Eeuwfeest, dat „GABRIELE D zorgen wekt: 'ANNUNZIO 99 Sterkeren trekken niet altijd aan liet langste eind tegen zwakkeren OPLOSWEDSTRIJD Spookfiguurnu vrijwel vergeten DICHTER, SCHRIJVER, STRIJDER Op de index f d'Annunzio de schrijver, f d'Annunzio de dichter, zegt ons heel weinig meer. Het is moeilijk zich voor te stellen met welk een mateloze geestdrift in de jaren voor de eerste wereld oorlog Ieder van zijn boeken werd ontvangen, nog moeilijker te begrijpen hoe hij, in zijn aderde jeugd" te Parijs geves- tigd, daar nog meer werd ge vierd dan in Italië. Toen in 1910 wegens de enorme schul denlast waaronder hij gebukt ging, niettegenstaande de mil joenen (in guldens) die zijn uitgever hem betaalde en voor schoot, de heerlijke renaissan- ce-villa "La Capponcina", bij Florence, waar hij woonde, met zijn gehele inboedel werd ver- kocht, week de „Immaginifico" uit naar Frankrijk, waar hij al s 8 Zaterdag 30 maart 1963 Pagina 4 (Van onze Romeinse correspondent) NIET altijd zijn eeuwfeesten even gemakkelijk. Italië heeft er dit jaar twee van groot belang. Honderdvijftig jaar ge leden werd Giuseppe Verdi geboren en stellig zal de hele wereld tezamen met Italië de grootmeester herdenken. Verdi heeft ons allen Iets te zeggen. Wie de neus ophaalt voor de wat draaiorgel- achtiga melodieën van b.v. „Rigoletto" zal des te meer de >,Otello" kunnen waarderen en omgekeerd. Maar er is nog een ander eeuwfeest en daarover is men het niet Zo gemakkelijk eens. Op 12 maart 1863 werd te Pescara in de Abruzzen Gabriele d'Annunzio geboren. Het zou ons niet ver wonderen, dat het menig lezer zal voorkomen, dat we over een j Spook gaan praten. gauw weer zijn renpaarden had en zijn vele tientallen Russische windhonden. Hij schreef toen in het Frans en Debussy schreef de muziek voor zijn ,,Sint Sebastiaan". De ver maarde danseres Ida Rubin stein danste als naakte jonge ling de titelrol enhet Va- ticaan zette alle werken van d'Annunzio op de index der verboden boeken. Wie leest liem nog? Wie leest tegenwoordig nog d'An nunzio? Vrijwel niemand, hoewel de fascistische jongeren in Italië hem ook nu weer, evengoed als in de ja ren na de eerste wereldoorlog als hun dichter beschouwen. Zijn stijl is te decadent, de geparfumeerde zin nelijkheid van eijn romans en meer nog van zijn verzen heeft de hui dige mens niets te zeggen. Slechts enkele werken kunnen tot het blijvend cultuurbezit van Italië gerekend worden: de derde bundel der ..Laudi", die de naam draagt „Alchione". romans als „Forse che si", ..Forse che no", „Notturno", een toneelstuk als „De dochter van Jo- rio". Als men bedenkt hoe oneindig d'Annunzio heeft namelijk een po- lieke rol gespeeld van betekenis. Wie studie wil maken van de ge schiedenis van het fascisme kan niet anders dan uitgaan van d'An nunzio. De dichter, een groot levens, kunstenaar, reeds op zijn zeven tiende jaar een welkome gast in alle literaire salons van Rome en meer nog in de salons van de Romeinse adel. over wier feesten hij zijn „By zantijnse Kronieken" schreef in de mondaine weekbladen, was al in zijn jeugd een nationalist. Übermensch De kringen, waar hij verkeerde, droegen daar stellig toe bij. In 1892. toen hij bijna 30 was, kwam hij in contact met Nietzsche. Gretig zoog hij diens theorieën in over de „Übermensch", het onderscheid tus sen hogere en lagere rassen en wat dies meer zij. Stellig heeft d'Annun zio lang niet alles begrepen wat Nietsxhe hem uiteenzette, maar hij nam van deze in zekere zin verwan- dragen tot, om met zijn woorden te spreken „de week der passie", waar in de Italiaanse regering door een volksbeweging tot de oorlog werd gedwongen. d'Annunzio. meer dan 50 Jaar oud, gaf zich op als vrijwilliger. Hij nam aan de oorlog deel op een wat onre gelmatige manieT (hij was tegelijk bij de