JOHN GREGSON
ANEMONEN VOOR DE TUIN
PROJECTIE-CORRECTIE
zijn zorgeloosheid
slechts een masker
ONS MENU
ZATERDAG 23 SEPTEMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 2
Hardnekkig
en ambitieus
VAN DE WEEK
0#t<5 étnaiydmkoekjé
Al is de schijn tegen hem
Een nonchalante, bijna onge
ïnteresseerde houding.
Een langzame, bedrieglijk luie
lach.
Een zangerige, af en toe wat
brommerige stem.
Een wilde, kortgeknipte don
kere haardos.
Al die uiterlijkheden vestigen
de indruk van een vlotte, zorge
loze man.
Maar voor John Gregson, die al
de opgesomde kenmerkende eigen
schappen bezit, zijn ze toch niet
meer dan een soort sluier, een mas
ker als het ware, waarachter hij
zijn ware persoonlijkheid kan ver
bergen.
Maar wat is dan zijn ware per
soonlijkheid?
John Gregson is een man, voor
wie acteren eten en drinken is. Een
man ook van uitzonderlijke per
soonlijke charme.
Maar bovenal een man, die voor
zichzelf zijn carrière met een on
begrijpelijke grondigheid heeft uit
gestippeld en met de hardnekkig
heid van een buldog zich omhoog
werkt naar het eenmaal gestelde
ideaal: het bereiken van de voor
een acteur hoogste top.
Altyd een wat vaag begrip, maar
niemand zal kunnen ontkennen, dat
John Gregson een heel eind op weg
is, zo hy die top niet al heeft bereikt.
En net als zoveel mannen en vrou
wen, die al hun talent en ervaring
in de strijd moeten werpen om de al
tijd krachtige en messcherpe concur
rentie in de showwereld het hoofd te
kunnen bieden, heeft Gregson in ruwe,
vriendelijke en vrolijke filmverhalen
gespeeld.
Avontuurlijk
Dat ruwe vinden wij we voornamelijk
in zijn eerste jaren terug, toen de
avontuurlijke en eerzuchtige Gregson
een nogal wilde poging deed om tot
de eerste rijen van het theaterleven
door te dringen. Hij verliet zijn ge
boorteplaats Liverpool en zocht zijn
geluk in de metropool Londen. Vijf
dagen probeerde hij daar vergeeft het
goud te ontdekken. Toen hij een retour
biljet kocht had hij precies niets be
reikt en was niet verder gekomen dan
de portier van de hoofdingang van een
van de belangrijkste filmstudio's in de
Britse hoofdstad.
„De man was erg vriendelijk, maar
ook griezelig vastbesloten. Waarschijn
lijk had hij nogal wat ervaring op-
Toch was het nog gedurende de we-
hem door de producers John Lemont
en Leigh Vance werd aangeboden, dat
van „The frightened city". Het is een
bewogen verhaal over de onderwereld
van Londen, waar vrees heerst tegen
de activiteiten van een z.g. „bescher
mingsbende", welke geen misdaad uit
de weg gaat. De voornaamste lering van
de geschiedenis: hoe moeilijk is het
werk van de politie als zy de misdaad
van 1961 te lijf moet gaan met wet
ten, die uit 1861 dateren.
Terrorisme
John Gregson accepteerde gaarne de
rol van de politieman, die voor de
schier onmogelijke taak staat om deze
bende op te ruimen. Met een bijna
feilloos systeem van intimidatie en af
persing terroriseren re gangsters kleine
winkeliers, die iedere Week bedragen
moeten neertellen om gevrijwaard te
worden van vernieling van hun bedrijf.
„Vroeger hebben ze mij vaak ge
waarschuwd tegen het spelen van detec-
tiverollen. Ik weet niet precies waar
om, maar ik vermoed, dat men dan
bang is met een bepaald type vereen
zelvigd te worden. Ik herinner mij,
dat door dit advies op te volgen eens
een rol liet lopen in een thriller, dat
een groot succes werd. Daarom besloot
ik, dat dimaal niets mij kon weerhou
den van het spelen van deze rol, waar
van ik hoge verwachtingen koester".
