DROMEN EN VOORBEREIDINGEN BEGINNEN VROEG HET KROOST OVER OUDE FILM-IDOLEN UIT en THUIS stretch slip Koffieroom voor allerlei gerechten IN HAAR NOPJES (W) ETENS WAARD Vrouwelijke herenkappers Ramon Navarro, Rudolf Valen tino, Douglas Fairbanks. Gary Coo- ^Wloederlyke. overpeinzing per, (zonder kraaiepootjes), John Gilbert. Greta Garbo Clara Bow, de roodharige vamp, de blonde Mary Pickford, Renate Muller, Mar- lène Dietrich als koningin Christine. Zaterdag 4 mei 1963 Pagina 4 100 gr. bitterkoekjes. 4 liter kof fieroom. 75 gr. suiker. 6 blaadjes ge latine, 1 vanillestokje. Trek het vanillestokje en de ver kruimelde bitterkoekjes gedurende een half uur in de koffieroom. Daarna door een dun lapje zeven. Los hierin de suiker en de geweek te gelatine op. Zodra de massa gaat opstijven wordt ze in een ingevette puddingvorm gedaan. Koud weg zetten. keren en garneren met en kele abrikozen uit blik. Rijsttaart Hiervoor wordt een dikke rijste brij van Vi liter melk, 100 gr. rijst en een vanillestokje gekookt. Deze brij moet koud worden weggezet. Het vanillestokje wordt eruit ge haald. Ondertussen wordt 50 gr. bo ter zacht geroerd en gemengd met 2 eierdooiers. 100 gr. suiker. 50 gr. bloem, 50 gr. gepelde fijngehakte amandelen en iets zout. Dit mengsel wordt door de koude rijstebrij ge mengd en daarna bij 2 stijfgeslagen eiwitten gedaan en daar voorzichtig doorheen geschept. Zo ontstaat een luchtig deeg dat in een beboterde en met bloem bestoven springvorm wordt overgebracht en ca. 1 uur in een tamelijk hete oven wordt gebak ken. vuurvaste schotel met de puree en leg hierop naast elkaar de knak worstjes. Bedek deze met de kaas saus en strooi er tot slot nog wat geraspte kaas over. Geef de schotel in een vrU hete voorverwarmde oven in ongeveer 15 minuten een bruin korstje. Kaasspaghetti met niertjes 400 gr. spaghetti, zout, 50 gr. bo ter, 100 gr. geraspte kaas. 6 var kensniertjes. zout. peper, bloem, 150 gr. rookspek in blokjes, 2 uien, pa prikapoeder. Kook de spaghetti gaar in ruim water met zout. Op een vergiet goed afspoelen met koud water. Vóór het opdienen opwarmen in de boter en de geraspte kaas erdoor roeren. Snijd de gewassen varkensniertjes in plakjes, bestrooi deze met wat zout en peper en wentel ze door de bloem. Bak de blokjes spek uit in de koekepan. Bak hierin de nierplakjes bruin. Voeg na 5 minuten de klein gesneden uien toe en bak alles tege lijk verder bruin. Strooi er wat peper en paprikapoeder over. iiniiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiini Datdat zal wel, mompelde ik onzeker. De zoons werden almaar uitge- latener. Zij bespotten de geondu- leerde haren van Mary Pickford, de gekke jurk van Pola Negri, de lange witte armen van Gloria Swanson. Zij lachten om de theatrale poses van de mannen en de smachtende blikken van de vrouwen. Zij gierden om de achtergronden: met vierkan te auto's en villa's als bruidstaarten. Zij brulden om de „humoristische" gezichten van Slim Summerville en Benny Turpin. Over twintig, dertig jaar zullen mijn kindskinderen natuurlijk even veel pret en minachting ten toon spreiden over de film-idolen van deze tijd. maar zoiets moet je nooit aan je kroost vertellen. Dan worden de lievertjes boos. Zijn er van al die beroemdelingen nu nog mensen die zich hebben ge handhaafd tot in deze jaren? vroeg Adriaan pedant. Ja. enkele wel. De meesten zijn intussen overleden, totaal vergeten of gepensioneerd. Maar een paar lo pen nog altijd mee en hoeHier, Peter Lorre en Betty Davis. Cary Cooper is kortgeleden gestorven maar bleef tot het laatste ogenblik in trek. Zeg mans, dat zijn juist de lelijk- sten! Misschien waren het de instelli- genesten. de échte kunstenaars, die bleven Er is geen fijnere zeef op de wereld