De vreemde veren van
Robert Neumann
Miljoiiairszoon werd
goochelaar
Hongarije produceert
nog te veel uitschot
Vloek van Stavisky vervolgde
hem 27 jaar
Rhodesische verklaring over de
dood van Dag Hammarskjöld
Opgericht 1 maart I860
Donderdag 19 oktober 1961
Vijfde blad no. 30481
Het schot, dat op die achtste januaridag: van het jaar 1934 in een villa in
Chamonix weerklonk, vond een echo in heel Europa. Niet alleen zag men in alle
dagbladen de foto van Stavisky, wiens hand de radiator van de centrale verwar
ming omklemde in de villa in Chamonix, waar hij zelfmoord pleegde, maar alom
in het roerige Europa van de dertiger jaren vond dit schot weerklank, die alleen
maar te vergelijken is met de atoombom in Hirosjima. Op alle beurzen stortten
de koersen in. In Parijs waren straatgevechten. De Franse regering stond op het
punt te vallen. Honderdduizenden nijvere mensen verloren hun spaargeld en voor
hen en hun kinderen en kleinkinderen werd de naam Stavisky een vloek. Hij is
nu dood, maar zijn kinderen dragen zijn naam nog altijd. Voor de dochter is dit
niet zo heel erg; zij is getrouwd en draagt een andere naam, maar de zoon torst
de volle zwaarte van deze familienaam. Zijn leven is een lange reeks van
tragische afwisselingen.
Ongeveer een Jaar geleden nog was
hij onder de naam Claude Lion Inge
schreven in het gesticht voor geestes
zieken van Chezal Eenoit. Nu, na de
diepste diepten van het leven te heb
ben leren kennen, treedt; hij weer op als
de goochelaar Prins Frankestos en hij
hoopt hiermee voorgoed een artiesten-
loopbaan gevestigd te hebben.
In Chezal Benoit had hij het niet
slecht. Hij had er vrienden die net als
hij, in het blauwe uniform der gees
teszieken liepen. In 1956 was hij er ook
al temidden van vijfhonderd lotgenoten.
„Vandaag of morgen ontsnap ik!" zei
hij vaak tegen zijn trouwe vriend Co-
lombe, een man zonder benen, die hy
elke dag in het park rondreed.
„Je bent toch niet gek?" vroeg deze
geestelijke gestoorde, „je zult nooit werk
vinden!"
„Ik wel", zei Claude Lion dan „ik
heb het in mijn vingers, ik wil gooch-
laar worden. Ik weet dat ik het kan.
Mijn ware naam is Stavisky en die
naam wil ik weer een goede klank te
ruggeven!"
„Je xult in een karos rijden!"
Claude Stavisky behoefde niet te ont
vluchten. Hij werd zonder meer in vrij
heid gesteld. Het stond namelijk vast,
dat hij helemaal niet geestesziek was.
Hij was meer een dakloze zwerver en
wanneer er iemand bereid was hem
minstens een half jaar werk, kost en
onderdak te verschaffen, kon hij on
middellijk in vrijheid gesteld worden.
Zo iemand meldde zich in de persoon
van de bioscoopeigenaar Lardeau. Zo
werd Stavisky een eenpersoonsoptocht.
Hij bezocht Chezal Benoit en alle om
ringende dorpen en overal waar hij
kwam, kwamen de mensen toelopen om
naar hem te Kijken, want elke week
was hij anders gekleed. De ene week
in cowboykostuum om reclame te ma
ken voor een Wilwest film, de volgen
de week als Charley Chaplin in de
film „Limelight" en de week daarop was
hij Laurel en Hardy tegelijk. In dit
werk vond 'hij een tegenwicht voor de
veertien jaren, waarin hy het blauwe
uniform der verpleegden had moeten
dragen. Hij werd goed betaald en ver
zorgd en kon zich in vrije uren gere
geld wijden aan het oefenen van zijn
vingers en handen als goochelaar. De
fabrieksarbeiders kenden hem als hij
in de lunchpauze in de kantine kunsten
kwam vertonen en soms waren het de
wegwerkers, die hij verbaasde met
zijn vingervlugheid. Des avonds was hij
filmoperateur en hij kon de filmspoelen
zo snel en handig verwisselen, dat het
publiek niets merkte van de overgang
op een andere spoel. Hy woonde in
Lignières by de familie Lardeau en
misschien zou hy daar gebleven zijn als
het circus niet naar Lignières was ge
komen.
