TANGANJIKA (onder Nyerere)
swordt zaterdag onafhankelijk
f
THE MAN'S FILTER
Australiërs zaterdag
a.s. naar de stembus
fi T%».v- v«r -
I „Vader des vaderlandsis in
aanzien bij het gehele volk
Engelse opperbestuur draagt
gezag zonder reserve over
ZWARE TAAK
Opinie-instituut voorspelde
opnieuw liberale overwinning
dat is andere
T|l^ koek!
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 7 december 1961
Derde blad no. 30523
Herziening eindexamen
Gymnasium en HBS
De minister van O.KW. deelt mee,
flat op grond van ontvangen adviezen
e$toiet spoed een herziening van de eind-
^fexamenregeling voor gymnasium en
Jefi b.s. aanhangig zal worden gemaakt.
?n|;en desbetreffend K.B. zal zo spoedig
^mogelijk worden afgekondigd.
In zijn Memorie van Antwoord op
leifle begroting 1962 zegt de .minister
sfyat de bedoelde wijzigingen niet eer
der. dan voor de eindexamens in 1963,
in4n zullen kunnen gaan.
Advertentie
RICHARD
1 (Van een bijzondere medewerker)
l De opmars naar de onafhankelijkheid in Afrika voltrekt zich in
Steeds sneller tempo. In West-Afrika en Midden-Afrika zijn na
11950 reeds tal van soevereine staten ontstaan. Thans zijn Oost-
Afrikaanse gebieden aan de beurt om onafhankelijk te worden.
Het eerste Öostafrikaanse land, hetwelk dat voorrecht te beurt
Aalt, is Tanganjika. Zaterdag 9 december zal het Engelse opper
bestuur de macht en het gezag zonder enige reserve overdragen
ban een geheel uit Tanganjikanen bestaande regering. Van enig
(.buitenlands toezicht zal na die dag geen sprake meer zijn.
I 71T/ADV TAAK Zesdezintuig
D De nieuwe regering komt voor een
fbrare taak te staan. Het land is
poot (dertigmaal zo groot als Ne
derland) en dun bevolkt (bijna ne-
tyen miljoen mensen), terwijl de wel
vaartsbronnen nog niet voldoende
ikerden aangeboord en de scholing
'der bevolking nog verre van voltooid
xis. Niettemin zijn er voortekenen en
pde vooruitzichten gunstig voor de
nieuwe mogendheid. Dat dit zo is, is
jvoor een belangrijk deel te danken
aan de goede kwaliteiten en vooral
aan de politieke zin van Julius Kam-
iarage Nyerere, Tanganjika's eerste
Baatsman.
Julius Nyerere ls een der toonaan-
de en meest gerespecteerde poli-
- leiders van het nieuwe Afrika,
'oewel hij nog geen veertig jaar is,
amt hem de eer toe, de weg naar de
/Nationale onafhankelijkheid te heb-
H>en geplaveid. Dit schenkt hem vol
doening, maar nog meer voldoening
~iut hij uit het feit, dat hij de on-
ifhankelijkheid met vreedzame mid-
lelen hc ft bereikt. Conflicten tussen
'e rassen en stammen kwamen vrij-
'el niet voor. Er vielen in de poli
tie'e strijd slechts weinig harde
voorden en nog minder slachtoffers.
ilHoe kon Nyerere zo vreedzaam sla-
Igen, terwijl uit sommige andere Afri-
'kaanse landen steeds weer berich
tten komen over gewelddadigheden,
kuiperijen en twisten?
Julius Nyerere, Tanganjika's
vader des vaderlands"
wat hij wil en bereid is om geduld
te oefenen. Zijn bescheidenheid en
geduld worden door velen geprezen,
maar als hij in de politieke arena
verschijnt, dan toont hij een man
te zijn met een sterke overtuiging en
een vaste mening. Dan aarzelt hij
Tanganjika's eerste staatsman
is zeer huiselijk van aard. „Hij j
kon wat dit betreft best een j
Nederlander zijn", vertelde een
Engelsman onze medewerker.
