Uw pijp coopvaett Arbeider mishandelde en treiterde dochtertje Osborne leefde zichzelf in Luther uit: diens tijd werd tot de onze Piet van Egmond: fabelachtig registrator en technicus Geniet douwe egberts De monnik van Wittenberg werd een adembenemende figuur Zomeravondzang in Ned. Herv. kerk Katwijk aan den Rijn Dr. Somers wil vereenvoudiging der eindexamens V.H.M.O. Walt Disney filmt Wiener Sangerknaben Vijf jaar celstraf werd geeist Opgericht 1 maart 1860 Woensdag 12 juli 1961 Vierde blad no. 30397 Orgelconcert Kativijk aan Zee Zijn effecten doen niet gewild aan Centraal op het programma van Piet van Egmond in de Nieuwe Kerk te KatwUk aan Zee stond de 5de Symfonie van Widor. Niet gauw hoort men deze volledig. Daar is reden toe. Hoezeer de delen 1, 2 en 5, te weten Allegro vivace e piu lento, Cantabile en Toccata algemeen geliefd zijn en van compositorisch meesterschap getuigen, het Andantino en het Adagio missen iedere inspiratie. Een begenadigd vertolker als Van Egmond weet door toverhanden niettemin ook het zwakke voor tallozen aanvaardbaar te maken. Van Egmond is namelijk een fabel achtig registrator. Hij verwerkelijkt dro men van pastelschildering. Dit Katwijk- se orgel ka nspreken door 2300 pijpen. Deze klaarstaande orkestapparatuur be speelt hij als de legendarische Paganini een viool. En het is verheugend dat dit begeerlijke orgel, dat destijds naar de adviezen van Hennie Schouten werd ge bouwd, bU tijd en wijle zijn artistieke rente afwerpt. Van Egmond is bovendien een verwon derlijk begaafd technicus. Is het dikwijls alsof hij, en dan het mooist van al con sordino zijn orgel strijkt, niet minder is bij hem de gave der pianis- tiek: men denke terug aan de onverbe terbaar soepele pareling in het aaneen rijgen vande toonrijen. En wanneer dit, als aangeauid, samengaat met een den ken in pasteltinten, in timbres als fijne weefsels, dan erkent men met een uit zonderlijk vertolkingstalent te doen te hebben. Wat hem ook ditmaal, vooral in Wi dor's Symfonie, groot deed schijnen, was het op zo weelderige wijze schakeren kunnen binnen de enge grenzen van één sterktegraad, met kennelijke voorkeur voor het pianissimo. Aldus komen ef fecten tot stand, maar ze doen niet ge wild aan. Een gekozen compositie wordt gaaf als het een sluitende eenheid be leefd. Een gezond, natuurlijk, logisch ge heel, waarvoor ook Buxtehude's geniale Fuga in C een prachtvoorbeeld schonk, met name op het stuk van de klanken- opbouw. Persoonlijk hadden we het overroman- tische, zoetgevooisde en wegsmeltende „Schmücke dich" van Karg Elert liever vervangen gezien door dat van Bach. Een Bach-koraalbewerking ontbrak ech ter niet en dit is het vermaarde „Wa- chet auf" geworden. Nn kan men in de tekst van de Kantate, waar dit koraal in thuishoort, zowel een kerkelijk ver maan horen als een blijde, zelfs vrolijke opwekking om de hemelse bruidegom tegemoet te gaan. We zouden voor het laatste gekozen hebben en niet, zoals Van Egmond, voor zo'n donker gekleurde figurende stem en diepliggende cantus firmus. Maar met de plechtige staatsie, zoals we het hoorden, kèn het ook met het volste recht. Jacob Marisprijzen voor jaar 1961 Het bestuur van de Jacob-Marisstich- ting heeft besloten drie Jacob-Maris» prüzen 1961 ter grootte van f 1.500,- en zes materiaalprijzen van f500,- uit te loven voor werken van schilder, gra fisch- en tekenkunst en zulks te ver binden aan een in samenwerking met de stichting ,De Haagse Salon" te orga niseren tentoonstelling „De Haagse Sa lon 1961". Deze tentoonstelling zal worden ge houden