Claude Stavisky was van jongs af aan
niet voorbestemd voor een dergelijk
vreemd lot. In 1932 was hij een van de
meest bewonderde kinderen op het
strand van Biarritz en als de andere
kinderen vroegen „Wat doet jouw va
der?", dan zei de vijfjarige jongen
„Mijn vader heeft vier grote auto's en
hy zegt dat ik eens in een echte karos
zal rijden met zes paarden, gekleed in
een hermelijnen mantel!", waarmee hy
zichzelf bedoelde natuurlijk.
Voor Serge Alexandre, die zich Sacha
noemde, en voor zijn vrouw Arlette was
het leven één groot feest. De Russische
immigrant stond op intieme voet met
leidende figuren uit regering en indu
strie. Hij was getrouwd met de beeld
schone mannequin Arlette Simon, die
op alle concours d'élégance eerste prij
zen won met haar auto's en haar hon
den. De beide kinderen werden opgevoed
als koningskinderen. Het zag ernaar uit,
dat Claude en zijn zusje nooit enige
zorg in de wereld zouden kennen tot
de dag, waarop hun vader zichzelf
doodschoot en de moeder werd gearre
steerd wegecis medeplichtige aan een
der grootste oplichtersaffaires, die
Frankryk ooit gekend had. Maar wy
zouden U vertellen van het circus. Twee
jaar geleden kwam net Circus Triumph
in Lignières en daarmee begon de kruis
weg voor Claude Stavisky.
Slapen onder een krant
Hij liet de bioscoopeigenaar Lardeau,
twee jaar ouder dan Claude zelf. die
hem als een broer behandelde, in de
steek. De mensen uit de cafés van
Lignières hadden de circusmensen at
tent gemaakt op de talenten van Sta
visky en de circusdirecteur meende, dat
hü een goede greep deed. Zo stapte de
Jonge Stavisky in de kermiswagen, die
hem tot aan de voet van de Pyreneeën
zou brengen. De gebroeders Bauer, die
de directie vormden, kondigden op hun
programma's aan dat de zoon van de
grootste rekenmeester aller tijden
Sacha Stavisky, by hen optrad als de
goochelaar Claude Stavisky. Zij had
den grote verwachtingen, maar by het
derde dorp was het mis
Claude Stavisky kwam op en inplaats
van het verwachte applaus werd er ge
roepen: „Als je zo handig bent, geef
ons dan het geld terug, dat je vader
ons heeft afgezwendeld!"
De gebroeders Bauer gaven Stavisky
een andere naam: Viskysta, maar het
publiek had het gauw door en de faam
snelde Stavisky vooruit. De mensen ble
ven om hun geld roepen. Toen gaven
de gebroeders Bauer hem een heel an
dere naam; zij noemden hem Prins
Frankestas en gaven hem een rood kos
tuum.
Stavisky had succes met zijn optre
den. maar hy woonde in een kermis
wagen samen met twee bejaarde goo
chelaars, die hun deel eisten, omdat zy
hem wel eens hielpen. Stavisky weiger
de dit en besloot het circus te verlaten.
Dat was in Langon, vlak by Bordeaux.
Claude pakte zyn kaarten, zijn rode kos
tuum en zyn andere kieren in een valies
er. nam een spoorkaartje naar Parijs.
Van het station Austerlitz nam hij de
tnetro naar het hospitaal voor geestes
zieken van St. Anne. Hy werd sloker
van de centrale verwarmingsketels,
maar het goochelen kon hy niet nala
ten. Al spoedig trad hij regelmatig op
in buurtbioscopen. Hy voelde zich ar-
leidde een zwervend leven. Hy bezat
niets dan zyn rode kostuum en zijn
speelkaarten. Tenslotte belandde ny in
het stadsdeel Cressonnieres, waar men
onder een krant slaapt op de houten
vloer.
Leven als clochard
Zo ging de zomer van 1960 voorbij.
