Theo leefde nog, toen hij
in de put terecht kwam
Verdachten worden
nog eens als
vandaag
getuigen gehoord
mid
za
spar
en
geld
ver
gar
en
D AF- bestelwagen
GEBR. VAN ULDEN
Wurging onbetekenendslagen
niet onmiddellijk dodelijk
Russen gaan akkoord
met inspecties op
lanceerterreinen
President: Eén van
u twee moet liegen9''
CONCLUSIE DR. ZELDENRUST IN BAARNSE ZAAK
Onderzoek naar
veehtpartij in
politiebureau
Climax in de Baarnse moordzaak
LEID5CH DAGBLAt) ©OVDERDAG 21 MAART IMS
Theo Mastwijk leefde nog toen hij in de put werd gegooid.
Het effect van de wurgpoging is vrijwel te verwaarlozen.
De slagen met het hakmes, die hem aan beide kanten van het
ifd werden toegediend, waren niet onmiddellijk dodelijk.
Toen de vermoedelijk bewusteloze Theo in de put was gegooid
bedekt was met ongebluste kalk waarop water gegooid werd,
:t de dood spoedig zijn ingetreden, door verstikking of door
hevige warmteontwikkeling die een shock met dodelijke afloop
rzaakt kan hebben.
Aldus de conclusies, die dr. J. Zeldenrust, patholoog-anatoom en ge-
chtelijk geneeskundigegistermiddag over de Baarnse moordzaak aan
i Utrechtse rechtbank heeft meegedeeld. Voor het eerst zijn dan de drie
rdachten tegelijk in de rechtszaal. Dat vindt zijn oorzaak in het feit
dr. Zeldenrust zijn verklaringen in alle drie de zaken tegelijk aflegt.
)r. Zeldenrust verduidelijkt zijn (klaringen van deze getuige niet.
eenzetting met behulp van een i Evenals zijn voorgangers verwerpt
ledelmodel, waarop hij met rode;hij. dat één der drie een overncer-
t de aangebrachte oeschadigingen sende figuur zou zijn geweest. Veel-
(ft aangegeven. Rondom de groene eer zochten ze steun bij elkaar en
el ziet het zwart van cle toga's van beinvloedden zij elkaar over en wter.
Uit de facade, die Hennie W ten
hters. officier van Justitie en sa-
ngegroepte verdedigers.
Üoelbaar is de spanning in de zaal
aan het slot van de verklaringen
dachte Hennie W. opstaat en wor-
lend met de formulering, in ui ter-
concentratie de getuige-deskundi-
een paar vragen stelt. Herhaalde-
toon spreidt, moet men vooral niets
afleiden.
De getuige heeft voorgesteld ver
dachte onvoorwaardelijk ter beschik
king te stellen van de regering. De
officier, mr. Van Dijken, wil weten
of het gevaar ook bestaat, dat ver-
hanteêrt hÜ"daarbij" het door dr. dachte, in een andere ongunstige si-
jenrust gebruikte woord „srtan- tuatie komend, weer een ernstig de-
atie" voor wurging. liet zal begaan.
Is het mogelijk dat het slachtof- Getuiffe vindt dit een moeilijke
schreeuwde, aangenomen dat de vraag. doch acht het niet erg waar-
ingulatie kort duurde en het ook schUniyk. In de psychische gestoord-
t duurde voor de slagen volgden?" K"
heid speelde by Ewout de puberteit
een rol. ,.Je zou denken, dat die nu
voorbij is". Een ongunstig werkende
factor is dus nu weggevallen. Natuur
lijk kan men voor een langdurige
behandeling heeft plaatsgehad nooit
met zekerheid zeggen, dat er niet
Iweer eens iets zal gebeuren. Maar
het niet-terugkeren in de maat
schappij heeft hij niet gesteld, om
dat nlj verdachte gevaarlijk vuidt,
agt hij,
)r. Zeldenrust acht het mogelijk.
Als hij niet schreeuwde, volgt
iruit dan dat hij bewusteloos
I"
iaarover kan de getulge-desicun-
geen uitsluitsel geven.