in de zalen van het schilder kundig genootschap „Pulchri Studio" van 6 tot en met 26 augustus 1961. De prijsuitreiking en de opening der tentoonstelling zullen plaat-s hebben op zaterdagmiddag 5 augustus. Het Anjerfonds Den Haag heeft een bedrag van f300,- beschikbaar gesteld ten behoeve van een z.g. publiekprijs toe te kennen voor dat kunstwerk, dat bij meerderheid van stemmen door de bezoekers van de tentoonstelling daar voor zal worden aangewezen. Elke kunstenaar, die sedert 1 maart 1961 of eerder is opgenomen in het be volkingsregister van een der gemeenten 's-Gravenhage, Wassenaar, Voorschoten, Leidschendam, Voorburg, Rijswijk (ZH) Wateringen of Monster, is gerechtigd voor de tentoonstelling ten hoogste drie werken in te zenden. Onderscheiding voor Gré Brouwenstijn De vereniging van critici In Argenti nië heeft de onderscheiding „beste bui tenlandse zangeres van het jaar 1960" verleend aan de Nederlandse opera-zan geres Gré Brouwenstijn. Naar vaste gewoonte eindigde de or ganist met een improvisatie, waarin diens verbluffende techniek nog eens naar voren kwam. Maar Van Egmond kan niet alles! Hij kan terdege impro viseren, zeker niet naar de internatio nale maatstaven van onze Haarlemse Holland Festival-concoursen V. mpf. r Magistraal en subliem toneel Finney excelleerde in grootse opvoering John Osbornes Luther" is gisteravond in de Koninklijke Schouwburg te Den Haag niet alleen een demonstratie geworden van magistraal en subliem toneelspel, dank zij de acteurs van „The English Stage Com pany" en van de meesterlijke regie van Tony Richardson. Het stuk werd bovendien een overtuigend bewijs van het talent van de auteur. Luther" is, ondanks zijn indeling in schène's, in tableaus als men wil een drama dat van sterk toneelgevoel getuigt en het is ondanks zijn bijna Brechtiaans „zwart-wit" toch door en door een menselijk schok kend stuk met fascinerende en belangwekkende dialogen. De auteur heeft voor een goed deel zichzelf in zijn Luther uitgeleefd, hij heeft diens tijd tot de onze gemaakt (wat nog niet hetzelfde is als onze tijd tot Luthers tijd te maken), maar dit alles was zijn recht. Osbornes Luther is revolutionair, zijn reformatie blijkt uit geloof èn ongeloof geboren, uit het hartstochtelijke zoeken van een malcontent mens naar zijn waarheid en naar een nieuwe tijd. Men zou de jonge dr. Maarten Luther, temidden van zijn broeder-monniken in de Orde van St.-Augustinus hetzelfde etiket kunnen geven, dat de journalistiek Osborne ^.n de zijnen heeft opgeplakt en waartoe deze laatst eaanleiding genoeg gaf. Diens Luther is een „angry young man". Telkens weer treft ons zijn on zekerheid en die is meer een onlust gevoel ten opzichte van de wereld en van de kerk als wereld verschijnsel, dan een kennen van een betere basis dan het fundament van zijn eigen tijd. Hij weet alleen zéker dat dit funda ment rot is. Op sommige momenten is op deze Luther het woord van Paul van Ostayen van toepassing: dat „grondig slopen het enige bouwen is" in het hui dig tijdsgewricht. Omdat Osborne nu zijn eigen Luther zijn eigen credo meegaf, is de monnik van Wittenberg in het stuk dat diens naam draagt, echter een adembenemende figuur geworden. Zijn preek tot de gemeente (het publiek in de zaal) vanaf de kansel begint alsof hU het over de onzekerheid, de dreiging en de ondergangssfeer van de twintigste eeuw heeft. Maar het geheel van zjjn dialogen en monologen draagt daardoor een stempel van het dringend bijna pijnlijk noodzakelijke. Deze Luther gelooft óók „hoewel het absurd is"/ om een diepzinnig