„Con Bachs Amore" verantwoord in W eihnachtsoratoriuin" kunst kadeiöoscgqp m Russische kritiek op de abstracte muziek „ARIE VAN DE GIESSEN ZUIVER IN T VERBORGENE N. PIi. Orkest mag niet meer in de kerk spelen Duidelijke groei dirigent Pasveer LICHT IN HET DUISTER. WITTE KRUIS Veramerikaniseerd ge jammer9 Actie tegen jazz en moderne schilderkunst duurt voort Een vergeten expressionist Wegens ongediscipli neerd optredenin Den Burg Beheerste en bewogen kunst Nel Oosthout terug uit de West Opgericht 1 maart 1860 Dinsdag 18 december 1962 Derde blad no. 30835 EIGENLIJK is in onze stad een „goede" kerstviering ondenk baar zonder de muzikale inleiding tot het feest van de COV „Con Amore" met Bachs „Weihnachtsoratorium". Eerst is het ons traditiegetrouw vele malen voorgezongen onder leiding van Simon C. Jansen, daarna onder die van Jan Pasveer. Deze heeft ook gisteravond onder grote belangstelling blijk gegeven, zich volkomen tot dit werk ingeleefd te hebben. Wat eerst nog tegen hem als een bezwaar kon worden aange voerd, is thans totaal verdwenen: de tamelijk langzame tempi heb ben plaats gemaakt voor snelle en levendige, hetgeen in volledige overeenstemming is met het vreugdevolle karakter van dit werk. Ditmaal had men zich bepaald tot Matthëusevangeliën bleken de zan- de kantates I, II, III en VI: men bleek er volledig mee vertrouwd, zo wel zangtechnisch als geestelijk, ir homogene samenwerking met het Residentie-Kamerorkest, dat zich gers en zangeressen geheel vertrouwd zodat van de voordracht grote zeg gingskracht uitging. Getuigd kan worden van een uit muntende realisatie van de gestelde eveneens stylistisch zuiver naar de opdracht: een ontroerende en devote verantwoorde intenties van de diri gent voegde. In het bijzonder willen wy hierbij herinneren aan de ge nuanceerde weergave van de be roemde, verstild klinkende „Symfo- nia". ,Con Amore" heeft zich in dit ju bileumjaar wederom van haar beste zyde doen kennen. De beschaafde, heldere en evenwichtige zang, mas saal waar het moet, anderzijds tran sparant, luchtig-beweeglijk en verend soepel waar dit óók moet, steeds in juist uitgebalanceerde verhoudingen, waarbij het opviel, dat ditmaal ook de tenorengroep zich loffelijk wist te handhaven, boeide welhaast bij voortduring. Spanningsvolle ritmi sche stuwkracht was ook een der ken merken van deze uitvoering, 'zich al onmiddellijk uitend in het juichende en stralende openingskoor: „Jauch- zet, frohlocket! auf preiset die Tage" Wij hebben met grote waardering kennis genomen van de duidelijke muzikale groei van dirigent Pasveer, die koor en orkest vast in zijn greep houdt en „Con Amore" voor inzin kingen weet te behoeden. Naarmate de avond vorderde, werd vrijer losser en overtuigender gezongen. Ook met de religieuze waarde van de Lukas en indruk te geven van het wonder van de menswording van Christus. Solisten Solistische medewerking w ditmaal verleend door Wieb u Rook sopraan t. Rykje Wolles- winkel (alt). Jan Waver tenor) en Max van Egmond (bas). Solisten en dirigent tijdens het Bachconcert ran ..Con Amore": v.l.n.r. Max van Egmond (bas) Wieb de Rook (sopraan), diri gent Jan Pasveer. Rijkje Wol- leswinkel (alt) en Jan Wayer (tenor). (Foto LD/Holvast) Van hen plaatsen wij de laatste vooraan. Hij droeg zijn partij waardig en nobel voor. met resonansvol geluid. Een opmerkelijk zanger, voor wie de toekomst ongetwijfeld nog grote mogelijkheden opent. Jan Wayer, die hier reeds meermalen als Evangelist diepe indruk maakte, wist zijn naam in de recitatieven en speciaal in de aria "Frohe Hirten" hoog te houden. Met groot gemak beheerst hij zijn stem en al mag deze soms wat ke- lig klinken, dit doet slechts weinig afbreuk aan zijn fraai getimbreerd orgaan. In Wieb de Rook treft ons allereerst steeds de gevoeligheid van de sfeervolle en verinnerlijkte voor dracht. Haar niet sterke en weinig kern achtige stem klinkt intussen lieflijk en uitermate sympathiek De glansrijke alt van Rijkje Wol- leswinkel eigent zich voor Bach min der; bovendien moet zy zich hoeden voor