Het kan steeds beter en
praktischer
Zonder wenkbrauwen bent u
ék
modieus
T
HET MEEST GEBRUIKTE
WOORD: KIJKEN!
UIT en
THUIS
Een dikke soep als
hoofdmaaltijd
iaWHr
(W)ETENS WAARD
Kleuren
'"Yïloederïyke
overpeinzing
Zaterdag 16 maart 1963
Wll&fS
'J
Een rechte hiiishoudtrap met
drie treden, zo veilig mogelijk.
Hieronder een schotelivarmer
met twee waxinelichtjes
Huishoudelijke winkels zijn
tegenwoordig een lust voor het
oog. Als je bijvoorbeeld de
lichte, sierlijke keukentrappen
en strijkplanken ziet kun je je
haast niet voorstellen dat het
nog niet eens zo lang geleden is
dat de huisvrouwen liepen te
zeulen met zware trappen en
strijkplanken van hout. En al
die moderne huishoudelijke
voorwerpen worden steeds
mooier van vorm en steeds
meer verfraaid met allerlei
snufjes.
Heel licht en gemakkelijk op te
bergen zijn de nieuwe rechte huis-
houdtrappen, die we zagen. Ze zijn
er met drie. vier of vijf treden, die
in de console liggen en dus niet
kunnen verschuiven als de schroe
ven eens zouden loslaten. Boven
dien zijn ze voorzien van antislip-
stroken. U hoeft niet bang te zijn
dat uw handen klem komen te zitten
en het plateau steekt zo ver over,
elicht jes.
t—z—t ~~-z z -z-z-z-z—"-"
.-V -V «v
In de winter is een geurige stevige soep iets
heerlijks. Er kan toost, bruinbrood. roggebrood,
stokbrood of in blokjes gesneden en gebakken
brood worden bijgegeven, maar we moeten ook
een schaaltje met geraspte kaas niet vergeten,
dat is een voedzame en lekkere aanvulling van
de dikste soepen.
dat uw nagels niet kunnen worden
beschadigd. De beugel met plastic
doppen ontziet niet alleen muur en
trap. maar voorkomt ook het weg
glijden als de trap is opgeborgen.
De rubberdoppen onder de poten
verhinderen slippen. Zo veilig mo
gelijk dus.
Even makkelijk hanteerbaar is de
strijkplank van buisstaal. De strijk
tafel kan heel eenvoudig in elke
gewenste stand worden vergrendeld.
Onder het overtrek is een schuim-
plastic onderlaag met vochtbescher-
mend aluminium folie aangebracht.
Heel praktisch is het afneembare
korfje voor het strijkijzer, dat over
de hele lengte van de strijktafel
kan worden verschoven.
U kent ze waarschijjilijk al
die handige schotelwarmers, die
zo gezellig staan op tafel en die
uw maaltijd zo heerlijk warm
houden. Behalve aan tafel kunt
u schotelverwarmers ook in de
keuken gebruiken: heel gemak
kelijk als uiu fornuis al helemaal
bezet is. Op de schotelwarmer
die we zagen is plaats voor twee
middelgrote pannen. Hij is
brandveilig uiteraard en on
breekbaar. Onder de bovenplaat
Een strijkplank met verschuif
baar korfje voor het ijzer.
van geperforeerd metaal zijn
twee waxinelichtjes aange
bracht.
Zonnestoel met voetsteun.
Dankzij het vriendelijke weer van
de laatste weken hebben we de
moed kunnen opbrengen om u nu
al een zomersnufje te laten zien:
een voetsteun bij de zonnestoel -
met-hoofdkussen. Een voetsteun
bovendien, die zó is gemaakt, dat
de benen niet kunnen gaan .sla
pen". In verband met de juiste ver
deling van het lichaamsgewicht
over stoel en steun is de voetsteun
l Spiegelcombinaiie
t met kantelbakje.
verend gemaakt. Hij kan met en
kele handgrepen aan de stoel wor
den bevestigd en weggenomen.
Als laatste nieuwtje een spiegel-
combinatie, die het heel goed zal
doen in een hal, slaapkamer, dou
checel of meisjeskamer.
De spiegel is gevat in een meta
len frame, waaraan een kantelbaar
bakje is gemonteerd. Als dit bakje
is gesloten, verbergt het heel dis
creet de kammen en haarborstels,
die u er in hebt gedaan. Op een
plateautje boven het kantelbakje
kunnen make-up artikelen worden
neergezet.
