Onze kamerplanten
HOLLYWOOD MAAKTE
C (ZOWEL FINANCIEEL ALS ARTISTIEK)
MALAISEJAAR DOOR
f DE VIER RUITERS VAN DE APOCALYPSE
Doe-het-zelf-cursus
Randstoringen bij
besprekingen van formaat
Koim er achter
Bondgenootschap met de
ergste vijand: televisie
Zaterdag 20 januari 1962 Pagina 2
Wie regelmatig naar de weerbe
richten kijkt of luistert, komt al
gauw tot de ontdekking, dat rand
gebieden kennelijk zeer grote in
vloed uitoefenen op de weersom
standigheden in het aangrenzende
gebied. Soms zelfs zó sterk, dat een
aanvankelijk vriendelij k-schijnende
hemel een miezerige dag of nog er
ger oplevert.
Hoe eigenaardig het ook moge
lijken: de fotografie heeft in dat
opzicht enige trekken van overeen
komst met de meteorologie. Een
storend randgebied bij een foto kan
de beeldoppervlakte zo ongunstig
beinvloeden dat een ogenschijnlijk
leuke opname ook daar degradeert
tot een „miezertje".
Nu hoeft dat randgebied bij een
afdruk of vergroting niet alleen de
rand van het fotopapier zelf te
zijn. Het kan ook gevormd wor
den door de passe-partout of lij st
om de foto of door het albumblad,
waarop de foto is geplakt.
Maar laten we eerst het meest
voor de hand liggende nemen: het
randje van de foto-zelf. Nog niet
zo heel veel jaren geleden leverde
vrijwel iedere fotohandel afdruk-
werk af in de geijkte uitvoering
met kartelrand. Er bestonden zelfs
soorten van kartelranden: grove en
fijne, met afwisselend sterke en
minder brutale onregelmatigheden
in de omzoming. De grilligheid van
al die tandjes scheen echter een
fascinerende invloed op vele ama
teurs te hebben. Menig vakman,
die in het hoogseizoen voor het
afsnijden van al die duizenden
kiekjes een extra snijmachientje
va-n ander kartel-kaliber als hulp
stuk liet aanrukken, kwam tot een
minder prettige verrassing.
Sommige vaste klanten keken by
de aflevering van hun glimmend-
witte of chamoiskleurige kiekjes
nogal zuinig en verzuchtten: „Je
kunt wel zien dat het deze week
heel erg druk is geweest.
De afdrukken zyn beslist een
stuk minder!"
By navraag, waarom ze dit von
den. bleek al ras dat er de vorige
malen „een veel gezelliger randje"
aan de foto's zat! Werd het kiekje
nu even onder het kartelmes van
de oude vertrouwde machine gescho
ven en van het bekende patroon
voorzin, dan brak het zonnetje
op de gezichten weer door met een:
„Hè ja, nou zyn ze weer goed."
Denk vooral niet, dat dit een
grapje is. Men beoordeelde de foto's
werkelyk mede naar het toen zo
geliefde kartelrandje.
Die hakketak-snysels zyn nu
gelukkig zo goed als verdwenen.
Het hoeft geen betoog, dat ze met
kwaliteitsverhoging van de foto-zelf
niets uitstaande hadden. Zo'n wis
pelturig boordje maakt de foto on
rustig en leidt de aandacht van de
voorstelling af.
Wanneer de kwaliteit van de op
name zó slecht ls, dat het kartel
randje redding zou moeten bren
gen, kunnen we beter van kartel
grafie dan van fotografie spreken!
Mocht u nu nog :ci uw eigen
gemaakte afdrukken voorzien van
zo'n „uitgevreten" randje, neem
dan eens een paar goede opnamen.
Snijd die recht en glad af. Verge-
ïyk ze daarna eens met zo'n exem
plaar vol storingen in het randge
bied.
U zult kunnen constateren dat uw
gladgerande afdruk een bestendi
ger en rustiger type is, waarvan
het beeld duidelyker spreekt, om
dat de rand niet meer schreeuwt.
Hoe breed moet de rand van een
foto zyn?
