HET MEXICO VAN VANDAAG
ZOEKLICHT
Zierikzeese sleenkapers
politiek onafhankelijk
economisch gezond
k
II "el vaart
WOORD
VAN
BEZINNING
UW GELOOI HEEFT U BEHOUDEN
I OLKS VER HA LEN (X
bferclag 23 maart 1963
Pagina 1
(Van onze correspondent in Mexico)
Voor de eerste maal in de geschiedenis zal een president van
fexico een staatsiebezoek aan Nederland brengen. De betekenis
an dit bezoek van mr. Adolfo Lopez Mateos met zijn vrouw
va Samano de Lopez Mateos ligt echter niet alleen in het feit,
at het uitdrukt hoeveel nauwer de betrekkingen tussen Neder-
ind en Mexico zijn geworden na de tweede wereldoorlog. Een
eel diepere zin vindt men in het politiek aspect, want ook
rankrijk, West-Duitsland, Joego-Slavië en Polen zullen door
e Mexicaanse president worden bezocht.
J
Br
i komst van president A. Lopez
«os (Ofwel van „Alm", zoals
hem in de wandeling in Mexi-
soemt) naar Europa is in elk
'Ug
Zo gezien wordt met de komst
van president Mateos a.h.w. een
brug tussen Latyns-Amerika en
Europa geslagen. Een brug waarover
het verkeer van beide zijden naar
alle waarschijnlijkheid spoedig in
tensiever zal worden. Moet worden!
Want t.a.v. Latijns-Amerika is
Europa zeker in gebreke gebleven.
En hoewel men zich dit in Europa
niet of te weinig realiseert, heeft
deze negatieve factor Invloed op de
gebeurtenissen in Latyns-Amerika.
En een positief ongunstige Invloed.
De geschiedenis van Cuba. tot op
vandaag, moge als de klassieke,
aanschouwelijke les dienen van
hetgeen voorkomen had kunnen
worden, als Europa actief en daad
werkelijk interesse in Latijns-Ame
rika en daarmee in Cuba had ge
had. Vele historische catastrofes
hebben plaatsgehad, minder als
reactie op wat wèl dan op wat niét
werd gedaan en voltrokken.
De economische belangstelling
van Europa voor Latijns-Amerika
is onder meer een van de aspecten
der wederzijdse betrekkingen, die
nodig moet worden versterkt. En
niet in het minst, omdat verbeter
de en intensievere handelsbetrek
kingen met Latijns-Amerika ook
verbeterende economieën en daar
mee stabieler politieke toestanden
voor dat gebied kunnen mee
brengen. In onmiddellijke zin moge
uitgebreider en intensiever handels
betrekkingen van Europa tot La
tijns-Amerika niet direct voordelig
voor Europa zijn. Indirect echter
wel, omdat hierdoor gevaren voor
politieke chaos en communistische
uitbuiting daarvan kunnen worden
bezworen, wat uiteindelijk ook
Europa ten goede komt.
Ook hierom dus is het bezoek van
de Mexicaanse president verheu
gend: daar het als stimulans voor
intensiever economische betrekkin
gen kan dienen en als aanmoedi
ging opdat, in het kader van de in
terne Europese economische poli
tiek, meer met Latijns-Amerika re
kening wordt gehouden.
Wat Mexico zelf betreft: zijn eco
nomische dynamiek is indrukwek
kend. In een kleine 25 jaar is het
totale nationale produkt meer dan
verdriedubbeld en het inkomen per
hoofd meer dan verdubbeld. En al
bestond er op het eind van de derti
ger jaren een goed rijkswegennet,
in dezelfde spanne tijds is dit vier
maal uitgebreid en omvat het nu
20.785 km. De olie-opbrengst is in
die tijd driemaal vergroot en het
elektriciteitsvcrmogen is vervier
voudigd. Het Mexico van vandaag
bezit tevens een reeks zware in
dustrieën waaronder staal-, machi
ne- en chemische fabrieken.
Economisch en politiek verdient
Mexico dus alle vertrouwen. Temeer
omdat Mexico zich niet gauw in
wat voor wereldconflict ook zal la
ten verwikkelen. Mexico wenst bo
vendien geen nucleaire wapens op
zijn gebied toe te laten, noch laat
het toe dat zulke wapens over zyn
grondgebied worden vervoerd. De
Mexicaanse regering streeft zeer
actief naar een reële oplossing van
de ontwapeningskwestie.
fag* AJ
KV V,
*1 4 -:Mr- *4r
kk -v-v vv;#-
-ft:.
