ZATERDAGSE PROBLEMEN Unidad Independencia Vierhonderd jaar geleden liad Deventer kans op universiteit utopisch stadje uniek in de wereld Plan van Rome gericht tegen besmetting door nieuwe leer Geslaagd experiment in Mexico Speelpaatsen voor kleine kinderen en was- gelegenheden. kind moet hebben. Op de vraag aan de administrateur van deze stad, doctor S. Dominguez, of ar beiders die in de gevangenis heb ben gezeten, uitgesloten worden bij aanvrage om hier te mogen wo nen, luidde het antwoord ontken nend. „Kijk eens", zei dr. Domin guez, „er is niet de minste reden om iemand na het uitzitten van zijn straf en wanneer hij werkt te weigeren. Wij onderzoeken nie- Wanneer een arbeidersfamilie soms uit een achterbuurt in deze stad komt wonen, wordt er door de maatschappelijke werksters een oogje gehouden op haar levensge woonten. Ontdekt men wanorde in het huis, of gaan de buren over lawaai en een te luide radio kla gen, dan wordt daarop door deze werksters gewezen. Tegelijkertijd wordt de huisvrouw in het sociale centrum van de stad geleerd hoe zij, met het oog op voedingswaar den, hygiënisch en verstandig kan koken zonder al te veel geld uit te geven. In dit verband: in de win kels in dit stadje, waarvan SS eige naar is, worden alle levensmidde len en goederen voor zeer lage prijs verkocht, daar er geen winst be hoeft gemaakt te worden, dat wil zeggen: niet meer dan om de on kosten te dekken. En alle koopwaar is goed. Verder kunnen volwasse nen, die nooit in de gelegenheid zijn geweest om lezen en schrijven te leren, dat nu doen: onderwijs krachten staan gratis ter beschik king. Wie artistieke aanleg heeft, kan lessen in acteren, volksdansen of anderszins krijgen. In de fraaie tentoonstellingszaal zijn voortdu rend waardevolle tentoonstellingen var. Mexicaanse of andere meesters. Er is een moderne schouwburg om van te watertanden en bovendien een openlucht-theater en een prachtige bioscoop. Jeugd De opgroeiende jeugd behoort tot jeugdclubs en de leden dragen uni formen. Die van de jongens zien ei wat militair uit. Het effect is, Waarvoor gevochten is Dank zij president Lopez Mateos en de directeur-generaal "van het Mexicaanse instituut voor sociale verzekeering. B. Coquet, heeft zich toen kunnen verwezenlijken wat men nu „Unidad Independencia' noemt en waarin alles is verwerke lijkt waarvoor in de Mexicaanse re volutie van 1910 zo hard is gevoch ten. In deze „stad" met 2.500 woningen, waar 15.000 mensen wonen, is be reikt wat men met alle revoluties tracht te bereiken. „United Inde pendencia" is een uitdrukking van de gedachten der Mexicaanse revo lutie. Vergun ons u rond te leiden over dit terrein, dat 330.000 vierkante meter beslaat en waarvan 2 pro cent door gebouwen wordt ingeno men en 68 procent door park en tuingrond, terwijl de rest voor stra ten en parkeerterreinen is gebruikt. De stad ligt maar 300 meter ver wijderd van de presidentiële parti culiere woning in het allerbeste dis trict van de stad, heerlijk buiten, met fraai uitzicht op de bergen, met vogels en frisse boslucht. De architecten hebben met grote zorg elke kans op monotonie die men in moderne steden vindt en zeker in goedkopere districten ver meden. De indruk is die van een voorstadje waar tussen huizen van allerlei formaat, hoogte en styl scholen, een bioscoop, een biblio theek, twee kinderbewaarplaatsen, een openlucht-theater, een kliniek enz. liggen. Er staan hypermoderne hoge ritte flatgebouwen, er staan kleine dubbele hulzen die het ka rakter van een particuliere woning hebben en huizengroepen met drie of vier