infanterie, de cavalerie, de ar tillerie, de luchtmacht en de vloot) maar uiterst moedig. Als eerste en enige vloog hij in augustus 1913 bo ven Wenen, maar gooide alleen ma nifesten, geen bommen, op de stad. In 1918 werd hij gewond en verloor zijn rechteroog. „Violetboek" De vrede van Versailles beviel hem niet. Hü sprak over „de ver minkte victorie" en marcheerde veel d'Annunzio geichreven heeft dan is datgene wat overblijft niet veel. Vaak wordt hij vergeleken met Oscar Wilde en ook met onze land genoot Couperus. Er is ongetwijfeld overeenkomst in zovere als men met drie typische vertegenwoordigers van het „decadentisme" te doen heeft. Als dichter is d'Annunzio stellig de grootste van de drie. als toneel schrijver haalt hü niet bij Wilde en als romanschrijver kan hij zelfs niet in de schaduw staan van Couperus. Van de drie is hij ook de enige, die vrywel totaal vergeten is behalve dan in fascistische kringen. Wat bindt d'Annunzio aan het fascisme? In zekere zin een vergis sing. Stellig is hij een voorloper van het fascisme geweest en tot de zomer van 1922 was hij als „Com mandante", een titel die hij zichzelf had gegeven na de bezetting van Fiume. in de fascistische beweging zeker even belangrijk als Mussolini. Onze bridgerubriek Bridgevraag dezer week: Noord is gever, niemand kwetsbaar, viertallenwedstr. De zuidspeler heeft: SB 10 H 9 4 2 RAB10 6 KA VB 8. Biedverloop: noord pas - oost pas - zuid een ruiten - west pas - noord een schop pen - OW passen - zuid twee klaveren - noord twee Sans- atout - wat moet zuid doen? Antwoord elders op deze pagina. Sedert het vorige jaar kent de Nederlandse Bridgebond een kampioenschap voor ge mengde paren, een evenement waarin de paren moeten be staan uit dame met heer. De toeloop voor dit gebeuren is zeer groot, vermoedelijk omdat er open inschrijving is en dus ook de minder sterke paren eens kunnen meedoen in een aantrekkelijke serie wedstrij den. waaraan ook vele zeer sterke spelers deelnemen. Dat de sterkeren tegen de zwakkeren niet altijd aan het langste einde trekken, toont het onderstaande spel dat in de eerste ronden van genoemd kampioenschap in Utrecht werd gespeeld: S AIO H A B 8 6 4 2 RH 10 KAH3 8765 M SVB98 R B 9 8 7 3 WN H 7 3 H H V 10 9 5 R A V 6 4 2 K— Z K V 5 SH432 H R 5 KB 10 987642 Het jeugdige NZ-paar dat dit spel tegen de kampioenen 1962 (mevr. Hoogenkamp-de heer Kornalijnslij per) moest spelen, bereikte een mooi contract. Zuid opende met drie klavereai, west paste, de char mante speelster op de noordplaats wilde aan de voorzichtige kant blijven met een bod van vijf kla veren oost paste doch zuid, vermoedelijk de spreuk „alles of niets" in zijn wapenschild voerende, liet de jeugd voor 12 slagen con tracteren door een bod van zes klaveren. Kornalijnslijper (west)nog steeds geen helderziende die de ruitenuit komst kon vinden, speelde normaal bartenheer voor en zuid had geen moeite zijn onderneming met suc ces te bekionea De score bleek voor OW slecht te zijn, daar slechts één ander NZ- paar eveneens 6 klaveren geboden en gemaakt had. Verder waren er natuurlijk drie Sansjes in NZ op de scorelij st te bewonderen en minder succesrijk bleek een NZ- paar, waarvan de heer op de zuid plaats de hoffelijkheid zóver had doorgegeven, dat hij zijn partner (mevrouw noord) in vier harten had laten modderen. Kijkt men even naar het west spel, dan begrijpt men dat vier harten voor NZ niet het ideale eindcontract was. Beste speelwijze Nog slechter had het voor OW kunnen aflopen, als NZ in het con tract van zes klaveren bij een uitkomst met hartenheer de beste speelwijze zou hebben gevolgd. Natuurlijk is het verleidelijk, direct op hartenaas van tafel in zuid de ruiten vijf te parkeren, doch dit leidt slechts tot 12 slagen. Het betere speelplan is de eerste harten