p WEEDUIZEND POPPEN WERDEN
GEBOREN UIT
CLOSETPAPIER
kleur in uw tailleur
Dorp vol zielige honden
UIT en
THUIS
Blouse
brengt
Amerikaans slaatje
TOMADO
r
j Moederlijke overpeinzingen J
V
MENU VAN DE WEEK
TOMADO HAARDROGER tafelmodel
.terdag 7 april 1962
Pagina 3
P!j
Aan het huis van mevrouw N. GosligaKlos aan
de Katwijkse Kerklaan is van buiten niets bijzonders
te zien. Een keurig huis in een keurigerustige straat.
Maar in de hal zit op een boomstronk een schalkse
Tijl Uilenspiegel van bijna een meter lang te kijken
wie er binnenkomt en in de kamerkasten, waar je
serviesgoed zou verwachtenverdringen sultans, oude
vrouwtjes, zorgelijk gebogen mannetjes en vrolijke
paartjes elkaar. Boven in het ateliermerk je pas
goed, dat je in het huis van een poppenmaakster bent.
Daar zijn alle muren en
kasten bezet met poppen,
grote, bedeesde, historische
figuren en fantastische verzin
sels. ..Het is verrukkelijk
werk'' zegt mevrouw Gosliga
..ik zou het de hele dag willen
doen, maar ik heb m'n huis
houden en dit is een groot
huis. Ja, je moet wel een grote
fantasie hebben, anders loop je
zo vast. Weet je, ik verzin zelf
verhalen bij de poppen, die ik
maak. dat kun je wel zien aan
de uitdrukkingen. Karakteruit
beelding is fijn. ik hou niet
zo van ..flauwekul-poppen
Daarom maak ik het liefst
oude mensen. Jonge gezichtjes
zijn lief en mooi. maar ze heb
ben geen expressie".
En vertederd verzet zij het
oude violistje, dat eenzaam en
een beetje moedeloos op een
bankje zit. ,.Dit is mijn liefste
mannetje, ik wil hem voor geen
goudgeld kwijt, hij blijft altijd
bij me".
raden van vrienden ging ze les ne
men bij de beeldhouwer-schilder
Hans Petri in Dordrecht. De klei-
koppen, die ze toen maakte, staan
nog op een plank in het „atelier".
Maar het werken met klei voldeed
mevrouw Gosliga niet en ze keerde
terug naar de poppen.
Toen ze met haar man naar Kat
wijk verhuisde, was er niemand
meer om haar te helpen. „Ik ben
toen alles zelf gaan uitvinden".
Sinds de oorlogsjaren heeft me
vrouw Gosliga ongeveer tweedui
zend poppen gemaakt. Daarvan
zijn er veel geëxposeerd en zelfs
voor de televisie geweest, andere
staan al jaren in hun hoekje.
„Vroeger borduurde ik veel, maar
dit is veel interessanter. Ik raad
iedereen aan: als je ouder wordt,
ga dan wat doen, anders verlies je
zo gauw alle belangstelling". Af en
toe geeft mevrouw Gosliga lessen:
o.a. Leidse kleuteronderwijzeressen
hebben haar de kunst afgekeken.
Mevrouw Gosliga. die bijna 65
jaar geleden in Wyk-aan-Zee werd
geboren, woont nu al ruim twaalf
jaar in Katwijk-aan-den-Rijn. In
de oorlog maakte ze voor een buur
jongetje lappenpoppen en op aan-
Het materiaal voor de poppen is
heel simpel: closetpapier en karton
voor de gezichten en lijven, stijf
sel, plakkaatverf, leukoplast met
verbandgaas voor de handjes en
lapjes voor de kleren. Het enige ge
reedschap bestaat uit een schil-
mesje en een stokje.
Een poppekop, die los in het lijf
komt te zitten, is in het begin niets
anders dan een bal closetpapier.
Daar wordt model in gebracht en
langzamerhand wordt het gezicht
gpinndelleerd met heel kleine snip
pertjes. Grote maskers zijn ge-
voriuu van closetpapier op een ba
sis van volièregaas. („Ik maak ze
niet te griezelig, anders word ik er
zelf bang van").