een te sterk vibreren, wat meer malen zeer hinderlyk aandoet. In samenwerking met de eminente ioliste Adrienne de Smet een der kundigste krachten van het Residen tie Orkest! heeft zij echter de prachtige aria „Schliesse. mein Her- ze" bijzonder verdienstelijk gezongen. Hans Philips was wederom de ae- trouwe medewerker aan het klave cimbel. Zijn steun aan uitvoeringen als deze zouden wfj node willen mis sen. Ernstige studie CON AMORE" heeft wederom haar hoge opgave duidelijk ver staan. Een opgave, die talloze luisteraars gelukkig maakt en „licht" brengt in een in vele opzichten helaas nog zo duistere wereld. Dat wij ditmaal met zulk een har monische en tevens expressievolle uitvoering in kennis gesteld werden, is het gevolg van ernstige en diep gaande studie, van een stelselmatig gewetensvol bouwen aan een van de schoonste Bach werken, die wij ken nen, een studie, waarmee aan de componist hoge eer bewezen wordt. Maar bovenal aan Hem, om wie zich het ingrijpende Kerstgebeuren concentreert. Een stampvolle Advertentie )'^>1 DE ecJtte PIJNSTILLER Hebt griep die zo echt in uw botten is gaan zitten. Jaagt hem eruit met WITTE KRUIS, (poe ders. tabletten of cachets!) De Salicyl-vrije pijn stiller, die géén maag klachten veroorzaakt! Balletfestival voor de jeugd heeft dit alles sterk ondergaan! Het Ned. Danstheater houdt op donderdag 20 tot en met zaterdag 22 december te Scheveningen voor de eerste maal een Haags Balletfes tival voor de jeugd. Bij elke voor stelling is er gelegenheid tot discus sie. Het klassiek ballet wordt behan deld op 20 december, het modern bal let op 21 december en het jazzballet Stadsgehoorzaal op 22 december Op zaterdag 22 december zyn er i twee voorstellingen. Een vooraanstaand Russisch componist. Vano Moeradeli, heeft in de Prawda geschreven, dat de „gerechtvaardigde kritiek" df^ premier Chroesjtsjow kortgeleden heeft geuit op abstracte kunsft ook op de muziek van toepassing moet worden verklaard. Ook in onze scheppende kringen heeft men jammer genoeg een nei ging in de richting van het abstrac- t.onlsime kunnen bespeuren", zo staat in het desbetreffende artikel, waarin de „formalistische muziek van de bourgeoisie" wordt aangevallen Wat. jazzmuziek betreft, schrijft Moera- li. dat men zich op een kortgele den in Moskou gehouden bijeenkomst van componisten zich „verontwaar- oigd" had getoond over de marnier waarop bepaalde jazzorkesten ..met h;:i tverscheurende tonen verameri kaniseerd jazz-gejammer ten gehore brengen" Waarom zijn er de laat ste tijd zoveel jazz-ensembles opge doken? Er zijn vele redenen voor aan te geven, waarvan de voornaam ste is dat deze vorm van activiteit di'or een groot aantal onervaren Toneelwedstrijd voor scholieren Uit zes landen In het Carteslus Lyceum te Am sterdam is gistermiddag een inter nationale toneelwedstrijd begonnen, waaraan middelbare scholieren uit tes Europese hoofdsteden deelnemen. Het zijn „The Minerva Players", van de Hammersmith Coufity school, en de Christopher Wren school te Londen, met „The human mask" (een improvisatie op het thema „The moods of man"), de Ernst Moritz Arndtschule uit Bonn met 3ieder- mann und die Brandstifter" van Max Prisch. het Lycee Rodin uit Parijs met „Fantasio" van Alfred de Mus set, de normaalschool Karei Buis uit Brussel met „Dona Mirabella" van Filip de Pillecijn, het Stadtisch Gymnasium uit Bern met „As you like it" van Shakespeare. Uit de leer lingen van de Amsterdamse mid delbare scholen is een groep samen gesteld. die gistermiddag het con cours opende met de opvoering in het Nederlands van „La belle au bols" van Jules Supervielle. Er is een internationale jury voor elk land een lid samenge steld met medewerking van de am bassades. Het Nederlandse jurylid is mevrouw A. G. L. van Vriesland- Canivez. De ongeveer 70 buitenland se scholieren z(jn bij gastgezinnen in Amsterdam ondergebracht. Zij zijn gisterochtend in het stadhuis offi cieel ontvangen De staatssecretaris van O. K. en W.. het college van B. en W. van Amsterdam en het Ne derlands Theater Instituut