Koningin Juliana's bollen
bloeien elk jaar in Canada
LICHTER
Wij gaan in gedachten terug
naar de sombere oorlogsja
ren. Onze koningin was
toen nog kroonprinses. Zij was door
de oorlogsgebeurtenissen gedwon
gen het vaderland te verlaten. Met
haar gezin vond zij in Canada een
passend onderkomen en een zeer
gastvrij onthaal. Daar, in Canada,
bracht zy de bezettingsjaren door.
En aan de zonen van dat land
dankt zij het voor een belangrijk
deel, dat zij na de oorlog kon terug
keren naar Nederland. Enige jaren
na haar thuiskomst werd Prinses
Juliana Koningin, opvolgster' van
fileurige en fleurige bancl tussen
Canada en Nederland
m i r
UW HAAR
SEEN TINT
POLY-CLAIR
THUIS ZELF DOEN
te amateur - kweker
ontvangt zilveren tulp
Ergens kan nog „Vrede'' zijn
(pgericht 1 maart 1860
Vrijdag 27 april 1962
Zesde blad no. 30639
De kritische opmerking, die
men zo nu en dan hoort, dat
Nederland altezeer wordt ge
adverteerd als het „Land
van de Tulpen", bevat een
kern van juistheid. De Neder
landse tulpen in Canada ech
ter zijn beslist niet bedoeld
als propaganda of adverten
tie. Neen! Zij zijn een blijk
van warme erkentelijkheid
en vriendschap jegens de
Canadezen.
Grote tulpen kleine torens.
Dankbaarheid
jaar een steentje bijdragen tot het
„Tulpen Festival" in de vorm van
een klein bed eigen-gekweekte tul
pen. Deze particuliere inzendingen
stelt men zeer op prijs. Daarom is
er ieder jaar een „trofee" beschik
baar voor de beste inzender. Deze
trofee is een „Zilveren Tulp", die
niet alleen begeerd is, maar ook
als proeve van Nederlandse zilver
smeedkunst in Otaawa aanzien ge
niet.
Evenals in de „bollentijd" in Ne
derland, is in Ottawa in de „tul-
pentijd" het aantal fotograferende
bezoekers der bloemenvelden groot!
Vooral dank zij de mogelijkheden,
welke de kleurenfotografie thans
biedt, is er volop gelegenheid om
fragmenten tulpenschoonheid vast
te leggen op de film of de gevoelige
plaat en daarna mee naar huis te
nemen, waar men dan het gehele
jaar zonder ook maar een enkele
tulp te plukken van de kleuren
pracht der Nederlandse bloemen
kan genieten.
Ottawa's „Tulpen Festival" la
ieder jaar weer een feest van
schoonheid, kleuren, dankbaarheid
en vriendschap. En de Nederlands
tulpen zijn stuk voor stuk, ambas
sadors of goodwill"!
Advertentie
leder jaar plant men in de herfst ruim 50.000 tulpenbollen
aan de voet van de „Vredestoren"
Het lijkt op de Keukenhof,
maar het IS een park in
Ottawa.
'7 «-flX- »~i'
1 ,,v
haar moeder, voor wie de last der
jaren en der regering te zwaar
werd.
Prinses Juliana was de Canade
zen bijzonder dankbaar voor alles
wat zij voor haar en de haren
deden. Koningin Juliana bleef
eveneens dankbaar en vergat de
haar betoonde gastvrijheid niet.
Zij heeft dit vele malen, bij vele
gelegenheden en jegens vele Cana
dezen gezegd en getoond. Zy gaf
er ook blijk van door jaarlijks dui
zenden tulpebollen naar Ottawa
te zender ter verfraaiing van de
stadsparken en -plantsoenen, voor
al ook van de tuin bij het parle
mentsgebouw. Deze „koninklijke
tulpen" werden de kern van Cana
da's jaarlijkse „Tulpen Festival".
Het bleef niet bij deze „koninklijke
bollen", want ook ons volk heeft
reeds honderdduizenden tulpebol
len ten teken van dankbaarheid
aan Canada geschonken. Iedere
tulp zie ik (zei een Canadees eens)
als een symbool van de hechte
vriendschappelijke banden, welke
tussen Nederland en Canada be
staan!
Tulpenweetde
Zo is het gekomen, dat ook Ca
nada (als wij) ieder jaar „tul-
pentijd" viert. Ottawa is het
brandpunt der Canadese bollenvel
den. Men vindt deze vooral langs
de bekende Driveway, op de Parle-
mentsheuvel, bij het Nationale Oor
logsgedenkteken en op enige ande
re plaatsen. Een statistisch aange
legde journalist heeft een paar jaar
geleden een kleurentelling gehou
den en kwam tot meer dan twee
honderd verschillende kleuren en
kleurschakeringen.
Telken jare weer komen uit alle
delen van Canada en voorts uit
de Verenigde Staten duizenden
mensen naar de Canadese hoofd
stad om daar te genieten van de
tulpeweelde en de kleurenpracht.