Toen bekend werd, dat het land
op 9 december a.s. onafhankelijk
zou worden, droeg het volk hem
's ochtends op de schouders in
triomf door de straten van Dar J
es Salaam. En 's avonds? Toen
legde Nyerere in zijn gezellige
huiskamer een kaartje met zijn I
broeder. I
Indiase resolutie
over Z.W.-Afrika
India heeft gisteren in de beheer-
schapscommissie van de VN een ont
werpresolutie ingediend, waarin de
instelling van een VN-commissie
wordt voorgesteld, die volgend jaar
mei/een bezoek zal brengen aan het
mandaatgebied Zuidwest-Afrika en
in overleg met Zuid-Afrika voorbe
reidingen moet treffen voor de on
afhankelijkheid van dit gebied.
De ontwerpresolutie was mede-on
dertekend door Afrikaans-Aziatische
leden van de volkerenorganisatie. De
Indiase afgevaardigde, Khosla. meen
de, dat de nieuwe resolutie vollediger
en begrijpelijker was dan eerder door
Groot-Brittannië en Zweden over
deze kwesie ingediende voorstellen.
niet om scherpe of ironische argu
menten te gebruiken tegen hen, die
hem tegenwerken of een andere
koers willen varen dan hij.
Nyerere boezemt overal vertrouwen
in. Hij heeft geleidelijk het vertrou
wen van alle volken en rassen
zwart, bruin en blank in Oost Afri
ka gewonnen. Het is voornamelijk aan
dit vertrouwen in de mens Nyerere
te danken, dat men thans in Nairo
bi (Kenia) en Entebbe (Oeganda)
ernstig aandacht schenkt aan het
denkbeeld van een Oost-Afrikaanse
Federatie. Ja, Nyerere had zich zelfs
bereid verklaard om de onafhanke
lijkheidsdatum van Tanganjika uit
te stellen tot ook Kenia en Oeganda
onafhankelijk zullen zijn om dan
meteen de Federatie te kunnen ver
wezenlijken.
Daar er inmiddels enige moei
lijkheden zijn ontstaan rond de fede
ratie-plannen, stemde Nyerere er in
toe om mede te werken aan de tot
standkoming van de „East African
Common Services Organisation", hoe
wel dit enige inperking van Tangan
jika's soevereine rechten met zich
brengt. Hij laat het denkbeeld van
„zijn" federatie echter niet varen en
is vast overtuigd, dat het verwezen
lijkt zal worden.
Levensloop
JULIUS NYERERE is gesproten
uit een Afrikaans regentengeslacht.
Zijn voorouders waren opperhoofden
van de stam der Zanaki nabij de
oevers van het Victoria Meer. Hij
ontving lager onderwijs te Moesoma
en bezocht nadien de r.-k. Missie
school in Tabora. Op twintigjarige
leeftijd begaf hij zich naar Makerere
in Uganda, waar hij werd opgeleid
tot onderwijzer. Daar liet hij zich
dopen. Drie jaar was hij onderwij
zer in Tabora. Toen vertrok hij als
eerste Tanganjikaan naar Europa om
een academische studie te volgen. Hij
liet zich inschrijven als student aan
de universiteit van Edinburgh in 1949.
Drie jaar later behaalde hij een graad
in de economie en de geschiedenis.
Die Edinburghse jaren waren ja
ren van denken en nadenken voor
hem. „Ik liet de methode van te
klagen varen en ging de met het ko
lonialisme samenhangende problemen
bij de wortel aanvatten", pleegt hy
te zeggen. Toen hij weer terugkwam
in Tanganjika, werd hij opnieuw on
derwijzer. Lang bleef hij dit niet.
want in 1953 werd hij gekozen tot
voorzitter van de „Tanganjikan Afri-
kan Association". Uit dit verbond
van ambtenaren ontstond in 1954 een
politieke partij, die zich noemde
(en nog heet) „Tanganyika National
Union" (TANU).
