Oranje stelde teleur
met draw in Leipzig
1wmm
sssfIS
Sterk debuut van Ajacied Pronk
Elek: „doodschieten is
overdreven, maar
Zes man speelden voor elf
ft
*4.
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 15 mei 1961
Vierde blad no. 30354
(Van onze speciale verslaggever)
Leipzig, zondagavond Met Schorre stem deed Elek Schwartz zijn beklag. „Zes man
hebben gespeeld voor elf" was zijn bittere commentaar, die hij direct na afloop van de
voetbalwedstrijd tussen Oost-Duitsland en zijn Nederlands elftal moest spuien. De bonds
coach van de KNVB is anders niet zo'n verbitterd mens en zijn gemoedstoestand moet
dan ook wel voor een deel worden geschoven op de teleurstelling, welke zich had meester
gemaakt van de gehele kleine Nederlandse gemeenschap in het Zentral-Stadion en
van hem in het bijzonder. Want al waren voor de wedstrijd de verwachtingen niet hoog
gespannen en zou men dus tevreden moeten zijn met de eindstand 11, men was teleur
gesteld.
Teveel kansen
werden gemist
Schwartz, de officials en de spelers,
allen, die terugdachten aan de uitste
kende doelkansen, welke onze voorhoe
despelers hadden gemist en aan de 10
voorsprong, die pas tien minuten voor
het einde verloren ging. Zeker vier ge
makkelijke kansen hebben onze aan
vallers ongebruikt gelaten en daarmee
verzuimden zij de bepaald niet best spe
lenden Oostduitsers-te verslaan. Het ge
volg ervan is. dat Hongarije eigen
lijk de winnaar is geworden, want ma
ken we de stand op van „onze" poule
in de voorronde van het toernooi om het
wereldkampioenschap, dan krijgen we:
Hongarije 2 gespeeld 4 punten; Oost-
Duitsland 21; Nederland 21. Ook
het besef, dat nu het laatste geringe
kansje om een plaats voor „Chili" te
bemachtigen vrijwel verdwenen is, was
niet opbeurend. Maar na enige tijd
kwam toch een lichtpunt aan de opper
vlakte en een wat verlegen Tonnie
Pronk nam licht kleurend de compli
menten in ontvangst van een ieder, die
van zijn waardering voor het uitsteken
de debuut van de nog net 19-jarige
Ajax-stopper wilde getuigen.
Voorzichtig begin
Het lag voor de hand, dat de Neder
landers in het begin ietwat voorzichtig
zouden spelen, omdat onze nieuwe ach
terhoede met Pronk linksachter
Veldhoen twee debutanten telde, die
over de „eerste schrik" moesten komen.
Daarbij nad Elek Schwartz er ingeha-
merd, dat de eerste twintig minuten van
bijzonder groot belang zouden zijn voor
het verdere verloop van het duel. De
Oostduitsers kregen daardoor de gele
genheid het door Van Wissen ui Mul
ler nagenoeg prijsgegeven middenveld
te bezetten en aanvallen op te bouwen.
Het ging razendsnel, te snel voor onze
backs Wiersma en Veldhoen, die keer
op keer hun tegenstanders Roland
Ducka en Wirth aan de buitenkant
moesten laten passeren. Het was hard
werken voor al onze verdedigers om de
snelle combinaties van de tegenstanders
te laten mislukken en de voorhoede ver
schafte te weinig opluchting. Henk
Groot was de enige van de voorwaart-
TONNYPRONK
goed debuut
sen, die terugkwam en op het midden
veld trachtte te assisteren. Faas Wilkes
bekommerde zich in het geheel niet om
de zorgen van anderen en als hem de
bal was toegespeeld ondernam hij
plichtmatig een van zijn (vroeger) be
faamde dribbels, die tegen de fel at
taquerende Oostduitsers niets oplever
den. Zonder een poging te doen zich
te herstellen wachtte de „veteraan" de
volgende gelegenheid af, welke dan
evenmin rendement afwierp. Onze bui
tenspelers Piet van der Kuil en „Pum-
mie" Bergholtz waren niet bij machte
een combinatie op te bouwen, laat staan
af te werken en zonder enige steun was
er voor Carol Schuurman, die de bal
maar moeilijk onder controle kreeg, wei
nig hoop op succes.
