Goede vaari, behouden thuiskomst
HET BEIERSE NATIONAAL-
THEATER SPOEDIG OPEN
Bridge spelen is geen
schaken met kaarten
Correspondeiitiepartij
4
i
i-'A 4
I
1
3
Münchener Staatsopera is een
instituut van wereldformaat
ft
ft
Katerdag 18 me! 1963
Pagina 4
ROEMRIJKE TRADITIE LEVEND HEDEN
De beroemdste zangers en zange
ressen hebben in het Nationalthea-
ter gezongen, de belangrijkste diri
genten hebben er langere of kortere
tüd gewerkt. I>c Münchener Staats
opera heeft altijd kunnen wedijve
ren met de Berlijnse en de Ween se
Staatsopera. de Scala en Covent
Garden, ja zelfs met de Metropoli
tan.. Dit is vooral te danken aan de
voorbeeldige presentatie van de
werken van Wagner en Strauss, als
mede aan het feit. dat men het
Het Beierse Nationale Theater, sinds 150 jaar zetel van de
Münchener Staatsopera, is herrezen. Twintig jaar na de ver
woesting gaan de poorten van een huis. dat tot de mooiste en
traditierijkste operagebouwen van de wereld behoort, weer open.
De feestelijke opening, die op 23 november van dit jaar zal
plaatsvinden, betekent een culturele gebeurtenis van interna
tionaal formaat.
„Mein schönes Nationaltheater"
moet koning Max Joseph van Beie
ren met tranen in zijn open hebben
uitgeroepen, toen hij in 1823 voor de
puinhopen van zijn mooiste schep
ping stond: Het door Karl von
Fischer ontworpen klassistische
bouwwerk was enkele jaren na zijn
voltooiing een prooi der vlammen
geworden. ..Ons geliefde Nationaal-
theater* zal ook menige inwoner
van München gezegd hebben, toen
het operagebouw in 1943 tijdens een
bombardement in de as werd ge
legd. Slechts twee jaar had in de
19e eeuw de wederopbouw door de
beroemde architect Leo von K lenze
geduurd, na de tweede wereldoorlog
verliepen er 13 jaar. voordat men
met de restauratiewerkzaamheden
kon beginnen. Toen de stad Mün
chen in 1958 haar 800-jarig bestaan
vierde, was slechts de voorgevel
weer opgebouwd.
II (igner-St ranss
De repetitie van de werken, die
tijdens de feestelijke openingsweken
Het Beierse Nationaal Thea-
er aan het Max Josephplein
voor de wederopbouw.
zullen worden uitgevoerd, zijn reeds
begonnen. Als eerste staat op het
programma ..Die Meistersinger von
Nürnberg" van Richard Wagner.
Hoe kan het ook anders. Het werk
beleefde in het Nationale Theater
in 1868 zRn première ook Wag
ner's ..Tristan" werd hier voor het
eerst opgevoerd en stond ook op
het programma in die bewuste on
geluksnacht. toen het oude Natio-
naltheater tenonderging.
spelen van moderne muziek sterk
stimuleert. Ook gedurende de uit-
wijkperiode tn het Prinsregenten-
theater was de Staatsopera van
München tezamen met de Ham-
burgse Staatsopera en thans ook de
Duitse Opera Berlijn West-
Duitsland's belangrijkste opera-in
stituut. De onlangs overleden Fe-
renc Fricsav heeft hier gedirigeerd.
Hans Knappertsbusch stond dikwijls
voor de lessenaar. Spoedig zal Jo
seph Keilberth met zijn ensemble
zijn intrek nemen in het nieuwe
oude huis en de roemrijke traditie
voortzetten, in het National theater
aan het Max-Joseph-Platz, dat voor
de muziekminnende inwoners van
een kunstzinnige stad tot één van
de representatiefste monumenten
behoort.