Omdat de meeste foto's de gul
den middenweg houden tussen hoe
u ze in geen geval verlangt en
hoe u ze dolgraag zou hebben, ne
men we ook by de rand de gulden
middenweg van niet breed en niet
te smal. Niet te smal is breder dan
één millimeter en niet breed is
minder dan driekwart centimeter.
Fyne fotootjes, fijne randjes.-
By grotere formaten van prima
opnamen laten we de rand zelfs
helemaal weg. En menig zelfwerker
is er al toe overgegaan ook zyn
kleinere foto's helemaal zonder rand
af te drukken, zodat dit in geen
geval meer een ongewild contrast
met het albumpapier of opzetkar
ton kan maken.
Over de verdere keuze van rand,
ljjst of opzetpapier spreken we een
volgende keer.
Het mag er op lijken, maar
in werkelijkheid is de trainer
het bekende Deense racepaard
„Ca Va Richmond" aan het
verzorgen.
1. snor linker man,
2. viool links onder andere vorm,
3. één snaar minder,
4. broekspijp linker man,
5. krullen aan lamp,
6. rand hoed groter,
7. hoed rechter man,
8. manchetknoop rechter man ont
breekt.
Primula obconica is nog steeds
een gewilde kamerplant, zy het
dat sommige mensen er een
beetje huiverig voor zyn en dik-
wyis ook wel terecht: ze kan
namelyk een hinderlyke uitslag
veroorzaken. Als men een gevoe
lige huid heeft, is het beter de
plant door een van de huisge
noten te laten verzorgen of he
lemaal niet te kweken.
Er zyn allerlei kleuren, aan-
vankeiyk kende men alleen de
lila-roze tinten, doch tegenwoor
dig komt ook .blauw, rood en
wit voor. Heel mooie kleuren en
inderdaad: het zyn dankbare
kamerplanten, vooral als men ze
niet te warm plaatst. In de nor
maal verwarmde kamer is voor
hen eigpnlyk al een beetje te
veel van het goede; ze voldoen
veel beter in een zeer matig
verwarmde kamer. Houdt u daar
dus rekening meer.
De bloemist heeft wel voor
goede potgrond gezorgd, doch
als de plant steeds moet voort
gaan met het vormen van nieu-
ive bloemknoppen, zal er toch
ook iets van uw kant tegenover
moeten staan en moet men ze
wekeiyks een weinig bemesten.
De bekende kamerplantenkunst-
mest kan men daarom gebrui
ken. Primula obconica kan ta-
meiyk veel water hebben; de
potgrond dient men dus nor
maal vochtig te houden en in
de matig warme kamer moet
men vooral met lauw water gie
ten. Het water zo uit de kraan
is veel te koud voor haar; doe
er dus maar een scheut warm
water doorheen. Laat het water
niet te lang op het bloemscho-
teltje staan. Trouwens de mees
te planten houden er niet van
met de voet in het sterk afkoe
lende water te staan; dan is het
beter op de potgrond water te
geven.
In deze tyd van het jaar kan
de plant wel de volle zon hebben
en heeft ze die zelfs beslist no
dig. Na half maart moet men
ze een beetje beschermn. De
bloemen kunnen over het alge
meen wel tegen de zon, doch
de groene bladeren krygen gele
randen indien ze last van de
felle, zon heeft. Overhouden van
deze primula is heel goed mo-
Primula obconica.
gelyk. Als ze geheel is uitge
bloeid. kan men haar uit de
pot nemen, wat van de oude
grond verwy deren en kan ze op
nieuw opgepot worden in verse
bloemistengrond.
G. Kromdyk.
Wanneer de bejaarde man in een
fel politiek debat met zyn in Duits
land geschoolde kleinzoon zich te
veel opwindt en aan een hartaan
val overiydt, staat het de beide
families vry naar hun respectie-
veiyke landen terug te keren. Dan
breekt de oorlog uit. De leden van
de Duitse familie klimmen hoog op
de naziladder, terwyi in de Fran
se familie enkelen hun krachten
geven aan het ondergrondse werk.
De voorspelling van de oude boer
komt uit: de vier alles vernietigen
de ruiters uit de Apocalypse doen
opnieuw hun verschrikkeiyke ar
beid.