Claude Stavisky leefde als een clochard
en liet zijn baard staan. Toen ging hij,
naar de traditie dat wil, in de herfst
aan het zwerven. Hij was vergezeld
van de clochard Roger Godard. De reis
voerde langs de Garcnne en door de
médoc. In het dop Macau gaf Sta
visky het op. Om vier uur in de middag
van een oktoberdag meldde hy zich bij
de gendarmerie. „Mijn naam is Sta
visky" zei hy, „ik zou gearresteerd wil
len worden
„Ik ben Napoleon" zei de gendarme
Marquais, „kan ik nog meer doen dan
je arresteren?"
„Ik heb het koud en ik heb honger"
antwoordde Stavisky, „ik wil geen mis
daad begaan om té eten, maar ik ben
een arme zwerver. Ik was artiest, maar
nergens kan ik werken vanwege mijn
naam. Ik heb een adres waar ik terecht
kan, een tehuis voor geesteszieken. Als
U opbelt komen ze me wel halen
Marquas liet Stavisky opsluiten en
fouilleren. De arrestant had acht frank
by zich en lag tevreden op de stro
zak. Hy kreeg zyn avondmaal van
Madam Marquais, die ook voor de ge
vangenen kookt, dezelfde soep die Mar
quais at! De gendarme Marquais belde
op naar Bordeaux, waar men met het
kestas. Hy kwam in grotere theaters en
op een dag probeerde hy om Bor
deaux te veroveren, waar hy zyn circus
carrière had afgebroken. De directeur
Cambournac was onder de indruk van
zyn goochelkunst en gaf Frankestas een
engagement, dat van week tot week
doorliep, totdat Frankestas de directeur
voorstelde op te treden als Stavisky.
Cambournac poogde vergeefs Claude
van dit voornemen af te brengen. Sta
visky liet nieuwe prospecti drukken.
Misschien was Bordeaux niet de goede
stad om de naam Stavisky te noemen,
in ieder geval eindigde het optreden van
Claude onder zyn ware naam met een
enorm schandaal. Zijn contract werd
verbroken en al spoedig was hy zonder
ÏL£e™ eeval geen raad wist. maar besloot om
cafes, waar men Hem met kende en §e ma* d(e zich Sl'aTlsky noemde te
^llillllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllll
Op een tragische dag nu byna 28
jaren geleden pleegde de bankier
Stavisky zelfmoord in zijn huis-
kamer in een villa in Chamonix. EE
EE Het ging om een zaak van vierhon- ee
derd miljoen vooroorlogse franken.
Zijn vrouw Arlette werd korte tyd
later gearresteerd. De val van Sta- EE
visky werd de oorzaak van de val der
Franse regering en straatgevechten
in verschillende Franse steden, die
eenendertig doden vergden. De EE
EE naam „Stavisky" kreeg een meer
dan slechte klank in Frankrijk en
EE daarbuiten
TllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIË
komen halen. In de centrale gevange
nis van Bordeaux werd aan Stavisky.
de gevangene zonder misdrijf, een ad-
vokaat toegewezen. Deze stelde zich in
verbinding met het gesticht in Che
zal Benoit en enkele dagen later dioeg
Claude Stavisky weer de blauwe kleding
der verpleegden. Hij reed er zyn vriend
Colombe weer rond in een invalidenwa
gentje en was tevreden met zyn lot.
En het lot was hem gunstig; alle kran
ten hadden erover geschreven en de di
recteur van het Circus Médrano nodig
de hem uit als Prins Frankestas te ko
men optreden.
Sedert begin december 1960 is Sta
visky aan het circus verbonden in het
winterverblijf van dit bedrijf in Parijs.
Iedereen weet nu, dat zijn ware naam
Stavisky is, ook al treedt hy op onder
een artiestennaam. Het publiek hoont
hem niet meer. Na alles wat de kran
ten over hem geschreven hebben, is men
van mening, dat men de zoon niet ver
antwoordelijk kan stellen voor wat de
vader misdeed, zeker niet, wanneer de
ze zoon er al byna dertig jaar voor
heeft geboet
(Van onze correspondent in Wenen)
Door de arrondissementsrechtbank
van Gdynia in Polen werden onlangs
vier vrouwen tot drie, twee en één
jaar gevangenisstraf en een hoge
geldboete veroordeeld, omdat zij bui
tenlandse artikelen onderhands had
den verkocht. Daaronder bevonden
zich 243 paar nylons, 11850 flesjes
haarverfmiddel, 4456 ballpoints en
5426 vullingen.
