VELPON
£ssoj PETROLEUM
Bejaardencentrum aan Churcliilllaan
wordt in liet voorjaar geopend
FILMS VAN DEZE WEEK
OS BANDEIRANTES: BOEIEND
EN KLEURRIJK KIJKSPEL
Gero-casseile
Behaaglijk warm!
Natuurlijk
een oliehaard
gestookt met...
Confrontatie niet levenstragiek;
William's „The fugitive kind"
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 21 oktober 1961
Tweede blad no. 30483
CASINO Os Bandeirantes (De Pioniers) is een feestelijke film, ondanks
het zwakke verhaaltje, ondanks de nogal brokkelige compositie. Het is de tweede
speelfilm die Marcel Camus in Brazilië heeft opgenomen. De eersteOr feu
Negro, waarmee hij op slag beroemd werd, heeft Rio de Janeiro als plaats van
handeling; deze tweede film speelt zich af langs de Amazone, in de Ceara, de
droogste streek van het land, aan de kust en in de nieuwe hoofdstad Brasilia.
Eigenlijk kan men nauwelijks van een speelfilm spreken, zo overheersend is de
rol die Camus aan het land, en vooral aan de bewoners ervan, de flagellados
(arme boeren), vissers en arbeiders, heeft toebedeeld.
Het verhaal is stichtelijk en simpel.
Een Franse avonturier. Jean Morin,
achtervolgt zijn vroegere kameraad
Curd, die om een paar diamanten ge
probeerd heeft hem te vermoorden. Aan
vankelijk is Morin verbitterd en ver-
Lourdes de Oliveira
danst als Suzana op het
Braziliaanse strand.
langt hij alleen maar naar wraak, maar
dank zij zijn metgezel, de neger Beija-
flor, en de mensen die hij trekkend van
de ene plaats naar de andere ontmoet,
komt hij geleidelijk aan tot inkeer. En
als hij tenslotte plotseling tegenover
Curd komt te staan, doodt hij deze niet,
maar redt hij hem zelfs het leven. Een
Avond aan het strand
knap-gecomponeerde
Franse thriller
TRIANON Ook deze film bewijst
weer eens, dat het in Frankrijk rit
selt van de knappe cineasten, die de
kunst verstaan een bepaalde sfeer te
scheppen en die goeddeels vol te
houden. Want „Un soir sur la plage"
van Miehei Boisrond geeft méér dan
enige erotisch-getinte scènes. Dit
werk, een fascinerende film met een
tragische achtergrond en een ver
rassend slot, speelt zich af op het
buiten van een rijke weduwe met
twee kinderen, de teenagers Olivier
en Sylvie. Er komt bezoek: de schrij
ver Michel St. Amant hoopt in een
prettige omgeving rustig aan een
nieuw boek te kunnen schrijven.
Maar al spoedig stapelen de moei
lijkheden zich op. En het boeiende
van deze film is, dat tenslotte ieder
een op het buiten van de knappe
Georgina (Martine Carol) onder ver
denking staat schuldig te zijn aan de
moord op de zwakzinnige dochter
van de tuinman, Marie. Wie de dader
is, blijkt pas in de laatste meters.
Behalve de schrijver, de weduwe, haar
kinderen, de tuinman en zijn even harts
tochtelijke als gevaarlijke dochter (Dah
lia Lavi) zijn er nog enkele personen, die
een rol spelen. In de eerste plaats de
vriend des huizes, dokter Crosset, een
man net een besmet verleden; voorts
Pépé, de schoonvader van Georgina, een
gokker, die in de illusie leeft, dat hij een
onfeilbaar systeem heeft gevonden om
de bank te laten springen, telkens weer
verliest en al spoedig ook de schrijver
tot zijn slachtoffer maakt door steeds
hogere bedragen te lenen; dan is er een
Duitse student over de vloer, die als
huisbediende de Franse taal wenst te
leren en tenslotte is een zeer belangrijke
rol toebedeeld aan commissaris Thomas,
die, op het ogenblik dat hij de vermoe
delijke dader heeft gearresteerd, voor
een verrassende ontdekking komt te
staan.
Op het eerste gezicht is dit een nogal
omvangrijk gezelschap, maar Boisrond is
erin geslaagd de film zeer doorzichtig te
houden en de afzonderlijke figuren in
kort bestek knap te typeren.
