Zwitsers jodelen net zo vaak als Nederlanders punteren GITARIST CHARLIE BYRD: DE SEGOVIA IN DE JAZZ JAZZ op Lp., e.p. en single SCHOOL VOOR AUTODIEVEN Wonder (kinder )en zijn de wereld nog niet uit KRIS-KRAS TE PAS EN TE ONPAS ALDO PETEll WEET NU DETER i Aldo komt terug Aldo is nu wwr in Zwitserland. De souvenirs die hü uit Nederland meebracht zijn niet alleen de be wijzen. dat hü een tournee van tien dagen door Nederland heeft ge maakt. maar ze zullen hem er steeds opnieuw van overtuigen, dat er in ons land nog veel meer te ge nieten valt. En om dat allemaal te zien zal hij nog eens moeten terugkomen. Hij is leerling aan het muzieklyce- um van Zürich. De zomervakantie begint voor hem in de tweede helft van juni. Drie lange maanden van zalig-niets-doen. Aldo heeft zich voorgenomen van die drie in ieder geval één maand in Nederland door te brengen Joerl Sawosjtsjenko. een 24- jarige Russische taxichauffeur, heeft bü decreet van de Opperste Sowjet een medaille voor betoonde dapperheid gekregen, zo lezen we in de Izwestia. Toen enkele rovers er met. zijn taxi vandoor gingen, was Joeri op het dak van de wa gen gesprongen en had zich daaraan vastgeklemd. Toen hij tildens de rit, het contactsleutel tje uit het dashboard had probe ren te halen, hadden de bandie ten het, raamjpje dichtgedraaid waardoor zijn vingers werden ver brijzeld. Daarna probeerden zij hem bij zijn benen van het dak te trekken Na negen „afschuwe- liike" kilometers botste de taxi tegen een vrachtauto, waarna Joeri er ondanks zün ernstige ver wondingen nog in geslaagd was een van dP boeven beet te houden tot de politie was gearriveerd. Vijftig jeugdige Arabische vluch telingen uit Palestina zijn in Zweden aangekomen om daar een vak te leren. Onder auspiciën van het, Zweedse Bureau voor Inter nationale Hulp zullen zü een be roepsopleiding van een jaar in de industrie krijgen. Anneke Grönloh heeft een aan bieding gekregen voor een tour nee door Italië. The Modern Jazz Quartet is ont bonden. Vibrafonist Milt Jack son, de grote man van het kwar tet. heeft zich gevoegd bij het TriD Oscar Peterson. Zaterdag 27 oktober 1962 t f als Aldo waren de overige Zwit serse muzikanten die de toernee meemaakten. Zij hebben tijdens de tochten die zij door Nederland maakten kunnen zien, dat onze we gen kunnen wedijveren met de bes te Zwitserse, dat de Nederlanders ook op artistiek terrein een woord je meespreken en dat onze indus trie op een voor velen onverwacht Bij hem thuis in Zwitserland ligt nu een Goudse pijp op de schoorsteenmantel. Die ronde veertig-plus Edammer heeft een plaatsje in de ijskast gekregen. En op het behang van zijn slaapkamer heeft hij de vier ansichtkaarten geplaktwaarop Hollandse mo lens staandie worden geflankeerd door enkele da mes en heren in kleurige Volendammer kostuums. Hij weet nu wel beter. De Nederlanders onderscheiden zich bijna alleen door de taal van zijn landgenoten. De Zwitsers gaan immers ook niet elke morgen jode lend naar hun werk Aldo Peter is achttien jaar. Hij is een wat kleine, verlegen jongen, die het hier in Neder land tien dagen lang best naar zijn zin heeft gehad. De Goudse pijp kocht hij tij dens zijn bezoek aan Alkmaar. De kaas en de kaarten komen uit Amsterdam. "Es gibt Jast keiiie Mühlen viehr in Holland" hadden ze hem in zijn vaderland gezegd, vlak voordat hij vertrok. Maar hij heeft ze gezien. Bij tiental len. Verspreid in het Hollandse waterlandschap. Toen Aldo een dag of tien geleden op het Pie terskerkplein in de bus stapte die hem weer naar Zwitserland zou brengen, zei hij: ,.Mij ma ken ze niks meer ivijs en ik zal het ze zeggen ook Aldo is nog niet zo erg lang bij het Zuricher Jugend Orchester. Een paar maanden nog maar. „Die tournee door Nederland", vertelt hij, stond al lang op het program ma, maar ja, ze hadden nog een hoornist nodig. En dat was ik, ge lukkig". Wat zou zo'n Zwitser hier nu opvallen? Hu mist natuurlijk de vele besneeuwde bergtoppen die zijn landje zo rijk :s. dat spreekt vanzelf. Als je met Aldo met de bus door een echte Hollandse pol der zou hebben gereden, dan was het je opgevallen, dar, hij voortdu rend met grote verbaasde ogen zat te kijken naar de horizon, die hij in zijn eigen land maar zelden kan zien. Weinig vlees Het vreemdst vond hij wel de maaltijden van de Nederlanders. „Wat eten jullie weinig vlees. Moet je bu ons komen. En dan die enor me hoeveelheden aardappelen, die je hier op je bord kri'gt". Enthousiast is hij over de wo ningbouw in Nederland hij moest eens weten». „De huizen zun veel royaler gebouwd dan bij ons", vindt hü. „en de ramen erin zün veel groter". Charlie Byrd Trio „The Guitar Artistry of Char- He Byrd" (Riverside OLP 3007 - l.p.) Taking a chance on love - Moonlight in Vermont - Speak low - Nuages - Everything I've got belongs to you - Makin' whoopee - Django - Nice work if you can get it - The house of the rising sun - Ring them har monics - Taboo - To Ginny Dit is de fascinerendste jazz plaat die we in maanden heb ben gehoord. Tot dusver ken den we eigenlijk maar twee gi taristen in de jazz die alle mo gelijkheden van hun instru ment ten volle wisten te benut ten: de legendarische Django Reinhardt en de zeer jong ge storven Charlie Christian. Charlie Byrd komt daar als derde bij. Byrd's gitaarspel valt niet onder een bepaalde noemer te brengen. Het wordt gepresenteerd als jazzK maar het is dit. strikt genomen, niet helemaal. Zijn unieke speel- trant, waarin weliswaar het jazz- idioom overheersend is, bevat na melijk ook sterke „klassieke" en Spaanse elementen. Toch is van een zekere tweeslachtigheid geen sprake, want zün stül is van een opmerkelijke homogeniteit. Byrd laat zich echter door de jazz geen beperkingen opleggen en dat is wel verklaarbaar: hij is in de eerste plaats gitarist en pas in de tweede plaats jazzmusicus. De eerste plaatzüde omvat zeven korte nummers, stuk voor stuk sprankelende miniaturen, waaron der twee waaruit zün bewondering voor Reinhardt blükt: het sfeervolle „Nuages" van zijn beroemde voor ganger en de aan Reinhardt opge dragen compositie „Django" van John Lewis. Het sterkst worden we evenwel met Byrd's meesterschap gecon fronteerd in de vier doorwrochte werkstukken op de keerzijde: „The house of the rising sun", „Ring them", „Taboo" en ..To Ginny". In deze nummers musiceert hij met de vaardigheid en rijpheid van een Andres Segovia. Voor Byrd is de gitaar zowel ritme- als melodie instrument, hü weet er prachtig op te swingen en te improviseren en er tevens de gaafste harmonieën aan te ontlokken. Het resultaat: bij zonder mooie, mannelijke muziek, die ook hen die niet speciaal in jazz zijn geïnteresseerd, makkelijk aanspreekt. Byrd wordt voortreffelijk begeleid door de bassist Keter Betts en de drummer Buddy Deppenschmidt. Vooral het fünzir .Tige. büna me lodieuze percussie—erk van de jonge Deppenschmidt i.i „The house of thq rising sun" en „Taboo" is een verrassing. The Rolf Kuhn Quartet ..Streamline" (Amadeo AVRS 309005 - l.p.) Streamline - Keystone - Lau ra - Swinging till the girls come home - Love is here to stay - Bright pace - On the street of dreams - Pow! - I'll