Russen zwijgzaam naar
Sow jet-Unie vertrokken
SNELFIX
Snel gaar-tHrnWaar-Materna/*
Goloeb neemt nog geen
besluit over toekomst
Politieleder op de been
„Provocatie.bruut optreden.
laster.ergerlijk.schandelijk9
„De heren zijn uitgepraat
Druk als in het
zomerseizoen....
Gelukkige gast van de politie
MOSKOU BESCHULDIGT NEDERLAND:
Monnikendam
zonder vroedvrouw
K.L.M. verwacht
dit jaar verlies
van 75 miljoen
Wie helpt
moeder Maré?
LINKSE GAULLISTEN NIET
MET SOCIALISTEN IN ZEE
Twee agenten gewond
bij stndentenrel
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 14 oktober 1961
blad no. 30477
Het vertrek van de twee leden van de Russische ambas
sade, S. V. Chibaew en A. D. Popow, die als gevolg van het
Schiphol-incident door de Nederlandse regering het land
lijn uitgewezen, heeft op tal van Nederlandse stations waar
de Moskou-Express gisteravond stopte, de nodige opwin
ding teweeg gebracht. De politie was kennelijk bevreesd,
dat het vertrek van de Russen relletjes zou veroorzaken en
overal hielden politiemannen en rechercheurs in burger een
wakend oogje in het zeil.
In Hoek van Holland was het gister
avond reeds voor zessen even druk als
in het zomersiezoen. Om twintig minu
ten voor zeven arriveerden twee Rus
sische auto's met leden van de ambas
sade, die een kordon vormden rond de
beide uitgewezen Russen.
Meer dan 300 m moest het gezelschap
lopen, voordat zij zich veilig waande in
het Russische rijtuig, dat men aanvan
kelijk helemaal wilde afsluiten. Zo ge
makkelijk ging dat evenwel niet, want
ter ere van het vertrek waren tal van
leden van bevriende ambassade's en ver
tegenwoordigers van de Russische han
delsmissie uitgenodigd om afscheid te
nemen van de beide, zich zwaar ge
griefd voelende Russen.
Een verslaggever, vroeg de heer Po
pow: „Heeft u prettige herinneringen
aan Nederland?"
„Hoe durft u dat te vragen, na het
geen er gebeurd is", was het antwoord.
Lange tijd op het station om te praten
was er evenwel niet. Met een forse duw
in de maag werd de verslaggever door
enkele leden van de ambassade opzij
geduwd en een hernieuwde poging om
de heer Popow iets te vragen werd ver
ijdeld, toen men de zeven Russen, zowel
de heer Popow als Chibaew insloten.
Argwaan
Met een geldig kaartje en een toe-
slagbiljet voor D-trein in de hand kon
den wij, zij het met argwaan bekeken,
toegang krijgen tot het Russische rij
tuig, waar het een komen en gaan was
van relaties van de beide vertrekkende-
heren. Er werden zelfs bloemen aange
dragen en de omhelzingen waren niet
van de lucht. De heer Popow en zijn
oollega recipieerden in de corridor, zich
af en toe het zweeD van hun voor
hoofd wissend.
„Gaat u nu toch weg, dit is Russisch
terrein", was de mededeling, die wij te
horen kregen. Op eer. herhaald ver
zoek, om nog even met de beide heren
te spreken, was het antwoord van het
bewakend personeel. „De heren zijn uit
gepraat, ze hebben niets ijieer te vertel
len en willen de pers zelfs niet meer
zien".
Een minuut voor vertrek werden de
verslaggevers en fotografen, die zich in
middels toegang tot het Russische rij
tuig hadden verschaft, verzocht de trein
te verlaten. Men wenste onder elkaar
te zyn.
Een woordvoerder van de politie in
Hoek van Holland deelde de journalis
ten mee, dat alle kans aanwezig was,
dat het Russische rijtuig werd afgeslo
ten en niet voor de Russische grens
weer geopend zou worden. Voor deze
consequentie zwichtten de persvertegen
woordigers. Nauwelijks was de laatste
uit het rijtuig gestapt of de deur werd
hermetisch gesloten. Een herhaald ge
klop op de deur werd niet beantwoord.
De journalisten verdrongen zich in het
andere rijtuig om toch nog een moge
lijkheid te hebben met de persattaché
Popow te spreken, maar de deur bleef
dicht.
