Rijnsburg spant zich
in voor een zwembad
w
Intrede in Noordwijk
ds. van Rottenburg
Onderlialschef Groen
gaat met pensioen
Verwekker van de „haringziekte"
stelt de biologen voor raadsels
Belangen van Indische
buurt bij Oegstgeest
niet in goede handen
R.-K. Middenstanders
50 jaar verenigd
Visverbruik in West-Duitsland
is aanzienlijk achteruitgegaan
Eerste stappen zijn gedaan
Belangrijk
Afscheidsreceptie in
IJmuiden (31 oktober)
Succes...
net 'n
Waterman!
La rve speelt verstoppertje in zilvermeeuw
Dr. Boddeke neemt proeven in
visserijla hora tori am IJm u iden
wolfslag
Amateurs wedijveren in
Noordwijk op de planken
Gepikeerd Rijnsburg:
BUISMAN,
lericlit 1 maart 1860
Donderdag 18 oktober 1962
Vierde blad no. 30784
In de loop der jaren zal Rijnsburg een zweminrichting rijker
worden. Dat is een punt wat zeker is. De plaats waar het bad ge
bouwd zal worden en hoe het er gaat uitzien ligt nog in de wazige
nevelen van de toekomst verborgen. Maar de eerste schreden zijn
in elk geval gezet. En al zal er nog veel water door de Rijn vloeien,
alvorens het plan wordt verwezenlijkt, zoals burgemeester B. H.
Koomans het uitdrukte, een feit is dat de gemeenteraadsleden in
beginsel gaarne bereid waren een krediet van 5000 gulden beschik
baar te stellen. Dit geld is bestemd voor ontwerpen van een plan.
Deze eensgezindheid bij de
Kredietverlening wil in het geheel
niet zeggen, dat alle raadsleden het
over de uitvoering van het zwem
bad eens zijn. De heer v.d. Laan
bijvoorbeeld kon niet begrijpen
waarom men van het openluchtbad
5 afgestapt. Een openluchtbad
veel gezonder, zo argumenteerde
bij, en kan als het water wordt ver
warmd zeker vijf maanden in het
jaar geopend zijn. Maar al zijn de
leden van de raad het op enkele
belangrijke punten niet eens, allen
rijn overtuigd van het belang dat
dn jeugd van Rynsburg leert zwem
men
De heer W. L. v.d. Gugten was
bet met B. en W. eens, dat een
openluchtbad niet aan de eisen zal
voldoen. Wanneer de raad echter
besluit tot de bouw van een overdek
te, dan moet het een groot bad wor
den, aldus de heer v.d. Gugten. En
om zijn betoog kracht bij te zetten
gaf hü een opsomming van de mo
gelijkheden,
zullen zijn als
het bad een oppervlakte van 25 m2
zal bestrijken. Er kunnen zwem- en
waterpoloverenigingen worden opge
richt en wedstrijden worden geor
ganiseerd.
Wethouder De Mooij was van me
ning, dat er over de uitwerking van
de plannen nog niet gesproken kon
worden. Eerst, zo zei hij, moet het
krediet worden beschikbaar gesteld
De heer T. Kralt wees erop, dat men
nog een beetje in de lucht aan het
slaan was, en drong aan op een
streng uitgestippeld werkprogramma.
De heer C. Kralt vond. dat het bad
in de kom van Rijnsburg moet wor
den gebouwd. Hij kwam met de sug
gestie de overdekte onder de te bou
wen Ulo te projecteren. Wethouder
Zandbergen bracht de financiële po
sitie van Rijnsburg ter sprake. Wij
moeten aldus de wethouder, wach
ten op de beslissingen die Gedepu
teerde Staten gaan nemen.
Op 28 oktober a.s.
