AART BROUWER
Siti Baizoera Hoesin
.ARTIEST
Amerika lonkt naar
badmeester
verkoper
etaleur
J
WAT JE OOK DOET
DOE DAT GOED!"
J
Oosterse charme in Britse studio's
MOEILIJKHEDEN
Willem Duys
naar Amerika
Fotografisch model
Eerst naar huis
•pgerïclit 1 maart 1860
Derde blad no. 30798
Wat je ook doetdoe dat goed.
Het geeft niet wat het is. Als je het met interesse doet. kan je
gelukkig zijn in je werk. Dan kan je 's avonds blij weer naar huis
[omen. En door dat enthousiasme kan je weer beter werken.
Aan deze stelregel heb ik mij altijd gehouden. Ook toen ik nog
badmeester was. Ik werd tot de beste van het seizoen uitgeroepen.
En zelfs toen ik zakken sjouwde bij de P.T.T. heb ik steeds
getracht dat zo stipt mogelijk te doen. Dat gaf mij ondanks dat
wellicht nietige werk een gevoel van eigenwaarde. Daarom durfde
Ik eens naar de directeur te stappen om te eisen, dat de wasbak-
leen niet zo smerig zouden zijn".
Aart Brouwer (33) een van de
rouwe medewerkers aan René
leeswüks Revue „ik hoor zo'n
eetje by de inventaris" en een
ekende verschoning op de vader-
tndse televisieschermen dit sei-
pen negen maal in A.V.R.O.'s
Music Hall" zegt het met over-
oiging. En hü kan vele diploma's
verleggen om te bewijzen, dat hü
tie simpele levensfilosofie in de
raktijk heeft trachten waar te
laken.
Een wonderlijk lüstje somt hü
p: diploma mulo. diploma am-
achtsschool electriclen en instru-
lentmaker. bevoegd leraar ball-
oom-dancing, diploma badmeester.
radio-radardiploma, etaleursdiplo
ma, middenstandsdiploma en vak
diploma schoenenbranche. Een
waarlijk zeldzame verzameling voor
een artiest.
Toevallig
Maar ja. al heeft hü in vroeger
Jaren misschien wel eens gedroomd
van zo'n carrière, deze „zoon van
een eerbaar huisschilder en geboren
en getogen Mokummer" heeft het
aanvankelyk beslist niet in die
richting gezocht. Langs vele zü-
paadjes leek hü af te stevenen op
een toekomst in de schoenen bran
che. Via magazünbediende, verko
per en etaleur klom hü daarbü op
tot souschef.
Slechts min of meer toevallig
kwam hü op de planken terecht.
jongen met zün scherp gesneden
gezicht en korte krulhaar in zün
gezelschap op te nemen.
Precies een jaar werkte Aart
Brouwer in Saint Germain des
Pres aan het Rembrandtsplein.
Toen was inmiddels de vermaarde
Amerikaanse pantomime-speelster
Lotte Goslar op het toneel ver
schenen. Wim Sonneveld had haar
in Hollywood al van Aart Brouwer
verteld. Zij wilde hem graag mee
nemen op haar Europese tournee
Maar Brouwer kon by Manders
niet weg. Dus ging dat feest niet
door. Toen ze hem daarna echter
vroeg om mee te gaan naar Ame
rika, was Wim Kan zo vriendelyk
een inmiddels al getekend contract
te verscheuren. Dus kon Aart Brou
wer met Lotte Goslar zes maanden
door de Verenigde Staten trekken.
het Leidse Plein. Aart Brouwer ver
telt nog vol enthousiasme over die
tüd. Maar toen er tussen hem en
Jaap van der Merwe enige moei
lijkheden rezen over regie inzich
ten. nam hü een aanbod van René
Sleeswyk aan. In diens revue zit
hü nu nog. Zeker tot 1964.
Verrokt
..Met zo'n gek mondje dans
te ik de lakei bij Scapino. Prin
ses Irene woonde eens de voor
stelling bij. Toen ze haar na af-
joop vroegen, wat ze het aar
digst had gevondenzei ze on
middellijk ..De lakei". Ze kon
uit eigen ervaring oordelen of
mijn parodie goed was".
Zo zullen vele kinderen Aart
Brouwer nog herinneren van
het televisiescherm.
