kussa- ais Hongaarse tok j|&
en als Javaanse ramtsusa
'T IS OF JE JE EIGEN
MOEDER HOORT
ISt
Details van de Parijse najaarsmode
Tanl4Jük
mi
Gemakkelijk koken
UIT en
THUIS
overpeinzing
MENU VAN DE WEEK
ROCOCO
Zaterdag 25 augustus 1962
Pagina 3
Mevrouw Van der Veen in haar keuken bezig met het be
reiden van kussa
Niet alleen mevrouw R.
Lotgering Hillebrand is aan
het experimenteren geslagen
met de nieuwe Nederlandse
zomergroente kussa, maar ook
een aantal minder bekende
keukenprinsessen, zag in de
kussa een prettige afwisseling
op het zomermenu.
Voor mevrouw Van der Veen
Burggravenlaan 87. Leiden heeft
de kussa weinig geheimen. Me
vrouw Van der Veen is namelijk
Hongaarse van geboorte en in
haar vaderland wordt de kussa,
die daar tök heet, veel gegeten.
Men heeft in Hongarije een spe
ciale schaaf voor de kussa, die
lijkt op een komkommerschaaf. In
het mes zitten echter weer kleine
mesjes, als tandjes, waardoor de
vrucht direct in repen kan worden
gesneden.
Mevrouw Van der Veen kwam
(Foto L.D./Holvast) na de eerste wereldoorlog met een
kindertransport naar ons land. Zij
is nu 31 Jaar getrouwd en heeft
vrijwel al die jaren in Leiden ge
woond. Natuurlijk is ze wel terug
geweest in Hongarije en daar heeft
ze van haar moeder geleerd, hoe
de tök moest worden bereid.
„Alleen", zegt mevrouw Van
der Veen, „de kussa wordt hier zo
klein afgesneden, het lijkt wel of
ze nog niet helemaal volgroeid
is. Bij 07is is de vrucht veel gro
ter en het is ook lekkerder als
de kussa rijp is. De oranjekleu
rige kussa is alleen lekker als ze
wordt gebakken, de lichtvlesige
kussa kan worden gekookt".
het een papje wordt. Giet en roer
alles voorzichtig door de gekookte
kussa en de rest van het vocht
Dit alles op een laag vuurtje laten
doorkoken tot al het vocht is ge
bonden. Voor het opdienen een
beetje zure room en fijngehakte
kervel door het gerecht roeren. Er
wordt gebraden varkensvlees bij
gegeven. „Het is heerlijk", zegt me
vrouw Van der Veen.
In saus
Hoi,
Ik heb de moeder van Henkie's
vriend aan de telefoon.
„En toen zei ik nog tegen hem:
doe het nu niet, want het gaat
tóch niet.
Maar dat joch is zo eigenzin
nig, dus moest en zou het ge
beuren. U begrijpt: er kwam
niets van terecht. Builen,
schrammen en huilen. Zou je
zo'n knaap nu niet? En natuur
lijk toas het toch nog ónze
schuld.
Ik luisterde afwezig. Haar ver
ontwaardigde stem klonk zo be
kend en alles wat zij vertelde was
zo vertrouwd. Buiten geselde de
storm de tuin in zomertooi. Regen,
kletterde tegen de ramen. Achter
mijn rug maakten de kinderen la
waai.
U bedoelt Henkie toch? vroeg ik
plotseling, wat de karakterbeschrij
ving die zij daar weggaf van een
eigenzinnig jongetje was onze zoon
ten voeten uit.
Neen! riep de moeder van het
vriendje. Natuurlijk niet. Ik heb
het over Kees, onzeKe es.
O, ja neem me niet kwalijk.
En hoe liep het af?
Zoals een dergelijk geval altijd a
loopt, zei zij. Wij kregen de schuld
voor zijn stommiteiten en het
knaapje was nog beledigd ook.
W)ér had ik het gevoel, dat
zij over Henkie (of Adriaan)
sprak. Met een zucht maakte ik
een eind aan het gesprek en leg
de de telefoon neer. Vreemd, dat
jongens van een jaar of dertien,
veertien zo weinig individuele
verschillen vertonen.
Altijd wanneer ik Kees moeder
spreek, raak ik in de knoop.
Over wie heeft ze het nu? Over
Henkie, over Kees, over Adriaan
of over een buurjongen?