Dl. H. A. van Bottinbur, 2aJ
dagavond 21 oktober a.s. om zes uur
afscheid nemen van de Gerefor
meerde Kerk van Schoondijke In
Zeeuws Vlaanderen en de week daar
op. n.l zondagmiddag 28 oktober a.s.
na vooraf in de morgendienst te zijn
bevestigd door ds. B. Bouma uit
Na bijna een halve eeuw
Over twee weken zal onderchef Groen voor het laatst in deze
functie in de Ifmuider vishallen verschijnen. Hij is dezer dagen 65
jaar geworden en dat betekent aan het einde van deze maand het
definitieve einde van een loopbaan, die op 1 april 1913 als hulp-
ifstager is begonnen. Hij had toen gesolliciteerd bij de Haarlem-
sche Bank en bij het Staatsvissershavenbedrijf. Hij heeft er nooit
spijt van gehad, dat het de visserij werd en niet het bankwezen. De
balans opmakend constateert hij zonder enige terughouding: „Ik
htb altijd buitengewoon prettig met de collega's, reders en vis-
kopers mogen samenwerken."
predikant van de Gereformeerde
Kerk van Noordwijk aan Zee. waar
hij beroepen is in de vacature van
ds. Th. Ferwerda.
Ds Van Bottenburg werd op 7
apri' 1929 tc Semarang in het voor
malige Nederlands Oost Indië gebo
ren. HU bezoch eerst het Nieuwe
Lyceum te Hilversum en studeerde
daarna nog aan de Vrye Universi
teit te Amsterdam, waar hij op 5
oktober 1957 zijn kandidaatsexamen
theologie aflegde. Nadat de heer Van
Bottenburg ongeveer drie weken la
ter na praeparatolr examen door
de classis Heerenveen was beroep-
c/f
een pen
met
allure
v.a. 60,00
pantxl'iHk
vierkleuren
ballpoint
v.a. 19,50
In het centraal visserijlaboratorium te IJmuiden staat de bioloog
dr. R. Boddeke voor een raadsel. Nu is dat bij wetenschapsmensen
niet ongewoon, want tenslotte is het juist hun taak om allerlei
raadsels op te lossen. Maar de nematodelarve, die wordt aange
zien als de verwekker van de zogenaamde haringziekte een
darmaandoening, die zich in enige, gelukkig sporadische gevallen
heeft voorgedaan na het eten van groene haring blijkt een
beetje kiekeboe te spelen met dr. Boddeke.
BREESTRAAT 145 TEL.23211
baar verklaard ln de Gereformeer
de Kerken ln Nederland werd hij
op 2 maart van het daaropvolgend
jaar (1958) door ds. G. Meynen uit
Utrecht-West bevestigd als predikant
van de Gereformeerde Kerk van
Schoondijke in de classis Axel in
Zeeuws Vlaanderen.
Tijdens zijn ambtsbediening te
Schoondijke was ds. Van Bottenburg
in de classis Axel deputaat voor de
geestelijke verzorging van militairen
en verder was hU ook een jaar le
raar aan een landbouwhuishoud-
school.
Eind augustus 1960 ging ds. Van
Bottenburg ln militaire dienst en is
tot oktober van het vorige Jaar ruim
een jaar werkzaam geweest als leger-
predlkant.
De tijd dringt
Hy is namelük een maand of wat
geleden begonnen aan een serie
I proefnemingen om de levensloop van
I deze larve, die men tot nu toe al-
j leen maar in het larve-stadium kent,
I te achterhalen. Deze larve immers,
die er uitziet als een doorzichtig
draadje van een tot twee centimeter
lengte, moet toch ergens volwassen
worden en zich vermenigvuldigen.
Het vermoeden is daarbij gerezen,
dat dit ontwikkelingsproces zich zou
afspelen in vis-etende vogels, b.v. zil
vermeeuwen.
Daarom is dr. Boddeke deze zomer
begonnen met een aantal eieren van
zilvermeeuwen te verzamelen. HIJ
heeft ze meegenomen naar de zolder
van het visserij laboratorium in
IJmuiden en daar heeft een broed
machine de taak van de broedende
moeder-meeuw overgenomen. Met dit
verschil, dat uit de eieren parasiet
vrije jonge dieren kwamen, die ook
nadien niet werden besmet. Want alle
voedsel, dat zij kregen toegediend,
was zorgvuldig vrijgehouden van de
nematode-larve. En zo vloog alras
op de zolder van het laboratorium
een aantal parasietvrije zilvermeeu
wen rond.
Een van deze Jonge meeuwen kreeg
onlangs een hoeveelheid voedsel,
waarin zich vijftig nematode-larven
In die eerste jaren was het hal
lencomplex heel wat kleiner dan nu.