„De directe oorzaak was de
militaire dienst. Ze hebben mü
daarin wel eens voorgedragen voor
een rang, maar mün straflüst was
te lang. Op mijn werk viel niets
aan te merken, maar ik was nu
eenmaal geen militair. Dus bleef
ik soldaat. In die „functie" had
ik bar weinig te doen. Ik raakte
mün tempo kwüt. Daarom wilde
ik. toen ik na mün diensttijd weer
in de schoenenzaak stond, daar
naast wat pittigers gaan doen. Ik
nam balletlessen. Daar bleek, dat
ik aanleg had en de noodzakelijke
kracht. Dus stapte ik uit de ge
wone schoenen in de balletschoen
tjes bü Scapino".
Geen vette pot
Maar het was toen geen vette
pot in huize Brouwer. Van 15
gulden per maand kan men
niet veel doen. Zelfs büverdien-
sten als kelders schrobben en
fietsen schoonmaken konden de
boterham niet dik genoeg ma
ken. Aart Brouwer hing de bal
letschoentjes dan ook weer aan
de kapstok en ging terug naar
de schoenverkoop.
Dat duurde tot de dag. dat
Scapino de zaak binnenstapte
om hem te smeken nog eenmaal
de plaats in te nemen van de
man, die hem in het ballet had
vervangen. Die was ziek gewor
den. Snel nam Aart nog enige
lessen en op een zondagmiddag
danste hü in het matinee. Zo
goed, dat Scapino hem meteen
een contract aanbood. En toen
op heel wat betere voorwaarden.
Nog wel geen daverend salaris,
maar met het geven van enkele
lesjes kon de jonge danser nu
toch in zün levensonderhoud
voorzien.
Maar de beweging alleen bevre
digde hem toch niet tenvolle.
„Soms had ik gewoon de neiging
tijdens de dans geluid te maken".
Met de kennis vergaard in spraak
lessen, zanglessen en lessen in pan
tomime durfde hü bij Wim Kan
om een auditie te vragen. Men suc
ces. Hij mocht de vacature vervul
len, die was ontstaan door Joop
Fischers vertrek naar René Slees-
wijk.
„Bij Wim Kan kreeg ik meteen
van alles te doen. Zelfs mocht ik
twee nummers regisseren. Heerlijk
was dat," herinnert Aart Brouwer
zich nog. Toen Wim Kan naar
Afrika vertrok, waagde hü een
kansje bü Tom Manders. Die had
aan een aanbeveling van televisie
regisseur Güs Stappershoef vol
doende om de lange broodmagere
Belevenis
„Veertigduizend kilometer heb
ben wij door veertig staten gere
den. 's Ochtends in de auto, de he
le dag rijden en dat 's avonds een
of twee voorstellingen. En dat met
zeven man in een wagen en daar-
bü nog de kostuums en requisieten.
Verschrikkelijk vermoeiend, maar
een heerlijke belevenis. Op het
laatst kon ik de Amerikanen ver
tellen, hoe hun land eruit zag"!
Eenmaal terug in Nederland weer
een paar maanden bü Tom Man
ders. Toen met Jaap van dei* Mer
we in „Alle gekken küken" aan
Aart Brouwer is verrukt over het
werk in de revue, zoals hü trou
wens over alles wat hü gedaan
heeft nog even enthousiast is.
„Er zün zoveel perioden geweest
in mijn carrière, maar ik heb ze
steeds met evenveel genoegen be
leefd. Zelfs de tüden van armoe
de".
..Maar het ls heerlijk, zoals je In
zo'n revue je vak kunt beleven.
Het is bijna ideaal. Helemaal wordt
het dat nooit. Dat kan ook nieV
Anders zou er geen evolutie kun
nen zün".
Aart Brouwer werkt altüd aan
zijn nummer. Nooit is hü tevre
den. Steeds is hij aan het probe
ren. Een gebaartje, een mimiekje,
een kleine verandering in houding.
Het kan veel uitmaken. „Stage-ing"
noemt hij zoiets. In het buiten
land drüft men daar op. Het bren
gen van kleur, van persoonlijkheid
in een nummer. Zoals büvoorbeeld
het bübrengen een bewegingsscala
aan een zangeresje of ©en zanger.
