(fir)Impalla 31 et
MAX
leeft
TAK: liij woont in New York
met liet hart in Amsterdam
Blijft niet
bij t oude stilstaan
Frankrijk, vijfde vissersnatie, heeft
nu moderne vissersvloot
Concours „Noëmie Perugia" in
het Casino te Noordwijk Zee
Vlaanderen en Wallonië noemen
Brussel egoïstische hoofdstad
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 14 juli 1961
Zesde blad no. 30399
In oktober voor liet Tuscliinski-orkest
(Van een bijzondere medewerker)
Het was een stem om uit duizenden te herkennen, die door de telefoon
zei: ..Akkoord, dan zie ik U dus om vijf uur hier in New York
Dezelfde stem die even later, nadat ik had opgemerkt, dat New York
wel een beetje ver was voor een interview en dat het Amstel Hotel
trouwens nog steeds in Amsterdam stond, 'n op forse toon uitgesproken
excuus voor deze verspreking mengde door een gulle lach. De stem
van Max Tak, spreker van de bekende radiopraatjes ,,New York
Calling!", journalist, schrijver, vraagbaak van alle met de cultuur van
doen hebbende vaderlanders, die voor het eerst in het overweldigende
Amerika arriveren, executive secretary van het in het Nederlandse
consulaat-generaal op Rockefeller Plaza kantoor houdende Committee
for Netherlands Music" en Amsterdammer. Waarbij eigenlijk deze
laatste kwalificatie voorop moet staan. Want zoals Max Tak zelf zegt:
hij woont in New York, hij werkt in New York, maar hij leeft in
Amsterdam.
hap, die h|j ver van het door Hitier
overmeesterde Europa in z|jn mond
stak soms opeens kon denken aan de
honger, die z|jn zuster op datzelfde
moment wellicht ergens in dat Europa
leed. En die dan van ellende, verdriet
en heimwee zelf ook geen stukje meer
naar binnen kon krfjgen
Energiek
Deze energieke Nederlander ln Ame
rika (die trots zijn Nederlandse pas
poort toont en er nadukkelijk bij ver
klaart. dat dit nu wel zijn allerzwakste
punt is en dat hij beslist nooit het
Amerikaanse staatsburgerschap zal
aanvragen, omdat hij nu eenmaal Ne
derlander wil blijven) is overigens geen
man om bij het oude te blijven stil
staan. Even later spreekt hij van zijn
werk van nu, van zijn contacten met
Nederlandse kunstenaars in Amerika,
van zijn vele reizen door de States, van
zijn zo voortreffelijk paardrijdende
veertienjarige dochter, die als leerlinge
van een Amerikaanse school nauwelijks
enig Hollands spreekt, maar die „geluk
kig buiten de taal zo'n heerlijk Euro
pese indruk maakt".
Hij vertelt van zijn werk voor de
radio, van zijn besprekingen om ook
voor de Nederlandse televisie meer
contacten in Amerika te gaan leggen
en staat dan ineens stil bij de uitnodi
ging. welke hij volgens berichten van
enkele dagen geleden .aan het Resi
dentie-Orkest zou komen brengen voor
een Amerikaanse tournee. Want die be
richten waren niet helemaal juist. Tij
dens het eerste vluchtige gesprek op
Schiphol, direct na aankomst van het
KLM-vliegtuig uit New York is een en
ander misschien wat onduidelijk over
gekomen. zodat het wel enige verdui
delijking behoeft.
Duidelijker
„En daarom jongen, zou je me een
enorm genoegen doen, als je dat even
(•echt zou willen zetten.