In de film, die wordt geregisseerd
door John Lemont. spelen ook mee
Engelands „filmschurk nr. 1". Herbert
Lom, Sean Connery, Alfred Marks en
Yvonne Romain.
1. rechter vlag
2. één toeschouwer meer
3. pet
4. broek linker atleet
5. kuif atleet
6. extra been
7. bies op broek
8. extra vlaggemast
Als afscheid van de zomer brengen
we nog eens een vruchtensla die, om
dat de herfst is ingetreden, nu eigen
lijk herfstvruchtensla zou moeten he
ten!
Er worden peren en appelen, maar
natuurlijk ook perziken, pruimen en
druiven, in kleine biokjes verdeeld in
verwerkt. De sla wordt met wat slag
room. basterdsuiker en citroensap ver
mengd en in brede platte glazen, ge
garneerd met gehakte noten of een
halve walnoot opgediend.
ZONDAG:
tomatenmandje met kaaassla; var
kenshaas, postelein, aardappelen;
herfstvruchtensla.
MAANDAG:
vleespannekoek, tomaten; gebakken
aardappelen; wentelteefjes.
DINSDAG:
kaasgehakt, bloemkool; rauw gebakken
aardappelen; gevulde appelen.
WOENSDAG:
bloemkoolsoep; eieren in kerriesaus;
pronkbonen, aardappelen; fruit.
DONDERDAG:
gebakken lever, andijvie, aardappe
len; yoghurtvla met gember.
VRIJDAG:
goulash van vis of champignons
la Frangaise; prinsessenbonen, aard
appelpuree; zoet macaronischoteltje.
ZATERDAG:
eenvoudige nasi goreng; muesli.
KAASGEHAKT
200 gr gekookte koude rijst of koude
gare aardappelen, 200 gr oud brood
zonder korst, 200 gr. kaas, 1 ui, 2 eie
ren, zout, noot, 2 theelepels aroma,
100150 gr boter. Het brood, het- uitje
e nde kaas raspen en mengen met de
rijst of de ffjn gestampte aardappelen.
(Wanneer alle bestanddelen gemalen
worden zal men gehakt met een mooie
gave korst krijgen). Alle ingrediënten
goed dooreen kneden en op smaak af
maken met zout, noot en aroma. Er
mooie balletjes van vormen en deze
in de koekepan in de hete boter i ond
om goudbruin bakken,
GOULASH VAN.VIS
1 kg vis ontgraten, in stukjes snij
den, met zout bestrooien en in 50 gr
boter tezamen met 1 fyn gesnipperde
ui en een halve in reepjes verdeelde
paprika (waaruit het zaad is verwij
derd» goudbruin bakken.
Daarna iets water toevoegen zodat de
■arr~i~TT 1
Wanneer 's avonds in het byna-duister van de huiskamer de filmprojector
gezellig snort en zwart-witte of gekleurde beelden op het projectie-doek de
suggestie geven, dat al wat op week-end- of vakantie-tocht werd gezien en
doorleefd opnieuw meegemaakt wordt, dan pas is de smalfilm-amateur helemaal
in zün nopjes. Het opnemen van een film is voor hem wel een genoegen en ook
de spanning hoe de film zal uitvallen, geldt voor velen als een aangename
sensatie, maar het eigenlijke doel van alles is toch de projectie. Vandaar dat de
zorgen van een goed smalfilmer niet mogen eindigen by het dichtplakken van
z'n doosje met opgenomen film om deze ter ontwikkeling weg te zenden!
Na het terugontvangen van zijn
kleine smalle beeldenlintje, gaat hy
opnieuw aan de slag. We hebben al
eerder iets verteld over de zorgvuldige
montage van films, maar willen ook
eens even de aandacht vestigen op de
projector en enkele tips voor de ver
zorging daarvan geven.