Ij zijn volgende vragen, die er
inelijk op gericht zijn te kunnen
len tot de conclusie, dat er enige
verlopen is tussen de wurgpoging
die W. zelf toegegeven heeft en
toebrengen van de slagen, die
mie W. en Boudewijn H. elkaar
de schoenen schuiven, hakkelt hU
i paar keer en zegt: ..En dus
dus
judewijns verdediger, mr. Mat
tenbouwt hem na: „Dus, dus
maakt een opmerking, dat de
Mathuizen interrumpeert, cen
treert zich kennelijk met inspan-
van al zijn krachten opnieuw j
(lijft door vragen.
He: slachtoffer valt op de grond
wentelt zich om: kan dat als hij
Usteloos is?".
Als het slachtoffer niet schreeuwt,
t daaruit dat de slagen sn*l op
Strangulatie volgden?" (antwoord:
oeilijk te zeggen").
Fundamenteel
Als het slachtoffer «let schreeuw
en nog leefde, kunnen dan de
ngulatie en het toebrengen van
slagen door één persoon In een
t moment gedaan zijn?"
eze laatste vraag is de meest tun- j
lentele. ALs de onwaarschijnlijk- j
on* Utrecht* correspondent,
dewijn de slagen heeft toege- j-jct strafproces in de Baarnse
f'lie reen reden te zerren, dat moordzaak zou vandaag tot een
niet kan". Is het antwoord van climax kunnen komen. De drie
(ddenrust. Daarmee m.etW. het iverdach[en Henn]t W en de
antwoord op vragen van Ws broers Boudewijn en Ewout H.
èediger. mr. Pauwels. zegt dr. Zei- worden namelijk in eikaars zaken
nog. dat hu niet kan temen getujgen gehoord. Ot het een
echt kruisverhoor zal worden,
zoals dat veel in het buitenland
op touw wordt gezet, dient te
worden afgewacht. Eerst komt
Hennie W. weer voor. In zijn
veronderstelt de officier,
i „Eigenlijk niet, het was zo onwe
zenlijk". antwoordt Ewout.
„Het graf lag klaar. De executie
doch meer uit zelfbescherming tegen voJtrokken- Dat l"°^t !°.ch
zichzelf. hebben begrepen roept de officier
Hierna werd de zitting verdaagd u1^
tot donderdagmorgen. Ewout biyft het antwoord schul
dig.
Tot slot van de ochtendzitting wor
den dan ook ln deze zaak de po.itie-
„T J mannen gehoord, die het eerste on-
Na de pauze tijdens de ochtcr.zit- derzoek hebben verricht. Commissaris
tlng om verdachte Ewout even de ge- Taconls heeft ndolt gehoord, dat de
legenheid te geven de vermoeienis jongen de war is geraakt. Er was
van zich af te schudden, had de tijd voor koffie en een sigaret. „En er
president zijn uitputtend en scherp ig-jng ook wel eens een grapje tussen-
verhoor voortgezet. Ewout blhft er door". aldus de heer Taconis.
a\' voetstappen gehoord officier: „Is het mogelijk, dat ver
had. Als hu erop gewezen wordt, dat dachte na uren praten zo moe was,
hl, die verklaring al eens had her- dat h(J maar wat hce[t ondcrte-
roepen, zegt hij: „Ik was vermoeid |kend?".
Iii Haarlem
I «Van onze Haarlemse correspondent»
J De hoofdcommissaris van politie in
Haarlem, de heer A. L. de Boer, heeft
een diepgaand onderzoek laten Instel-
fa. Ook hier?" b«t de officier hem J^„£fcu*?«cht v,n
loe maar dat ia EwouU bedoeling n»an£ mlshandellns van een 33-ja-
foch ook «eer niet. „Ik weel het al- Haarlemse concierge door een
lemaal niet 10 aeker meer", stamelt hoofdagent van politie. Volgens de
h(j, concierge zou de politieman dinsdag-
„Toen je op wacht stond, begreep wachtlokaal van het
je toch wel wat er ging gebeuren?" Polit!*bu.l**y aan de Smedestraat
".s Ochtends
door het verhoor".
Getuige: „Absoluut niet. Daar z<»u-
Adverientle
hu verklaart, dat Hennie wel eens den noolt op lngaan-
had laten doorschemeren, dat hu
Theo Mastwijk vermoord had. maar
er was nooit gezegd, waarmee de
moord was gepleegd.
