r r r r r „EXODUS": hoofdlijnen van de roman van Uris op het filmdoek Films van deze E week in Leiden j Gero-cassefle Bij elke MODESHOW, RECEPTIE en FEESTELIJKE GELEGENHEID treft U KAPSELS aan van J. P. VAN DER BLOM Ondanks de „vrije vertaling een indrukwekkend resultaat GODFRIED BOMANS: MIJN POPULARITEIT IS EEN MISVERSTAND Mr. H. J. K. Beerninkwaar liet woensdag om gaat P.&C.-LEIDEN BRACHT SHOW IN AVIFAUNA Een SOS-bericht uit Lager Haid Opgericht 1 maart 1860 Zaterdag 24 maart 1962 Tweede blad no. 30612 Franse filmers weidse perspectieven voor de toekomst leken te openen. Helaas, de hooggespannen verwach tingen zijn niet volledig beantwoord. Slechts een hoogst enkele maal komt e? nog een rolprent, waarin men de idealen van het eerste uur herkent, maar voor het overige overheerst toch weer de middelmatigheid in het werk van deze Franse filmers. Louis Felix' „Liefde in het bloed" is bepaald ook geen uitschieter. Het gegeven is te onwaarschijnlijk om te kunnen zeggen, dat het „leven be trapt is". Twee jongedames, die om een huwelijksteleurstelling van een van hen, besluiten van het ene klei ne Franse dorpje naar een ander 1 te trekken om daar een man te vin den. Zoals de titel wel doet vermoe den bruisen de hartstochten hoog op, mede doordat er in dat dorpje een jongeman met haren als leeu- wemanen rondloopt, die om onbe grijpelijke reden de harten van alle vrouwen overwerk laat maken. Dat tenslotte een van de dweepzie- ke jongedames deze amoureuze wil debras temt, laat zich gemakkelijk raden, maar voor we zover zijn moe- Iter. we heel wat wonderlijke liefdes avonturen meemaken, compleet met klauterpartytjes over muren, wild schietende jaloerse echtgenoten en wat er verder allemaal byhoort. Louis Felix heeft deze warmbloedi ge perikelen speels in beeld ge bracht. Illlllll „LOLA" Zij vond het geluk STUDIO „Lola", vertolkt door de actrice Anouk Aimée, is een dan seresje, zoals er zo veel in een grote stad zün. Ze heeft haar belevenissen, maar één belevenis kan zjj niet ver geten: die met Michel, van wie zij een kind heeft. Michel is al sinds zeven jaar uit haar leven verdwe nen, hij was haar eerste, grote liefde. Er zijn veel anderen, die van haar houden, maar Michel is nog altijd in haar gedachten. Tot hij eindelijk terug komt en zich weer met haar en kind verenigt. Een héél simpel verhaal, waarin illusie, droom en droeve realiteit el kaar om beurten afwisselen, maar waarin tenslotte toch de zon van het geluk doorbreekt. Rond het wisselvallige leven van Lola speelt zich dat van anderen af. ieder zoekt op zijn eigen wijze een beetje blijdschap, maar er is ook verdriet en weemoed. Jacques Demy regisseerde deze eerste film van zijn hand, waarvoor hij ook het verhaal schreef. Wat hier gebeurt is niet erg belangrijk, maar het is vooral het gevoelige spel van Anouk Aimée, dat aan het geheel een speciale charme verleent. In ieder geval kan men zich verheugen over het blijgestemde wel wat gefor ceerde slot, ook al heeft de hoofd persoon daar lange jaren op moeten wachten. De liefde, die haar uitein delijk ten deel valt, vergoedt alles wat zij in die tijd heeft moeten door maken. Kermis in de regen" Geprolongeerd LIDO Kees Brussens „Kermis in de regen" blijft nog zeker één week in het grote theater aan de Steenstraat. Vorige week hebben wij reeds ge schreven, dat Kees Brusse met zijn eerste speelfilm knap werk heeft ge leverd. Hij heeft de sfeer van klei ne misdadigers in een