hebben prijzen beschikbaar go teld Op de slotavond donderdag in het Spinoza Lyceum, worden de prijzen iltgereikt. Enny Meunier is overspannen De actrice Enny Meunier is over spannen en moet rust houden. Het Rotterdams toneel zal als gevolg van haar ziekte „De Magistraat" van Pinero voorlopig niet spelen. De rol van Enny Meunier in het detective- stuk „Een bitter uurtje" wordt over genomen door Thera Verheugen. Het Noord-Hollands Philharmonisch Orkest zal wegens ..vrij ongedisciplineerd optreden" niet meer in de herv. kerk in Den Burg (Texel) mogen concerteren. Dit heeft de kerkvoogdij van de hervormde kerk in Den Burg meegedeeld aan de Kunstkring „Texel". Het zou gebeurd zijn dat de eerste violist orkestleden tijdens het concert tot de orde heeft moeten roepen. Voorts zouden de musici tussen de bedrijven door gerookt hebben. Na ieder concert zou de koster talrijke sigarettenpeukjes onder de geïmproviseerde tribune hebben gevonden. ,.Er is tenslotte een grens", aldus kerkvoogd dr. H. de Boer. die bovendien van mening was, dat de orkestleden zo hard ge speeld hadden, dat de kalk van de muren was gebarsten. Op een gegeven moment was er zelfs kalk op het orgel gevallen. V erbas azing De leden van het orkest spraken hun verbazing uit over bovenge noemd besluit. De eerste violist de heer Jan Hesmerg heeft verklaard dat hij de orkestleden niet tot de orde heeft geroepen. Wel heeft hij zich gewend tot enkele kinderen op de eerste rij, die niet rustig zaten te luisteren. De leden van het orkest houden zich wéér zij ook spelen aan het rookverbod. Er is in de kerk niet gerookt, echter wel in een der zalen, hetgeen toegestaan was. „Indien er peukjes van sigaretten onder het geïmproviseerd podium gevonden zijn. dan waren zij niet af komstig van de musici, aldus de heer Hesmerg. De peukjes waren moge lijk van ben die het podium hebben opgebouwd of afgebroken. De heer Hesmerg zeide te hopen dat in de toekomst weer in goede harmonie zal gemusiceerd worden. is", aldus het bestuur, „geen enkel exces en geen enkel geval van on- disciplinair gedrag bij de orkestleden waargenomen." Teleurstelling Het bestuur van het orkest heeft zijn teleurstelling uitgesproken over het besluit en onmiddellijk contact opgenomen met de burgemeester van Texel en met het bestuur van de Kunstkring Texel. Vermoed wordt dat de beslissing pas de laatste da- een definitief is geworden nadat op Texel de z.g. St.-Nicolaasavond-op- tocht is gehouden. Op een bord in de stoet stond „geen concert meer van het Noord-Hollands Philharmo nisch Orkest in de kerk. Mogelijk is de kerkvoogdij op deze gronden tot het besluit gekomen. Men vergeet echter, aldus het bestuur van het or kest dat opschriften in een optocht in het algemeen beschouwd moeten (Van onze correspondent te Brussel) Een Nederlandse schilder blijkt een vergeten Belgische expres sionist. Vergeten dan wellicht niet helemaal door de weinige werkelijke liefhebbers van de Vlaamse schilderkunst uit de jongste 30. 40 jaren maar toch verder bij vrijwel iedere meer of minder of ficiële manifestatie veronachtzaamd en niet of nauwelijks voor komend in de vele boeken, die aan het Vlaamse expressionisme zijn gewijd. Zijn naam: Arie van de Giessen. Hij heeft geleefd van 3 mei 1S96 tot 19 februari 1950. Zijn vader Hermanus van de Giessen was een Nederlandse zeeman. Toen de zoon in de registers van de burgerlijke stand in Gent. waar hij werd geboren, werd ingeschreven maakte een ambtenaar de fout „Van de Giessen" te schrijven in plaats van „Van der Giessen" en men heeft daar later nooit iets aan gedaan. Moeder en dochter, olieverf later verluidde omdat hU „te links" was ln zyn overtuiging. Hij trok naar Dusseldorp, waar hij het werk van Paul Klee leerde kennen, ver volgens van 1928 tot 1929 naar Pa rijs, waar hU aan de Académie de la Grande Chaumlère heeft gewerkt Hjj verbleef op een woonschip, dat hü bij Suresnes in de Swine had ge meerd. Het was de Peer Gynt, waar mee hfj in 1930 voor Duinkerken schipbreuk heeft geleden. Twee jaar later had hy een nieuw