Door roeping gedreven
Éénmaal je-zèlf zijn!
Schuimplastic op rails
IN KAMER EN TUIN
Meppeler muggenspuiters
Kaashandel verkocht
Evangelist voor woonwagenkampen
Zaterdag 23 februari 1963
Pagina 2
Een oproep in de gebedsbrief van het Zendingscentrum te
Baarn van december j.l., betrekking hebbend op het evangeli
satiewerk in de woonwagenkampen, luidde: ,,Voor dit werk
wordt een evangelist gezocht om de 20.C00 door ons vergeten
woonwagenmensen het evangelie te brengen. Laten wij God
bidden of Hij deze man wil zenden naar de Interkerkelijke Or
ganisatie voor Evangelisatie in de Woonwagenkampen in Ne
derland". Dit heeft een geweldige verandering teweeggebracht
in het gezin H. de Joode in Amsterdam. Vader De Joode. reeds
vele jaren in het zakenleven in 's lands hoofdstad, voelde dat hij
de man was op wie de taak in de woonwagenkampen zou moeten
komen te rusten. En het ging hem als het ware als in de bijbelse
verhalen de discipel: hij legde zijn werk neer en ging.
Het toekopxstige arbeidsveld
van de heer H. de Joode.
De heer De Joode, die het krantje
aandachtig gelezen had, kon die
oproep niet vergeten. Hij voelde zich
er als het ware door aangeraakt.
..Als ik nu eens die persoon was
die God wil uitzenden", dacht hij
dagen- nachtenlang. En dan keek
hij in zijn gezin om zich heen.
Naar zijn vrouw en zyn vijf kin
deren. De oudste jongen is 16 en
studeert aan het gymnasium. De
tweede, een meisje van 15 krijgt
les aan een modevakschool. De der
de gaat binnenkort naar het mid
delbaar onderwijs. En toen keek
hij naar zijn jongste van 4 en hij
dacht aan zijn bedrijf, een kaas
handel. waarin hij toch werkelijk
een goede boterham verdiende.
Mocht hij dat alles in de waag
schaal zetten? Maar aan de an
dere kant: als God hem werkelijk
voor dit werk riep. kon en mocht
hij dan weigeren? Er is daar in de
Ribesstraat ongetwijfeld lang en
veel gesproken en gedacht. Er is
ook veel gebeden. Toen viel het
besluit. Er zou een brief worden
geschreven aan de Interkerkelijke
Commissie die het werk onder de
woonwagenbewoners regelt.
Teken Gods
Hoe weet een mens eigenlijk dat
hü voor een bepaalde levenstaak
wordt geroepen? Vroeg de mens in
het oude testament ook niet om
een teken, een bewijs dat God
werkelijk tot hem had gesproken?
Ook de heer De Joode vroeg In
zijn gebed zo'n teken: Laat mjj de
enige zijn die heeft geschreven, als
ik werkelijk hiertoe geroepen wordt.
En hU was de enige.
Daarmee viel als het ware een
last van de nieuwe evangelist af.
Hij voelde zich bevrijd. Hij kon
zich met vreugde aan zijn nieuwe
taak gaan wijden. Een taak die
stellig veelomvattend is. Moeilijk
ook. Maar belangrijk. „Ik hoop
op 1 maart a.s. mijn nieuwe werk
te beginnen", aldus onze gespreks
partner, die via het zondagsschool
werk jaren geleden al in de evan
gelisatie terecht is gekomen. In
Amsterdam kennen velen hem: de
openluchtdiensten, de gebedskrin-
fen, de acties onder buitenkerke-
ijken. „Ik ben bezig om mijn zaak
van de hand te doen", zo vertelde
hij ons. „Weet u. ik heb er echt
altijd een goede boterham in ver
diend, maar het heeft mij toch
nooit een diepe bevrediging ge
schonken. Ik heb eigenlijk altijd
het gevoel gehad van mijn leven
voor deze wereld meer te moeten
maken dan het verkopen van kaas.
Ik voel me thans echt gelukkig.
En ook mijn vrouw en kinderen,
die hierin helemaal achter mij
staan.
Financiële hnlp
Ik heb onlangs ongeveer 6.000
brieven verzonden aan o.a. alle
kerkeraden in Nederland, waarin
ik om financiële hulp voor dit
VOLKSVERHALEN (VI)
Moeilijk besluit
„Nee, een opleiding voor dit
werk heb ik niet gehad. Ik heb in
de loop der jaren echter wel enige
ervaring in het evangelisatiewerk
opgedaan. Het is voor mij ook niet
zozeer een kwestie geweest van:
ben ik wel capabel hiervoor, maar
in de eerste plaats een kivestie
van je geroepen voelen, een kioes-
tie van gebed", aldus de heer De
Joode tijdens een gesprek dat wij
in Amsterdam met hem hebben
gevoerd. Met deze zakenman
krijgt kerkelijk Nederland, en dan
met name het reformatorische
volksdeel, er een nieuwe figuur
bij: evangelist voor woonwagen
kampen.