appartementen. Eén voorwaarde De enige voorwaarde die gesteld wordt om in deze stad te mogen wonen is dat men tenminste één ZELFS de kleinste Hollandse binnenhuisjes krijgen hun wekelijkse beurt! Dat staat als een paal boven water in een land, waar de vrou wen om haar kraakzindelijkheid bekend staan. Ge moet op de zaterdagmor gen maar eens rondkijken en ge ziet, dat er geen moeite gespaard wordt, om alles voor de zondag helder aan kant te hebben. Dat is een ingeroeste, eeuwen oude eigenschap van onze huis vrouwen, die zich dood-ongeluk - kig voelen, als er op deur of raam nog een spatje te beken nen is. IT eigenaardige schoon- maakcomplex heeft altijd Dmaakcomplex m'n grootste bewondering getrokken Want er behoort een tomeloze energie toe, iedere week opnieuw met spons en zeem tegen de ver vuiling te velde te trekken en de schoonheid te laten zegevieren. Wat de huisvrouwen betreft, is er geen actie „Opgeruimd staat netjes" nodig. Ze weten wat het „eigen-goed" toekomt en willen niet onderblijven voor wat de buurvrouw doet. Ze poetsen tot de ramen als blanke spiegels zijn, waarin ze zichzelf kunnen bekijken. Dè,n is 't naar haar gevoel pas in orde en kunnen ze rustig sla pen gaan. VOOR héél veel mannen,die tegenwoordig met gekruis te armen de zaterdagmor gen doorbrengen, moet 't een vreemde gewaarwording zijn de vrouwen zo nijver aan het werk te zien. Ze zitten als pasja's toe te kij ken en vragen zich ongeduldig af, wanneer er nu eindelijk aan die boenpartij een einde komt en Zaterdag 11 november 1961 Over dertien jaar viert de Leidse Universiteit, de oudste in den lande, haar vierde eeuwfeest. Ongetwijfeld zullen grootse festiviteiten bij die gelegenheid in brede kring de aandacht vestigen op de belangrijke cultureel-wetenschappelijke functie van „Leiden" in de loop der eeuwen. Er heeft echter een kans bestaan, dat Leiden niet de oudste universiteit van Nederland geweest zou zijn: in 1561, dus thans vier eeuwen geleden, is er sprake geweest van de vestiging van een universiteit in Deventer, de stad die zich juist de laatste jaren zo heeft beijverd om een nieuwe universiteit te mogen huisvesten. In Rome werd namelijk overwogen, in de toen zeer belangrijke stad aan de IJssel een universiteit te stichten teneinde te voor komen, dat de jongelingschap in de Nederlandse gewesten voor studie naar het buitenland zou trekken en daar „besmet" zou worden door ketterse denkbeelden. Veel verder dan een eerste overweging is dit plan nooit gekomen, en het zou overigens twijfelachtig zijn geweest of een eventuele instelling op deze basis in stand zou zijn gebleven na het verwerven van de zelf standigheid der Nederlanden. Niettemin is het interessant kennis te nemen van de omstan digheden, waarin dezer dagen vierhonderd jaar geleden een eerste poging werd gedaan om in Nederland tot de stichting van een universiteit te komen. Trainerend verzet Wij schrijven 1561. In de hei lige stad, die nog steeds niet her steld is van de plunderingen van de troepen van keizer Karei V, ze telt paus Pius IV, die zijn best doet èn het gezag van de Kerk èn het aanzien van Rome te herstellen. Beide hebben geleden in de voor afgaande jaren, maar een nieuwe tijd begint zich af te tekenen. Maar ook die nieuwe tijd is niet zon der zorgen, want in tal van lan den hebben grote groepen gelovi gen zich losgescheurd van de Kerk. Reeds in 1545 is in Trento de negentiende algemene kerkvergade ring bijeengeroepen om maatrege len te nemen tegen de zich voort durend uitbreidende ketterse bewe gingen, maar de prelaten schieten niet hard op. Zij zijn