Nyerere zette zijn eerste schrede
in de politieke arena van Tanganji
ka, toen hij in 1954 benoemd werd
tot lid van de Wetgevende Raad. Hij
gaf zijn onderwijsloopbaan op en
besloot de staatkundige carrière te
kiezen. In 1957 volgde zijn herbe
noeming en in 1958 zijn verkiezing
tot lid van de Wetgevende Raad. In
1960 won zijn partij (TANU) by de
algemene verkiezingen 70 van de
uitgebreide) Wetgevende Raad. Ju
lius Nyerere werd toen premier van
zijn land. Zyn politieke loopbaan
was eervol, snel en werd met het
grootst denkbare succes bekroond.
Politieke richtlijn
NIETTEGENSTAANDE zyn suc
ces bleef Nyerere in nauw contact
met zijn landgenoten. Geen enkele
ambtelijke plicht vindt hij zo pret
tig als zijn officiële bezoeken aan
alle delen van Tanganjika. Dan praat
hij met de mensen en luistert hij
naar hen. Dan helpt hij, raadt hij,
ja, vermaant hij ook wel eens. Hij
is een kwieke, misschien enigszins
parmantige figuur. Hij is erg ge
steld op zijn gezin en op huiselijkheid
Hij is dol op zijn vrouw Mary en
op hun vier zoons en enige dochter.
Op de ochtend van de dag, dat de
onafhankelijkheidsdatum bekend
werd droegen opgetogen volgelingen
hem in triomf op hun schouders door
Dar es Salaam, Tanganjika's hoofd
stad. 's Avonds echter zat Nyerere
rustig thuis en legde hij een kaartje
met zyn broer.
Wij vermeldden reeds, dat Nyerere
een overtuigd voorstander is van een
Öostafrikaanse Federatie. Wat be
treft Panafrikaanse plannen op gro
ter schaal is hij evenwel voorzich
tig. Hij bezocht de Westafrikaanse
hoofdsteden Accra en Lagos, maar
daar hield hjj zich zeer op de vlakte
toen er gesproken werd over de
wenselijkheid van de totstandkoming
van de Verenigde Staten van Afri
ka. Op het terrein der buitenlandse
politiek onthield hij zich trouwens
helemaal van hoogdravende uitspra
ken. Zün land wenst, verklaarde hij,
toe te treden tot het Britse Gemene
best en zal de Verenigde Naties zo
veel mogeiyk steunen. Overigens wil
Tanganjika een zelfstandige buiten
landse politiek gaan voeren en zal
het geen militaire bases van andere
mogendheden op zyn grondgebied
dulden.
Vele beloften...
(Van onze correspondent
in Sydney)
Of de Russische atoombom
men er schuldig aan zijn, valt
moeilijk te bewijzen, maar het
slechte weer, dat het oosten van
Australië in de laatste weken
„geniet" grote regenval ge
paard gaande met overstromin
gen, waarbij drie mensen het
leven hebben verloren is vol
komen in afwijking van de
anders warme en hete zomer
periode. In deze natte moesson
hebben de leiders der politieke
partijen het land afgereisd om
hun redevoeringen te houden,
waarmee zij hopen stemmen te
winnen voor de verkiezingen
van de Eerste en Tweede Kamer
op zaterdag a.s.
Zo'n reis door het land is
geen kleinigheid, als men weet,
dat Australië een oppervlakte
beslaat zo groot als Europa en
de grote steden honderden mij
len van elkaar verwijderd liggen.
Engelse steun
Wat de binnenlandse politiek be
treft staat Nyerere op socialistisch
standpunt. Zyn voornaamste oogmer
ken zijn versteviging van het econo
mische bestel des lands en een doel
treffende sociale wetgeving ten be
hoeve van het volk. Er staat een
nieuw ontplooiingsplan op stapel. Dat
f. 240.000.000.- gaat kosten. Nyerere
wist de Engelse regering te bewegen
er een bedrag van f. 210.000.000.-
voor beschikbaar te stellen. Ook an
dere landen hebben bijdragen toe
gezegd. Zo zal Nederland een tame
lijk grote som in het plan steken.
De leuze van Nyerere's partij
„Uhuru na Kazi" (Vrijheid en Ar
beid). Nyerere streeft er met al zijn
krachten naar om zyn volk vrijheid
en arbeid te verzekeren. Hij is beslist
geen verkwister en wil, dat alle Tan
ganjikanen zuinig en vlijtig zün.