„Om met vrucht daaraan te wer
ken moet je van binnen muzikaal-
en tekstgevoel hebben. Naar bui
ten moet je alle theorie en praktü-
ken van de beweging beheersen
met de gave deze te reduceren tot
het minimum. In Amerika heb ik
daar veel ervaring mee opgedaan.
En ook heb ik veel geleerd van de
regie bij Wim Kan en Tom Man
ders. Voorts heb ik ook de regie
gehad van nieuwjaarswensen bij
het Rotterdams Toneel, van het
Leidse Plein Cabaret en van het
Leids Studenten Cabaret „Knip
mü maar".
De stilte van Carré wordt vaak 's middags verstoord door trompetgeschal. Het komt uit de kleed
kamer. die Aart Brouwer o.a. moet delen met het Cocktail Trio. In alle rust oefent hij daar op zijn
trompet. Of anders op zijn gitaar. ..Je kan nooit weten, waar het nog eens goed voor is".
Veelzijdig
Langzamerhand heeft Aart Brou
wer zich zo veelzijdig in het vak
ontwikkeld, dat hij met vrucht die
kennis op anderen kan overbren
gen. Zo komt büvoorbeeld Herman
Emmink wel eens een lesje bü hem
halen. Hoewel er niet aan verbon
den „staged" hij nog steeds het
Leidse Plein Cabaret. ..Gewoon uit
liefhebberü. Ik geloof, dat de ta
lenten. die daar schuilen, niet voor
het vak verloren mogen gaan". En
toen wü met hem spraken, was hij
druk bezig met het gestalte geven
aan een gynecologencabaret in Rot
terdam. Bob van Henegouwen, zelf
gynecoloog. schreef de teksten.
„Man. alleen om die te begrij
pen, had ik weken nodig. En toen
nog vorm geven aan de voordracht
door twee semi-profs en twee ama
teurs. Het heeft mü een zee van
tüd en slapeloze nachten gekost
om dat voor elkaar te krijgen.
Maar de laatste keer, toen ik in
Rotterdam was, „zat" het ineens
lekker. Heerlük werk".
NAAIMACHINE
Een oude zware elektrische
op te tillen en op de
tafel te plaatsen. Schaf
dan een klein model
ELEKTRO-MEUBEL
afmeting 59x43.5 cm.) aan, waarin wü uw elektr. naaimachine inbouwen,
n vele prachtige houtsoorten Prijs slechts f 125.-, f 135.-, f 145.-, enz.
WEERPOEL maakt 't U makkelijk, Breestr. 171 - Leiden
KAPS goochelt in
KBuckingham Palace
N De wereldkampioen goochelen Fred
Saps heeft een uitnodiging gekregen
>P 18 december voor de Engelse ko
ninklijke familie in Buckingham Pa-
ace op te treden. Dat ter gelegen-
leid van de 21ste verjaardag van
Prins William, zoon van de Hertog
fan Gloucester. Kaps, die als enige
Irtiest de party zal meemaken, heeft
le uitnodiging te danken aan de En-
{else Koningin. Zü had de manipu
lator dit jaar op de Oranje zien op
deden tüdens het 25-jarige huwe-
4jksfeest van Koningin Juliana en
Prins Bernhard. Uiteraard is Kaps
Oyzonder verheugd met dit engage
ment. Eigenlük zou hij op de acht-
tiende december een voorstelling
"gnoeten geven met het gezelschap van
Rens van Dorth, maar hü heeft die
avond vrü kunnen krügen. De twin-
r Bgste moet hü weer in Engeland op-
j treden. Tot nu toe heeft hü de ne-
De organisator van het Grand
Gala du Disque, Willem Duys, is gis
teravond met het lüntoestel van de
KLM van Schiphol naar New York
vertrokken ter voorbereiding van het
volgende Grand Gala, dat voor ok
tober 1963 op het programma staat
„Ik ga daar contact opnemen met
diverse bekende Amerikaanse arties
ten", deelde hü voor zün vertrek mee.
„Wie dit zün wil ik nu liever nog
niet zeggen, want ze weten het zelf
nog niet eens allemaal".