De dag na het tragische voorval
hebben Boudewijn en hii de sporen
in de tuin uitgewist en de put weer
met bladeren en aarde toegedekt.
Wanneer daarvoor de afspraak ge
maakt was. weet verdachte niet
meer, zoals hij vele andere belang
rijke details niet meer kan herinne
ren. Hij heeft geen bloed gezien en
geen bloedvlekken op kledingstukken.
Toen hij meer dan een jaar later
bemerkte, dat er bij de put gegraven
werd omdat een waterleidingbuis
moest worden aangelegd, is Ewout er
heen gegaan. Waarom? Iets trok hem
aan. Hij kon niet rustig blijven zit
ten. zegt hij.
II aardeloos
Ook de officier onderwerpt Ewout
aan een aantal Vragen. Als hij op
tegenstrijdigheden in zijn verklarin
gen wordt gewezen, zegt hij: „Ik kan
niet tegen die verhoren".
„Wil dat zeggen, dat alles, wat je
verklaart by een verhoor waardeloos
handtastelijk zijn geworden, als ge
volg waarvan hy zich onder medische
behandeling heeft moeten stellen.
Het incident begon met een ver
keersongeval op de Kruisbrug, waar-
by een 41-jarige wielrydster na in
aanraking gekomen te zyn met een
passerende bus. op straat bleef liggen.
De concierge, die lid ts van de onge-
vallendienst, verleende haar de eerste
hulp. Tussen de hoofdagent en de
Roode Kruls-helper ontstond een
woordenwisseling over het al of niet
laten liggen van de dame in kwestie.
Het meningsverschil zou op het poli
tiebureau worden afgehandeld Maar
het geschil werd daar eerder op de 1
spits gedreven dan beslecht. De con
cierge heeft over zyn behandeling
door de agent by de politie zyn be
klag ingediend. Aangezien de zaak
nog in onderzoek is. wilde men ons
van de zyde van de politie geen nade- J
re mededelingen over deze zaak ver- i
strékken.
Dit jaar geen
Filmweek Arnhem
Voor de zakenman een uiterst vlotte auto, met VARIOMATIC
volautomatische versnellingen en enorme laadruimte.
Prijs f 4615.—
Combi f5175.—.
VOOR VERKOOP EN SERVICE
Verdamstraat 6
Telefoon 23041
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiik
De Sowjet-Unie is gisteren op
De internationale filmweek Am- j de ontwapeningsconferentie in
hem zal dit jaar waarschijnlijk niet ra,.„ „lij
kunnen worden gehouden, daar de Gene\ e akkoord gegaan met ïn-
Nederlandse Bioscoopbond niet wil i-
meedoen. Dit vanwege het feit. dat
men de vermakeiykheidsbelastlng
voor filmvoorstellingen in ons land j dens de uitvoering van net ont-
specties ter plaatse op lanceer-
I terreinen voor kernraketten tij-
te hoog vindt in de huidige omstan- wapeninqsplan.
digheden. Dit lasten vraagstuk vraagt
veel tud en aandacht van het hoofd
bestuur.
Voor het eerst werd de Filmweek
Tsarapkin. die aan het hoofd van
de Russische delegatie staat, deelde
Arnhem in 1955 gehouden en ver- dal de Sow Jet-l'nle bereid was
tot het doen van een belangrijke stap
om aan de Westelijke standpunten
inzake toezicht op de ontwapening
tegemoet te komen. Hy hoopte dat nu
overeenstemming kan worden bereikt
over het voorstel, dat de Russische
minister van Buitenlandse Zaken.
Gromiko, ln september van het vorig
jaar tijdens de Algemene Vergade
ring der V.N. in New York heeft ge
daan.
volgens om de twee jaar. zodat het
nu voor de vyfde keer zou zyn dat
deze Internationale filmweek zou
plaatshebben, omstreeks eind juni
begin Juli.
De Filmweek Arnhem heeft vanaf
het begin zeer in de belangstelling
gestaan en tal van prominente fi
guren uit de filmwereld verleenden
er medewerking aan.
Hennie W.: (smalend lachend)
„neen, toevallig heb ik iets dergelijks
verklaard". Met een lichte buiging
naar de rechtbank besloot Hennie W.
zyn vragen met een „Ik heb geen
vragen meer, mynheer de president".