V»!
Vij
De president van Mexico.
Adolfo Lopez Mateos.
Initiatief
Het was op initiatief van Luis
Padillo Nervo, de Mexicaanse voor
zitter van de ontwapeningscommis
sie. dat de Algemene Vergadering
met overweldigende meerderheid
zich vóór stopzetting van de kern
proeven uitsprak. Het was het Me
xicaanse Congres, dat aan volks
vertegenwoordigingen in de hele
wereld de oproep zond tot samen
werking in „het redden van huidige
en toekomstige generaties van de
gruwelen van een nucleaire oorlog".
Mexico beziet met een on-senti-
menteel oog de argumenten van zo
wel Amerika als Rusland, welke het
sluiten van een overeenkomst tot
stopzettingen der kernproeven ver
hinderen. Het meent zoals Bra
zilië pas bondig uitdrukte in Genè-
ve dat die argumenten alleen
ernstig zijn, omdat ze als „onher
roepelijk" zyn geponeerd. maar
niet omdat de argumenten zelf
zwaar zouden wegen.
Overigens is president Lopez Ma
teos zelf de sterke drijfveer achter
Mexico's koelhoofdig gevoerde bui
tenlandse politiek. En als in Parys,
Belgrado en elders het maximum
huldebetoon aan de Mexicaanse
president wordt bewezen, dan is het
een hulde, die èn deze president èn
Mexico toekomt. Want dit land
(waarvan het oppervlak ongeveer
zo groot is als de helft van het
Westeuropese continent» met zijn
indrukwekkend oude culturen, heeft
een historie achter de rug, die al
thans de laatste eeuwen een histo
rie van veel leed is geweest.
Na zijn laatste revolutie heeft
Mexico desondanks in een kleine
veertig jaar en met voor Europea
nen haast onvoorstelbare moeilijk
heden de enorme sprong gemaakt
naar de moderne staat. Een pro
gressieve staat en natie waarvan
Adolfo Lopez Mateos de exponent
is. Een staat ook. waarmee in de
internationale politiek rekening
moet worden gehouden en niet in
het minst om hetgeen Mexico in
Latyns-Amerika zelf vertegenwoor
digt
oe vaak hebben we het zelf
H gezegd, en het ook anderen
mensen horen zeggen: „Ik
hoop er te komen".
Wa4r we hopen te komen kan
natuurlijk zeer verschillend zyn.
Dat hangt nauw samen met de
idealen, die we koesteren of met
de luchtkastelen, die we bouwen.
Leg uw oor maar te luisteren,
vooral als ge gezeten zijt in een
kring van jonge mensen en u
kunt over zo heel veel dingen
horen spreken. Waar men nog
eens hoopt te zullen komen. Er
zyn Immers zo vezl idealen die
wenken.
En vanzelfsprekend: als we
ergens hopen te komen, dan stel
len we ons ook de weg voor ogen
positie te veroveren, welke men
zich als ideaal gesteld had. Als
het maar gaat langs wegen, die
voor God te verantwoorden zyn,
dan is het alleszins geoorloofd,
ja, zelfs plicht, dat men langs
wegen van noeste arbeid en in
spanning er probeert te komen.
Maar zo zei het de Grote
Meester tot Martha, die zich in
spande voor vele dingen daar
is nog iets anders, dan alleen
■naar de zorg en de bekommernis
den te worden?" Vele zijn de
antwoorden die op die vraag ge
geven z(jn en nog steeds gegeven
worden.
In de waarden, die hierboven
staan, geeft de Here Jezus Zyn
kort, en duidelijk antwoord, als
Hy tot Bartimeus zegt, toen deze
verkregen had, wat hy zo vurig
begeerde: „Uw geloof heeft U
behouden".
Uw geloof., dat betekent dus:
niet uw werk, niet de traan van
uw ontroerd gemoed, maar: uw
geloof! En dan: Uw geloof. Niet
het geloof van uw vader of uw
moeder, of van wie ook, maar
uw geloof. Uw geloof, in Hem:
de Here Jezus, van wie ook Bar
timeus alles verwachtte, en bij
(Mnreus 10 52)
waarlangs we hopen te komen
waar we zo vurig begeren te zyn.