Teken van leven
Tot aan Rotterdam duurde het voor
dat weer enig teken van leven was te
bespeuren. De deur ging even open,
maar er posteerden zich direct drie Rus
sen voor, die geassisteerd werden door
Russisch treinpersoneel met sikkel en ha
mer op de pet-. Een Duitse employé van
de Wagon-Lits protesteerde tegen het
feit, dat men de deur op slot hield,
maar zijn opmerkingen gingen' verloren
in een stortvloed van Russische opmer
kingen, die neerkwamen op het weige
ren van ieder, die dit rijdend Russisch
grondgebied wilde bet/reden.
De journalisten bedachten een list. De
hoofd-conducteur W. Bleumink had niet
alleen het recht, maar ook de plicht, het
Russische rijtuig binnen te stappen om
de kaartjes te controleren. Toen deze
zich dan ook met een dienstsleutel toe
gang verschafte tot het rijtuig, storm
den journalisten, fotografen en camera-
lieden van de NTS achter hem aan.
Even zag men de beide uitgewezen Rus
sen, maar toen werd de coupédeur ge
blokkeerd. „We willen slapen", riep de
heer Popow de journalisten toe, „En
maak, dat u wegkomt' Maar het een
maal veroverde gebied werd niet prijs
gegeven. Men wilde de Russen nog een
maal spreken. Een radioverslaggever
meende het gevonden te hebben. Met
een wit kelnerjasje aan, een bel in de
ene hand en een microfoon in de andere
hand, baande hij zich een weg door het
Russische rijtuig, steeds maar uitroe
pend: „Abendessen, Abendessen", maar
verder dan de deur van de heer Popow
en zijn collega Kwam hij ook niet.
„De heren hebben gegeten", verklaar
de de slaapwagenbediende. „Ze willen nu
slapen". Een kwartier lang werd nog ge
tracht om de beide Russen tot een in
terview te verleiden, maar men kon be
ter tegen een ijskast praten dan tegen
de begeleidende Russische bewakers. Het
bleef „neen".
Deuren bleven dicht
In utrecht werd de Moskou-Express
nieuwsgierig bekeken door tal van rei
zigers, die aangetrokken door het groot-
aantal politiemannen, dat op de been
was, waren komen aanrennen. Maar ook
hier bleven de deuren van het compar
timent van de Russen dicht. Zelfs werd
het licht in de coupé uitgedaan om
nieuwsgierige blikken te weren.
Naar wy van de zijde van de Neder
landse Spoorwegen vernemen is het niet
gebruikelijk, dat rijtuigen van D-trei-
nen worden afgesloten. Het is zelfs niet
gewenst, omdat bij ongevallen afgeslo
ten deuren de redding van reizigers kan
belemmeren. Daar dit rijtuig direct ach
ter de locomotief was gekoppeld, kon de
hoofdconducteur zich niet beroepen op
het feit, dat een vrije doorgang werd
belemmerd.
Volgens de directie van de Nederland
se afdeling van de Wagon-Lits is net de
dienstdoende slaapwagen-conducteur
verboden zonder toestemming van de
hoofdconducteur het rijtuig af te slui
ten.
Deze toestemming is aan de hoofd
conducteur «iet gevraagd en derhalve
ook niet verkregen. Maar de deuren
waren en bleven dicht
Geen spionage
De beide uit ons land uitgewezen Rus
sische diplomaten zijn overigens niet de
enige Russen, die de laatste jaren ons
land moesten verlaten. In januari 1953
werd de Russische journalist, Tass-cor-
respondent Lew Constantinowitch Pis-
sarew, die in 1951 in Nederland was ge
komen, uitgewezen. Hij was op verden
king van spionage gearresteerd en bleek
bij zijn arrestatie in het bezit te zijn
van geheime documenten.
In januari 1957 werd de tweede secre
taris van de Russische ambassade, de
heer W. D. Drankow, tot „persona non
grata" verklaard. Hy moest binnen
tweemaal 24 uur het land verlaten, om
dat hy had getracht een ambtenaar in
functie om te kopen met het doel gehei
me gegevens te bemachtigen.
In januari 1958 werden drie Russische
diplomaten tijdelijk uitgewezen. Zy
trachten militaire gegevens te verkrij
gen. Het waren de 42-jarige kolonel L.
Tchernow, de 33-jarige adjunct marine-
attaché kapitein luitenant ter zee V. S.
Zenin en de 34-jarige Russische tolk G.