Zeker, wij maken van de gelegen
heid gebruik om andere interes
sante dingen in Ottawa te gaan
zien, maar de tulpen blijven toch
de grote trekpleister en staan steeds
in het brandpunt van de belang
stelling.
Ieder najaar plant men in de om
geving van het Parlementsgebouw,
dus aan de voet van de beroemde
„Vredestoren", meer dan vijftig
duizend tulpebollen. Als de win
ter voorbij is, gaan de bollen zwel
len en na enige tyd ontluiken zij.
Dan hangt er over het park en de
tuinen een kleurengloed. Dan is het,
alsof het grijze, in neo-gothische
stijl opgetrokken parlementsgebouw
een lichtere, warme toets krijgt,
die aan zijn schoonheid ten goede
komt. Dan is zei een Canadese
vriend het gebouw op zijn mooist,
mooier zelfs dan in de winter, als
er sneeuw ligt.
Doe het zelf!
Veel inwoners van Ottawa heb
ben hun hart aan de Neder
landse tulpen verloren. Dit
blijkt ook hieruit, dat er thans tal
van amateur-tulpenkwekers zijn in
de Canadese hoofdstad, die ieder
(Bijzondere medewerking)
Als achter onze duinen de bollenvelden in bloei komen, als op
(de geestgronden in het westen des lands kleurige akkers in bonte
•schakering een bloementapijt vormen, zodat een lust is voor
11uit alle delen van Nederland en óok uit het
drommen mensen om te genieten van het bloemen-
festijn. Dan zingt men alom ter wereld de lof van „Bloeiend
Nederland". Alom ter wereld, dus ook in Canada.
Ja, in Canada zelfs meer nog dan elders buiten onze grenzen,
omdat er vrijwel geen land is, waar de Nederlandse bloembollen
zo groten getale zo gastvrij ontvangen werden (en worden)
s juist in Canada. Ja, in de Canadese hoofdstad Ottawa orga-
men zelfs telken jare in de lente een „Tulpen Festival".
OP het. land is her neg stiller.
En tóch is er altijd iets te
horen.
Het fluiten van talloze vogels
kijk er het vogelboekje op na en ge
herkent, alle exemplaren dekreet
van de fazant, of de roep van de
koekoek.
Eindedoos zijn de vergezichten.
De prille pastelkleuren in de
vroege lente zijn wonderbaarlijk
schoon En tegen de avond ziet ge
de reeën.
Ze komen uit de bossen en snel
len in groepjes over het land.
Ook staat er wel eens een bij het
ven.
Prachtig is het sierlijke, roerloze 1
silhouet een vemiWi««* m 7ïrb-">'f
GE RIJDT naar het romanti
sche kasteel in de buurt.
Er zijn hier veel kastelen. Of
kloosters. Zij hebben alle hun eeu
wenoude historie.
Tot zelfs even over de grens.
Postel bijvoorbeeld, waar kasteel
en klooster tegenover elkaar staan.
Ge behoeft niet dagenlang te rei
zen om het ..wonder" te zien.
Hier is hét
De kloosterlingen, ontheven van
wereldse zorgen, wandelen op deze
zonnige paasdag in de moestuin en
ze mogen op dit uur met elkaar
spreken.
Vlakbij liet. de trotse behuizing
van de Com te de RrocQueville.
wiens devies uit, de eerste wereld
oorlog luidde: „Misschien overwon
nen, maar niet, verslagen."
Het, geestelijke en het wereldse
ontmoeten elkaar.
EN danis er het écht Bra
bantse boerderijtje, waar ge
slaapt als een roos..
In de stilte, die U als een zegen
omringt.
Het haasten en Jachten heeft op
gehouden.
Géén onrust houdt u bezig.
Er is slechts .in die stilte het ge
tiktak van de antieke klok en de
bronzen klank ervan op de hele en
halve uren.
Vóór het slapen gaan bedenkt ge.
dat 'het eeuwig-onveranderlijke hier
nog zijn betekenis heeft, omdat de
spanningen en de snelle wisselingen
van de tijd deze contreien volkomen
onberoerd laten.
Ge beseft, dat èrgens nog „vrede"
kan zijn.
Al duurt hij maar een paar dagen, j
De paasdagen
FANTASTO
f 12.95
TERWIJL duizenden en duizen
den tijdens de paasdagen als
haringen in een ton bij elkaar
gestampt zaten, heb ik de „leven
de" stilte gezocht, ergens in Oost-
Brabant.
Die stilte is in ons land schaars
geworden, maar zij is er.
Betreedt het Kempenland en ge
vindt 'haar.
Dorpjes zo klein, dat ge U in
Madurodam waant.
Met een schilderachtige Brink,
waar het cafétje tot een gezellig
zitje noodt aan de overkant, een
kerk. die door haar grootte niet in
overeenstemmine is met. het Lilli-
putplaat-sje, waar ge even gaat uit
rusten.
Advertentie
Sportieve poplin-
blouse in een aparte
moderne lijn. Zeer
geschikt voor het
week-end
STATIONSWEG 16