De spiegel vertekent niet en door
een speciale behandeling van het
glas aan de achterkant worden be
schadiging en corrosie van de spie-
gellaag zoveel mogelijk voorkomen.
De combinatie kan gemakkelijk
aan de muur worden bevestigd; het
is zelfs mogelijk het frame in de
voegen tussen elk formaat tegel
aan te brengen zonder de tegels te
beschadigen. Ook als de combinatie
eenmaal aan de muur is bevestigd
kan de spiegel er gemakkelijk wor
den uitgenomen om te worden
schoongemaakt. De kleur van het
frame is zwart, het bakje is geel.
Na een dikke scep als hoofdmaal
tijd moet er wel worden gezorgd
voor een toetje. We kunnen hier
voor bijvoorbeeld nemen drie-in-
de-pan, trommelkoek, gebraden ap
pels of wentelteefjes. Vloeibare na
gerechten zijn als besluit van een
soepmaaltijd minder geschikt.
Bij een maal zonder soep, vooral
als dat nogal voedzaam is, hebben
we vaak behoefte aan een fris, zuur
nagerecht, dat niet te machtig is.
Hiervoor leent zich yoghurt bijzon
der goed, evenals Bulgaarse yoghurt
en kwark. Maar ook karnemelk laat
zich tot heel smakelijke nagerech
ten verwerken. Karnemelk bevat
weliswaar geen melkvet meer met
de daarin opgeloste vitamines, maar
is nog rijk aan eiwitten en zouten
en dus een waardevolle aanvulling
van een vleesloze hoofdschotel.
Appelkwarkschotel
Voor dit heerlijke nagerecht
wordt een vuurvaste schotel bekleed
met een dunne laag piedeeg. 250 g
kwark wordt met 50 g basterdsui
ker, 1 ei, citroensap van 1/4 citroen,
wat vanillesuiker en 40 g rozijnen
vermengd en mooi glad geroerd. De
vuurvaste schotel wordt hiermee ge
vuld. 2 flinke appels worden ge
schild, geboord en gehalveerd. De
bolle zijde wordt ingesneden, waar
na de helften in de kwark worden
gezet en met wat citroensap en 25
g gesmolten boter worden bedrup
peld. Het gerecht moet ca 1 uur in
een warme oven bakken. Na een
half uur wordt de bovenzijde met
wat gesnipperde amandeltjes be
strooid.
Karnemelhvla
met rozijnen
Meng 50 g custard met een Vt li
ter karnemelk tot een glad papje
en breng dit onder voortdurend
roeren op een klein vlammetje aan
de kook (1 minuut doorkoken).
Daarna pas van het vuur de
resterende Mi liter karnemelk
scheutje voor scheutje toevoegen.
Tot slot 70 g suiker en 100 g rozij
nen door de vla roeren.
Als het hard vriest is de
nieuwe lentemode iets om van
te griezelen, maar nu alle
sneeuw is verdwenen, begin
nen we er een beetje plezier in
te krijgen. En vooral als de zon
dan nog schijnt, wordt het tijd
om aan een nieuw voorjaars
toiletje te gaan denken.
Vlaamse kaassoep
4 worteltjes, knolselderij, 2
preien, 100 g witte kool en 2 uien
worden in kleine stukjes gesneden
en in een braadpan met wat boter
en spekblokjes licht gefruit. Er
wordt daarna 1 liter heldere bouil
lon toegevoegd, waarin de groenten
langzaam gaar worden gekookt.
Van het vuur af wordt er daarna
100 g geraspte kaas doorgeroerd en
komen er in wat boter lichtbruin
gebakken stukjes witbrood en ge
hakte peterselie op.
Voor wie voordien al aan de
mode wil meedoen is er een ge
makkelijk na te volgen nieuwtje:
de weggewerkte (geschoren of ge
bleekte» wenkbrauwen, die sommige
vrouwen een vreemd aantrekkelijk
uiterlijk geven. Als u er op gesteld
bent er uit te zien als een blonde
onschuldige veertienjarige, dan is
deze suggestie van Cardin iets voor
u. Maar de vrouw met het niet meer
zo jonge gezicht of het donker
harige type zullen er wel niet zo
veel voor voelen. En het nieuwtje
zal al evenmin opgang maken bij
de tienertjes, die al „jaren" zitten
te wachten om „eindelijk" naar het
wenkbrauwpotlood te mogen grij
pen.
van-dalen (nagemaakte», een her
innering aan Christian Diorleven
dig gehouden door zijn leerling
Saint Laurent.