Heel veel mensen denken door
geld alles te kunnen bereiken.
Als we maar volop geld hadden
dan zouden we kunnen komen
overal waar we heen willen.
Met geld zo denken we
kan alles bereikt worden, en
velen zijn, naar hun mening,
door geld ook inderdaad geko
men tot het doel, dat zij zich
hadden voorgesteld.
Anderen denken er te komen
door noeste arbeid, door trouwe
plichtsbetrachting, door inspan
ning van al hun krachten. En,
daar hebben we respect voor,
voor een mens die zyn uiterste
best doet, om er te komen, om
het doel te bereiken, om zich de
voor dit aardse leven, er is nog
een veel Groter en hoger Goed,
er is ook: het eeuwige leven!
De Heiland noemt het in een
van Zyn mooie gelijkenissen: de
parel van grote waarde.
En, zó zegt Hij het ook in die
zelfde gelijkenis, bij de waarde
daarvan, valt al het andere in
het niet. En daarom mag ook
hier de vraag gesteld worden;
hoe denken we daartoe te komen
tot het bezit van het eeuwige
leven?
Dat is, vanzelfsprekend, een
vraag van het allergrootste ge
wicht, hoe, langs welke weg,
we er kunnen komen, 't Is een
zeer oude, en veelvuldig her
haalde vraag onder ons mensen
„Wat moet ik doen, om behou-
Wie ook deze mens het zoekt.
Tot Hem richtte deze mens in
zijn nood het gebed: „Gy zone
Davids, ontferm U mijner".
Dat was geloof! Zó geloofde
ook de Kananese vrouw in Hem.
èn Ja'irus, èn die vrouw die zo
lang ziek was geweest, en ook
die melaatsen en heel veel an
deren.
En door het geloof zijn zy er
gekomen!
Hoe denken wij er te komen?
Langs welke weg? Hoor het
Jezus zelf zeggen: „Ik ben de
weg!". En de by bel roept ons
toe: „Geloof in Hem, en gy zult
behouden worden".
Joh. Stehouwer,
hervormd predikant
te Alphen a. d. Ryn
OP DE BOEKENMARKT
John Steinbeck. „Wintertij
van Tegenzin". (Vertaling)
Van Holkema en Waren-
dorf NV Amsterdam z.j.
..Lezers, die de hier beschreven
denkbeeldige mensen willen identi
ficeren. doen beter hun eigen om
geving (woonplaatsen, zegt de ver
taler niet geheel terecht» te inspec
teren en de hand in eigen boezem te
steken, want dit boek heeft be
trekking op een groot gedeelte van
het hedendaagse Amerika". Deze
raadgeving van John Steinbeck
voor in zyn roman „Wintertyd van
Tegenzin", raakt de kern van de
sociale strekking van dit boek. Het
is een bitter verhaal, dit leven van
Ethan Hawley. zijn vrouw en zyn
kinderen. By na iedere gebeurtenis
en ieder beeld bevat zulk een diepe
hoon van het gangbare fatsoen en
het gangbare burgergeluk, dat het
ontstellend is. Een paar kort sa
mengevatte voorbeelden. De hoofd
figuur Hawley, is een jonge man.
van goede familie, maar verarmd
door de manipulaties van zyn va
ders vrienden. Dat ..goede familie"
blykt in de praktyk nog altyd van
groot belang te zyn in een wereld,
waarin de mensen allemaal gelyk
verklaard zyn. Hy is gelukkig
getrouwd ja, en zyn vrouw Mary is
allerliefst. Het is onmogelyk dat
anders te verstaan. Maar Hawley
is maar bediende in een kruide
nierswinkel en Mary wil zo graag
haar hoofd hoger kunnen dragen.