Niet alleen als triller, maar ook psy
chologisch is „Un soir sur la plage" uit
stekend geslaagd. Voeg daarbij, dat het
verhaal telkens weer nieuwe spanningen
oplevert, culminerend in de zeer boei
ende verhoren van alle aanwezigen door
de strenge politiecommissaris, dan kan
men zich voorstellen, dat deze film van
het begin tot het eind de aandacht ge
vangen houdt. Ook filmisch is er veel in
te waarderen. „Een avond aan het
strand" mag zonder twijfel een meesle
pende thriller genoemd worden, die het
stempel draagt van Frans meesterschap.
mislukte en een geslaagde liefdesaffaire
completeren het geheel.
Men krygt de indruk dat Camus zich
niet veel moeite heeft gegeven een ori
gineler en sterker scenario te bedenken.
Typerend is wel. dat hij 's nachts de
scènes schreef die de volgende dag
moesten worden opgenomen. Hem ging
het er, nog meer dan in Orfeu Negro,
om Brazilië en de Brazilianen te „be
trappen". Bij voorbaat stond al onge
veer vast, welke objecten, wat voor men
sen en welke festiviteiten hij zou fil
men het verhaaltje diende slechts
als cement om al die verschillende en zo
uiteenlopende scènes samen te voeren.
Os Bandeirantes is dramatisch dan
ook heel wat zwakker dan Orfeu Negro,
al wordt er npg zo voortreffelijk in ge
speeld door Raymond Loyer als Jean
Morin, Almiro do Espirito Santo als
Beijaflor en Lourdes en Oliveira, een
van de sterren uit Orfeu Negro, als Su
zana. Maar zy allen uitgezonderd
de dansende Lourdes de Oliveira wor
den naar de achtergrond „gespeeld' 'door
het imponerende en afwisselende land,
waarbij vooral de voortreffelijke foto
grafie opvalt, en, zoals gezegd, in het
bijzonder door de mensen die in dit
land wonen en die Camus in rake beel
den heeft gekarakteriseerd. Hij had oog
voor hun armoede, hun zorgen, maar
evenzeer voor hun onverwoestbare le
vensvreugde. Om het laatste ten over
vloede te illustreren maakte hij een
dankbaar gebruik van de jaarlijkse pro
cessie van de Heilige Franchiscus in Ca-
nindé in de Ceara, zoals hij voor zijn
Orfeu Negro het carnaval in Rio zo
meesterlijk benutte.
Wat bij blijft van deze film is niet het
avontuur van Jean Morin, maar zijn de
kleurige en pakkende beelden van on
danks alle armoede en tegenslag van
nature levenslustige Brazilianen, die
werken, zingen, dansen en plezier ma
ken. We geloven graag, dat de kritische
toeschouwer meer dan één bezwaar te
gen deze film kan aanvoeren, maar hij
zal niet kunnen zeggen dat hij er niet
door geboeid werd. En hij zal met een
feestelijk gevoel de bioscoop verlaten,
iets waartoe maar een heel enkele film
aanleiding geeft.
Advertentie
Zoekt O een
van f40.— of f400.
v. d. WATER, Haarlemmerstr. 207
heeft het. De Gero-specialist.
Noodlot der begeerte
Liefde in Spaanse
burgeroorlog
LUXOR Onder de bedriegelijke ti
tel „Noodlot der begeerte" gaat een
nogal larmoyante geschiedenis schuil,
die zich afspeelt tussen het rumoer van
de Spaanse burgeroorlog, nu alweer een
kwart eeuw geleden.
Hoofdpersoon in het verhaaltje is een
tot Belg genaturaliseerde Rus (Peter
van Eyck), een stoere kerel, die heel vlot
en mooi kan praten, maar die er des
ondanks niet in slaagt duidelijk te ma
ken, waarom hij met alle geweld zich
bij de Internationale Brigade wil aan
sluiten.