H. Soechatsjow. Zij hadden speciale be
langstelling aan de dag gelegd voor Den
Helder en Vlissingen.
In juli 1960 werd de Rusische student
Smirnow, die in Den Haag werd gear
resteerd, als ongewenste vreemdeling
over de grens gezet. Hy had zich aan
spionage schuldig gemaakt.
De uitwijzing van de heren Popow en
Chabaew is en dat is een primeur
zoals men weet niet gebaseerd op spio-
na ge- activiteiten.
Advertentie
Lijm zonder Memmen met
van Ceta-Bever
in 4 variaties: Rijstebloem Bordklaar Tarwebloem Tarwegries
Zeer gelukkig toonde zich de heer
Goloeb toen hoofdinspecteur mr. L.
van Haaren, chef van de Amster
damse vreemdelingenpolitie, hem
gisteravond in het hoofdbureau van
politie de mededeling kwam doen,
dat de minister van Justitie gunstig
had beslist op zijn verzoek tot asiel
verlening.
Er werden handen geschud en de
blijdschap beperkte zich niet tot de
betrokkene zelf. Ook de politiemannen,
die de heer Goloeb dagelijks met hun
goede zorgen omringen, waren bijzonder
verheugd. „U kunt van nu af gaan en
staan waar u wilt" liet hoofdinspecteur
Van Haaren de Russische vluchteling
kort na negen uur weten. Maar Goloeb
prefereert voorlopig de gastvrijheid van
de Amsterdamse politie. Uiteraard is hij
De tekst van de nota van de Sowjet-
regering aan de regering van Nederland
luidt als volgt:
„De regering van de Unie van socia
listische Sowjet-republieken oordeelt het
noodzakelijk het volgende ter kennis
va-n de Nederlandse regering te bren
gen: op 9 oktober van dit jaar heeft
op het vliegveld Schiphol bij Amster
dam een ontoelaatbaar beledigend op
treden van de Nederlandse politieautori
teiten tegenover de buitengewoon en
gevolmachtigd ambassadeur van de
U.S.S.R. in Nederland en diplomatieke
leden van de Sowjet-ambassade, zon
der weerga in de internationale prak
tijk, voorgedaan".
„Een groep Sowjet-toeristen vertrok
op die dag van het vliegveld Schiphol
naar de Sow jet-Unie. Hun werd uitge
leide gedaan door de Sow jet-ambassa
deur in Nederland en stafleden van de
Sowjet-ambassade. Toen de Sowjet-toe
risten hun plaatsen in het vliegtuig in
namen, begonnen Nederlandse politie
mannen een provocatie, die ten doel had
te verhinderen dat de Sowjet-staats-
burgeres I. A. Aleksejeva (mevrouw Go-
loeba) naar huis terugkeerde".
„De Sowjet-ambassadeur en stafleden
van de ambassade werden, natuurlijk,
gedwongen maatregelen te treffen
zoals gebruikelijk voor ambassades die
him burgers verdedigen teneinde
Aleksejeva tegen een onwettig optreden
te beschermen".
Belediging
„Inplaats van hun provocatieve optre
den te staken, beledigden de Nederland
se politiemannen, in strijd met de
meeste elementaire normen voor de be
handeling van ouitenlandse diplomatie
ke vertegenwoordigers, op grove wijze
de ambassadeur van de Sowjet-Unie
door geweld te gebruiken tegen hem en
verscheidene diplomatieke leden van de
Sowjet-ambassade die bij hem waren.
Bijzonder onbeschaamd was de politie
chef (adjudant) Veldman".
„Het bovengenoemde optreden van de
Nederlandse autoriteiten betekent een
flagrante schending van de algemeen
erkende normen van het volkenrecht,
volgens welke de persoon van een di
plomatieke vertegenwoordiger on
schendbaar is en de staat, waar hy ver
blijft. verplicht is alle maatregelen te
nemen om elke schending van zijn per
soon of eer te voorkomen".
Lasterlijk
„De Sow,jet-regering verwerpt catego
risch als lasterlijk de beschuldigingen,
welke tegen de stafleden van de Sow
jet-ambassade zijn geuit in de aide-
memoire van de Nederlandse regering,
gedateerd 12 oktober die slechts getuigt
van de wens van Nederlandse zijde om
de grove en weergaloze schending van
de aanvaarde internationale normen en
gebruiken ten aanzien van buitenland
se diplomatieke ambtenaren door de Ne
derlandse autoriteiten 'te vergoelij
ken"»
„Het genoemde optreden van de Ne
derlandse autoriteiten kan niet anders
worden gezien dan als een poging om
de betrekkingen tussen de Sowjet-Unie
en Nederland te bederven teneinde de
toestand te verergeren. De Nederl. re
gering moet zich realiseren, dat derge
lijke acties alleen maar ernstige con
sequenties met zich mee kunnen bren
gen".