Thans ongeveer 800 meter lang. was
het toen met 100 meter wel op. Maar
ook toen, met de gevariëerde vloot
van ta) van stoomtreilers, zeilloggers
en botters, kon het een drukte van
belang zijn. Nog heel goed weet de
heer Groen zich te herinneren met
wie hij samenwerkte. Halchef was de
legendarische heer J. D Heykoop,
wiens sonore stem tot in de verste
hoeken van de hal tg horen was.
Onderhalchef was de heer A. Visser,
en als afslagers traden op de he
ren A. Tol, Doevedans, Slikkerveer,
de Jong en J. Verbeek. De laatste
was een broer van de huidige wet
houder van openbare werken in Vel-
Brandend briefje
De jaren van de eerste wereldoor
log zetten een rem op de ontwikke
ling van de visserij, maar brachten
ook een nieuwe figuur, die van de
middenstander-reder. Middenstan
ders, die een aardig centje hadden
verdiend, belegden hun kapitaaltje in
oude sleepboten en andere min of
meer afgedankte schepen, om daar
vissersschepen van te maken. De vis
was ln die dagen peperduur. De
meeste reders verdienden goud, maar
velen van hen konden de weelde
met dragen en smeten met geld zon
der aan later te denken. Er waren
ff, die een sigaar aanstaken met een
brandend briefje van tien gulden.
Goudstadje
De heer Groen, die voor deze re
dersmentaliteit geen bewondering
bad, denkt toch met enige weemoed
aan die tyd terug. „IJmuiden was
toen net een godstadje in het Ame
rikaanse Wilde Westen", vertelt hü.
«De plaats gonsde van bruisende vis-
wrÜ-activiteit. Bijna iedereen ver
diende goed geld. Er werd veel ge
bouwd. Kortom, IJmuiden' lééfde".
Na bijna twee jaar militaire
dienst kwam de heer Groen als tij
delijk afslager in de hallen terug.
Niet lang. Op 1 mei 1920 werd hij
havenklerk, maar op 1 juni 1925 was
bij blij dit werk van de bureaustoel
op eigen verzoek weer te kunnen
verwisselen voor dat van afslager. Het
bedrijf had zich inmiddels beoor—
hjk uitgebreid en een grote toeloop
van personeel was het gevolg. Onder
meer traden de huidige halchef C.
H Vos en de heer R. Visser tot de
tfslagersgelederen toe. IJmuiden
Kheen een nieuwe periode van bloei
tegemoet te gaan. De crisisjaren en
vooral de grote staking van 1933
brachten de visserij echter zware sla-
fen toen. Het herstel ging langzaam,
maar geleidelijk aan werd het weer
beter. In 1935 werden pogingen ge-
oaan de verkoop te moderniseren
oocr het in gebruik nemen van een
mijnklok. Het werd een mislukking.
Het regende klachten over de kwali
teit, die niet aap de verwachtingen
beantwoordde. Het laat zich denken,
bat de heer Groen eerst nog moet
rien of de nieuwe proeven, die bin
nenkort met een mijntoestel zullen
borden genomen, betere resultaten
bullen afwerpen. Misschien voor tong.
maar voor rondvis heeft hij er voor
alsnog geen hoge verwachtingen van.
Iu 1937 werd de heer Groen ook
Uitgesteld als keurmeester van de
Keuringsdienst voor waren in het
district Haarlem. Daardoor was hij
'el eens genoodzaakt vis voor con
sumptie af te keuren. LeRjke gezich
ten b|j de reders waren gemakkelijk
het gevolg, maar met een kwinkslag
bracht de heer Groen de zaken dan
wel weer in het reine.
Engelse drifters
Veel gezelligheid brachten in die
jaren in oktober en november de
Engelse drifters, die in IJmuiden
hun onder de Hollandse kust gevan
gen haring kwamen lossen. Als de
heer Groen daarover vertelt, wordt
hij bepaald lyrisch: de Engelse sche
nen lagen boord aan boord voor de
lallen In de avonduren verspreid
den hun lampen een warm licht
over de haven. Hun scheepslieren
zongen ratelend het lied van de ar
beid. Het geroep van de bemannin
gen en van de vislossers vermeng
de zich met het gekrijs van de zee
meeuwen die, belust op buit, over de
haven scheerden. Voor de IJmuiden-
se middenstand waren dat gouden
weken. De Engelse vissers lieten het
geld flink rollen. Zij kochten voor
hun vrouwen lappen stof, schoenen
en jurken, voor hun kinderen speel
goed, en voor hun vrienden het be
aamde Schiedamse produkt.