woord eens te verdraaien. Zijn momenten van geloofszekerheid zijn schaars, die van een naar zekerheid smachtende onzeker heid talrijke en zijn laatste woorden zijn niet veel meer dan het lichten van een deksel van Pandorra's doos: de hoop is het laatste dat ons gelaten wordt. „I hope soI hope so Maar al is deze „Luther" meer een gefolterd onzekere en hóógstens de pro loog van een hervormer, daarom is het stuk toch de moeite waard. Véél en véél meer dan de Parijse critici mij de- Een volle kerk kon „beweeglijk" zingen In de stampvolle Ned. Herv. Kerk te Katwijk aan den Rijn had gisteren een zangavond plaats, waaraan de stuwkracht werd gegeven door enige gemengde koren en meisjeskoren uit de omgeving van Leiden. Dirigenten waren de heren H. Boelee en D. van Vliet. Eerstgenoemde leidde het eerste programmadeel, terwijl zijn collega de orgelpartij verzorgde. In het tweede programmadeel was het net andersom. Ds. Makkenze opende en sloot de avond. De aanwezigen gaven gaarne gevolg aan de uitnodiging tot meezingen van verschillende kerkelijke gezangen en dit gaf meermalen een uiting van geloofsblijheid tot resultaat. Het openings woord van ds. Makkenze, waarin deze de blijmoedige Josef Haydn tot voorbeeld stelde, was kennelijk een prikkel hiervoor. Intussen moet men niet verwachten, dat de belangen van tot in finesses gecultiveerde koorzang, door deze wat massale opzet gediend worden. Vermoe delijk zullen genoemde koordirigenten dit wel nastreven, wanneer zij met hun koren afzonderlijk werken. Hoewel het hier geen concert betrof, moet opge merkt worden, dat van het ideële oog merk, onvoldoende te bespeuren viel. A cappella zang viel niet te beluiste ren; ook de koorzang werd met orgelspel begeleid, helaas niet altijd even smaak vol. De dirigenten schijnen ongeveer gelijk geaard te zyn; hun opvattingen en hun manier van begeleiden èn hun karoolbewerkingen, leggen hier getuignis van af. Bij de harmonisaties hebben die van anderen hun te duidelijk voor de geest gestaan Een cantus firmus bewerking van Joh. Chr. Bachs melodie waarop het gezang 107 wordt gezongen kon ons maar matig bekoren. Hiervoor is het to tale effect wat te goedkoop verkregen. De bewerking getuigde niet van oor spronkelijkheid. Op de gemeentezang werkt het toch wel aanstekelijk, want er werd enthousiast meegezongen. De heren v. Vliet en Boelee hebben in elk geval hier het bewijs geleverd, dat een volle kerk voldoende bewegelijk kan zingen en dit is waarschijnlijk wel het grootste nut van dit soort avonden. M»t hun streven naar frisheid moeten zij echter weer niet zo ver gaan, dat hier en daar de grens aan het banale wordt bereikt. Hierbij komt men met de stan ding van de kerkzang in het gedrang. Merkwaardig is, dat men dit gewaar wordt bij veelvuldig toegepaste bepaalde harmonische foefjes. Dirigent Boelee liet zich nog als solist horen in een bewerking van Feike Asma over het gezang „Beveel gerust uw we gen", waarbij hij duidelijk zijn affiniteit met genoemde organist demonstreerde. Hiertegen is uit de aard der zaak geen enkel bezwaar. Wel wordt dit het geval indien men klakkeloos gaat imiteren. Al met al heeft deze avond aan zijn doel beantwoord: de aanwezigen waren erkentelijk voor het gebodene, waarvan de plaatselijke predikant getuigde. den vermoeden. Men verlangt er alléén naar, deze tekst nogeens rustig te her lezen. Naast de eerlijkheid van de schrij ver valt in het stuk niet minder diens raffinement op: dit drama lijkt me „Ge- fundenes Fressen" voor Oost-Berlijn en de hele Ostzone met aanhang; doch op 't ogenblik