De gebedsbrief van het Gerefor
meerde Zendingscentrum heeft in
huize De Joode aan de Ribesstraat
85 in Amsterdam heel wat teweeg
gebracht. De brief kwain rond
Kerstmis 1962. Tassen de vele be
richtjes om voorbeden stond ook
de bede om een evangelist voor het
werk onder woonwagenbewoners.
Het was marktdag in Meppel ge
weest en het hele plein had wit
gezien van da huiven van de wa
gens, waarmee de boeren en boerin
nen uit de omtrek naar het stadje
waren gereden. Het liep al tegen de
avond. De laatste wagens reden nog
door de straten, toen een Meppe-
laar toevallig naar boven keek en
tot zjjn ontsteltenis zag dat er hele
slierten rook uit de galmgaten van
de toren ontsnapten en om de spits
dreven. Dat betekende dat er in de
klokkestoel brand was uitgebroken
en de dikke eikehouten balken al
smeulden.
„Brand! Brand!" riep hij uit alle
macht. Zijn geroep werd door an
deren herhaald en in minder dan
geen tijd was heel Meppel op straat.
Zelfs oude vrouwtjes verlieten
hun snorrend spinnewiel om kan
netjes melk aan te dragen, want
zeiden ze een torenbrand moet je
blussen met melk.
DE carnavalstijd is begonnen!
De zuidelijke provincies zyn
er vol van, de noordelyke doen
zo'n beetje mee. maar weten het
„échte" toch niet in die mate op te
brengen.
Het is zo héél eenvoudig nog niet,
de ware leut, waarvan Limburg en
Brabant het eigendomsrecht heb
ben. te vinden.
Wie echter éénmaal in de onver
valste carnavalsstemming is gedo
ken. weet dat zij alleen beneden
de Moerdyk te vinden is: daar
viert de onbezorgde jolijt hoogty en
doet iedereen er aan mee. Van de
hoogste tot de laatste burger of
burgeres.
HOE zuideiyker ge komt, hoe
opgetogener gaat 't er toe.
In landen als Duitsland
(München), Oostenrijk (Wenen) en
Frankrijk (Nice) zijn avond aan
avond de carnavalsfeesten of bals
niet van de lucht.
Prins Carnaval is er de graag ge
ziene gast, die omgeven door grollen
en grappen, zyn feestelijke intree
doet en niet meer van de vloer is
weg te denken, zolang er nog leven
in de brouwery is.
Dat leven duurt tot diep in de
nacht, zelfs tot in de vroege mor
genuren.
Hóe de enthousiaste carnaval-
vierders het uithouden dikwyls
nacht na nacht moet ge liever
niet vragen.
Het lijkt wel alsof ze er Al hun
energie voor hebben opgespaard,
zodat er van vermoeidheid nauwe-
lyks sprake is.
■»- EDER Jaar spuit het carnaval
I zyn nieuwste vondsten uit.
1 Vondsten van uiteenlopend kali
ber, zeker, maar toch zó. dat ge al-
tyd weer onder de indruk komt van
de onvoorstelbare fantasie van
allen, die er hun geest ongebreideld
aan wyden.
Er zyn ganse carnavalsindustrieeën
by al deze grappemakery betrok
ken: mannen en vrouwen geven een
jaar lang hun beste krachten aan
het ontwerpen van wagens,
kostuums of maskers, waarmee de
goe-gemeen\e geamuseerd wordt. En
of 't nu vriest of dooit, ledereen
krygt het er tydens de feesten
warm van: in deze ttfd treedt de
„carnevalist" volkomen uit zich
zelf.
Hy geneert zich niet meer voor
zyn buurman, het kan hem alle
maal niets meer schelen, de wereld
staat nu eenmaal op haar kop en
hy met haar.
Het moet heeriyk zyn, éénmaal
alles te kunnen doen, waar je zin
in hebt, zonder dat ook maar
iemand je dat kwaiyk neemt. Daar
voor moet een mens recht-toe-
recht-aan naar het carnaval reizen
en een paar dagen „onderduiken",
om eindeiyk eens zichzelf te zyn.