nu al zestien jaar aan het beraadslagen, telkens met lange onderbrekingen. Derde universiteit In een der Romeinse paleizen heeft bisschop Comendon, pas be noemd tot pauselijke huntius bij het hof van de keizer en uit dien hoof de aangewezen om het concilie weer bijeen te roepen, de maal tijd gebruikt bij Francisco de Var gas, die indertijd door Keizer Ka- rel V is aangewezen om hem te Trento te vertegenwoordigen en die nu in dienst staat van diens zoon Philips II, Koning van Spanje. Zij zijn in een gesprek gewikkeld over de doeleinden van het conci lie en hun gedachten gaan uit naar de toestand in de Nederlanden, waar Margaretha van Parma als landvoogdes regeert namens de koning, van wie zij een halfzuster is. Zij is geen krachtige figuur, leent teveel het oor aan de edelen die de nieuwe leer aanhangen. Daar moeten maatregelen getroffen wor den, willen de Lage Landen niet voor goed verloren gaan voor de Kerk. De nuntius vraagt de am bassadeur of hij hem wil introdu ceren bij de koning, want hij wil hem een plan voorleggen. Een plan tot bestrijding van de nieuwe leer in de Nederlanden. Dat plan is even eenvoudig als doeltreffend: er moet een derde universiteit gesticht worden om te voorkomen, dat de jongelingschap naar het buitenland trekt en daar besmet wordt met verkeerde denk beelden. Die school moet komen, zo meent hij, binnen de stad De venter, sedert kort wederom zetel van een bisschop. Er zijn maar twee universitei ten in dit uitgestrekte en dicht bevolkte gebied: die te Leuven se dert 1425 en die te Dowaa: (Douai) sedert enige jaren. Beide liggen ten zuiden van de grote rivieren. Er moet er ook een komer. ten noorden daarvan en daar is Deventer de belangrijkste stad. De ambassadeur belooft de koning te zullen schrijven over dit onderwerp. Hij doet dit inderdaad. Maar uit de wijze waarop hij dit doet kan men afleiden, dat het plan geen al te diepe indruk op hem heeft gemaakt, want hij doet het onder werp af in eenpost scriptum onder een lange brief over een geheel ander onderwerp. Hij schrijft die brief op 7 november, maar verzendt hem niet terstond. Twee dagen later komt de secreta ris van de nuntius bij hem om hem aan het verzoek van zijn chef te herinneren. Dan voegt hij aan de brief de volgende woorden toe: P.S. Op de 9e heeft m|j secreta ris Tholomeo op bevel van Z.D. reeds medegedeeld, dat bisschop Comendon, een van hen die in Duitsland waren om tot deelne ming aan het doncilie uit te no digen, een bericht over Vlaande ren had, dat deze staten wat de godsdienst aangaat zich in zulk een slechte staat bevinden, dat zij gemakkelijk, wanneer zy geen ge- neesmiddel hebben, die nieuwigheid zouden kunnen volgen, en dat het nuttig zou zyn een bisschoppelijke school of universiteit te Deventer te stichten, vooral nu het nieuwe bisdom van grote betekenis inzake organisatie en leer is, en daarbjj te verbieden, dat studenten buiten deze staten van Uwe Majesteit gaan om niet met ketterijen te worden besmet Dan gaat het post scriptum ver der over weer een ander onder werp: tenslotte eindigt het met de mededeling, dat de nuntius ver zocht heeft de koning over een en ander te mogen spreken. Dat is alles. Hertogin van Parma De brief wordt door een diplo matieke koerier naar Madrid ge bracht. De koning neemt geen beslissing, maar zendt het epistel of wellicht een afschrift er van naar Brussel, waar men over een en ander beter oorde len kan. Daar immer regeert zijn halfzuster, de hertogin van Par ma. De koning heeft haar naar dit gebied gezonden, omdat zij Neder landse van geboorte is. Zij is een