Abrupt einde
nadien z|)n heel wat nieuwes chepen
aan de vloot toegevoegd, de plaats
innemend van de verouderde typen.
Laatste promotie
Op 1 januari 1948 maakte de heer
Groen z|)n laatste promotie mee. H|j
werd bevorderd tot onderhalchef. In
deze belangrijke functie heeft h|j
zich sedertdien door een grote be-
mlnnelükheld vele vrienden gemaakt.
Als hij op 31 oktober 's middags van
4 tot 6 uur in het Cultureel Cen
trum aan het Moerbergplantsocn z|jn
afscheidsreceptie houdt, zal het hem
zeker niet aan belangstelling ont
breken. De heer Groen kan dan ein
delijk eens de voeten, die in de af
gelopen halve eeuw naar schatting
in de vishallen 80.000 kilometer heb
ben afgelegd, rust gunnen. Die rust
heeft de populaire onderhalchef ten-
volle verdiend.
getuige van de tweede ama- Casino tegen elkaar uit ln de eerste
istrUd, -----
bevonden. Twee uur na het nuttigen
van deze maaltijd werd de vogel ge
dood en daarna begon in het li
chaam van dit dier de speurtocht
naar de nematode-larven of wat
daarvan geworden zou zijn. Inplaats
vah het antwoord op de vraag of de
larve in de meeuw het stadium der
volwassenheid had bereikt, werd het
raadsel echter alleen maar groter.
Van de vijftig larfjes, die de
meeuw had opgegeten, bleek name
lijk ongeveer de helft volkomen
spoorloos verdwenen te zijn. Men
heeft ze nergens in de Inwendige
van de vogel kunnen terugvinden.
Maar ook niet in de uitwerpselen,
die zorgvuldig waren opgevangen.
Dit is des te merkwaardiger, omdat
de andere larfjes werden terugge
vonden in de darm van de meeuw.
Een deel ervan was nog springlevend,
een ander deel dood, maar nog gaaf.
Tweede proef
Casino
teurswedstrRd, georganiseerd door
het actie-comité, waarvan de op
brengst is bestemd voor het bouw
fonds van de Harmonie kapel „Cres
cendo".
Wedstrijdleider G. A. Scheurwater
verwelkomde Jury, deelnemers en pu
bliek.
Uit alle delen van het land waren
de amateurs naar de badplaats geko
men om op de planken een sportieve
strijd te leveren. De drie hoog-
geplaatsten komen 27 oktober in het
De tweede wereldoorlog maakte
een abrupt einde aan de hernieuwde
opbloei. De vijf oorlogsdagen is de
heer Groen van nabij getuige ge
weest van het geweld, dat over
IJmuiden raasde. In de grote kel
ders onder de vishallen werden Duit
krijgsgevangenen ondergebracht.
Zij werden op de laatste oorlogsdag
met een vrachtschip naar Engeland
getransporteerd. Toen het schip ge
reed was voor vertrek kwam er een
auto aanrazen met achter het stuur
de Hoogovendirecteur, de heer Kess-
lèr. Hij had een paar joodse vrien
den bij zich. die de naderende
Duitse laars wilden ontvluchten. Op
een schreeuw van de heer Groen
wachtte het schip nog even zodat
de vluchtelingen op het laatste nip
pertje nog op het veilige dek konden
springen.
In de kelders bivakkeerde ook een
Engelse legergroep, die later, bij de
komst van de Duitsers, verschillende
schepen in het IJmuider havenge
bied tot zinken bracht.
De vijf bezettingsjaren betekenden
rampzalige tijden voor de IJmuider
visserij. De meeste schepen hadden
een goed heenkomen gezocht naar
Engeland. Een paar schepen slechts
bleet de visserij uitoefenen, met de
nodige beperkingen. Zonder een
Duitse wachtsman mocht niet wor
den uitgevaren. Toch zijn er nog
een paar schepen in geslaagd naar
Engeland te ontkomen. Veel vis was I
er niet meer te koop. Wat werd aan
gevoerd ging in hoofdzaak naar het
Duitse leger. De rest werd onder de
viskopers naar grootte van de firma
verdeeld.