Wie bedoelt zij met: die praal
hans. dat braniejochie, die herrie
maker? Het kost me telkens weer
moeite mij te realiseren dat in de
grond van de zaak al die jongens
in de puber-tijd 't zelfde zijn.de-
zelfde dwaasheden uithalen, er het
zelfde meerdenvaardigheidscom-
plex op na houden en allen even
onzeker en onstuimig zijn.
Zo kan het ook dikwijls gebeuren,
dat ik Adriaan een standje geef
voor brutaliteiten, die door Henkie
waren gedebiteerd, en omgekeerd.
Al verschillen hun karakters als
de dag en de nacht, er zijn mo
menten, dat ik de zoons met elkaar
verwar, vooral wanneer zij hun
<CfYloeclerlyk&
dagelijkse opstandige bui hebben.
Want dan vallen alle verschillen
weg en is de onhandelbaarheid van
Henkie precies gelijk aan die van
Adriaan.
Het behoeft geen betoog, dat
een dergelijke persoonsverwisse
ling hun diepe verontwaardiging
gaande maakt en zij mij de hef
tigste verwijten doen over mijn
..onrechtvaardigheid"Maar kan
ik het helpen dat kinderen in
de puberteit allemaal eender
lijken?
Neen dan wij moeders. Wij
zijn dat stadium van zekerheid,
van aarzelend onze weg zoeken in
de banjer van het leven reeds lang
te boven. Wij zijn erkende per-,
soonlijkheden en niemand zal
ons met elkaar verwarren
Of toch
Op een ochtend kwam Kees on
ze zoon afhalen. Henkie treuzelde,
kon niets vinden, vond wel even
tijd om de poes te knuffelen, zijn
zusje te plagen, de boekenkast over
hoop te halen en zijn jas te scheu
ren. Zo vroeg op de ochtend kan
ik dat alles nog niet hebben, dus
liep ik braaf te mopperen.
Kijk toch, wat je doet. Moet dat
nu zo ruw? Berg eerst die rommel
op, voordat je weggaat. En laat
die kat met rust.
Kees stond er zwijgend bij, heel
gelaten, alsof ik tegen hém tekeer
ging. Toen ik de uitdrukking in
zijn ogen zag. bleef ik midden
in de klaagzangen steken.
Wat denk je nu? vroeg ik nieuws
gierig.
Eh niets mevrouw, zei hij be
duusd.
Al dat gemopper klinkt je zeker
vertrouwd in de oren? vroeg ik in
een moment van inspiratie.
Hij knikte stom.
Of je je eigen moeder hoort, niet
waar? ging ik door.
Nu lachte hij, bijna opgelucht.
Ja, precies hetzelfde, bekende
hij.
Daar stond ik. met al mijn
zogenaamde individualiteit. Het be
zit van een dertienjarige zoon
schijnt de moeders toch gelijk te
schakelen. Komt dat nu, omdat
die kinderen allemaal hetzelfde
zijn? Of zijn wij moeders allemaal
eender en lijken onze kinderen
daarom zoveel op elkaar?
Het is een probleem waar ik nog
niet uit gekomen ben.
THEA BECKMAN.
Advertentie
gaars
Het Hongaarse recept, dat we
van haar kregen: Men schilt de
kussa en snijdt deze in vier delen.
De zaden en eventueel draden bin
nenin weggooien en dan de vrucht
in dunne repen snijden van onge
veer 10 cm lag en 1 cm dik. Met
water en zout gaar koken. Doe er
niet te veel water op, de kussa
moet net onder saaan.
Laat dan in een kleine pan 1 ons
boter of margarine smelten. Voeg
er 1 tot 1 eetlepel meel bij en
laat dit mensel onder voortdurend
roeren lichtbruin worden. Hak een
klein stukje ui fijn en fruit dit mee
naar smaak een beetje zoete pa
prika-poeder bijvoegen. Giet nu
onder voortdurend roeren alweer,
kookvocht by het mengsel, zodat
MEM ZEGI
dat bruine eieren
voedzamerzun dari
witte ONJUIST De vee.
dmgswaarde ispre.
cies hetzelfde
LEIDEN Cr
dat ratten instinc
tief schepen verlaten
die aaan zinken ON.
JUIST Maarzij ontdek
ken de lekken eerder
dan de bemanning
dat SO b „bave
Our Souls'"betekent
ONJUIST S.O.S is ge
woon een afGesprökeo
noodsignaal üe bete
kenis..Save Our
Souls "is er pas veel
later aan gegeven.
dat katten zich lik.
ken om schoon te blij.
ven ONJUIST. Het
vocht dat katten uit
transpireren wordt
door het zonlicht om
gezet invitamineD.