kind van Karei V en van de on gehuwde behangersdochter Janneke van Gheynst uit Oudenaarde. Maar Margaretha weet in feite niets van de toestanden in de Nederlanden, want zij is reeds op zevenjarige leeftijd naar Italië gebracht om .rich te verloven met Alexander de Medici, een neef van paus Clemens VII. De Nederlandse taal is zij vergeten r zelfs het Frans spreekt zij met moeite. Wel is zij een trouwe dienares van de Kerk, want Igna tius de Loyala is haar godsdienst- leraar en biechtvader. Het vraag stuk gaat haar dus wel ter harte, maar ook zij neemt geen beslis- sing zonder haar voornaamste raad- gever te raadplegen. De raadgever is Antoine Perre- not, een zeer scherpzinnig Frans man, die gestudeerd heeft te Pa- rijs, te Padua en te Leuven. Hij is bisschop van Atrecht en Sabina, aartsbisschop van Mechelen en van Besangon en kardinaal van Gran- veile. Hij is in 1550 zijn vader op gevolgd als staatssecretaris en groot zegelbewaarder van Karei V, maar na de troonsafstand van de ouds vorst heeft zijn zoon hem naar de Nederlanden gestuurd om de land voogdes bij te staan in alle staats zaken. Hij is derhalve de aangewe zen man om van raad te dienen, Trouwens, aartsbisschop van Mechelen is primaat over de ge hele Nederlandse geestelijkheid. Geen haasl Maar Granvelle heeft geen haast, Hij heeft andere zorgen aan zijn hoofd. Zijn vriendschap voor dt landvoogdes is verkeerd in vijand schap, nadat de edelen haar heb ben ingefluisterd, dat hij zich verzei tegen haar streven om Piacenza, dat door troepen van Philips is bezet weer in bezit te krijgen. Zij wan trouwt Granvelle sedertdien en de samenwerking is ronduit slecht. De kardinaal neemt tenslotte ontslag en vertrekt naar zijn bisschoppelijk pa leis te Besangon met medeneming van zijn zeer omvangrijke archief, waarin zich ook de brief met het post scriptum van Vargas bevindt De kardinaal blijft niet langer dan een jaar in de Franse stad, want Philips benoemt hem reeds in 1565 tot gezant te Rome en in 1579 tot minister en president van de Raad voor Nederlandse Zaken. Hij sterft in 1586 te Madrid. In archief Enige eeuwen later vindt de starsarchivaris van Besangon hel archief van Granvelle terug en maakt daarvan melding aan d< Franse regering, die een commis sie benoemt met de opdracht deze historisch zo belangrijke stukken voor publikatie gereed te maken, Het gevolg is dat in 1844 by de Impremenie Royale te Parijs een zeer omvangrijk werk van de per sen komt onder de titel „Papier; d'Etat du Cardinal de Granvelle d'apris les manuscrits de la biblio- thèque de Besangon, publie's sousla direction de M. Ch. Weiss". Daarin vindt men op bladzijde 412 van deel V het in het Spaans gestelde post scriptum van Vargas anno 1561 waarin de stichting van een uni versiteit te Deventer wordt aanbe volen, lang voor die te Leiden (als oudste en van oorsprong protestant se) tot stand kwam derhalve. Het gedenkwaardige post scriptum luidde in letterlijke tekst als volgt: P.S. Somos a IX, ya me\ comunicado el secretarie Tholemeo por orden de S.S. que el obispo Comendon, uno de los que fueron por Germania a combidar para el concilio, aviso de Flandes que aquellos estados estan en tam malos terminos por lo de la religion, que facil- mente a' no haver remedio se podria seguir novedad, que seria alguno hazer una escuela obispado o' universi- dad en Deventria, especial- mente agora que el mievo obispado es de grande authoridad, bondad y doctri- na, y justamente impedir que ningunos studiantes salgan fuera de aquellos estados de V.M. por no contraminarse en heregias Pagina 4 