HISTORISCHE SFEER SCHUILT
ACHTER EENVOUDIG GEVELTJE
Peek&Cloppenburg
Na juridische strijd Amerikaanse
rechter toch als getuige gehoord
secretaresse
COMMISSIE HET LEIDSE WOONHUIS
KOCHT EEN DER „VIJF GRONDEN"
Almelose huisvrouw
is Miss Bril 1961
elke woensdag
jongensmarkt
POLO-SHIRTS
I
„De meest verantwoordelijken
voor jodenuitroeiing Hitier,
Heydrich en... Eichmann"
NOG GEEN LICHTPUNTJE
IN „MISTIGE" ZAAK
Goedkope Russische
olie wapen in de
koude oorlog
Industrial Models (Holland) N.Y.
HULP IN DE HUISHOUDING
Vecclii modellen 1961
Firma P. J. v. STEIJN Zn.
Installaliebureau v/h Ir. I. Knape N.V.
centrale verwarmingsmonteurs en
hulpmonteurs
1Z DINSDAG 16 MEI 1961
Kleinood van oude bomvkunst
Nazi-geweld woedde over ons land, toen het bestuur van de Vereniging „Oud-
Leiden" de koppen byeen stak om de instelling van een fonds ten bate van het
behoud van oude huizen van de Sleutelstad te bespreken. In 1943 werd het
„Fonds Het Leidse Woonhuis" een feit. Natuurlijk moest men wachten tot de
laatste Duitse spykerlaars onze bodem had verlaten, alvorens actief te worden,
dat wil zeggen over te gaan tot instelling van een „Commissie Het Leidse Woon
huis". De aard van het werk, dat de commissie zou gaan doen, werd als volgt
geformuleerd: „Het aankopen, zo nodig restaureren en onderhouden van typisch
Leidse woonhuizen, die het waard zijn om voor het nageslacht behouden te
blyven".
pleisterd. Wij hebben ons bepaald tot
restauratie. Waar wy niet meer konden
zien, hoe het vroeger is geweest, hebben
wij niet gefantaseerd.
Nadat diverse vragen van antwoord
waren voorzien waarby onder meer
bleek, dat de restauratie een bedrag van
rond f 18.000 had gekost maakte men
een rondgang door de woningen. De heer
Van der Mark, die eveneens aanwezig
was, vertelde tal van byzonderheden.
Zo bleek, dat de bedstee, die zich in de
„keukenkamer" bevindt, zeer beslist niet
berekend is op mensen van het huidig
formaat, waarmee we bedoelen, dat de
eerste bewoners van het huisje een leng
te moeten hebben gehad, die overeen
komt met die van een 12-jarig kind uit
de twintigste eeuw. De heer Dool
eerst vast van plan om de bedstee te
gaan gebruiken heeft dan ook wyse-
lyk een paar moderne bedden „geïmpor
teerd". Dat is overigens één der weinige
moderne dingen in dit prachtige huisje,
dat door liefde en toewyding van deze
vriendeiyke kunstschilder geheel in styi
is ingericht en dientengevolge niets van
zyn oude sfeer heeft ingeboet.
In het Amsterdamse Minerva Pavil
joen haalden vannacht 10 gebrilde meis
jes verlicht adem. De 25-jarige mevrouw
A. SeckeiSmit uit Almelo (de oudste
van de tien), omdat ze zo juist tot Miss
Bril 1961 was gekozen en haar negen
mededingsters, omdat ze nu zeker wis
ten. dat zy deze eretitel dit jaar nigt
zouden mogen dragen. Daarvoor hadden
de tien finalisten, die de voorronden
met enkele duizenden kandidaten over
leefden, een open oog gehad.
Mevrouw Seckei kroop door het oog
van de naald, omdat de internationale
jury, waarin onder meer zitting hadden
modeontwerper Diok Holthaus, acteur
Guus Oster en journaliste Jeanne Roos.
ook een oogje had op de 20-jarige secre
taresse Irene Bedaux uit Heerlen en de
21-jarige kantoorbediende Nellie van de
Krap uit Rotterdam, die tenslotte met
een brilbreedte verschil tweede en derde
werden in deze vijfde Miss Brilverkie-
zing van de stichting „Oog en Bril".
Een .Miss Bril-trein'' had de tien fi
nalisten gisteren uit Rotterdam. Ooster-
wolde, Utrecht, Almelo. Nymegen, Mier-
lo. Heerlen, Winterswyk en Amsterdam
gehaald.