klein Bra- brants dorpje uitstekend weten te treffen en zijn typeringen zijn even eens voortreffelijk. Helaas is de Ne derlandse cineast aan het werk ge gaan met een onbeduidend scenario, dat hij met zijn vrouw, Mieke Ver- straete heeft vervaardigd van de de tectiveroman van Joop van den Broek. De bezwaren, die tegen de film zijn aan te voeren, vallen al len terug op dit scenario. Derhalve zien wy met spanning het moment tegemoet, dat Kees Brusse die met deze rolprent heeft bewezen het filmvak te verstaan zich zal gaan bezighouden met- een belangrijker en dus beter gegeven. Advertentie .99 De Amerikaanse Kitty Fremont in gesprek met de Britse com mandant van Cyprus. TRIANON Vanzelfsprekend heeft de filmindustrie niet lang gewacht met een „vrije vertaling" van „Exodus", de monumentale roman van Leon Uris over dat indrukwekkende feit uit de jongste wereldgeschiedenis: de terugkeer van de Joden naar Palestina. Bestsellers hebben immers een grote aantrekkingskracht op filmproducenten. Toch spraken we met opzet over een vrije vertaling, want de film-als-uitdrukkingsmiddel heeft haar eigen idioom. Wie het boek gelezen heeft, doet eigenlijk verstandig het origineel te vergeten zodra hij in de bioscoopzaal plaatsneemt. De filmindustrie analyseert een werk als van Uris in zijn elementen, neemt over wat haar geschikt lijkt en schept dan iets nieuws met een eigen karakter. De filmmaker kan nu eenmaal niets anders, omdat zijn „taal" een andere is dan die van de auteur. Maar bij alle verschil is het resul taat niet minder imposant. Deze film van niemand minder dan Otto Preminger boeit van het begin tot het einde. Levendig beeld van stuk recente geschiedenis Het gedecimeerde overblijfsel der Europese Joden verkeerde na de tweede wereldoorlog in een hachelij ke positie. Toen het, na de vreselijke slachting door de nazi's, eenmaal uit zijn verdoving ontwaakte, herinnerde het zich het bestaan van het oude vaderland Palestina. Daar hadden de Zionisten sinds het begin van deze eeuw Joodse nederzettingen gesticht en tot bloei gebracht. Maar het aan tal kolonisten was klein. Wat de Zio nistische „vissers" (Jeremia 16) niet hadden weten te bereiken, daarin slaagden de antisemitische „jagers": na '45 groeide onder de Joden een onstuitbare drang tot massale emi gratie naar „het land". Hiertegen verzette zich Engeland, omdat het als mandaatmogendheid rekening wilde houden met de wensen van Arabi sche zijde. Clandestiene pogingen om Palestina te bereiken eindigden dan ook veelal in de concentratie)kam- ien op Cyprus. Met één ding hadden de Britten echter niet gerekend: de veranderde mentaliteit van de kan didaat-emigranten, wier passiviteit Advertentie Zoekt U een van f40.— of f400.—. v. d. WATER, Haarl.straat 207 heeft het. De Gero.specialist. had plaatsgemaakt voor een strijd lustige energie. De ontsnapping van het schip „Exodus" uit Cyprus (met behulp van Joden uit Palestina) ves tigde de aandacht van de gehele we reld op de mensonterende toestan den, waarin de vluchtelingen in de kampen moesten leven. De aangrijpende episode met de „Exodus" en vooral de gedurfde wij ze, waarop de Britten bij de voorbe reiding om de tuin werden geleid vormt vanzelfsprekend een der hoog tepunten uit deze film, die vervol gens uitvoerig schildert, hoe verbit terd de partijen in Palestina tegen over elkaar stonden. Niet minder spannend is de geslaagde poging van Ari Ben Cannaan om zijn oom Avida te bevrijden