moet men daar juist niets van Luther en diens Lutherianen heb ben; zij het ook op gans andere gron den. Tony Richardson heeft van deze laat ste Osborne een pracht van een opvoe ring gemaakt. Uitgaande van het stuk en met even grote gevoeligheid als in telligentie de tekst dienende, heeft hij een monumentale voorstelling weten te creëeren, waarin decor en kostuums (Jo- celyn Herbert) en de muziek (John Ad- disson)) stijl- en bedoelingverwant hun aandeel verwierven. De spreker in het stuk (door Julian Glover suggestief ge speeld) groeit tenslotte uit tot een rol. Dé gebeurtenis van de avond (naast stuk en regie) werd de titelrol van Al- bert Finney, een acteur die zijn naam en faam waard is. Luther's vader Hans vond een werkelijk superbe vertolker in Bill Owen; de Tetzel van Peter Bull was niet minder fenomenaal (evenals deze scène zelf!). George Devine was een ontroerende Staupitz, naar wie onze sympathie ontegenzeggelijk uitging. Zeer goed waren ook de kardinaal van John Moffatt en de decadente, als Heilige Vader uiterst bedenkele paus van Char les Kay; een verbluffend knappe scène met dito spel; zó zwart dat zelfs Brecht er verbluft van zou hebben gestaan. De Schouwburg reageerde met een langdurige en geestdriftige ovatie aan het slot van deze belangwekkende avond, die de toeschouwers nog lang zal blij ven volgen. Ben van Eysselsteijn. Volgens liem is er veel onnodig gemartel (Speciale berichtgeving) Nu de ene helft van Nederland zo ongeveer de andere helft examineert heerst er in duizenden gezinnen spanning. „Haalt" hij het? Komt zij er door? Zeker, de schriftelijke eindexamens van het V.H.M.O. (voorbereidend hoger middelbaar onderwijs) zijn soms al maanden geleden afgenomen, maar die zijn niet beslissend. Daarna kwamen of komen de mondelinge nog en dus nieuwe spanning en zorgen. Moet dat nu zo? Is zo'n mondeling eindexamen na het schriftelijk nu wel nodig en noodzakelijk? „Nee", zegt dr. P. Somers, docent aan het Nijmeegse Sint Canlsiuscollege, over tuigd. Schaf in het algemeen die overbodige mondelinge examens af en laat de schriftelijke doorslaggevend zijn. Dan is er èn voor het onderwijs èn voor de examinandi èn voor de leraren èn voor de Nederlandse schatkist veel gewonnen, terwijl de diploma's veel waardevoller zijn. Uit de vorige eeuw Waartegen dr. Somers vecht, is het verouderde onderwijs- en examensys teem, dat in feite nog uit de vorige eeuw (de tijd van Thorbecke) dateert. Die oorspronkelijke opzet acht hij goed, maar er is sindsdien wel iets veranderd in onze maatschappij, die geen „hogere burgers" meer kent. In het onderwijs is daarentegen maar weinig veranderd en zeker niet in het examensysteem, dat maar doorsukkelt omdat het altijd zo geweest is. Maar wat wel héél sterk ver anderd is, is het aantal kandidaten voor het eindexamen bij het VHMO: vorig jaar 13.000 en dit jaar ongeveer weer 1500 meer. De heer Somers heeft berekend dat ongeveer 70 tot. 75% van de kandidaten op het schriftelijk examen slaagt. Een deel maakt het dermate slecht, dat zij ook op het mondeling examen geen schijn van kans zou hebben, een ander deel is twijfelachtig. Niettemin moeten alle kandidaten, goed of slecht of twij felachtig, later nog mondeling examen doen. Daartegen gaan zijn grote bezwa ren. Hij wil begin juni het schriftelijk exa men in alle vakken afnemen. Dan zal blijken dat circa 70 geslaagd is. Voor 5 is verder martelen volkomen zinloos, zij moeten meteen worden afgewezen. Na een week volgen dan voor de overige kandidaten de nieuwe examens bh voorkeur mondeling in aanwezigheid