Wie éénmaal het échte carnaval
heeft meegemaakt, weet wat dét
zeggen wil!
FANTASIO
Daar kwamen uit alle buurten
mensen aandraven, die ratelende
brandspuiten over de hobbelige kei
en trokken en met lange ladders
liepen, want ieder wilde de eerste
zyn by de brand. Natuuriyk won
nen de stoere schippers het: de
brandslangen werden uitgerold en
de ladders opgezet. Men begon te
pompen, maar hoewel moedige ke
rels hoog op de zwiepende ladders
stonden, kon men niet hoog genoeg
spuiten om de torentrans te berei
ken.
De leren brandemmers moesten
er aan te pas komen. Men vormde
haastig een ketting van de gracht,
over de straten en langs de smalle
stenen wenteltrappen van de toren,
al maar hoger, tot aan de ladders,
die daarbinnen naar de spits voer
den.
Maar wat was dat? Toen de Mep-
pelaars zo hoog gestegen waren
met hun emmers, zagen ze vuur
noch rook en er waren ook geen
vlammen om te doven.
Juist ging de zon onder en de
honderden toeschouwers beneden
op straat zagen hoe een dichte
muggenzwerm, die om de toren
hing, zich naar alle richtingen ver
spreidde. Te laat begrepen de Mep-
pelaars. dat er geen rookwolken uit
de galmgaten van de toren waren
gekomen, maar dat een hele wolk
van muggen hun de bynaam Mug-
genspuiters bezorgd hadden.
H. DE JOODE
nieuwe werk heb gevraagd. De
E.K.W. (evangelisatiewerk in woon
wagenkampen), waarvan ds. J. S.
van der Bos uit Leons voorzitter
is en de heer H. Horkzema uit
Kampen secretari-., heeft berekend
dat er jaarlijks zeker f40.000,- op
tafel zal moeten komen.
De kosten voor al die brieven
heeft een gebedskring in Amster
dam voor haar rekening genomen.
En ik heb aan een fabrikant van
wie me verteld is dat hy de winst
die één van zyn twee fabrieken op
levert geheel ten goede laat komen
aan het evangelisatiewerk, gevraagd
om me, zo nodig met collega's, een
klein autobusje te schenken. Ik
verwacht wel dat het goed zal ko
men. Ik ben al druk bezig voor
mijn ry-examen. Ik stel mij voor
buurt van Amsterdam, zodat ik
om met zo'n busje (met geluidsin
stallatie) door Nederland te trek
ken. Er zyn momenteel zo'n 200
woonwagenkampen. Zo lang het nog
wintert blijf ik een beetje in de
's avonds weer naar huis kan gaan,
maar de komende zomer ga ik ver
der weg. Ik denk alle kampen te
bezoeken, er het woord van God
te verkondigen, gesprekken te heb
ben met de bewoners maar ook
met de plaatselijke evangelisatie
commissies. Er valt op dit terrein
nog zoveel te doen.
Onderwijs
Heel belangrijk lykt mij o.a. het
onderwijs aan woonwagenkinderen.
Dat blijft nog zo vaak achterwege.
Misschien kan ik onderwyzers vin
den die daaraan op woensdag of
zaterdag iets willen doen.
wy hebben ook een eigen blad
voor de woonwagenbewoners, dat
ik ga rondbrengen. Ik hoop dat
velen in Nederland dit nieuwe werk
dat eigeniyk veel te lang is biyven
liggen, zullen willen steunen. Na
tuuriyk financieel, maar vooral ook
in het gebed", aldus de heer De
Joode. Of hy er niet tegenop ziet
ziet zo maar woonwagenkampen
binnen te ryden? Ik kom met een
blijde boodschap" is zyn antwoord.
Vandaar dat hy met vreugde de
eerste maart tegemoet ziet, de dar
turn waarop zyn leven een nieuw
tydperk ingaat.
..Wij geloven, een belangrijke bijdrage voor de toekomst van
de treinenbouw geleverd te hebben", meenden onlangs chemici
van de Bayer-fabricken in Leverkusen. toen de eerste kunststof-
trein ter wereld —ontwikkeld door Bayer-Leverkusen en de
Machinefabriek Augsburg-Neurenberg (MAN) voor nor
maal verkeer werd vrijgegeven. Hoewel de blauwe, uit vier
delen bestaande, dieseltrein er uiterlijk niet veel anders uitziet
dan de conventionele treinen van de Duitse Spoorwegen, was
hier toch sprake van een volledig nieuwe constructie. Vandaar
dat zowel deskundigen als de pers veel belangstelling aan de dag
legden voor deze trein, die misschien wel een geheel nieuw tijd
perk in de bouw va ntreinstellen en in de ,,eeuw van de kunst
stoffen" inluidt.