uit het fort, waar hij met vele anderen gevangen zit. En op bewogen wijze is de vreugde van de Joden in beeld gebracht, wanneer eindelijk de Verenigde Naties beslui ten tot opheffing van het mandaat en de deling van het land. Zoals gezegd: wie gaat vergelijken met het boek van Uris. mist passages, die bij het lezen indruk hebben ge maakt. Maar wat wil men? De film, die toch al drie uur duurt, moest uiteraard tot het uitbeelden van de hoofdzaken beperkt blijven. Maar die zijn dan ook op levendige „wijze in prachtige kleuren op het filmdoek gebracht. Al bij al een werk, dat zeker de aandacht zal trekken! Liefde in het bloed Amoureuze avonturen CASINO Het is nog maar en kele jaren geleden, dat de veelbe sproken „nouvelle vague" als een schijnbaar onstuitbare filmische vloedgolf kwam opzetten, vol jeug dig enthousiasme, jong talent en frisse ideeën. Enkele overrompelen de filmprodukten plaatsten deze Franse stroming meteen midden in het milde licht van de publieke be langstelling. Breken met de vastge roeste begrippen, die het filmwerk bederven het leven op heterdaad betrappen het zyn twee van Iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim urnml Via Mala Tankcommando's Verfilming van bestseller slagzinnen, waarmede de jonge landschap zweeft. LUXOR Via Mala (in het Ne derlands: „slechte weg") is de ver filming van het gelijknamige boek van John Knittel. dat een dozijn jaren geleden een betseller werd. Het is een nogal „damesbladachtig" ver haal over een aan de drank ver slaafde vader, die zijn gezin in de meest ellendige omstandigheden brengt. De houtzagerij verloopt, en dat er af en toe een schamel maal op tafel komt is te danken aan de ijverige zoon en twee voorbeeldige dochters. Wanneer de vader na in de gevangenis te hebben gezeten, weer eens dronken thuis komt en zich aan zijn eigen dochter tracht te vergrijpen, besluit het gezin hem te vermoorden. De film valt in twee delen uiteen. Het eerste gedeelte, dat handelt over de zuipende, niets ontziende vader i (een uitstekende rol van Gert Frö- be) telt vele boeiende momenten. Langzaam wordt naar de climax, de vadermoord toe gewerkt. Ligt de va der echter eenmaal aan de voet van een berg, dan is de spanning weg. Vermoeiend door lange dialogen sleept de film zich naar het einde, en is het een verademing wanneer de camera over het woest Zwitserse Zwak verhaal REX De strijd in Italië gedu rende de jongste wereldoorlog is een buitengwoon rauwe zaak geweest. De Duitsers trokken, nog fel van zich afbijtend, terug naar de „Heimat" en de geallieerden brachten daar hun gemeenschappelijke vijand nederlaag op nederlaag toe, Hij is populair, Godfried Bomans. Als u z'n boeken hebt gelezen, hem op de T.V. hebt gezien in 'Hou je aan je woord', op de radio hebt ge hoord. dan zult u begrijpen waarom. Maar wat zegt Bomans zélf van zijn populari teit? In Libelle van de komen de week vindt u een interes sant en uitgebreid vraagge sprek, waarin u kunt lezen, wat er zich werkelijk afspeelt onder die bos weerbarstige haren van Nederlands meest gelezen schrijver. In het nieu we nummer van Libelle leest u bovendien: 'Koningin Fabiola is niet jaloers op Paola', 'T.V. en uw woonkamer' en 'Dit maakt onze confectie voor u'. Al met al wéér zo'n Libelle vol nieuws en gezelligheid. Als u het niet wilt missen, abon neer u dan per briefkaart by Libelle, Nassaupl. 