„Venus bespied": jubileumstuk
bij „De Haagsche Comedie"
Oude - nieuwe muziek
Leidenaars
van
kunst
kAleiöOSCQQP
Verrassend spel
van woordspelingen
Ontslag met salaris
voor directeur van
gemeentewerken
Zijn laatsteliefde...
D
WIE Venusbespiedt ziet,
kan zich de inhoud veel
ernstiger denken. Het pro
bleem van de ouder wordende
Uniek concert in Zuiderkerk
Van ziekenhuis
naar politiecel
Te organiseren door K.N.T.V.
en de Vereniging Oud-Leiden
Verontrusten" in de A.R.P.
noemen hun kandidaten
K.L.M. vlieger
beraden zich
LETDSCH DAGBLAD DINSDAG 8 JANUARI 1963
Mono Lisa blijft week langer
in Washington
Nog voor Iemand in Amerika de
Mona Lisa heeft kunnen zien, is al
bekendgemaakt dat de expositie van
het beroemde schilderij van Da Vin
ei in de National Gallery te Washing
ton een week langer zal duren dan
oorspronkelijk was voorden. De gro
te belangstelling die aio in Amerika
voor het doek bestaat, heeft ertoe ge
leld dat de Franse regering erin heeft
toegestemd het tot 3 februari in
Washington ten toon te stellen.
Daarna zal de Mona Lisa van 7 febr.
tot 4 maart worden geëxposeerd in
het Metropolitan Museum te New
York.
De expositie te Washington is van-
pr*»eM«»nt K«»nr>cHv c"»npend
meester ten tonele, Wim van Rooy
vindt niet veel gelegenheid zich b(j
uitstek als de „veroveraar" te laten
gelden aan wie Perpetua tenslotte
haar hart schenkt en Manfred de
Graaf kan als Perpetua's broer Do
minic voldoende zedepreken ten beste
geven, om zijn vader voor het aller
ergste te behoeden.
Twee verrassende figuren verdie
nen speciale aandacht: Joris Dlels
(Van onze Kunstredactie)
VENUS OBSERVED" Venus bespied") is het ogenschijn
lijke „blijspel" van Christopher Fry, waarmee zoals men
weet „De Haagsche Comedie" haar 15 jarig bestaan viert.
Het is het derde deel van een tetralogie waaraan nog het
zomerstuk ontbreekt waarin de auteur zowel de jaargetijden als
de mens in zijn opeenvolgende levensfasen gestalte geeft.
Het is een poëtisch en stemmingsvol „spel van de herfst": de
Hertog van Altair, een betrekkelijk nog jonge weduwnaar, die tal
rijke liefdesavonturen achter de rug heeft, beleeft zijn „laatste
met de jeugdige Perpetya, de dochter van zijn weinig betrouwbare
rentmeester Reedbeck. waardoor al zijn filosofische bespiegelingen
na de „wijnjaren der liefde" over „het ogen sluiten in monogamie",
de bodem wordt Ingeslagen.
Zo eenvoudig als het hier staat, verlopen de gebeurtenissen echter
niet. Voordat de Hertog dit meisje leert kennen, heeft hij drie van
zijn vorige minnaressen genodigd in zijn „privé-sterrenwacht"uit
haar moet zijn zoon Edgar, gelijk indertijd Paris met de appel, een
moederkiezen. Dan komt, als plotselinge verrassing, de jeugdige,
vitale, van levensmoed bruisende Perpetua het kasteel binnendivar-
relen. Alle goede voornemens van de nog steeds voor vrouwelijke
charmes tenvolle openstaande Hertog vallen meteen in puin
De concurrentie tussen de vader en
de zoon in de strhd om het winnen
van Perpetua's liefde ontbrandt, met
alle complicaties van dien. Met de
na een door Altairs vorige geliefde
Rosabel aangestoken brand in het
kasteel uiteindelijke zege van de
zoon en een óch in resignatie terug
trekkende Altair als enerzijds vrolijk,
anderzijds weemoedig besluit. Maar
Rosabel heeft met haar brandstich
ting toch een klinkende overwinning
behaald: de Hertog geeft toe, dat zij
de enige is. van wie hij werkelijk
heeft gehouden. Dit uit 1950 date
rende stuk is eigenlijk geen première,
want „De Haagsche Comedie" bracht
het reeds onder Cees Laseurs regie:
de opvoeringen van thans zijn be
doeld als een hommage aan deze in
1960 overleden leider van het gezel
schap. Paul Steenbergen voert dit
maal zoveel mogelijk in Laseurs
opvatting de regie en vervult te
vens de titelrol.