schip, de Tijl. Daarop woonde hü in 1933 en '34 te St. Maertens Laethem, het schildersdorp aan de Leie en in 1935 te Middelburg. In 1940 leed ook de Tyl schipbreuk. De boot voer ergens in Zeeland omhoog. Tien jaar later is hü. na moeilyke oorlogsjaren, in België gestorven. Ver Moeilijk leven Arie van de Giessen heeft een moeilijke Jeugd gehad. Vele jaren „Geen enkel exces" De voorzitter van de Kunstkring Texel. dr. H. Schalkwijk, heeft ver klaard. dat het bestuur van de Kunstkring het unaniem niet met de geuite beschuldigingen eens is. „Er I worden. worden als „grappen". In Haarlem was hü uitbesteed in het dorp Neer- neemt men aan dat het loslaten van [bosch in Gelderland. Hü is daarvan de kalk niet aan het optreden van i weggelopen naar zün moeder. Later het orkest geweten kan worden. Het is hy in totaal vier jaar in Neder- bestuur betreurt de onjuiste wüze land in militaire dienst geweest. Voor van voorstelling van zaken door de broederdienst en strafdienst. zo- kerkvoogdij omdat er niets gebeurd als een lakonieke regel ln een bio- Is dat aanstootgevend genoemd kan grafisch artikel luidt en men kan gekomen met „het gezag". Hij werd Vrouw met kind (aquarel en inkt) zorgen en ellende achter verscholen gaan. Na die dienst is hü weer te ruggekeerd naar Gent. Hij heeft er van 1920 tot 1926 de academie be- rassmgen: O Uit het bezit van zyn vrouw Is thans in de kunsthandel La Proue te Brussel nagelaten werk, enige I schilderijen en verder tekeningen en I aquarellen tentoongesteld. Geen openbaring Is het, wel een grote en boeiende verrassing. In landschappen en In figuurstudies heeft Van de Giessen de volle maat van zyn kun nen gegeven. Er zyn z«ker invloe den van anderen aan te wijzen. Van I de Duitser August Macke bijv. in de figuren, van Paul Klee In de land- I schappen maar er is daarenboven veel eigens. Wanneer men de beste bladen van deze tentoonstelling. In het byzonder de aquarellen en eni ge tekeningen, by elkander neemt vindt men daarin een beheerste he- I wogenheid, die In de Belgische schil- derkunst van Van de Giessen's tijd I niet zo heel vaak voorkomt Men kan gerust nog verder gaan en zeg gen dat men ze ook elders werke lijk niet in zulke overvloeden aan treft. Er is een Stilleven met druiven, er zün bosgezichten, een landschap met een zonsondergang en nog zo wat meer, die men naast het beste van de expressionnisten zou kunnen hangen en die het stellig zouden uithouden. Het is, zoals gezegd, niet zo veel en de kwaliteit is uiteenlo pend. Het is alles by elkaar genoeg om de verwachting te wettigen dat een met zorg gekozen tentoonstel ling van het beste werk van Arie van de Giessen een onbekend groot talent aan de openbaarheid zou brengen. Zo maar ergens tegen de wand hangt tussen de aquarellen een re gel, die de kunst naar eens moet hebben geschreven: „Iedere mens heeft het nodig om in zjjn verbor genheid een tempel van heiligheid te bouwen". Wanneer die tempel van zocht. Daar heeft hü Gustave de heiligheid wordt gevormd door en- Smet leren kennen. Ook op die aca- ge wonderschone tekeningen en aqua- demie is hü. evenals waarschijnlük rellen, die Van de Giessen heeft ln het Nederlandse leger, in conflict I slechts vermoeden wat daar voor I er tenminste van weggezonden, naar bouwd. nagelaten, heeft hjj In het verbor gene als een zuiver mens knap ge amateurs kan worden bedn waaruit z.g. .improviserende Ja orkesten" in elkaar worden geflanst"*» aldus Moeradeli. Volgens hem moei daartegen worden opgetreden doof mnge musici een goede opleiding tj leren volgen en hun „goede smaak* by te brengen. Open brief aan Chroesjtsjow Intussen duurt ook Je campagne tegen de abstracte schilderkunst ons verminderd voort. In een open brief aan Chroesjtsjov. die twee weken ge- leden naar aanleiding van zyn be* zoek aan een srhilderyententoonstel* ling de abstracte kunst onomwonden veroordeelde, verklaarde een lid van de Sowjet-Russlsche Academie van Kunsten en Wetenschappen, do schrijver Jewgeni Katsman. dal schilders, die op een Moskouse kunst- academie het „socialistische realis me" bestuderen, in het geheim ab stracte werken vervaardigen. Ook op een naar Lenin genoemd pedagogisch instituut ln de hoofdstad zou dit hel geval zijn. Volgens Katsman. wiens brief in do Prawda werd afgedrukt, is aan hol gebrek aan leiding in de Sowjet- Russische kunst te wijten, dal „vreemde denkbeelden omtrent kunst" hebben kunnen doordringen. Vertegenwoordigers van de bour geois-wereld trachten een deel van onze jeugd in een ideologische ge vangenis te stoppen". In sommige plaatsen in de Sow jet- Unie zou men een terugkeer naar het futurisme en de abs*racte kunst hebben waargenomen Deze kunst vormen waren, volgens Katsman, af komstig uit Amerika, Frankrijk. En geland. West-Duitsland en andere ,.bourgeois"-9taten. Buitenlandse di plomaten en journalisten bezochten samen met Russische schrijvers, to neelspelers. componisten en weten schapsbeoefenaars in de omgeving van Moskou exposities van abstracte kunst, waarbij o.a. vertegenwoordi- gers van „bourgeois"-bladen werken hadden gekocht. vGeestesadel Prawda bevatte ook een boodschap van de Academie van Schone Kim s'en. waarin het centrale part ij comi té en „U, beste Nikita Sergè:witsj, persoonlijk" de verz/ekering kregen, dat de Academie alles in het werk zfll stellen om werken te vervaardi gen. „welke onze tijd en ons heldhaf tige volk waardig zijn". Volgens de Academie was de kracht van de Sowjet-Russische kunst steeds „het hartstochtelijk belijden van do waarheid van het leven en de schoon heid en de geestesadel van de Sow- Jct-mens en niet het vruchteloze, formele geëxperi men teer. dat on langs enige vertegenwoordigers van de intelligentsia onder de kunste naars die bedorven zijn door de bourgeois-ideologie, aan de Sowjet- kunst hebben willen opleggen". Chroesjtsjows „raad en instruc ties hadden de Academie de plicht opgelegd, „de strijd hardnekkiger en onverzoenlijker voort te zetten" Nieuwe aanwinsten Rijksmuseum In het Prentenkabinet van het Rijksmuseum te Amsterdam wordt tot 15 februari een expositie gehou den van nieuwe aanwinsten. Daarbij zyn o.a. de grote tekening van Van Goghvonrstellrnd ,Micht van de abdy Montmajour over de vlakte bij Arles een kleine keuze uit de om vangrijke collectie tekeningen Jan Veth. die de familie thans aan de Staat heeft geschonken. Yx0!;15 «n pastels en zwart Krijttekeningen bestaande schenking uit de nalatenschap van de stiefdoch ter van qc kunstenaar jhr. mr. Carel Storm van 's-Gravesande. De aan winsten zün verder hoofdzakelijk 16e, 17e en 18e eeuwse tekeningen, o m. Var. Cuyp en Van Goyn. BU de pren ten is een houtsnede van Dürer. een gravure van de meester van Zwolle. Bij de geïllustreerde boeken is een editie van 1745 van Tasso's „Gerusa- lemme Liberata. met illustraties naar ontwerp van Gianbattista Piazzetta. en een van de beroemde „Venetiaanse gezichten" van Visentini. naar ont werp van Canaletto (uitgave van 1742» Litho's van Delacroix (voor de Hamlet-series» van Fantin Latour, Degas en Roussel, etsen van Gaugain. Whistler. Meryon en Sickert behoren tot de belangrijkste aanwinsten uit de 19e eeuw. De voordrachtskunst* na res Nel Oosthout is gistermiddag op Schiphol teruggekeerd van een tournee van zeven weken door de West. Ze heeft er, met Curacao als middelpunt, „uit stapjes-met-voorstellingen'' gemaakt naar omringende landen, zoals Vene zuela, Columbia, Suriname en Trini dad. De meeste voorstellingen gaf ze ln het Engels, b v. „De Krytkring" van de Oostenrijker Klabund en St. Joan van Shaw. In Suriname en Curacao boekte ze groot succes met „Toneel geheimen" van de Tsjechische au teur Capek, in een Nederlandse ver taling van Jan Teulings. Tweemaal trad ze op voor de televisie in Cura cao. de eerste maal met een Engels stuk. „The cat that walked by him self" van Kipling, de tweede maal met „Het lelijke jonge eendje" van Andersen. ZU is zo enthousiast ln de West ontvangen, dat ze thans reeds af spraken voor het volgend jaar heeft gemaakt Vermoedeiyk vertrekt zy in oktober 1963.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 9