Deze artikelen hadden de veroordeel
den van matrozen gekocht, die buiten
landse havens aandoen. Hieruit biykt
dat er in Polen nog altijd gebrek is
aan bepaalde gebruiksvoorwerpen, die
in 'het Westen niet tot die luxe-artike
len behoren. Daar de communistische
staat in dit tekort niet voorziet, ver
leidt hy zyn staatsburgers tot smok
kelen en ondermijnt daardoor zelf de
communistische handelsmoraal.
Eenzelfde lakse houding vertoont zich
ook op het gebied van de arbeidsmo
raal. Nog altijd wordt er bijvoorbeeld
in Hongarije veel meer uitschot gepro
duceerd dan vroeger. Dit verschijnsel
schijnt een natuurlijk gevolg te zyn
van het economische systeem van het
communisme met zijn veel te hoog op
geschroefde produktie-normen.
Uitschot is een normaal verschynsel
in de gieterij van de bekende locomo
tief- en machine fabriek „Ganz-Ma-
vag" in Boedapest. Een oude werkmees
ter aldaar verklaarde kort geleden: „Ia
de kapitalistische tyd mocht men ty-
dens het werk geen praatje maken ea
niet roken. Voor uitschot kregen de gie
ters ook niets uitbetaald. Vroeger kon
den wij niet slapen, wanneer er een
groot stuk werd gegoten. Heel vroeg
al in de morgen renden wy naar de
fabriek om te zien hoe ons werk was
uitgevallen.
Tegenwoordig moet men verschillen
de arbeiders gewoon achterna zitten om
hen te dwingen na te kijken hoe hun
werkstuk is uitgevallen. Het werk in
teresseert hen niet meer, alleen het
geld. Voor uitschot kan men verschil
lende verklaringen geven, maar de
eigeniyke verklaring is het gebrek aan
tucht". Dit stond onlangs te lezen in
het communistische partijblad „Nepa-
zabadsag".
Toch geloven wy dat Robert Neu
mann in de eerste plaats als parodist
de Duitse literatuurgeschiedenis m zal
gaan. Onovertroffen zyn zyn boeken.
.Mit fremden Federn" (uit. 1927, maar
juist herdrukt in de pocketserie van
Ullstein en aangevuld met een tweede
deel) en „Unter falscher Flagge". De
fijnzinnige spot nie Neumann in Korte
stukjes drijft .net de stijl van Ernst
Jünger, Sartre, Camus, Bert Brecht,
Heinrich Böll en anderen is kostelijk.
Minder geslaagde parodieën op Thomas
Mann, Broch en Kafka vergeeft men
Neumann gaarne.
In de eerste plaats wordt men ver
vuld van bewondering voor de scherpte
en de humor, waarmee hy door de stijl
en de persoonlijkheid van vele schry-
vers heenziet. Cn, wat wel byzonder
knap is, ook van buitenlandse auteurs.
Neumanns parodistische vermogens
hebben hem begiftigd met een groot
taalgevoel wat ook „werkt" ten aan
zien van het Frans en het Engels.
tiest en maakte naam als Prins Fran- de ik-persoon.
Neumann was trouwens een van de
weinige Duitse schrijvers, die in de emi
gratie tijdens het Derde Rijk kans za
gen in een andere taal te schryven
succes te boeken. Net als Xlaus
Mann publiceerde hy met verve in het
Engels.
De naam Mann brengt ons op Neu
manns meest recente boek: „Olympia".