In 1942 werd de heer Groen be
vorderd tot eerste afslager, maar
voorlopig kreeg hij het niet al te
druk. In 1944 was het helemaal
afgelopen. De IJmuider visserij werd
toen geheel naar Delfzijl verlegd.
Onmiddellijk na de bevrijding
werd de wederopbouw van het zo
zwaar getroffen visserijbedrijf met
grote energie ter hand genomen. De
heer Groen heeft het van nabij kun
nen volgen. De Engelandvaarders
keerden spoedig op hun basis terug,
later gevolgd door de schepen, die
hun Duitse tijd hadden overleefd. En
De strijd tussen Leiden,
Oegstgeest en Rijnsburg om elk
stukje grond duurt al jaren. Ook
gisteravond tijdens een raads
vergadering in Rijnsburg kwa
men de tongen weer danig in
beroering toen de ontwerp
regeling tot wijziging van de
gemeentegrens ter sprake kwam.
De heer Van Egmond voorzag
moeilijkheden met Oegstgeest.
De bewoners van de Oranje-
buurt te Oegstgeest raken door
allerlei omstandigheden hoe
langer hoe meer op Rijnsburg
georiënteerd.
Noch Leiden, noch Oegstgeest noch
de minister hebben met een woord
gerept over de 60 agrariërs bü de
Drie Witte Palen. De belangen van
de Indische buurt en de grens zijn
bij Oegstgeest niet ln goede handen.
Wat is. aldus spreker, logischer dan
bü Rünsburg trekken wat behoort
tot dc agrarische gemeenschap van
Rijnsburg.
De heer V. d. Meij was diep teleur
gesteld. dat Rijnsburg tuinbouw-
grond verliest, maar hij kon begrip
opbrengen voor het standpunt van
de minister. Zestig kwekers worden
nu de grenzen binnengedrongen. Er
moeten 100 hulzen worden bijge
bouwd. De minister, aldus wethouder
De Mooij, moet ons maar eens ver
tellen hoe wij aan grond moeten ko
men Wethouder Zandbergen was
van mening, dat de minister de con-
Gevaarlijke pillen
uit auto verdwenen
Uit een auto, die geparkeerd stond
aan de Prinsengracht bij de Leidse-
straat ln Amsterdam, zijn gisteren
vier groenen plastic doosjes ont
vreemd. groot vijf bij zes centimeter
welk inhoudende vier kleine tabletjes,
die dienen als geneesmiddel tegen be
paalde soorten migraine. Na eerst
thans blijkt is het gebruik van deze
tabletten zonder scherpe medische
controle zeer gevaarlijk. Verkeerde
toepassing of gebruik van een enigs
zins te grote dosis kan een dodelijke
uitwerking hebben. Voor kinderen
kan het gebruik van een tablet al fa
taal zijn. Het publiek wordt gewaar
schuwd tegen het gebruik van deze
tabletten.
sequentie van zijn rede niet durft
te aanvaarden.
Nadat een ieder de kans had ge
kregen lucht te geven aan zijn ge
kwetste rechtvaardigheidsgevoelens.
verklaarden de raadsleden achter het
pre-advles van B. en W. te staan.
Dc overige agendapunten waarover
we reeds in ons vorig nummer schre
ven gingen vlot onder de hamer door.
Uit de ontwerp begroting van het
waterleidingsbedrijf blijkt dat er een
winst van f3.326,21 is gemaakt. Het
tekort van de gewone dienst bedraagt
f39.875.96. Dit kan eventueel geput
worden uit het saldoreserve. De voor
zitter wees er op dat gezien de uit
bouw van de sportterreinen met een
voetbal en een korfbalveld, voor het
onderhoud hiervan nog een nieuwe
werkkracht zou moeten worden aan
genomen.
halve finale van deze competitie.
De jury, bestaande uit de heren C.
Kraay, voorzitter, C. Kouwenhoven,
J. Marijt, J. Mertens en Joh. Was
sing, had het niet gemakkelijk. In
tens leefde de zaal, die de kamp op
het scorebord kon volgen, met de
amateurs mee.
„Henny and his Black and White
Strings" uit Utrecht leverde de beste
prestatie in hun optreden met drie
gitaren en drums, waarbij zij de stül
van The Shadows volgden. Aan hun
zeer beschaafd optreden en uitstekend
ritme in „Nifram" en „Swing" ken
de de jury het hoogste aantal punten
(41,5) toe.
werd dit gezelschap gevolgd door het
zangeresje mej. Atie van Dijk uit
Leiden, die het meer in het klassieke
genre zocht. Prachtig vertolkte zij
„Marmotte" van Beethoven en
„Komm lieber Mai" van W. A. Mo
zart. Marius de Smit bleek een voor
treffelijk begeleider.
