Goed hoek hoeft geen plank
VVSL bracht in Treslong goed
verzorgd toneel vóór galabal
GEZOCHT: EEN NIEUWE
HOOFDSTAD VOOR JAPAN
Romanschrijver Harry Mnlisch
BENVENUTO VOORSCHOTEN
OOGSTTE WEER SUCCES
LEIDSCH DAGBLAD ZATERDAG «4 MAART 19S2
i
i
De wereld van het
dove kind
HARRY MUL1SCH
Concordia hield
j aar vergadering
De jaarlijkse algemene vergade
ring van de Dames Gymnastiekver
eniging „Concordia", welke geopend
werd door de voorzitster mevr. J.
Kikkert-v. Vliet had een geanimeerd
terloop. Mevr. Kikkert-v. Vliet moest
er echter haar spijt over uitspreken,
dat er slechts zo weinig leden aan
wezig waren.
Er is een goed batig saldo in kas.
Aan enkele dames, die meer dan 25
jaar lid zijn en ook aan de ere-le-
den werd een nieuw insigne aange
boden. Het bestuur is als volgt sa
mengesteld: Eerste voorzitster: mevr.
J. Kikkert-v. Vliet, tweede voorzit
ter mevr. B. Jonk-de Leeuw, eer
ste secretaresse mevr. R. Langeveld-
Nieuwenhuizen, tweede secr. mevr.
S. Kikkert-Mulder, eerste penning-
meeesteresse mevr. R. Honegger-v.d.
Wijngaard, tweede penninemeeste-
resse mevr. I. Assië-Seyn, commis-
faresse mej. E. v. Zonneveld, advise
rend lid mej. J. v. Varick, techn.
adviseur de heer H. Horree.
Na de rondvraag, sloot de voor-
litster de vergadering.
Tot leden van de examencom
missie akte N XX 1962 zijn benoemd
de dames J. M. van der Kley en drs.
M. Veldhuijzen en de heer Z. Rit-
tersma, allen alhier, mej. M. J. Cal-
lenbach en drs. W. M. Heyl. beiden
te Oegstgeest en de heer L. Haagnoot
te Katwijk aan Zee.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Jeroen Okke, zn van E. A. Wolda en
C. F. Verboog; Klazina, dr van C.
Zwanenburg en J. Valk; Mario Corne
lls, zn van S. van Es en G. B. Koren-
bof; Kitty Manon, dr van J. H. Goos-
'ens en M. M. Hartevelt; Alexander,
van K. Stolze en N. van Veen; Cor-
sella, dr van J. v. d. Steen en M. van
Bohemen; Bernadette Maria Theresla,
dr van M. G. Tros en L. C. v. d.
ïooren; Elisabeth Johanna, dr van J.
8tokkel en H. M. van Egmond; Marl-
aus Hendrlkus, zn van T. J. van Veg-
ten en A. van Wageningen.
ONDERTROUWD
T. A. Kok en H. J. Hermans; R. R.
sossmann en A. d'Anlello; A. Korpers-
boek en A. A. G. Overes; D. van der
tuin en E. Dongelmans; J. Bentveld en
8. M. Veerman; J. W. Goddijn en L.
bierman; F. Merkelljn en A H. En-
trop; C. A. P. F. Groeneveld en E. van
der Hoeven; D. van den Berg en F.
Maaskant; F. Teleng en W. B. Blom;
D. Ritsma en G. Zuiderveld; J. Re-
JoolJ en M. v. d. Mei); J. Postema en
8. Visser; C. Vermaas en W. T. Era
dus; J. Faas en A. E. C Sira; H. T.
Hartevelt en C M. T. Kasteelen; W.
Dobbelaar en J. Vogelenzang; J A. E.
Sokma en J P. Aben; H. C. P. de Rooij
'l S. J. van Beek.
OVERLEDEN
J. N. Beukelman, 70 Jr, w.v. H. C.
Hol, w. Oudshoorn. 90 jr, man; A.