Opnieuw
Hy bestrydt de lezing, die W. gege- j vlei. jy bent er dus uit jezelf heen
'elke afstand slagen als hier toe- j
acht zyn, gehoord kunnen wor-
ben een oeetje sceptisch als
gaat om grotere afstanden" zegt
etuige. „Als het gehoord ls, zal
gehoord zyn als doffe slagen,
1 erg veel geluid hoeft zoiets niet
even".
Bloeding
de verklaringen van
Ust biykt, dat in elk geval een
van de schedelbeschadigingen is
ebracht. toen het slachtoffe
zaak zal Boudewijn als getuige
worden gehoord. Dit getuigen
verhoor, dat de rechtbank nodig
dr. Zei- heeft geoordeeld, moet worden
gezien als een laatste poging om
alsnog ieders aandeel in de
moord nader gepreciseerd te
krijgen. Of dit lukken zal is zeer
de vraag. Uit de vorige verhoren
is namelijk duidelijk gebleken,
dat Ewout zijn broer Boudewijn
tbracht. toen het slachtoffer op
rond lag. Niet te zeggen valt,
positie de dader toen Innam.
(eschadigingen kunnen niet ver
lakt zyn door het slepen naar
ut of bij het. erin gooien van net
elijk overschot.
één plaats is door het slaan
stukje van het schedeldak naar volkomen tracht te dekken
m geschoten. Dat heeft o.a een
nvliesslagader gescheurd. Dit Om even over half tien komt de
t geleid tot een bloeding, u»aar rechtbank binnen Direct wordt Bou-
Ichzelf zou die waarschijnlijk pas dewijn gehoord, hij moet ook de eed
en paar uur tot het intreden van afleggen. Als hij moe wordt mag hij
ood geleid hebben. Ver voor die j gaan zitten
moet Theo overleden zijn door Pres: „Wie is het eerst gekomen
lkking of tengevolge van de met het plan om Theo te doden""
eratuur, die in de kalk tot hon- Getuige: „Dat is W. geweest"
prps; Van wie ls het voorstei tot
vergiftiging afkomstig?"
Getuige: „Van mij".
Weer neemt de president alle plan
nen om Mastwijk te vermoorden door.
Wie heeft geopperd om Mastwyk de
I hersens in te slaan?
Getuige: „Ik meen, dat het plan
van my is",
i Het lukt. dat Boudewijn wat leven-
menvattend Ls dr. Zeldenrust» diger en spraakzamer is dan toen hij
lusie: De wurging speelde elge» - zeif ais verdachte terecht stond. Wel-
I jeen rol. De meest waarschijn- üCht kan hij staande toch beter den-
j. j zijn verdediger dinsdag deed
voorkomen
graden kan zyn opgelopen
de schedel is weliswaar sterke
euring door bloedingen waai ge-
maar dat houdt nog niet in.
er buiten de put bloedsporen hoe-
te zijn. Door de houding van het
elijk overschot met het hoofd j
rer kan het bloed zich gelei-
over de schedel verspreid heb-
doodsoorzaak ls het komen in de
waar hij in het midden lait in
t mate het door de slagen to«-ge-
hte letsel op zichzelf dodelijk zou
Sfei/7i bij elkaar
dr. Zeldenrust ls .u>g gehoord
Itrechtse zenuwarts H. M. Hage-
!r. Hij heeft met de prof ess-ji en
k en Rilmke de psychiatrische
or ten over de drie verdachten
rtekend. die leidden tot dc eon-
verminderde toerekeningsvat-
leid op grond van psychische
en. Zo is het dus ook ten
van de verdachte, die giste-
r JCht stond. Ewout H Veel wij-
*dt de rechtbank van de ter-
Sclierls
„Het gifplan was scherts", zo zegt
hu- Of de andere het als echt hebben
opgevat, weet hy niet. Toen Mastwijk
dan ook na het bier gedronken te
hebben nog springlevend was zyn de
jongelui met het beramen van moord
plannen verder gegaan.
President: „Wie heeft daartoe het
initiatief genomen?"
Getuige: „Ik niet. Het kan W. ge
weest zijn".
President: „Maar dan ook Ewout
Getuigé: „Ja. dat moet wel. Ik ben
er niet zeker van. W. zou hem wur
1 gen en ik zou hem daarby helpen".
ven heeft en volgens welke hy Bou
dewijn te hulp gekomen zou zyn by
het slepen en dus samen het lichaam
In de put gewerkt zouden hebben.