Zondagochtend 18 november hoopt
Willem Duys uit New York in ons
land terug te keren.
gen tiende vrü, «odat hü goede hoop
heeft enkele dagen ln Engeland te
kunnen blyven.
I
t
I
I
f
t
I
t
Bijna 24 jaar geleden werd Siti Baizoera Hoesin
geboren in Koeala Loempoer. In haar geboortestad
doorliep deze dochter van een Maleise arts de middel
bare school, waarna ze voor verpleegster ging studeren.
Maar haar reislust overtroefde deze plannen. Ze pakte
haar koffers en stapte op de boot naar Londen. Daar
woont ze nu nog en de Britse filmindustrie heeft inmid
dels een welgevallig oog laten vallen op haar exotische
verschijning.
Ze is klein en tenger, maar heeft een bijna vorstelijke
houding. Met haar koele elegance en haar oostelijke
charme behoeft ze maar een Londens restaurant binnen te
stappen of iedereen haast zich om er zeker van te zijn, dat
zij voortreffelijk bediend wordt. Ze wordt met de grootst
mogelijke achting behandeld. „Vanzelfsprekend doe ik
niets om hun de illusie te ontnemen", lacht Siti fijntjes.
Siti is in Londen begonnen als fotografisch model. Voor
kalenders en modeplaatjes. Ofschoon ze daarbij vaak
Europese kleding moest dragen voelt ze zich toch het meest
op haar gemak in de kledij van thuis.
„Ziet u", zegt ze bescheiden: „Ik ben zo klein, dat het
niet meevalt passende Europese kleding te krijgen".
Ze heeft nu haar zinnen gezet op een filmcarrière en de
filmmensen zien daar wel wat in. Ze heeft nu al twee
rolletjes achter de rug. In de musical „Play it cool" speelt
ze gastvrouw in een Chinees restaurant en tegenover Bing
Crosby en Bob Hope stond ze in „The road to Hongkong".
Siti zelf heeft de grootste plannen voor de toekomst, maar
ze wil er liever niet over praten. „De huid niet verkopen
voor de beer is geschoten," zegt ze zelf.
In ieder geval staat er een reisje naar huls op het pro
gramma. Maar het staat vast, dat ze niet al te lang in
Malakka zal blijven en dat ze spoedig weer in Londen zal
terugkeren. Ze heeft er een tweede thuis gevonden, be
weert ze. „Ik houd van de Engelse wijze van leven, het
voedsel en de mensen".
„Vooral van de mannen", zegt ze nadrukkelijk: „Die zijn
zo beleefd, tactvol en zo veel breder van begrip dan de
mannen ln Malakka....".
Haar favoriete mannelijke sterren: Peter Ustinow,
Richard Burton en Jack Palance. „De wat ruwe, sterke
karakters trekken mij nu eenmaal aan", zo voegt ze bijna
verontschuldigend er aan toe.
Haar muzikale voorkeur is erg breed. Van gevoelige en
sentimentele nummers tot de twist.
Het zou wel eens kunnen zijn, dat Siti een leuke toekomst
in de filmindustrie tegemoet ging. Ze ziet er aantrekkelijk
uit, ze is levendig en intelligent en vastbesloten om de top
te bereiken. Haar rolletje in de musical „Play it cool" naast
Billy Fury, Helen Shapiro en Bobby Vee ziet ze dan ook
maar als een sprinkplankje.
Lachertje
Maar ook voor zichzelf is hü
steeds aan het schaven en polijsten
aan zün nummer. Vanzelfsprekend
is een verbetering zelden zo specta
culair als twee jaar geleden met
het „lachertje", zaols hü het noemt.
Met zo'n effect had hij al eens
gewerkt in het Leidse Plein Ca
baret. Als kunstfluiter, die alsmaar
moest lachen. „Echt. een giller".
„Maar toen hij eens in een scène
met Willy Walden in Groningen
stond, moest hij opeens echt la
chen. Hij kon gewoon niet ophou
den. Walden reageerde onmiddel
lijk: „Ga jü je salaris maar ha
len".
Het maakte de zaak alleen maar
erger. Aart Brouwer kon zijn lach
spieren niet meer in bedwang krü
gen. De zaal ook niet. „Ze hebben
in Groningen nooit zo gelachen",
zei Iemand na afloop.
„We zouden dat er wel kunnen
inlaten", merkte Aart op.