Over de rok, die net de knie be
dekt en de taille, die hoog. laag of
nergens zweeft hebt u natuurlijk
alles ai gelezen. Als de kleuren van
de Parijse collecties doordringen
tot de confectie, dan zal de wereld
Of u straks al wenkbrauwen zult
dragen of toch maar niet, deze
lente brengt in elk geval vermoe
delijk ook in uw garderobekast veel
marineblauw en heel veel wit. Dit
is ook de lente van de lelietjes
japon en bedrukt als hij een effen
japon aanvult.
V/at betreft de sieraden, koraal en
turkoois zijn aan de orde van de
dag- en van de avond. Vierkante
oorknoppen, bezet met een grote
ronde steen zyn het nieuwste aan
de oorlelletjes van St.-Laurents
mannequins, terwijl metalen ini
tialen het goed doen op jurkjes en
pakjes, zoals we bij Jean Patou
zagen.
Er is op deze wereld maar één
levend wezen dat nog nieuws
gieriger is dan een kind en dat
is een kat. Wanneer je de
plantjes water geeft, springt er
onmiddellijk een poes op de
vensterbank om te kijken wat
je uitvoert. Kom je thuis met
een boodschappentas, die heel
nadrukkelijk geurt naar rauwe
aardappelen en soepgroenten,
dan zitten er niettemin binnen
vijf seconden vier katten om
heen, schreeuwend van be
nieuwdheid.
Laat je per ongeluk je bureau
even openstaan vóór je je
hebt omgedraaid zijn twee poezen
bezig je belastingaanslag te oesnuf-
felen.
Overal en altijd moeten zij weten
wat er gebeurt, wat het is, wat je
doet of waar je heengaat.
Kinderen volgen direct daarop als
goede tweeden. Ook zij stellen ge
weldig veel belang in de inhoud
van kasten, tassen en busjes.
Sta ik in de keuken, geheel op
gaand in mijn bezigheden daar,
L dan komt er altijd wel een zoon
met een kwasi onverschillig gezicht
binnenslenteren. Hij werpt een blik
op de tafel en de daar uitgestalde
ingrediënten, kijkt eens naar de
};ootsteen. het aanrecht, het fornuis
oopt me voor de voeten, tot ik uit
roep: Wat kom ie rigenlijk doen?
Kijken, is dan het eeuwige ant
woord.
Naar mij? vraag ik gevleid.
Zoonlief haalt de schouders op,
glimlacht vaagjes en staart naar
een pan.
Ik heb honger, kondigt hij aan.
Nu hebben jongens altijd honger,
dus die aankondiging kan hij rustig
achterwege laten. Dat is trouwens
niet de reden, dat hij om me heen
draait. Hij wil weten wat ik doe
Hij is doodgewoon nieuwsgie
rig
i*
Maak je pannekoeken? vraagt
hij met een strakke blik op de
karbonade, die ik Juist door de
hete boter haal.
Ga je koffie zetten? vraagt hU,
terwijl ik de thee opschenk.
Wanneer maak je weer eens
croquetten? informeert hij, ter
wijl ik de omelet uit de pan laat
glijden.
Zoiets zou zelfs een heilige het
geduld doen verliezen en dus jaag
ik hem weg. Hij is niets wijzer ge
worden maar morgen komt hij
weer, en de volgende week en zolang
hij nog een kind is. Want hij kar
het toch niet laten.
Post, kondigt Henk aan en legt
demonstratief wat brieven en druk
werken voor mij neer Ik bekijk
even de adresseringen, leg vader:
brieven terzijde en scheur ?en dik
ke enveloppe open.
Wat is dat? vraagt Henk, spelend
met een poesje. De poes heeft ech
ter de oren gespitst en springt op
tafel want ik ben ergens mee bezig
en dat is bijzonder interessant.
Reclame, zeg ik kort en smijt de
folder neer.
Kijken!
Ik sta op en doe n deur open
Honderden boeken op een rijtje
grijnzen mU aan en ik laat er
peinzend een vinger langs glijden.
Hoe zag dat bandje er ook weer
uit? Was het groen of bruin of
Wat zoek je? vraagt de zoon
Hij staat er al met zijn neus op
O, een boek
Welk boek?
Het citatenboek. Ik moet iets
opzoeken.