Sleepspoor
Ter versterking van zyn betoog be-
gint hy weer over het sleepspoor, dat
„Maar wie is met het hij gezien heeft en dat ook by zun
verhoor als verdachte naar voren ge
komen is.
Wat hu er mee bedoelt is niemand,
kennelijk ook de president niet, erg
duidelijk. Boudewijn zegt verder niet
geholpen te hebben bij het storten
bij dat van de kalk en het sluiten van de
Nu W. put Het staat hem duidelijk bij, dat
President:
plan tot wurging naar voren geko
men?"
Getuige: „Dat weet ik niet precies".
Boudewijn is nu minder positief
over wat W. al of niet heeft gedaan
dan dinsdag, toen hij zelf als ver
dachte terecht stond en W
verhoor niet aanwezig was.
vlak achter ïnm zit. zijn zün be- W. de kalk er in gegooid heeft. Die
schuldigingen ten aanzien van W. heeft er ook water bu gegooid. Het
minder duidelyk. staat Boudewijn wel bij, dat hy met
Getuige: „W. eiste van mij. dat ik een emmer naar de moestuin is ge- daTjëbïnir wi"? Ant Mnstliiik WISï \f*>iiwxwl
polsen van M. zou vasthouden, als' lopen en hem daar gevuld heeft by verraden en Wop zijn beurt luilie"
een kraan I Oriiitg,: „Ja', zo is hei." i
President. Wat heeft u er toen Mr, Pauwels „u hebt kans geilen 1
mee gedaan9 iL
gegaan en je hebt Ewout meegeno
men. of je hebt met W. afgesproken,
dat JU dat doen zou".
Solidariteit
Officier: ..Toen je water ln de put
gooide realiseerde je toen dat hy wel
eens niet dood kon zyn?
Getuige: „Nee".
Verdediger mr. Pauwels: ..Kun Je
je herinneren, waarom jullie W wil
den helpen om Mastwijk te 'laten
onderduiken in de villa?"
Getuige: „Uit solidariteit met W.
Mastwijk zou anders W. verraden.
Mr. Pauwels: ..Maar toch ook om
jullie zelf. Jullie gingen toch ook
wel op pad. Maar je wilde niet, dat
je familie het hoorde."
Officier: „Het was natuurlijk, om
Toch kwam hy later weer naar vo
ren. Hy wilde ran Boudewyn weten,
wat voor geluiden hy buiten de doffe
slagen in de nacht van de moord had
gehoord.
Boudewijn: „Niets heb ik verder ge
hoord".
Ook nu v/eer ontkende Hennie W.,
dat er ook maar een woord over het
hakmes was gevallen.
Om twaalf uur vanmiddag werden
de rollen omgedraaid. Boudewyn nam
op de verdachtestoel plaats en Hen
nie W. ging in de getuigenbank zit
ten.
Hennie W. legde eveneens de eed
af. Ook hu riep de allerhoogste als
zyn getuige aan met de woorden „Zo
waarlijk helpe mij God almachtig".
Deze eedsformule kreeg in deze
zaak een zo geheel andere betekenis
Weer kwam het hele verhaal naar
voren. De diefstallen, het opsluiten
van Theo Mastwijk, de vergiftigings
poging en tenslotte de gewelddadige
dood van de jongen.
De aanwezigen kunnen het verhaal
dromen tot in de kleinste details.
Dit voorstel behelsde, dat de Sow-
Jet-Unie en de V.S. elk een strikt be
perkt, klein aantal kernwapens in
stand zouden houden interconti
nentale raketten, luchtdoelraketten
en anti-raket-raketten tot het
eind van de tweede fase van de ont
wapening. Dit voorstel werd be
schouwd als een compromis, daar de
Russen voorheen steeds hadden aan
gedrongen op de vernietiging van
alle vervoermiddelen voor kernladin
gen tydens de eerste fase van het
ontwapeningsproces.
Wat het aantal raketten betreft
dat beide landen mogen bewaren, zei
Tsarapkin dat er een minimumaantal
wapens moest overbiyven, dat wel
een goede waarborg tegen agressie
geeft, maar waarmee men onmogelijk
een kernoorlog kan voeren.
