Snelheidsduivel Lampbell I i ACHT-er kiest groot zoutmeer als renbaan Kom er HET ACOLSYSTEEM MBB - i BHD H B: Coureur wil nog sneller dun 632 km. M Schaken en geen is eeu spel wetenschai Lake Eyre: Australiërs Kom er ACHT-er Zaterdag 23 februari 1963 Pagina 4 Het is moeilijk te bereiken, want het ligt in een eenzame streek (800 km ten noorden van de Zuid- australische hoofdstad Adelaide), waar de temperatuur overdag tot ruim vijftig graden Celsius kan stijgen. Campbell heeft echter gezegd dat het meer geschikter is voor zijn doel dan de Bonneville-zoutvlakte in Utah, Verenigde Staten, waar hij in 1960 een snelheidspoging heeft ondernomen en deze bijna met de dood bekocht, toen het tien meter lange race-monster slipte en rondtolde en Campbell een sche- delbasisfractuur opliep. Legendarisch Slechts weinig Australiërs hebben Lake Eyre ooit aanschouwd Het is 123 jaar geleden, dat een jonge Engelse ontdekkingsreiziger, Ed ward John Eyre, een poging waag de om van Adelaide in het zuiden naar het toen onbekende noorden te trekken in de hoop er nieuw vruchtbaar land te ontdekken en meer te weten te komen over de reusachtige, legendarische binnen zee, die zich daar ergens moest be vinden. Hij maakte een tocht door een woest land dat hem dwong te rug te keren wegens de hitte, de droogte en de zoutmoerassen, die verder trekken hopeloos maakten, doch niet dan nadat hij het zui delijke deel van wat nu Lake Eyre heet, had ontdekt. Ook nu nog is een tocht naar dit dode hart van Australië een hele opgaaf en het vervoer van de Blue bird van Melbourne via Adelaide naar Lake Eyre zal dan ook wel hoofdbrekens kosten. De Australi sche regering verleent echter me dewerking door voor rijdend ma teriaal te zorgen, en de regering va de staat Zuid-Australië is bezig een weg van 75 km aan te leggen, die naar de zogenaamde Madigan Golf van het meer leidt, de plaats waar de historische gebeurtenis zal plaats hebben. Madigan Golf is genoemd naar prof. C. T. Madigan, hoogleraar aan de universiteit van Adelaide, die in 1929 een wetenschappelijke expeditie naar Lake Eyre leidde. „Zou/schaaf" Een grote schaafmachine zal de snelheidsbaan voor Campbell moe ten glad schaven, want er zijn tal van verhevenheden, zogenaamde zouteilanden, op Lake Eyre, die ge lijkgemaakt moeten worden om een Onze bridgerubriek Bij uitg. Van Holkema Warendorf, Amsterdam, ver scheen „Acol Nu" -een Ne derlandse vertaling van ,,Acol Today", het reeds vermaarde nieuwe boek over het Acolsy- steem van Terence Reese en Albert Dormer. Deze namen, en die van de vertaler (drs. Kroes) staan er borg voor dat de lezer het beste geboden krijgt wat er thans op het ge bied van dit In Nederland zo populaire systeem verkrijgbaar is. Zeker is het geen eenvoudig boek en men moet een héél eind op de bridgeladder geklommen zijn, wil men er praktisch voordeel uit kun nen halen. Voor de goede bridge- speler die van een normaal modern systeem houdt, biedt dit werk een schat van gegevens die feitelijk voor de moderne toernooispeler on misbaar is. De grote kracht van Reese ligt o.a. in het feit, dat hij in menige situatie begrip opbrengt voor méér mogelijkheden, dan het alleen zaligmakende systeembod. Zie b.v.: „Lastige problemen kunnen zich in ieder systeem voordoen, wanneer de antwoordende hand moet bieden op twee-hoogte in een hogere kleur dan die van de partner. West één rui ten