Onze bridgerubriek
J)e Bierpfennig
Beide keren hebben de Inwoners
van Miinchen daadwerkelijk aan de
wederopbouw medegewerkt en grote
financiële offers gebracht. Onder
wierpen zU zich in 1823 aan een bR-
eondere belasting, de „Bierpfennig",
van 1958 af brachten zij meer dan
vRf miljoen Dmark (bijna 10
van de bouwsom van 60 miljoen)
door inzamelingsacties en tombo
la's bijeen. Beide keren eisten de
inwoners van München echter ook,
dat het theater „precies zoals het
was" weer opgebouwd werd. Zo zal
ook het interieur van het edele
Klenze-bouwwerk in de oorspronke
lijke staat worden aangepast. Nog
steeds zRn er stukadoors, vergul-
ders en behangers aan het werk,
maar thans reeds ziet men iets van
de toekomstige pracht van de zaal,
waarin 2100 personen kunnen
plaatsnemen, het trappenhuis en de
ontvangstruimten.
Er zijn twee groepen van spe
lers. die de aantrekkelijkheid
van het wedstrijdbridge in ern
stig gevaar kunnen brengen.
De eerste groep is die der
langzame spelers de mensen
die telkens weer overwegen of
zij ruiten tweetje, dan wel het
drietje op tafel moeten leggen
en die bij het bieden vaak en
kele minuten ,,in trance" gaan
om dingen te bedenken, die
toch niet te bedenken zijn.
Tegen spelers van deze eerste
groep kan een goede wedstrijdlei
der wel afdoende optreden. Indien
hij begint de spelers te vertellen dat
men voor een speelronde slechts een
bepaald aantal minuten krijgt, zal
dat het tempo reedis bevorderen.
Bovendien zal de wedstrijdleider
dan redelijke controle op de speel
tijd dienen te houden, teneinde de
officiële speeltijd van 7minuut
per spel niet aanzienlijk te laten
overschrijden. Het is mijn stellige
overtuiging, dat enkelingen zich
door dat tempo misschien wel eens
opgejaagd voelen, doch dat het
overgrote deel van de spelers dank
baar is voor het handhaven van
het wedstrijd tempo. Want tenslotte
komt men om te bridgen en niet
om elke ronde weer te moeten
wachten op een paar mensen, die
menen dat bridge een soort schaak
spel met kaarten is.
Ik kan mij herinneren, dat enke
le jaren geleden de NBB klachten
van een club ontving, alwaar men
gewoon was vier of vijf spellen in
een uur te spelen. Men begreep, dat
een dergelijk belachelijk speltempo
een gevaar voor het bestaan van de
club betekende, maar men wist niet
goed wat er aan gedaan moest wor
den.. Enkele publikaties over dit
onderwerp in het maandblad „Brid
ge" bleken later enige verbetering
in de zaak gebracht te hebben. Ver
moedelijk zijn er nog wel andere
verenigingen waar dit probleem aan
de orde komt. Laten de clubbestu
ren dan bedenken, dat zij het zijn
die de meerderheid hunner leden
beschermen moeten tegen diegenen,
die door hun veel te langzame spel
een aanval doen op het wezen van
wedstrijdbridge: een snelle aaneen
schakeling van korte, flitsende
duels, waarin de beste „snelste"
denker moet winnen en niet de
speler die na tien minuten peinzen
tot de conclusie komt. dat harten
heer toch een betere uitkomst is
dan schoppenvrouw.
BR het stRgen van het aantal
biedsystemen en vooral na de In
troductie van de vele „Italiaanse"
klaverconventies en hun varianten,
Elektronische
drukvoelers
sturen boor.
mochlnes bij
ontmoeten van
lagen harde of
zachte steenkool.
Onze schaakrubriek
In 1834 werd tussen Londense en
ParRse schaakkringen een corres-
pontiepartij gespeeld. De Fransen
kozen voor hun zwarte stukken een
reeds in 1497 door Lucena vermelde
verdediging en wisten te winnen.