Een zeer jeugdige inwoner van de
Sleutelstad, de 15-Jarige accordeo
nist Wim Roelandse gaf een opmer
kelijk goede uitvoering van de
„Ouverture Mlxtur". Ook speelde hü
de wals van Coen van Oorsoun „Wil-
helmlne Munette". Het leverde hem
38.9 punt op. en daarmede verze
kerde hü zich van een plaats ln de
halve finale.
Jammer dat een aantal Jongeren
uit het publiek tijdens de acht mi
nuten lange Ouverture nogal onrus
tig was.
Twee meisjes uit Vlaardlngen,
aangekondigd als „The Flardingh
Girls", in hun tweede nummer „The
Bonny Rock" begeleid door „The
Thunderbirds" zagen zich 37.9 punt
toegekend, terwijl „The Thunder
birds" zelf (drie gitaren en drums)
37,1 punt behaalden.
Hekkesluiter was mej. Fanny
van Dalen uit Noordwijk. Dat de zan
geres niet meer dan 30 punten op
haar naam kreeg, lag zeker niet aan
begeleider Marius de Smit.
Nadat de heer Scheurwater de uit
slag bekend gemaakt had. reikte de
voorzitter van „Crescendo", de heer
J. Marijt de prijzen uit.
Een tweede proef maakte het raad
sel alleen nog maar groter. Weer
kreeg een parasietvrije meeuw een
vijftigtal larfjes in zijn eten toege
diend. maar nu werd het dier reeds
na anderhalf uur gedood. En bij het
zoeken in de meeuw naar wat er van
de larfjes geworden was. kwam men
opnieuw tot dezelfde verhouding, nl.
ongeveer de helft volkomen spoor
loos. Het enige verschil was, dat van
de andere helft een groter aantal
larfjes dan bü de eerste proef nog
springlevend was.
Is de zilvermeeuw dus geen eind-
gastheer voor de nematodelarven?
Worden de larfjes in het ingewand
van de meeuw volkomen verteerd?
Het is nog veel te vroeg voor deze
conclusie. Veeleer zou men kunnen
zeggen, dat de ontwikkeling van de
proefnemingen dr. Boddeke dermate
intrigeert, dat hij nu ook persé het
antwoord wil weten. Maar de tijd
dringt. HU heeft nog slechts vijf
parasietvrije meeuwen over. Bü vol
gende proeven zal de tijd tussen be
smetting en doden 6teeds verder in
gekort worden. En anders zullen er
weer nieuwe proefvogels moefen ko
men. Als de nematodelarve verstop
pertje speelt is dit voor dr. Boddeke
alleen maar een aanleiding te meer
om te proberen deze parasiet op de
een of andere manier toch te slim
af te zijn.
VOOR KOFFIE
ZOALS BIJ MOEDER THUIS'
Een raad van wijze moeders aan haar
dochters: doe een schepje BUISMAN j
op ieder zetsel koffie. Dat verfijnt de'
smaak, dat verhoogt de gezelligheid.
En welke man is daar niet gevoelig voor
HOE U UW KOFFIE 00K
ZET... MET BUISUA*
SMAAKT ZE BETER
(OOK POEDERKOFFIE)
Feest in Lisse
De R.-K. Middenstandsvereniging
te Lisse gaat op 24 oktober a.s. het
gouden jubileum vieren.
Uit de historie van de vereniging
blijkt dat de oprichting te danken Is
geweest aan de de heren C. Lange-
veld, Th. B. Weber, C. Caspers, F.
Vink, J. G. Bruynen, A. W. van der
Meer en J. Zandvliet.
Wanneer men de geschiedenis van
de vereniging nagaat, dan treft men
aardige momenten aan. Het lijkt nu
vreemd dat in de vereniging het pleit
is gevoerd voor een sluiting op 9 urn
's avonds. Het heeft jaren en Jaren
geduurd voordat het zover was. maar
de tyd, dat de winkelier uit concur -
rentievrees tot 's avonds 11 uur de
winkel openhield was voorbij. Jaren
later was het pas zover, dat de win
kels om 7 uur dicht gingen! De r.-k.
middenstandsvereniging heeft in het
verleden ook sterk geüverd voor de
zondagssluiting.