Veel veranderd
HET is merkwaardig: In ruim tien
jaar kan veel veranderen. De
tijd gaat snel. Christopher Fry
werd toentertijd als een baanbreker
der toneelvernieuwing het vers
drama beschouwd. Naar ons gevoel
doen zijn spitsvondigheden, flitsende
woordspelingen en veelal aan astro
nomie en mythologie ontleende beeld
spraak, die op een wel bijzonder na
drukkelijke, te weinig luchtige wijze
naar voren worden gebracht, thans
alweer ietwat verouderd en pathetisch
aan. Men verlangt tegenwoordig di
recter zeggingskracht, dan hier ten
beste wordt gegeven.
Dit door de auteur opzettelijk en
zeer bewust gehanteerde „poëtisch
realisme" heeft met de werkelijkheid
weinig te maken, al kan vanzelfspre
kend bewondering heersen voor de
briljante schrijftrant, die bijv. Perpe
tua (ditmaal wordt haar rol door
Anne-Marie Heyligers in plaata van
Elisabeth Andersen vervuld) een
claus laat zeggen van niet minder
dan anderhalve pagina, een opgave,
waarvan óch bewonderenswaardig
kwijt en waarmee zij dan ook een
stormachtig „open doekje" oogst.
Intussen moet men niet denken,
dat er reden is om óch bij de stroom
van levendige en geestige dialogen,
waarin veel een symbolische beteke
nis heeft, te vervelen. Zij vereisen
intussen de intense en niet aflatende
aandacht, zijn bovendien knap, sub
tiel en raak door Bert Voeten ver
taald.
Sterk spel
AN la er het, hoewel wij ons het
geheel ln nog spiritueler vaart
denken, merendeels sterke spel
van een uitgelezen poep acteurs en
actrices, nauwelijks in een betere rol
bezetting te denken.
De drager van dit in volstrekte een
heid gehouden spel is ongetwijfeld
Paul Steenbergen in zijn soepele en
natuurlijke creatie van de Hertog van
Altair.
HU bezit de menselijke charme van
de man, die in staat is geloofwaardig
ÓJn jeugd te doen herleven en wiens
aantrekkingskracht voor de vrouwen
nog groot moet zijn.
Rond hem de drie vroegere vrien
dinnen, die zulk een amoureuze rol in
zUn bewogen leven speelden: Ida
Wasserman, de lichtelijk hysterische,
Jaloerse en labiele Rasabel (Anny de
Lange) en Myra Ward als de wat za
kelijk-kordate Hilda. Met haar nuch
tere. Ironische en hartveroverend ge
lanceerde opmerkingen weet Ida
Wasserman telkens een bevrUdende
lach op te roepen. Anne-Marie Hey
ligers kon het alleszins aannemelijk
maken, dat ÓJ nieuw vuur deed ont
steken in de wat cynisch en moe ge
worden Hertog. Om hen groeperen
zich de bUfiguren: een rasacteur als
Bob de Lange voert een lichtelijk gro
teske, hoewel raak getypeerde rent-
betoont zich een perfect acteur als
Reddleman, de steeds verontwaar
digde butler van de Hertog en Kees
Coolen is een pracht van een humo
ristische lakei. Dat het oog zich ook
aan de sfeervolle décors van Harry
Wich: de sterrenwacht in Stellmere
Park, het huis van de Hertog en
„de Tempel der Antieke Deugden
kan verlustigen, draagt mede bij tot
het grote succes van de opvoering
Anne-Marie Heiligers
Realistisch is ook de brand, waar
door het paartje HertogPerpetua
verradelijk gesnapt wordt, met fas
cinerend vlammenspel uitgebeeld.