Neen, onze verdediging moest het
zware werk opknappen en met een te
langzame Veldhoen en een Wiersma, die
kennelijk nog wat moest wennen aan
Pronk, zag dat er niet best uit.
In de kleedkamer
„Tevreden? Mmmmnou, ja, over
het spel wel. Maar ik ben toch meer
teleurgesteld". Het was bonds
coach Elek Schwartz trouwens wel
aan te zien, dat de laatste gevoe
lens overheersten. Zoals hij daar
stond in de hoek van de kleed
kamer der Nederlanders, de hoed
als gewoonlijk wat scheefjes op het
hoofd, was de deceptie van zijn
Sterk debuut
Maar wie er van het Oostduitse spel
onder de indruk kwam, niet Tonnie
Pronk. Hij greep resoluut in, liet zich
niet op zij zetten en streed van het be
gin af met een bewonderenswaardige
wilskracht. Veel schoten kwamen er niet
voort uit de Duitse aanvallen, maar
Veldhoen kon zich slechts handhaven
door nogal kwistig hoekschoppen weg te
geven.
De Duitsers richtten hun spel in naar
de zwakke plekken in de Nederlandse
achterhoede en midvoor Peter Ducka
ontweek Pronk zoveel hij maar kon. Een
kopbal van Henk Groot na een eindelijk
gelukte manoeuvre van Wilkes en Van
der Kuil was het eerste wat bemoedi
gende teken voor de Nederlanders.
Er kwam wat meer durf in de oranje-
ploeg, maar een grote handicap was,
dat Bergholtz keer op keer buitenspel
liep en niqt één positief aandeel had in
het spel.
Maar al met al verstreken de eerste
twintig minuten zonder dat er een doel
punt viel. Het was of de Oostduitsers
eenzelfde termijn in de gedachten had
den. want het ietwat verflauwde spel
leefde plotseling weer op en Peter Ducka
rende op het terrein van zijn broer Ro
nald rechtsbuiten eensklaps langs
Pronk, waarna hij de bal hard voor het
doel langs schoot bij wijze van voorzet.
Doch broer Ronald en de uitstekend
spelende linksbinnen Erler terug in de
voorhoede om de ploeg meer stootkracht
te geven dan hij in de vorige wedstrij
den als kanthalf kon doen waren
ook verrast. Er volgde prompt nog een
prachtige combinatie van Erler, Peter
Ducka en de senior van het Oostduitse
gezelschap, de bekwame rechtsbinnen
Schroeter, maar toen Ducka wéér ver
keerd richtte, veerde de Nederlandse
ploeg op.
Van honk
Van Wissen en Mulder kwamen wat
verder van honk en Groot en Schuur
man vonden elkaar in een paar ver
dienstelijke combinaties, die meteen
aantoonden, dat de Oostduitse verdedi
ging niet zo sterk was als gedacht werd
na haar spel tegen Hongarije vorige
maand. Vrij gemakkelijk werd Neder
land een ietsje sterker en van het glad
de spel der Duitsers bleef zo weinig over,
dat een deel van de 70.000 toeschouwers
zijn misnoegen uitte in een afkeurend
gejoel bü elke verkeerde pass. En het
zelfvertrouwen van de Duitsers werd er
niet groter op, toen in de 28ste minuut
Henk Groot in samenwerking met
Schuurman door de verdedigingslinie
kwam en alleen op doelman Spickena-
gel kon toerennen. De topscorer van de
Nederlandse voetbalvelden had alle tijd
om rustig te mikken en hjj deed het
ook, doch Spickenagel wierp zich voor
zjjn voeten en voorkwam zo een „zekere"
treffer.