Advertentie
Van boven naar beneden:
Het oude violistje, een modern
paartje en een drinkebroer.
(Foto L.D./Holvast)
Londen, april 1962.
We willen allemaal wel iets
nieuws voor de lente, maar niet
allemaal hebben we iets nieuws
i nodig en niet allemaal kunnen
j we ons een nieuwe aanschaf
veroorloven.
Parijs maakt het ons ge-
1 makkelijk door met zoveel na-
druk de voorjaarsblouse te pre-
y senteren, zodat we met betrek-
kelijk weinig kosten een over
jarig pakje kunnen moderni
seren.
Wie die blouse zelf naait, kan
haar keus afstemmen op het al
lerlaatste, dat Parijs uitbracht. Ze
kiest een modieuze stof: linnen of
zijde. Bij voorkeur crepezijde of an
ders twill, sjantoeng. surah, be
drukte mousseline voor de middag
of misschien wel satijn.
Als u imprimé kiest bij een ef
fen, lichte tailleur dan zal een aan
zienlijk donkerder blouse met de
kleur van de tailleurstof, als tweede
of derde tint, een heel charmant
effect geven. Als voorbeeld: een
maiskleurig pakje, een zwart mous
seline blouse met groen en mais
kleurig bloemdessin.
Voor wie meer dan alleen een
blouse wil aanschaffen een idee van
Dior, de combinatie van twee iden
tieke imprimé's, de een in zwart met
wit dessin voor het pakje, de ander
wit met zwarte tekening voor de bij
behorende blouse.
Bij de effen blouse wordt de
kleur beperkt en bepaald door de
tint van de tailleur. Wie nu eens
wat anders wil dan het altyd-
goede, maar besmettelijke wit, kan
te rade gaan bij de Parijse cou
turiers. Hun vondsten zijn fleurig
en aantrekkelijk en vaak origineel.
Is uw tailleurtje rood. pas er dan
eens een flesgroene blouse a la Dior
by. Is het gedekt blauw, comple
teer het dan met een dieproze
blouse, een groen hoofddeksel en
dito oorknoppen (Dior). Bij een
marineblauw pakje past volgens
Ricci een gele blouse en een tweed
achtig grijs en wit ruitje doet het
heel goed met ohjfgroen, zoals
Saint-Laurent bewees.
De witte tailleur is als voorjaars
dracht (van wol) of als zomerte-
nu (van linnen) heel populair. Ni-
na Ricci voegt er een zwarte trui
achtige crepezijden blouse bij. Serge
Matta completeert hem met een
bruin züden blouse en Capucc
voelt meer voor een blouse van
zwarte satyn.
By de illustraties:
1. Ricci: wit linnen voor het pak
je, zwarte crepezyde voor een trui-
In het atelier „een kamertje
voor mezelf" staat Albert
Schweitzer naast Einstein, generaai
De Gaulle. vive-la-France roepenc
naast Wim Kan („daar heb ik la
ter een boer van gemaakt"). He'
hoofd van Johannes de Doper lig
in een schaal: „ik had geen zilve
ren schaaltje, toen heb ik maar eer
braadpannetje genomen: wel eei
beetje cru. hè?" Er zijn sprookjes
figuren. Diogenes ligt languit oj
een plank, er is een groep can-can
danseressen en onder een stuk witti
tule beelden figuurtjes met doods
hoofden de Danse Macabre vai
Saint-Saëns uit; burgemeester Vai
der Werf kykt goedmoedig naa
Dorus, een oude nozemjuffrouw ii
trui en jeans ziet neer op een man
netje-aan-de-galg: een ouderwets'
onderwijzer, die de moderne jeugc
niet aan kan en zich daarom heef'
opgehangen.
Mevr. Gosliga bij haar popper.
(Foto L.D./Holvast)
£-vi§& A;
'i 1 '•SA,,
Zh
f v-A 1.
A Afcvwö*;;*.-...,;--
HET noodlot had weer eens
hard toegeslagen. Onze beide
poezen kregen kort na elkaar
de katteziekte. Ze werden door de
snikkende zoons begraven in een
stil hoekje van het braakliggende
veldje en dat was het dan.