De Sowjet-Unie zal verder akkoord
gaan met toezicht op raketten die op
de lanceerplatforms zelf zullen wor
den opgesteld. Er moeten niet meer
raketten zun dan lanceerplatforms
en vanzelfsprekend, zullen deze plat
forms aan het einde van de tweede
fase tezamen met de raketten worden
vernietigd", aldus Tsarapkin. Hy zei
dat het Westen eerst in beginsel ak
koord moet gaan met het voorstel
van Gromiko en dat dan de byzon-
derheden kunnen worden uitgewerkt
op basis van de kriteria die hy had
aangegeven.
De Amerikaanse en Britse afge
vaardigden zeiden echter dat de Rus
sische „verduideiykingen" niet erg
nuttig waren, daar de voorstellen
alleen toezicht op de door de Russen
aangegeven lanceerplaatsen zouden
inhouden.
de
hij hem zou wurgen
President: „en u hebt daar in toe
gestemd?"
Getuige: „Dat zal wel".
President„Kun je je nu niet her
inneren. dat Jullie mastworpen op el
kaar hebben toegepast?"
Getuige: „Daar kan ik me niets
van herinneren".
In de banken voor de genodigden
voegt zich ook de Leidse criminoloog
prof. dr. W. H. Nagel bij de velen,
die het verhoor volgen.
Laatste fase
De president begint dan aan de
laatste fase van de noodlottige han
delingen: de eigenluke wurgpoging bij
de schuur door W. Toen ze in de
schuur waren is Boudewijn naar bui
ten gelopen, gevolgd door W. Heel
zeker weet Boudewijn. dat hij Mast-
wyk niet uit de schuur getrokken
heeft.
President: „U zegt dit plotseling, r
met grote beslistheid. Weet u dat zo tweeen moet liegen zegt nu.
zeker? Hebt u hem er niet uitgetrok
ken?" Apntpi'üf
Boudewijn: „Dat kan niet. edel- ntmciai
achtbare. Ik weet het zeker, hij d
kwam er zelf uitlopen Toen W het n "ht "fl? hebt in/eDi^nt lk
hU^rilet «,pLïr'. *1!da, ni.t „ed.an
B°ude«ijn. Ook dat houdt hu met n*g^ NM ïx) u het n,„ U
stelligheid vol. u—k het niet vedaan".
Boudewijn is naar de moestuin ge- i Mr promherg„Er was afgespro-
rend. Waarom bent u blijven staan dftt aLs de wurgjng niet zou luk-
Boudewijn weet het niet. ken" er geslagen zou
President: „W zegt. dat u helemaal worden u wist dus dat het mes er
niet weggelopen bent lag?"
Boudewyn: „Dat liegt hij Getuige: „Ja. dat wist ik."
Als hij met eigen woorden verte*- Mr gieger waarom bent U de
len moet. wat er toen gebeurd is.VOjgen(je morgen bladaarde in de put
zegt hij dat hu slagen hoorde, toen n gooien? w. was er niet meer.
hy in de moestuin,Jiep._Hoewel n}J.al dus hij kon U niet dwingen."
uit het bureau van politie te ontsnap
pen. U verkoos de vriiheid U bent
hem lafweg gepieDt. Toen bent U
,Kunt u zich herinne- nMr kuis gesaan hè?"
w de oetuige: „Na een etmaal"
Mr. Pauwels: „Wie heeft U gespro
ken in de tiid. dat U thuis was?
Getuige: ..MUn broer Karei en myn
vader".
Mr. PauweLs: ..Hebt U die in ver
trouwen genomen?"
Getuige: „Ja".
Mr. Pauwels: „Wat hebt U hen
gezegd?"
Getuige: „Dat ik overspannen was"
President: ..Ook over wat er dié
avond gebeurd is?"
Getuige: „Staat me vaag bij". In
het uur. dat hy getuigt, heeft hij al
3S keer gezegd, dat iet» hem niet of
nauweiyks bijstaat.
Mr. Pauwels: „U wist waar het
kapmes lag. Slachtte U zelf wel of
kapte U ermee?"
Getuige: Weinig".
Boudewijn: „Ik veronderstel dat Ik
hem in de put gegooid heb".