3, Haarlem. CHU en de verkiezingen „Eén stem meer of minder kan een zetel schelen" „Het is alleszins begrijpelijk, dat de gemeenteraadsverkiezingen en die voor de Tweede Kamer bij de kiezers een grotere populariteit genieten, dan de a.s. verkiezing voor leden van de Prov. Staten. Het werk van een ge meenteraad wordt door hen immers van zeer naby gadegeslagen en via de persverslagen kan men vrywel dagelijks volgen wat in de Staten Generaal besproken wordt. Daar over het belangrijke en veelomvattende werk van Prov. Staten niet zo veel wordt gepubliceerd, is dit werk niet zo in het ooglopend en weten maar al te veel kiezers niet waar het by de a.s. verkie zingen omgaat", aldus de voorzitter van de C.H.U., mr. H. J. K. Beernink, lid van de Tweede Kamer, ter inleiding van zijn rede, welke hij gisteravond in het wijkgebouw „Levendaal" uitsprak voor de afdeling Leiden van de C.H.U. Mr. Beernink, die uitvoerig sprak waarover het bij de komende verkie zingen gaat, wees er o.m. op, dat de leden van de Prov. Staten de leden van de Eerste Kamer kiezen. Hierbij kan één zetel meer of minder in de Staten van beslissende betekenis zijn t.a.v. één zetel meer of minder in de Eerste Kamer. Bij de a.s. Staten verkiezing treedt deze betekenis nog meer op de voorgrond dan in het ver leden aangezien het aantal staten leden voor Zuid-Holland van 82 op 83 wordt gebracht. Was dit in 1958 reeds het geval geweest en had de CHU deze zetel bezet, dan had er De Amerikanen slagen er nog 1«n CH-afgevaardigde meer in de - Vovcid T< nnirx' nd7dton steeds in de markt met een stroom films, die deze strijd als onderwerp hebben, te overspoelen. Weinige kun nen echter de bioscoopbezoeker een juist beeld van de oorlog in Italië geven. De film „Tank Commando's" slaagt daar ook niet in. Het is een zwak verhaaltje geworden. De ma ker ging uit van het gegeven: de Duitsers zijn fout en (byna) alle Amerikanen zijn goed. Elke Duitser die in „Tank Commando's" te zien is, toont dan ook een gemeen trekje en elke Amerikaan wordt voorgesteld als een rondborstige boerenjongen. De man die een uitzondering op dit laat ste type maakt, vindt een smadelijke dood. Voor de liefhebbers wordt aan het eind van de film een stevig stukje vuurwerk weggegeven, dat hen dreunend het sentimentele ver haal zal doen vergeten. Eerste Kamer gezeten Nadat spreker had uiteengezet, dat de leden van de Prov. Staten uit hun midden zes gedeputeerde kiezen, welk College enkele malen per week bijeenkomt en aan tal van gemeen tezaken, zoals b.v. een gemeentebe groting en uitbreidingsplannen, al dan niet zijn fiat geeft, wees hij op de vele belangrijke taken, welke tot het werkterrein van G.S. behoren. Het is van groot belang, dat de in vloed van de CHU ook gezien wordt in het provinciaal beleid. Een stem, a.s. woensdag uitgebracht op lijst 5, kan daartoe mede bijdragen. Politieke thermometer Vervolgens wees mr. Beernink er op, dat de verkiezingen van a.s. woensdag door velen ook gezien wor- lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll! Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Steenstraat 57 Leiden Telefoon 21721 Officiële publikatie VERKIEZING LEDEN PROV. STATEN De Burgemeester van Leiden brengt ter openbare kennis, dat op woensdag 28 maart 1962, van des morgens acht uur tot des namiddags zeven uur, de «temming ter verkiezing van de leden van de Provinciale Staten zal plaats nebben. De kiezer wordt In herinnering ge bracht de verplichting, bedoeld in art. 19 der kieswet. Hij, die volgens het Wezersregister bevoegd is tot de keuze foede te werken, is verplicht zich bin nen de voor de stemming bepaalde tijd «an te melden bij het stembureau van bet voor hem aangewezen stemdistrlct. Voorts wordt gewezen op het be paalde in art. 128 van het Wetboek van Strafrecht. Hij. die opzettelilk zich voor een ander uitgevende aan een krachtens wettelijk voorschrift uitge schreven verkiezing deelneemt, wordt straft met gevangenisstraf van ten -oeste een jaar. LEIDEN, 24 maart 1961. De Burgemeester van Leiden. F. H. VAN KINSCHOT. SLUITING GEMEENTELIJKE BUREAUS Burgemeester en Wethouders van Leiden brengen ter openbare kennis, bat. met uitzondering van de afde ling bevolking c.a., de gemeentesecre tarie. zomede het kantoor van de ge meente-ontvanger op 28 maart a.s., in verband met de verkiezingen voor de Provinciale Staten, voor het publiek tullen zijn gesloten. den als een politieke thermometer t.a.v. de waardering, welke men al dan niet heeft voor het beleid van het kabinet-De Quay. Onze Unie, al dus spreker, heeft grote waardering voor het huidige kabinet, dat na een aarzelend begin erin geslaagd is een positief welvaartsbeleid te voeren. Een waardering, aldus mr. Beer nink, welke evenwel nog niet wil zeg gen, dat de CHU op bepaalde punten veel kritiek heeft (woningbouw en ambtenarensalarissen), doch wel, dat zy instemt met het regeringsbeleid, dat gericht is op een verhoging van het algemene welvaartspeil. Tenslot te ging de Unie-voorzitter in op het geen door het kabineit-De Quay in vele sectoren was bereikt en op het geen helaas nog onvervuld moest blijven. Spreker eindigde met nog maals te wijzen op het grote belang van de a.s. verkiezingen en wekte de aanwezigen op de beginselen en doel stellingen van de CHU in de komende dagen sterk te propageren. „Een stem meer of minder kan een zetel sche len". rMTlLrB>*]v|%r 10 vinger syst. J*- ™- ■- .M_Jl w blind rhythm. 4 talen (130 letter. grepen p. minuut) Kon. Erk. PITMANSCHOOL Plantsoen 65 Telefoon 26558 Met goede smaak valt veel te combineren (Van een bijzondere medewerkster) Zo langzamerhand begint er iets te dagen in de mode van de heren kleding. Men ziet meer kleur, vooral voor sportkledingmeer lijn en lichtere stoffen. Eet is geen geheim meer dat synthetische garens ge combineerd met wol, een soepel weefsel geven, dat zeer geschikt is voor zomerkleding. Deze mode was gisteravond te zien in de „Moderato" die Peek en Clop- penburg gisteravond, ditmaal niet in eigen huis, doch in Avifauna te Al phen aan den Rijn hield. Voor deze show bestond zeer grote belangstel ling. Naast de herenkleding bracht men in samenwerking met Modehuis de Groot, ook damesmode. Enige man nequins en leden van het personeel van P en C. brachten dit op de be kende charmante wijze. De nieuwe herenkostuums geven een slankmakend effect, zij vallen glad over de borst en vallen wat lan ger over de heup. De pijpen blijven nauw en zonder omslag. De kleuren zijn overwegen bruin,, soms genuan ceerd met brons, maar ook grijs en marine. De dessins zijn overwegend klein, zoals visgraatjes en krijtstre pen. Voor de man. die er van houdt 1 perfect gekleed te gaan. is het maat- I kostuum de aangewezen weg. Heel j I apart was een grijs kostuum met 3 1 schuin geplaatste zakken en voor zien van een lang split aan de ach terkant. Iets nieuws zijn de auto- splitten, die van rechts naar links zijn aangebracht. Er waren mooie licht gewicht kostuums in een tweedeffect en