Toen bekend werd, dat Tanganjika
onafhankelijk zou worden, zei Nyere
re tot de Tanganjikanen: „Eén dag
feesten is genoeg. Wij zullen er
slechts in slagen om iets te bereiken
in ons land en de wereld een voor
beeld te geven, als wij voortdurend
hard werken en de andere volken
onze vriendschap geven".
Een vaderlijk vermaan? Ja, enigs
zins wel. maar Julius Kambarage
Nyerere is immers Tanganjika's „va-
71 beschikbare zetels in de (inmiddels der des vaderlands"!
MET GRATIS CHOCOLADE
Panorama van Dar es Salaam,
hoofdstad en voornaamste ha
venplaats van Tanganjika.
De Tanganjikanen noemen Nyerere
de „vader des vaderlands". Zij zou
den hem ook de „schipper des vader
lands" kunnen noemen, want hij be
schikt. evenals een goed zeeman, over
de gave om het getij uit te buiten.
Hy weet, wanneer hij „varen" kan
en wanneer het beter is om „voor
anker" te gaan of te blijven. Stellig
heeft hij gezond verstand. Stellig
is hij een redelijk en gematigd man.
Dit komt hem in de politiek van
pas, maar bovendien heeft hij een
zesde zintuig, dat hem in staat stelt,
steeds het juiste ogenblik te kiezen
van handelen of afwachten. Een paar
voorbeelden.
Zijn plan om te komen tot een
Öostafrikaanse Federatie maakte hij
pas bekend op het tijdstip, dat die
idee zeker was van een goede ont
vangst in Oost-Afrika. Ook in de
binnenlandse-politieke arena beidde
hy, zoals het een goed schipper be
taamt, steeds zijn tijd. Nyerere wei
gerde byvoorbeeld een bestuursfunc
tie te aanvaarden vóór in 1960
het algemeen kiesrecht was ingevoerd
hoewel drie van zijn naaste mede
werkers in zün partij (de „Tangan
jika African National Union") reeds
voordien ministerposten hadden aan
genomen.
Vertrouwen
NYERERE heeft bewezen een po-
liticus en staatsman te zyn, die weet
Op de verkiezingstournee hebben
zowel Menzies (de huidige liberale
minister-president) als Calwell, lei
der der oppositie (Arbeiderspar
tij), meer dan 70.000 kilometer per
vliegtuig, trein en auto afgelegd. De
grote afstanden plaatsen de politieke
partijen voor grote uitgaven, die ge
raamd worden op vijfmiljoen gul
den, terwijl daarnaast de regerings
bureaus, die de organisatie van de
verkiezingen regelen, ook nog eens
vijf miljoen gulden besteed hebben.
Voor politici op leeftijd zowel
Menzies als Calwell zijn beiden de
zestig al lang gepasseerd is hun
taak geen sinecure geweest. In hun
politieke redevoeringen vond men
natuurlijk de gebtuikelijke beloften.
De leider van de oppositie (Calwell)
beloofde verhoging van het invalidi-
teits- en ouderdomspensioen, van de
werkloosheidsuitkering tot 47 gulden
per week, kinderbyslag tot. f4.25 per
week voor het eerste kind, f5.10 voor
het tweede en f 8.50 voor het derde
kind, welke uitkeringen verhoogd zul
len worden als de kosten van heft
levensonderhoud stygen. Voor wat
het ouderdomspensioen betreft heb
ben zowel Menzies als Calwell be
loofd de wachtperiode van twintig
jaar voor immigranten te verminde
ren tot tien jaar.
Calwell heeft ook beloofd de werk
loosheid op te heffen (er zijn naar
raming 160.000 werklozen; welk cijfer
door de regering wordt bestreden en
officieel gesteld wordt op 100.000).