Op de flap wordt het aangekondigd als
de eerste humoristische Duitse roman
sinds Thomas Manns „Bekentenissen
van de oplichter Felix Krull". .Olym
pia" is trouwens opgedragen aan de
nagedachtenis van Thomas Mann, ja
het is zelfs een soort preludiëren op
het thema Felix Krull. Want Neumanns
weinig kuise hoofdfiguur Olympia is re
gelrecht ontleend aan des oplichters be
kentenissen, waarin zij ten tonele wordt
gevoerd als de danslustige zuster van
Neumann heeft Olympia niet zo maar
uit Thomas Manns boek gestolen. Hij
heeft gepoogd haar meer eigen trekken
te geven dan Felix in de korte passage
van zyn bekentenissen doen kon. Daar
bij laat Neumann Olympia het een en
ander recht zetten. Verschillende min
der riante gegevens uit- het verleden
van het geslacht Krull worden dooi de
in Baden-Baden cocotterende zuster:
„lasterlijke verdraaiingen van myn
broer" genoemd. Vader Krull was niet
de fabrikant van een goedkope en slech
te „Schaumwein". maar van een dure
en goede. Ook stierf hy niet door zelf
moord wegens financiële moeilijkheden,
„maar in de armen van de plaatselijke
actrice Jülchen Serrmelweis. Zo is er
allerlei dat Olympia en Robert Neu
mann beter weten dan Thomas Mann
en Felix Krull.
„Olympia" is ten dele zeker een amu
sant boek. Het eerste deel, waarin
.mademoiselle de Croulle" haar levens
sfeer en denkwereld uit de doeken en
uit de kleren doet :s het minst geslaagd.
Na een bladzij of tien weet men wel
dat de zeden van Olympia die van een
cocotte zijn en de volgende 135 blad
zijden voegen weinig aan die kennis
toe. Het tweede deel, waarin de vader
loze dochter van Olympia aan het
woord komt, boeit meer. Het is echter
geloofwaardiger on doortrokken van een
fijnere stilistische spot dan het eerste,
waarin enige planteen van zeer dik hout
gezaagd worden.
Het boek vindt zyn bekroning in het
tan tonele voeren van oplichter Felix
Krull zelve, die Neumann veel van de
superieure intelligentie en gevoeligheid
van Mann laat oehouden. wat mee weg
neemt dat men de echte blijft preferen
boven de geparodieerde. Dat is tenslotte
de opzet van Neumanns hele boek: hij
poogt hrt parodistische karak'er van
Thomas Manns verrukkelijke
als het ware een
dubbele bodem te leggen in een doos
met een dubbele bodem.
(Van onze correspondent in Bonn, André Spoor)
De bijna 65-jarige Duitse schrijver en journalist Robert Neumann is Ye.eF parodiëren,
een unicum in de Duitse literaire wereld. Neumann kan alles. Hij
schrijft romans, novellen, biografieën, parodieën, politieke artikelen en
literaire kritieken. In alles overdrijft hij vaak. maar in alles zit steeds
zulk een kern van waarheid dat geen bonafide lezer zich er met een
,,wat overdreven" van af kan maken. Nog kort geleden redigeerde
Neumann een fotoboek over Hitier en zijn Derde Rijk, waarin ook
weer zo veel raaks en waars voorkwam dat men enige smakeloosheden,
eenzijdigheden en onjuistheden op de koop toe nam.
Thomas Mann parodieerde in zyn
Felix Krull allerlei stijlen, in de eer
ste plaats die van de schelmenroman,
in de tweede plaats zijn eigen stijl. Ach
ter dit alles speelde het denkbeeld een
grote rol dat de kunstenaar en de op
lichter van dezelfde stam zijn. Het pa
rodiëren van een dergelijk werk moet
voor Neumann een soort hogeschool
goocheltruc zyn geweest, die hem onein
dig aanlokte. Dat hy al goochelend
soms niet meer vist of hy te doen had
met een echt konijn of met een, dat
door Thomas Mann al uit een hoge
hoge hoed was gehaald, is niet te ver
wonderen.
Een komisch staartje heeft „Olym
pia" gekregen door een aanklacht, die
de weduwe van Thomas Mann, Katja
Pfringsheim, tegen Robert Neumann
heeft ingediend. Mevrouw Mann vmdt
de Olympische parodie kennelijk ook
niet erg geslaagd, want zij acht Neu
mann schuldig aan plagiaat, omdat hij
zo maar een figuur uit Felix Krull heeft
geleend en er weinig anders mee heeft
gedaan dan een roman schrijven in de
stijl van de beroemde „Bekentenissen".
Pikant aan de hele zaak, die weinig
verheffend is, is wel dat Thomas Mann
grote bewondering had voor Neumanns
parodistisch talent. „Een genialiteit aan
komisch aanvoelen, die geen tweede
keer voorkomt en waarschijnlijk nog
nooit voorgekomen is", zei Thomas
Mann eens. De actie van weduwe Mann
wijst er op, dat zy er kennelijk van
overtuigd is dat naar man over „Olym
pia", indien hy het had kunnen lezen,
een ander oordeel zou hebben geveld.