Prince de Gallesruit. Regenjassen, een onmisbaar kle dingstuk in ons klimaat, zagen wij in de meest denkbare materialen. Poplin, gabardine, nylon en po lyester. Deze laatste kwaliteit heeft het voordeel waterafstotend en ge makkelijk wasbaar te zijn. De mo dellen zijn kort en vaak voorzien van een gebreide of nylonkraag. Ook hier veel bruin. Voor een officiële gelegenheid bracht men een smoking en een rokkostuum. Ook de accessoi res. zoals dassen, overhemden, hoe den en in harmonische kleuren ge kozen vesten lieten zien, dat men met combineren goed gekleed kan gaan. De getoonde damesmantels waren vervaardigd uit linnen, shetlandwol of poplin. De modellen zijn recht vallend met vaak een laag op de heup aangebracht stiksel. Men zag zowel 3/4 als lange mantels. Bijzon der flatteus was een witte wollen Shetland jas met rode lederen zak ken. Een heel mooie combinatie een gifgroene mantel waaronder een ma rine jurkje werd gebracht. De vlotte regenmantels waren van poplin of nylon. Sportieve jacks, soms in een contrasterende kleur tegengevoerd, toonde men op panta lons van linnen of Helanca. Ook voor de Jeugd was er veel va riatie. Regenjassen, jacks en leuke kleurige sporthemden waren er te kust en te keur. Een prettig nieuwtje voor de moeders is, dat de gelief koosde spijkerbroek nu is vermengd met terlenka, zodat het model er beter in blijft. De japonnen, en pakjes van kam- garen, linnen en jersey van de fir ma de Groot, waarover wy reeds eerder schreven vonden wy weer zeer geslaagd. Het schoeisel, dat werd gedragen was afkomstig van de fa. Hollants. Voor geklede doeleinden is de hoge hak nog steeds favoriet. Voor te wandelen de diabolohak en voor de jeugd de twlstschoen. Zeer apart wa ren de met hand gevlochten witte schoenen. De kapsels van de mannequins wa ren verzorgd door J. P. v. d. Blom. Men zag zowel flatteuze bolvormige kapsels, als modellen waar het haar glad om het hoofd was verwerkt, met enkele uitspringende lokken. Ook het twistkapsel voor de teenagers ontbrak niet. De mooie byouterieën waren eveneens van dit huis afkom stig. Meer dan eens komen er S.O.S.- berichten uit Lager Haid. Slechts zelden leg ik u die voor, omdat het vaak mogelyk is met het geld dat in de kersttyd binnenkomt, veel pro blemen op te lossen en omdat ook niet elke aanvraag op hulp aan spraak kan maken. Maar nu kwam er vanmorgen dan zo'n bericht: het is afkomstig van een vluchtelinge uit Polen. Zij is ruim zeventig jaar. zy woont in een miserabel barakje; donker en klein met nauwelyks het allernodigste. Toen ik haar voor het eerst ont moette, nu ruim drie jaar geleden, en haar de stereotype vraag stelde: „Wat wenst u uit Holland?", kwam het totaal onverwachte en ook ner gens ooit ontvangen antwoord „Niets voor my zelf, alleen een kerk uit Holland". Zij was dus de initia- tief-neemster, die leidde tot een eer ste begin om geld voor die Evangeli sche kerk in te zamelen, zoals ook zij het eerst bericht stuurde, toen de noodkerk was afgebrand. „Ik huil nooit", zo schreef ze toen, „maar op dat ogenblik heb ik het uitgesnikt". Nee, Johanna Ohlsen huilt niet gauw en vraagt nooit om persooniyke hulp. Die geeft ze lie ver. Ze werkt namelyk dag en nacht: om vyf uur staat ze op. Zingt dan haar uitgebreide ochtendliturgie en begint aan haar tuin. Ze kweeki groenten en vooral bloemen: die ver koopt ze op de markt van Linz om i wat geld by te verdienen. Het is nu eenmaal onmogelyk ook als je leeft