Streef naar een projector waar goed
licht uitkomt. Goed licht wil zeggen,
dat wanneer het apparaat draait zon
der dat er een film in zit, het licht-
vlak op het scherm overal even hel
der is. Tot in de hoeken moet de
lichtverdeling zo egaal mogelijk zijn.
Ziet men strepen of vlakken van licht
en schaduw, dan is de lamp niet goed
vis juist onderstaat en het geheel nog
5 minuten laten doorkoken.
CHAMPIGNONS A LA FRANQAISE
kg champignons in boter met wat
zout en een klein beetje foelie gaar-
smoren. Wat vocht toevoegen en dit
met wat aangemengde bloem binden,
50 gr geraspte kaas erdoor roeren
en de ragout op smaak afmaken. Tot
slot nog 1 stijfgeslagen eiwit erdoor
scheppen.
gedaan met jongemannen zoals ik",
herinnert Gregson zich nog. „In jeder
geval ondanks het interessante gezicht,
dat ik zette en de diepzinnige blik, die
ik in myn ogen probeerde te leggen,
was hy niet te vermurwen. Hy liet
me netjes buiten staan".
Maar deze tegenslag ken de jonge
Gregson niet ontmoedigen. Niet zo, dan
anders. Hij probeerde zyn geluk bij de
Liverpoolse amateurtoneelverenigingen.
Het zal voor eeuwig een vraag blijven,
hoe Gregson zich in dit milieu had
kunnen redden, want de tweede we
reldoorlog ontbrandde en gooide van
zelfsprekend ook roet in de plannen
van aankomende acteur John Gregson.
Fase nr. 2
reldoorlog, dat fase nr. 2 begon in zijn
carrière.
Hy trad toe tot het Liverpool olc-
Vic-gezelschap, ging later over naar
een gezelschap in Schotland en ver
overde in 1947 het Londense toneel
publiek, waar hij de hoofdrol speelde
in „The sleeping clergyman". Op dat
moment kon men reeds stellen, dat
Gregson een goed eind op weg was.
Maar Gregson zelf was niet tevre
den met het bereikte. Hij wilde zijn
vleugels verder uitslaan en zocht weer
contact met de filmwereld. Nu strand
de hy niet op een portier. Zijn naam
was al gewichtig genoeg om hen by
de hogere bazen toe te laten en het
kostte hem niet zo erg veel moeite
een filmrol te krygen. Zyn eerste film
was „Scott of the Antarctic". Nog twee
films volgden voor hy in 1949 een
contract voor lange tyd afsloot met de
Rank Organisatie. Een contract, dat
hem o.a. naar „Geneviève" leidde. Het
enorme succes van deze film heeft
vooral zyn ster hoog aan het firma
ment gevestigd.
Oude vraag
En dan komen we hierdoor meteen
op de vraag, die in de filmwe
reld duizenden en duizenden malen is
gesteld; is een contract goed of niet
goed voor een acteur 7
John Gregson zegt: „Ik was toen
heel, heel erg gelukkig. En nog ben
ik uitzonderlijk dankbaar voor wat
Rank voor my heeft betekend. Deson
danks geloof ik toch niet, dat een
contract goed is. Het gevaar, dat er
in schuilt, is een geestelyke luiheid.
Als men eenmaal onder contract staat
is het zo eenvoudig kritiekloos de rol
len te accepteren, die men krijgt aan
geboden. In myn geval heeft het my
gelukkig geen kwaad gedaan. Maar
slechte rollen kunnen de carrière van
een filmacteur of actrice volkomen kra
ken".
Hy vervolgt: „Geneviève was juist,
wat iedere acteur eens hoopt tegen te
komen. Maar ook in andere opzichten
heb ik de wind meer mee gehad dan
ik als free lance acteur wellicht ooit
gehad zou hebben".