in noord klein te spelen en in zuid af te troepen. In slag 2 met klaver naar de heer te gaan en wéér een harten van noord in zuid aftroeven. Hierna naar noord terug met troefaas, hartenaas incasseren (zuid ruiten weg», harten uit noord aftroeven in zuid. Nog steeds is de hartenboer niet vrij geworden, doch de tafel (noord) heeft twee entrees; eerst kan noord aan slag worden gebracht met schoppenaas, waarna harten acht in zuid wordt getroefd, daarna incasseert zuid schoppenheer, troeft vervolgens een derde (kleine) schoppen af met kla ver drietje en kan nu zijn laatste verliesslag uit eigen hand (schop- pentje) weggooien op hartenboer. Het is vrijwel zonder risico het spel zo te spelen zou oost bijv. de tweede harten uit noord al kun nen voortroeven met klavervrouw, dan kan zuid altijd nog zijn rui- tentje opruimen en blijven er twee troeven in noord over om zuids ver liezende schoppens af te troeven. Leerzaam is ook. dat het minder goed is direct hartenaas te nemen en een harten af te troeven. Gaat zuid hierna met troef naar tafel en speelt hij een derde harten, dan kan oost klavervrouw maken. De historie heeft voor NZ geen happy end; ondanks het mooie zes bod scoorde de jeugd te weinig om de volgende ronde te halen. OW konden de schok niet verdragen en klasseerden zich wel. zodat dit slam bij hen een niet al te bittere na smaak achterliet. II. W. FILARSKI te geest vooral datgene over wat in zijn kraam te pas kwam en das in de eerste plaats de theorie van de „Übermensch", aan wie alles is toe gestaan. voor wie geen enkele zede lijke wet bestaat, daar hij het enige doel dient na te streven der zelf verwezenlijking. d'Annunzio trok onmiddellijk de gevolgtrekking, dat het Latün«e, met name het Italiaanse ra* be stemd was alle andere rassen te overheersen door de „grootheid van Rome" en dat hij de „Übermensch" was. Het werd als een wedergeboor te voor hem. Hij maakte zich. meer nog dan tevoren, vrij van alle ban den. Zün ouders, zün vrouw en kinde ren. zün lange reeks van geliefden (steeds vrouwen van buitengewoon geestelijk formaat: Hertogin Har- douin de Gallese, zü" eerste wouw, gravin Anguissola, de vermaarde toneelspeelster Fleonora Duse, gra vin Natasja Golubeva, enz) waren voor hem altijd personen, met wie hij maar los verbonden was. Zinne lijkheid en egoïsme waren zün voor naamste karaktertrekken en na de leringen van Nietzsche neemt het egoïsme de overhand. Moedig Toen Italië in 1911 de oorlog ver klaarde aan Turkije was hü dolge lukkig. Een „periode van schoon heid" zou openbloeien. Zün ver ering voor alle geweldenaars in de geschiedenis, vooral voor Napoleon „verwekker van heroïsche wils kracht", „vrolijk drinker van onein dige hoeveelheden jong bloed", maakte dat hij oorlog zag als „een lente vol rode rozen". In het voorjaar van 1915. toen Italië weifelde tussen voortzetting der neutraliteit en oorlog met het gehate Oostenrijk kwam hü de zaak van België en Frankrijk bepleiten. Hij wist een enorme geestdrift te verwekken en heeft zeer veel büge- tenslotte met zijn „Leglonari". zon der zich aan de geallieerde bezet tingstroepen te storen, naar Fiume (dat aan Joego-Slavië was toege wezen) en riep „het regentschap van de Carnaro" uit. Daar schrijft hij allerlei manifes ten. die zeer veel invloed hebben ge had op het fascisme in zijn eerste, republikeinse stadium. In zijn „Violetboek", stellig het meest zon derlinge geschrift, dat de diploma tie ooit heeft voortgebracht, roept hü „alle verdrukte volkeren" op tegen de Volkerenbond, „dat kom- plot van dieven en bevoorrechte oplichters". Onder die „verdrukte volkeren" was ook de Sowjet-Unie, die in die dagen met grote moeite stand hield tegen de troepen, die in Europa en in Siberie het Sowjetleger steeds meer terugdrongen. Geen enkel land had