Krachtig protest
„De Sowjet-Unie richt een krachtig
protest tot de Nederlandse regering naar
aanleiding van dit ergerlyke en schan
delijke optreden van de Nederlandse-
politie-autoribeifcen tegen de buitenge
wone en gevolmachtigde ambassadeur
van de U.S.S.R. en diplomatieke leden
van de ambassade, en zy eist de be
straffing van de schuldigen".
„Nu er een absoluut abnormale toe
stand is ontstaan, waarvoor de ver
antwoordelijkheid geheel door de Ne
derlandse regering wordt gedragen, is
de Sowj et-regering gedwongen haar
ambassadeur P. K. Ponomarenko uit
Nederland terug te roepen".
„Tevens acht de Sowjet-regering het
verdere verblyf van de Nederlandse am
bassadeur, de neer H. A. Helb, in de
Sowjet-Unie niet mogelijk en zij ver
wacht, dat hij zo spoedig mogelyk de
Sowjet-Unie zal veriaten".
Met voorkennis
„Deze eis van de Sowjet-regering is
niet ingegeven door het gedrag van de
heer Helb zelfdoch uitsluitend door het
optreden van de Nederlandse Autoritei
ten, dat, zoals nu duidelijk is gewor
den, met voorkennis en goedkeuring
van de Nederlandse regering is geschied.
Dit maakt, voor het ogenblik, zowel
het verblyf van de Sowjet-ambassa
deur in Nederland als dat van de Ne
derlandse ambassadeur in de Sowjet-
Unie onmogelijk".
„De Sowjetregering staat er op, dat
er maatregelen worden getroffen, opdat
elke mogelijkheid van een herhaling
van dergelijke acties in de toekomst
ten aanzien van Sowjet-diplomaten in
Nederland wordt uitgesloten".
Moskou, 13 oktober 1961".
Dezer dagen wordt aan Koningin
Juliana een fraaie pop aangeboden,
geschonken door de kinderen van
een blinden- en doofstommenschool I toont,
te Colombo. De pop werd naar ons I
tand gebracht met de Willem Ruys,
welks kapitein de heer H. v. d.
Heuvel op deze foto het geschenk
Sinds jaar en dag stond een 54-
jarige mevrouw in Monnikendam
bekend als verloskundige en ge
meentelijke vroedvrouw toekomen
de bedrag van f 1440 plus de daar
bij komende vakantietoeslag en kin
derbijslag, bij elkaar ongeveer
tweeduizend gulden. Totdat... een
lid van de gemeenteraad ontdekte
dat de gemeentelijke vroedvrouw
in de afgelopen 20 jaar geen
enkele keer actief is opgetreden.
Hij diende by de gemeenteraad een
voorstel in om de vroedvrouw nu einde
lijk maar eens (eervol) te ontslaan. En
hy zei erby, dat in voorkomende ge
vallen de gemeente-arts zyn diensten
zou kunnen verlenen. Bij de daarop vol
gende stemming haalde zijn motie het
net, zes voor, vijf tegen. Tot de vyf die
tegen stemden behoorden twee wethou
ders.
Op de vraag waarom zy tegen waren
antwoorden zij: „dat het hier een his
torisch gegroeide situatie betrof en dat
men het er beter bij kon laten". Mon
nikendam heeft dus nu geen officiële
vroedvrouw meer. Dit betekent echter
niet, dat de vroedvrouw voor het laatst
geld heeft geïnd. De mogelijkheid be
staat n.l. nog dat zij op wachtgeld ge
steld zal moeten worden,
de emoties van de laatste dagen nog niet
geheel te boven, hij stelt er daarom
prijs op by de Amsterdamse politie nog
wat op verhaal te komen.
Lectuur
De Amsterdamse vreemdelingen po
litie heeft haar gast van allerlei lectuur
voorzien. Kranten en tydschriften, die
de laatste dagen de meeste belangstelling
van Goloeb hadden, zyn nu opgeruimd.