Bovendien is John Gregson zover op
de ladder gestegen, dat hy zich kan
veroorloven een rol af te wyzen, die
hij niet ambiëert. Maar met vreugde
wierp hy zich op het scenario, dat
Anemonen zyn ideaal voor
tuinbeplanting. Vroeg in het
voorjaar kan men al volop ple
zier hebben van de alpen-ane
monen en ook Anemone neme-
rosa kan al vroeg bloeien. Deze
houdt van een schaduwplekje;
trouwens ook de alpen-anemo
nen kunnen wel op een licht
schaduwplekje gepoot worden.
Zy groeien en bloeien op plekjes,
waar men met andere planten
niet veel beginnen kan. Anemo
ne blanda is ook heel mooi en
bloeit eveneens vroeg in het
voorjaar. Nu is het de goede tijd
om de kleine knolletjes te be
stellen. Direct na ontvangst
kunnen ze op de voor hen be
stemde plaats gepoot worden.
Zet ze maar dicht by elkaar;
maak er maar kleine groepjes
van. Laat ze maar verwilderen;
u zult eens zien hoe aardig dat
op den duur wordt. Het is niet
nodig ze na de bloei uit de grond
ANEMONEN
op te nemen, doch men dient het
groene loof na de bloei wel rus
tig te laten afsterven.
Anemone de Caen is een
prachtige aanwinst en zal voor
uw tuin zeker de moeite waard
biyken te zyn. Het zyn niet al
leen heel mooie tuinplanten,
doch ook als snybloemen vol
doen ze prima. Ze komen in
vele tinten voor, zowel met en
kele als met gevulde bloemen.
Alle kleuren door elkaar heen
schikken staat allerliefst. Ook
voor tuinbeplanting kan men
best een hoekje met diverse
kleuren nemen, doch vooral het
blauw en het rood zullen samen
prima voldoen. Deze anemonen
kan men ook vry dicht op el
kaar poten, doch toch niet zo
dicht als dat kleine goedje: deze
moeten toch wel een onderlinge
afstand hebben van ongeveer
tien centimeter.
Anemone Pulsatilla tegen
woordig wordt ze ook Pulsatil
la genoemd moet men ook
eens bestellen; een echte vaste
plant, die al vroeg in het voor
jaar kan bloeien. Purperkleuri
ge bloemen, die gevolgd worden
door pluizige zaadvormingen;
echt de moeite waard en vooral
in de kleine tuin erg geschikt.
Anemone japonica kan men als
vaste of overblijvende plant
aanplanten; die bloeit pas in
de late herfst en kan een hoogte
van ruim één meter bereiken.
Ze is niet volkomen winterhard.
Het is dus wel nuttig de plan
ten tegen het invallen van de
winter met een weinig turfmolm
af te dekken; verder stellen ze
geen eisen. Ze zyn geschikt voor
een licht schaduwplekje; aan
felle zon hebben ze een hekel.
G. KROMDIJK.
gecentreerd. D.w.z. Zy staat niet op
de Juiste plaats. Ook by de beste fa
brikaten kan dit voorkomen, omdat
die verkeerde plaats niet een kwestie
van een foutieve constructie is, maar
veroorzaakt wordt door onderlinge mi
nimale verschillen tussen de projec
tielampen. Ook de speling by het
plaatsen van een lamp in de lamp
voet kan een kleine afwyking van
enkele tiende millimeters geven. Dat
is echter vaak voldoende om de ge-
spiraliseerde gloeidraad van de lamp
niet in de Juiste positie tegenover de
reflecterende spiegel te brengen.