Vermeulen, 26 jr, man; R. L. Glazener,
d maanden, zoon.
Werk van Anouilh
en G. B. Shaw
De Vereeniging van Vrouwelijke
Studenten te Leiden gaf vrijdagavond
haar jaarlijks galabal, voorafgegaan
door een toneeluitvoering verzorgd
door de Toneelclub van Vrouwelijke
Studenten, ditmaal in de feestelijk
en artistiek versierde zalen van Res
taurant Treslong te Hillegom.
T.V.S.L. kwam voor het voetlicht
met „Cécile, ou l'ecole des pères"
van Jean Anouilh, geb. in 1910 cn
„Overruled" van George Bernard
Shaw, twee auteurs van wereldver
maardheid. Beide éénacters hebben
de liefde als onderwerp, één bezien
door een humoristische en een door
een sarcastische bril.
Anouilh mag men tot de meest
succesvolle Franse toneelschrijvers
van deze tijd rekenen; hij is een ver
tegenwoordiger van het moderne to
neel. Hij was op 18-jarige leeftijd,
vóór hij zich tot schrijven zette,
secretaris van de beroemde in 1951
overleden Franse toneelspeler en re
gisseur Louis Jouvet. Zijn eerste
werk „Mandarine" voltooide hij in
1929. dus op 19-jarige leeftijd. Ach
tereenvolgens vloeiden een dertigtal
stukken uit zijn welversneden pen.
waarvan „Le voyageur sans bagage"
(19361, „Antigone" (1942), „Le bal des
voleurs" (1932), „Colombe" (1950),
„Ornifle" (1955), „Pauvre Bitos"
(1956), „L'alouette" (1954), L'Hurlu-
berlu" (1958) en „Becket ou LHon-
neur de Dieu" (1958) de meest be
kende zijn. „Cécile, ou l'ecole des pè
res" schreef hij in 1953 in de vorm
van een maskerspel in rococostijl als
huwelijksgeschenk voor zijn dochter, i
Onder regie van Anne Marie Prins
werd dit blijspel in een vlot tempo
gespeeld. Het behandelt in hoofdzaak
de moeilijkheden die de minnaar van
middelbare leeftijd onvermijdelijk (e
wachten staan op het moment dat
ook zijn huwbare dochter het pad der 1
liefde betreedt.
Fré Le Poole was een geestige Ara-
minthe, Elsebeth Schorer een char
mante Cécile, F. H. Olthuis een vlot
te minnaar en streng vader en M. J.
W. M. Ellis dong standvastig naar
Cécile's hand zonder die van Ara-
minthe te verwaarlozen. De kleine
rollen werden door J. H. Meerdink.
J Simons en E. Claus naar behoren
vervuld.
Bernard Shaw (1856-1950) Brits
toneelschrijver van Ierse afkomst
heeft naar zijn eigen woorden geer
regel geschreven „uitsluitend ter wil
le van de kunst. Met elke komedie
streefde hij een bepaald doel na,
hekelde met vlijmscherp sarcasme
verouderde conventies, vooroordelen
en maatschappelijke misstanden en
maakte gaarne gebruik van uitvoe-1
rige inleidingen waarin hij op gees
tige wijze zijn standpunt uiteenzette
Hij voltooide een vijftigtal toneel
werken, waarvan „Midowers Houses"
(1885-1892) zijn eerste, en "Shakes
versus Shav, a puppet play' (1949)
zijn laatste schepping was. „Mrs.
Warrens profession" (1894) "Arms
and the man" (1894), "You never
can tell" (1897) "Caesar and Cleopa
tra" (1898) "Man and superman"
(1901-1903) "The doctor's dilemma"
(1906), "Major Barbara" (1905),
"Pygmalion" (1912) en "St. Joan"
(1923) zyn de hier te lande meest
bekende, en veel gespeelde stukken
van zijn hand. De éénacter "Over
ruled", door Cora Stoop en M. Worp
vertaald als „Onbevoegd", schreef hij
ln 1912.
