„Water, dat voorbij mij vaart
LOLITA IS GEEN LOLITA
NUTTIG ADVIES
Vakantie - mijmering
Kom er
ACHT-er
HOE
WERKT
HET!
KIJKJES IN DE NATUUR
rr
D'
Kom er ACHT-er
Onze bridgerubriek
Zaterdag 25 augustus 1962
Pagina 4
pel van de oudste tijden nog on
veranderd dragen, door bloeiende
weiden, door dorpjes met houtsta
pels en mesthopen aan de hoofd
straat en soms een benzinepomp
als bewijs, dat de tijd er toch niet
helemaal is blijven stilstaan.
ik in de verte hoor bruisen. En ook
daarna is zijn loop niet voleindigd.
Die voert door stadjes, die het stern-
Zonder opzettelijkheid, zonder
dat Ik er moeite voor hoef te doen,
komt me bovenstaande versregel
van Guido Gezelle in gedachten.
Geen wonder, want terwijl lk deze
regels schrijf, zit ik zelf aan het
water, aan een klein riviertje, dat
inderdaad langs me vaart. Groenig
water, donker onder het geboomte,
maar verblindend licht weerkaat
send, waar het zonlicht vrij spel
heeft.
Langs de stenen trekt het grillige
lijnen, rusteloze glinsterlijnen die
ritmisch samengaan, zich van el
kaar verwijderen, weer naar elkaar
terugvloeien, steeds weer nieuwe
stenen ontmoetend, waarmee ze
hun krinkelspel spelen, uur na uur,
dagen lang, eindeloos.
„Water, dat voorbij mij vaart
En lonkt en lacht en groet rnjj
Sta een wjjlke stil en laat
U ook van mij gegroet zijn!"
Kent u het nog, dit zg. kleenge-
dichtje, een van de vele, die de
Vlaamse priester maakte in de tijd,
toen hij mede voor het behoud van
„de Vlaamsche tale" op de bres
stond? XJit de tijd, vindt u ook niet?
Uit onze tijd met z'n snelheid, z'n
lawaai, publiciteit, reclame, alle
maal zaken, die zo slecht passen in
de sfeer van stilte en bezinning, die
juist zo kenmerkend zijn voor de
gedichten van Guido Gezelle.
Achterop geraakt bij de dave
rende dingen van onze
dagen! Zijn manier van zeg
gen, eenmaal zo gewaardeerd en
bewonderd, ze ligt ons niet meer.
En tochvoor de mens, die op
een zeker ogenblik genoeg heeft van
de brutale herrie om hem heen, zul
len ze hun waarde behouden, deze
fijnzinnige versregels van de oude
Vlaming. Wie bovendien nog de
herinnering heeft aan de stem van
Jo Vincent, die van de kleenge-
dichten ook dit op haar repertoire
had, hij heeft iets verworven, dat
bestand is tegen de invloed van de
tijd, tegen stroming en mode.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
<loor
Sjouke van der Zee
llllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllillillllllllilllllllllllllllllllllllllllllllll
it zijn zo mijn vluchtige ge
dachten, terwijl ik aan het
stromende water zit, heel ver
van huis, ver van m'n eigen vlakke
land. Het is volop zomer, de dag is
warm, hij is mooier dan k mij sinds
jaren van zomerdagen kan herin
neren.
Bovendien is het vakantie en ben
ik vrij van plicht en zorg. Waar
kan ik dan beter zijn dan in de
schaduw van wilgen en elzen, die,
zwaaienden met hun afhangen
de takken, telkens het water raken,
dat kringen maakt, wijder, al wij
der, tot ze de weerspiegeling van
huizen en muren en bomen van de
overzijde bereiken. Het heeft haast,
mijn riviertje, want het komt van
heel ver uit een bron op een berg
helling en nu moet het eerst een
hindernis nemen, de brede stuw, die
Onzeker stond de 16-jarige Lolita-vertolkster Sue Lyon bij haar
aankomst op het vliegveld Hamburg tegenover de persfotogra
fen. Een van haar managers (op de achtergrond) rezen van op
winding de haren ten berge. Sues miniatuur hond je Cha-Cha
(de kleinste en wellicht duurste hond ter wereld) vindt het
stormachtige weer allesbehalve plezierig. Links Sue voor 't hotel.