Het „oud-worden"
mens in het algemeen immers,
vereist vóór alles een zich bewust
worden van het onherroepelijke
dat zich gaat voltrekken en tot
een diepgaande berusting moet
leiden: hiervan lijkt de wel wat
luchthartige en badinerende Her
tog tenslotte toch te weinig door
drongen.
Men kan zich moeilijk inden
ken, dat hij nu plotseling voor
goed de liefde heeft afgezworen
Intussen behoort deze Venus
bespied'' tot de beste stukken van
de in 1907 te Bristol geboren
dichterlijke Fry. Van zijn andere
werken noemen wij „The boy with
a cart" '1936), „Thor, with an
gels" (1948), ,.A sleep of priso
ners", de eenacter ,A phoenix too
frequent" (1947), en het Mozes-
drama „The firstborn", dat be
kendheid verkreeg door het Edin
burgh Festival en „The lady's not
for burning" (1948)Verschillende
van deze werden door Best Voe
ten vertaald en in ons land opge
voerd. behalve zijn jongste stuk
„Curtmantle".
Dat „Venus bespied" thans nog
telkenmale een geboeid gehoor in
spanning weet te houden, kan
ondanks de verouderingwaar
van toijspraken als bewijs gel
den. dat het nog genoeg levens
vatbaarheid bezit, om als een suc
cesvol jubileumstuk van „De
Haagsche Comedie" aangemerkt
te worden.
H.
PAUL STEENBERGEN
Afscheid van
Oskar Back
De vermaarde vioolpedagoog Oskar
Back is gistermiddag op Westerveld
door zeer velen naar zUn laatste
lustplaats gebracht. De belangstel
ling uit de muziekwereld was bijzon
der groot.
Opgemerkt werden leden van het
bestuur van het Muzieklyceum, waar
aan de heer Back ruim veertig jaar
verbonden was, mr. J. W. de Jong
Schouwenburg, namens het Concert
gebouw N.V.. de directeur van de
Stichting het Concertgebouworkest,
de heer P. C. HeuwekemeUer en de
directeur van het Amsterdams Con
servatorium, Jan Odé. Behalve prof.
dr. K. Ph. Bernet Kempers en de
dirigent-violist Szymon Goldberg wa
ren mede vele leerlingen en oud-leer
lingen van Oskar Back aanwezig en
talrijke collega's.
De organist. Piet Halsema, speelde
Bach, terwyl ook een kwartet
bestaande uit oud-leerlingen, de vio
listen Herman Krebbers. Theo Olof,
Willem Noske en Jean-Louis Stuurop
zich deed horen. Allen waren diep
onder de indruk van dit afscheid van
een groot leermeester.
HEIDI BRüHL IS
ERNSTIG ZIEK
De jonge Duitse filmactrice Heidi
Brühl heeft gisteren in een zieken
huis in München een spoedoperatie
moeten ondergaan wegens buikvlies-
ontsteking. Haar toestand wordt ern
stig genoemd.
Historie wordt
levend
Een 24-jarige Amsterdamse ha
venarbeider is gisteren van het Wees-
perpleinziekenhuis verhuisd naar een
politiecel, omdat de politie hem ver
denkt van poging tot doodslag c.q.
poging tot zware mishandeling. In
de nacht van 8 december bedreigde
de man in een dronken bui eerst zijn
vrouw, schoonmoeder en kind in een
woning aan de Laagte KadUk met
een groot broodmes en daarna twee
politieagenten, die de twee vrouwen
en het kind wilden ontzetten. Een
van de agenten laste daarop een
schot dat de man in het onderbeen
trof. Kort tevoren had hU kans ge
zien de agent met het mes te raken.
De havenarbeider, die in het Wees-
perpleinziekenhuis voor de schot
wond werd verpleegd, wilde in de be
wuste nacht zUn kind meenemen,
hetgeen zUn vrouw weigerde. Daar
over wwr r"7'°
(Van onze kunstredactie)
EEN bijzonder interessant concert wordt gelijk kort ge
meld donderdagavond a.s. in de Zuiderkerk gegeven, ge
organiseerd dcor de Leidse afdeling van de Kon. Ned. Toon
kunstvereniging. dat hiermee haar eerste lustrum viert en de Ver
eniging Oud-Leiden.