dan de tijd, kinderen, pre velde ik filosofisch. En daarmede sloot de het album. THE A BECKMAN. Deze hoed is een ontwerp ran Claude Saint Cyr uit Pa- rijs. gedragen door een Zuid- Afrikaans meisje. Zij toont een I doorschijnend laarsje ran Rey- ne op een show ran Hartnell in Londen. Behalve slagroom met z'n hoge vetgehalte van 40 c/c, waardoor de room stijfgeslagen kan worden, levert de zuivelfabriek ook nog de veel minder bekende koffieroom of kookroom met een vetgehalte van 20 Deze koffieroom heel smakelijk in een kopje koffie wordt ook kookroom genoemd, omdat men er allerlei ge rechten mee kan bereiden (roompuddingen, room vla's enz.) Koffieroom is vers (gepasteuriseerd) vrijwel overal verkrijgbaar, mits van te voren bij de zuivelhandel be steld. maar wordt ook gesteriliseerd in tubes verpakt) in de handel ge bracht. Een eenvoudige ..huishou delijke" manier voor het verkrijgen van koffieroom is echter, door b.v. 1 8 liter slagroom te verdunnen met een gelijke hoeveelheid melk, waardoor het vetgehalte van 40% op 20% wordt teruggebracht. Blanc manger Schotel met gegratineerde knakworstjes Maak een heerlijk luchtige aard appelpuree met boter, melk, peper en noot. Maak een gladde saus van boter, bloem en het nat van een blik knakworst en roer hier zoveel geraspte oude kaas door tot een smakelijk, pittig geheel is gekregen. Bedek de bodem van een beboterde Sinds ik een hele tijd geleden (het sneeuwde nog. herinner ik me) eens iets geschreven heb over De Hoeksteen waar de Commissie voor Huishoudelijke en Gezinsvoorlichting in Leiden zetelt, tob ik met een klein schuldcomplexje tegenover de omliggende dorpen. De activitei ten van De Hoeksteen zijn n.l. alléén bestemd voor de stad. Oegstgeest en Leiderdorp zullen er misschien nog mee door kun nen (al moet u op mijn gezag niet afgaan!), maar verderop belanden we in het domein van een andere, zij het gelijksoortige instantie. Aan de ook vrijwel ge lijkluidende naam wordt in dit geval toegevoegd „ten platte- lande". Dit vind ik altijd zo'n lekker plechtig klinkende uit drukking. vooral niet minder dan de stad. eerder het tegen deel. Stichting voor Huishoude lijke voorlichting ten plattelan- de dus! Het is een landelijk or gaan, met in elke provincie een eigen commissie. Voor Zuid- Holland is die gevestigd in Den Haag en ook de Stichting zelf heeft daar haar bureau (als het U interesseert: Segbroeklaan 104, tel. 636875). Waar het onderscheid ook mag liggen, zeker niet in de programma's. Het gaat in beide gevallen over koken, wasbehan- deling, bloemschikken, schoon heidsverzorging en wat voor huishoudelijkheden en vrouwe lijkheden u verder maar kunt bedenken. Zo maakte ik nu dus „ten plattelande" een les in het behandelen van kamerplanten mee. Een gezellig jeugdig lera- resje kwam in een autootje aan rijden (want daarover beschik ken ze allemaal; hoe zouden ze anders al die grote en kleine plaatsen zo intensief kunnen be reizen?). Ze vervoerde daarin ook een dia-projector, benevens een doos vol bezienswaardighe den als plantènsproeiers, plan- tenmest enz. De dia's waren prachtig en leerzaam. Een hele reeks plaat jes van vensterbanken vol bloei ende planten en bladplanten, ook van minder geslaagde en verlepte exemplaren! Dit tot troost en bemoediging van de toeschouwers, die wellicht al niet een benepen hart aan de eigen plantekinderen zaten te denken. En tenslotte moet je ook leren hoe het niét moet! Nu viel me echter allengs iets op. Er waren een heleboel dood gewone vensterbanken met goed verzorgde planten, die in dood gewone, apart te behandelen en verplaatsbare bloempotten ston den. Er was ook een plaatje bij van een pronkstuk van een ven sterbank: een compleet gemet selde, vrij brede bak onder het