Sedert dien heeft deze verdediging
de naam van Franse partij verkre
gen.
Aanvankelijk zag men er. on
danks de overwinning in 1834 niet
veel heil in. doch aan het. eind van
de negentiende eeuw kwam het
Frans in de mode en sindsdien be
hoort hij tot een van de belangrijk
ste verdedigingen tegen 1. e2-e4
Evenals het Sicillaans is het
Frans een verdediging met agres
sieve strekking. Zwart gaat eerst
pion e4 aanvallen en als wit deze
aanval wil ontwijken door e4-e5 te
spelen, zet zwart zijn agressie voort
tegen de velden d4 en e5.
Wit heeft een overwicht aan ter
rein, terwijl zwart meestal over
wicht in het centrum weet te ver
krijgen. Voor het zover komt. moet
wit zijn terreinoverwicht voor een
aanval op de zwarte koning weten
te gebruiken. Lukt dit niet, dan is
meestal zwart degene, die aan het
langste eind trekt. Iedere onnauw
keurigheid. vooral door zwart be
gaan, wreekt zich in deze soort
agressieve verdedigingen direct.
Een treffend voorbeeld is de vol
gende partij, uit een Amerikaanse
correspondentiewedstrijd.
Wit: M. S. Ledine; zwart P. Zo-
nies.
1. e2-e4, e7-e6 (de kenmerkende
zet van het Frans). 2. d2-d4, d7-d5.
3. Pbl-c3. Pg8-f6. 4. Lfld3 (een
oude variant) Pb8-c6 (dit is niet
sterk en had vervangen moeten
worden door eerst c7-c5). 5. e4-e5,
Pf6-d7. 6. Lcl-e3, Lf8-e7 (nog altijd
had zwart met Pb4 en c5 meer spel
moeten trachten te krijgen. De pas
siviteit inplaats van agressiviteit
kost hem snel de partij). 7. a2-a3
(verhinderd nu het wat bevrijden
de Pb4) 0-0. 8. h2-h4!, h7-h6 (en
vooral niet Lx h4 wegens 9. Dh5!>.
9 Pgl-f3.f7-f5. 10. e5xf6 e p. Le7xf6.
11 Pf3-g5ü.
Stelling na 11. Pg5:
abcd o fgb
LADDERWEDSTRIJD
CXXXIX
I
i
W
I
4
1
1 1 4
1
1
t
A
1
1
A
1
A
-
t; t
5
i
3
6
wit aan zet, wint.
CXL
Een zeer sterke zet. Er dreigt
Pxe6. En op 11Lxg5?. 12. hxgö,
Lxg5. 13. Lh7t, Kf7. 14. Dh5*, Keï.
15. Lxg5t of 11Pxd4. 12. Ph7,
Te8. 13. Pxf6, Dxf6. 14. Lxd4, Dxd4.
15. Lh7t en 16. Dxd4. Daarom maar
11Dd8-e7. 12. Ddl-g4, e6-e5. 13.
Pc3xd5. De7-d6. 14. Dg4-e4. Lf6xg5.
15. h4xg5, e5xd4. En opnieuw komt
wit met een verrassend sterke
voortzetting. 16. Thlxh6!, Dd6-e5
(want na g7xh6 volgt Dh7 mat».
17 Th6-h8'Kg8-f7. 18. De4-g6
mat.
wit aan zet. wint
Ir er een tweede groep spelers in de
bridgewereld gekomen die het spel
voor andere onaangenaam maakt:
de spelers met de ingewikkelde
biedsystemen. die het bieden voor
de tegenstanders vrijwel onbegrij
pelijk maken.
Men kan echt niet verlangen, dat
elk bridgepaar dat aan een of an
dere wedstrijd meedoet, alle con
venties met hun varianten op va
rianten kent. die de diverse tegen
standers spelen. Het zou in wed
strijdbridge voor paren, een goed
ding zijn als de ingewikkelde con
venties verboden werden De mees
ten dezer conventies hebben niet
eens de bedoeling (en zeker niet het
resultaat) tot betere eindcontracten
te komen; zij zijn er vaak slechts op
gericht de tegenpartij in verwarring
te brengen, zodat die tegenpartij de
betekenis der operaties niet. of niet
voldoende, begrijpt en daardoor on
juist reageert.