Gistermiddag is hij begonnen met het
lezen van Boris Pasternaks „Dr. Zjiva-
go" in de Russische taal. Goloeb heeft
het boek ten geschenke gekregen. Hy
was er dolblij mee, want hij had het
veelbesproken boek nog nooit gelezen.
„Dat mocht niet in Rusland, dar was
verboden" liet hy weten.
Ook de Amsterdamse politiemannen
zorgen overigens voor de nodige afwis
seling. Een van hen, een goede schaker
heeft de afgelopen dagen menig partytje
schaak met de Rus gespeeld, die deze
kunst ook wel machtig bleek. Dat de
burgerij van Amsterdam ook meeleeft
met de Rus, blijkt uit de vele brieven
die Goloeb heeft ontvangen. Zelfs stuur
de iemand een in het Engels geschreven
schaakboekje. „Maar dat is heus niet
nodig", verzekerde mr. Van Haaren. „De
heer Goloeb verveelt zich echt niet".
Toekomst
Wat de toekomstplannen van de Rus
sische chemicus betreft, is nog geen
besluit genomen. Voorlopig wil de Rus
wat op verhaal komen. In ieder geval
is er geen sprake van dat ir. Goloeb
naar de Rozenhof (een jeugdgevange
nis, in de open afdeling waarvan meer
buitenlanders, die hier politiek asiel
hebben verkregen of daar nog op wach
ten tydelijk verblyven) by Zutphen zal
worden overgebracht.
Ir. Goloeb heeft wel bepaalde plannen,
maar hij wil eerst nog eens de mogelijk
heden nagaan" zo deelde mr. Van Haa
ren desgevraagd mede Uiteraard denkt
hij daarbij aan een functie in de we
tenschappelijke sfeer, die hy arabiëert.
Dat hy daarby aan een werkkring in
Amerika zou denken is volgens de Am
sterdamse vreemdelingenpolitie voorba
rig.
Over de bespreking, die gisteren in het
KLM-hoofdkantoor in Den Haag is ge
houden tussen de KLM-directie en ver
tegenwoordigers van de werknemersor
ganisaties is niets bekend geworden.
Aan alle deelnemers aan deze con
ferentie schynt volkomen geheimhou
ding te zyn opgelegd.
De KLM, die enige tyd geleden aan
kondigde door de financiële perspectie
ven te moeten overgaan tot „stimulering
van ontslag" schijnt er inderdaad niet
al te best voor te staan. 'Inplaats van
uitbreiding, waar het vorig jaar aan
werd gedacht, schynt men thans met
een consolidatie van de positie al heel
tevreden te zyn. Het verlies voor dit
jaar zou worden geschat op 75 miljoen
gulden.
Tydens het vooroverleg van gisteren,
onder leiding van drs. E. H. van den
Beugel, president-directeur van de
KLM, heeft men de vakorganisaties een
blik gegeven op de te verwachten ver
wikkelingen en moeilijkheden. De KLM-
directie meent, dat in verband hiermee
aan een bepaald bezuinigingsbeleid, ook
op personeelsgebied, niet te ontkomen
zal zijn. Op zeer korte termijn zal het
overleg met de verschillende organisa
ties tegen de achtergrond van de ver
strekte inlichtingen beginnen. De KLM-
directie acht de tijd thans nog niet ge
schikt in wijdere kring over haar posi
tie mededeling te doen.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII»!
Een goede verstaander
„Op 29 september ikreeg ik nog
een brief van myn schoondochter.
Ze waren op de terugreis van hun
vakantie. Ze schreef nog. dat
Woutje met de kinderen zat te
kaarten...." Een dag later was het
gebeurd.... Woutje dood.... en
kleine Flip en mijn schoondochter
in het ziekenhuis...."
Dit is het treurige relaas, dat
mevr. Maré. wonende Joubertstraat
10a, iedereen doet, die vraagt wat
er nu eigeniyk precies gebeurd is
daar in Zuid-Afrika.
Philippus Maré, haar zoon. ver
trok enkel® jaren geleden naar
Zuid-Afrika. Alles ging voorspoe
dig: hy had een goede baan en de
verdiensten waren zeer behoorlyk.
Nog wel niet zó, dat hy moeder
Maré kon laten overkomen, maar
dat zou echt niet meer zo lang du
ren. Hij had daar zelfs een auto
kunnen kopen, waarmee ze deze
zomer op vakantie gingen. Op de
terugreis gebeurde het. Ergens op
een weg in Natal sprong plotseling
de voorband van de auto. Mevr.