Kijk. de onderhandelingen tussen het
Amerikaanse impresariaat en het Re-
sidentie-Orkest lopen al een hele tijd,
I maar wat ik nu kom doen is een soort
definitief antwoord halen. Ik kom dus
niet de uitnodiging overbrengen, want
I die is er al, maar ik kom het antwoord
halen. Daarom zal ik dezer dagen ook
uitgebreid met R.O.-directeur Willem
i Brederode moeten gaan praten. Ik
I hoop. dat het antwoord „ja" zal zijn
I want de Amerikanen zullen enthousiast
•/Un. Zij kennen trouwens het Hague
Philharmonic Orchestra van de platen
en zullen het orkest beslist een warme
ontvangst bereiden
De toekomst
Heimwee
Daarom heeft hij, gedurende de acht
tien jaren, dat hij nu al in Amerika
woont elke gelegenheid aangegrepen om
zijn geboortestad terug te zien. Zoge
naamd om zakengesprekken te voeren,
maar vooral om oude vrienden te zien,
een oud-Hollands borreltje te drinken
door de Leidsestraat te lopen en Am
sterdamse lucht op te snuiven. Het ant
woord op de voorzichtig gestelde vraag
of dat soms iets met heimwee te maken
zou kunnen hebben, komt directer en
meer openlijk sentimenteel dan men
van deze zwaargebouwde man met een
leven vol schokkende avonturen achter
zich zou verwachten: „Wis en waarach
tig jongen dat heeft er niet alleen mee
te maken, dat is heimwee. Als je zoals
ik in de buurt van het Waterlooplein
bent geboren en je hebt een groot deel
van je leven in Amsterdam geleefd en
gewerkt dan kun je nog inburgeren in
Amerika en er je nieuwe job met nog
zoveel plezier verrichten, maar dan gaat
dat hier (met een niet mis te verstaan
gebaar naar het hart) nooit meer
over
Herinneringen
Daarmee loopt het gesprek dan in
eens tussen oude herinneringen door.
Herinneringen aan dat al genoemde
Waterlooplein, aan de Amsterdamse Jo
denhoek, aan de tijd dat de jeugdige vio
list Mak Tak als 15-jarige reeds onder
Willem Mengelberg in het Concertge
bouworkest speelde en aan zijn glorie
tijd als dirigent ,in de bak" van het
Tuschinski-theater, in de Reguliersbree-
straat. Twintig jaar heeft Tak er op
zjjn eigen opvallende zeer persoonlijke
manier de leiding gehad over een orkest,
dat ondanks het feit dat het .maar in
de bak van een bioscoop speelde" tot de
bekendste van het land behoorde .Twin
tig jaar van de opening van Abraham
Tuschinski's vermaakstempel in het jaar
1921 tot in het eerste jaar van de tweede
wereldoorlog. Toen vonden Hitier en zijn
trawanten, dat zij lang genoeg tolerant
waren geweest voor Tak en zijn Neder
landse rasgenoten en ontzegden zij hem
het recht om nog langer één voet in het
theater te zetten. Dat was het sein om
weg te komen en somen met vaten-mil-
lionair Bernard van Leer, trok Max Tak
weg uit het land, dat hij, evenals zovele
anderen, eigenlijk niet kon missen, maar
waar de greep van de Duitsers steeds
wurgend er werd.
Tweede leven
Max Tak bereikte de vrijheid, maar
ervan genieten lukte nauwelijks. Want
zowel tijdens de eerste anderhalf jaar
op Curasao, waarin hij enkele biosco
pen exploiteerde als von het moment in
1943 af, dat hij in Amerika het tweede
leven zou gaan opbouwen, waardoor hij
nu opnieuw een bekende Nederlander,
zij het dan aan de andere kant van de
Oceaan is geworden, waren er altijd die
knellende vragen: hoe zou het met de
familie staan, zouden mijn vrienden er
door rollen.