President
ren. dat u daarna samen met W
put dichtgedaan heb?"
Boudewijn kan zich dat niet her
inneren.
De president komt op elk punt tel
kens verscheidene keren terug maar
hoewel Boudewijn zich tameiyk
spraakzaam toont, biyven zyn ant
woorden in hun wijdlopigheid vaag.
Weer terugkomend op het hakmes
vraagt de president: „Hebt u dit die
avond in uw handen gehad?"
„Nee. meneer de president".
„Hebt u slagen toegebracht?"
..Nee. meneer de president".
„Weet u dat heel zeker?"
„Ik weet zeker, dat ik de slagen
achter me hoorde, toen Ik naar de
moestuin liep."
De president zucht. „Een van
Knipoogjes
meer dan een half uur staat, biykt
Boudewyn nog steeds vrij behoorluk
uit zijn woorden te kunnen komen, al
levert het verhoor ook weinig posi
tiefs op.
In zijn herinnering staat gegrift,
dat W. met het slachtoffer gesleept
heeft. „Maar ik sluit niet uit dat ik
het me verbeeld heb", zegt hy.
Als de president met grote vast
houdendheid doorgaat op het slepen,
zegt Boudewyn twee beelden voor
zich te hebben: een waarop W. Mast
wijk aan de benen sleepte, een waar
op hy hem aan de armen sleepte, i
Ook ln zyn getuigenverklaring her
haalde Hennie W., dat Boudewyn
degene is geweest, die heeft gezegd,
dat Theo Mastwyk maar uit de weg
geruimd moest worden. Een van de
twee getuigen Boudewijn H. of Hennie
W.t heeft vanmorgen dus meineed
gepleegd.
Hennie W. ontkende, dat hy by
het openmaken van de stapelput,
waarin later het lichaam van Theo
Mastwijk zou moeten verdwynen. het
hakmes had gezien op of in de buurt
van het hakblok.
Na de mislukte vergiftigingspoging
heeft Boudewijn letteriyk gezegd:
„Gaat het niet goedschiks, dan moet
het maar kwaadschiks". zei Hen
nie W. op een van de vragen van de
president met grote zekerheid Daar
na werd afgesproken, dat hij Theo
zou wurgen. „Ik zei. dat ik dèt niet
alleen af kon en toen bood Boudewijn
mij aan om te helpen", aldus de ge
tuige. Van de veelbesproken „gene
rale repetitie" herinnert hy zich nog.
dat zowel Ewout als hy by wijze van
proef de strop om hun nek hebben
gehad, terwyi Boudewyn hun han
den vasthield: „Op deze manier zou
de wurging moeten lukken, zonder
dat het lichaam van Theo zwaar
werd beschadigd, hetgeen later bij
een eventuele ontdekking gevaarlijk
zou kunnen zyn
Getuige: „Ik weet niet meer. waar
om Ewout en ik dat hebben gedaan.
Pres.: „Kom nu. getuige, dat moet
U weten. Niemand heeft U dat ge
zegd om te doen. U hebt het eigener
beweging gedaan."
Getuige blijft het antwoord schul
dig en stamelt wat onsamenhangen
de zinnetjes. Hij weet niet meer wie
op de gedachte is gekomen om dat te
doen.
Officier: „Dat is nonsens. Ewout
wist nergens van. Jullie hebben hem
niets gezegd, dus hy wist ook niet.
dat er bij de put nog ieta te doen 1 verklaard
Hennie W.. die tydens het getui
genverhoor van Boudewijn ongedul
dig op zyn stoel had zitten schuiven
en herhaaldeiyk knipoogden tegen
zijn raadsman Pauwels. kreeg de kans
om voor zyn leven te vechten.
De president gaf hem het recht de
getuige vragen te stellen.
„Waarom zo vroeg hy Boudewyn
„zat Mastwijk by jullie ondergedo-
Boudewijn: „Omdat wij bang wa- I „Schuldig"
ren. dat Mastwyk jou zou verraden, j
Verder uit een gevoel voor vriend
schap".
Hy wilde voorts weten waar de wa
terbakken stonden, wie voorop liep in
de tuin. waar het hakmes lag en
wanneer voor het eerst over het mes
was gesproken. Lydzaam gaf Boude
wyn de antwoorden ep de venynlg
gestelde vragen. Vragen, die overigens
geen schokkende elementen bevatten
en die de afgelopen week al herhaal
delijk door de rechtbank zijn gesteld.