„Dat houd je niet vol", meende
Walden. Maar een paar dagen la
ter hebben ze het geprobeerd. Met
daverend sucoes. Het hele seizoen
is het gebleven. Wel moeilük, maar
erg dankbaar.
„Ik kreeg er zelfs ingezonden
brieven op', lacht Brouwer nog:
„Dat is de enige keer in mün le
ven, dat ik blij ben geweest met
slechte kritieken".
Plaatjes
Men kan met Aart Brouwe uren
praten over zün werk. Dat hebben
we dan ook gedaan.
Over de grammofoonplaatjes die
hij heeft gemaakt. Hü liet er en
kele horen.
Over de reclamekastjes, die hü
gemaakt heeft. We zagen ze naast
Carré hangen.
Over zün activiteiten als „ad
viseur van de directie' van een
groot Amsterdams warenhuis. Voor
al op het gebied van festiviteiten.
Het is een overgebleven contact uit
de tijd, dat hü in het warenhuis
verkooplessen gaf. „Naar aanleiding
daarvan hebben z® het hele in
structiesysteem omgegooid Om te
laten zien, wat hü bedoelt, staat
hij een ogenblik later met een blik
je in zün hand om dat als asbak
aan ons te verkopen. Vol enthou
siasme, vol overtuiging.
En vanzelfsprekend over zün
werk voor de televisie. Zoveel an
ders dan toneel, zoveel kleiner.
Maar ook hier voelt Aart Brouwer
zich thuis. Niet voor niets loopt
hü al tien jaar mee in het Ne
derlandse tv-wereldje. Hü heeft al
aan 150 programma's meegewerkt:
toneelstukken. balletten, shows,
zelfs een elektronischeopera van
Henk Badings.
„Maar alles met mate. Het pu
bliek is bepaald niet overvoerd",
meent hü-
Toekomst
En natuurlük ook over de acti
viteiten, die hü nog denkt *e ont
plooien. Hü probeert nu wat zelf
geschreven tekstjes uit om te zien
of hij zo de techniek van het tekst-
schrüven onder de knie kan krü
gen.
Daar zijn woning aan de Nieuwe
Prinsengracht niet ver van Carré
afligt, kan hü soms 's middags
zijn kleedkamer binnenstappen om
rustig wat te oefenen op zün trom
pet of gitaar. Hü weet niet of hij
het bespelen van die instrumenten
nog eens dienstbaar kon maken
aan zijn beroep. Maar hü oefent
gestaag. „Ik heb geen haast, ik
kan het rustig aandoen".
Dat zegt hü- Maar het zou ons
niet verbazen als er toch enig ver
band bestaat tussen die trompet of
gitaar en het Amerikaanse aan
bod, dat nu al twee jaar van
kracht is.
„Ik kan daar een televisieshow
gaan maken. Ik zal het zeker eens
doen, maar ik weet nog niet wan
neer. Want ik wil dan meteen pro
beren om daar vaste voet te krü
gen. Daarom moet de start heel
goed zün.
Ik wil daar wat liedjes brengen,
wat dansen en nog meer. Alle fa
cet j es laten zien. Veelzüdigheid
tentoonspreiden. Ik heb wel een
idee en daar werk ik nu langzaam
aan. Ik heb de tüd. Ook heb ik
nog contacten met Hollywood. Die
dateren uit de tüd. dat ik met Lot
te Goslar op tournee was. Maar
als het zou lukken, zou ik mün
tijd over Nederland en Amerika
willen verdelen. De markt is daar
wel veel groter, maar ik zou nooit
Nederland helemaal willen verla
ten. Maar ja. om zoiets te verwe-
zenlüken, moet de start goed zün",
„Veelzijdigheid tentoonspreiden"»
zegt Aart.
„In de stilte van het veria ten
Carré blaast hü op een trompet of
grijpen lange, smalle handen
de gitaar beet.
Dat kan geen toevallige samen
loop zijn.
Hü mikt op een verre toekomst.
Met geduld ©n overleg. Want: „Wat
je ook doet, doe dat goed".
Uit een grote stapel foto's grijpt Aart Brouwer er i
die is uit de tijd. dat ik met Lotte Goslar een tournee
rika maakte