Maré-Teske en haar zoontje Flip
werden licht gewond, toen de auto
over de kop sloeg en liggen nu in
het ziekenhuis. Woutje werd eruit
geslingerd en stierf tydens het
vervoer naar het ziekenhuis.
En nu wil mevr. Maré uit Leiden
beslist naar Zuid-Afrika om te zien
af daar geholpen kan worden.
„Maar waar halen we het geld van
daan?" Ze heeft ongeveer f. 500.
gespaard, van een van haar werk
geefsters ze heeft er verscheide
ne, van wie ze het huis schoon
houdi kreeg ze f. 250,Een an
dere gaf haar f. 25,—. De actie „Wy
komen" van de heer Reckman deed
een toezegging van f. 500,—. Ze
heeft nu dus ruim f. 1250,—. Een
reis naar Zuid-Afrika kost f. 2700.
„Ik wou, dat ik nog ergens ©en
voorschot kon krijgen, want j© kunt
nu wel naar een bank lopen, maar
dan moet je weer zoveel meer
terugbetalen. Konden we maar er
gens een oplossing vinden", zegt ze
peinzend, „maar gaan doe ik hoe
dan ook. Je kunt die kinderen toch
niet zo alleen in de ellende laten
zitten...."
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiitiiiiiiiiiiiii
(Van onze Parijse correspondent)
De weinig omvangryke groep van
linkse gaulisten beeftg isteren door
middel van een communiqué bekend
gemaakt geen deel te zullen nemen
aan de plannen, die in socialistische
en links-liberale kringen momenteel
worden gesmeed, met het doel zich voor
te bereiden om de macht t« zyner tyd
van generaal De Gaulle over te kun
nen nemen.
Volgens de linkse gaullisten, die niet
by de officiële partij van premier Mi
chel Debré, de UNR, zyn aangesloten,
zyn die plannen van Mollet en Men-
des-France niet zozeer tegen de OAS
als wel tegen het staatshoofd ln persoon
gericht.
Ofschoon de concrete omvang van de
steun die de linkse gaullisten hadden
kunnen verlenen, niet hoog mag worden
aangeslagen, is hun afwijzing van sa
menwerking niettemin een tegenslag
voor het streven naar politieke hergroe
pering van de zyde van Mollet en P.MP,
die trouwens ook elders nogal op enige
obstakels zouden zijn gestoten. Over de
tournee, die Mendes-France vanaf ok
tober door het land zou maken om de
publieke mening voor zyn plannen te
mobiliseren, is dan ook nog niets naders
bekend gemaakt.
Russische hulp voor de
nationalisten in Angola
az„de Russische hulp aan de nationalis
ten in Angola en andere Portugese
koloniën is zeer nuttig", zo heeft een
leider van de vrijheidsbeweging van An
gola gisteren in Rabat verklaard. In
een interview met Radio-Moskou zei
Marcelino dos Santos, algemeen secre
taris van het Verbond van nationals-
tische organisaties in de Portugese ko
loniën in Afrika, dat de nationalisten
door de Russische hulp „in staat zyn
zich met meer succes tegen de initia
tieven van imperialistische landen te ver
zetten",
Twee politiemannen zijn gister
avond te Delft getoond geraakt bij
ongeregeldheden, die door studenten
loerden veroorzaakt. De r.-k. stu
dentenvereniging ,JSanctus Virgilius"
besloot de inauguratie van haar
kandidaatsleden, die gistermiddag
heeft plaatsgehad, gisteravond met
een fakkeloptocht, die eindigde op de
Mrakt bij het standbeeld van Hugo
de Groot. Traditiegetrouw werden de
fakkels naar het standbeeld gewor
pen, maar al spoedig werden de ter
plaats eaanwezige politiemannen het
doelwit.
Daarbij werden niet alleen de fakkels,
doch ook flessen als projectielen ge
bruikt. Een aantal agenten raakte uni
formpetten en gummistokken kwijt. De
twee gewonde politiemannen werden met
een brandende fakkel in de nek geslagen
en van een van hen werd de neus be
schadigd. Ook aan hun kleding werd
schade aangericht.
Doordat de overmacht te groot was,
slaagden de agenten er niet in arresta
ties te verrichten. De commissaris van
politie heeft gisteravond nog de presi
dent van de studentenvereniging op het
'iMs 9ȣ&9dfa.
