwachtig te maken over het schrij ven van een sollicitatiebrief, ook bij het onderhoud zal men minder last van zenuwen hebben, wanneer men bedenkt, dat het een w e- derkerige aangelegenheid is. Van de kant van het bedrijf zal de met personeelsselectie belaste functionaris zich een indruk trachten te vormen van de geschiktheid van de sollicitant voor een bepaalde functie, nadere toelichting vragen om welke redenen men van be trekking wil veranderen, een indruk trachten te krijgen van het karakter, etc. Hij zal zich voorts moeten vergewissen of de voorstelling, die de sollicitant zich van de functie en de toekomstmogelijkheden heeft ge vormd juist is. Op deze punten zijn vragen van de zijde van de solli citant evenzeer op hun plaats als omgekeerd. Als de selecteur (selectrice) toelichting vraagt op de brief, waar om zou de sollicitant dan geen toelichting vragen op de advertentie en informeren naar mogelijkheden in de toekomst, naar de afdeling waar hij komt te werken etc. Het sollicitatiegesprek is dus geen ver hoor met éénrichtingsverkeer van vragen en antwoorden, maar een wezenlijk gesprek. Wanneer men echt blijk kan geven zich terecht als gegadigde te hebben aangemeld en vragen over opleiding, belang stelling, werklust en gezonde ambities positief kan beantwoorden, be hoeft men zich niet de zwakkere partij te voelen. Niet weten, wat men wil is uiteraard wel een zwakke basis voor een sollicitatie. Helaas moeten vele geslaagden met prachtige diplo ma's en cijferlijsten het antwoord schuldig blijven, wanneer men de vraag stelt: „Wat wil je worden?" Gelukkig wordt in de laatste ja ren steeds meer gedaan om het gebrek aan oriëntatie op het gebied van studie- en beroepskeuze op te heffen. Op vele punten is er een groeiend contact van het onderwijs met het bedritfsleven, dat in deze lacune tracht te voorzien. Uit het voorgaande moge duidelijk zijn, dal degenen, die gewerkt hebben aan de basis van hun sollicitatie het solliciteren zelf met vertrouwen en zonder zenuwen tegemoet kunnen treden. Het bedrijfs- keven set hen graag komen! slagen. Bovendien is er nog de gen jang duurt voor hij ge diplomaat zijn eigen specialisa- eenmalige mogelijkheid tot de rang van ambassadeur bereikt, tie. Hij hoeft dan alleen die cock- herexamen. ambassadeurs staan niet alle tail-party bij te wonen, die iets te HET EXAMEN waarvoor in op dezelfde hoogte: zij zijn onder- maken heeft met die specialisatie, principe alleen kandidaat kunnen verdeeld in ambtenarenbuiten- anrica dionct H-rn,. ttuoadD an aar. zijn afgestudeerde juristen, econo- landse dienst derde, tweede en eer- alle taken verrichten, die de am- Nederland terugkeert beeft hij een K.cnnni «i™i,x~n ste klasse. Nederland telt momen- bassadeur zelf niet af kan. Het aan- rijk leven gehad. Hij kent vele zi teeI ne8en ambassadeurs, die het tal ontvangsten loopt daarom sterk vreemde landen beter dan zijn en «neb,«en hu,« d. 11 en He 11 omhoog En het js van het groot. eigen land. Maar juist in Nederland en arabisten, tussen de 23 en de 32 jaar. is zwaar. Dat moet ook. ..«rstekiasseschap hebben Want Nederland heeft na de oorlog re een ..zware" buitenlandse politiek DE JONGE ATTACHé komt tot mensen kennen, bij moc< in het vreemde in zijn eigeji land. Daar- gevoerd. Deze politiek heeft ons de ontdekking, dat er veel richtin- land waar hij is geaccrediteerd om vestigen veel oud-diplomaten land een positie in de wereld ge- gen zjjn jn de diplomatie. Hij kan de weg weten" en alle autoritei- zich na hun pensionering in het geven, die belangrijker is dan het naar een kleine post worden uitge- ten kennen, die hem bij het uitvoe- buitenland. bevolkingsaantal of de oppervlakte zonden. waar hij als „tweede ren van zijn taak van nut kunnen ah ,iu u v»r aangeven. Geen van de met Ne- man.. naast de chef van de missie zijn. Bovendien heeft hij een re- 0N£^S_«J nZL^" derland vergelijkbare landen is zo- onmiddellijk wordt ingeschakeld bij presentatievo functie: Hij moet looP de Buitenlandse Dienst op- zeer „aanwezig" in de vijf wereld- de vele werkzaamheden die door zich laten zien. Nederland en de vallend gering. De diplomaat kiest delen. Om