noord twee klaveren oost heeft: Sch H, B, 10, 4, 2, Ha. 9, Ru. 9, 3, KI. 7, 6, 4, 3. Moet oost bieden of niet? Ame rikaanse spelers eisen ongeveer een aas meer om in dit bicdverloop twee schoppen te bieden. Wij geven toe, dat een vrouw extra welkom zou zijn, maar zoals het hier ligt is het voor ons een grensgeval.." W\ snikhete dag stegen we van het vliegveld bij de woestijnstad Alice Springs op. Het was elf uur in de ochtend en de thermometer wees meer dan 32 graden Celsius aan. De piloot vloog de machine op de hele route op betrekkelijk geringe hoogte, zodat we het landschap goed konden zien. Het was verla ten, ruw en woest als een fanta sie uit de onderwereld. Rode aarde leek doorsneden door droge rivie ren, die uit de lucht gezien zich in onmetelijkheid uitstrekten in grillige vormen als bomen met hon derden takken. Na anderhalf uur verkleurde de aarde plotseling van rood tot grijs en dan tot wit, een bewijs van absolute droogte. We vlogen toen niet hoger dan vijfhon derd meter met een snelheid van 370 km per uur en bereikten het zoutmeer een goed half uur later. Lake Eyre lag er als een mon sterachtige zeester, waarvan de grillig gevormde armen zich scherp aftekenden en een gelige massa schenen te willen samendrukken. MC.-OH iage bruinachtige plak ken koek van allerlei vorm. Soms net op de vuil-bruine massa van gepekelde sneeuw. De stilte in het vliegtuig was, afgezien van het monotone geluid der motoren, als een waarschuwing van dreigend gevaar. Geen landschap kon ver- latcner zijn, afschrikwekkender in als cement. Het glinsterende meer houdt er z'n eigenaardigheden op na: de hitte veroorzaakt luchtspie gelingen en een man op een mo torfiets lijkt daardoor op een reus op een reusachtige kameel: een korte stok rechtop in het zout ge stoken lijkt, op een afstand gezien, op een reusachtige telefoonpaal; en Campbell's Bluebird zal er uitzien als een reusachtige piano op wie letjes. In de zomer is deze streek een hete hel. maar wanneer Campbell zijn snelheidspoging waagt, is de temperatuur wel gezakt tot 21 gra den Celsius overdag en tot 5 gra den 's nachts. De zoutvlakten in Utah, waar Campbell eerder reed, zijn ruim 16 km lang, maar zijn nieuwe Blue bird heeft al acht kilometer nodig om bij een snelheid van meer dan 600 km per uur, te stoppen en daarom lijkt Lake Eyre met een baan van 35 km ideaal voor het doel. Er zullen dertig ingenieurs, me caniciens, technici en andere spe cialisten, alsmede twaalf tijdopne mers met Campbell meekomen naar Lake Eyre. Er worden vijftig jour nalisten verwacht. Het zal dus be hoorlijk druk worden in dit verla ten deel van de aarde. Zij zullen allen in tenten worden onderge- (Van onze correspondent in Sydney) JN maart of april zal de 41-jarige snelheidsduivel Donald Campbell in zijn Bluebird-racewagen een poging doen om het wereldsnelheidsrecord van 394,196 mijl (ruim 632 km) per uur te breken op het Eg re-meer in Australië. Campbell is al met zijn vrouw, de Vlaamse cabaret-artieste Sonia Bern, in Melbourne aangekomen, evenals zijn 4]/2 ton wegende Bluebird, aan de bouw waarvan 27 Britse fabrieken hebben meegewerkt en die twintig miljoen gulden heeft gekost. De Britse coureur heeft het Eyre-meer uitgekozen voor zijn plan, nadat hij zich ervan had overtuigd, dat de harde zout laag een uitstekende renbaan kan vormen als enkele zoutheu- vels worden weggehaald. Lake Eyre