Gebruikte men tot nu toe by de
bouw van treinen voornameiyk
staalplaat en hout, by dit nieuwe
produkt, waaraan acht jaar werd
gewerkt, vindt slechts één enkele
grondstof toepassing: harde polyu-
rethan-kunststof. die volgens het
nieuw ontwikkelde „Moltopren" -
vulbouwsysteem wordt toegepast,
waarby de holle ruimte tussen bin
nen- en buitenwand met schuim
plastic wordt opgevuld.
Eén enkele wagon met een ge
wicht van 10 ton is derhalve om
streeks een derde lichter dan de tot
nu toe gebr.uikelyke wagontypes.
Deze enorme gewichtsbesparing
geeft de trein een veel hogere top
snelheid en bovenal een veel gro
ter nuttig draagvermogen. In plaats
van vier wagens kunnen met de
kunststoftrein byvoorbeeld zes wa
gens by dezelfde belasting van de
motorwagen getrokken 'worden.
De chemici en ingenieurs, die zich
met dit opzienbarende project be
zighielden. zyn van mening, dat
deze voordelen ook voor trams. bus-
De eerste ..kunststoftrein"
ter wereld, die aanzienlijk lich
ter is dan de conventionele
trein.
sen, koelwagens en treinstellen voor
de metro van groot belang zyn. Bo
vendien kunnen deze verkeersmid
delen van lichte kunststof ratione
ler worden vervaardigd, want de
fabricage volgens het bouwdoossys
teem met geprefabriceerde bouw
elementen maakt vele tot nu
toe noodzakeiyke arbeidsprocessen
overbodig.
Ook het interieur van de trein
bestaat geheel uit kunststoffen en
chemische vezelprodukten. Tussen
wanden van schuimrubber, omkas-
tingen van de verwarming, verlich
tingsornamenten, wandbekleding,
zittingen en bagagenetten en
handgrepen en zelfs de vloerbedek
king zyn vervaardigd van onver-
siytbare kunststoffen. Deze die
seltrein is niet duurder dan een
trein van het gebruikeiyke type en
wanneer men tot serieproduktie
overgaat, zal de prys vermoedeiyk
zelfs gunstiger liggen.
Iberis noemt men ook wel
scheefbloemendat is trouwens
duidelyk aan de bloemvorm te
zien. Er zyn enkele soorten: de
overblyvende zyn niet zo alge
meen bekend als de eenjarige
soorten. Iberis sempervirens
noemt men ook wel de groen-
blyvende scheefbloem; ze wordt
veel in de border gebruikt. Op de
voorgrond komen de plantjes ook
prima tot hun recht; ze bloeien
al vroeg in de voorzomer met
een schat van witte bloempjes.
Niet alleen op de voorgrand in
de border, doch ook in muurtjes
en rotstuintjes zal men er veel
plezier van hebben. Als men ze
voor een muurtje wil gebruiken,
moet men by het metselen en
kele openingen laten; daarin kan
men wat klei, oude mest en
grond stoppen; de plantjes zul
len er dan best in groeien. Na
de bloei willen ze nog wel eens
wat wild uitgroeien, doch dat
kan men voorkomen door ze dan
direct iets terug te snoeien. In
de zomermaanden kunnen ze
dan weer prachtig uitgroeien en
elke voorzomer kan men op een
schte bloemenweelde rekenen.
Er zyn ook iberissoorten, die
eenjarig zyn. Dat wil dus zeggen
dat ze in het voorjaar gezaaid
kunnen worden en nog die zelf
de zomer zullen bloeien. Iberis
coronarius moet men dan be
stellen: vooral de soort met wit
te bloemen is heel mooi. Ze zyn
allerliefst voor borderbeplanting
en omdat ze niet veel hoger op
groeien dan ongeveer vyftien
centimeter kan men ze wel op de
voorgrond hebben. Het is nuttig
de grond niet alleen flink los te
spitten, doch die ook behoorlyk
te bemesten; oude mest moet
men er voor gebruiken Alleen
indien de grond voldoende hu-
musryk is, kan men ook heel
goede resultaten bereiken met de
bekende korrelmestsoorten. Per
vierkante meter heeft men on
geveer dertig gram nodig en dan
kan men later nog wel eens een
lichte overbemesting geven.
Stop het zaad vooral niet te
diep in de grond; het is voldoen
de als het juist onder de opper
vlakte zit.
O KROMDIJK.
Iberis in het muurtje.