Wat wou je opzoeken?
Citaten interesseren hem niet.
Zelf praat hij zoveel dat het
hem onverschillig laat wat an
deren in hun tijd te zeggen had
den Desondanks heeft hij geen
rust eer ik hem omstandig heb
uitgelegd, wat en waarom en
waartoe ik iets zoek.
Dan keert hU tevredengesteld
terug naar de tafel waar poes de
brieven besnuffelt. Hij (Henk be
doel ik) leest de afzenders, bekijkt
de poststempels en werpt 'n blik or
de klok. Helaas, het duurt nog uren
eer vader thuiskomt en de brieven
zal openen Niet om dóór te aomen!
Wanneer vader eindelijk arriveert
en zijn voeten warmt, kruipt Ma
rian op zijn schoot. Ze babbelt over
de belevenissen van de dag en plot
seling zeg vader;
O Ja. haal mijn tas even op de
gang. Er zit iets in, voor jou.
Verheugd trippelt de dochter naar
de tas, doch ook de zoons veren op.
Ze laten alles waarmee ze zich toe
vallig bezighielden: huiswerk, puz
zels, theekopjes, uit de handen al
len en snellen toe.
't Is niet voor jullie, 't is voor zus,
zegt vader.
Marian keert terug met de tas
en neemt triomferend het envelop
je in ontvangst dat vader heeft
meegebracht. Er zitten drie luci
fersmerken in voor haar verzame
ling. De zoons sparen geen lucifers
merken, toch verdringen zu zich om
hun zusje en roepen om het hardst:
Kijken, kijken!
Adriaan keert de tas onderste
boven om te zien of er nog een
verrassing uitrolt, Henk wil weten
hoe en van wie en waar vader die
merkjes heeft gekregen.
Ook de poezen zijn in volle sterk
te aangerukt om vaders tas te on
derzoeken. Zij kunnen niet praten,
maar hun trillende snorharen
schreeuwen het uit:
Kijken, kijken!
Dit is de nieuwsgierigste troep
wezens die ik ooit bijeen heb ge
zien, roep ik uit, het gedoe gade
slaand.
Weten jullie wat nier het meest
voorkomende woord is? Kjkcn,
kijken! Ik wil kijken, laat eens
kijken, mag ik kijken? Ik hoor de
hele dag niets anders, al vijftien
jaar lang. Het eerste woordje dat
mijn kinderen stamelden was: kij
ken. En tot hun twintigste zullen
zij ermee doorgaan. Dit huis is een
permanente kijkdoos. Tot leeringhe-
ende vermaeck.
Ik vis de poezen uit de aktentas,
veeg de boeken van de tafel en
roep:
Handen wassen. Wij gaan eten.
Nieuwsgierig trippelen de hor
den achter mij aan naar de keu
ken.
THEA BECKMAN.
er van maart tot september opge
wekt en fleurig uitzien met het
vele prille groen (dat doet denken
aan Jonge verse groente), het wht in
alle tinten, het beige en amber in
allerlei nuances, vele kleuren rood
en Dior's nieuwe „neutrale kleur
poederroze.
Combinaties, die het onthouden
waard zijn: inktblauw met licht
bruin, amber met turkoois, bruin
en lilagrijs, zachtroze met marine
blauw en hemelsblauw met een
café-au-lait-kleur.
Linnen
Geen garderobe zal dit Jaar up
tot date zijn als zij geen linnen be
vat. Effen of bedrukt, echt linnen
of zijden linnen. En geborduurd
linnen voor de avond. De linnen
mantel is effen bij een imprimé
Tot slot een Juweeltje, dat u en
ik niet zullen dragen: een gebor
duurde avondjapon van wit leer, de
clou van Hermès collectie.
J.V.
Bij de tekeningen: Rechtsboven
de weggewerkte wenkbrauwen en
een turban van Cardin.
De twee kopjes links: schelding
in het midden en twee pompons
van echt haar in een contrasteren
de kleur (Rubinstein) en een serie
koralen naarpennen onder een bol
vormige chignon, een ontwerp van
Laroche.
Bij het marineblauwe Japonne
tje van St.-Laurent worden een
stijve organdi sjaal en een lichte
hoed van hetzelfde materiaal gedra
gen.
