Tatums spel is nog steeds een
genot voor liet verwende oor
V BREMEN
XPOSEERT
LFJARIGE
CHILDER
jaap Fiselier wil niet
in Nederland voor t.v.
maar wel in België
„Wien Neerlands bloed
in de adren vloeit"
belangstelling
voor de jazz
Zaterdag 20 oktober 1962
„Horses" heet
dit schilderstuk.
De dynamiek
van de
beweging getuigt
van een speciale
begaafdheid.
d de wereld van de schilder-
ut zou nog niemand van Se
ll hebben gehoord, als de
naliste Margret Boveri hem
ejaar geleden niet toevallig
I ontdekt. Senaka was dus
negen jaar, toen zijn werk
de aandacht trok.
Indsdien hebben verscheide-
looraanstaande Duitsers zich
[spannen om zijn schilderij-
in de Bondsrepubliek geëx-
eerd te krijgen. En nu het
Er is, loopt het storm in het
mer museum.
lij de opening van de ten-
istelling was ook de ambas-
iur Van Ceylon in Bonn, B.
ïrera, aanwezig. Hij noemde
„niet toevallig" dat het juist
Isers zijn geweest die er voor
ben geijverd de jonge Cey-
es Senaka naar voren te
alven. Reeds lang bestaat
innig cultureel contact tus-
Duitsland en Ceylon. Meer
i honderd jaar geleden gin-
lal Duitse geleerden naar
Ion om de levenswijze en de
je van de inheemse bevol-
fte bestuderen.
is kinderen tekenen of schil-
en fascineert in hun werk
Hls weer het niet doordachte,
onervarenheid waarmee zij
men en kleuren samenvoe-
len de uit die onervarenheid
rtkomende oorspronkelijk-
3en eenvoud zijn juist het
trekkelijke in hun schilde-
l
inaka Senanajake heeft ook
s moderne aandoende primi-
teit en oorspronkelijkheid,
ir waar andere kinderteke-
?en boeiend zijn zonder aan
.Kunst" te raken, staan zijn
ilderij en op een hoog artis-
peil.
iij weet op een fascinerende
aier het ritme van de bewe-
?weer te geven, hij verbindt
We lijnen met krachtige tin-
en omgekeerd lichtere kleu-
met een sterke tekening.
fearbij komt dat de exoti-
f motieven en onderwerpen,
hij kiest, een bijzondere
ntrekkingskracht hebben
rhet Europese publiek: Cey-
sse jagers, dieren, vissen en
ers, bloemen en arabesken,
fwagens en hutten, olifanten
trommelslagers.
(Van onze Romeinse correspondent)
Mensen wier jeugd vóór de oorlog viel en die nu de eerste grijze
haren beginnen te krijgen, oordelen vaak hard over de jeugd van
tegenwoordig. Zij gebruiken en misbruiken het modewoord „no
zems" en zijn ook geneigd te veronderstellen, dat onze jongelui in
het buitenland nu niet direct een aanbeveling zijn voor onze land
aard. Zij hebben het gelukkig vaak mis. En het doet ons genoegen
een staaltje te kunnen melden van het optreden van jonge land
genoten in Italië, waar ons land eer mee inlegt.
Een Jong meisje in het dorp een nog veel grotere achting en
Santa Giulia di Lavagna, aan de liefde hebben. Zij zyn het ook,
Italiaanse Rivièra, zat zwaar in die de consul-generaal hebben ver-
de zorgen omdat haar moeder, zocht aan deze daad van spontane
Angela Schiaffino, ernstig ziek was hulpvaardigheid bekendheid te wil-
er. herhaaldelijk bloedtransfusies len geven,
nodig had. Er was één grote moei
lijkheid: mevrouw Schiaffino be-
hoort tot een bloedgroep (O, rhe
sus negatief) die bijzonder weinig Of j
voorkomt, zodat haar dochtertje f>ll ft
Graziella ondanks alle moeite er
niet in slaagde het gewenste bloed
te vinden.
Met haar vader reisde zij op 6
september jl. alle steden aan de
Rivièra af, bezocht alle hospitalen
en klinieken, maar zonder veel re
sultaat.