Want het licht van een projectie
lamp wordt door een holle achter
de lamp staande verzilverde meta
len spiegel gericht op het kleine vlakje
waarlangs de beeldjes van de film
zullen passeren. Hoe verbeteren we nu
de lichtverdeling van een projector,
wanneer hy die reeds genoemde vlek
ken en strepen zou vertonen? Door
de lamp te gaan centreren. Daarby
wordt een schroef dikwyls bereik
baar van de buitenkant van de pro
jector af zeer voorzichtig iets in of
uitgedraaid, waardoor de lampvoet
zich wat gaat verplaatsen. Om te we
ten of de goede plaats bereikt is, hou
den we een gewoon leesglas op een
kleine afstand voor de lens van het
projectie-apparaat. Door optische
werking ontstaat op het scherm nu
een afbeelding van de brandende gloei-
draden.
(Om een zo strak mogeiyk beeld te
krygen wordt de projector, wanneer
de constructie dit toestaat, op een
wat grotere projectiesnelheid gedraaid)
Deze gloeiende spiraaldraden moeten
zich op enige afstand van elkaar lich
tend op het scherm aftekenen. Tus
sen deze lichtende kurketrekkers in
moeten donkere spiegelbeelden van die
draad ontstaan, veroorzaakt door de
holle spiegel.
Afwisselend dienen dus helder-witte
en blauw-witte afbeeldingen naast el
kaar te staan. Vallen deze twee ech
ter geheel of gedeeltelyk over elkaar
heen, dan moet de schroef voor het
centreren in werking komen en zolang
voorzichtig worden gedraaid, tot een
regelmatige verdeling van het licht
over het gehele vlak is verkregen.
De projectoren van de laatste tyd
hebben een afwykende constructie ge
kregen. Daarby functioneert de lamp
ervan zelf als spiegel, doordat de aan
de achterkant wat boller gemaakte
glaswand inwendig verzilverd is. Dat
zyn dus lampen met ingebouwde spie
gel. Maar bovendien is aan de voor
kant van de lamp vlak tegenover het
filament (inwendig hekwerkje met de
gloeidraden) een extra druppeltje glas
in de vorm van een bolletje gegoten.
Dat druppeltje glas vormt de conden
sor, d.w.z. de „lichtverzamelaar", die
al het licht van de lamp in één bun
del uitzendt. Deze nieuwe lampen zyn
aan de buitenkant geheel met een
soort aluminiumlaag bespoten, zodat
geen straaltje licht naar buiten komt,
behalve dan door die „druppel-conden
sor". Deze volkomen lichtafsluiting is
mogelyk, omdat de lampen op een veel
lagere spanning branden. De projec
toren, waar ze in passen, zyn name
lijk alle uitgerust met een transforma
tor, die de netspanning in een 8-volts-
spanning omzet. By het branden van
een dergelyke lamp ontstaat veel min
der warmte. Bespuit men een conven
tionele projectielamp helemaal met een
laae van aluminiumverf, dan zou de
hitte te veel opgesloten worden en de
reeds betrekkelyk korte duur van pro
jectielampen nog ettelyke malen wor
den bekort.
De enige concessie is een metalen of
zwart geverfd „hoedje", dat de lamp
heeft, waardoor licht-uitstraling naar
boven voorkomen wordt.
Het voordeel van de nieuwere lamp
soorten is wel, dat hierby het cen
treren komt te vervallen. In verhou
ding is de lichtsterkte zeer groot om
dat door de lage spanning het fila-
ment zeer klein gehouden kan wor-
den. En dat is by 8 mm-projectoren
een onmiskenbaar voordeel.
Behalve dat u van tijd tot tyd eens
moet projecteren zonder film om de
lichtverdeling te controleren, is het
ook nuttig om te zien of het beeld
venster niet eens schoongemaakt moet
worden.
Want de rafelrand van haartjes en
draadjes, die sommigen met een ze
kere gemakzucht altyd maar laten
zitten, zyn behalve verstoorders van
een goed beeld ook nog bedervers van
de film. Pas maar op: stof is scherp!
Het maakt duizenden krasjes in de
laag van de film.
Schoonmaken zo'n beeldvenster en
met een filmkanaal-reiniger een soort
„pypenragertje" regelmatig de boel
stofvry houden!