De schoentjes: een enkellaarsje
met rits en rubberzooi. gemaakt van
gebloemd linnen als aanvulling
vaneen zomers strandtenue
i Roger Vivier). Een even elegante
als comfortabele dagschoen met
lage hak van Capucci en (gezien
bij Cardin) pumps met stompe
neus en zilveren hiel- of neusgar-
nering.
Eigenlijk was ik vastbesloten
om in deze stukjes met geen
woord te reppen over de schoon
maak. Want terwijl onze huizen
schoon worden, maken we er in
alle bestaande kranten en bla
den een onnoemelijke hoeveel
heid papier over vuil. Maar voor
ik 't wist stond 't er twee weken
geleden toch, het toverwoordje
schoonmaak, heel terloops en
voorzichtig. En zo was het toen
ook nog; hier en daar op een
balkon een enkel schuchter bed
en een stiekum dekentje.
Maar 't is als het kleine steen
tje, waardoor een hele lawine
kan ontstaan: de schoonmaak is
nu wel bezig in volle hevigheid
los te barsten, en ik kan u mede
delen dat het ten mijnent ook
zo ver is. De zolder is schoon en
vandaag hebben we een kast ge
daan. Een rare kast; hij is groot,
maar er zit dan ook van alles in:
bovenin kampeer spullen, in 'i
midden kleren, onderin enige
kostbare stukken speelgoed en
bovendien nog een massa bij-
zonder onaanzienlijke zaken, die
echter het eeuwige leven schrij
nen te hebben. Nu vind ik het
meest fascinerende van de
schoonmaak, dat je de kans
hebt eens wat op te ruimen.
De „rommel" groeit immers
gedurende een jaar op onbegrij
pelijke wijze altijd weer aan.
Eerst doe je er nog wat aan,
maar later denk je: „laat maar
zitten, straks is 't schoonmaak
en dan gaan we lekker weer
eens wegdoen en weggeven, dan
komt er weer ruimte". En zo
ontstaan er dan altijd b.v. twee
stapeltjes truitjes, vesten en
bloesjes. Ter rechter zijde de on
berispelijke, en die gaan dan
keurig in de kast. „Kijk eens"
zeggen we dan „hoe netEn hoe
overzichtelijk!" Ter linkerzijde
de te korte, te lange, te wijde, ie
nauwe, kortom de „rommel".
Dat kan allemaal weg".
Maar nu de andere planken.
Daar vond ik 34 oude vergeelde
foto'tjes rondslingeren. Die heb
ik allemaal uitvoerig bekeken en
toen behoedzaam in een doos
opgeborgen. Misschien niet hele
maal consequent, maar wel net
jes. Vervolgens enkele oeroude
jaargangen van Luchtvaart, en
padvinderstijdschriften. „Kijk
eens aan, dat kan allemaal ge
decideerd weg. Geen sterveling
die 't ooit van z'n leven nog be
kijkt.
Maar wéér dat fatale moment,
wéér wordt in een verdwaasd
ogenblik naar beneden geroepen.
„Zeg jongens, die oude bladen,
die kunnen natuurlijk iveg hé°
Maar: „nééééé" klinkt het van
onder aan de trap, wat verzin
je! Je kunt nooit weten Ik:
„och, wat een onzin, en ze liggen
me zó in de weg!" ,floe in de
weg? Eén heel keertje in 't jaar
zeker! Laat toch rustig liggen!"
En ik zeg nijdig, „hé verhip, jij
met je tijdschriften!" maar ze
gaan weer terug, een tamelijk
net stapeltje. Tot ziens, tot 't
volgend jaar!
Nu heb ik natuurlijk stiekum
toch wel ivat verdonkeremaand,
maar dat mag u niet verder ver
tellen.
Zo ziet u maar weer dat de
ware schoonmaak, de schoon
maak „in diepere zin", om 't zo
maar eens te noemen, niet zo
zeer een kwestie is van water en
zeep, en boenwas enzo maar van
psychologisch inzicht, van tact
en slimheid, van op 't juiste mo
ment je tong in bedwang weten
te houden en de noodlottige
vraag in te slikken.
Later zul je dan misschien
wel eens met 't onschuldigste ge
zicht van de hele huisvrouwen
wereld mee moeten zoeken naar
een of ander verloren schaap en
zeggen „hé wat gek zeg, is dat
ding er niet meer? Waar zou dat
toch gebleven zijn?" En dan zal
een vorsende blik en een op
merking over die bespottelijke
opruimwoede dapper getrotseerd
moeten worden.
HERMINE G.
Advertentie