Na de ramp werd het stil en leeg
in huis. Marian kon niet slapen en
als ze sliep, droomde ze van de
overleden lievelingen. Adriaan ver
loor gedurende drie weken zyn eet.
lust en Henkie was onhandelbaar
der dan ooit.
Alle mensen hebben huisdieren
en de onze gaan altijd dood! Ze
werden overreden of ziek en juist
als we er helmaal aan gewend wa
ren, zitten we weer zonder. Hoe
komt dat toch, mams? Zórg je er
dan niet
standig.
dan niet goed voor? vroeg
op-
Ik wist het niet. Als een tijgerin
had ik gevochten om de dierbare
poesjes door de ziekte heen te ha
len. Ik had hun bekjes openge
wrongen, hun medicynen en bouil
lon ingegoten, tot ik overdekt was
met krabbels. Ik had de halve
nacht opgezeten naast de stervende
Pinkie, ik had stromen tranen ge
stort naast de klaagiyk kermende
Panda. Maar al mijn pogingen had
den niet mogen baten.
Een wilde speurtocht in al onze
naslagwerken had mij doen ont
dekken dat zelfs de geleerden geen
middel tegen de katteziekte hadden
kunnen vinden en dat de kwaal in
de regel een dodelijk verloop had.
Was het dan niet onrechtvaardig
van de kinderen om mij de schuld
te geven?
BEGRIJPEN kon ik het echter
wel. Verdriet maakt een mens
onredelijk en een kind onhan
delbaar. Alleen de tijd kan balsem
op de wonden smeren en dus zat
er niets anders op dan de tijd zijn
werk te laten doen.
Wanneer krijsen we nieuwe poe.
zen? vroeg Marian een week na de
begrafenis.
Kindlief dat kan voorlopig niet.
Het huis is besmet. We zullen zeker
drie maanden moeten wachten tot
we weer een poes kunnen aan
schaffen.
Hoe lang is drie maanden?
Tot het einde van de lente.
Oef!
Ik had oprecht met haar te doen.
Wat is een Nederlands gezin zon
der huisdier?
Mams. vroeg Henkie op een
koude middag, als we op straat een
heel zielig hondje vinden, wat moe
ten we daar dan mee beginnen?
Hoor eens, ben ik een onmens?
vroeg ik verontwaardigd. Dan
breng je het mee natuurlijk.
Mag dat? Ik dacht dat Ie geen
hond wilde hebben riep Adriaan.
Ik wil alles wat leuk en aardig
is. Ik ben dol op dieren. Dat weet
je toch?
Ja, je bent verzot op katten.
Maar honden zijn heel anders. De
hond van de buren
Alsjeblieft jongens, praat me
niet van dat beest. Het is een
schat, maar hij is een meter hoog
en zo sterk als een stier. Ik zou
niets in te brengen hebben bij zo'n
hond; hy zou me omver lopen,
over de straat sleuren, al mijn
schoenen verslinden en me tot de
hongerdood veroordelen. Als je een
"zielig" hondje vindt, is dat diertje
van harte welkom, maar ik hoop
vurig, dat het niet een klein soort
koe is.
VAN dat moment af bleek het
dorp vol loslopende „zielige"
honden te zijn. Henkie was
de eerste die er een vond: een ko
lossale jonge herder, die tegen de
krijsende Marian opsprong, haar
een lik over haar hoofd gaf. zijn
poten aan mijn zondagse mantel
afveegde en met zyn staart alle
vaasjes van het handschoenen
kastje sleurde.
Gevonden, vertelde Henkie trots.
Hij liep er zo zielig by.
De herder blafte luid tegen de
radio, tegen de lamp, hapte naar de
gordijnen en gaf vader een poot.
Om zyn hals zat een keurige hals
band. er hingen een belastingpen
ning en een adresplaatje aan.
Breng hem maar thuis, Henkie.
zei ik opgelucht. Dat dier is geen
zwerver; hy is gewoon een dagje
uit. Zijn baas zal hem wel lopen
zoeken.
Adriaan kwam een tydje later
met een bouvier aan. Een reus van
een beest, dat zwaar in de rui was,
onmiddellijk op het vloermatje be
gon te kluiven en zyn tanden toon-
te, toen Marian hem vreesachtig
naderde.