De kat likt dat voor
haar gezondheid
instinctief op
dat macaroni eer.
uitvindingvan de Itali
anen is. on Juist.
Duizenden jarenvoor
Christus aten de
Egyptenaren het reedg
datopUslandp.inw.
meer boeken worden
gelezen dan in enig
ander land JUIST.
De heer S. J. P. Donkersloot uit
de Antillenstraat te Leider»
schreef ons het volgende: „Van
morgen zag ik in een groenten-
winkel in Leiden een kist met
vruchten, die mij deden denken
aan de ramtsusa, die wij op Java
zo vaak kweekten en aten. Ik
dacht, dat deze vrucht er misschien
een variëteit van zou zijn. Toen
we de vrucht doorsneden, deed
ze echter meer denken aan de
Latsu puti, die tot dezelfde fa
milie behoort als de komkommer en
de meloen. Mijn vrouw begreep
toen wel hoe ze de vrucht moest
klaarmaken.
Vanavond kreeg ik deze vrucht,
gesneden in dobbelsteentjes van 1
cm3, verwerkt in een saus var»
champignons en gekruid met wat
rauwe gember en een tikkeltje
knoflook bij de rijst.
Deze groente mag maar een paar
minuten koken, zodat ze niet te
zacht wordt. Ik vind de smaak van
de kussa minstens even goed als
van de ramtsusa en by rijst in
verschillende sausen is ze erg lek
ker".
Met ontbijtspek
Uit Den Haag kregen we nog een
recept voor kussa met gerookt ont
bijtspek en gekookte rijst.
Reken per persoon op een ons
gerookt ontbijtspek en 250 gram
kussa. Neem liever niet de zeer
grote kussa's doch die van een
lengte van ongeveer 20 cm. Voorts
een mespunt kerrypoeder en wat
fijngehakte peterselie.
Bak het ontbijtspek uit in een
koekepan totdat het zachtbruin en
knappend is. Haal het spek uit de
pan en houd het warm in een
apart pannetje op een waxine
lichtje of een laag gasvlammetje.
Schil daarna de kussa, snijd deze
overlangs door en haal indien
er pitten inzitten deze eruit.
Snijd het vruchtvlees in vierkan
te blokjes van ongeveer 2 centi
meter, die daarna in het uitgebak
ken vet worden gedaan.
De kussa op een laag pitje ge
durende 5 tot 10 minuten gaar sto
ven. Af en toe roeren, zodat de
blokjes niet bruin worden. Geen
water toevoegen, want dan wordt
de kussa hard. Wel kan er een
mespunt kerrypoeder of wat fijn
gemalen peper bij worden gedaan
om de smaak nog te verhogen. In
tussen heeft u de ryst gekookt. Re
ken op 125 tot 150g ram per per
soon en ongeveer 3 dl water per
100 gram rijst, alsmede wat zout.
Van de rijst maken we een
rijstrand. Dit kan als volgt worden
gedaan:
Smeer een schaal met schuin op
staande randen in met boter.
Druk de droge, gekookte rijst
stevig tegen de randen van deze
schaal en stort de rijst direct daar
na op een warme schotel. Vul het
midden van de schotel met de ge
stoofde kussa en leg het knappen
de ontbijtspek er boven op. (Het
overgebleven spekvet is een heer
lijke jus). Bestrooi het geheel met
peterselie en uw smakelijke en
goedkope maaltijd is klaar.
Een Engels mantelpakje van
zwart en grijzeJweed naar een
ontwerp van Victor Stiebel.
De rok is overslaand. Het
hoedje is hetzelfde materiaal
als het pakje.
Wilt U nog profiteren van de laatste vakantie
dagen en er op uit trekken, zorg dan voor
praktische en vlug te bereiden maaltijden. Een-
pansmaaltijden zijn ideaal en hierbij hoeft U
heus niet te denken aan onze stevige winterse
stamppotten.
ZONDAG:
grapefruit, paprika-rijstschotel,
vanillevla met rode bessen.
MAANDAG:
stamppot rauwe andijvie met uit
gebakken spek,, schuimige yog-
hurtvla.
Dank zij Telstar hebben we
de eerste plaatjes van de
Parijse najaarsmode vroeger
dan ooit onder ogen gekregen.
Eerder dan ooit denken we dit
jaar aan warme, modieuze
najaarskleding. die we eigen
lijk liever vandaag zouden dra
gen dan pas straks in septem
ber of oktober.