Ook deze satire werd onder leiding
van Anne Marie Prins met vaart ten
tonele gebracht, waarbij de charge
niet geschuwd werd.
Dit daargelaten geven we gaarne
toe dat Cora Stoop als Mrs Juno, J.
De donateurs van „Benv'anuto"
hebben de keus tussen vrijdag en
zaterdag-uitvoering, maar schijnen
voor de zaterdagavond te opteren.
De opkomst was gisteren matig in
het „Cultureel Centrum". Aangaande
donateurs had voorzitter A. Th. Frlt-
schi die in het bijzonder de per
soonlijke belangstelling van de Voor-
schotense burgemeester releveerde
overigens een zeer prettige medede
ling; hun aantal steeg in één jaar
van 250 op 500.
Van het directietalent, van de heer
A. Bosch Sr., waren we al eerder
overtuigd; de uitvoering van verle
den jaar was zonder meer overrom
pelend. Zó fameus kon het dit jaar
niet worden, zes zieken op het appèl
was daarvoor te veel. Er was onder
enkele jongeren in de klarinettengoep
wat onzekerheid, waardoor deze groep
wat apart kwam te staan tegenover
de koperblazers, waarin een aantal
„oude rotten" zetelen.
De „Medici" van Wichers liepen
vooraan. En wel gelijkgericht. Gelijk
gerichtheid is een kenmerk van „Ben-
venuto" en deze eigenschap wijst op
een straffe leidershand. Vervolgens is
kenmerkend een toonproduktie, die
vrijwel altijd de toon in de kern treft.
Grétry's Dorpsdansen werden niet
helemaal gegrepen naar de geest, die
daarin woont. De „Wiener Bürger-
wals" van Ziehrer werd dit wel een
gezellig verstrooiingsstuk, zoals Le-
har's „Lustige Witwe" dat ook is. Al-
ford's Colonel Bogey steekt wel in een
moderner pak carnavalspak zo men
wil maar er zit toch óók sfeer van
„de oude doos" in: precies dezelfde
deun zong 45 jaar geleden een gang
bare humorist (in de tijd van Dirk
Witte en z'n asperine-mars) op de
tekst: „Janus, heb jij je hoedje
op"
Van de oude doos stevende „Ben-
venuto" daarna op een serie moder
niteiten af, van pluche en karton
naar muziek van staal en glas en
nylon, met als overgang een pittige
en goed op de benen staande mars
van Bosch zelf („onder de Linden").
De behoedzaamheid van de klarinet
ten begon op te lossen, ze werden
voller en snediger. ..Deep River'' van
Walteres een vércommercialiseerde
negro kreeg van de dirigent een
prachtige boetsering mee en een
glanzende kleuring. Het gewezen or
kestrale klankevenwicht, was herbo
ren. Men zal zich daarbij de muzi
kale voordracht van de klarinetsolo
herinneren
De stuwende macht van de frisse
en opzwepende Amerikaanse en
Spaanse ritmiek in „Men from Mars"
ln de uitsmijter „Delaware", in Noche
M. Meerdink als mr. Lunn. Saskia
Noordhoek Hegt als Mrs. Lunn en R.
Erenstein als mr. Juno allerverma-
kelijkste karikaturen te aanschouwen
gaven.
B.H.
del Rio" en de ..Fanfaren Tango" gaf
het, orkest in alle sectoren het. volle
zelfvertrouwen terug. Dit feest, van
bezeten klanken werd bezegeld met
de mars .Our Director", waarna de
drumband o.l.v. P. van Stokkum zijn
gepatenteerde bekwaamheid toonde.
Na de pauze hebben „De Toprid-
ders" de macht aan zich getrokken.
V.