De man, die dat vertelt, lijkt opeens
een heel andere Max Tak dan de zich
met de gemakkelijke nonchalance van
de bereisde Roel door de hal van het
luxueuze Amstel Hotel bewegende man
vol zelfvertrouwen. Wee is opeens de
man. die zich bewust van zijn populari-
MAX TAK
soneel onderhoudt, dat zijn ijdelheid
graag komt strelen, door bewonderend
weerwerk te geven op zijn grapjes. Weg
ook de man, die met de toevallig in de
hotel-lounge tegen het lijf gelopen Pe
ter Diamant van het .Holland Festival"
en operazanger en -directeur Frans
Vroons spreekt over elkaar zien in New
York alsof het Edam betreft. Opeens is
er alleen nog de man, die in 1941 met
een bloedend hart zijn stad en zijn land
moest verlaten, die op Broadway aan
het Rembrandtsplein dacht en bij de
In Londen komt een
Nationaal Theater
(Van onze Londense correspondent)
Er is alle kans, dat Engeland nadat
er meer dan een halve eeuw over ge
praat is, eindelijk zijn Nationaal Thea
ter in Londen zal krijgen, nog juist
op tijd voor de viering van Shakepea-
res 400-ste geboortedag in 1964. Sel-
wyn Lloyd, de kanselier van de schat
kist, heeft in het Lagerhuis een bedrag
van 10 miljoen gulden toegezegd als
bijdrage tot het bouwplan van de Lon
dense graafschapsraad. De totale kosten
zullen 23 miljoen gulden bedragen.
Indien het doorgaat zal dit- de ver
dwijning in hun tegenwoordige vorm
betekenen van Engelands beroemde klas
sieke theaters, de Old Vic. Sadler's Wells
(opera en ballet) en het nieuwe Lon
dense filiaal van het Koninklijke Shake-
spaere-theater in Stratford-on-Avon.
De koningin-moeder heeft reeds tien
jaar geleden de eerste steen van de
Nationale Schouwburg aan de zuidoever
van de Theems gelegd, nabij de Royal
Festival Hall, Londens moderne con
certgebouw.
Het is de bedoeling van de regering
om het nieuwe kunstcentrum een jaar
lijkse subsidie van 4 miljoen gulden te
geven, namelijk voor toneel, opera en
ballet samen. Provinciale tournees zul
len afzonderlijk worden gesubsidieerd,
terwijl de bestaande subsidies voor Co-
vent Garden en het Koninklijke Ballet
zullen worden gehandhaafd. De nieuwe
schouwburg zal waarschijnlijk twee za
len krijgen.
In het februarinummer van het eco
nomisch informatie-bulletin van de
Nationale Bank voor de Handel en In
dustrie te Parijs, werd een overzicht
gegeven van de ontwikkeling van het
Franse visserijbedrijf in 1959. Aange
zien Frankrijk een belangrijk afzetge
bied voor een aantal visserij prod uk ten
is in 1960 nam genoemd land 45.772
ton af voor een waarde van f 29.8 mil
joen is het voor het Nederlandse
visserijbedrijf van belang kennis te ne
men van de gang van zaken van het
Franse visserijbedrijf Voor de goede
orde wordt er op gewezen, dat de in
dit artikel opgenomen cijfers met be
trekking tot de import en export in
1959 en 1960 werden ontleend aan de
Pêche Maritime
Frankrijk is een belangrijke visserij-
mogendheid. In dit land neemt de vis
serij na Noorwegen. Groot-Brittannië,
Spanje en West-Duitsland de vijfde
plaats in. In 1959 bedroeg de totale
produktie van visserijprodukten 565.000
Ion ter waarde van f 600 miljoen. Van
eerst genoemd totaal bestond 435.000
ton uit vis en 130.000 ton uit schaal-,
schelp- en weekdieren.
Ongeveer 20% van de aanvoer van
vis bestaat uit half-conserven of wordt
tot half-conserven verwerkt. Het be
treft hoofdzakelijk kabeljauw, die ge
deeltelijk aan boord van de schepen
wordt gezouten en haring, die aan
De prijs toegekend aan Henriëtte Sengers
Negen zangeressen en een zanger volgden in ..De Duif" te Noordwijk
het buitenverblijf van mevrouw Francesca Heineken, de zomercursus
van de Parijse lerares Noëmie Perugia.
Deze studietijd werd besloten met een concours in het Casino, waar
een internationale jury de vocale prestaties der cursisten beoordeelde.
Het was voor de tweede maal, dat dit jaarlijkse culturele evenement,
dat steeds meer de aandacht blijkt te trekken, in de badplaats werd
gehouden.