Hy grauwde naar my, naar
Henkie en deed onverwachts een
sprong naar de vleespan. Het kostte
nogal wat moeite het monster de
deur uit te werken, vooral omdat
Adriaan styf en strak volhield dat
het heus een zwerver was.
Niks ^werver, snauwde ik over
mijn toeren. Dat dier is van de
dominee Ik heb hem er hon
derden keren mee zien wandelen.
ACH, het dorp was vol loslopen
de honden, maar die bleken
toch alle de een of andere
eigenaar te bezitten. De „zielige
zwerver" waarnaar de zoons zo
ijverig uitkeken, scheen nog niet
geboren te zijn.
Vader, zei ik wanhopig, toen
Adriaan zyn vijfde vondeling had
afgeleverd en er weer mee was
weggestuurd, vader, is er dan op
de hele wereld niet een dot poets
katoen te vinden, die niet hoger
wordt dan vijfentwintig centimeter,
die niet bromt, piet bijt, niet gaat
janken als we plaatjes draaien en
die toch in de nijpende behoefte
van ons kroost voorziet?
Hm, zei vader.
Het hoeft geen rashond te zyn,
zyn stamboom laat me koud, als-ie
maar lief en gezellig en aanhanke
lijk is. Als-ie ons maar bewaart
voor al die zogenaamde vondelin
gen waar de kinderen nu steeds
mee thuiskomen!
We kunnen eens in het asiel gaan
kyken, stelde vader voor.
En dat deden wy. De kinderen
gingen mee, want vooral Marian
meende, dat ze zoiets belangryks
als de aankoop van een hond niet
aan de domme grote mensen kon
overlaten. Zy had gelyk.
Toen het er op aan kwam be
paalde zy, over de hoofden van de
grote broers heen, de keuze En
hoe Thea Beekman.
Neust u ook wel eens in buiten
landse kookboeken om u te verba
zen over gerechten, die in andere
landen op tafel komen? De Ameri
kaanse huisvrouw maakt byvoor-
beeld graag slaatjes, die bestaan
uit voor ons vaak onbekende com
binaties.
Met mayonaise aangemaakt en
fleurig gegarneerd wordt zo'n
slaatje als opening van de warme
maaltijd gegeven. Een van die com
binaties is de Waldorfsla, waarvan
wy u het recept geven.
ZONDAG:
Waldorfsla. rolladj», spinazie,
aardappelen,
ryntjes.
gevulde manda-
achtige blouse, gecombineerd me
een strohoed.
2. Saint-Laurent: écru en zwarte
wollen stof. een zwarte zijden la-
vallière, een nootkleurige zyden
blouse en een hoed van de man-
telpakstof.
3. Dior: een zwart en witte ruit,
een oranjerode blouse boven een
zwarte heupceintuur. Baret van dc
tailleurstof.
4. Dior: twee imprimé's in zwart
en wit met identiek lelietjes-van
dalen dessin. Dat van de blouse is
wit met zwart, dat van het pakje
negatief zwart met wit.
J. V.
f N
De nieuwe manier van haardroger!
Nu rustig achter uw toilettafel uw haar
drogen en tegelijkertijd uw uiterlijk
verzorgen dat is de nieuwe, ideale
manier, die het u veel makkelijker
maakt. En uw man of verloofde hoeft
niet meer zo lang te wachten dus...
hij ook blij!
warme en matig warme lucht
geen onderhoud
kan ook worden opgehangen
(vaste plaats)
haardroogkap wasbaar In
lauw water
een jaar schriftelijke garantie
GEEF 'N
CADEAU
koud vlees, knolraapjes, aard. pu-
rée, broodpannekoek (bonen in
de week zetten).
DINSDAG:
bruine bonen met spek en gefruit
uien. aardappelen, bessenvla.
WOENSDAG:
hutspot met klapstuk, appelmoes.
DONDERDAG:
kaasomelet, witte kool, rauw ge
bakken aardappelen, fruit.
VRIJDAG:
gebakken vis of gebakken herse
nen. sla van biet en veldsla, ryst,
havermoutpap.
ZATERDAG:
Nasi goreng, yoghurt met ba
naan.