OEGSTGEEST
Burgerlijke Stand
Geboren; Annette, dr van A. G. Karl
en S. Bruidegom; Nico. zn van H. N
van Weizen en A. G. Remmelts; Gerrit,
zn van C. Vletter en A. van Zuijlen;
Elsje E dr van H. van den Bosch en
E. Verhaar: Catrlna M.. dr van S. H.
Cok en C. E. van DuiJvenbode; Gerrit.
zn van L. van Leeuwen en J. Stoof.
Ondertrouwd; A. Wendt, 26 Jr en G.
Schouten, 24 jr; K. Ausma, 60 Jr en
H. Fuchs, 58 Jr; A. J. Cosijn, 29 Jr en
V G. M Smeets, 21 Jr; D, Erlnga, 28 Jr
en A. de Jong, 19 Jr.
Getrouwd: J, G. Brewer van Vrijenes
Sluplck. 27 Jr en J. A. de Koster. 24 Jr;
W A. Fix, 26 Jr en J. M. Verhaar,
WASSENAAR
Comité huwelijksfeest
Er is een plaatselijk comité voor
het zilveren huwelijksfeest van het
Koninklijk paar gevormd, datt tot
doel heeft de inzameling die in ver
band met dit huwelijksfeest door
een nationaal comité wordt georga
niseerd. zo krachtig mgelijk te on
dersteunen. Het Wassenaarse comité
is als volgt samengesteld: mr. W. J.
Geertsema, ere-voorzitter, dr.
S. F. A. C. M. Baron van Wijnber
gen, voorzitter, ir. H. W. Dunnewolt,
vice-voorzitter. A. Schwencke. pen
ningmeester. ds. H. Beker, pastoor
H. M. van Spanje, mevrouw W. J. M.
van Velzen—Duijnstee, D. Bloemen
dal, mevrouw A. van der Marei-Wie.
demeyer, G. Jansen en J. L. W. Elli-
gens.
President Kennedy zag
raketlancering
President Kennedy is gisteren ge
tuide geweest van een geslaagde lan
cering van een raket van het type
Atlas-D. Het wapen werd afgescho
ten van de luchtbasis Vandenberg in
Califomië en kwam 8000 km. ver
der bij het atol Eniwetok in het
doelgebied terecht. Eerder od de dag
had de president een ere-doctoraat
gekregen van de universiteit van
Californië in Berkeley
Vandaag zou Kennedy ln Palm
Springs een beleefdheidsbezoek bren
gen aan zijn voorganger, ex-presi
dent Eisenhower.
In Nancy in Frankrijk is deze
enorme radiotelescoop in aan
bouw. Mettertijd zal het opper
vlak van het instrument 7000
vierkante meter bedragen.
De heer John Snook, president
van de Gulf Telefoon Maat
schappij in Foley (Alabama
USA) maakt zich blijkbaar ern
stige zorgen over een vijande
lijke invasie in Amerika. Hij
heeft de vrouwelijke personeels
leden van zijn bedrijf in een pri-
vé-legertje georganiseerd, dat
zou kunnen bijdragen tot de
kustverdedigingDeze strijdvaar
dige jongedames oefenden ge
regeld met geschut van zwaar
kaliber tot de overheid heeft in
gegrepen. Met alle waardering
voor de goede bedoelingen van
de heer Snook vond men het
toch net even te ver gaan, wan
neer ondernemingen er privé-
legers op na gaan houden. Deze
foto herinnert aan de tijd. dat
het legertje nog niet ontbonden
was.
Een monsterstad is bezig haar in
woners over het hoofd te groeien.
Het betreft hier een van de grootste
twee steden ter wereld, Tokio. In deze
stad wonen thans bijna 10 miljoen
mensen. Een dergelijke metropool
heeft zulke enorme hoeveelheden
drinkwater, elektriciteit e.d. nodig dat
dit een ernstig probleem gaat wor
den. Ook wordt het gebrek aan ruim
te beslist nijpend. Dit uit zich o.a.
in de „barrakus": krotwoningen,
waarin een paar miljoen Japanners
gedwongen zijn te wonen.