Tenslotte kwamen zij laat in de
avond aan in het plaatsje Cavi di
Lavagna, waar zij hoopten in het
hotel Astoria een „donor" te vin
den, die reeds bij vorige gelegen
heden geholpen had. Helaas was
die persoon niet aanwezig. Zij kwa
men toen in gesprek met een jon
ge Hagenaar, Cees Vuyk, die on
middellijk zijn hulp aanbood. Eerst
liet hij zijn eigen bloed onderzoe
ken. dat toevallig tot dezelfde groep
behoorde, maar „positief" was en
dus niet gebruikt kon worden. Cees
Vuyk keerde daarop terug in het
Astoria-hotel, waar de gehele cli
entele bijna uit Nederlanders be
staat. Hij verzocht de muziek even
te willen stoppen en richtte zich
door middel van de microfoon tot
de talrijke paren, die zich op de
dansvloer bevonden.
Ei gebeurde toen iets, wat voor
een Italiaan bijna onbegrijpelijk is.
Vrijwel alle aanwezigen lieten on
middellijk hun bloed onderzoeken
en het bleek, dat er een jong meis
je bij was met de gezochte bloed
groep. Het was Selma "Yvonne Spa-
remburg uit Alblasserdam. Zij ging
onmiddellijk naar het ziekenhuis
van Lavagna, waar driehonderd
gram van haar bloed aan de pa
tiënte kon worden gegeven.
De heer Schiaffino en zijn doch
ter waren uiterst verbaasd over en
buitengewoon dankbaar voor zoveel
begrip en hulpvaardigheid van de
zijae van deze hele groep Neder
landers. Zij hebben er de Neder
landse consul-generaal te Geneua
van op de hoogte gesteld en hem
verzekerd, dat zij voor ons land
(dat zij kennen) na dit voorval
De cijfers wijzen het uit: er is
een duidelijke stijging in de
vraag naar jazzplaten. Uit aller
lei dingen blijkt, dat de tieners
en twintigers nu een veel gro
tere belangstelling voor jazz
aan de dag leggen dan enkele
jaren geleden.
Jazz-singles dringen door tot de
hitparades «Brubecks „Take five"
bij voorbeeld). Men vraagt om jazz-
versies (bij voorkeur dixieland) van
populaire songs. Lang vergeten
oude jazzopnamen die in e.p- of
langspeelvorm worden terugge
bracht. leveren verrassend hoge
omzetten op. Grote jazzorkesten, de
zogenaamde „big bands", enkele
jaren terug tot hiislukken gedoemd,
trekken weer publiek en maken
platen die veel aftrek vinden.
Onlangs is in Engeland een opi
nie-onderzoek gehouden naar de
voorkeuren in de moderne jazz. De
twaalf populairste musici in de
moderne sector bleken: Thelonious
Monk, Dizzy Gillispie, Miles Davis,
Duke Ellington, Cannonball Adder-
ley, Milt Jackson, Count Basie,
John Coltrane. Bill Evans, Wes
Montgomery. Bobby Timmons en
Charlie Byrd.
Typerend is wel het volgende.
Een jfeugdige Engelse jazzfan had
in zijn enthousiasme in de kolom
„coming star" ingevuld: Charlie
ParkerParker, de grootste
vormgever van de moderne jazz
overleed in 1955. Ja, aan kennis
van de jazz ontbreekt het nog wei
eens.
't Klinkt nogal arrogant, maar
Jaap Fischer heeft er een reden
voor. Toen hy begon met zingen,
probeerde hy voor de televisie te
komen. Dat is hem niet gelukt, om
dat men nog nooit van hem had
gehoord en het daarom niet aan
durfde. Inmiddels Is Jaap Fischer
een bekende figuur geworden en nu
heeft men in Hilversum wel belang
stelling voor hem. Maar hij blijft
weigeren, ook al omdat in het t.v.-
contract staat, dat de omroep zich
het recht voorbehoudt om eventueel
de teksten te wijzigen en, indien
dat nodig wordt geacht, een ander
de liedjes te laten zingen.
Jaap Fischer heeft in Leiden zijn
kandidaatsexamen Arabisch ge
daan (hy gaat nu in Utrecht niet-
westerse sociologie studeren), maar
hy is nooit opgetreden in het
Leidsch Studenten Cabaret. Wel in
het Delft se. Ook de Leidenaren
hebben Jaap Fischer wel gevraagd,
maar hij weigerde om dezelfde re
den: toen hy nog niet bekend was
wilde men hem niet.