Internationaal
Deze door de „oude rot" Vincen-
te Minnelli in kleuren en voor
breed doek opgenomen film heeft
een internationale rolbezetting met
de Amerikanen Glenn Ford, Lee J.
Cobb, Paul Henreid, de Zweedse
Ingrid Thulin, de Duitser Karl-
heiz Böhm, Charles Boyer en
Yvette Mimleux uit Frankrijk en
de uit Hongarye naar Amerika ge
komen Paul Lukas. Hetzelfde cos-
mopolitische beeld wordt opgeroe
pen door de achtergronden, waar
tegen het filmverhaal zich afspeelt
en die variëren van de Argentynse
pampa's tot Parys, van het Franse
platteland tot de Europese hoofd
steden.
Reële beelden
Gedurende de opnamen waren er
meer dan 15.000 medespelenden ge
ëngageerd. Grote menigten ver
leenden kleur aan scènes als die
van een Argentynse fiesta, maak
ten de beelden in de concentratie
kamp van de nazi's nog indruk
wekkender en zorgden voor veel
realiteit by de studentenrelletjes
van de „rlve-gauche" en het ge
drag in de Metro. Ruim 3500 Duitse
soldaten lieten hun laarzen weer
dreunen op de Champs Elysées. nog
eens 1500 werden gebruikt voor
scènes op het Place de L'Opera en
Place de la Concorde. Voor de eva
cuatie van Parys maakte Minnelli
gebruik van vier cinemascopecame-
ra's en in totaal 3600 inwoners, vol
wassenen en kinderen. En een flink
aantal huisdieren. Minnelli en een
ploeg van vijftig mensen besteed
den niet minder dan tien weken
aan voorbereiding en filming van
één scène, die van de verschyning
van de „Vier ruiters uit de Apoca
lypse in een lugubere en razende
galop door de oorlogswolken, die de
lucht bedekken.
Enkele "beelden uit de
door regisseur Vincente
Minnelli in opdracht van
Metro Goldwyn Mayer ver
vaardigde film ,JJe vier
ruiters van de Apoca
lypse".
Op de bovenste foto zien
we Lee J. Cobb als de
grijze welgestelde Argen
tijnse boer Madariaga in
gesprek met zijn onaf
scheidelijke kleinzoon Ju
lio (Glenn Ford). Terwijl
zij praten, staren zij in het
open haardvuur, waarin de
afbeeldingen van de „Vier
ruiters van de Apocalypse"
Overwinning, Oorlog,
Pestelentie en Dood
glinsteren in hun glan
zende schoonheid. Een
beeld uit het begin van de
film, toen alles nog vredig
was in de familie van de
boer.
Daaronder een scène uit
een meer bewogen ge
deelte van de film. De oor
log woedt in volle hevig
heid. Julio staat in Parijse
uitgaanskringen en bij de
Duitsers bekend als een
nutteloze bon-vivant, een
slappeling, die ondanks de
slechte omstandigheden
zoveel mogelijk geniet van
het leven. Niemand weet
iets van zijn ondergronds
werk. Niemand weet, welk
een belangrijke functie hij
vervult in de illegaliteit.
Ook de vrouw van een ver
zetsstrijder niet. Zij (de
Zweedse Ingrid Thulin)
verafschuwt de ogen
schijnlijke ledigheid van
Julio's bestaan, maar voelt
zich sterk aangetrokken
tot zijn persoon. De gevoe
lens, die zij vooi elkaar
voelen krijgen echter geen
kans tot volle rijpheid te
komen. Voor het zover is,
beseft zij haar taak en
keert terug naar haar man
om hem bij te staan in zijn
gevaarlijke arbeid.
Op de onderste foto de
Frangaise Yvette Mimieux,
die de rol speelt van Ju
lio's zusje Chi Chi, een
meisje, dat zich spoedig
aansluit bij de illegaliteit,
maar moet bemerken, dat
de bescherming van haar
Duitse familieleden uitein
delijk niet bestand is
tegen de meedogenloos
heid van de bezetter. Zij
moet haar moed met de
dood bekopen.