Bij het gebruik van dergelijke
conventies is hei niet meer de
vraag, wie het beste bridge speelt
maar wie erin slaagt zoveel vreem
de afspraken in zijn systeem te
spinnen, dat daardoor fouten van de
tegenpartij worden uitgelokt. Het
handjevol spelers dat (nu nog) der
gelijke dingen speelt, moge in bit
tere verontwaardiging wijzen op de
<nog> geldende regel dat elk
systeem toegestaan is men zal de
ogen niet mogen sluiten voor het
feit. dat het wedstrijdbridge op die
manier verlaagd wordt tot een
geestelijk ca tch - as - catc h -can dat
direct leidt naar de ondergang van
bridge als edele denksport. Men be
hoede de gewone Nederlandse brid
ger ervoor dat hij. in navolging van
Italië, te maken krijgt met Delftse
Maastrichtse. Staphorster en nog
enige dozijnen andere klavercon
venties. Gewoon goed bridge spelen
is al moeilijk ien leuk) genoeg!
H. W. Filarski.
MAANDAG trekt weer een on
eindig aantal vissers naar zee.
Het gaat er spannen, om zo
veel mogelijk haring aan de haak
te slaan.
De mannen gaan van huis: hun
wegblijven varieert van een tot drie
weken.
De haring mag dan goud opleve
ren, toch is 't niet Alles goud wat
er blinkt.
Er moet gezwoegd worden, om de
vleet of het drijfnet binnen te ha
len, de haringen te kaken en ze zo
gauw mogelijk in de tonnen te krij
gen.
Daar zRn „kerels van stavast"
voor nodig, gewend aan het verblijf
op het schip, bekend met alle kun
sten van het vak, gehard tegen
weer en wind. bestand tegen alles
wat hun in storm en ontR over
komen kan.
MAARhet reddingwezen is
op post!
We hebben niet voor niets de
vele waakzame mannen, verbonden
aan de K.N.Z.H.R.M., die op het
eerste sein dat er iets onveiligs
voor wiè dan ook aan de hand is,
klaar staan om mensenlevens te
redden, dag na dag op hun post
zijn.
ZR zijn de trouwe wachters aan
de stranden, die geen mens in de
steek zullen laten en bR wie het
niet op ..woorden", maar op „daden"
aan komt.
Hoevelen hadden in de loop der
tRden aan hen niet hun leven te
danken?
Wanneer u straks bij de kar uw
harinkje staat op te peuzelen, heeft
u er nauwelijks enige notie van
hoeveel gevaren er getrotseerd wer
den, om die Jaarlijks weerkerende
lekkernU aan wal te krijgen.
De treilers beuken over de golven,
maar de reddingboot „Koningin
Wilhelmina", waarvan u hier nog
net even de achtersteven ziet, is
paraat. De kruisvormige kabelbeu
gel is hier niet een symbool van de
dood, maar Juist van het leven.
Niemand van de achterblijvers
hoeft bezorgd te zijn, wanneer dit
schip in de buurt is.
En er zijn nog vele andere sche
pen, die op het geringste sein
komen toesnellen, om te helpen
waar dit nodig mocht zijn.
In oude tRden is dat misschien
anders geweest.
Nu beschikt men over genoeg
moderne middelen om iedereen te
helpen, die om bescherming vraagt.
Daarom: gèèn nood en gèèn angst.
De achterblRvers kunnen rustig
slapen gaan.
Er wordt tegenwoordig mèèr
dan ooit! over de wegtrekkers
gewaakt.
Het wordt beslist „Goede vaart en
behouden thuiskomst"!