En voordat we straks de nieuwe
Parijse lijnen in Nederlandse con
fectie vertaald zien, zullen velen
van ons dan ook al een herfsttoi-
letje hebben gemaakt, waarmee ze
september in alle behaaglijkheid
kunnen afwachten.
En het is niet onverstandig ons
dan een beetje te laten beinvloeden
door wat Parijs onlangs heeft laten
zien.
We houden in gedachten: de
nieuwe split-plooi in Dior's rokken,
de pompons, wat langere tailleur-
jasjes (langer ook als ze kort zyn),
rokken, die niet wijd zijn maar wel
berekend op bewegingsvrijheid,
niet effen weefsels visgraat, pied
de poule, tweeds in gedekte, sombe
re najaarskleuren, of een mooie
ruit in zwart en bruin of donker
grijs-
Met zwart zullen we 's avonds
niet alleen klassiek, maar ook
hoogst modieus zijn, vooral als we
dan gehuld zijn in crepe, wol, flu
weel of brocaat.
Bij straatkleding voor de komen
de winter denken we aan hoge kra
gen en sjaals, die om hals en kin
worden gedrapeerd, aan capes en
capekragen, aan capuchons met of
zonder bontrand.
Met een jurkje als dat van foto
1 zijn we altijd goed gekleed, want
niet alleen is het praktischen aan
trekkelijk, maar ook up to date dooi
de stof waarvan je zou zweren dat
hij gebreid is ial kwam hij dan ook
van het weefgetouw). De rok die
net niet recht is, is een tweede de
tail van dit model modieus maakt
Ontwerp: Jopp.v. Parijs).
Bent u op zoek naar een man
telpakje let er dan op dat het jasje
wat langer is dan de afgelopen ja
ren gebruikelijk was (foto 2). Twee
kleurenweefsel werd in dit model
van Tiktiner, voor jasje, cape en
hoed gebruikt terwijl de tailleurrok
effen is.
- Donkergijze flanel is niet al
leen een van de meest praktische
stoffen voor elke garderobe,
maar bovendien wordt het in de
'mode van dit najaar weer bij
zonder veel verwerkt. Het japon
netje van foto 3 werd ontwor
pen door Billet.
De laatste foto toont een simpel
toiletje voor het cocktailuur: een
zwarte fluwelen rok en een blouse
van witte mousseline, beide heel
praktische garderobestukken.
J.V.
ir
DINSDAG:
stoofschotel van spitskool, kaas
en tomaten, karnemelkse pap.
WOENSDAG:
tomatensoep, blinde vinken, sla
en patates frites.
DONDERDAG:
macaronischotel met ham en
kaas,drie in de pan met appel.
VRIJD \(i:
omelet a la savoyarde, tomaten-
sla of bloemkool met verse worst
en aardappelen, watergruel van
verse bessen.
ZATERDAG:
pannekoeken, kruisbessen.
Paprika-rijstschotel
250 g rijst. 2 k 3 paprika's, 1 ui,
2 tomaten. 250 g kaas, 100 g cham
pignons, 50 g boter, zout, peper,
kruiden.
De rijst droog en gaar koken
(reken voor 1 kopje rijst 2 kopjes
water). Was de paprika's, verwijder
de zaadjes en snijd ze in smalle
reepjes. Bak deze met de gesnipper
de ui lichtbruin in de boter de
gewassen champignons slechts en
kele minuten meebakken. Meng al
les door de droge rijst en maak het
geheel op smaak af. Alles overdoen
in een ingevette vuurvaste schotel.
De kaas in plakjes snijden, evenals
de tomaat en deze afwisselend op de
rijst leggen. De schotel in een vrij
warme oven plaatsen, tot de kaas
gesmolten is (plm 20 minuten).
Stoofschotel van
spitskooltomaat
en kaas
1 kg aardappelen, kleine spits
kool, kg tomaten, u- pd belegen
kaas, zout en peper. De in smalle
reepjes gesneden spitskool met de
in kleine blokjes gesneden aardap-
minuten. Op het laatst de
pelen gaar koken in - 20 min. Op
het laatste de ontvelde en in plak
ken gesneden tomaten toevoegen.
Het vocht binden met iets maizena
of aardappelmeel en afmaken met
een klontje boter en de in dobbel
steentjes gesneden kaas.