ze hun bakje koffie kunnen in casseren, waarop ue op hun vrije morgen recht menen te hebben. Ze moeten geduldig zijn. Want de vrouw laat zich door hun ge zeur niet van de wijs brengen: eerst de boel aan kant, voordat de inwendige mens aan z'n trek ken komt. DAT zijn zaterdagse huise- f lijke problemen, die niet aan de orde waren, toen er i nog zes dagen in de week ge- i werkt werd. i Maar de koffie smaakt des te J beter als alles aan kant is en er niets meer te beredderen valt. Dat is dan een goed besluit f van de week en het kan de hui- f selijke vrede slechts bevorderen. Ach: waren alle mannen óók f zo netjes! 4 In w&t voor ideale maatschap- i pij zouden we d&n leveni FANTASIO J Toezicht Een van de talrijke tuinen in het droom'-stadje Unidad In- dependencia. dat deze volksjongens de eerste distantie tot zichzelf winnen. In dit uniform voelen zij zich als het ware (Van onze correspondent in Mexico) Weinig mensen zullen ooit de geweldige dynamiek van een revolutie in statische vorm hebben aanschouwd. Mexico biedt ech ter zo'n curiositeit en het is het meest indrukwekkende revolu tionaire „monument" dat men ergens ter wereld kan aanschou wen. Want het merkwaardige van zich ontwikkelende landen is niet alleen het ontzaglijke contrast in levenspeil, maar pok dat daar, waar de sprong wordt gemaakt, de zogenaamde „ontwik kelde" landen ver voorbij worden gestreefd. mands antecedenten. Temeer niet, daar juist opvoeding onze bedoeling is. De idee van deze stad is om de levenswijze van de arbeiders om hoog te brengen. Vandaar ook dat hier niet alleen laag bezoldigden wonen, maar ook doktoren en ad vocaten en families die sociaal ho ger op de ladder staan en met hun manier van leven een gunstige in vloed uitoefenen. Wij hebben in dit ene jaar van ons bestaan al werke lijke integratie bereikt tussen beide, er na enkele maanden past zich de sociaal lagere klasse aan de goede manieren en gewoonten van de ho gere aan". Maar dit gebeurt niet helemaal vanzelf. Het :s op dit punt waar de grandioze hulp van SS begint: de tactvolle leiding en controle via 350 man personeel door SS en rege ring betaald en van. wier diens ten de inwoners gratis gebruik ma ken. Tot deze staf behoren onder meer 20 doktoren (merendeels spe cialisten), een psychiater, psycho logen, verpleegsters, maatschappe lijk werksters, onderwijskrachten, sportleraren, bewakers, personeel voor winkels en zelfbedieningswin kel. post- en telegraafkantoor, theaters, jeugdclubs en ex biblio theek. waarvan alle lasten in 50 jaar be- Wat intussen de Europeaan uit taald zullen zyn, een jaar gefunc- een „ontwikkeld" land betreft, die tioneerd heeft, kan men al zeggen deze „Unidad Independencia" be- dat het experiment een succes is. zoekt: by het heengaan betrapt hfl De daar wonende arbeidersfamilies er zichzelf op voortdurend „fantas* gaan zienderogen vooruit op elk tisch" te mompelen en: „Dat moes* plan. De mensen wonen er en dat ten ze in ons land ook eens doen. Neem het Mexicaanse systeem van de „seguro social" (SS), de so ciale verzekering. Het is een der meest vooruitstrevende ter wereld en de Europeaan die dat systeem uiteengezet krygt, schudt aanvan kelijk sceptisch zyn hoofd, nauwe lijks gelovend aan wat op hem de indruk van „utopia" maakt. De Mexicaanse arbeider, die maandelijks zijn sociale verzeke ring betaalt daarin bijgestaan dooi regering en werkgever ver schaft zich daarmee het recht op niet alleen ouderdomspensioen en hulp en protectie voor vrouw en kinderen na zijn dood, maar ook onmiddellijk gratis gebruik van alle medische diensten, incluis