aanmerkelijk jonger en kinderlij
ker uit dan in de film, waarvoor
zij twee jaar geleden reeds de eerste
opnamen maakte. Braaf volgt zij
de aanwijzingen van haar „mam"
en de particuliere lerares op. Zij
dweept met Frank Sinatra, Marlon
Brando en houdt erg veel van base
ball en aarbeienijs. In het hotel zit
op haar bed nog altijd een pop.
„Heb je ook al een vriendje",
vraagt men haar. En met een naie-
ve vanzelfsprekendheid bruist uit
haar op: „Ééntje maar? O nee, ik
heb er verschillende. Eén is veel te
gevaarlijk en te inspannend. En
bovendien denken de mensen er dan
meteen iets van". Zo vertelt zij, dat
zij uit 500 gegadigden voor de" Lo
lita-rol gekozen werd, hoe opge
wonden zij was, toen zij haar part
ner James Mason leerde kennen,
dat zij voordien reeds tweemaal in
een kleine rol voor de televisie op
trad en dat zij thans een contract
voor zeven jaar in haar zak heeft.
In welke films zij zal optreden en
of zij ook nog toneellessen zal krij
gen, weet zij niet. Dat heeft men
haar niet verteld, daarover beslist
haar manager.
1. stand schoen linker man
2. minder op spade
3. pilaartje balkon ontbreekt
4. man achter klapdeurtjes
5. rechter arm gravende man
6. wenkbrauwen rechter man
7. snor rechter man
8. stoeprand links ontbreekt
Aan de overkant van mijn ri
viertje ligt ook zo'n stad met
steil oplopende straten, een
verzameling heel oude huizen, neer-
gestrooid tegen de helling van een
berg. Boven alles uit torent een
monumentale kerk en nog hoger en
nog verder ligt een eeuwenoude
kloosterburcht. Van mijn plekje
kan ik hem zien liggen, een stape
ling van torens en muren, grijsrode
steen met schaduwholen van ra
men en schietgaten.
Wat zal dat er in die oude mid
deleeuwen bars en ongenaakbaar
hebben uitgezien. Het zal wel no
dig geweest zijn voor de ridders
vechtjassen, als die weer eens een
een bestorming van de heuveltop op
hun programma hadden.
Dat is nu alles verleden tijd.
Kantelen en torenspitsen, hun
grimmigheid wordt nu verzacht
door een overdadige begroeiing van
klimop en struiken. Morgenavond
sluiten wij ons aan bij degenen, die
n' vredelievende tocht gaan onder
nemen naar het machtige slot om
daar in een der grote zalen een con
cert bij te wonen. Vroeger wapen
gekletter, donderbus en slingerblij
de, nu Haydn en Mozart!
t—in het riviertje stroomt maar.
j— De grond is hier zeer vrucht-
baar, hij bestaat uit een soort
bruinige klei die alles wat er groeit,
geweldig laat opschieten. Een on
doordringbaar woud van bloeiende
brandnetels begeleidt de oever,
maar andere planten houden hun
plaatsje ook stevig bezet.
Ik zie hoogopgaand zeepkruid,
fors van blad met witroze bloemen,
Campanula, berggeranium, lichtro
ze scabiosa, gele honingklaver en
geweldige bereklauw met witte
schermen en nog is mijn opsom
ming niet ten einde. Het meest ge
troffen echter ben ik door een klis-
plant, een soort distel, ook in
Nederland bekend door de hakeri
ge vruchten, die aan alles wat ruw
is. blijven vastklitten.