Wie hem goed kent, weet dat dit
geen sterallures zyn, al zouden an
deren hem daarvan kunnen betich
ten. Maar Jaap Fischer is niet ge
makkelijk, zelfs niet voor de Stu
denten Grammofoonplaten Indu
strie (S.G.I.), want zyn vierde
plaatje had al geperst moeten zyn,
maar er is pas een kant klaar, om
dat de heer Fischer zyn tweede
liedje nog niet heeft ingeleverd.
Hoewel Jaap Fischer vol ideeën
zit, heeft hij betrekkeiyk weinig
liedjes gemaakt. Hij heeft nameiyk
de gewoonte om nooit iets op te
schryven, waardoor veel van die
goede ideeën de mist ingaan, aldus
nog steeds De Tijd.
Buiten de plaatjes hoort men
Jaap Fischer niet veel in ons land.
Hy houdt er niet zo van om voor
een zaal te zingen of liever gezegd,
hy heeft er een hekel aan. Mis
schien is dat de reden; dat er aller
lei wilde geruchten over hem de
ronde doen. Maar hy trekt zich er
niet veel van aan, hy gaat zyn
gang en zingt alleen als hy er zin
in heeft.
Vier jonge scooterberyders in
de Franse stad Dyon werden
wegens overtreding van de
maximum-snelheid gestraft met
het 500 maal moeten overschry-
ven van de desbetrefende bepa
ling van de politieverordening.
Pas daarna kregen zy hun voer
tuig terug, met de waarschuwing
dat zy bij herhaling duizend
„strafregels" zouden moeten
schryven.
c/c schilderkunst hoor je minder vaak van
\ierkinderen dan in de muziek. Er zijn vele
fbeelden aan te wijzen van nauwelijks de
Ie broek ontgroeide kinderen, die met veel
:es een symfonie-orkest dirigeerden of een
<<iek concert gaven. Maar de schilders, van
bekend is, dat zij reeds op zeer jeugdige
tijd werk maakten, dat uitstak boven de mid-
naat, zijn op de vingers van één hand te
in.
let is daarom wel begrijpelijk, dat enige op-
wordt gemaakt van een tentoonstellingdie
os in een van de grote musea van de Noord-
fee stad Bremen wordt gehouden. De schil
den, die daar hangen zijn namelijk van een
itige jongen: Senaka Senanajake uit Ceylon.
De Jeugdherbergen in West-
Duitsland zijn in 1961 door een
record aantal trekkers bezocht
Er werden maar liefst 7.800.501
overnachtingen geboekt. In to
taal heeft de Bondsrepubliek 715
Jeugdherbergen (in 1961 kwamen
er negen by). De meeste trek
kers waren jongens (byna zestig
procent), Het drukst bezocht
waren de jeugdherbergen in
Beieren. Westfalen-Lippe, Hessen
en Hannover. De meeste gasten
vertoefden in Frankfort (108.613)
München (102.228) en Hamburg
(94.969). Een nieuwe jeugdher
berg met 138 bedden is te
Schmallenberg in het Sauerland
geopend, zy biedt een goed on
derkomen aan Jeugdige toeristen
die het Rothaar- en het Len-
nergebergte willen verkennen. De
moderne jeugdherberg op de
Drumlinberg nabij Kempten (All-
gau' krygt een kleinè sterren
wacht.
The Art Tatum Trio
(London F LX 3053)
Body and soul
On the sunny side of the street
Voor de jazzliefhebbers met een
krappe beurs is de Jazz Festival
Series van Londen een uitkomst:
voor weinig geld gegarandeerd goe
de jazz. De serie begint trouwens
al aardig gevarieerd te worden. Er
is a' meer dan een dozijn singles
(45-toeren plaatjes met een speel-
duur van vyf tot acht minuten)
uitgebracht met uitstekende
soms historische opnamen van
prominente musici als Parker, Gar
ner, Gillespie, Lewis en Jackson
(van het MJQ), Miles DavLs, Col
trane en Coleman. London heeft dit
exquise gezelschap nu uitgebreid
met Art Tatum, wellicht de be
gaafdste pianist die de jazzge
schiedenis ooit heeft gekend.
Ir. „On the sunny side" en „Body
and soul" horen we Tatums trio,
dat in de jaren veertig zeer gevierd
was, op zyn best. Art Tatum is niet
alleen de schepper van de moder
ne pianostyl, maar ook van het trio
waarin alle instrumenten een ge-
lykwaardige rol is toebedeeld. Zo
doende zyn in deze twee werkjes
ook solo's vervat van de bassist
Stewart Slim en de gitarist Tinny
Grimes het solistische aandeel
van Slim bekoort ons meer dan dat
van Grimes die zeker geen partij
is voor zo'n „reus" als Tatum.