Ilcnnle W.: „Zei Theo Mastwijk
nog iets, toen ik hem het plastic
draad om de hals deed?"
Boudewyn: ,Ja, hij zei: wat moet
dat nou. Jij hebt geloof ik iets anders
Uitvoerig en in zyn haast soms
over zyn eigen woorden struikelend,
legde Hennie W. over de toedracht
van de moord zelf en Boudewijns
aandeel daarin, vrijwel woordeiyk
dezelfde verklaring af als maandag,
toen hy als verdachte werd gehoord.
De president herinnerde hem er nog
eens nadrukkelijk aan. dat zyn lezing
volkomen afwUkt van die van Bou
dewijn. maar Hennie W zei. dat hij
er volledig bij blijft
President: „U heeft toch aan een
van uw
andere vrienden Wlm
Puister, later verteld dat U Theo
Mastwyk vermoord hebt"
Hennie W.: „Ik heb hem elgeniyk
toch ook vermoord".
President: „Aan my is het op het
ogenblik nog niet die vraag te b -
antwoorden".
De officier vroeg naar aanlei.
hiervan: „Voel je je werketyk v
komen medeschuldig aan de c
van Theo Mastwyk?"
Hennie W.: „Jawel, meneer
officier".
Toen de getuige Hennie W. door de
raadsman van Boudewyn, mr.
Mathuizen, ondervraagd werd. zei hij
plotseling: „Mijnheer Mathuizij pro
beert verwarring te zaaien. Ook gis
teren", zo riep hy met stemverhef
fing. „heeft deze advocaat me ln de
war proberen te brengen. Dat vind ik
erg onsportief".
Mr. Mathuizen legde Hennie W. het
vuur na aan de schenen over zyn
tocht naar België met een vracht-
autochauffeur. Deze heeft namelijk
later tegenover de politie een be-
schryving gegeven van een tweede
passagier, die op vele punten klopte
met het signalement van Theo Mast
wyk. Mr. Mathuizen: „Is het niet zo,
dat jy met de chauffeur had afge
sproken. dat hy de politie dit signa
lement zou geven, in plaats van dat
van die andere jongen, als er even
tueel vragen werden gesteld?"
Hennie W.: Nee. ik denk dat hij
het signalement van Theo ln de
krant had gelezen, toen hy dacht
dat hij hem in zyn wagen had gehad,
en later niet meer op zyn verklaring
wilde terugkomen".
De officier van Justitie sprak er
zun verbazing over uit. dat Hennie
W. niet van deze mogeiykheld ge
bruik heeft gemaakt om Theo naar
het buitenland te brengen, zoals oor-
spronkeiyk het plan was. ..Je kende
die chauffeur en Je ging zelf wel een
keer met hem naar Antwerpen".
Hennie W.: „Ja. Maar stel. dat
Theo dan meegereden was tot Parus,
wat moest er dan verder met hem
gebeuren?"
Een van de rechters: „Er is dus in
feite geen enkel serieus plan gemaakt
om Theo over de grens te krygen?"
Ook Boudewyn wilde van de gele
genheid vragen te stollen aan Hennie
W gebruik maken: ,Ji., Je beschul
digt me aldoor, op welke gronden doe
je dit, op morele gronden of op
wraakgronden?"
De wijze, waarop Hennie W. ant
woordde. deed herhaaldeiyk een ver
ontwaardigd gemompel van de zit
tingszaal opgaan.
Hij ontkende op wraakgronden be
lastende verklaringen voor Boudewijn
afgelegd te hebben.
Tenslotte vroeg de officier Tan
Justitie aan Boudewyn evenals hU
dit aan Hennie W. had gevraagd, of
hy zich medeschuldig voelt aan de
dood van Theo Mastwijk.
Een onverbiddelijke vraag, waarop
een drietal seconden stilte volgde.
Tenslotte zei Boudewijn: „Ik voel me
schuldig, omdat Ik het niet voor
komen heb".
Officier: ,J» dat de enige manier,
waarop je je sohuldig voelt?"
Boudewyn: „Ja".
De zitting werd vervolgens tot drie
uur geschorst.