Het is vooral het verkeer dat een
deel van Tokio .onbewoonbaar' dreigt
te maken. Het kan soms gebeuren
dat men meer dan een uur in 't cen
trum van de stad „gevangen" zit.
De Japanse regering overweegt nu
of het niet beter zou zijn om elders
een nieuwe hoofdstad te stichten,
een centrum voor de regering en ver
schillende grote bedrijven. Op die
manier hoopt men een paar miljoen
MARKTBERICHTEN
AALSMEER, 23 maart Seringen
Mad. Stepman 4 kop 95-140, id. 2 kop
70-95. Marie Legray 4 kop 45-67. ld.
2 kop 45-67. Prunus triloba 50-90, ld.
serrulate 190-310. Forsythia 60-90,
Sneeuwballen 75-125 per tak.
BOSKOOP. 23 maart „De Bos-
koopse Velling" Wilgenkatjes 58-
42. Andromedablad 100-60, Prunus tri
loba 1 45. ld. 2 35. ld. 3 28-19, ld. per
bos 140, Magnolia 54 per knop. Ane
monen 75 per bos. Azalea Indlca rood
140-90, Jap. Azalea wit 70. ld rood
80-75. ld. roze 85-90, ld. licht roze 125-
135. ld. Gloria Mudl 90-70, Forsythia
1 67-69. ld. 2 57-53. ld 3 45-40. ld. 4
31, ld. 5 22. ld. per bos 150-90-45.
LISSE, 23 maart Gladlolenvelllng:
Prijsnotering van de door de Coöp.
Bloembollen velling H.B.G. gehouden
plantgoedveiling van gladiolen.
Gladiolen 6/8, 4 6: Allard Plerson
1.20-80. Mansoer 1.30-95, Mary Housley
1-80, Polygoon 1.40-1.35, Sneeuwprinses
1.10-80, Spotlight 1.20-75. Gratia 1.10-
Happy End 1 20- Hopman s Glo
ry 1.30-Johan Strauss 1.50-
Leeuwenhorst 1.60Life Flame 1.60-
Memorial Day 2Morning Kiss
1.60Patriot 1 50Pride of Hol
land 1Scarlet Leader 1.50Splc
and Span 1.60Gladiolen 3/4: Ag-
nlta 28. Flrmanent 40, Palet 22. Pride
of Holland 50, Gladiolen kralen per
liter; Carmen 8.50.
mensen uit Tokio weg te „zuigen".
Ei is een speciale afdeling bij een
ministerie opgericht, die het Tokio's
problemen bestudeert en mogelijkhe
den zoekt voor een nieuwe hoofdstad.
DE OMVANG VAN TOKIO
Ulred*
Den Hoog
De oggtomemhe vonTokio
op W-Nederlond geprojekteerd
Kinderwagen te water;
meisje verdronken
Gistermiddag is te Alkmaar het
eenjarig dochtertje van de familie
Veenstra verdronken. De moeder had
het kind met een 15-jarig meisje in
de kinderwagen meegegeven. Op de
Voordam liet dit meisje de kinder
wagen op de weg staan, terwijl zij
even een boodschap deed. De kin
derwagen rolde toen van het hellend
wegdek te water. Voorbijgangers
sprongen de wagen na en slaagden
erin het kind op het droge te bren
gen. Een dokter, die vergeefs pro
beerde met kunstmatige ademhaling
de levensgeesten op te wekken kon
slechts de dood constateren.