van deskundigen en met een duur van bijv. 30 minuten. De uitslag hoeft dan niet lang op zich te laten wachten. Voordelen Een sterk vereenvoudigd systeem dus, dat z.i. de volgende voordelen biedt: De kandidaten kunnen bijna een maand langer onderwijs genieten, er zijn geen onnodige spanningen voor de examinandi en hun ouders, en er is een serieuzer kans van slagen door een nieuw examen (nu krijgen we het gemiddelde van een slecht schriftelijk en een beter mondeling). De leraren hoeven slechts die exa mens af te nemen die redelijkerwijs zin hebben. Er zullen minder misver standen met de deskundigen zijn, ter wijl voor de leerlingen van de school de lessen normaal kunnen doorgaan. Tenslotte zullui aanzienlijk minder deskundigen en gecommitteerden no dig zijn, hetgeen voor het Rijk een grote financiële besparing betekent. Er zijn voor deze eindexamens veel te weinig werkelijk deskundigen, aldus dr. Somers. althans voor de hbs. Zo komt het voor dat bij K.b. alleszins respec tabele mensen als deskundig verklaard worden: dominees en meesters in de rechten voor moderne talen en Neder lands, half bevoegde wiskundeleraren voor wiskunde en mechanica, gepensio neerden die de moderne ontwikkeling der natuurwetenschappen niet hebben bijgehouden enz. Als de hele procedure vereenvoudigd en gemoderniseerd wordt, acht dr. So mers het zelfs mogelijk om twee of meer malen per jaar de gelegenheid te geven voor eindexamen, zodat gezakten niet een vol jaar hoeven over te doen. Bo vendien is hierdoor de zo zeer gewenste vakantiespreiding mogelijk. Meer onbegrijpelijks Er is meer dat hij niet begrijpt in het huidige examensysteem. Waarom moeten bijv. op het gymnasium-B La tijn en Grieks mondeling, maar de mo derne talen (die gesproken worden) schriftelijk geëxamineerd worden? War- om moet wiskunde schriftelijk en mon deling zijn, maar de natuurwetenschap pen alleen mondeling? En waarom het Nederlands tweemaal schriftelijk en eenmaal mondeling? Het antwoord luidt: omdat het altijd zo geweest is. Serieuze proef? Maar daarom hoeft het, als dat een verbetering Is, niet altyd zo te blijven. De heer Somers heeft over zijn ideeën al vrljveel ln de vakbladen geschreven en daarbij veel Instemming van zijn collega's ontvangen. Niettemin ls nog al les bij het oude gebleven en wordt ook dit jaar weer een groot deel van de Ne derlandse studerende jeugd onnodig ge marteld. Het zou toch op zijn minst wel aanbeveling verdienen volgend jaar op enkele grote onderwijsinrichtingen eens een serieuze proef te nemen met zijn waarlijk niet zulke gekke ideeën. Droevig record In de afgelopen vier dagen zijn 2.600 Oostduitsers naar West-Berlljn uitgewe ken. Dit is, vergeleken met vroeger, een recordaantal. Op het ogenblik komen gemiddel 500 tot 600 Oostduitsers per dag in West-Berlljn aan, tegen 400 daags in de afgelopen maanden. Voor de vluch telingen moesten verschillende reserve kampen worden Ingericht. (Van onze Weense correspondent) De succesvolle vader van Mickey Mouse heeft definitief afscheid geno men van zijn vroegere exclusieve sprookjeswereld en zoekt reeds lange tijd naar thema's, die historisch zijn, maar tevens vol van sprookjesachtige poëzie. Motieven hiervoor meent hij in Oostenrijk en speciaal in de muziekge schiedenis te hebben gevonden. Daarom begon hij vorig jaar met een film over het leven van de Jonge Beethoven. Karl- heinz Böhm, de zoon van de bekende dirigent, vertolkte de hoofdrol, terwijl de Weense Philharmonie voor de mu zikale achtergrond uit de bekendse wer ken zorgden. Op 't ogenblik is Disney