deze positie te kunnen de vertegenwoordiging worden ver- Nederlanders worden in den vreem- vak zorS- H'J »s trots op behouden en te versterken moet de richt Hij kan voor een bepaalde de voor een groot deel afgemeten de ..d'ensf en trots op het feit. van KnitAaiaiuUA i dat hij een sleutelpositie kan en mag innemen in het brede contact tussen Nederland en de rest van ste belang, dat hij geen receptie zal hij weinig vrienden en kennis- overslaat. Want hij moet de juiste sen meer hebben. Hij Is vaak een minister van buitenlandse zaken Nederlandse industrie de mogelijk- naar de wijze, waarop de diplo- kunnen beschikken over een appa- heden voor vestiging in het land maat zich gedraagst. raat dat hem in staat stelt deze waar hij is geaccrediteerd moeten zeer actieve politiek te voeren. onderzoeken, °maar ook moet hij HET BEROEP van diplomaat komt de wereld. Aan dit apparaat, aan deze Bul- ervoor zorgen dat de Nederlandse uit de verf als een beroep vol te- tenlandse Dienst, worden dus hoge eisen gesteld. De werkzaamheden van de dienst liggen op politiek, economisch, consulair en voorlich tend terrein. De Nederlandse Bui tenlandse Dienst houdt zich al lang niet meer voornamelijk bezig met het contact tussen Nederland en één bepaalde buitenlandse mogend heid, meer en meer wordt het ac cent gelegd op contacten met meerdere landen tegefcjk. die op conferenties worden gelegd en on derhouden: het bilaterale aspect van de dienst wordt minder be langrijk. het multi-laterale neemt gaandeweg meer plaats in. Zo speelt Nederland in de verschillen de internationale lichamen, in de Verenigde Naties en de Noordat- lantische Verdragsorganisatie bij voorbeeld, een relatief grote rol. De Nederlandse diplomaten nemen deel aan conferenties, waarop ve le landen zijn vertegenwoordigd, onze vertegenwoordigers op deze conferenties zullen voldoende ge halte moeten hebben om aan de conferentietafel een belangrijke rol te sj>elen. PETER STRUVE De Nederlandse Buitenlandse Dienst omvat momenteel 350 leden, verspreid over 74 posten. Elk jaar worden ongeveer tien aspirant-ambtenaren aan de dienst toegevoegd. Zij hebben dan eerst een examen afgelegd voor een examencommissie, be staande uit mr. A. L. de Block, lid van de Raad van State, prof. mr. dr. J. P. A. Fran cois, secretaris-generaal van het Permanente Hof van Arbitrage, A. H. Hasselman, buitengewoon gezant en gevolmachtigd minis ter, chef van de directie Bui tenlandse Dienst van het minis terie van buitenlandse zaken, jhr. A. P. C. van Karnebeek, buitengewoon gezant en gevol machtigd minister, dr. W. P. H. van Oorschot, directeur-ge neraal van de buitenlandse eco nomische betrekkingen van het ministerie van economische za ken, prof. dr. J. Tinbergen, hoogleraar in de wiskundige eco nomie en de ontwikkelings-pro- grammering aan de Nederland se Economische Hogeschool in Rotterdam, prof. dr. B. H. M. Vlekke, hoogleraar in de actue le internationale staatkunde aan de Rijksuniversiteit in Leiden en C. C. Zeverijn, firmant van de firma Tiedeman en van Ker- chem in Amsterdam. Inlichtin gen over het attaché-examen worden verstrekt door de secre taris van de examencommissie, de heer I. Verkade, die zitting in ^e Lange Houtstraat 26, in Den Haag, waar een af deling van het ministerie vaD Buitenlandse Zaken is gevestigd. DE OPLEIDING van de aan staande diplomaten heeft dus in Den Haag plaats. Zij krijgen een cursus in de geschiedenis van 1815 tot heden, het directoraat-generaal voor de buitenlandse economische betrekkingen verzorgt een theoreti sche en praktische leergang en ten slotte zijn er de twee verplichte ta len. Engels en Frans. Ook moeten zij een bijtaai kiezen. Hiervoor ko men Duits, Spaans of Russisch in aanmerking. Voor sinologen en ara bisten wordt op deze regel een uit zondering gemaakt. Zij hoeven geen bijtaa! te kiezen en alleen de Engelse taal moeten zij grondig be heersen. Je was ze wel eens tegengeko- werd afgewisseld met het Franse men in een boek of een film: die „Je vous prie d'agféer mes saluta- vlotte, goedgeklede vrouwen, die op- tions distinguées" of het Duitse gewekt en geroutineerd de topgehei- „Hochachtungsvoll"Je