En de kinderen. Allen en Ellen, wil
len een auto voor de deur en tv bin
nen en verder alles wat „iedereen"
heeft in hun ogen. En wie is deze
Ethan Hawley zelf eigenlyk? Een
fatsoenlyke. wat clowneske figuur
op het eerste gezicht. Maar wat zit
er achter dat fatsoen? Zo tracht
hy zyn jeugdvriend Danny met
geld nog een kans te geven om
van zyn drankzucht af te komen,
als hy ontdekt dat de bank van het
stadje er op uit is om diens enige
grondbezit voor een schuifje in
handen te krygen. omdat het de
enige geschikte plek is voor een
vliegveld. Maar met het geld voor
zyn kuur. drinkt Danny zich dood.
nadat hy Ethan zyn land heeft
nagelaten. Heeft Ethan dit voor
zien? Ja zowel als neen. moet het
antwoord zyn. Zo gaat het ook met
de oorspronkelyk goede raad. die
hy zyn baas. de Italiaan Marullo,
geeft. Hawley vaart er wel bij. want
Marullo wordt het land uitgezet,
dat hy jaren geleden klandestien
is binnengekomen. Tot op het ogen
blik, dat de fortuin tegen hem
knipoogt, heeft iedereen Ethan voor
een amusante sukkel aangezien. Nu
is hy allen de baas, want hy is
bezig ryk te worden. Dan komt ten
slotte het nieuws, dat zyn zoon pla
giaat heeft gepleegd by een tv-
wedstryd, eigenlyk door toedoen
van zyn vader. Een ogenblik komt
het in Ethan op zelfmoord te ple
gen, maar de gedachte aan zyn in
tegere kleine dochter weerhoudt
hem. Een boeiende roman over ge
wone burgers in een kleine stad en
over de weerzinwekkende slangeput
onder hun voeten.
Colin Wilson. „Bohémiens
in Soho." (Vertaling Con
tact. Amsterdam 1963.
Colin Wilson, niet te verwarren
met Edmund, wordt door de jonge
lezers vooral zeer bewonderd en
heeft een merkwaardige carrière
achter de rug. ondanks zyn jonge
leeftijd. Zyn eerste boek „The Out
sider". had een groot succes, in we
zen dank zij dat vertoon van bele
zenheid. dat men „het omgooien
van boekenkasten" pleegt te noe
men. Dat was niet zo verwonderlyk
aangezien het literaire analphabe
tisme heden groot is. Vervolgens
heeft hy verklaard, dat dit succes
eigenlyk gegrond was op boerenbe
drog (Religion and the Rebel» wat
hem natuuriyk zeer kwalyk is ge
nomen ten onrechte, zeg ik
en nu schryft hy opgewekt verder.
Zijn „Bohémiens in Soho" is zon
der twyfel een uitstekend geschre
ven beeld van het leven van hele en
halve kunstenaars en hun aanhang
in Londen. Goed bekeken, goed ge
tekend, geestig soms. Maar iets
nieuws is het niet. Iedere periode
heeft zyn bohèmeromans en die iy-
ken op elkaar als twee druppels je
never En heus niet alleen in En
geland.
Muriel Spark „De Vrijge»
zeilen". Contact, Amster
dam 1963.
Muriel Spark moet een slim
Iemand zyn. Haar vrygezellen stelt
zy voor als een reeks potentiële mis
dadigers tegen de gemeenschap:
ydel. gewetenloos, ziek. Het zyn
oplichters, epileptici, homo's, mis
lukten e.d. Vrouwen zyn altyd hun
slachtoffers, omdat de laatsten zo
oerdom zijn. Behalve de moeders,
die hun zoons van huwelyken weer
houden. Dit ingewikkelde en ver
warrende verhaal met een ingewik
kelde, wel knappe, azynzure intri
ge. verbergt nog een addertje on
der het gras ook. Het geeft nl. te
denken dat zovele van deze vryge
zellen r.-k. zyn. De schryfster legt
er nergens de nadruk op. Zo slim is
zy wel.
CLARA EGGINK
Wel konden de vissers van Schou
wen in vroegere eeuwen in de oor
logsdagen klagen: de vis wordt
duur betaald, want voor de kust
kruisten voortdurende snelzeilende
vyandelyke kapers, die het op hun
botters voorzien hadden.
Een welgericht schot met los
kruit voor de boeg, een tweede schot
met scherp door het want en de
vissers moesten de zeilen stryken
ten teken van overgave Dan kwa
men de kapers aan boord, maakten
de tonnetjes haring buit, namen de
netten in beslag en lieten de sche
pelingen hun zakken binnenste bui
ten keren. Daarna stelden ze het
scheepsvolk op rantsoen en dit be
tekende dat de stuurman naar het
strand moest roeien om in het vis
sersdorp de losprys voor schip en
bemanning te gaan innen.