in een barak om van f. 45 in de maand je te voeden, je huur en stroom te betalen. En je kerkelyke bydrage. Die geeft ze trouw. Maar ze geeft meer: de helft van de op brengst van haar produkten gaat naar de kerk. En van de zomer, toen ze goede zaken had gedaan op de markt, kwam ze met enorme tassen abrikozen aanzetten; voor „enze" studenten, daarmee bedoelde ze de groep studenten uit Holland en En geland. die hielpen om haar gelief de kerk te bouwen. En als ze even tijd heeft, gaat ze het bos in; mees tal met een grote kruiwagen, waarin ze haar kleinkinderen voortduwt. Dan sprokkelt ze ook hout om de kerk mee te verwarmen. Johanna Ohlsen geeft geen per soonlijke wensen te kennen. Zelfs niet, als ze geen dek heeft. Maar toen we dat ontdekten ei er een de ken uit Holland kwam. kon ze maar niet uit over Gods goedheid, die haar zo te hulp was gekomen. Steeds weer koopt ze een z.g. „Baustein" om haar kerk mee te helpen bouwen; die kost haar pre cies een derde van haar inkomen van f.45 pe- maand. ,3id en werk", zou men oo«c als devies van haar le ven kunnen geven. Want elke avond om negen uur mijn barak grenst aan de hare hoort men haar op nieuw psalmen zingen inderdaad psalmen in de nacht. Maar nu vanmorgen kwam er een S.O.S.-brief van haar. Haar barak acht jaar geleden op beschuldiging op zijn vrouw en drie kinderen ter dood was veroordeeld, is gisteren in Chicago op de elektrische stoel in brand ge stoken. Hij onderhield betrekkingen met een andere vrouw. Het Kongolese parlement ls gis teren begonnen met de behandeling van het wetsvoorstel om het aantal provincies in Kongo van zes tot twin tig te verhogen. Katanga zal volgens dit plan worden verdeeld in drie af zonderlijke provincies. Het voorstel stamt van de vorig jaar april gehou den conferentie in Coqullhatstad. waar men tot de conclusie kwam dat het nodig was, kleinere bestuurseen- heden te vormen op basis van de stammenlndellng. Van nationalistische Illllllveel VerMt teBen deze moet tegen de grond. Het Alters- heim wil haar niet opnemen, omdat ze nog werken kan. Er is nu voor de som van f. 4.000 gulden een klem huisje te krygen. By haar kinde ren is geen plaats, maar die zyn wel bereid om dit geld terug te betalen door maandelykse afbetalingen en zij wil dat ook zelf proberen, zolang ze werken kan. Elke andere vluch teling zou ik dit weigeren, maar haar komt het toe als geen ander. En het is zo. dat dan meteen het geld, dat zy zeker terug zal storten ten goede komt aan haar geliefde kerkje, zoals haar arbeid daar, wan neer ze eindelijk een plekje op deze wereld heeft, wat van haar is, ook de kerk ten goede zal komen. Ik weet, dat er veel tegenwerpingen kunnen komen. Maar Johanna Ohl sen doet een beroep, omdat ze ver wacht, dat haar broeders en zusters die in goeden doen zyn, het leven vanzelfsprekend zullen vinden om een offer en is het voor ons wel een offer? te brengen, als zy dat vindt. En het wordt hoog tijd, dat zy na zeventien jaar barakken le ven in deze ïydenstijd uit haar ty- den van lyden verlost wordt. Vierdui zend gulden is vier maal duizend; veertig maal honderd, maar ook vier honderd maal tien gulden. Dat is te doen, vooral als het gaat als za terdag j.l. toen ik anoniem van iemand die zeker niet ryk is, een bankbiljet van f. 25 p2r post ontving. Voor alles onze hartelyke dank. Dr. E. A. Franken-Duparc. Lammenschansweg 133, Leiden. Giro 285812.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 3