raam, vol met van die moeilijke planten, bromelia's b.v. en herts hoornvarens. Deze laatste vorm den een tafereel op zich zelf: in de bak stond, schuin voor het raam langs een grillig gevormd, knoestig stuk boomstam, dood hout dus, waarin de varens zich zo goed thuis schijnen te voelen. Er waren er dan ook van boven tot beneden een stuk of vier in aangebracht en ze deden het best. Maar het geheel zo eens in me opnemend, zei ik: „Juffrouio ik weet iemand die dadelijk zou zeggen: hoe moet je nou ooit dat raam lappen?" „Ja"gaf de juffrouw toe", daar slaat u de spijker op de kop! Het is allemaal heel mooi, maar praktisch? Dat is nog maar de vraag! Deze plaatjes zijn van de bloemistenvereni ging, weet u, en dat zijn denk ik bijna allemaal mannen. Met futiele bezwaren van huisvrou wen die nu eenmaal overal bij willen kunnen, houden die geen rekening". Een Frans jurkje voor jeug dige figuren: het materiaal is rode everglaze katoen met zwarte noppen. Het lijfje sluit met vier bandjes op de schou der. Zo ben ik „ten plattelande" weer eens te meer gesterkt in mijn overtuiging, dat het heer lijk is om stukjes lente, zomer, herfst en winter, stukjes bos en stukjes tuin in je kamer te ha len. Maar al die klimplanten, die zich krampachtig aan muren en kozijnen vasthechten, al die gemetselde en dus onwrikbare toestanden voor de ramen? Deze opzichzelf decoratieve elementen proberen van de kamer een compleet oerwoud te maken. En een oerwoud staat buiten, waar regen, wind en zon vrij spel hebben. Maar binnen ja daar móét zo nu en dan de zemelap en de stofdoek gehan teerd worden. Vind u ook niet huisvrouwen in de stad en ten plattelande? HERMINE G. Het onderhoud vun tapijten Nu vrijwel iedere huisvrouw in het bezit is van een stofzuiger, hoeft zy de kleden niet meer te kloppen. Dit kloppen verhoogde trouwens de slijtage. Maar we willen bij de grote schoonmaak de tapijten, zo wel de vaste als de losse, tooh een extra beurt geven. Zuig het tapijt daarom ook eens aan de onderkant. Dit geldt na tuurlijk alleen voor losse tapijten. Neem verder 't tapijt nat af, met een spons. Hiervoor bestaan tapijtrei nigingsmiddelen. Kies een reiniger, die voorzien is van het zegel van de Nederlandse Vereniging voor Huisvrouwen. Wees bij vaste tapij ten van moderne kunstvezels toch nog waakzaam en probeer het mid del eerst op een klein stukje, dat niet in het oog valt. Een oud huis middeltje werkt ook nog altijd goed: spons het tapijt af met lauw water waarin enkele lepels azijn. Als er zware meubels op de kle den staan, dient U deze ieder Jaar iets te verplaatsen, al is het maar een centimeter, om plet-slijtage van het tapijt te voorkomen. De holletjes, die ontstaan zijn, vult U met koud water. Na een uur of acht staat de pool van het tapijt weer rechtop. Bij het opruimen van de rom melkast stuitte ik op een stok oude filmalbum, vol met film sterren uit de jaren '20/30. Verrukt begon ik te bladeren en begroette elk oude kennis met dat warme gevoel van her kenning en weemoed dat een mens overvalt die plotseling met zijn prille jeugd wordt ge confronteerd. Daar stonden, lagen en zaten zij, met versluierde blikken en myste rieuze handgebaren, met geondu- leerde of geplakte haren de „gro ten van het witte doek" uit de oude tyd. Diteh dit bij voorbeeld vond ik wél een echte man. En voorzichtig wees ik op de jeugdige Gary Cocper. Die Ik boog beschaamd het hoofd en begroef daarmede de eerste grote liefde uit mijn prille leven. Wie is dat? informeerde Henk plotseling. Een cowboy op een schimmel staarde ons lachend aan. Hij zag er heel flink en onoverwin nelijk uit. Fred Thomson, lichtte ik geest driftig toe Ai, dat was ook een van mijn grote helden. Ik sloeg geen film over waar hij te zien was. 