Eddy Pieters Graafland maakt
een Oostduitse aanval onschadelijk.
(Telefoto)
Een zwak moment van Groot, dat de
Duitsers evenwel toch tot voorzichtig
heid maande. Zij vertrouwden niet meer
op hun technische kwaliteiten en namen
de buitenspelval te baat om de Neder
landers in te tomen. Bergholtz liep er
nog een paar keer gewillig in en ook Van
dei Kuil en Schuurman ondervondeh,
dat de opbouw van de aanvallen teveel
tijd vergde, waardoor de Deense scheids
rechter Joergensen gedwongen was ook
hun voornemens te verijdelen. De Oost
duitsers, die aanvankelijk met hun ver
zorgde dekking een goede indruk hadden
gemaakt, dus toen zij het wedstrijd
beeld bepaalden, bleken nu op tactisch
gebied maar eenvoudige lieden. De sa
menhang verdween uit hun ploeg, er
werden passes gegeven naar „onbewoon
de" gedeelten en de stilte, welke voor
heen in het sfeerloze stadion heerste,
werd meermalen doorkliefd door gefluit
en gejoel. Nederland had het initiatief,
maar de Duitsers trokken een kordon op
voor hun doel en schoten van Wilkes,
Groot en Bergholtz stuitten af op de
tegenstanders, die een keer vertwijfeld
de bal volgden, die via het lichaam van
Muehlbaecher rakelings langs het doel
van de uit positie geraakte Spickenagel
ging.
Atletisch
Zo verliepen er niet alleen twintig,
maar zowaar 45 minuten zonder dat de
gevreesde achterstand voor de Nederlan
ders kwam, terwijl er zelfs mogelijkhe
den waren geweest voor een voor de on
zen gunstige score. Het gaf de oranje-
ploeg voldoende vertrouwen voor de
tweede helft, maar de Duitsers waren
in de pauze over hun inzinking heen ge
raakt en streden weer met inzet van al
hun atletische kwaliteiten. In het bij
zonder Peter Ducka ontpopte zich als
een gevaarlijke, doortastende speler en
met hem hadden onder verdedigers het
meest te stellen. Pronk weerde zich uit
stekend en dat gaf de hele achterhoede
meer rust, waardoor het Duitse samen
spel teveel in de breedte bedwon-
energie ongeveer gelijke tred met het
nuttiger voetbal spelende oranjeteam en
met hun midvoor Ducka waren zij vrij
wel even gevaarlijk. Pieters Graafland
greep bijzonder fraai enkele schoten van
hem en Schroeter, maar aan de andere
kant was Schuurman slechts even te
laat toen stopper Heine slordig terug
speelde op Spickenagel en zo was het
een balanceren langs de afgrond, die
zich kon openbaren bij een achterstand.
Voorsprong
Bjj deze stand van zaken mocht Berg
holtz in de zeventiende minuut een
hoekschop nemen. De bal werd onvol
doende weggewerkt en Van der Kuil
richtte zorgvuldig voor hij schoot. Van
de lat kwam de bal in de richting van
Henk Groot, die slecht behoefde te knik
ken om de Nederlanders in een jubel
stemming te brengen (01).
Aanvoerder Wiersma ging zijn spelers
voor „in de gevechtshouding", geprepa
reerd op het Oostduitse offensief, dat
ongetwijfeld zou komen. Maar voorlopig
hadden de Nederlanders nog de beste
kansen met schoten van Van der Kuil,
Schuurman en een doorbraak van Wil
kes, welke op het nippertje strandde op
„de derde man".
Even zag het er zeer bedenkelijk uit
voor onze landgenoten, toen Pieters
Graafland de knie van Peter Ducka in
dc maag kreeg, want invallers waren
immers niet toegestaan Het liep
evenwel goed af en ons elftal zou in het
slotgedeelte van het duel de steun van
zijn goedspelende doelman nog nodig
hebben
Een diagonaal schot van Peter Ducka
tegen de buitenkant van de paal leidde
het verwachte offensief van de gasthe
ren in, maar juist op dat moment had
Henk Groot de strijd definitief kunnen
beslissen.