De winnares (4 jaar getrouwd, manne
quin als hobbie en een opleiding aan de
kunstnijverheidsschool) straalde van
vreugde. Dat deed trouwens ook de on
gebrilde dr. A. C. van Swol, die tegen
het ochtendgloren naar huis terugkeerde
met de voor de stichting „Het gebrekkige
kind" bestemde baten van dit feestelijke
Miss Bril-festival, dat werd opgeluisterd
door een keur van bekende artiesten,
onder wie Wim Sonneveld, Connie
Stuart, Corrie Brokken. Maria Zamora,
Willy Alberti en Tonny Hartweger.
f zuiver katoenen tricot
f*. keus uit 9 zonnige kleuren
Speciaal verlaagde J.M prijs
leeftijd 3-4 jaar
Kleine stijging per maat
b.v. 8 jaar 3-ÖS
PROCES EICHMANN IN JERUZALEM
In tegenstelling tot het werk van an
dere commissies van overeenkomstige
aard, poogt men niet zozeer de oude ge
vels te redden van de tand des tyds".
„Het Leidse Woonhuis" tracht vooral
huizen aan te kopen, waarvan de oude
indeling bewaard is gebleven al spreekt
het vanzelf, dat de commissie niet „vies"
is van een mooi geveltje.
KLOKSTEEG
Aan de Kloksteeg ligt één kleinood van
oude bouwkunst, dat in het bezit is van
de commissie. Zy, die dit prachtige oude
huisje bezoeken, staan altijd weer ver
steld van de doelmatigheid, waarmee
men vroeger huizen bouwde. Onze mo
derne flatwoningen zyn door de ogen van
een zestiende eeuwse Leidenaar, wat
doelmatigheid betreft, niets nieuws onder
de zon. Het huisje aan de Kloksteeg
toont een typische zestiende eeuwse in
deling. Dat is voor de commissie het be
langrijkst. Het oorspronkelijke geveltje is
in de zestiende eeuw vervangen door een
charmant trapgeveltje.
IETS LATER
Het huisje aan de Oranjegracht waar
onlangs de restauratie van is voltooid, is
van recenter datum. De Oranjegracht
werd in 1660 gegraven. In het volgende
jaar heeft Leidens burgerij er „vier
bruggen over gemetseld", zoals dat in de
oude geschriften staat vermeld. Toen die
bruggen eenmaal waren geslagen kon de
destijds reeds welvarende industriestad
zich gaan uitbreiden. Men ging wonin
gen bouwen aan de overzijde van de
Oranjegracht. Op 23 april 1664 nam
Leendert Huibertsz Duyndam hypotheek
op vyf „gronden", een stuk grond dus
waar vijf huizen op konden worden ge
bouwd. En dat deed hy ook. Hy zette
zogenaamde wevershuizen. Daar was toen
grote behoefte aan, omdat veel wevers
naar de Sleutelstad trokken om er hun
steentje by te dragen in de wyd en zyd
vermaarde laken-industrie.
Het vierde huis, het pand, dat onlangs
is aangekocht voor de somma van drie-
en-een-half duizend gulden door de com
missie „Het Leidsche Woonhuis", kwam
in 1665 in handen van de heer Jan Jansz
Zylaert. In later tijden is het o.m. in
eigendom geweest van de Leidse predi
kant ds. Arnoldus van Leeuwen en daar
na van zyn schoonzoon mr. Nicolaas
Tiarck, die zelf aan de Heerengracht
woonde.
KUNSTSCHILDER
Toen wy bij dit huisje met zyn be
scheiden voorgeveltje, maar prachtige
interieur aanklopten, werden wy open
gedaan door iemand met vriendelijke
blauwe ogen. De heer Dool, kunstschil
der van beroep, maar tevens groot min
naar van antiek en dientengevolge ver
zamelaar van „oude dingen", bewoont
samen met vrouw en kind dit historische
pandje.
Op zijn uitnodiging om boven te
komen bestegen wij de oude trap, die
sedert honderden jaren dienst doet. In
de zitkamer, die door de heer Dool van
alle historische luister in de vorm van
prachtige oude, eikehouten meubels is
voorzien, treffen wy prof. mr. H. F. W. D.
Fischer, alsmede de heer Dykstra aan.