Achterdocht
Hoewel de kansen voor liberalen en
boeren (coalitie) enerzijds en
Arbeidsparty anderzijds vrijwel ge
lijk zyn voor wat het aantal te ver
krijgen stemmen betreft, heeft de
Arbeidsparty te kampen tegen de
door haar zelf gewekte achterdocht,
dat zij heult met de communisten,
met name in verkiezingen voor vak
bondsbestuurders. De Arbeidsparty
heeft weliswaar nu en dan partij
leden deswege uit de partij gestoten,
maar het publiek heeft niet de volle
overtuiging gekregen, dat het de Ar
beidsparty ernst is. Dezer dagen
heeft zij evenwel groot publiek succes
geoogst, toen de communistisch-ge-
zinde bond van havenarbeiders met
grote meerderheid van stemmen een
socialist tot algemeen secretaris koos
en de communistische kandidaat
werd verslagen nadat de Arbeidspar
ty zich voor het eerst in de geschie
denis van de Australische vakbewe
ging openlijk had uitgesproken ten
gunste van een socialistische kandi
daat!
Onderzoek
Als we het resultaat van het Insti
tuut voor onderzoek van de openbare
mening tot maatstaf nemen, zal de
Arbeidsparty niettemin voor de vijf
de keer een vergeefse strijd voeren
tegen de liberale coalitie-regering. In
de afgelopen maanden juni tot no
vember is het percentage stemmen,
op basis van dit maandelykse onder
zoek, gestegen van 40 tot 42 voor de
liberalen, en gedaald van 43 tot 40
voor de Arbeidsparty. Drie jaar ge
leden voorspelde het bovengenoemde
instituut 46 procent voor de libera
len en 44 pet. voor de Arbeidsparty,
welke voorspelling by de toen gehou
den parlementsverkiezingen volko
men werd bewaarheid. De voorspel
ling voor de verkiezingen op 9 de
cember a.s. in 48 pet. Liberalen-boe
ren en 45 pet. Arbeidsparty (zes pet.
Democratische Arbeidsparty en één
pet. onafhankelyken). Het is geen
wonder, dat Menzies, de hui
dige minister-president, zó vol zelf
vertrouwen is, dat hy de verkiezings-
stryd is ingegaan zonder een vast
program, doch zich stevig op de borst
slaat over wat er in de afgelopen
jaren is bereikt. („Jawel, inclusief
werkloosheid", zegt Calwell). Merk
waardig genoeg lieten Menzies noch
Calwell zich in hun verkiezingspro
gram uit over de ouitenlandse poli
tiek en is met geen woord melding
gemaakt van de koers ten opzicht
van Nieuw-Guinea. Als de Austra
lische bevolking Menzies herkiest,
dan geeft zy hem een blanco man
daat. De vraag is of de kiezers de
zelfingenomenheid van Menzies nog
langer willen accepteren.
Ondanks de voorspelling van het
Instituut voor de openbare mening,
blijft de onberekenbare factor „Jan
Publiek" bestaan. Er zijn velen, die
de tijd gekomen achten voor een ver
andering in de regering, die sinds
1949 aan het bewind is en, gezien de
stemmenverhouding, hangt het van
de twyfelaars af of dit zal gebeuren.
«i - -,>-•*** ,j 'l» "'al-*- -39SSC -
-;.e. Jé' -A- f>'-* 1— <4?-. A.
5. Jr- tSr -• C
a -
'1"
**-»»».
lift-
PTT - Den Haag
werft personeel in
zuiden en noorden
(Van onze Haagse correspondent)
De actie van het Haagse postdis-
trict om personeel in het noorden en
het zuiden van het land te werven
levert goede resultaten op. Tot nu
toe zyn er 50 bestellers in dienst ge
nomen. In de noordelyke en zuide-
lyke provincies zyn huis-aan-huis
sollicitatieoproepen verspreid Twee-
I «pnderd gegadigden meldden zich.
Door selectie en woningnood vlei 75
procent af. Maar het sterk gedunde
bestellerskorps heeft enige zeer
j noodzakelijke versterking ge-kregen.
Er is by de posteryen in Den Haag
geen gebrek aan administratief per
soneel. Sollicitaties van bejaarden
worden dan ook afgewezen zoals on-
1 Lanl3 een °oHectieve sollicitatie van
de bewoners van een bejaardenhuis.
Het gebrek aan lokettisten en bestel
lers is echter nog urgent.