Wat Max Taks eigen toekomstplan
nen zijn? Eerst nog een paar weken
in het Amstel Hotel blijven om dag-in,
dag-uit een zwaar, maar geliefd Ne
derlands programma vol besprekingen,
etentjes, redactievergaderingen en con
certen af te werken. Verder staan er
twee nieuwe boeken op stapel: één over
Amerika (het eerste over New York.
met foto's van Kees Scherer. wordt ook
in New York zelf én in Duitsland goed
verkocht), ditmaal speciaal over Broad
way en één vol herinneringen aan
vroeger. Welk laatste boek zeer waar
schijnlijk door een vriend en mede-
Amsterdams-Amerikaan Jo Spier zal
worden geïllustreerd.
En dan in oktober weer naar Holland.
Want dan bestaat het Amsterdamse
Tuschinski-theater veertig jaar en voor
die feestelijke gelegenheid zal Max
Tak dan het theater-orkest nog eens
dirigeren. Een gebeurtenis, waar hij
zich nu al op verheugt. Omdat juist ruict
dit even tcrugstappen in de orkestbak, j
waar hij zijn eerste populariteit ver
wierf, waarschijnlijk nóg meer voor
hem zal zijn dan alleen maar een aan
leiding om weer eens even naar Am
sterdam over te wippen!
Deze keer verschenen op het podium
vocalisten mevr. Sara Verheul—van der
Ploeg, mej. Anneke Stolp. mej. Grietje
Oudenampsen, mevr. Lydia Koster-
den Outer, mevr. Alke Sybrandy
Timmer, mevr. Francesca Heineken uit
Noordwijk. mej. Jeannette Hermann,
mej. Henriëtte Sengers. mej. Maria
Basouki en de Noordwijkse zanger Jan
van Graas, die zich in de voorafgaande
weken verder hadden bekwaamd in
techniek, interpretatie, repertoire, opera,
opera-comique en concertrepertoire.
Naar het oordeel van een ongetwijfeld
competente jury van internationale
allure, bestaande uit Jaques Bourgeois,
muziekcriticus van het Parijse blad
„Art", Fran?oise Louvay van d'Opera
Comique uit Parijs, Frans Vroons van
de Ned. Opera, de pianist Hans Henke-
mans en mej. Lucy Ruinen, secretaresse
van het Instituut Francaise stond het
gebodene op zeer hoog peil.
Maarten Bon uit Amsterdam begeleid
de voortreffelijk aan de vleugel en mocht
daarvoor een eervolle vermelding en de
unanieme dank van de jury in ont
vangst nemen. De musicus Ben Laros uit
Noordwijk verzorgde de begeleiding van
mej. Oudenampsen.
De prijs van het concours kende de
jury toe aan Henriëtte Sengers, die van
Purcell „I am land" zong, van Hinde-
„Geburt Maria". „Shéhérazade"
van Ravel en „La Maumariée" van
Pijper. Door dit succes is zij in de ge
legenheid om in maart a.s. mee te din
gen in het Concours te Parjjs.
Eervolle vermeldingen vielen ten deel
aan mevr. Lydia kosterden Outer,
mej. Jeannette Hermann, mevr. Fran
cesca Heineken, die „O thou that tellest
good tidings Zion" van Handel, „Nicht
mehr zu dir zu gehen" van Brahms,
„Clair de lune" van Fauré en „Chanson
des Marins Halés" vertolkte. Jan van
Graas met „Air d'Ophélia" uit Hamlet
van A. Thomas, ..Du die Ruh" van
Schubert, „Pries pour paix" van Pouhenc
en ..Gebed" van Bosmans. mevr. Alke
SybrandyTimmer en mej. Maria
Basouki.
De prijswinnares van dit jaar en de
beide top-vocalisten van vorig jaar zul
len komende herfst zingen in het
„Instituut Francaise' te Amsterdam.
Buiten mededinging zong de bekende
Amerikaanse zanger Hermann Kantt
negro-spirituals.