De exemplaren langs dit water
echter zijn l'/2 keer manshoog en
van een omvang, die ik niet kan
cmarmen. Groot zijn de bladeren
en prachtig karmijnrood de distel
bloemen, waar vlinders en
hommels op bezoek gaan.
Vlinders, hommels,bijen, vele
soorten kevers, bijzondere sluipwes
pen, wat een rijkdom aan insekten!
Geen wonder met zo'n verscheiden
heid van bloemen.
De vogelstand is minder opval
lend. Veel huiszwaluwen (ge
lukkig) die overal aan de ker
ken en huizen ongestoord hun klei
nesten mogen bouwen, veel gier
zwaluwen, die geen gebrek hebben
aan gaten en spleten in oude mu
ren. Maar hier aan het riviertje,
nee, niet geweldig. Er zit wel een
merel ijverig te fluiten, er laat zich
een tjiftjaf horen en ik hoor een
groene specht „hinniken", maar
daarmee hebben we 't wel gehad.
We zitten echter al in augustus,
dus wat heeft gebroed, is nu bezig
met de „nazorg" van het kroost en
dan is er voor vogelgezang weinig
noodzaak meer. Toch hoor ik nug
een goeie bekende nl. de groenvink.
Hü is de hele lieve lange zomerdag
aanwezig met zijn onbeduidend
b. „juiiugeniiedje, oat eentonig is,
maar toch ook wel gezellig, omdat
het zo echt hoort bij de zomertijd.
Kort voor mijn vertrek naar m'n
vakantieoord hebben we nog een
hele groenvinkfamilie in onze kren-
teboom in de tuin gehaa, een moe
der met 5 jongen, die al best kon
den vliegen, maar toen graag met
trillende vlerken voor hun ma gin
gen zitten, om zich de rode besjes
ir. de open snavel te laten stoppen.
En nu zit er weer zo'n groene
knaap boven m'n hoofd en geeft
z'n weinig fraaie uithalen ten beste,
maar laat zich n^et zien
uido Gezelle zegt tegen het
water, dat het een wijlke stil
moet staan, opdat hij het
kan groeten.
Mijn watertje heeft geen tijd
voor mij, vakantiegenieter. Wie er
wel stil staan, dat zijn de vissen,
slank en donker gevlekt. Zijn het
forellen? Met het puntige kopje
tegen de stroom gekeerd weten ze
zich, snel wapperend met hun vin
nen, in evenwicht te houden onder
tegen de donkere stenen aan, om
dan plotseling de tegenstand op te
geven en bij tien-twintigtallen met
de stroom mee te schieten. Dan zijn
ze er toch weer, of zijn het andere?
En wordt het spelletje herhaald,
eindeloos, zo lang ik daar aan het
voortglijdende water zit. In de zon.
In het hartje van de zomer.
i\Uin L- ue acin aivvuKinuen in cie oeiae oovenstaanae leneningen
vinden? De juiste oplossing vindt U elders op deze pagina.
Bridgevraag van deze week:
(Zuid) S 9 7 6 5 3 HHB
852 R 4 3 KV.
Oost gever, niemand kwets
baar, viertallenwedstrijd
robberbridge).
Biedverloop: west 1 klaveren
- zuid past - west 1 SA - noord
doublet - oost past - wat moet
zuid bieden? Antwoord elders.
Het is altijd moeilijk, op weg
naar een slembod vast te stel
len hoe sterk of de troefkleur
is. De Italiaanse grootmeesters
hebben dit onderwerp aardig
onder de knie gekregen, door
het gebruik van zéér gespe
cialiseerde slemconventies.
Deze conventies zijn echter
dermate ingewikkeld, dat ze
voor de doorsnee toernooispe-
ler te weinig praktisch zijn.