Het programma omvat uitsluitend werken van oude en nieuwe
muziek uit Leiden en omgeving, hetgeen aan deze avond een zeer
speciale allure zal schenken.
Het is verheugend op te merken, dat in verschillende perioden de
scheppende kunstenaars in onze stad een belangrijke rol gespeeld
hebben. Dc eerste periode valt in de 17de eeuw. de tweede periode
in de 19de eeuw. terwijl ook thans diverse componisten uit Leiden
en omgeving van zich laten spreken: wij denken aan Kees van
Baaren. Irkar Aribo en de nog jeugdige Henk Briër.
von Biswang. alias Albicastro, wiens
werken te Amsterdam door Roger
werden uitgegeven. ZUn latere viool-
sonates toonden de ontwikkeling aan
van een virtuoze viooltechniek. Later
is deze componist tot ritmeester in
Nederlandse krijgsdienst benoemd.
Op het concert wordt zyn „Sonate a
tre" (twee violen en cello) gespeeld.
Daar was voorts, behorend tot
dezelfde generatie, Qulrinus Gideon
van Blanckenburg, de in 1654 gebo
ren zoon van de organist van de
Goudse St.-Janskerk. Deze wordt in
1679 student te Leiden, waar hU ook
wiskunde studeerde. HU vertrok om
streeks 1683 naar Den Haag. Als
theoreticus genoot hU aanzien: hU
hield zich bezig met stemmingskwes
ties van klokken en toetsinstrumen
ten. Van zUn composities is niet veel
bewaard gebleven. Uit een album te
Rostock stamt de aantrekkelijke
kantate „L'Apologie des femmes",
door Van Blanckenburg als antwoord
op de kantate „Les femmes" van
Campra geschreven. In deze laatste
kantale komen de vrouwen er slecht
af.
Van Blanckenburg streefde hierin
met eigen middelen naar een humo
ristisch eerherstel, waarin de muziek
de tekst op velerlei plaatsen „schil
dert". Deze kantate zal men op het
concert kunnen beluisteren. Van
Blanckenburg bezocht „mr. Schom-
bag, organist van de Hoofdkerk, die
ook een liefhebber van de Wiskonst
was". Deze Lotharius Zumbag van
Koesfeld was van 1699—1707 orga
nist van de Pieterskerk. ZUn op het
concert uit te voeren Sonate voor
strUkorkest behoort tot zUn werken,
die niet vergeten mogen worden. De
historische gegevens betreffende deze
oude componisten ontleenden wU aan
een studie van dr. Chr. C. Vlam.
De Leidse koorboeken behoren tot
het kostbare muzikale erfgoed, dat
bewaard is gebleven. Niet omdat het
hier ln hoofdzaak Leidse composities
betreft, want onder de grote meesters
van de Nederlandse polyfonie, die
Anthonius de Blauwe sedert 1549 na
schreef, bevinden zich slechts enkele
namen van Leidenaren. Een Clau
dius Potoletus was, na Haarlem, ook
in onze stad werkzaam. Van hem
stamt een zestal composities, waar
onder een fragment van een Magini-
ficat en het op dit concert üit te
voeren „Te Deum".
Na het beleg bestond er bU een
Leids muziekgezelschap belangstel
ling voor de koorboeken, welke het
wilde uitvoeren op zUn byeenkom-
sten. Inmiddels was er echter wyzi-
ging gekomen in het muzikale kli
maat. Er bestond interesse voor
openbare orgelbespelingen, waarbU
al dan niet de stadsspeellieden me
dewerkten. Deze concerten werden
door de stad gestimuleerd.
De belangstelling voor de huismu
ziek met luiten, viola da gamba's en
klavecimbels en de huidige viool
groeide. Muziekboeken werden hier
gedrukt, de burgerU en de universi
teit droegen bU tot de vraag naar
leemeesters. De belangrijkste luit-
meester-componist was Joachim van
den Hove (1567—1620), die ook de
prinsen Hendrik Frederik (later Fre-
derik Hendrik) en Maurits van Nas
sau onder zUn Leidse leerlingen tel
de.
De bekende Cornelia Schuyt (1557
tot 1616) was Van den Hove's tijdge
noot. ZUn ambtswoning op het Fa-
liede Bagijnhof lag vlak bU dat van
Van den Hove op het Pieterskerkhof.