Zestig burgemeesters van plaatsen
ln de Amerikaanse staat New Jersey zul
len woensdag a.s voor een driedaags be
zoek aan Amsterdam op Schiphol arrive
ren. De volgende middag ontvangt Am
sterdams burgemeester, mr G. van Hall.
zyn Amerikaanse collega's ln het stadhuis.
De 46-Jarlge F P M. van Wegen uit
Raalte is 's nachts misleid door de duis
ternis. op de Wlerdensestraat te Nyver-
dal met zijn aüto tegen een boom ge
reden. Op weg naar het ziekenhuis ln
zijn woonplaats ls de heer Van Wegen
aan de by dit ongeval opgelopen ver
wondingen overleden. Zyn vrouw, werd
ernstig gewond.
Advertentie
V
groot nieuws
voor mannen met smaak
in dozen en in cederhouten Kistje
VRAAG UW WINKELIER NAAR DEZE GROTE ONTDEKKING VAN:
andere ontdekkingen: CAMPARA 40 ct. BANDERA 36 ct. (in echt cederhout) GEORGE
Regering zal (lil probleem niet ontivijken
Zwakker minderheid
telt op luchtige toon met het hotelper- I uit de weg gaan.
tegen de eenheid
(Van onze Brusselse correspondent)
In de loop van het jaar is in de
beide delen van het land, in Vlaande
ren en in Wallonië, een scherpe mis
noegdheid tot uiting gekomen: in Vlaan
deren ligt het accent meer op de ach
teruitstelling van taal en cultuur. In
Wallonië dligt het bijna uitsluiten
op de economische achteruitgang. In
beide landsdelen wordt Brussel be
schouwd als een om-aardige hoofdstad,
die alleen aan zich zelf denkt. De rege
ring echter zal dit probleem, dat het
voortbestaan van het land raakt, niet
Zowel in Vlaanderen als in Wallo
nië is er op het ogenblik slechts een
zwakke minderheid, die de Belgische
eenheid wil verbreken. Daarentegen be
staat er in het gehele land een sterke
meerderheid, die de regering en haar
politiek van culturele autonomie, van re
gionale expansie en van administratie
ve decentralisatie zal steunen, aldus de
Belgische premier Lefèvre in een korte
rede voor radio en t.v. Zoals men zich
zal herinneren, had hij, toen hij pre
mier werd, aangekondigd dat hij zich
op geregelde tijden via de radio tot de
Belgische kiezers zou richten. De pre
mier sprak, zoals hy het noemde over
„drie zware brokken" van het regerings
programma.
Het Vlaams-Waalse probleem was er een
van. De twee andere: a) de fiscale her-
Bij beschikking van de staatssecre
taris van Sociale Zaken en Volksgezond
heid werd met Ingang van 15 Juli 1961
op diens verzoek eervol ontslag verleend
aan mr. J. A. Berger als voorzitter van
het bestuur der sociale verzekeringsbank,
zulks onder dankbetuiging voor de ln die
functie bewezen diensten.
vorming en b) de sanering van belang
rijke sociale en culturele sectoren, zoals
de ziekteverzekering en het onderwijs.
Wat de belastinghervorming aangaat,
komt het er op aan een verouderd, om
slachtig en onsamenhangend stelsel te
vervangen door een modem samenhan
gend systeem. In economisch opzicht
moet het huidige stelsel, dat de expansie
hindert, vervangen worden door een
systeem dat het initiatief aanwakkert
en het risico beloont. In sociaal op
zicht en zelfs in moreel opzicht komt
het er op neer de belastingen rechtvaar
dig te verdelen en de fiscale ontduiking
zoveel mogelijk te verninderen. Laten
wij, zo zei de premier, even eerlijk zijn:
iedereen erkent de noodzakelijkheid van
een rechtvaardig belastingstelsel, maar
de meesten hopen dat hun buurman in
hun plaats zal betalen. Welnu, we
zullen ervoor zorgen, dat dit niet zal
gebeuren.
Amerikaanse psychiater aan
spionage schuldig bevonden
Een federale jury in New York heeft
dr. Robert Soblen. een 60-jarige psychia
ter die aan een ongeneeslijke bloedziek
te lijdt, schuldig bevonden aan spiona
ge voor de Sowjet-Unie gedurende de
laatste oorlog.