diplomatieke betrekkingen met de Sowjets. d'An nunzio kondigde aan. dat Fiume be trekkingen zou aanknopen met Moskou. Het Violetboek eindigt met de woorden: „Ik weet wat ik voor bereid, maar mijn demon houdt als de figuur van het zwijgen, een vin ger op de mond. Mün oude tafel van schrüver. gewoon bü een dieven- lampje te schrijven, kraakt terwül zü ronddanst op één enkele poot. duivels Alala". Carta del Carnaro De grondwet die hü uitgaf, die „Carta del Carnaro", vinden wy voor een heel groot deel terug in het eerste, vage party programma der fascisten, al is het gevleugeld proza van d'Annunzio daar eniger mate gekortwiekt. Mussolini be schouwde toen nog d'Annunzio als de „ware" leider en verwachtte met hem „het heil uit het Oosten", van de Sowjets. Eerst toen hü bij de verkiezingen van 1919 een zeer zwa re nederlaag had geleden, ging Mussolini over van het kamp der proletariërs in dat der industriëlen en bankiers, die met plezier zyn rappe knokploegen betaalden om zich tegen de communisten te we ren. Toen eerst kon Giolitti, de eerste minister, de Italiaanse vloot naar Fiume sturen en na een kort bom bardement der stad vertrok d'An nunzio naar het Gardameer, waar hij zich terugtrok in een villa, die eenmaal aan 'n Oostenrykse kunst historicus had toebehoord. Om een eind te maken aan de burgeroorlog meende d'Annunzio, dat er een nieuwe vakvereniging moest worden opgericht, die alle arbeiders zou verenigen en een bond van oud strijders, boven alle partijschappen uit. Hij onderhandelde daarover met Nitti <toen eerste minister) en met Mussolini. Waarschijnlijk zou er op 4 november 1922 een enorme samenkomst „met duizenden vlag gen" geweest zyn in Rome, daarna „een voorlopig bewind, eind van de burgeroorlog, vrije verkiezingen voor een grondwetgevende vergade ring". Een eigen n eg Van dat alles kwam niets, door een nooit opgelost ongeluk, dat de dichter overkwam in de nacht van de dertiende augustus. Hij viel uit een raam van de tweede verdieping van zün villa en zweefde weken lang tussen leven en dood. Sommi gen zeggen, dat hij door een jaloer se bezoekster uit het raam is ge duwd of tüdens een achtervolging van die vrouw per ongeluk uit het raam viel. Hijzelf liet anderhalve maand later een „boodschap van de herstellende aan de mensheid in smarten" uitgeven, waarin hij zegt: „Nog altüd zijn er die praten over ik weet niet welke val. die ik zou hebben gedaan. Nog altijd zijn er die hier bü mijn bed. bij niyn al lerzuiverste sponde, durven zinspe len niet op een mystieke val. de val van een verbannen aartsengel .van een verminkte aartsengel, maar op de val van een mens, iets waar ik niets van af weet". Veel wyzer wordt men daar niet van, maar het is wel écht d'Annunzio Ondertussen ging Mussolini zün eigen weg en met de eenmaal re publikeinse en zeer links georiën teerde werkloze oudstryders, die de kern van zijn „zwarthemdenleger" vormden, maakte hü een reactio naire revolutie, waaraan de een maal verguisde koning zün goed keuring gaf (LEIDSCH DAGBLAD Onvermoeid d'Annunzio werd tot een soort nationaal monument. In 1924 kreeg hij de titel van Prins van Montenevoso" (een berg top bij Fiume). Hij werd met eerbewijzen en geld overladen, in 1937 tot president der ,,Ao cademia d'Italia" benoemd en leefde als .laatste Franciskaan* in het waanzinnige bouwsel, waartoe hij langzamerhand de villa liet maken. Een door hem gecommandeerd oorlogsschip werd de bergen opgesleept en daar ingemetseld, matrozen kondigden met kanonschoten aan wanneer d'Annunzio op stond, naar bed ging, zijn tuin betrad enz. Zittend aan een enorme schrijftafel met ..baaien waar hij voor anker kon gaan" om weer een vel vol te schrijven, schreef hij onvermoeid. En aan die schrijftafel over viel hem op 1 maart 1938 de dood. die genadig met hem was