Op zijn door de stad bekostigde rei
zen naar Italië, maakte hU op jeug
dige leeftyd kennis met de monu
mentaliteit en de zwierigheid der
Venetiaanse schooi, welke, met de
vaderlandse traditie met betrekking
tot het contrapunt, de basis vormde
voor zijn vocale compositietechniek.
ZUn kunde, die echter niet het ni
veau van Sweellnck bereikte, maak
te hem toch tot een meester van het
tweede plan. Van hem worden op
het concert gezongen de madrigalen
..Bewaert Heer, Holland en salight
Leyden" en „O, Leyden, gracloso".
De universiteit vormde een stimu
lans voor het Leidse muziekleven.
Zij was er reeds spoedig toe overge
gaan een „Ordinaris Musicant" te
benoemen. Als eerste „musicus acade-
miae" werd Ingeschreven de circa
1661 trohnren Heinrich Wpissenbiirg
Modernen
Van de huidige componisten wor
den uitgevoerd een Sonatine voor
piano van Kees van Baaren (in me-
moriam Willem Püper), een sonate
voor fluit en piano van de enkele
jaren geleden overleden Max Weil
uit Bodegraven, Vier KwatrUnen van
Omar Khayam voor gemengd koor a
cappella (Engelse tekst) van Iskar
Aribo in eerste uitvoering alsmede
„Le vrai visage de la paix", op tekst
van Edouard van Henk Briër. even
eens in eerste uitvoering. Het is ge-
scheven voor strUkkwartet. fluit, pia
no sopraan, mezzo, bas en gecompo
neerd op verzoek van de KNTV afd.
Leiden.
Tenslotte een ballet voor twee pia
no's van Joop Stokkermans. gecom
poneerd in opdracht van het minis-
terlp van O., K. en W.
Dirigenten zijn l9kar Aribo en
Henk Briër (zU zullen hun eigen
werken leiden), als solisten zullen
zich doen horen: Lenle Stevens-Rld-
derhof (sopraan), Thea Ekker-Van
der Pas (mezzrf-sopraan). Hans van
der Leeuw (bariton). Koos Verheul
(fluit), Jan van der Meer (plano) en
Joop Stokkermans (plano).
De medewerking van het Vocaal
ensemble van de NCRV onder leiding
van Maarten W. Kooy en leden van
het Museum-Orkest onder directie
van Iskar Aribo zal er stellig toe bU-
dragen, dat hier van een voor onze
stad werkelijk uniek concert gespro
ken mag worden.
Onder leiding van Jan Brus-
sen is het Ned. Studenten Or
kest thans druk aan de studie
voor de komende concertentour-
née. welke 17 januari begint.
Hierboven een opname van
een der repetities in het N.-l
Ruinekerkje te Bergen, waar i
85 leden van het N.S.O. zh
dag in dag uit met uiterste co
centratie wijden aan de uit
voeren composities.
Toneelschool
Arnhem
blijft in leven
Na het rumoer om de toneel
groep Theater is het de Arnhemse
Toneelschool (een van de drie to
neelscholen in het land), die het
hard te verduren heeft gekregen.
Een bij de Arnhemse raad inge
diende motie kwam gistermiddag
opnieuw ter sprake, omdat de vo
rige keer de stemmen staakten.
De motie behelsde het verzoek
aan B. en W. om van het Rijk een
extra subsidie te verkrijgen tot
tenminste 50% van het bedrag
(f80.000), dat de gemeente Arn
hem thans per jaar ten koste legt
aan de toneelschool.
Indien de gevraagde hogere RUks-
bijdrage niet zou worden verkregen,
werd aan B. en W. van Arnhem ver
zocht voor 1964 geen subsidie meer
uit te trekken op de begroting voor
de Toneelschool.
Minister Cals heeft op deze gang
van zaken UNngs laten weten hü
deed dat per telegram, zo bleek uit
de woorden van burgemeester Mat-
ser vanmiddag dat men van Ryks-
wege bereid ls te gaan tot een maxi
male bijdrage van f70.000, mits de
gemeente Arnhem de re6t van de
kosten zal suppleren, die thans
f 135.000 per jaar bedragen. De geste
van minister Cals had tot gevolg, dat
B. en W. van Arnhem opnieuw in
overleg zullen treden met minister
Cals over een hogere bUdrage van
het RUk.