Paniek
Het afgelopen jaar was een
malaisejaar voor de Ameri
kaanse filmindustrie, zowel fi
nancieel als artistiek.
Twee films, beide nog niet
voltooid, hebben Hollywoods
grootste filmmaatschappijen
Metro Goldwyn Mayer en
20Th Century Fox reeds
handenvol geld gekost.
M.G.M. is nog altijd bezig
met de verfilming van „Muite
rij op de Bounty", die tot nu
toe al 20 miljoen dollar heeft
gekost. En men heeft nog een
jaar opnamen voor de boeg.
De moeilijkheden van 20Th
Century Fox met „Cleopatra"
zijn bekend, vooral de dubbele
longontsteking, die de titelrol-
vertolkster Elizabeth Taylor in
Londen opliep. Alle reeds ge
maakte scenes en gebouwde
decors waren waardeloos. In
Rome werd opnieuw begonnen.
In Hollywood wordt luid
keels geschreeuwd: „Minder
maar betere films". Inderdaad
werden er aanzienlijk minder
films gemaakt, maar of ze beter
In 1961 kwamen er slechts 250
films in circulatie, die waard zyn
voor de overweging er een „Oscar"
aan toe te kennen. Daarvan zyn
er nog 50 films van buitenlandse
oorsprong (niet te verwarren met
in het buitenland gemaakte Ame
rikaanse films). In Hollywood wer
den er in 1961 in totaal 387 films
geproduceerd, het jaar daarvoor
nog 622!
Al deze moeilykheden hebben ge
leid tot een soort paniek. Elk mid
del werd aangegrepen om het bios
cooppubliek weer te trekken. Men
gebruikte een overmaat aan „seks"
om de mensen van hun televisie
toestellen weg te rukken, maar
zelfs de pikantste en sensasioneelste
produkten hebben het gety niet
kunnen keren. De bioscoopkassa's
bleven slecht gevuld. Daarnaast
bleven vakbonden en artiesten age
ren tegen de toenemende gewoon
te films in het buitenland te ma
ken (goedkoper en fiscaal gunsti
ger). Onafhankeiyke filmmaat-
schappyen, waarby beroemde ster
ren hun eigen directeuren werden,
rezen als paddestoelen uit de grond
en degradeerden de eens zo mach
tige studio's tot filmdistributeurs.
Maar er is een kentering geko
men in het denken der filmma
kers. Zy zoeken langzamerhand
steeds meer aansluiting by het
eenogige monster, dat zy als hun
grote concurrent zien, de televisie.
Zy gaan het als bondgenoot ge
bruiken om het verloren terrein
te veroveren. Populaire tv-filmse-
ries werden gemaakt en de studio's
openen hun deuren voor onafhan
keiyke producenten van televisie
films. Warner Brothers heeft zelfs
met succes de produktie van tele
visieshows op zich genomen.
Doorg,
aan
Maar dit byprodukt kan het
hoofdartikel niet verdryven. De
film biyft nummer één. M.GM.
heeft niet alle troeven op de ene
kaart-..Muitery op de Bounty" ge
zet. Nog niet zo lang geleden heeft
de filmwereld de première meege
maakt van het kolossale massapro-
dukt „Koning der Koningen".
Daarop is gevolgd een andere be
langwekkende première n.L de eer
ste vertoning van de filmversie van
Vincente Blasco Ibanez' boek „The
four horsemen of the Apocalypse"
(De vier ruiters van de Apocalyp
se'). Ibanez heeft de vier ruiters,
die de apostel Johannes noemt in
zijn Openbaringen Overwinning,
Oorlog, Pestilentie en Dood ge
bruikt als motief voor zijn verhaal,
dat zich dan wel in de eerste we
reldoorlof afspeelt, maar verder
tydloos is.
Derhalve hebben Robert Ar drey
en John Gay by de samenstelling
van het scenario van de film de
geschiedenis gemakkeiyk kunnen
verplaatsen naar de tweede we
reldoorlog. Het is de historie van
twee nauw met elkaar verbonden
families, die door de wereldbrand
fel tegenover elkaar komen te
staan. Twee dochters van een ryke
Argentynse boer zyn getrouwd met
een Duitser en een Fransman.