De jury, bestaande uit tien mannen
en twee vrouwen, was slechts 79 mi
nuten bijeen. Dr. Soblen hoorde de uit
spraak liggend op een divan aan. Hij
lijdt aan leukemie en heeft nog een Jaar
te leven. Spionage kan in de Verenigde
Staten met de dood worden bestraft.
De voornaamste getuige was dr. So-
blens broer, Jack Soble, die in 1959
wegens spionage voor de Sowjet-Unie
tot zeveneneenhalf Jaar gevangenisstraf
werd veroordeeld.
Volgens de openbare aanklager kregen
de gebroeders Sobo-Leviclus, leden van
een gegoede familie in Lithauen. in
1940 toestemming naar de Verenigde
land door de industrie tot zoute haring
wordt verwerkt. De visconserven neemt
gewoonlijk 15% van de aanvoer op. De
vissoorten die door deze industrie wor
den verwerkt zijn: makreel, tonijn en
sardine. Circa 2/3 van de aanvoer van
vis wordt in verse toestand afgezet.
Toenemende concurrentie
De kabeljauwvisserij, welke in 1955
nog 69 000 ton opleverde, is de laatste
jaren aanzienlijk in betekenis terug
gelopen en bereikte in 1959 nog slechts
een totaal van 55 000 ton De belang
rijke aanvoerhavens van gezouten ka
beljauw zijn Fécomp Bordeaux en SL-
Malo Ongeveer 15% van de aanvoer
van kabeljauw wordt veelal direct in
Portugese havens aan land gezet De
toenemende concurrentie van vreemde
vaartuigen op de traditionele visgron
den van kabeljauw wordt enerzijds als
oorzaak genoemd van de daling in de
produktie. Anderzijds neemt de vraag
naar gezouten kabeljauw od de wereld
markt af.
In de toekomst zullen de Frange re
ders dan ook ongetwijfeld gedwongen
zjjn een belangrijk deel van de kabel
jauwvangsten, hetzij rondgevroren of
ln de vorm van bevroren filets aan te
voeren. Deze maatregel /.al zeer zeker
grote investeringen ln het vangappa-
raat vergen.
Ongunstig
De haringvisserij is de laatste Jaren
sterk teruggelopen De produktie
schommelde in de periode 1957 t/m
1959 om de 40 000 ton per jaar Circa
1950 was de aanvoer nog ongeveer
75000 ton. De ongunstige ontwikkeling
wordt toegeschreven aan de toegeno
men visserij in het Kanaal en in het
zuidelijk deel van de Noordzee De ha
ring zou ter ij en. die gewoonlijk meer
dan de helft van de haringaanvoer ver
werken. zagen zich door deze ontwik
keling meer en meer gedwongen hun
toevlucht te nemen tot import. De vis
serij op makreel, waaraan vooral door
de schepen uit Boulogne en Douarnenez
wordt deelgenomen, heeft de laatste
twintig jaar een snelle ontwikkeling
doorgemaakt. In 1938 bedroeg de pro
duktie van makreel 22.500 ton. in 1959
was het aanvoertotaal opgelopen tot
40 500 ton. Volgens officiële berichten
komt de aanvoer van 1959 goed over
een met de behoeften van de Franse
markt. De verkoop van makreel, die in
verse toestand wordt afgezet, is de
laatste jaren vrijwel stationair geble
ven.
Door de visconserrenindustrie werd
in 1959 meer dan de helft van makreel
verwerkt tegen ongeveer 1/3 deel in
1938. De goede afzetmogelijkheden van
makreelconserven zijn een belangrijke
stimulans geweest voor de makreelvis
serij. Hetzelfde was vroeger het geval
voor de visserij op sardines en tonijn.
Geconstateerd kan worden dat de con
sumptie van een vissoort toeneemt, in
dien deze in bewerkte toestand wordt
aangeboden.
Vergeleken met voor de tweede we
reldoorlog is de aanvoer van tonijn
meer dan verdubbeld. Deze bedroeg In
1959 namelijk 22.500 ton tegen 9.340
ton ln de periode 19341938.