TERWIJL ik op de Stoep wachtte tot hij open zou doen, had ik het
uitzicht op de kleine beeldengroep tegenover het huis waarin Harry
Mulisch een paar kamers bewoont. Drie stenen meisjes aan de roet
van de trap, die naar het restaurant voert, dat aan het water vlakbij
Amsterdams meest bezochte pleinen is gelegen. Drie nimfen die uit het
schemergroene water van de Leidsekade opduiken en onberoerd door het
stadsrumoer haar stenen droom staan te dromen. Dit was mijn eerste
indruk toen ik de drempel van Mulisch' huis betrad. De tweede was een
stuk minder poëtisch, want yiaarmate ik de trap beklom, steeg in mij
het vreemde verlangen naar een stoffer en vuilnisblik. De treden name
lijk. die naar Mulisch apartementen leiden, leken met al het stof der
aarde te zijn bedekt. De droom buiten, en de realiteit binnen leken mij
een toepasselijk beeld voor de schrijver van ,,De versierde mens", ,,Het
zwarte licht" en „Het stenen bruidsbed".
Gedurende mijn bezoek heb ik
aanhoudend aan deze vergelijking
moeten denken. De ruimte waarin
Harry Mulisch leeft en werkt is een
vierkant vertrek met een bijzonder
grote werktafel, een divanbed met
een zwarte sprei, een paar fau
teuils, wat boekenplanken tegen de
muren (van boekenkasten is nauwe
lijks sprake) en een klein, rond ta
feltje, beladen met boeken, tijd
schriften, foto's en overvolle asbak
ken. Een bruin aangekoekt gaskom-
foortje symboliseert deze vrijgezel-
lenkamer, die door zijn wanordelijk
heid een pretentieloze pretentie
heeft, ook het uitzicht (hij bewoont
de achterkant van het huis) sluit
zich daar bij aan. Het linkerraam
kijkt uit op Hirsch, het rechterraam
op de gevangenis.
Toch is dat alles niet het eerste
dat mij in deze kamer treft. Als
Mulisch haastig met een gewoonte
gebaar de gescheurde zitting van
een van de fauteuils heeft glad ge
streken en ik er mij voorzichtig in
heb laten zakken, valt mij direct het
portret naast de schoorsteen op. Een
ernstig kindergezicht boven een don
ker bontkraagje, twee lichte, onkin
derlijke, en een beetje treurige ogen
kijken vanonder de rand van een
rond vilthoedje uit. Wat de ogen be
treft lijkt Harry Mulisch nog veel
op deze kleine jongen, die hij is ge
weest.
Aan de andere kant van de
schoorsteen, op een hoge
plank, staan twee boeken. Het
is waarschijnlijk de bedoeling dat je
er niet bij kan komen, daar je op
het bed zou moeten stappen om er
met een lange arm naar te kunnen
reiken. Op het ene lees ik: „De
vrouw", op het andere: „De man".
En daaronder: „Verplaatsbare af
beeldingen van het menselijk li
chaam". Het staat met sierlijke
krulletters op de kaft gedrukt, met
als Illustratie de in kleuren weerge
geven maagholten van deze twee
mensen, die met een lang vergeten
opvatting van het mannelijk en
vi ouwelijk schoon zijn afgebeeld.
Terwijl Mulisch half liggend cp het
bed met een sigaret losjes tussen
zijn lippen tegenover mij zit en met
ironische beleefdheid het gesprek
gaande houdt, gesticulerend met zijn
handen en soms zoekend naar woor
den om zich zo duidelijk mogelijk
uit te drukken, kijk ik rond.
Naar de werktafel, vol beschreven
en getypte vellen papier en zorgvul
dig ingebonden manuscripten, met
een foto van Dostojewski erboven,
en een ouderwetse leunstoel met ver
schoten, rood pluche ervoor, naar de
zwarte sprei, naar de gehavende
fauteuils, naar het gaskomfoortje en
de asbakken die nooit geleegd schij
nen te worden, naar Hirsch en naar
de gevangenis.
Om iets te zeggen en van deze
vreemde sfeer los te komen, vertel
ik hem dat hij de enige schrijver
is bij wie ik geen boekenkasten heb
gezien. „Een goed boek behoeft geen
plank", antwoordt Mulisch.