Omelet a la Savoyarde
5 eieren ,4 grote rauwe aardappe
len, 3 eetlepels melk, 125 g geraspte
oude kaas. 50 g boter.
De geschilde aardappelen in klei
ne dobbelsteentjes snijden, in een
doek drogen en in de koekepan in
Je boter lichtbruin en gaar oakken
met een deksel op de pan om het
.aar worden te bevorderen". De eie
ren met wat peper en zout kloppen,
de melk toevoegen en de geraspte
kaas erdoor roeren. Dit mengsel
over de gare aardappelen gieten en
de omelet goudbruin bakken.
Winkelen is een kunst op zich
zelf en de grootste kunst is wel,
om op het geschikte moment
iets NIET te kopen.
De meeste mannen zullen dat
nooit kunnen begrijpen. Ik zeg:
de meeste. Want ik ken er ook
die onverdroten de hele stad, en
desnoods twee steden, afspeuren
tot ze precies hebben gevonden
wat ze willen.
Dat zijn echter uitzonderin
gen. Het merendeel gaat naar
de stad om zoals dat hier in
de omgeving wel eens kern
achtig genoemd wordt een
winterjas of een pak „te halen".
Dat wil dan zeggen: je gaat
naar een zaakdie je min of
meer kent en komt er na een
kwartier weer uit met een jas.
„Jullie met je gezeur van eerst
eens hier en daar te willen kij
ken? Is dit een behoorlijke jas
of niet? Nou danl"
Ik ben zelf laatst eens op een
handtas uit geweest. Hij moest
zijn: een vrij nauwkeurig be
paalde tint donkerbruin, een
model in de breedte en beslist
geen glimmende beugel met al
lerlei tierelantijnen.
Een tas dudie er gedistin
geerd en een tikkeltje duur uit
zag ,maar dit laatste in werke
lijkheid toch niet al te zeer was
als u begrijpt wat ik bedoel.
Dat betekende dus winkel in
winkel uit om een onnoemelijk
aantal tassen te bekijken. De
een was mooi, maar te duur; de
andere te licht van tint; de der
de had een nare, drukke beugel.
Tassen bij dozijnen, maar de
mijne was er niet bij. Dat is het
n.l., vindt u ook niet? Je moet
op een gegeven moment ineens
zeker weten :dit is mijn tas. Is
die er niet bij, dan zeg je uiterst
minzaam: ,J)ank u wel voor de
moeite, juffrouw, maar ik wil
toch graag eerst nog eens verder
zien. Dag juffrouw!"
Dan wandel je statig de deur
uit, en dat is dan 't moment, dat
een man tot geen prijs beleven
wil.
Op die tassenveldtocht kwam
ik tenslotte in een winkel, waar
't wel leek of er lijm op de vloer
zat, waar de verkooptechnische
argumenten als een dicht spin
rag om je heen gesponnen wer
den. Ik kon er niet weg komenl
De verkoopster het leek me
de bazin zelf en misschien was
het zij dat wel vond me een
teut, dat was duidelijk „Me
vrouw", zei ze tenslotte enigs
zins nijdig, „U kunt niet beslui
ten". Daarin had ze ongelijk".
Ik had n.l. allang besloten dat
mijn tas niet in voorraad was;
ik kon alleen maar niet van de
vloer los komen. Ik kon niet
door dat spinrag heen breken.
Toch stond ik even later op
straat, zonder tas. Hoe kwam
dat". Doordat de verkoopster in
eens een fout maakte. Ze ging
een tas aanprijzen, die ze me
even tevoren grondig had afge
raden. „Nu ja een heel aar
dige tas voor de prijs, hoor me
vrouw". Maar ja géén leer
natuurlijk en er gaat toch
niets boven echt leer". En toen
zou ik ineens een sufferd zijn,
die niet wist wat ze versmaadde
als ik niet juist die tas nam!!
„Nee, mevrouw, dank u wel.
Maar ik wil er eerst nog eens
over denken". En weg was ik!
Een paar dagen later ben ik
met nieuwe moed en frisse
krachten weer op 't oorlogspad
gegaan en nu heb ik een tas.
Precies naar m'n zin, in alle
opzichten. Nou ja alle! Een
béétje aan de dure kant is h\j
wel. Maar ja kleur en model
kun je op een bepaald moment
beschouwen als onwankelbare
principes, maar wat is nu wis
selvalliger dan de begrippen
duur en goedkoopDie kunnen
zich soms van de ene dag op de
andere wijzigen!
Hermine G.
Uw modehuis