Zij zijn beiden lid van de commissie. In
een korte causerie vertelde architect
Dijkstra, over de moeilykheden, die ge
paard gingen aan het restauratie van
het pandje. „De boel was rot", aldus de
heer Dijkstra. „Het dak hebben wij vrij
wel geheel moeten vernieuwen. De lap-
ORANJEGRACHT 83.
Niets in dit eenvoudige geveltje
doet vermoeden, welk een raai
staaltje van zeventiende eeuwse ar
chitectuur het verbergt.
(Foto L.D./Holvast)
pen behang hingen van de muren af.
Thans hebben wy de muren weer, zo
als dat vroeger het geval was, wit ge-
Eichmanns verdediger, Robert
Servatius, heeft gisteren op het
laatste ogenblik bezwaar gemaakt
tegen het horen van een Ameri
kaanse rechter als getuige a charge.
I Deze getuige, rechter Michael
Mismanno van het hooggerechts
hof van Pennsylvania, is president
geweest v^n een militair tribunaal
in Neurenberg, dat leden van
nazistische „Einsatzgruppen" (ver-
nietigingsploegen) heeft berecht.
Volgens dr. Servatius was het get-uige-
nis dat rechter Mismanno zou geven
j ten dele niet ter zake doende en ten
i dele berustend op verklaringen van der-
den. Hy zei, dat de Amerikaanse rechter
was opgetreden als rechter in een van
de Neurenbergse processen tegen oor
logsmisdadigers hetgeen, op grond van
een Israëlisch precedent, verklaringen
daarover uitsloot. De Amerikaanse rech
ter had, aldus Servatius, ook nazistische
leiders en functionarissen ondervraagd
in een onderzoek naar de vraag of Adolf
Hitler dood was. Sommige van de on
dervraagden hadden Eichmann ge
noemd. maar zo'n getuigenis zou berus-
ten op verklaringen van derden.
aan, dat rechter Mismanno geen per-
soonlyke ervaring had als jood daar hy
geen jood is.
Eichmann, die bleker was dan ge
woonlijk en klaarblykelyk gespannen,
volgde de iuridische stryd met grote be
langstelling. Af en toe schreef hy enkele
woorden op een blocnote.
Procureur-generaal Hausner deelde
het hof mee, dat aan rechter Mismanno
verzocht was, getuigenis af te leggen
over zaken die buiten het terrein van
zijn eigen Neurenbergse rechtspraak
liggen.
Het hof besloot rechter Mismanno te
horen. Rechter Landau zei, dat het hof
verklaringen van rechter Mismanno zal
toelaten met betrekking tot mensen die
niet meer leven en met betrekking tot
de kwestie van het negeren van bevelen.
Ten aanzien van zaken, die van leven
den ter kennis van de getuige zyn ge
komen, zou het hof per geval beslissen.
Verklaringen uit Neurenbergse proces
sen waarin rechter Mismanno is opge
treden. zouden niet toegelaten worden
tenzij het hof ervan overtuigd is, dat
er voor het- Openbaar Ministerie geen
andere weg is om dergelyke verklarin
gen in het geding te brengen.
Verantwoordelijke figuren
Rechter Mismanno zei, dat de Ameri-
Eichmanns verdediger voerde ook nog 1 kaanse marine hem onmiddellyk na de
Voor de Leidse kantonrechter
n
Terwijl de zon met enkele brede stra
lenbundels zijn licht tot in alle hoeken
van de rechtszaal wierp, waren de magi
straten naarstig aan het zoeken naar
een lichtpuntje in een „mistige" zaak,
waarvan het voorspel zich afspeelde in
de nevelige nacht van 17 februari j.l. op
de donkere Rijksweg no. 4 onder Oegst-
geest.
De verdachte in deze zaak, de 54-ja-
rige automobilist uit Amsterdam, was
ten laste gelegd, dat hy in die mistige
nacht en op genoemde weg met zyn auto
een voor hem rijdende auto, bestuurd
door een Leidse arts, zeer krap had in
gehaald, hierna flink had „gesneden" en
daarna vol-gas zyn weg had vervolgd,
zonder zich ergens om te bekommeren.