In de eerste periode van ongeveer
13 jaren heeft de heer C. Langeveld
met enthousiasme de middenstand
geleld, om daarna te worden opge
volgd door de heer Fr. van der Eer
den sr. Latei- was het de heer C. W.
Barnhoorn, die met zakelyk inzicht
de vereniging geleid heeft. Deze
droeg op zijn beurt de voorzitters
hamer over aan de tegenwoordige
voorzitter, de heer G. A. Ransdorp,
die met Jeugdig enthousiasme de lei
ding overnam.
Met ere mag voorts genoemd wor
den de vele arbeid van de heren C.
De visserijindustrie in West-
Duitsland maakt thans 'n moei
lijke tijd door. De oorzaak hier
van is het sterk verminderen
van het visverbruik in dit land.
Hoewel men nog niet over de
juiste statistische gegevens be
schikt, kan toch reeds van een
aanzienlijke terugslag worden
gesproken.
De laatste maatregelen op het ge
bied van de hygiëne door dc over
heid getroffen waren ook niet voor
delig voor de omzet van de vis.
Vooral in het Rijnland en Westfa-
len zijn veel vlsverkopers, die dit
artikel alleen op vrijdag verkopen.
Door deze voorschriften worden vele
detaillisten gedwongen in hun win
kel een belangrijke verbouwing te
ondernemen en belangrijke Investe
ringen te doen. zoals büv. het aan
schaffen van een koelkast. Verschei
dene visverkopers willen hier niet op
ingaan en er liever mee stoppen. Dit
is natuurlük in het nadeel van de
visvangst. Aan de andere kant heb
ben die zaken, die wel gemoderni
seerd hebben, een grotere omzet ge
kregen.
Bovendien is het voor de vishan
delaren moeilijk goed en geschoold
personeel te krijgen. Doordat de vas
te kosten eerder stygen dan vermin
deren, brengt de prUs van het ge
reedmaken van de vis voor de con
sumptie een voortdurende styging
van de visprijzen met zich mede,
met het gevolg dat vele mensen zich
niet langer de weelde kunnen ver
oorloven vis te eten en gedwongen
worden voedingswaren te kopen, die
minder duur zullen uitvallen. Vol
gens een rapport, opgemaakt door
het ministerie van Voeding bedroeg
de index voor de visserU bU de pro-
duktie (basis 1938: 100» ln 1959: 255
en 299 ln 1960, terwijl de Index voor
de kleinhandel ln 1959 242 bedroeg
en 326 in 1960. Voor wat de Index
der prijzen van landbouwprodukten
betreft kan gezegd worden dat deze
ln 1959 210 bereikte en 211 in 1960.
Het betreft hier produktleprUzen.
Verscheidene andere voedingsmid
delen genieten een subsidie van de
regering, zodat deze produkten goed
koper verkocht kunnen worden dan
de visprodukten, hetgeen eveneens
zeer nadelig Is voor deze laatste.
Nog een moeilijkheid
Een andere moeilijkheid is dat de
verbruikers niet te overtuigen zün
van de goede kwaliteit van diep
gevroren visprodukten. Vooral nu
door het toenemen van het aantal
trellers ter verre visserij, meer diep
vries wordt aangevoerd is het ook
nodig dat dit produkt door het pu
bliek gretig wordt opgenomen zoals
büvoorbeeld ln Engeland het geval
ls. In dit laatste land zRn de de
taillisten ook meer op de verkoop
van diepvries vis Ingesteld. De mees
te zaken zün voorzien van een dlep-
vriescontalner, meer dan in Duits
land het geval is.
Tijdens een büeenkomst van de
technische commissie van het „Ver
band der Deutsche Hochseeflscherei"
werd betoogd dat hoewel hoofdzake
lijk op verse vis wordt gevist door
de verre visserij, men, alles in het
werk stelt om ook de visserij op ha
ring door dit soort trellers uit te
oefenen. Men wil zelfs trachten aan
de hand van oceanografische onder
zoekingen om de haringvisserü het
gehele Jaar door uit te oefenen. Ex
perimenten. door de Duitse rederij
„Nordsee" verricht, hebben duidelyk
aangetoond dat de mogelijkheid be
staat om haring welke door fa-
brieksschepen gevangen wordt in te
vriezen en dat deze haring gebruikt
kan worden in perloden waarin dit
artikel schaars ls.