Heel wat gemakkelijker te begrijpen is
het waarom hij korte tijd later alweer
spijt heeft van zijn geplaatste handte
kening. In de eerste plaats bevalt de
mentaliteit in het oorlogsgeweld hem
niet al te best. Maar veel belangrijker
nog is de liefde die even verrassend als
plotseling zijn leven binnentrad, toen hij
op weg was naar de oorlog. Zijn snelle
verovering is een Amerikaanse jonge
dame, die ergens beweert journaliste te
zijn, maar toch alle tijd van de wereld
blijkt te hebben voor het achterna hol
len van haar geliefde.
De ons tot nu toe onbekende regisseur
Jean-Jacques Vierne had voor deze
vrouwelijke hoofdrol het oog laten val
len op de zo plotseling naar roem ge
stegen Dalhia Lavi. Het enige „talent",
dat o.i. deze keus kan rechtvaardigen, is
haar ontegenzeglijk aantrekkelijk
uiterlijk. Dat is zelfs zo „echt", dat
enkele dagen smartelijk huilen er geen
schade aan kunnen berokkenen. Ze
blijft alleen maar mooi!
Want regisseur Vierne heeft de lieve
Dalhia de tranen niet bespaard. Het
verlangen naar zijn geliefde is onze
s&oere Peter tenslotte zo sterk, dat hij uit
de Brigade deserteert en aan de zijde
van zijn beminde probeert zo snel mo
gelijk uit Spanje te komen. Slechts bij
de uitbeelding van deze vlucht en de
dramatische ontknoping is de regisseur
er in geslaagd spanning te creëren. Voor
het overige is het een lange, trage aan
loop naar dit acceptabele slot.
De zwarte tiran
Sentimenteel
LIDO Als de priester is uitgestapt
en de laatste stofwolken, opgeworpen
door een rammelende oude bus zijn
verwaaid, begint de eveneens op vele
plaatsen rammelende film „De zwarte
tiran" (een afschuwelijke vertaling voor
..The singer not the song"). Een film
doelbewust afgestemd op het sentiment
van de bioscoopbezoeker. ..The song" is
in deze film het evangelie, maar het
verhaal draait om „the Singer", de
krachtige priester die het evangelie ver
kondigt in het dorp, dat door een
natuurlijk in het zwart geklede ban
diet wordt geterroriseerd. Wijd uitge
sponnen, zonder veel vaart verhaalt de
film over de botsing van twee sterke ka
rakters. De geschiedenis is uitgebeeld
als de kleding van de twee mannen, de
een wit en rein, de ander zwart en ver
dorven. Daartussen zweeft wat vreemd
de uitaichtsloze liefde van een jong
meisje voor de priester. Het verhaal ein
digt triest met de dood van beide hoofd
personen, die stervend aan op elkaar
afgevuurde kogels nog de kracht vinden
om stevig handen te drukken.
Het geweten van de West
Dorst naar goud
REX Van het „wild-west"-genre,
dat nu al zovele jaren sucoes op succes
boekt, krijgt men blijkbaar nooit ge
noeg. In ..The yellow mountain", die
in ons land de wat weidse titel „Het.
geweten van de west" meekreeg, beheer
sen ijzeren vuisten, waarmede men el
kaar gemakkelijk van het bewustzijn
berooft, en flitsende revolvers als van
ouds het drama. Het verstand mag in
zulke films niet te veel od de voorgrond
treden want het gebruik daarvan zou
driekwart van de vechtpartijen onnodig
maken. En daar is het nu juist om te
doen.
Lex Barker, bekend uit vele Tarzan-
produkties, speelt de rol van een kei
harde. maar ontroerend eerlijke cow
boy, die verwikkeld raakt in een nogal
gezochte gouddelverskwestie. Met goud
koorts rondsluipende lieden willen hem
uit de weg ruimen, maar dat lukt niet
Hij blijft overeind en krijgt aan het
eind alles wat 'hij maar wil. Ook het
meisje, dat door deze rolprent huppelt.
Advertentie
MEER WARMTE
MINDER ROET
ZUINIGER
Er komen nieuwe flats aan de
Educrd van Beinumlaan
Aan de Eduard van Beinumlaan zul
len 64 flatwoningen verrijzen. Met de
bouw is men reeds begonnen. Op de
hoek van de 5 Meilaan en de Eduard
van Beinumlaan staat nu een model
flat, die gistermiddag door de heer J.
van Itterson voor het publiek werd
opengesteld. Het zullen vier- en vijf-
kamerflats worden. De modelflat aan
de Eduard van Beinumlaan is ingericht
door V en D.