remember you - Rolf's tune De titel van deze plaat is wel zeer goed gekozen: het kwartet van Rolf Kuhn speelt „gestroomlijnde" muziek waaraan de hoekigheid van moderne vormen en van het expe riment vreemd is. Nu is hst van de klarinet, het instrument dat Kuhn met veel élan bespeelt, bekend dat zij minder geschikt is voor „hard bop" dan bij voorbeeld dc saxofoon en de trompet. Kuhn gebruikt de klarinet dan ook voor de muziek waar deze zich het beste voor leent: lichtvoetige, sterk swingende num mers zoals „Keystone" en „Pow"! en romantische ballades zoals „Laura" en „Love is here to stay". Rolf Kuhn is een 33-jarige Duit ser die sinds 1956 in de Verenigde Staten werkt. Hij heeft een ver antwoorde stül. waarin overigens wel de invloeden van grote meesters als Benny Goodman en Buddy de Franco te onderkennen zün. Zijn technische va'ardigheid wordt ge ëvenaard door de uitstekende pia nist Ronnell Bright, in wie -hü een waardige partner heeft gevonden De twee andere leden van het kwartet zijn bassist Joe Benjamin en drummer Bill Clark. „More music from Les Tri- cheurs" (Verve MMV 608 - l.p.) Sweet Georgia Brown - Les Tricheur - Mic's jump - Get happy - On the Alamo Veel vuurwerk, maar nog net geen „kunstwerk". Ziedaar een kor te karakteristiek van deze overigens lang niet onverdienstelijke plaat met filmmuziek muziek die een zelfstandig bestaan, los van de in dertijd nogal geruchtmakende film. echt wel verdient. Voor het vele vuurwerk zorgt een uitgelezen gezelschap: de trompet tisten Dizzy Gillespie en Roy El- dridge, de tenorsaxofonisten Stan Getz en Coleman Hawkins, de alt saxofonist Sonny Stitt, de drum mer Gus Johnson en het Oscar Peterson Trio met bassist Ray Brown en gitarist Herb Ellis. Te zamen brengen deze jazz-reuzen muziek die zeker wel interessant is. maar tot werkelijk grote dingen komen zij slechts zelden en die komen dan nog allemaal voor re kening van het uitstekend op elkaar ingespeelde trio Gillespie-Getz-Stitt. Het is jammer, dat de achterzij de van de hoes voor het grootste deel gevuld is met reclame en de koper van de plaat geen enkele bü- CHARLIE BYRD zonderheid verschaft over de opna men en de onderscheidene bezet tingen. Modern Jazz Quartet ..European Concert" (London FLX3056 - single) La Ronde - I'll remember april In de Jazz Festival Series van London, waarover we een vorige keer al uitvoerig de loftrompet heb ben gestoken, is ook een plaatje uit gebracht van het beroemde in tussen al uiteengevallen Modern Jazz Quartet. Ondanks de titel ..European Concert" worden in de twee onderhavige werkjes minder toespelingen op de klassieke Euro pese vormen gemaakt dan b.v. in een diep doorwerkt genrestuk als „Fontessa". „La Ronde" en „I'll re member april" zijn „onder meer twee uitstekende jazznummers, waarin vibrafonist Milt Jackson en pianist John Lewis, gesteund door bassist Percy Heath en drummer Connie Kay, goed op dreef zün. Opgetogen Even opgetogen over ons land hoog peil staat. ALDO PETER wat eten jullie weinig vlees Sprookjes Uit de verhalen die de donke re Zwitser ons doet. blykt dat ons goede vaderland in Zwtseriand het onderwerp moet zijn van vele sprookjes. Aldo's landgenoten, die nog nooit de blik naar het noor den richtten, verkeren ook nu nog in deze tijd van super-technische communicatiemiddelen in de hard nekkige veronderstelling, dat het gros van de Nederlanders zich per punter naar zijn werk begeeft, op hei hoofd de Urker karpoets en verder gekleed in een wjjde Volen dammer broek, een helder rood jak mf. grote gouden knopen en de onvermüdelijke