weer in Wenen, waar hij met de Wiener Sangerknaben filmt, die vooral in Ame rika zeer in trek zijn. Het hoofdthema is niets anders dan het gewone dage lijkse leven van deze zangertjes, die spelen, leren en natuurlijk ook musice ren en soms op tournee gaan. Een van de hoofdrollen wordt gespeeld door Pe ter Weck, het idool van teenagers. Peter is voreger zelf Sangerkanbe geweest. EERSTE PRIJS VOOR HET NED. BALLET Naar aanleiding van een optreden van het Ned. Ballet in maart van dit jaar in het Theatre d' Essai te Parijs, tezamen met enige andere buitenlandse ballet groepen en waar door het Nederlands Ballet een aantal moderne Nederlandse choreografieën gedanst zijn („Nacht- eiland" - „Sonate" - „Ritme en klank") ls door een jury samengesteld uit Franse kunstcritici aan het Ned. Bal let de eerste prijs toegekend voor de beste presentatie. Bovendien prees men het gevarieerde artistieke gehalte van de groep De prijs, bestaande uit een vaas van Sèvres aar dewerk, zal binnenkort aan mevrouw So- nia Gaskell overhandigd worden. Aan Rudi van Dantzig, solist en cho reograaf bij het Ned. Ballet, is de eerste prijs toegekend voor zijn choreografie „Nachteiland". Voorts is het Ned. Ballet uitgenodigd om ln het volgend seizoen aan verschil lende dans-manifestaties in Parijs deel te nemen. Met blote buikje vlak voor kachel Vijf jaar gevangenisstraf voor een 21-jarige vader, wegens mis handeling van zijn dochtertje, Dat was gistermiddag de eis van de officier van Justitie bij de recht bank in Rotterdam. Verdachte was een 21-jarige fabrieksarbeider uit de Maasstad, die omdat hij een hekel had aan zijn 3-jarig dochtertje Elly (het kind was naar zijn mening niet van hem) haar „behoorlijk pijn had willen doen". Hij zette het kind op een middag dat zijn vrouw niet thuis was. met haar blote buik op een afstand van 2 tot 3 cm voor een fel brandende vulkachel. De hitte was zo hevig, dat verdachte haar niet aan zijn handen kon verdra gen en het meisje gauw losliet. Hierna was de man de kamer uitgegaan. Toen hjj na een kwartier terugkwam stond het meisje, dat doodsbang voor hem was, nog op dezelfde plaats. Hevig transpirerend, het hoofdje lusteloos naar beneden. Ze huilde niet. Toen de moeder later thuis kwam zei Elly „Pappa au", en klaagde over buikpijn. Het bleek dat ze een tweedegraads brandwond van 10 cm had. Verdachte zei, dat hij de gevolgen niet had kunnen overzien. De president wees er op, dat verdachte het kind al die drie jaar eigenlijk zo behandeld had. Geregeld had ze blauwe plekken en wondjes. Vorige maand had „pappa" haar beide handjes op de hete kachel gelegd. De bewuste middag had hij gezic :rkt. Ook vrouw mishandeld Ook is verdachte eens veroordeeld wegens mishandeling van zijn vrouw De proeftijd van zijn straf was nog niet afgelopen. In het psychiatrisch rapport werd gesproken van een drift psychopaat. in verminderde mate toe- Oosteuropese joden worden „geestelijk uitgehongerd" De joden achter het ijzeren gordijn verkeren ln zeer groot gevaar, aldus ver klaarde rabbijn Richard Hertz uit Detroit gisteren op de internationale conferentie van het wereldverbond voor het progressieve Jodendom, die in Lon den wordt gehouden. HU riep de Joden op zich te verenigen om hun drie mil joen broeders ln Rusland te redden van „geestelUke groepsmoord". De Russische regering, aldus rabbijn Hertz, tracht het Russische Jodendom „geestelijk te laten verhongeren". Zij doet dit methodisch en de hierdoor bij de Joden opgeroe'pen angst heeft geleid tot verdorring van het Joodse leven. De Nederlandse rabbUn