ACADEMISCHE EXAMENS.
Geslaagd voor het doet. ex. Ned.
recht de heer H. F. J. Joosten (Heer
len).
PROMOTIE LEIDSE UNIVERSITEIT.
Aan de Leidse Universiteit is giste
ren gepromoveerd tot doctor in de ge
neeskunde, op een proefschrift getiteld
„Een studie over de articulatie van de
schouder", mej. K. A. E. Meiiers. gebo
ren te Rotterdam en thans wonend te
i Leiden.
Anna Magnani, Marlon Brando en Joanne
Woodward in keten van nootlottigheden
Studio De grote toneelschrijver Tennessee Williams (,.A streetcar
named desire", „The glass menagerie", „Cat on a tin roof"), schreef
ook het obsederend-dramatische „The fugitive kind" over innerlijk
eenzame mensen, die eigenlijk voortdurend voor zich zelf op de vlucht
zijn.
Reeds van 1939 dateert Williams' „Battle of angels" waaruit na jaren
lange herschrijving het toneelstuk in première ging onder de titel
„Orpheus descending", waaruit weer de film „The fugitive kind" („De
man met het slangevel") groeide.
Een nauwelijks na te vertellen verhaal
over mannen en vrouwen, leder op hun
beurt ten hevigste gekweld.
Daar is de gefrusteerde Lady Torren-
ce, gekoppeld aan een invalide man, de
jonge „man met het slangevel", die met
zijn levenskameraad de gitaar de we-
wereld rondtrekt en dodelijk vermoeid
is. Hij zoekt rust en doet als hulp zijn
intrede in de winkel van „Lady". Haar
wrede, keiharde man Jabe voelt onmid
dellijk de daaraan verbonden gevaren.
En daar is ook het jonge, totaal over-
sexte meisje Carol, een hysterica zon
der weerga. Deze vier figuren dragen de
reeks van gecompliceerde gebeurtenissen
die zich gaan afspelen. Onheilspellende
dieptragische, schokkende gebeurtenis
sen. Zij doen U de adem stokken, mede
door suggestieve regie van Sidney Limet.
Dit is een hoogst merkwaardige film,
zoals men er zelden een ziet.
Het spel van Anna Magnani (Lady
Torrence), Marlon Brando als de gitaar
speler Val Yavier, Joanne Woodward in
de rol van Carol Cutrere en R. G. Arm
strong als invalide echtgenoot is levens
echt en kerft U door de ziel.
De regisseur wist aller talent tot ware
hoogtepunten op te voeren in een film,
waarvan men niet vermoeden kan, dat
deze uit Hollywood stamt, zo volkomen
anders geaard dan andere films is hij,
daarbij in een visie, welke een absolute
vernieuwing betekent.
Marlon Brando en Anna Magnani
lijken in deze diep sombere keten van
onherroepelijk op elkaar volgende schrij
nende noodlottigheden vèr uit te groeien
boven het van hen reeds befaamde for
maat.
Het is huiveringwekkend wat zich af
speelt in dat kleine stadje in het don
kere zuiden van Amerika. Men kent dat
huiveringwekkende uit Williams' andere
stukken.
Liefde, haat, jaloezie en wraak spelen
er hun dominerende rol, als in een door
boze geesten beheerste wereld: zij vor
men de lugubere achtergrond ervan.
Hier spreekt de tragiek, de triestheid,
de uitzichtloosheid van verloren levens
en wanneer even het geluk lijkt open te
bloeien, slaat het noodlot des te heviger
toe, om alles, maar dan ook alles u ver
brijzelen
Niet minder dan drie superieure Os
carwinnaars: Anna Magnani, Marlon
Brando en Joanne Woodward zyn ver
eend. En zü tonen U wat zy wanrd zyn!
Tennessee Williams confronteert U
met problemen, waar geen uitweg meer
voor te vinden is, met verschrikkelijke
vragen, die wel onbeantwoord moeten
blyven, omdat er geen antwoord voor te
vinden is.
Zo blij als het leven kan zyn, zo hope
loos navrant kan 't ook zijn
Daarvan ziet U in deze film de aan
grijpende, meedogenloze voorbeelden.