Voorlopig, dat wil zeggen voor de
tUd van een Jaar, ls de Toneelschool
door dit alles nog ln leven gelaten.
„De meiden" In Den Ha«
De Haagse Afdeling van de C|
du Theatre des Nations zal in sam«
werking met de Haagse Afdeling 1
het Ned. Toneelverbond op donder^
17 januari in het Cultureel Centrl
„Op gouden wieken", Schevenin®
weg 37, de eerste voorstelling in E
Haag presenteren van „De meidi
(Les bonnes) van Jean Genet.
Het stuk wordt opgevoerd door
Toneelgroep Centrum onder rd
van Theo Kling en in de vertalj
van Hans Roduin. Het décor en
kostuums zUn van Herman Gor<
„De meiden" worden gespeeld
Henny Orri (Solange» en K:
Haage (ClaireterwUl de rol
mevrouw wordt vertolkt door O
Sprock.
Vorstelijk portret
In een Londense kunsthanj
staat sinds gisteren een schilt
rij te koop, waarop Prins Phi!
de 41-jarige gemaal van
ningin Elizabeth, staat afgebej
in onderkleding. sokken, soko
houders en zwarte schoen!
Rondom hem liggen als een sl
leven verscheidene uniformen:
kledingstukken voor spo
beoefening.
De schilder van het doek, j
22-jarige Londenaar Barry Fd
tano, hoopt er ongeveer f A
voor te krijgen. Op de eerste d
dat het portret te zien was, too
de het publiek veel belangstelli
maar geen neiging tot kopen,
99
Dc groepering van verontruste An
ti-Revolutionairen stelt met het oog
op de kandidaatstelling voor de aan
staande Tweede-Kamerverkiezingen
de Anti-Revolutionaire kiesverenigin
gen voor een door haar opgestelde
lijst van veertien personen te gebrui
ken als de eerste veertien van de 24
namen, die op het stembiljet moeten
worden geplaatst. Op de eerste acht
plaatsen van deze lijst staan de he
ren B. Rooi rink (de huidige staats
secretaris van Sociale Zaken en
Volksgezondheid), mr. dr. J. Meulink,
M. W. Schakel, P. van de Mark, H.
van Eysden, mr. C. J. Verplancke,
mr. H. J. C. Vlug en J. Smallen-
broek.
Dr. ir. J. de Hoogh, die de dertiende
plaats op deze iyst van de groepering
inneemt, heeft verklaard, dat hem
by toeval is gebleken, dat ook zUn
naam op de lijst voorkomt. HU zei,
dat dit gebeurd is zonder zyn voor
kennis en voegde eraan toe de ziens-
wyze van de verontrusten niet te de
len en geen enkele sympathie te heb
ben voor hun actie binnen de ARP.
HU laakte de wUze. waarop deze
groepering zich van andermans
naam bedient.
De voorzitter van de groepering, dr.
heeft da&rbU getracht de verschillen
de stromingen in de party zo objec
tief mogeUJk tot hun recht te laten
komen.
In de circulaire wordt het cen
trale comité van de party verwe
ten zyn eigen koers te volgen, zelfs
tegen het advies van de kiesver
enigingen in. Als voorbeeld wordt
onder andere genoemd dat staats
secretaris Roolvlnk door de leiding
naar de vyfde plaats op de lyst
werd verwezen hoewel de kiesver
enigingen hem als nummer één
hadden geplaatst. Deze en andere
zUn „wUzigingen. die duideiyk aan
tonen. dat het bU de leiding minder
democratisch toegaat dan men zou
moeten verwachten".
In deze circulaire wordt gezegd, dat
de voorzitter van het centrale comité,
dr. W. P. Berghuis, onlangs op een
vergadering te Utrecht heeft gezegd
dat de verontrusten ernstig worden
genomen, maar volgens de circulaire
worden zU niet ernstig genomen.