Docr samenwerking met de rege
ring zün reeds belangrijke onderzoe
kingen gedaan op het gebied van
de pelagische haringvisserij.
Door het opvoeren van de produk-
tle wil men alles in het werk stel
len om de kostprijs van de vis te
drukken. Gezien de grote hoeveel
heden vis die per reis worden aan
gevoerd dus 5000 kisten mag
worden verondersteld, dat men hier
in zal slagen.
Caspers en G. J. Ransdorp, die do
vereniging als secretaris gediend
hebben, welke functie thans wordt
bekleed door de heer J. Langeveld,
zoon van de oprichter.
De r.-k. middenstandsvereniging
heeft zeer veel gedaan voor de ont
wikkeling van het zakenleven ln Lis
se en door het organiseren van win
kelbeurzen en shows, in samenwer
king met de andere plaatselUke mid
denstandsverenigingen ln het Comité
„Lisse Vooruit" veel bügedragen tot
de vorming van deze gemeente als
zakelyk centrum voor de bollenstreek.
Met trots mag de jubilerende mid
denstandsvereniging terug zien op do
oprichting van de Handelsavond
school, die reeds meer dan 25 Jaar
bestaat.
De jaren na de viering van het zil
veren jubileum in 1937 zijn niet de
beste jaren geweest voor de Midden
standsverenigingen. De oorlog en de
ren hebben ook het orga-
bezettingsjaren 1
nisatieleven grote schade toege
bracht. Zoals alles, werd ook het or
ganisatorisch leven van de midden
stand totaal ontwricht. Het ls haast
overbodig te zeggen, dat de Midden
standsvereniging zich niet door de
bezettende macht liet misbruiken. Als
organisatie kon men publiek niet
doorwerken. Het werk werd lamgesla
gen, doch in stilte werd de zaak on
derhouden. Maar ook daaraan kwam
gelukkig weer een einde, al heeft de
middenstand nog verschillende Jaren
de ellende van het bonnensysteem en
't opplakken van die massa's bonnen
moeten voortzetten. Het heeft Jaren
geduurd alvorens de middenstand de
gang er weer in kreeg. Jaren van
moeizame arbeid en wederopbouw
voor het zakenleven braken aan. Het
was alsof de gang geheel gebroken
was, maar dank zü het doorzettings
vermogen van het bestuur richtte de
organisatie zich weer op. De heer C.
W. Barnhoorn zag zich door drukke
werkzaamheden genoodzaakt als
voorzitter te bedanken. Zeer veel
heeft de middenstand aan hem te
danken.
Rustig en welbewust wist hR de
middenstand leiding te geven en ln
hem ging een man achter de groene
tafel weg van gedegen zakelijke ken
nis en wys beleid.
De vereniging heeft echter weer een
goede keus gedaan door als voorzitter
de heer G. A. Ransdorp aan te wij
zen. Ook het secretafiaat onderging
wyziging door het overlijden van de
heer G. Ransdorp, die werd opge
volgd door de heer J. Langeveld zoon
van de oprichter van de midden
standsorganisatie. Voorzitter en
secretaris verstaan elkaar goed om in
alle zaken leiding te geven met de
heer N. Castien als penningmeester.
Er heerst ook nu nog een prettige
sfeer in de kring var. het bestuur.
Met helderheid van inzicht weet
het bestuur leiding te geven en als de
belangen van de middenstand be
dreigd worden, kan men in het be
stuur op felle tegenstand rekenen.
Dat is wel duidelijk gebleken, toen
de kwestie „busverkeer door Lisse"
aan de orde kwam. Onvermoeid heeft
men in samenwerking met de andere
middenstandsvereniging voor de be
langen van de middenstand op de
bres gestaan. Men heeft het in ieder
geval zover gekregen, dat de bussen
toch weer de oude dorpskern zo
dicht mogelük benaderen.
Het huidige bestuur bestaat uit de
heren G. A. Ransdorp, voorzitter: J.
Langeveld. secretaris; N. C'astlen.
penningmeester, L. Bemelman, N.
van Dyk en C. Bemelman.