Bergholtz drong na een pass van
Schuurman ver door in het doelgebied
en bood Groot een kans. De Ajacied
werkte de bal langs Spickenagel, maar
niet hard genoeg en linksachter Krampe
kon de bal nog juist voor de doellijn
wegtrappen.
De schrik verlamde de Duitsers niet.
integendeel, werkte als een zweepslag
voor het laatste kwartier. Het gelukte
de Nederlanders niet weer in het offen
sief te komen. Zij moesten zich iets als
een beleg laten welgevallen en zelfs Wil
kes kwam in die periode tot ver in de
achterste linies terug. Gevaarlijk hoog
trappen van Wiersma schonk Schroeter
een vrye trap. waaruit Muehlbaecher
bijna raak kopte. Pronk blokkeerde kort
hierna op wat hardhandige wijze een
doorbraak van Roland Ducka en het
was voor de Nederlandse kolonie toch
wel een opluchting, dat de heer Joer
gensen het niet zo zwaar opvatte. Maar
Peter Ducka was niet meer te houden.
Met een bewonderenswaardige energie
en vaardigheid drong hij telkens weer
in de Nederlandse verdediging door.
Zelfs ging hij de hoekschoppen nemen
en uit een hiervan mikte hy dc bal
tegen de doellat.
Meest bejubelde man
Toch was het een ander, die de meest
bejubelde man in het stadion werd. Het
publiek, tijdens het slotoffensief van de
eigen ploeg pas tot geestdrift gekomen
en luid-keels aanmoedigend nu. genoot
in de 34ste minuut van een behendige
manoeuvre van linksbinnen Erler, die
even teveel vrijheid kreeg van onze ver
dedigers en dat uitbuitte met een ver
gen kon worden. Pieters Graafland rassend schot, dat Pieters Graafland
greep goed in bij enkele voorzetten en
werd slechts gepasseerd door een verre
voorzet van Peter Ducka, doch over hem
heen ging de bal tegen de lat.
Het Nederlandse tegenspel was veel
vryer nu dan in de beginfase, doordat-
Van Wissen en Muller die nogal eens
door de scheidsrechter werd bestraft
voor te hardhandig optreden hun
dubbele taak als kanthalf beter na
kwamen. Maar het vlotte niet in de
voorhoede met een eenzijdig spelende
Wilkes en een falende Bergholte. Van
der Kuil voldeed beter dan voor oe rust.
Schuurman bleef actief, doch bracht het
niet verder dan een overigens prachtig
schot na een pass van Henk Groot, dat
juist langs het doel ging.
De snellere Duitsers hielden met veel
geen enkele kans liet (11).
Het was de grote teleurstelling voor
de Nederlandse ploeg. En zij kreeg het
nog moeilijker, want de sfeer, welke er
nu in het stadion hing. was volkomen
in het voordeel van de Duitsers. En Pe
ter Ducka bleef een persoonlijk succes
nastreven. Wellicht is dat „onze" red
ding nog geweest, want al was de jonge
midvoor uiterst gevaarlijk, hij verwaar
loosde zyn teamgenoten en dat verlicht
te de taak van onze verdediging aan
zienlijk. Het bleef dan ook bij 11,
maar afgezien van de begin- en slotfase
gelaat af te scheppen. En met hese
stem vervolgde hij:
„Is het niet erg, dat een aantal
van onze spelers het heeft laten
vallen? Ik heb me niet voor niets
schor geschreeuwd om ze maar op
te peppen. Ik heb geen stem meer
over. Zes man hebben gespeeld
voor elf. En wat moet je met de
anderen doen? Doodschieten, nou
dat is wat overdreven, maar in elk
geval uit het elftal gooien, dat is
zeker!".
Ulllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Niet slechter
B Al werd het gelijke spel in Leip-
g zig als een nederlaag gevoeld 'n
g aanmerking genomen de winstkan-
B sen de stemming in het vliegtuig
dat het Nederlands elftal met zijn 5
begeleiders en een aantal journalis-
5 ten 2 uur na afloop (over Praag)
terugvloog, was uitstekend. En
uiteraard gluurden enkele spelers
wel eens over de schouders van de
(hard) werkende persmensen.
J Wim Bleyenberg, die niet had J
meegespeeld, deerde het uiteraard
J weinig wat er getikt of geschreven
werd, maar hij maakte wel de op-
merking-van-de-dag.
J „Wat ze ook schrijven, het kan
nooit slechter zijn dan het vanmid-
2 dag was".
En uit de bulderende reactie bleek,
dat er gevoel voor humor was in
alle gelederen
llllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
„En de Oostduitsers, waren ze nu be
ter dan in Boedapest?"
„Aanzienlijk sterker, wel vijftig pro
cent. En die midvoor Ducka, dat kan
een hele grote worden. Hij kan op zyn
eentje een «hele verdediging in paniek
brengen. Ja. Tonnie Pronk heeft het
niet gemakkelijk gehad, maar hij heeft
voortreffelijk gespeeld, vindt u niet?"
„Ze speelden wat onbenullig, wat on
behouwen", zei Faas Wilkes, „die links
half Kaiser duwde mjj bijvoorbeeld weg,
of ik nou een bal had of niet. Toen ik
hem vertelde, dat dat geen voetballen
was zei hij: Maar ik ben ook maar
een amateur
Dat was een vrolijke noot In een som
bere kleedkamer. Piet van der Kuil ver
tolkte aller gevoelens toen hij zei: „Een
kleine overwinning vond ik echt wel ver
diend. Nu is het onbevredigend omdat je
met de winst in handen, toch nog ge
lijk speelt". Ze waren het er alle over
eens: het was niet nodig geweest, dit
gelijke spel.
Debutant Tonny Pronk stond uiter
aard in het middelpunt der belangstel
ling. „Ja. er gaat wel wat in je om als
je negentien jaar oud bent en dan zo'n
eerste wedstrijd", zei hij op de toon van
een oud-gediende, „gelukkig dat het di
rect na het begin goed ging. dat is
zo'n steun".
Henk Groot kon er nog niet over uit,
dat hy die twee kansen had gemist.
„Ik dacht dat die keeper nog veel ver
der weg was.plotseling stond hij voor
me en toen moest ik wel schieten. Heel
jammer".
Ze konden de teleurstelling geen van
allen verbergen. Ik dacht nog zo dat
wordt een overwinning en dan toch nog
zo'n tegendoelpunt", treurde Pummey
Bergholz na.
Teleurgesteld was ook Wim Bleyen
berg. Niet alleen om dat gelijke spel.
maar meer nog, omdat hij de strijd
vanaf het reservebankje had moeten
volgen. „Neen. aan de kant zitten en
alleen maar kijken en er niets aan
kunnen doen, dat is ook niks", was zyn
conclusie
Eddy Pieters Graafland bekeek het
nog het meest optimistisch. „Het is na-
tuurlyk niet leuk, maar ik heb er ten
minste nog de wedstrijdbal aan over
gehouden. Ik zag de scheidsrechter op
zijn horloge kijken. Juist op het moment
dat ik de bal wilde uittrappen, en toen
dacht ik zo. even wachten En hy
voegde er byna verontschuldigend aan
toe: „Jullie vinden het toch niet erg,
jongens?"
Het Nederlandse doelpunt, ge
scoord door de niet op de foto zicht
bare Henk Groot. Doelman Spicke
nagel is volkomen kansloos.
(Telefoto)
De Zwaan terug
naar Zaandijk
Dick de Zwaan, die vorig jaar als
semiprof bij UVS kwam, heeft de wens
te kennen gegeven terug te willen keren
naar de rijen der amateurs.
Hjj heeft in zijn betrekking promotie
gemaakt, krijgt een huis in Zaandam
en wil weer lid worden van Zaandijk.