operatie en ziekenhuis. Bovendien: een enorme verscheidenheid van op voedkundige programma's. De vrouw van de verzekerde arbeider kan evenals hijzelf en zijn kinderen gratis lessen in lezen, schrijven, kinderverzorging, koken, hygiëne, eerste hulp, alle vormen van kunst en kunstnijverheid krijgen. Bovendien heeft SS voor zijn le den in de hoofdstad van Mexico al zes grote projecten van woning bouw uitgevoerd, waar de mensen goedkoop en comfortabel kunnen leven. In 1959 kregen de vermaar de Mexicaanse architecten A. Prieto en I. M. Gutierrez opdracht om voor SS een nieuw huizencomplex (het zevende) te bouwen. Ditmaal moesten echter alle diensten, die SS aan zijn leden ter beschikking stelt, in de uitvoering van het pro ject worden opgenomen. Geconstateerd was namelijk dat de arbeiders die in de moderne wo ningen van SS trokken, er niet al tijd het vereiste onderhoud aan be steedden, minder uit onwil dan als gevolg van een opvoedingstekort. De drijvende gedachte achter het Mexicaanse systeem van sociale verzekering is juist opvoeding van het volk waardoor de levensstan daard kan verbeterd worden. En aldus ontstond de idee om de be woners van deze huizen-complexen een zekere leiding te geven en het onderhoud ervan onder controle te hcuden. hun eigen meerdere als behorend tot een geheel waarvoor zij mede verantwoordelijk zijn. Hun optre den begint daardoor overeenkomstig tc worden met dat, wat men van een welopgevoede jongeman ver wacht. En gebeurt het dat een of andere knaap een meisje op een onbehoorlijke manier lastig valt, dan is de waarschuwing dat hij zijn club-rang of -uniform kan ver liezen voldoende om hem weer in het gareel te brengen. „In onze stad", zei dr. Dominguez, „komen geen delinquenten voor, noch diefstallen en dergelijke. Wij leven hier samen in ideale omstan digheden". Geen wonder: moeilijke kinderen, die gewoonlijk ouders met problemen hébben, worden er op school direct uitgepikt en door de psychologen behandeld, evenals daarna de ouders. De moeders met baby's kunnen die, als zij willen werken, naar de bewaarplaatsen brengen, waar ze door getraind personeel de best denkbare verzorging krijgen. De kinderbewaarplaatsen zijn ideaal gebouwd. In de eetzaal voor de kleintjes tot zes jaar vindt men een rij in vlekvrij staal uitgevoerde, laaggeplaatste gootsteentjes met schuif kastjes daaronder. De kinde ren leren namelijk meteen hun eigen plastic eetgerei af te wassen en netjes op te bergen. Voor de kinderen die 's middags slapen is er een afdeling waar rubber matrasjes op de smetteloze grond liggen. Kin dertoiletten zijn allemaal op lage maat gemaakt. Een succes Nu deze „Unidad Independencia", geldt ook voor de beter gesitueer- den zó graag (met alle facilitei ten, tot een zwembad toe, naast do deur!) dat ze met tegenzin naar het centrum van de hoofdstad gaan. Er heerst rust (o wonder, geen luide radio's harmonie en een geest van over en weer helpen. Uiteraard heeft dit hele project het eerste en enige van deze aard in de wereld een enorme belangstelling gewekt. Waarnemers uit alle mogelijke landen, tot India toe, zijn hier geweest om het expe riment te bestuderen, dat wel in talloze landen, zeker in heel Zuid- Amerika, zal worden nagevolgd. De Mexicaanse regering heeft reeds tot de opzet van een soortgelijke hui zencomplex besloten en het is de bedoeling die ook op andere plaat sen in het land te bouwen. Daarbij zullen de reeds vijf bestaande oude re complexen nu ook van dezelfde leiding en controle worden voorzien,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 20