En wat Tatum zelf betreft: in
deze compacte interpretaties horen
we de meesterpianist, die zich an
ders nogal eens liet verleiden tot
onnodig lange en weinigzeggende in
tro's en coda's, op z'n voordeligst.
Hoewei de opnamen uit 1944 date
ren, is zyn spel nog steeds een ge
not voor het verwende oor. Hy
heeft een ongelofelijke techniek,
een gevoelige, expressieve aanslag
en een voor een negermusicus on
gewoon gevoel voor harmonie al
lemaal eigenschappen die in deze
twee kleine muzikale monumenten
duideiyk op de voorgrond treden.
Ella Fitzgerald en het orkest
van Billy May
Ella Fitzgerald sings the
Harold Arlen Songbook (Ver-
ART TATUM
ve MMVV 610)
The blues in the night
Between the devil and the deep
blue sea One for my baby -
That old black magic Come
rain or come shine Stormy
weather As long as I live
The man that got away
Dit is de populaire editie van de
gelijknamige twee grote langspeel-
book", die anders wel een beetje
topzwaar van Ella's vocale vuur
werk zou zyn geworden.
Art Blakey and the Jazz
Messengers
"Art Blakey" (Impulse
EP1M 5540)
Alamode Circus
Harde, mannelijke, emotionele
muziek, waarvan Art Blakey blij
kens de titel van deze e.p. het mid
delpunt heet te zyn. Wie echter uit
gebreide, explosieve drumsolo's ver
wacht, komt bedrogen uit. Maar
goed. het plaatje moest een naam
hebben en men zou niet ten on
rechte kunnen stellen, dat het mo
torische, sterk swingende spel van
drummer Blakey de spil is waar
alles om draait.
Overigens is de speeltrant van de
Messengers hier genoegzaam be
kend. De bezetting is vrijwel gelijk
aan die, welke anderhalf jaar ge
leden in ons land met veel succes
optrad. Drummer Blakey, trompet
tist Lee Morgan, tenorsaxofonist
Wayne Shorter, pianist Bobby Tim
mons en bassist Jymie Merritt heb
ben ditmaal de waardevolle steun
gekregen van trombonist Curtis
Fuller.
platen omvattende album, dat dit
jaar is bekroond met een Edison.
Door een achttal nummers uit dit
nogal prijzige album op een 25 cm.
l p. te zetten, heeft men Ella's gran
dioze vertolkingen van Arlen's
songs ook binnen het bereik ge
bracht van de minder kapitaal
krachtige discofielen.
Harold Arlen is een bekende
Amerikaanse componist, wiens
oeuvre de toets der vergelijking kan
doorstaan met dat van Gershwin,
Cole Porter en Irving Berlin. En
Ella Fitzgerald zingt zijn werk zoals
alleen 'The first lady of song" dit
kan.
Billy May zorgde voor de bege
leiding en de arrangementen, waar
in hy voldoende „ruimte" heeft ge
laten voor instrumentale passages.
In enkele nummers horen we
zelfs jazzsolisten van naam aan het
werk: altsaxofonist Benny Carter
in "Blues in the night" en trompet
tist Don Fagerquist in "As Jong as
I live". Zij en de andere orkestleden
zorgen voor de juiste dosis afwis
seling in "The Harold Arlen Song-
De volgende maand zal Jaap Fischer in België zijn televisie
debuut maken met een chansonprogramma. Het is deze keer
geen kwestie van ,,daar kan het wel, waarom hier niet? want
dat Jaap Fischer zijn navrante liedjes nooit voor een Neder
landse t.v.-camera heeft gezongen, is aan hemzelf te wijten,
lezen wij in De Tijd Maasbode.
Verscheidene keren is hij gevraagd, o.a. door de Vara-tele-
visie, maar hij heeft geweigerd op te treden. Hij zegt: ,,Ik kies
mijn eigen medium: voor Nederland is dat de grammofoonplaat
en voor België de televisie".
Een van de opmerkelijkste werken van de elfjarige Ceylonees is deze ..Beggars" Met jj
ee" wel bijzonder „volwassengevoel en uitdrukkingsvermogen zijn deze vier bedelaars
luchilderd. UI