Ziehier een spel, dat onlangs
in behoorlijk sterk Nederlands
milieu mislukte:
WEST
S A H V 8 3
H A 8 5 2
R H 9 4
K 5
OOST
S 10 7 4
H V B 7 6 4
R A
K A H 8 2
West opende één schoppen NZ
pasten oost antwoordde met drie
harten Het verdere bieden doet niet
veel meer terzake, doch west meen
de in het drie-hartenbod van zijn
partner voldoende aanleiding te
vinden om met zijn prachtige spel
De pers wachtte op Lolita,
maar zij wachtte vergeefs
De critici, die bij de première
aanwezig waren noch de ver
slaggevers, die de filmster Sue
Lyon op het vliegveld van Ham
burg opwachtten, ontmoetten
de nimf, naar wie zij met enige
spanning hadden uitgekeken.
Wat de critici op het witte
doek te zien kregen, was be
slist niet de verfilming van Na-
bokofs veelbesproken boek. Het
was een amusementsfilm met
hier en daar uitstekende spel
momenten. Maar meer niet.
En Sue Lyon was ook al geen
Lolita. Een klein, aardig, maar
onbeduidend meisje.
Behalve de titel, de personen van
de handeling en de auteur van het
draaiboek Vladimir Nabokof ver
toonde de film nauwelijks overeen
komsten met de beroemde en be
ruchte roman.
„Wie van de verfilming van deze
perverso, maar toch zo meesterlijke
roman brutale vrijpostigheid en
éen schandaal verwacht, kan ge
voegelijk thuis blijven", schreef een
van do bekendste Westduitse critici
Friedrlch Luft na het bijwonen van
de première kiens de Berlinale.
„Gemeenheid komt er niet in voor,
maar evenmin literatuur. En Sue
Lyon als Lolita dat was al de
eerste vergissing, want juffrouw
Lyon is geen Lolita".
Zij is het echt niet. Noch in de
film, noch in haar privéleven. Een
vriendelijk lief meisje stapte in
West-Berlijn, in München, in
Frankfurt, in Düsseldorf en in
Hamburg uit het vliegtuig. Op be
vel van haar manager glimlachte
zij moedeloos en poseerde voor de
fotografen en televisie-mensen, on
natuurlijk en onzeker in een soort
„Ik-ben-Lolita-houding".
„Afschuwelijk, iedereen vraagt
me of ik privé ook iets gemeen heb
met Lolita", zei ze tot een fotograa
die door haar aanblik een sensatie
armer geworden was. Steeds nieuwe
interviews, steeds maar weer glim-
met Lolita", zei ze tot een fotograaf
fen. Nadat men haar reeds in Ame
rika van de ene stad naar de andere
gejaagd had, kreeg zij tijdens het
filmbal in Berlijn een zenuwinzin
king. De waterlanders kwamen
voor de dag en mamma stopte Lo
lita, het kind Sue Lyon gauw in
bed. De volgende dag werd de pre
mière-tournee voortgezet.
Zestien jaar is dit meisje, dat
als zij voor ons staat niet de indruk
wekt een „ster" te zijn. Zij ziet er
1
t
Ket binnenhuisklimaat is
afhankelijk van luchtbewe
ging, luchttemperatuur,
vochtigheid, stralingstem
peratuur en de zuiverheid
van de lucht.
Luchtonzuiverheid bestaat
in hoofdzaak uituitgeademd
koolzuurgas (C02), verbrandings
gassen en vaste deeltjes(b.v.
stof} C02 kan men binden met
chemische stoffen, maar het
is goedkoper verse lucht te
verwarmen of te koelen.
De klimaat regelaar is ingericht voor
filtreren, drogen of bevochtigen,
koelen of verwarmen, al naar de
toestand van de te behandelen lucht.
Koelen is in elk geval nodig om de
lucht te drogen: eventueel wordt ze
daarna weer verwarmd. De inrichting
werkt geheel automatisch volgens de
opstelling van vocht-en thermometers
naar zeven harten te gaan. Dit was
geen goed contract een troefslag
ging verloren en OW hadden wat
om over te praten
Een goed advies is ,om in het
algemeen niet in een nieuwe kleur
kleur niet tenminste twee van de
drie tophonneurs heeft (uitzonde
ring: een sprongbod na een Sans-
atout-opening van de partner).