MARLON BRANDO
als „De man met het slangevel"
Vlag in top: hoogste punt bereikt
Om tegenwoordig te kunnen zijn bij het hijsen van de vlag op het in aanbouw
zijnde bejaardencentrum „Rijn en Vliet" aan de Churchilllaan, hebben autoritei
ten en genodigden gistermiddag een hele klim moeten maken. Eenmaal boven
in een felle wind en enkele tientallen meters boven de begane grond heette
wethouders A. J. Jongeleen in zijn kwaliteit van wnd. voorzitter van de Stichting
tot Explotatie van Bejaardencentra allen hartelijk welkom, in het bijzonder de
onlangs afgetreden voorzitter van de Stichting, de heer W. A. Kasteleijn.
Het verheugde spreker, dat de heer
Kasteleijn, d.ie zich sterk voor het be
jaard eniprobleem interesseert, deze mid
dag weer aanwezig kon zijn en ook be
reid was gevonden om de vlag in top te
hijsen.
Alvorens de heer Kasteleijn hieraan
gevolg gaf. merkte hij o.m. op. dat hij
een dergelijke plechtigheid niet als een
eerbetoon aan allen, die bij de bouw be
trokken zijn, van initiatiefnemers via
architect en aannemer tot de werkers
op de steigers beschouwde. Spreker, die
waardering had voor het ontwerp van
de architect, de heer K. Landers, ver
wachtte dat het centrum straks een
sieraad van de stad zou zijn, waar vele
bejaarden een gelukkige levensavond
zouden vinden.
Leidse successen in
Jaarbeurshal
Op de 53ste nationale tentoonstelling
van hoenders, duiven en pelsdieren, ge
organiseerd door de Kon. Ned. Vereni
ging Ornithophilia, in de Prins Bern-
hardhal van de Jaarbeurs te Utrecht,
behaalden, ondanks zware concurren
tie, vele leden van de Leidse pluimvee-
vereniging „De Oude Leische" fraaie
resultaten.
A. H. Blom met Witte Vlaamse Reu
zen 2 x z.z.g. en z.g. met twee Ornitho
philia prijzen (O); L. v. d. Plas met
Witte Weners z.z.g.; z.g. en O. prijs; D.
van Duyn met Alaska 3 x z.z.g. en twee
O. prijzen; P. v. d. Kwaak met Goud
vinkduiven z.g. en met Ringslagers z.g.
en g.g.; L. SerLie met Hollandse Krie
len z.g.. g.g„ g. en O. prijs; E. Quist
met Oud-Hollandse Meeuw g.g. en met
Sussexkrielen z.g., g.g. en O. prijs; F.
v. d. Mark jr. met Hollandse Krielen
z.z.g., Z:g., 2 x g.g. en twee O. prijzen;
J. B. W. A. Giesbers met Kuifkrielen
2 x z.g.; met Hollandse Kroppers 3 x
z.z.g.. 3 x z.g., 2 x g.g. en drie O. prijzen
Dr. R. K. W. Kuypers met Holle Krop
pers 2 x z.g.; met Thüringer Vleugel-
duiven 2 x z.z.g. en O. prijs en met
Boedapester Tuimelaar g.g.
Officiële puhlikaties
VERKEER
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter openbare kennis, dat de Sln-
gelbrug met ingang van 23 oktober 1961,
voor de duur der werkzaamheden aldaar,
zal zijn afgesloten voor het verkeer met
alle voertuigen, rij- en trekdieren en vee.
in beide richtingen.
De door het verkeer te volgen route zal
ter plaatse worden aangegeven.
Wethouder Jongeleen. die zich bij
deze woorden van dank aansloot, bood
de bouwvaklieden, ter gelegenheid van
dit belangrijke moment in de bouw. na
mens het Stichtingsbestuur een enve
loppe met inhoud aan.
Plaats voor 185 bejaarden
In dit nieuwe centrum wij schre
ven daar reeds uitvoerig over zal
straks plaats zijn voor 185 bejaarden.
In het hoge gebouw komen 85 pension
kamers, met totale verzorging en daar
bij aansluitend comfort. Naast dit ge
bouw komen 48 flats (rechts op foto)
voor bejaarde echtgenoten.