Uit het verhoor van de arts en diens
echtgenote bleek, dat hun auto tenge
volge van bovengenoemde manoeuvre
naar de rechterkant van de weg werd
gedrukt. De arts was onder het geven
van licht- en claxonsignalen achter de
ander aangegaan, doch deze reageerde
niet en was spoedig uit het gezicht ver
dwenen. De echtgenote van de dokter
had echter kans gezien het kenteken
nummer op te nemen. Via dit kenteken
nummer was verdachte spoedig achter
haald. Zijn auto werd nauwkeurig door
deskundigen van de Rykspolitie onder
zocht. Hierbij kwam vast te staan, dat de
achterbumper van de auto weliswaar een
flinke kras vertoonde, doch de hoogte
hiervan niet correspondeerde met de
bumperhoogte van de doktersauto. Ver
dachte ontkende het hem ten laste ge
legde ten stelligste. Wel had hy in de
bewuste nacht op genoemde weg gere
den, doch van een aanrijding en de ach
tervolging had hij niets bemerkt, waar
uit hij concludeerde, dat een ander de
schuldige moest zyn. Het kentekennum
mer klopte wel, doch de opgegeven kleur
week zeer af van de werkelijke kleur van
zijn auto. Aanvankelyk verklaarde ver
dachte, nog, dat zyn auto geen bescha
diging vertoonde, waarop de kanton
rechter hem op de in het politie-rapport
vermelde kras wees. Daar verdachte
categorisch bleef ontkennen, de getuigen
geen woord van hun verklaringen terug
namen en het politie-rapport een con
clusie in het midden liet, kozen de ma
gistraten de enige weg, die nog open
stond. Besloten werd n.l. om de zaak
twee weken aan te houden, zodat dan
ook deskundigen ter zitting kunnen wor
den gehoord, opdat er mogeiyk een licht
puntje in deze zeer duistere zaak zal da
gen.
VRIJSPRAAK
Hoewel verdachte zelf, een 41-jarige
ingenieur uit Den Haag, verstek liet
gaan, was zyn getuige k décharge wel
verschenen. Verdachte was ten laste ge
legd dat hy met zyn auto op Rijksweg
4a was gestopt en enige momenten had
stilgestaan, teneinde een 22-jarige Leidse
'student de getuige k décharge een
lift te geven. Verdachte kreeg een pro
cesverbaal wegens overtreding van het
stopverbod op genoemde weg. De lifter
student-getuige verklaarde, dat ver
dachte des tyds absoluut niet had stil
gestaan, doch dat hy in de weliswaar
zeer langzaam, doch beslist nog rydende
auto was gesprongen, nadat verdachte
hem erop attent had gemaakt een lift
te willen geven. Ook nadat de kanton
rechter hem op het gewicht van zyn eed
had gewezen, bleef getuige by zyn ver
klaring, waarna vryspraak het enige al
ternatief bleek te zyn.
Hierna werd deze getuige décharge
tot verdachte gedegradeerd, daar hy
zich by zyn pogingen tot het krygen van
een lift destyds als voetganger op de
autobaan had begeven en zyn excuus
„ik stond op de parkeerstrook" niet
opging. Eis f 5 subs 1 dag. Vonnis f 3
subs. 1 dag.
PAS OP DE HOND!
„Die hond wordt steeds tegen my op
gehitst en vliegt dan op mij af. Ik heb
bovendien ook op andere wyze veel last
van deze familie, de kinderen leren om
my op straat na te schelden". Aldus het
beklag van een ingezetene van Voor
schoten, die door de hond van verdachte,
een 46-jarige huisvrouw uit Voorschoten
in het been was gebeten. Vorig jaar had
zich iets dergelyks voorgedaan, doch
toen had getuige er geen werk van ge
maakt. Nu was de maat vol en liet zy
procesverbaal opmaken.
Op haar vraag of aan al die plageryen
niets kon worden gedaan, kon de kan
tonrechter haar slechts adviseren hier
over een aanklacht by de politie in te
dienen. Verdachte liet overigens verstek
gaan, welk feit getuige zag als een vol
ledige schuldbekentenis. Zo ook de kan-
tonerchter, die na de eis van f 10 boete
subs 2 dagen, vonniste met f 7,50 subs.
1 dag en de vergoeding van een paar
nieuwe kousen.