De klachten van de vissers dron
gen ten laatste door tot de stad
Zierikzee en de burgers, lang niet
mis, rustten enkele schepen uit en
namen zich voor om de kapers te
lyf te gaan, zodra deze zich verto
nen gouden.
Niet lang na dit besluit gevallen
was, verscheen de oude omroeper
met zyn koperen bekken in de stra
ten en langs de grachten van Zie
rikzee, al roepend met zyn schorre
stem: „Kapers op de kust! Kapers
op de kust!".
Onmiddellyk wapenden de stede
lingen zich, de schepen werden be
mand, men zeilde de haven uit en
zette koers naar een kaperschip dat
op de Oosterschelde voor anker lag
en hun komst scheen af te wachten.
Dat zou een stryd op leven en dood
worden!
Nauweiyks hadden de mannen
van Zierikzee het schip bereikt, of
ze wierpen de enterhaken uit en
sprongen met het mes in de mond
en de degen in de hand by de
vyand aan boord. Wat nu?
Geen tegenstand! Wel neen,
het bleek dat ze een vrachtschip,
zwaar met stenen geladen, geënterd
hadden.
Zo verdienden ze. met moeite en
Dijn. hun bynaam Zierikzeese Steen-
ltapers.
et andere woorden: het staats-
d van het meest stabiele en
ressieve, alsook van een der
belangrijkste landen in La-
Amerika, legt voor het eerst
i onmiddellijk contact met Eu-
ese staatshoofden. Een inter-
inte bijkomstigheid is, dat
i$ van de vijf landen, die de
ficaanse president zal bezoe-
i, tot het communistische kamp
Ioren. En dit duidt heel zuiver
politiek onafhankelijke koers
i Mexico aan, iets waarop ook
tns opnieuw in de jaarbood-
appen van de president de nar
k wordt gelegd.
L
Eigen neg
u lexico volgt een geheel eigen
zonder zich bij het ene of het
i«re blok aan te sluiten, doch
tns zonder „neutraal" te zijn.
g dco's verhouding tot Cuba il-
reert dit heel duidelyk. Ondanks
pressie die op Mexico is uitge-
I ind om met Cuba te breken,
ft de regering standvastig het
insel van non-interventie ge-
dhaafd en daarmee dus de di-
natirke betrekking met Cuba.
fat niet wegneemt, dat Mexico
lykertijd de nodige reserve
g L Cuba toont; en als deze of
i met pakken communistisch
paganda-materiaal uit Cuba ar-
ert. nemen de Mexicaanse auto-
iten die in beslag, terwyi het
sn van sympathiserenden met
Cubaanse regime naar dat land
niet bepaald aangemoedigd
dt.
Eva Samano de Lopez Mateos
de vrouut van de Mexicaanse
presidenthier bij de inwijding
van een „huis voor de vrouw
in een Mexicaans stadje. Lera
res van beroep zijnde deed en
doet de presidentsvrouwe zeer
veel voor speciaal de kinderbe
scherming in Mexico.
opzicht verheugend. Wat b.v. de po
litieke betekenis van die komst be
treft: die is van zo'n byzonder be
lang, omdat Mexico in indirecte zin
een leidinggevend land in Latyns-
Amerika is. Om diverse redenen
waartoe bescheidenheid behoren en
onderlinge betrekkingen met andere
Latynsamerikaanse landen zal
Mexico nooit toegeven dat het een
leidende positie in Latyns-Amerika
inneemt.
Maar omdat dit land vast op de
politieke wateren ligt (zelfs de „nor
male" onrustige momenten die vrij
wel elk land onder elk bewind kent.
in aanmerking genomen» en omdat
er een gestaag ritme in zyn econo
mische en sociale groei zit; omdat
het de ervaringen van zyn revolu-
tie(s) verwerkt heeft en tot op zeke
re hoogte geimmuniseerd is tegen
infecties van de Latynsamerikaan
se landen, welke aan niet ongevaar-
lyke groeikoortsen ten prooi zyn
daarom is Mexico's aanzien zo hoog
geworden. En daarom wordt wel
degelyk rekening gehouden in La
tyns-Amerika met wat Mexico doet
en laat.
5TH President Adolfo Lopez Mateos en Prins Bernhard tijdens
iiaö i van de velt bezoeken die onze Peins aan Mexico bracht.