Had oost dat advies gevolgd, dan
had hij niet drie, doch twee harten
geantwoord en zou zeker het goede
contract van zes harten bereikt zijn.
Kijken we eens naar het volgende
spel:
WEST OOST
S A V 10 8 4 SHB97
H B 5 H V 10 9 6 2
RHVB83 RA
K B 4 K A H V
West opende één schoppen NZ
passen wat moest oost bieden?
Zijn enorm sterke spel met
prachtige schoppensteun recht
vaardige slemillusies, maar toch
zal een slembod kansloos zijn bij
uitkomst in harten. Biedt oost, na
één schoppen, thans drie harten,
dan zal het moeilijk zijn het slem
bod te vermijden en een gelukkige
west zal het contract dan nog wel
maken, als niet met harten wordt
uitgekomen. Wil men echter niet
op de medewerking van de tegen
standers avonturen, dan is er een
betere methode waarbij het bieden
te jumpen, wanneer men in die
gaat: west één schoppen - oost drie
klaveren - west drie ruiten - oost
drie schoppen - west vier ruiten -
oost vier schoppen - west past.
Wests vier ruitenbod geeft een her-
biedbare ruitenkleur aan - waarna
oost niet meer dan vier schoppen
moet bieden, omdat hij nu eenmaal
onvoldoende controle in harten
heeft. Zou west gehad hebben een
singleton harten en drie klaveren,
dan moet hij verder initiatief ne
men b.v. door een azenvraagbod
4 SA.
Voor spelers, die zich niet willen
verdiepen in ingewikkelde conven
ties is het advies om alléén dan in
een kleur te jumpen wanneer er
tenminste twee tophonneurs in
voorkomen, zéér bruikbaar en het
kan diverse teleurstellingen bij het
slembieden voorkomen.
Ook uit speeltechnisch oogpunt
bekeken, is het eerste spel van dit
artikel interessant. Nemen we even
aan, dat oost zes harten te spelen
krijgt en dat zuid met ruiten uit
komt. Hoe moet oost spelen?
De juiste speelwijze is, na ruiten
aas een kleine harten te spelen en
in west (tafel) hartenaas te leg
gen. Zou zuid Heer, 10, 9, 3 in
harten hebben, dan maakt, hij toch
altijd twee slagen - doch als noord
vier hartens heeft, kan door de ge
adviseerde speelwijze de noordspe
ler slechts één slag in troef maken.
Zou oost de hartenvrouw direct
voorspelen, dan verliest hij twee
troefslagen, ongeacht wie der tegen
standers de vier troeven heeft.
Zelfs in een par en wedstrijd moet
men zo spelen de kans dat zuid
precies hartenheer-tweede heeft is
zó gering, dat men beter veilig kan
spelen.
H. W. Filarski.
Antwoord op bridgevraag: Noord
heeft zeker een vrij sterk spel - het
zou anders veel te riskant zijn, om
in deze situatie het hoofd in de
strop te steken. Zuids moeilijkheid
is, dat hij met een bod van twee
schoppen of twee harten te weinig
zijn aardige kansen op een manche
kenbaar maakt, terwijl drie schop
pen of drie harten het gevaar lopen
in de verkeerde troefkleur te eindi
gen. Zuids beste bod is twee klave
ren - deze actie in de kleur der
tegenpartij kan onmogelijk zeer
sterk zijn, want zuid heeft al ge
past op één klaveren. In de praktijk
zou het bod leiden tot vier schop
pen - de partner had:
SAHV HAV10 RVB
7 2 K 7 5 3.
Waardering: 2 klaveren 10: 3
schoppen of harten 7; 2 schop
pen of 2 harten 3.