Verder zei dr. Berghuis, dat de kies
kringen dr. J. A. H. J. S. Bruins Slot
terugwensen in de Kamer, maar dit
is volgens de circulaire maar de hal
ve waarheid. De tellingen van de
grosiysten wijzen uit, dat dr. Bruins
D. Vreugdenhil, heeft ln antwoord op Slot als nummer elf op de grosiyst is
een desbetreffende vraag meegedeeld, gekomen, wat betekent dat de kies-
dat de veertien namen zUn gekozen verenigingen hem afwUzen als lyst-
uit de zestig namen van de groslijst aanvoerder,
op gTond van het vertrouwen, dat de
groepering in deze personen stelt. Dit
is het enige criterium geweest. Men
De ingrijpende wyzlgingen in
samenstelling van de directie heb
tot nu toe de vereniging van K.L.
vliegers geen aanleiding gegeven
commentaar. Gisteren echter h<
het bestuur besloten tegen het e
van de maand een buitengewone
gemene ledenvergadering te hout
waarop men de leden vertrouwe
over de situatie zal inlichten voor
ver die aan het bestuur bekend
zUn. Op deze vergadering zullen e
ter geen besluiten worden genon
Wel zullen de leden kunnen dis<
sieren over het beleid, dat het
stuur onder de veranderde omst
digheden naar hun mening dlenl
voeren.
De vergadering zal op een nog
oefinitief vastgestelde datum gel}
den worden in het Hiltonhotel te j
sterdam. Met opzet wordt met
vergadering nog 2 A 3 weken gew;
omdat het bestuur in die tijd gj
genheid hoopt te hebben met de nl
we directie van gedachten te wi
len. Het zou weinig zin hebben ri
thans een vergadering bUeen te
pen. aldus meent het bestuur, oi
thans nog niets bekend is over
standpunt, dat de nieuwe diri
zal gaan huldigen, noch over
maatregelen, die zU zal nemen.
Woningnood in de
Haarlemmermeer
geen uitzondering
Gedeputeerde Staten van Noord-
Holland zUn van mening, dat de ge
meente Haarlemmermeer, wat de wo
ningnood betreft, wel nog in moei-
lUke omstandigheden verkeert, maar
niet in een uitzonderingspositie.
Dit heeft het college geantwoord
op vragen van de leden der provin
cial staten mr. O. H. van wyk (AR)
en mr. J. J. Goudsmit (VVD) naar
aanleiding van de door deze gemeen
te uitgegeven brochure „Woningel-
lende zonder ende".
G.S merken op, dat er in Noord-
Holland vUftien gemeenten met een
relatief groter woningtekort dan dat
van de Haarlemmermeer zyn. Voorts
is in 2b gemeenten in de provincie
.-iet aantai krotwoningen relatief gro
ter dan ir Haarlemmermeer.
(Van onze Haagse correspondent)
De Haagse gemeenteraad heeft
gisteren met veertig tegen twee stem
men besloten aan de heer J. G. W.
Bolomey, directeur van de dienst van
Gemeentewerken, met ingang van
vandaag eervol ontslag te verlenen
mét behoud van zyn volledige sala
ris tot het bereiken van de 65-jarige
ieeftyd Dc heer Bolomey is thans 61
jaar
De laatste maanden ls een diep
gaand verschil van inzicht aan de
dag getreden tussen B. en W. en de
(••ee» Bolomey met betrekking tot de
bedryfsvoering by gemeentewerken
en wel in het by zonder ten aanzien
van de invoering van een meerhoof-
dige directie, waartoe de raad in de
cember 1962 besloot.
De Haagse raad nam zyn bet
sing na een geheim debat van d
uur en een openbare beraadslal
van een uur. Vier raadsleden. J
uitmakende van de VVD en de I
Chr. Fractie, kwamen met het aq
dement, inhoudende dat de heerl
lomey cp wachtgeld zou worden I
steld.
Zij wilcien „geen premie stellen
gebleken onwil", zoals een van
zei Maar in overgrote meerder
stond dc raad achter het voorstel
B en W waarby namens het c<
ge wera aangevoerd dat het gaat
een uitkering naar billijkheid in
speciaal geval". In het verleden 1
de liter Bolomey zeer verdienst
werk gedaan, aldus B. en W.
Den Haag