is één der vele zoutmeren, die in Australië te vinden zijn, maar het is het grootste van alle en heeft een oppervlak van bijna tienduizend vierkante ki lometer. Het is 176 km lang en 60 km breed. DONALD CAMPBELL naast de snelste racewagen ter wereld, de Bluebird, die twintig miljoen gulden heeft gekost. effen snelheidsbaan van 35 km lengte en 2 km breedte te krijgen. Daar het gebied volkomen verla ten is, moet er een kamp worden aangelegd. Campbell en zes hel pers zullen eind februari naar Lake Eyre vertrekken om dit kamp aan te leggen. Lange tijd heeft men gemeend, dat het zoutoppervlak van het meer, dat dertien meter beneden de zeespiegel ligt, zacht was. Een schapen- en veeboer, Elliott Price, eigenaar van enkele duizenden hectaren grond, is er echter eens met z'n vliegtuig over heen gevlo gen en heeft toen aan de punt verzwaarde stalen speren uit het vliegtuig omlaag geworpen. Hij zag dat de speren op het zoutopper vlak terugkaatsten De grond moest dus hard zijn en hij durfde het meteen aan om er met zijn vliegtuig een landing te maken. Price is de man, die het idee heeft geopperd toen hij z'n ontdekking van de harde zoutlaag eenmaal had gedaan om Campbell cn zijn Bluebird naar Australië te la ten komen. Price is nu van plan om, als Campbell's poging slaagt, daar ter plaatse een motel te bouwen van zoutblokken. Price, die vijftig km ten zuiden van het meer woont en daar een schapen- en veestation heeft met zesduizend schapen en honderden stuks vee, verwacht dan namelijk een grote stroom toeris ten als „bedevaartgangers" naar de historische plek. Angstaanjagend Campbell zelf heeft de omgeving van Lake Eyre „angstaanjagend en afschrikwekkend" genoemd. „Je kunt er met verschrikkelijke snel heid volkomen verloren gaan zo vertelde hij de Australische pers. Er zal daarom een speciale opspo- rings- en reddingsbrigade worden uitgerust, die ter plaatse zal wor den gestationneerd. Uw correspondent acht zichzelf bevoorrecht een blik te hebben mo gen slaan op deze woeste verlaten heid. toen hij in een gecharterd vliegtuig, dat buiten de normale verkeersroute vloog, een rondvlucht boven het meer maakte. Op een Kunt U de acht afwijkingen in de beide bovenstaande tekeningen vinden? De juiste oplossing vindt U elders in dit Bijvoegsel. z'n barre leegte zonder bomen, zonder schaduw. Tot in oneindige verten rijen zandheuvels, parallel snijdend in de woestenij, waar mil joenen jaren geleden reusachtige voorwereldlijke dieren moeten heb ben geleefd. II ale r Tien jaar geleden stroomde het meer na hevige regenval in het uitgestrekte rivierbekken van noordoost-Australië voor de eerste keer in 's mensen heugenis vol met water tot vier meter diep. Drie jaar later was het weer droog, een grote zoutvlakte met een dikte van bijna een halve meter en zo hard bracht want het motel van zout blokken is nog toekomstmuziek. Vliegtuigen zullen elke dag voed sel en water voor hen aanvoeren. 1. hoed vrouw is hoger 2. kraag vrouw is lager 3. cactus voor raam 4. 