J. Soeten- dorp, deed een beroep op de Joden om niet tot dezelfde apathie en onverschil ligheid te vervallen, die vóór de vernie tiging van de zes miljoen Joden door de nazi's bestond. Men nam met algemene stemmen een resolutie aan. waarin alle loden en meh- sen van goede wil verzoent wordt zich in te spannen ten behoeve van de Jo den in Rusland opdat de Joodse Instel lingen en tradities daar gehandhaafd blijven. rekeningsvatbaar. Geadviseerd werd hem een lange onvoorwaardelijke straf op te leggen, met een voorwaardelijke terbeschikkingstelling van de regering. „Het is moeilijk je niet alleen door menselijke overwegingen te laten lei den", zei de officier in zijn requisitoir. „Met wrevel en walging heb ik kennis genomen van deze zaak. Bovendien kan ik met de psychiater het ..berouw" en „inzicht" van deze verdachte niet an ders dan met reserve bezien". De officier herinnerde aan de zaak „Wimple" van twee jaar geleden. Diens ouders kregen voor dergelijke mishan delingen vUf jaar gevangenisstraf. In de zaak Elly vond de officier deze straf ook op zUn plaats. K e r k e 1 ij k Leven NED. IIERV. KERK Beroepen te Tienhoven A. v. d. Boven- kamp te Engwlerum (Fr.) door de prov. kerkverkaderlng van Gelderland, te Bar- neveld (noodgemeente) R J. Ybema te Hardenberg. Bedankt voor Noordbroek J. A. Poelstra te Gamwerd. Benoemd tot vlc. te Apeldoom-Het Loo G. Wispelwelj kand. te Zwolle. Aangenomen naar Wle- rlngermeer J. Tijmstra te Retranchemeut. NED. PROT. BOND Aangenomen nnar Schiedam A. E. Klaas- een te Hulzum (Fr.). GEREF. KERK Beroepen te Brulnlsse A. Verdoorn, kand. te Voorschoten te Hl Ambacht (2e pred.pl.) R. v. Reenen te Klundert. CIIR. GEREF. KERK Tweetallen te Lutjegast, Woerden en Zutphen H. Bleema, kand. te Llsse en J. P. VerBteeg. ld. te Amsterdam te Ouderkerk a/d Ametel J Kievit, kand. te Apeldoorn en J. P. Versteeg, ld. te Am sterdam. Beroepen te Theslnge K Boers- ma. kand. te Apeldoorn te Wlldcrvank H Blesma. kand, te Llsse Bedankt voor Almelo P N. Rlbbers te Noordsche&chut voor den Helder T Briencn te Mussel. Tweetal te Franeker H Blesma. knnd te Llsse en J. P. Versteeg, ld. te Amsterdam. GEREF. GEMEENTE Beroepen te Nljkerk A. Kok, kand. te Rotterdam. DE ZAAK PROF. SMITS CENTRALE VRIJZ.-PROTESTANTSE COMMISSIE BETREURT HET BESLUIT De centrale commissie voor het Vrijzinnig protestantisme heeft, zo deelt het ln een communiqué mee, kennis genomen van het besluit van het breed moderamen van de Generale Synode van de Nederlands Hervormde Kerk van 20 juni 1961 om prof. dr. P. Smits de bevoegdheden van een emeritas-predi kant te ontnemen. De centrale commis sie heeft het nodig geacht in een spoed vergadering bUeen te komen, omdat in brede kringen van het Vrijzinnig Pro testantisme dit besluit verontrusting en grote verontwaardiging heeft, teweeg gebracht. De centrale commissie is ervan overtuigd, dat dit besluit in strUd Ls met de geest van vrUheld en verdraagzaam heid, die in de kerk van Christas dient te heersen. De centrale commissie acht dit besluit voor de zaak van het Vrij zinnig Protestantisme bijzonder betreu renswaardig en gevaarlijk, niet alleen met het oog op de positie van het Vrijzinnig ProtestantLsme zelf, maar ook omdat hierdoor het vertrouwen in de mogelijkheid van de kerk om leiding te geven aan het geestelijk leven in deze tUd in brede kring zowel binnen als buiten de kerk ls geschokt. Bovendien wordt hierdoor de zo nodige samenwer king der kerken en der geloofsovertui gingen ln hun verscheidenheid bedreigd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 7