Mr. Ir. HAVEMAN
DIRECTEUR ICEM
(Van onze Haagse correspondent)
Als vermoedelijke opvolger van de
heer Marcus Daly, die met ingang van 1
sept-ember j.l. zijn ontslag als directeur
van de intergouvernementele commis
sie voor de Europese migratie heeft in
gediend, wordt genoemd mr, ir. B. W.
Haveman, regeringscommissaris voor de
emigratie te Den Haag. Hy is door
Amerika als zodanig voorgesteld.
Op het ogenblik worden die ICEM-
aangelegenheden gaande gehouden door
de plaatsvervangend directeur, de
Fransman Bartholomew Epinat.
INDONESISCHE TANKBOOT
TE BELAWAN ONTPLOFT
In Belawan, de haven van Medan op
noord-Sumatra, is gisteren een Indone
sische tankboot ontploft. Vier van de
opvarenden worden vermist en 12 lie
pen verwondingen op. Het vaartuig is
gezonken.
Het Deense vrachtschip Emilie
Maersk van 4.305 ton raakte door de
explosie in brand en zonk eveneens.
Volgens een woordvoerder van de In
donesische Marine is geen melding ge-
aakt van persoonlijke ongelukken aan
roman boord van dit schip.
Zijn droom is eindelijk waarheid
geworden: Claude Stavisky treedt
op in het circus Médrano in Parijs
als goochelaar onder de naam
Prins Frankestas. Na vele moei
lijke jaren heeft hij zich een nieuw
bestaan veroverd. De baard is een
gefatsoeneerde herinnering aan de
maanden toen hij clochard was.
Door tunnel in vier
nur Londen - Parijs
(Van onze Londense correspondent)
De Engelsman met de Franse naan^
de bankier en vroegere luchtvaart-di*
recteur Leo d'Erlanger, die voorzitte*
is van de Kanaaltunnelmaatschapptf»
heeft nog enige bijzonderheden ont
huld over het tunnelplan. Door een tun
nel zal de reis met een elektrische trein
van Londen naar Parijs in slechts 4
uur en 20 minuten kunnen worden ge
maakt en naar Brussel in 4 uur en 50
minuten. De twee enkelsporige tunnels
zullen een lengte moeten krijgen van
52 kilometer. De ingangen komen on
geveer negen kilometer van Folkstone
en Calais. De overtocht met de auto*
I trein zal voor een wagen met bestuur
der en twee passagiers ongeveer f 75,»
kosten tegen thans ruim f 100,- pe#
boot en f 185,- per vliegtuig.
Indien de Britse en Franse regerin
gen het plan volgend voorjaar goedkeu
ren, kan de tunnel in 1967 worden ge
opend. Het plan is om voor elke reis
900 auto's op te laden. Treinen kun
nen elkaar met drie minuten tussen
pauze volgen. Er behoeft niet te wor
den gewacht en niet van te voren te
worden geboekt. De capaciteit van de
tunnel gaat de verkeersintensiteit ver te
boven. In drie of vier dagen kan de
tunnel alle voertuigen verwerken, welke
in het jaar 1960 over de zee en door de
lucht het Kanaal zyn overgestoken.
d'Erlanger verklaarde nog dat een
brug veel te duur wordt. De kosten
daarvan worden geraamd op 2,1 mil
jard gulden, tweemaal zoveel als een
tunnel. Bovendien zal de opbrengst van
een brug de eerste twaalf jaar zo ge
ring zijn, dat niemand er zijn geld in
zal steken, zo zei hij. Een 70 meter bo
ven de oppervlakte verrijzende brug zal
groot gevaar opleveren voor de scheep
vaart en voor het verkeer op de brug
zelf bij mist en lage wolken. De weers
omstandigheden veroorzaken in de tun-
ne geen enkele hinder. De campagne
voor de tunnel wordt krachtig door de
Britse spoorwegen gesteund, hoewel de
tunnel zal gaan ten koste van hun
eigen veerdiensten over het KanaaL
Maar als er geen oeververbinding komt,
zal men grote kapitalen moeten steken
in nieuwe schepen.