5. haar jongetje man in deuropening is vrouw geworden 6. auto is kleiner 7. automobilist heeft zonnebril 8. man rechts heeft pijp inplaats van sigaar. Van het schaakfenomeen José Raoul Capablanca (19-11-1888 '8-3-1942) werd, in de jaren dat hij het hoogtepunt van zijn schaakkunnen had bereikt, be- weerd, dat hij feilloos speelde. Inderdaad was het een hele op gave in zijn partijen fouten te ontdekken, althans door hem 1 gemaakt. De minste fout, door een tegen stander gemaakt werd genadeloos afgestraft. In de jaren twintig sprak men wel van de „remise- dood" van het schaakspel. Geluk kig bleek ook Capablanca, zij het zelfden, fouten te maken. Voor de gevreesde remise-dood is het spel te moeilijk. Het aureool van zijn, vermeende onfeilbaarheid, kostte Capablanca* het wereldkampioenschap in 1927. (Te) zelfverzekerd zette hij zich tegenover uitdager Aljechin. Al in de eerste matchpartij maakte hij op de 16e zet een fatale fout. die vooral in psychologisch opzicht van groot belang was. Sindsdien weet men dat geen schaker, van welke grootte ook, het spel volledig be heersen kan. In het Hoogoventoernooi zijn door de meesters herhaaldelijk fou ten gemaakt. Niets doet dit af aan hun schaakkracht, het betekent, dat het schaken een spel is en geen wetenschap. In de le ronde vierde Pilnik zijn verjaardag door een overwinning te behalen op Pirc, dankzij een fout van de Joegoslaaf. 1 1*1 1 1 1 I 4 Zwart (Pirc) speelde hier 30. dg2-fl? en verloor, omdat zijn lojc op d5 nu ongedekt bleef staan. J volgde: 31. g4-g5, dfl-g2 (op fx De5t) 32. g5xf6T, Kg7-h6,33. De3- Ld5-e4. 34. h3-h4, Le4-d5„ 35. a3- en zwart gaf op. I I 1 1 1 1 I 'M//A 1 S s S - s S i-Mm 3 3 41 De vragen en antwoorden na elk hoofdstuk, maken het de lezer mo gelijk zichzelf te toetsen op Acol- kennis. Een eenvoudig vraagje: west één schoppen oost twee klaveren west twee Sansatout wat moet oost nu bieden met: Sch. B, 8. 3. Ha. 7, 4, Ru. H, 7, 6, 3, Kla. A, H, 9. 5. Het antwoord is: „Drie schoppen forcing (dwingend). De punten voor 3 SA zijn aanwezig, maar vier schoppen kan veiliger zijn." Natuurlijk besteden de schrijvers ruim aandacht aan situaties, waar in ook de tegenstanders meebieden, terwijl er verder diverse conventies ingelast zijn die het nauwkeurig bieden in moeilijke omstandigheden kunnen vervolmaken. Bij alle voortreffelijkheden acht ik het merkwaardig, dat nog steeds het stokpaard der Culbertson 45 Sansatoutconventie niet in de kachel is gestopt. Het is zeker, dat die conventie buiten Engeland nau welijks nog liefhebbers zal vinden en zeker ook niet zó voortreffe lijk werkt als de schrijvers het nog willen doen voorkomen. Vertaling Is de techniek van het moderne Acolsysteem in Nederlandse verta ling volledig tot zijn recht gekomen, jammer vind ik het dat in die ver taling geen poging is gedaan de vloed van vreemde woorden die het Nederlands bridge-jargon reeds zo ontsieren, een halt toe te roepen. Een dergelijke vertaling is toch bedoeld voor lezers die de En gelse taal niet voldoende beheersen of juist de bridgetermen daarvan niet zo goed begrijpen. Wil men over dit kleine bezwaar heenstappen, dan blijft 't een werk dat zijn weg in Nederland zal vin den en dat veel bij kan dragen het bieden in wedstrljdbridge verant woord op een hoger plan te bren gen. H. W. FILARSKI. De Belgische meester O'I blunderde in zeer redelijke stellij tegen Ivkov. Hij speelde hier 26. Kgl-g2??|{ werd onmiddellijk gestraft n) 26PC4-e3t (27. Khl. Pxfljj Txfl en wit gaf tevens op). Ladderwedstrl I 5 1 4 :"3 wit aan zet, wint CXXXIV —ft 1 1 I 1 1 IS s "-(j s s >a W S3 "4 zwart aan zet, wint Oplossingen opgaven 127 lot met 134 uiterlijk 2 maart aan H. van der Nat. Acacialaan Leiderdorp.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 14