GROTE GEVOLGEN
In de zaak tegen een 25-jarige brom
fietser uit Voorschoten bleek overduide-
ïyk, dat een kleine onoplettendheid zeer
grote gevolgen kan hebben. Daar ver
dachte destijds op de Veurseweg al te
diep over zyn stuur gebogen zat en wel
op de kilometerteller doch niet op de
weg lette, reed hy pardoes tegen een
voetganger op met het gevolg, dat deze
vrij ernstig werd gewond en o.m. met 'n
gebroken schouder naar het ziekenhuis
moest worden overgebracht. De voetgan
ger-getuige toonde ter zitting aan, dat
hy nog steeds op non-actief was en zyn
schade tot op heden al ruim f 2.800 be
droeg. Verdachte liet verstek gaan en
had destijds toegegeven, dat hy niet
goed had uitgekeken. Conform de eis
luidde het vonnis f 45 boete subs. 9
dagen.
Kaviaar in tuben
Een fabriek te Oslo welke kaviaar
verwerkt levert thans kaviaar in tuben
van 55 gram. Als anabeveling om de
verkoop van dit artikel te stimuleren
wordt aangewend dat de kopers 2.40 m
kaviaar in deze tuben vinden, voldoende
oorlog had opgedragen, een onderzoek
in te stellen naar het lot van Hitier
omdat er twijfel bestond over diens dood.
Rechter Mismanno had Van Ribbentrop.
de voormalige nazi-minister van Bui
tenlandse Zaken, ondervraagd. Van Rib
bentrop had gezegd, de bemoeienis van
Eichmann met zijn ministerie in het ge-
he°l niet gewaardeerd te hebben.
In een gesprek met Göring over de
w: eedheden tegen de joden, aldus Mis-
mann, Göbbels. Heydrich en Eichmann.
ten te hebben, dat het programma voor
de uitroeiing der joden de gemolde af
metingen had aangenomen. Göring
achtte de meest verantwoordelyken voor
het programma Hitier, Himmler, Bor-
mann. Gobbels, Heydrich en Eichmann.
Volgens Kaltenbrunner waren de ver
antwoordelijken Hitier, Heydrich en
Eichmann. Frank had gezegd, dat hij
in de laatste helft van de oorlog had
besloten „niet langer in bloed te waden".
Hy was naar Himmler gegaan en had
gevraagd een einde te maken aan de
slachting van joden. Himmler had
Frank naar Eichmann verwezen omdat
hii, Himmler, het te druk had met een
militaire opdracht van Hitier.
Op de vraag van Hausner of Frank
later met Eichmann had gesproken zei
Mismanno: „Ja, hy zei, dat hy met
Eichmann gesproken had maar met
hem niet verder kon komen".
Kaltenbrunner is het hoofd van de
nazistische veiligheidsdienst geweest,
Frank was nazi-gouverneur van Polen
en Heydrich plaatsvervangend protector
van Bohemen en Moravië
Wreedheid en corruptie
Rechter Mismanno zei vervolgens dat
Walter Schellenberg, de leider van de
nazistische geheime dienst, hem gezegd
had, dat in de zomer van 1944 een SS-
recht-bank een arrestatiebevel tegen
Eichmann had uitgevaardigd in ver
band met een beschuldiging van wreed
heid en corruptie. „Kaltenbrunner deel
de SS-rechtbank mee, dat het geen en
kele jurisdictie over Eichmann kon la
ten gelden omdat Eichmann bezig was
met de uitvoering van een speciale op
dracht van Hitier", aldus rechter Mis
manno.
De Amerikaanse rechter deelde ver
volgens mee, dat hy na de oorlog ook
generaal Karl Koller, de laatste staf
chef van de Luftwaffe, had onder
vraagd. Koller zei hem, dat Hitier de
executie had bevolen van alle gevangen
genomen geallieerde vliegers. Koller had
geweigerd het bevel uit te voeren en had
getracht steun te krygen voor zijn op-
vetting by de andere Duitse leiders.
Maar Eichmann was het struikelblok.
Hy stond er op, dat alle geallieerde vlie
gers van joodse afkomst terechtgesteld
werden.
Volgens rechter Mismanno heeft Kol
ler hem verteld dat hy erin geslaagd
was de vliegers te redden door ze onder
andere gevangenen te verspreiden, zo
dat zy er niet gemakkelijk uitgepikt
konden worden.
Servatius onderwierp rechter Mis
manno aan de scherpste ondervraging
sinds de aanvang van het proces. Hy
vroeg of rechter Mismanno heeft ge
zegd dat „de vroegere minister van Bui
tenlandse Zaken van het vroegere Derde
Ryk" hem heeft verteld dat Eichmann
er by Von Ribbentrop op had aange
drongen de „definitieve oplossing" („van
het joodse vraagstuk") ten uitvoer te
leggen.