Van eerstgenoemd totaal bestond
meer dan 20.000 ton uit z.g blanke to
nijn, die ln de Atlantische Oceaan
wordt gevangen en voor 2.000 ton uit
rode tonijn, afkomstig uit de wateren
voor de Baskische kust en uit de Mid
dellandse Zee. Circa 90% van de aan
voer van tonijn wordt opgekocht door
de conservenindusürie.
Levend aas
Het hoge produktienlveau van tonijn
wordt toegeschreven aan de modernise
ring van de vloot en het overgaan op
een nieuwe visserij techniek, namelijk
het gebruiken van levend aas
De sardinevisserij Ls altijd aan grote
schommelingen onderhevig geweest Zo
bedroeg de aanvoer in 1956 ruim 43 200
ton. daalde tot 14.500 ton in 1957. en
lag ln de jaren 1958 en 1959 op ruim
24 000 ton. Door de visconservenindu-
strie wordt gewoonlijk 60 A 70% van de
aanvoer verwerkt. De sardine is zeer
snel aan bederf onderhevig, hetgeen
de vissers verhindert de visserij buiten
de kustwateren uit te oefenen De vaar
tuigen .waarmee de visserij op sardines
wordt uitgeoefend zijn klein en slecht
uitgerust.
De aanvoer van platvis ls in Frank
rijk van weinig betekenis en schom
melt de laatste jaren om de 13 000 ton.
De visserij op schaaldieren is vooral
geconcentreerd aan de kust van Brc-
tagne en heeft zich de laatste Jaren
dermate ontwikkeld, dat Frankrijk mo
menteel een leidende plaats inneemt
met een aanvoer van 15 400 ton.
De produktie van mosselen is na 1956.
toen deze nog 32.000 ton bedroeg terug
gelopen tot 18000 ton m 1959. De aan
voer van oesters lag in laatst genoemd
jaar op 71.000 ton. hiervoor was 60 000
ton zogenaamde Portugese oesters
Moderne vloot
Vlak voor de tweede wereldoorlog be
stond de Franse vloot uit ongeveer
22 000 eenheden met een inhoud van
248 000 ton. Aan het einde van de oor
log was de tonnage teruggelopen tot de
helft. Na 1945 word de modernisering
van de vloot krachtig ter hand geno
men: ln 1958 telde de vloot 16 000 een
heden met eenzelfde totaal tonnage als
in 1938; 67% van de vaartuigen was
minder dan tien Jaar oud. In 1958 be
stond de Franse vloot uit 39 trellers
met een bruto tonnage van meer dan
500. hiervan namen 36 trellers deel aan
de verse visserij
Langs de 3 000 km lange kust is een
grote vissersbevolking gevestigd In het
begin van 1958 bedroeg het aantal vis
sers in Frankrijk 51 550 Hiervan waren
31 500 betrokken bij de visserij op de
Atlantische Oceaan, ongeveer 12.500
by de visserij op de Noordzee en in het
Kanaal en 7 0O0 bij de visserij in de
Middellandse Zee
De consumptie van vis neemt de
laatste jaren toe. In 1938 lag het ge
bruik gemiddeld op 9.3 kg per hoofd
der bevolking. In 1958 was deze geste
gen tot 13,15 kg. De uitvoer van visse
rijprodukten In Frankrijk heeft weinig
te betekenen.
- TT'?. de nl*uwe vleugel van het Ste
delijk Museum te Amsterdam zal \an 22
Juli tot 18 september de zx.m er ten toon
stelling „De polariteit tn de kunst" wor
den gehouden. Deze expositie ls door het
museum ln samenwerking met de Kunat-
halle te Recklinghausen georganiseerd
Staten te emigreren op voorwaarde dat I JJtVit^n ftïtT'tu*de ,polJ?"
lU voor de Sowjet-Unle loudrn splone- Kh„d,r. b^ahou.ïï".! HLu.uw
150 Jaren - op te sporen en te vertonen.