Daar dit zijn oude vereniging betreft
zal UVS hem geen moeilijkheden in
de weg leggen.
PAARDESPORT
Hairos II won in Hamburg
De Europese kampioen Hairos n.
gereden door W. Geersen, heeft gisteren
te Hamburg de met 12.000 Duitse mark
genoteerde Otto Kloss-Rennen, een dra-
very over 2000 meter, gewonnen met
vier lengten voorsprong op Tarragon%
en Morai, die respectievelyk de tweede
en derde plaats bezetten. Er waren acht
deelnemers. De kilometertijd van Hai
ros II. die een handicap had van tach
tig meter, was 1 min 19 sec
Advertentie
GOUDEN HORLOGES
Omega, Alpina, Pontiac,
Junghans
W. BROUWER
Haarlemmerstraat 23 - Leiden
Eigen reparatie-inrichting.
Uwe Seeler. de populaire midvoor
van Hamburger S.V. is dit jaar voor de
vierde maal topscorer van Duitsland,
aanmerking genomen de rype I De Hamburger aanvalsleiders maakte
doelkansen voor beide partyen, was deze dit jaar, hoewel hy maar 24 compe-
uitslag zeer zeker teleurstellend titiewedstryden meespeelde, 29 doelpun-
voor onze landgenoten. ten.
Kanttekeningen
Het officiële programmablad voor
de wedstrijd tussen het Oostduitse
en het Nederlandse elftal was be
paald niet foutloos. Met name de op
stellingen liet nogal te wensen.
Wijzigingen voorbehouden" stond
erbij, maar dat geeft, dunkt ons, nog
geen vrijbrief om het volgende Ne
derlandse team te publiceren:
Graafland, Wiersma, Kuys, Muller,
Van der Hart, Klaassens, Swart,
Groot, Kruiver, Schuurman, Mou-
lijn.
Dit was het elftal (op Klaassens
na), dat van België won, zo'n twee
maanden geleden. In de ploeg van
gisteren kwamen zes andere spelers
voor en dat was donderdagavond al
bekend! Alleen Graafland (zonder
Pietersen Wiersma stonden op de
goede plaats. Daarbij telde de Oost
duitse formatie vijf veranderingen.
En dat alles in een (dun) blaadje
voor 30 pfennig.
Het toneel van de strijd was het
Zentral-stadion. een hoog oplopend
ovaal met 110.000 zitplaatsen. Staan
plaatsen zijn er niet. Slechts de twee
perstribunes zijn overdekt. Men is
er in Oost-Duitsland, met name in
Leipzig, nogal trots op, dat de bevol
king naar met nadruk steeds wordt
vermeld, spontaan een som van vier
miljoen Ost. marken bijeen heeft ge
bracht voor de bouio. De totale kos
ten waren evenwel hoger dan twin
tig miljoen.
Voor de sport is hier niets teveel.
Leipzig heeft de sporthogeschool
(met 2500 studenten) van deze repu
bliek binnen zijn muren, een groot
gebouw met acht sporthallen, waar
onder een van 70 bij 40 meter. Dat is
nog niet genoeg, er komt nog een
zelfde gebouw aan de overkarit van
de straat, met een tweede zwembad
en een sporthal met 'n accommoda
tie voor 18.000 toeschouwers.
Ja, de sport betekent hier veel,
zeer veel
Tot en met vrijdag had het in
Leipzig een hele week achtereen ge
regend. En volgens de Leipziger
Volkszeitung had Jan Klaassens over
het slechte weer geklaagd toen hij
vrijdag uit het vliegtuig stapte: „Bij
ons was het gisteren goed weer en
vanmorgen toen we weggingen uit
Holland was het ook heerlijk. En nu
hier die kille regen".
In het Nederlandse kamp drong
zich hierdoor de vraag op wie het
meest op Jan Klaassens lijkt, daar
de lange Feijenoorder de reis niet
had meegemaakt en rustig in
zijn sigarenwinkel te Venlo verbleef.