leerde het men van het bedrijf met hun baas verschil tussen de Amerikaanse en deelden en ten slotte met hen Nederlandse briefindeling en kon trouwden. Je liep met je mulo- of met zekerheid kiezen tussen „wel- HBS-diploma op zak en dacht dat edelzeergeleerd" en „hoogedelacht- zo'n baantje wel iets voor jou was. baar". Dus ging je een cursus volgen Daarna ging je solliciteren. Je voor privé-secretaresse. Na een tijd- had een diploma, kon correspon- je wist je al aardig om te springen dentie zowel alfabetisch als nume- met het schrijfmachine-alfabet. Uit riek opbergen, wist wat collatione- q w e r t ij u i o p" enz. kwam ren was, besefte het nut van telex het zinnetje the quick brown fox en telegram en kende het interna- jumps over the lazy dog" voort tionaal telefoonalfabet uit je hoofd, en de bedoeling van dat duistere Dan blijkt dat je eigenlijk nu pas „springen was je nu duidelijk, begint te leren wat het werk van Steno bestond niet langer uit hiëro- een secretaresse inhoudt. Alle moei. glyfen van halen en krullen, maar zaam verworven kennis moet wor den aangepast aan het bedrijf waar je werkt. Het bedrukte briefpapier werd leesbare voertaal. Het Nederlandse „hoogachtend" pEN beroep dat bij de gemiddel- DAT merkt men al in het pros pectus: „Wat de toekomstmo- eerst een. basisjaar volgt voor van de zaak sluit de mogelijkheid van de Amerikaanse én Hollandse briefindeling volkomen uit. Je baas wil liever dat de briefaanhef luidt: „Weledele Heer", hoewel het ouder wets is. Jij krijgt de schuld wanneer de telefoniste niet binnen drie minuten Amsterdam voor hem aan de lijn heeft. Zo heb je in koortsachtige haast een heel archief onderstebo- vengekeerd om een paar zeer ge- opzet van de cursus is zo dat men wichtige stukken op te sporen, of de scholier de verbeelding hef- -- ,.«ai u*= ,w.6. .w, tig aan het werk zet ligt in de gelijkheden betreft van de afgestu- gemene filmwetenschap, daarna in ee'l ze al met meer nodig, En De examencommissie bestaat uit filmerij. Voor velen blijven het dro- deerden van de filmacademie dient een Nederlands filmbedrijf een sta- dat stenogram, waarvan je een zin ge loopt en in het tweede cursus- nict meer kan teruglezm, Je mocht acht personen, waaronder twee di- men, die zij als toch niet reali- men te bedenken dat het aantal plomaten. Ook de secretaris van seerbaar verdringen. maar er plaatsingsmogelijkheden in het Ne- jav één van de twee vermelde w k de commissie, is ambtenaar van de zijn ook vermetelen, die doorzetten derlandse filmwezen zeer beperkt leergangen volgt. Omdat een cur- "em m die belangri/ke conferentie is. Ook de mogelijkheden voor werk sus van twee jaar toch eigenlijk niet storen, maar bij deze brief is in het buitenland zijn zeer beperkt" Buitenlandse Dienst. Het examen, en wel eens willen zien of er wer- meestal in de maand oktober afge- kelijk niet iets te bereiken nomen, bestaat uit een schriftelijk het filmvak. Vroeger moesten zij Niet bepaald de wervingstoon van men de cursus in de toekomst met wel wat kort gebleken is. hoopt we, vee, Xerwi;i je radeloot mon no rnrcti« in no tnnlrrtm ct m zaf en een mondeling gedeelte. Een dan naar Parijs of Rome om hun ochtend wordt besteed aan het ma- licht op te steken, sinds enkele ja- ken van een politiek-economisch ren kunnen zij echter ook op de Ne- opstel. waarbij een keuze uit door derlandse Filmacademie terecht in mumeis. Zorg dat je er óók bij Voorts stelt men het diploma van een middelbare school als mini- 1^ ciële kant van het filmbedrijf morgen zijn gebleven, rinkelt onop- mumeis. Daar wordt streng de in jg academiecursussen te be- hnudeUik rb> te-iein™ de commissie opgegeven onderwer- Amsterdam. Ruim een jaar is dit hand aan gehouden. Uitzonderingen trekken heeft men nog niet kun_ nouaeilloe telefoon. Bovendien komt", een derde leerjaar uit te breiden. zoekt waar nou toch die aanteke- DE bedoeling om ook de commer- nine«n voor de vergadering van pen mag worden gemaakt, 's Mid- instituut aan de Oude Hoogstraat wil men slechts maken voor perso- nen verwezenlijken Waarschijnlijk heb fe vergeten zijn vrouw op te dags wordt vertaald. Uit het Ne- een door de