't Paard is prachtig, gaf Adriaan toe. Die Fred ziet er wel stoer uit. meende Henk waarderend. Goed ge bouwd en zo. Maar zijn pakje is veel te mooi, besliste Adriaan. Zó waren de cow boys beslist niet gekleed, met al die schow en glimmende spijker. Een salon-comboy en daarop was jij ver liefd, mams! Nou ja, trachtte ik het verbleekte idool te verdedigen. Toen was ik pas een jaar of twaalf Henk kreeg nu eindelijk oog voor de dames. Wat zijn ze lelijk, riep hij uit, terwijl z'n vinger langs de wilde pruik van Clara Bow gleed. En zij kijken zo landerig. Vonden de mannen vroeger dit soort vrou wen mooi? Of ons bruidje trouwt in een vor stelijk gewaad met meterslange sleep of in een toiletje dat op de grote dag een langdurig leven be gint, ze kan er in het ene geval even charmant uitzien als in het andere vooral als haar „van ge luk stralende gezichtje" bescheiden maar zorgvuldig en goed is opge maakt en aan haar kapsel en hoofdtooi de grootste zorg" is be steed. Ja. dat is het, Kapsel en hoofdtooi leggen, misschien niet op het eerste gezicht, maar wel op het tweede, heel wat gewicht in de schaal. Ze zijn belangrijker dan de details van het toilet. Daarom hoe zeer er mogelijk ook op alle moge lijke dingen moet worden beknib beld. geven we elk bruidje de raad: bezuinig niet op het gesoigneerde en extra flatteuze aspect van gelaat en kapsel. Veroorloof u. al is het mis schien voor de eerste en de laatste maal. de luxe van een eersteklas kapsel door een eersteklas coiffeur verzorgd Laat hem zo mogelijk de hoofdtooi zien opdat deze in stijl en harmonie zal zyn met het kapsel. Schoeisel Een detail dat al te vaak van ondergeschikt (en derhalve te verwaarlozen) belang wordt ge acht is het schoeisel waarop het bruidje een nieuwe fase van haar leven instapt. Zelfs al moet er bezuinigd worden dan nog is het meestal mogelijk een pas sende keus te doen. Witte zomersandalen horen nu eenmaal niet bij de bruidsjapon, zelfs niet de lange, waaronder „ze toch niet te zien komen". (Hoedt u voor de foto waarop het bruidje de treden van stadhuis of kerk af- schrijdt, of waarop de bruidegom haar over de drempel van het huis draagt). Bij 't bruidstoilet, kort of lang,horen de meest elegante schoentjes die u zich normaal genomen maar per mitteren kunt, schoentjes van het genre pump, in hun meest eenvou dige en sobere vorm. schoentjes met een sierlijk maar niét te hoog hakje. Ze kunnen van witte satijn zijn ja, ook bij het korte toiletje) en in dat geval hoeven ze niet prijzig te zyn, zodat het geen catastrofe is indien ze aan het einde van de grote dag vuil en afgetrapt blijken te zijn. Een pumpje van wit chevreau of ander leer is natuurlijk een geslaag de aanvulling en het zal als zomer - schoentje een prachtige carrière te gemoet gaan, zodat de uitgaaf eigenlijk helemaal niet bijzonder is voor wie tijdig overleg pleegt. De voorjaars- en zomerbruidjes hebben een gemakkelijke keus: de schoe nenzaken zijn goed bevoorraad. Het bruidje dat pas later in het jaar trouwt, vindt straks overschoenen en sneeuwlaarsjes in de rekken waar nu de zomerschoentjes op klanten wachten, ze doet dus goed tydig te zorgen en nu. of mogelijk straks in de zomeruitverkoop, haar Een mantel van frambooskleurige wol en een japon van groene katoen, die er onder wordt gedragen uit de collectie van de jonge Italiaanse ontwerper Roberto Capucci. Deze xomer zal de Grote Dag zijn. De bruidsjapon is misschien al uitgezocht. Hij wordt gemaakt van het Brus selse kant, dat moeder met vooruitziende blik al jaren had bewaard voor haar opgroeien de dochter. Of hij wordt kant en klaar in een confectiewinkel gekocht, misschien wel ge huurd of via een advertentie overgenomen (tweedehands, maar zo goed als nieuw want