Waldorfsla
1 pond goudreinetten, 1 selderij -
knol. 2 bananen, 50 gr. noten,
1 citroen, mayonaise of dikke
slasaus.
De appelen schillen en in kleine
blokjes snyden. Met citroensap be
sprenkelen om bruin worden te
voorkomen. Selderyknol schillen en
raspen of ook in heel kleine stukjes
snijden Banaan in schijfjes snij
den. de verschillende ingrediënten
vermengen en aamaken met wat
mayonaise De sla op 1-persoons
schaaltjes doen en garneren met
vat mayonaise en gehakte noten.
Kaasomelet
4 eieren. 2 lepels melk, 50 gr.
kaas. 20 gr. boter, zout, paprika.
De eieren en de melk loskloppen,
1e geraspte kaas er aan toevoegen,
het deeg zo nodig op smaak afma
ken met iets zout en paprika en in
de boter langzaam in de koekepan
bakken. De omelet voor 't opdienen
dubbelslaan.
Als ilc de stapels boeken zie
die zo om me heen, o.a. door
m(jn kinderen, gelezen worden,
dan ga ik me langzamerhand
een volslagen analphabeet voe
len! En nu de Boekengids 1962
weer uit is, en de groenwitte
boekenweek-vlaggen weer aller-
wege hebben gewapperd (ik kan
beter zeggen: hebben hangen te
druilen in de regen!) is dat on
behaaglijke gevoel weer eens des
te sterker geworden.
't Is gewoon angstaanjagend
als je zo uitdrukkelijk onder
ogen krijgt, wat je allemaal zou
kunnen lezen en waar je een
voudig niet meer aan toe komt.
Moet U maar eens horen wat ik
voor verrukkelijks opdiep uit de
Boekengids: een Japanse lief
desgeschiedenis, ongewoon en
intrigrerend; het verhaal van 'n
priester, die verpletterd wordt
onder zijn zondelast. Een mach
tig epos met krachtige meester
hand geschreven. En daar: het
tragische verhaal van een veer
tienjarige jongen die zijn vader
zoekt. Het huiveringwekkende
beeld van het mislukken van de
liefde, in intellectuele milieus
dat is ook niet mis.
En ik lees zowaar ook over milde
humor, en over vrolijke en avon-
tuurryke verhalen. Hoe moet ik
ooit al dit belangrijks door
komen?!
Maar gelukkig zie ik ook hier
in de oplossing van mijn lees
probleem: „eindelijk weer eens
een verteller
Dat is het dusf Alle anderen
kunnen er niets van, ze stame
len maar wat. 't Zijn prutsers
ik hóef het dus allemaal niet
eens te lezen!
Gelukkig! En daar bedenk ik
nog een uitkomst: van de Boe
ken Die Men Gelezen Moet Heb
ben. en dat zijn meestal juist de
dikste en de fraaist uitgevoerde
exemplaren, komt immers te zij
ner tijd wel een film
De boekenweek is om en ik
heb in ieder geval de Gids van
a tot z uitgespeld. Ik werd er op
een gegeven moment moe en
draaierig van, dat is te begrijpen
als je dat zo allemaal op je in
laat werken. En weet U wat ik
toen ter verpozing gedaan heb?
Ik ben gauw naar de boekhandel
gehold om mijn traditionele
Boekenweekboek te kopen. Plus
de „Muze". Plus met behulp
van de waardebon, het fraai
uitgevoerde plaatwerk". Plus het
Geschenk.
Misschien dat ik het allemaal
uit heb als de volgende boeken
week voor de deur staat en mijn
litteraire geweten weer veront
rust wordt door de nieuwe boe
kengids!
Hermine G.
Natte wegen en verblin
dende koplampen) Als
hij opbelt om u te ver-
tellen.dat hetlaatwordt,
zeg hem dan, dat hij een
rustig hotel zoekt waar
hem een goede maal
tijd en een goede nacht
rust wachten. Datis véél
verstandiger!
Ongezellig voor u, me
vrouw, maar wat het
zwaarst is, moet het
zwaarst wegen. En zijn
veiligheid en gezond
heid wegen héél zwaar.
Uit (gerust)...
goed voor heml