klompen. Het moet een concurrerend bui tenlands verkeersbureau zijn ge weest. dat om reislustigen naar eigen land te lokken, het verhaal tje van de verdwenen molens op diste De wonderen zijn de wereld nog niet uit. en de wonderkinde ren evenmin. Afgelopen zaterdag vertelden we over de elfjarige Ceylonees Senaka Senanajake. wiens schilderijen thans in Bre men te zien zijn. Vorige week hebben de Leidenaren in hun eigen Stadsgehoorzaal kunnen horen, hoe een meisje van dertien jaar Tsjaikowski's vioolconcert feilloos vertolkte. En vandaag willen we het eens hebben over een wonderkind m de literatuurt Anne Braillard. een Franfaise. Anne is met haar achttien jaar eigenlijk geen wonder-,.kind" meer. Nu niet meer. Maar zij was pas acht. toen zij al haar eerste boek. ..Dandinet'publiceerde. Haar ouders (vader is musicus en moeder journaliste) presenteerden het werk van hun dochter echter met heel wat minder tantam dan waarmee ma Drouet de gedichtjes van haar spruit Minou de wereld in stuurde. Anne's ouders wilden hun dochter namelijk het lot van wonderkind be sparen. Maar terwijl Minou Drouet langzamerhand op de achtergrond raakte, ging Anne rustig door met schrijven. Zij publiceerde ver volgens "Anne a l'école". hetwelk zij zelf illustreerde, en "Anne en vacances", dat weldra een oplage van 200.000 exemplaren zal bereiken. Op het ogenblik werkt Anne aan het boek "Anne au bord de la mer". Anne heeft niet alleen belangstelling voor literatuur, maar ook voor de beeldende kunsten. Zij is nu ..op zichzelf" gaan wonen in Parijs, waar zij schilderlessen wil volgen. De Siciliaanse politie heeft een school in Catania gesloten, omdat zij het leerplan niet zo erg geschikt vond. Het was namelijk een school voor auto dieven. De politie kwam van het bestaan van deze school op de hoogte, toen een van de leerlingen voor zün eerste examen zakte. Deze leer ling, de 25-jarige Angelo. belde een jongedame op en zei haar dat zü haar auto. die gestolen was. terug kon krügën in ruil voor een „redelüke beloning". Zü maakte een afspraak met hem. maar liet toen de politie in haar plaats naar de plek van het ren dezvous gaan waar hü gear resteerd werd. Angelo biechtte toen op, dat dit zijn eerste opdracht was geweest. Hü verklikte ook de namen van de twee „leraren" die de school be stuurden. De politie is op zoek naar de twee mannen, die ver- moedelük zün gevlucht. Hoger onderwijs voor misdadigers is niets nieuws in Catania. Een paar jaar geleden heeft de politie een school voor zakkenrollers ont dekt. Om aan deze school een graad te behalen, moesten de leerlingen bewijzen dat zij een portefeuille uit een broekzak, waarin verschillende belletjes varen, konden halen, zonder dat de belletjes rinkelden Aldo Peter is een van de ongeveer vijftig jonge Zwit serse muzikanten, die op uit nodiging van de Leidse Jeugd Actie en K en O een tournee van tien dagen door Neder land maakten. Ze hoefden niet alleen maar muziek te maken. De Zwitsers kregen bovendien de gelegenheid iets meer van Nederland te zien dan de Volendammer broe ken en de wit-geschuurde klompen. De Delta-werken gaven de Zwitsers een geheel nieuwe kyk op dat landje aan de Noordzee. Zij keken hun ogen uit op de wereld stad Amsterdam en de ge weldige havenwerken van Rotterdam. Die tien dagen hebben de Zwitsers en de Nederlanders niet alleen op muzikaal ge bied dichter bij elkaar ge bracht. Zü hebben in het bij zonder een beter wederzijds- begrip bewerkstelligd tussen de jonge generaties van twee volkeren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 9