De Britten zijn misschien ook zo
sterk, voor een tunnel geponeerd, om
dat deze tenslotte onzichtbaar is zodat
zij de illusie dat er alleen maar wa
ter is tussen Engeland en het conti
nent, zullen kunnen handhaven
ARKA eist betere
promotiekansen voor
belastingambtenaren
(Van onze Arnhemse correspondent)
Het congres van de r.k. ambtenaren-
vereniging „ARKA", gehouden in Arn
hem, heeft gisteren een motie aanvaard,
waarin wordt uitgesproken, dat de pro
motiekansen voor de belastingambtena
ren verbeterd moeten worden, zulks on
afhankelijk van de algemene herziening
van de ambtenarensalarissen, welke
men per 1 januari 1962 tegemoet ziet.
De verbetering moet met terugwerkende
kracht geëffectueerd worden.
Algemeen Arka-voorzitter, mr. Boot,
deelde mede, dat op korte termijn een
groep deskundigen voor de ARKA zal
bezien, of het beginsel van „ambtenaren
staken niet" nog gehandhaafd moet
worden.
De directeur van het Arka-bureau,
dr. W. J. J. Dijsselbloem, verklaarde dat
op 24 oktober het overleg tussen de de
legaties over de algemene salarisherzie
ning voor ambtenaren weer op gang zal
komen. Als de regering het wijze besluit
zal nemen, aldus zei dr. Dijsselbloem,
om het eigene van het overheidsperso
neel in de salariëring tot uiting te bren
gen, dan is er uitzicht op een spoedige
verbetering van de situatie.
Commissie nog op soek naar aanwijzingen
Landingsgestel was
neergelaten
Namens de Rhodesische Federatie
heeft Engeland gisteren in de Ver. Na
ties een verklaring uitgegeven waarin
gezegd wordt, dat het uitgebreide onder
zoek naar de oorzaak van het vlieg
tuigongeval waarby Dag Hammarskjöld
is omgekomen, „tot nu toe geen enkele
positieve oorzaak van het ongeluk heeft
opgeleverd". De regering van de federa
tie zal „zo spoedig mogelijk" verzoeken
een uit vijf leden bestaande publieke
commissie van onderzoek in te stellen om
het onderzoek voort te zetten.
Het eerste onderzoek heeft aangetoond
dat het landingsgestel van het vliegtuig,
een DC-6b, was neergelaten en vastge
zet en dat de landingsklappen gedeelte
lijk waren uitgestoken toen het onge
luk gebeurde, aldus de verklaring. Bij
het neerkomen liepen de motoren „met
enige snelheid".
Voordat het vliegtuig Leopoldstad ver
liet had de bemanning een verkeerd
vliegplan opgegeven. Zij gaven Loeloea-
burg als bestemming op met Leopold
stad als uitwijkmogelijkheid. „De wer
kelijke bestemming, Ndola, en de vlieg
route werden om veiligheidsredenen voor
de luchtvaartautoriteiten geheim gehou
den", aldus de verklaring.
Een eerder rapport, door een groep
pathologen uitgegeven, meldde, dat alle
in het vliegtuig gevonden lichamen met
röntgenstralen waren onderzocht en dat
in twee daarvan .kogels" delen van ont
plofte patron enk is ten en slaghoedjes
in de huid, onderliggende weefsels of
spieren" werden aangetroffen. Deze ver
wondingen moeten volgens het rapport
wegens net „betrekkelijk lage doordrin
gend vermogen" van genoemde voorwer
pen veroorzaakt zyn door het ontploffen
van munitie tydens de brand na het
neerstorten. Een commissie van onder
zoek bestaande uit Zweden, leden van
de ICAO, de Internationale federatie
van verenigingen van vliegtuigpiloten
en de vliegtuigmaatschappij Transair
sloot de mogelijkheid van een ontplof
fing uit.
De regering van de federatie zegt
in de verklaring, dat. genoemde commis
sie sinds 18 september met het onder
zoek bezig is en „nog bezig is met
het verzamelen van alle beschikbare
aanwijzingen". Voor de voorgestelde pu
blieke commissie zouden Zweden, Enge
land, de ICAO en de Algemene Verga
dering van de Ver. Naties worden uit
genodigd,