wie verslijt een trouwjapon?) Het romantische en handige bruidje gaat haar japon zelf maken, maandenlang priegelen van de eerste tot de laatste steek en het moderne prak tische bruidje dat er niet zoveel geld voor over heeft vervangt de traditionele japon door een toiletje dat haar tailleur, haar middag- of feestjapon van de toekomst zal zijn. Er zijn veel mogelijkheden in 1963. ^ISCH EN PR. 0>*" panty girdle '«cfc kantslips breeches m HELANCA- Sanitized typv eJarti«ch* vetiadifl flMtadM# slag te slaan opdat ze straks in na jaar of winter de benodigde witte schoentjes heeft. Niet alleen de dro men, ook de voorbereidingen voor het huwelijk beginnen vroeg. J. V. Bij de foto's: 1 en 2. Op een extra goed kapsel door een extra goede kapper gemaakt, een hoofdtooi (bruidskransje of hoed) die in harmonie is met de lijn van het kapsel. Hier zijn twee bijzon der aantrekkelijke versies van het Parüse huis Rebé: op een modern kapsel met kleine chignon in top allereerst een jeugdig, eenvoudig kransje van satijn, geheel bezet met oranjebloesems. Als tweede een iet wat pretentieuzer gevalletje van witte satijn en vele gardenia's. By het eerste een sluier tot net over de schouders, by het tweede een half lange sluier. Met grote belangstelling volgt de Nederlandse kapperswereld een Haags experiment, waarvoor de Oostenrijkse mevrouw Renate Haverkate—Klavora het Initiatief heeft genomen. Haar idee om in navolging van haar geboorteland, waar het in het geheel niet onge woon is dat meisjes de scheerkwast en de tondeuse hanteren, een herenkapsalon met uitsluitend da mesbediening te openen, zou de oplossing kunnen betekenen van het tekort aan mannelijke kappers bedienden. Zes jaar geleden kwam de nu 24- jarige mevrouw Renate Haverkate naar Nederland, nadat zij in Dorn- birn by Bregenz een opleiding als dames- èn herenkapster had ge volgd. „In Oostenrijk is deze opleiding zeer gedegen", vertelt zij in zeer goed Nederlands. „Aan het begin van de opleiding verbind Je Je voor drie jaar aan een patroon, die verplicht is Je een dag per week naar de vakschool te laten gaan. Als dameskapster ben Je verplicht ook opgeleid te worden in het herenvak. Bij ons zijn de mannelijke herenkappers wel in de meerderheid". Zij begrijpt echter wel dat onder het Nederlandse publiek enige weerstanden te overwinnen zijn. Mevrouw Haverkate wordt in haar salon bijgestaan door twee Oostenrijkse bedienden en een Nederlands meisje, voor wier oplei ding een oplossing gevonden moet worden in overleg met de Haagse vakschool voor kappers en kapsters, waar men nog geen scholing voor vrouwelijke herenkappers kent. Pola Negri en tientallen anderen. Gunst wat leuk! Ik riep de zoons erbij. Kijk. zei ik vertederd, dat waren nu ónze sterren, die wij aanbaden, wier beeltenis wij boven ons bed prikten, wier uiterlijk wij trachtten te imiteren. Onder hun foto's droomden wij van filmroem en marmeren palei zen. van het Wilde Westen en de grote pionierstijd. Geïnteresseerd bogen de jongens zich over het blad. Wat een gekke jurken, mompelde Henk minachtend. Slome jochies, vond Adriaan. Moet je die zien met zyn gluipoog- jes. En hy wees op de legendarische Valentino. Nou. en die dan. krijste Henk. verwoed kloppend op de foto van Ramon Navarro. Die heeft een heel potje brillan tine op zijn haar gesmeerd en zijn lippen zijn ook geverfd. Wat een fat. Ik wed, dat ze allemaal naar par fum stinken, grinnikte Adriaan De ze zeker. Deze was John Gilbert. Was jy vroeger écht onder de indruk van dat soort mannen, mams? vroeg Henk rillend. Nou nee dit soort niet aarzelde ik. wr.nt ik wilde het laatste restje eerbied voor mijn goede smaak in de ogen van de zoons niet verliezen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 12