Op het tafeltje vol boeken en
tijdschriften liggen, gedeeltelijk
zichtbaar, een paar foto's. Ik her
ken de een a's omslag van zijn ro
man „Het stenen bruidsbed". Mu
lisch, staande op de puinhoop van
een door oorlogsgeweld vernield huis.
Het opzettelijke beeld van 'n generatie
die verder zal moeten gaan op de
beschamende resten die een vorige
generatie voor hen heeft achtergela
ten.
Als ik de trap afloop denk ik niet j
meer aan een stoffer en vuilnis- I
blik. Al het stof van de aarde mag
dan op die treden liggen, als de bui
tendeur open gaat doemt het beeld
van de drie gratiën op, die onaan
tastbaar in de schaduw van de bo
men haar geheime glimlach aan de
Leidsekade prijsgeven.
Tonny van der Horst
De dove staat, zit, maar hoort er
niet bij. Deze betekenisvolle zin werd
tijdens een vergadering van de Ned.
Christen Vrouwenbond, afd. Leiden
Centrum, gesproken door de heer P.
Smit van het chr. instituut voor
doofstommen „Effatha". De heer
Smit hield een lezing over „De we
reld van het dove kind". De verga
dering werd geleid door mevr. A. A.
v. d. Kwaak-v. d. Berg.
Veel goeds doet het doefstommen
instituut Effatha voor het in gehoor
en spraak gehandicapte kind om het
met veel geduld en toewijding een
plaatsje in de maatschappij te kun
nen geven. Sinds enkele Jaren be
gint de zorg reeds bij de kleuter, de
„home-training". De home-training
houdt in. dat enkele leraressen var.
Effatha regelmatig bij het gezin ko
men om de ouders aanwijzingen te
geven over de opvoeding. Het kind
zelf krijgt reeds in geringe mate los.
Ook bezoeken de ouders met het
kind, regelmatig Effatha zodat het
kind als het op 3- a 4-jarige leeftijd
er naartoe gebracht wordt niet vol
komen vreemd tegenover het insti
tuut staat.
Bij het jonge kind bestaat een
kans, dat nog enkele gehoorresten
aanwezig zijn. In dit geval krijgt
het onmiddellijk een gehoorappa-
raatje. Als de eigen stem opgevangen
wordt, zal het kind doorgaan met
„praten". De moeilijkheden met het
hanteren van de taal moet niet al
leen by de dove kinderen gezocht
worden, maar ook in de taal zelf.
Zinsverband en het gebruik van ste
reotype uitdrukkingen vormen een
moeilyk te begrijpen onderdeel.
AANKOOP MORSSINGEL 6.
De gemeente Leiden heeft in open
bare veiling aangekocht het woon
huis Morssingel 6.
Nummers uit de oude en nieuwe doos
Het bezit van het perceel is voor
de gemeente van belang, aldus B en
W. in een pre-advies aan de raad.
aangezien het is gelegen in het we-
deropbouwplan „Stationsplein en om
geving" en is begrepen in het plan
tot onteigening van eigendommen aan
de Stationsweg en omgeving, waartoe
de raad besloot op 6 februari 1961. B.
en W. achten de prijs van f33.000,-
voor dit ontruimd en vrij van huur
aan de gemeente te leveren pand
aannemelijk. Zij vragen de raad deze
aankoop door een raadsbesluit te
sanctioneren.
Het Canadese fregat Crescent
dat een bezoek brengt aan Am
sterdam. meert met behulp van
Nederlandse matrozen af aan
het Stenen Hoofd.
Geveilde percelen
Ten overstaan van notaris N. W»
Holtkamp te Leiden.
Woonhuis met afzonderlijke boven
woning en erf Rapenburg 98 98a in
bod: f7.100.koper: C. J. L Cos-
ter te Wassenaar, q.q. voor f7.100.-»
Pakhuis en erf. Vestestraat 122. in
bod: f 1.000 is uit de hand verkocht.
li