en hem een lang ziekbed, waar voor hij vreesde, bespaard heeft. Onze damrubriek Aan deze oploswedstrijd, waarin de vier hieronder volgende proble men moeten worden opgelost, kan iedere lezer deelnemen. Elke goede oplossing van de problemen (d.w.z. de auteursoplossing) wordt gehono reerd met een punt. De vier pro blemen, zoals die hier zün weer gegeven, maken geen deel uit van een z.g. serie-wedstrijd. De wed strijd wordt dus steeds in een keer afgedaan. Dit keer geven ook neven- of bij oplossin gen een extra punt. Deze moeten echter combinatoir zijn. Posititonele oplossingen komen niet in aanmerking (dit laatste slaat op winst verkregen door tempospel, door gewoon damspel dus, zonder slagwerk). De oplossingen moeten binnen 10 dagen worden gezonden aan de damredactie van dit blad onder motto ..oploswedstrijd". De analyses dienen tevens te zijn genoteerd in de notatie van Manoury. Zoals steeds zijn er twee prijzen n.l. een van f. 5.00 en een van f. 2.50. De problemen vallen ditmaal echt niet mee. Voor de aanvangende dam mers zü vermeld, dat C. H. Broek kamp, de grote pionier, destijds in zijn werk „De Damspeler" een methode aan de hand doet om elke oplossing te vinden, zelfs van de zo moeilijke eindspelen in de Blan- kenaarstijl. Verder houde men er steeds rekening mee. dat wat voor de een moeilijk is. vreemd genoeg voor de ander soms weinig moei lijkheden oplevert! Dikwijls heeft leder een geheel andere manier van combineren. Onlangs werd de mening ten beste gegeven dat het alleen een sterk dammer gegeven is om blind te spelen. Maar ook dat is al lang achterhaald door De Jong uit IJmuiden. die een zwak speler was. doch gemakkelük zonder bord en schijven speelde. Zo is ook een sterk oplosser dikwijls een zwak dam speler. Slechts eindspeloplosserg tonen veelal goede aanleg voor het praktische spel te hebben. De auteursnamen geven wü bü de oplossingen. I 1 3 8 4 5 VW 1 1 a e m S :.J Wi «3 f 9 P' 9 Zwart: 1. 8, 9, 12/14, 17/19, 22, 23. 26, 29. 35. Wit: 16, 20, 21, 25, 27, 31, 32, 34, 36 40, 42, 48. II 1 2 3 4 6 a *5 s 9 m 9 1 9 1 Antwoord op bridgevraag dezer week: In een viertal- lenwedstryd, waarin het be halen van de manchepremie (300 of 500) altijd zo belang rijk is, moet zuid bepaald met op 2 SA blijven hangen, doch 3 SA bieden Spelers die aanvoeren „ik heb slechts 13 punten en ben dus uitge- boden", vergeten dat 3 SA- contra^ten niet door punten, doch door speelslagen worden gewonnen. De kwaliteiten van de beide lage kleuren die zuid heeft is dusdanig, dat hij verwachten mag daaruit 6 7 slagen te maken. De hartenuitkomst die vermoe delijk zal komen, is ook niet zó gevaarlijk; zuid heeft nog drie hartentjes, zodat er wel licht geen grote hartenlengte bij de tegenpartij zit. Ten slotte is zuids hulp in schop pen (die noord bood) een niet te versmaden extraatje. Noord had: SH873 H.VB7 RHV K 10 7 5 2. Na uitkomst in harten, be hoefde slechts kla varheer goed te zitten om het con tract van SA te winnen. Dit was het geval, doch NZ wa ren in 2 SA blijven hangen. Natuurlijk is zo n manchebod geen zekerheid, doch met het bieden van uitsluitend zekere manches wint men geen en kele wedstrijd. Zwart: 2, 5, 9/14, 17, 19. 20, 27. Wit: 22, 23. 25, 28, 29, 31, 33, 34, 38, 40, 41, 44, 45. a 1 m a a a 1 a a 9 '//I a a ss g§ 9 ®L 3 m 3 '1 S Zwart: 4. 7/10, 12, 13, 16, 18, 20, 23. 24, 30, 31, 36. Wit: 15, 21, 22, 27, 29, 32, 33, 38, 39, 41, 44, 45, 47/49. VI In benzinetanks brengt men wel BLUSBOMMEN aan, gevuld met tetra-chloorkoolstof dat.door een kleine springlading verspreid, een beginnende brand blust. s HP a a a Wi a a a a a a 9 a JSL Zwart: 3, 9/11, 13, 17/19, 23/25, 29. 36. Wit: 26, 28, 32, 33, 35, 37/42, 44/46. Voor alle standen geldt „Wit speelt en wint".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 10