Rechter Mismanno antwoordde- „Von
Ribbentrop vertelde my dat Eichmann
Hit-ler beïnvloedde ik geloof dit niet.
Ik kon niet aannemen dat Hitier onder
iemands invloed stond. Het zou hetzelf
de zyn als invloed uitoefenen «p een
vuurspuwende vulkaan".
Von Ribbentrops houding tegenover
Hitler was zelfs na de ineenstorting van
het nazi-ryk nog kruiperig. Mismanno
zei geen geloof te hebben gehech* aan
Von Ribbentrops woorden, dat Hitier
een „onbeperkt vertrouwen had in Eich
mann wat betreft de taak die hy hem
had opgedragen' de uitroeiing van het
joodse volk".
Rechter Mismanno zei Servatius Eich
mann niet in zyn vonnis in Neurenberg
te hebben genoemd „omdat hy niet te
rechtstond". Hy heeft hem evenmin in
zyn boek genoemd, omdat hij op dat
tijdstip nog niet in Eichmann was ge
ïnteresseerd.
Na het horen van rechter Mismanno,
dat vyfeneenhalf uur duurde, werd de
zitting verdaagd.
In een studie van het Internal Secu
rity Subcommittee van de Amerikaanse
senaat, getiteld „Russische oile in de
koude oorlog", wordt gezegd, dat de Sow-
jet-Unie de goedkope uitvoer van Rus
sische olie gebruikt als wapen om de
Westerse olie-operaties in het Midden-
Oosten te verstoren.
„Over het algemeen gesproken zyn de
pryzen van Russische olie en oliepro-
dukten aangepast zowel aan de Russi
sche politieke doeleinden als aan de by-
zondere marktsituatie, terwyl zy af--
hankelyk van de omstandigheden
aanzienlyk lager zyn vastgesteld dan
vroeger op de internationale markt als
standaard werd aanvaard".
In de studie wordt voorts opgemerkt,
dat de concurrentie met de Russische
olie moeilyker wordt gemaakt door het
feit, dat de Sowjet-Unie haar olie kan
en wil ruilen voor andere produkten of
„zachte" valuta als betaling wil aan
vaarden.
„De hoop, vat te krygen op het olie
aanbod, waardoor in een later stadium
grote winsten gemaakt kunnen worden,
is ongetwyfeld aanwezig", aldus de stu
die.
Als voorbeeld van de Russische prys-
politiek noemt de studie het feit. dat de
Sowjet-Unie in 1958 olie aan Argenti
nië heeft verkocht tegen een gemiddelde
prijs van 1.60 dollar per barrel, terwijl
Polen in dat jaar 2.87 dollar per barrel
betaalde.
In 1960 lag de produktie van olie in
de Sowjet-Unie op een peil van byna
1 miljard barrel per jaar. terwyi de Rus
sische olieproduktie gedurende dat jaar
verder toenam en die van Venezuela
overtrof. Dit land was tot dusver de op
een na grootste producent van olie in de
wereld.
MAANWEG 58 - DEN HAAG
heeft binnenkort een vacature voor een
Moet zelfstandig kunnen correspon
deren in de moderne talen.
Leeftijd liefst boven 30 jaar.
Geboden wordt een prettige en veel
zijdige werkkring met een salaris
van f 500.p. m.
Met de hand geschreven sollicitaties te rich
ten aan de directie.
Het Bejaardencentrum „HOFWIJCK"
OEGSTGEEST - Hazenboslaan 38 - Telefoon 30498
vraagt
voor hele of halve dagen.
Aanmelding gaarne aan bovenvermeld adres.
Ingenieur
BACCHIEGA
van de Italiaanse
NECCHI-
fabrieken
t*J>. toont U de nieuwste
op woensdag 17 mei a.s. van 106 uur
by de
Nieuwe Rijn 46 B - Leiden
Iedere bezoekster ontvangt gratis een zakdoekje met
haar eigen monogram.
KERKSTRAAT 34 WASSENAAR, vraagt
Aanmelden 's morgens tussen 8—9 uur of na telefonische
afspraak 0 1751/2704 of 2625.
Reiskosten worden vergoed.