Het ligt in de bedoeling om „Rijn en
Vliet" in het voorjaar (vermoedelijk
mei) te openen.
Van de zijde van het Stichtingsbe
stuur werd ons verzocht er op te wijzen,
dat eventuele gegadigden zich thans
nog niet tot het bestuur om inlichtin
gen kunnen wenden. Er zal t.z.t. een
openbare publikatie verschijnen.
Advertentie
BOUWPLATEN
plakt u met Ceta-Bever
Centrale A.R. Kiesvereniging
kwam bijeen
MR. DR. N. G. GEELKERKEN
VOORZITTER
Een van de belangrijkste aspecten van
de A.R. politiek valt terug te leiden op
de mensbeschouwing, die in de bijbel be
schreven staat. Dit zei gisteravond bur
gemeester M. W. Schakel te Noordeloos
tot de leden van de Centrale A.R. kies
vereniging, die haar jaarvergadering
hield in restaurant Van der Heyden.
In zijn openingswoord, legde de voor
zitter, mr. dr. N. G. Geelkerken, er de
nadruk op dat het komende jaar zeer
belangrijk is in verband met de verkie
zingen voor de gemeenteraad en de Pro
vinciale Staten.
In het jaarverslag van de secretaris,
de heer J. G. Lamers, werd blijdschap
uitgesproken over de heroprichting van
de Arjos in maart 1961. Naast deze
vreugdevolle woorden sprak de heer La
mers er zijn leedwezen over uit, dat de
vergaderingen maar door zes procent der
leden wordt bezocht. Het bestuur vraagt
zich af of de manier van vergaderen
moet worden herzien. Bij de verkiezing
van een voorzitter werd mr. dr. Geel
kerken bij acclamatie herkozen.
Na de afhandeling van deze huishou
delijke zaken hield burgemeester Schakel
een causerie, getiteld: „Enkele aspecten
van A.R. staatkunde". Als de mens de
mensbeschouwing, die in de bijbel staat,
aanneemt, dan staat hij met verantwoor
delijkheid in het leven. Het is dan ook
een eis voor de christelijke politici, dat
zij hun werk vanuit dit standpunt ver
richten. Met enkele voorbeelden verdui
delijkte spreker dit.
Het tweede aspect van de AH. staats-
kunde vatte spreker samen in de zin
„Overheid, gy hebt een hoog mandaat
en een beperkt mandaat". Het eerste
slaat op het Goddelijk bestel. God
heeft de overheid ingesteld ter rechts
handhaving en haar een opdracht ge
geven. De overheid heeft een beperkt
mandaat naar boven, de mens moet ten
eerste God gehoorzamen en naar bin
nen, de souvereiniteit in eigen kring.
Tenslotte merkte spreker op, dat de
christen een realist is. Niet omdat hij
knapper is, maar omdat hij heeft leren
luisteren naar de boodschap van de bijbel.
Ontmoetingspunt jeugd en
historie in de school
„Jeugd en historie" was het onder
werp. waarover mr. dr. K de Vries gis
teravond voor de afdeling Leiden van
de Ned. Christen Huisvrouwenbond een
causerie hield.
Op het eerste gezicht, aldus mr. de
Vries, hebben jeugd en historie niets
met elkaar te maken. Het schijnen
zelfs tegenstellingen. Ze ontmoeten el
kaar echter op de school. Het gaat niet
zozeer om de kennis van feiten en jaar
tallen. Het verleden moet voor de kin
deren herleven. Deze herleving ontwik
kelt by hen het historisch besef. Hier
door leren zij vaak het betrekkelijke
van de eigentijdse problematiek inzien,
iet-s wat juist in onze tyd van zeer
groot belang is. Op deze manier hebben
in Nederland 35.000 onderwijzers de
verantwoordelijke taak hun pupillen
een juist historisch beeld te geven. Van
nog groter belang achtte spreker het,
dat het Nederlandse lager onderwijs
voor een groot deel christelyk onder
wijs is. Het christelyk onderwijs in Ne
derland bedrijft zendingsarbeid, juist
vaak daar waar de kerk geen welkome
gast meer is. En met name tijdens de
geschiedenisles kunnen de leerlingen
kennis nemen van de grote daden van
Christus, zo besloot spreker zyn lezing.