overheid gesubstdieer- nen boven de 25 jaar, die kunnen ;a| man met ,ngang van he, vo,. bel,en om (e Mj mrf derianós m het Engels en het de school geworden en kan zijn aantonen een ontwikkeling te be- Frans. Veertien dagen later volgt vleugels uitslaan, een mondeling examen. Aan het einde hiervan heeft de kandidaat een gesprek met de commissiele- directeur van de school dr den over geschiedenis, en consulair recht. zitten op middelbaar niveau. gend jaar «n schriftelijke cursus thuiskomt. Dut ontdek op dit gebied organiseren omdat 'J. M L. LIET prospectus besluit: „Het toe- men heeft gemerkt dat degenen, je dan om half drie. H latingsexamen is zwaar. Wie die daar belangstelling voor heb- Je moet thee binnenbrengen voor Peters, maakt het de geen bl'ik kan van voldoen- ben doorgaans al in het filmbe- zijn bezoek en morst op de scho- sollicitanten naar een plaatsje op aanleg voor het filmvak drijf werkzaam zijn. Nu reeds is teltjes. Net als je achter je bureau zijn school niet "emakkehjk VaL *'ordt zeker niel geaccepteerd. Het een groot aantal docenten verbon- overweegt of je de schrijfmachine ALS DIT ALLES goed i« verio- honderden die wel graag een aamal kandidaten voor het toela- den aan de schooi: Anton Koolhaas door het raam zult gooien of zelf - tingsexamen is bovendien doorgaans doceert scenarioschrijven, Jan Mul ontslag vragen, komt hij om de zeer groot. Van dit grote aantal licht de techniek van de filmmu- post en zegt heel menselijk: ,,'t kan slechts een klein gedeelte wor- ziek toe. Lien d'Oliveyra doceert Was erg druk vandaag. Hebt u het pen wordt de examinandus beëdigd cursus volgen, worden er na het als attaché. Hij wordt vrijwel on- toelatingsexamen maximaal dertig middellijk uitgezonden, zijn salaris aangenomen. Het spreekt vanzelf gaat aanzienlijk omhoog en drie dat degenen die „graag filmster jaar lang blijft hij in het buiten- worden" en daartoe wel bereid zijn land. bij twee verschillende diplo- naar Amsterdam te komen hun Allemaal niet erg montage. W. Gerdes behandelt ca- kunnen bolwerken?" Tot je eigen bemoedigend. Alleen de doorzetters meratechniek, H. W. Hagenberg on- verbazing antwoord je, dat het volharden en die wil de academie derwijst het vak „filmrecht en film- best ging. En je blijft nog een matieke missies. Na deze tijd brief al snel in de prullenmand dan °°k ^u's* Tegen beta- wetgeving", dr. J. B. Knipping do- uurtje langer om de achterstand maakt hij een scriptie. De scrip- zien verdwijnen en die brieven lins van een collegegeld van 250 gul- ceert filmgeschiedenis, dr. Peters weg te werken. - irriint u-, ii-HH...» ho,,, aio den per jaar kan men verschillen- neemt zelf ook een aantal van de knjgt het instituut heus - zt, die le^rgaJngCT vo|gen vnor ziin rrttenin» Roven. De morgen ben ,e weer tie wordt door de examencommis sie hekeken. tegelijk met de „con- blijk geven een meer reële kijk op duites". de prestatie- en gedrags- het filmbedrijf te hebben, maken beoordelingen, die de twee missie- een kans Maar dan nog moeten zij hoofden over hun jonge attachés zich realiseren dat het aantal te naar Den Haag hebben gestuurd plaatsen krachten in de Nederlandse Op advies van de examencommis sie worden de attachés dan beve derd tot tweede ioueuih ol an deze cursussen te beginnen. colleges voor zijn rekening. Boven- dien geven vooraanstaande Neder- /croutmeerd. tactvolle secretaresse. Je bent ie gang die onder de aanduiding 'andse cineasten gastcolleges. bewust van je verantwoordelijke DAT zijn in hoofdzaak een leer gang die onder de aanduiding ..Draaiboek en scenario" zich tot I^VE praktijk van de afgelopen ja- taak. want heeft niet eens iemand de literair-creatieve kant van het ■-'ren heeft aangetoond dat van gezegd: „Een zakenman heeft sue- filmindustrie klein is Er is dan ook vak bepaalt en de leergang „Ca- de gediplomeerden circa 75 pro- ces, als hij een vrouw heeft die een grote dosis idealisme nodig om mera en mon.age", die zich meer cent binnen een jaar werk vindt zegt wat hij moet doen en een se- op techmscd gebied beweegt. De bij him oi televisie. cretaretse die het doet"?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 18