Aziaten, Afrikanen en Zuidamerikanen
studeren op universiteit P. Loemoemba
rnosterUff
„Speakers corner" in Lonclens
Hyde Park raakt in de verdrukking
c
ZATERDAG 15 APRIL WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 4
HOE WERKT HET?
Moskou's on-marxistische academie
Evolutie in methodiek van rode propaganda
in slag om neutrale onderontwikkelde landen
Plannen voor een ondergrondse
parkeerplaats voor 2000 auto's
Grote mate van vrijheid
De studie is uiteraard vry, evenals
medische verzorging, sport, recreatie,
wonen in kamers voor 2, 3 of 4 stu
denten) en één reis heen en terug tus
sen thuisland en Moskou. Daarboven
krijgen de studenten een stipendium
van t. 350 per maand, waarvan ztf
eten en uitgaan bekostigen, alsmede
één uitkering van f. 1200 voor het ko
pen van kleren.
Zij eten in studenten-cafetaria's
waar speciale aandacht wordt besteed
aan hun nationale gerechten. De chef
kok van de universiteit kwam van de
Russische ambassade in Nieuw Delhi,
de studenten kunnen hem desgewenst
komen helpen bij het klaarmaken van
hun eigen specialiteiten, die op de na
tionale feestdagen worden geserveerd.
De studenten hebben trouwens hun
nationale verenigingen die het heim
wee moeten beperken, want de mees
ten zijn financieel niet in staat zich 'n
verlof thuis te permitteren en een on
afgebroken verblijf van 5 of 6 Jaar in
Moskou, vooral in de ijzige winters,
valt niet mee voor de Venezolaan, de
Ceylonees of de Keniaan, voor wie de
bontmuts maar een pover surrogaat
voor de zon van thuis is.
Het is inmiddels lastig vast te stel
len hoe zwaar het langdurig verblijf
in een totaal andere wereld de stu
denten valt. Rapporten uit Westelijke
bron zeggen, dat de stemming er slecht
is, dat de studenten zich vervelen, dat
zij zich bewaakt en afgescheiden voe
len. Het is waar dat een aantal Afri
kaanse studenten, onder wie enkele Ni-
gerianen, op de Lomonossow-universi-
teit in Moskou niet hebben kunnen
aarden. Van Russische kant wordt de
slechte stemming ontkend.
Géén ontevreden geluiden
„De studenten amuseren zien hier
best", zegt M. Uglow, public relations
officer van de universiteit en daarmee
officieel de eerste vertegenwoordiger
van dit versierders-gilde in de Sow-
jet-Unie: „Ze gaan net zoveel uit als
zij willen. Zij hebben bijna allemaal
Russische vriendinnetjes, geven feest
jes, dansen, krijgen meer uitnodigin
gen dan zij aankunnen. Zij brengen
hun vakanties door by de families
van Russische studenten, of in rusthui
zen van de vakbonden, zij reizen door
de hele Sowjet-Unie".
Wat zeggen de studenten zelf? Ik
kan het eenzijdig (goed of slecht,
naar keuze) getroffen hebben. Een uit
bundige Nigeriaan zei: „Ik geniet hier
van ieder moment. Hier heerst werke
lijke Internationale broederschap. Of
liever gezegd broeder- en zusterschap,
want er is hier geen rassenscheiding en
we hebben allemaal Russische vrien
dinnen Thuis denken de mensen, dat
Moskou één grote gevangenis is, maar
dat is niet waar".
Een bedaarde Ceylonees zei: „Ik
ben hier wel tevreden. Politiek? Ik
heb er echt geen tijd voor, véél te
druk men mijn studie". Een een Ve
nezolaan: „Zo is het inderdaad. Nu
Ja, Moskou is geen dolle stad, maar
we hebben hier toch maar een uit
gelezen kans om ons op een nuttige
carrière voor te bereiden. En daar moe
ten we die vijf jaar dan maar voor
over hebben".
Het lijkt voorshands verstandig niet
teveel gewicht te hechten aan de be
richten over de gemelijke stemming.
Het samenbrengen van een aantal
vreemde studenten in een ander land
vooral in een zo ander land als de
Sowjet-Unie gaat uiteraard niet
zonder haken en ogen.
Het is voor het Westen nutteloos
en gevaarlijk om over zulke initiatie
ven te smalen. Vooral nu de hulp
aan de slag om de onderontwikkelde
gebieden door Kennedy's regering in
een nieuwe fase wordt gebracht, lijkt
het nuttig om de Moskouse vriend
schapsuniversiteit onbevooroordeeld op
haar praktische en propagandistische
waarde te schatten.
Gewijzigde methodiek
De praktische kanten zijn duide
lijk. Men helpt de onderontwikkelde
landen bij het vormen van een eigen
technische en intellectuele elite en men
doet dat op een universiteit die spe
ciaal op him behoeften is afgestemd.
De universiteit wijst ook op een evo
lutie in de methodiek van de Sow-
jetrussiche propaganda.
In plaats van de studenten te on
derwerpen aan directe politieke vor
ming, die gemakkelijk afstotend kan
werken, in plaats van communisten
te kweken, gaat men veel subtieler te
werk. Men laat jongelui op een ont
vankelijke leeftijd de voordelige kan
ten van de Sowjetrussische maatschap
pij zien, zonder hen iets op te drin
gen.
Men versterkt de solidariteit der
„have nots" en doet zich voor als
hun belangeloze helper en vriend. Men
vormt een Russisch sprekende intel-
ligentia, die morgen op hoge posten
zal zitten en die alles bjj elkaar met
een zekere welwillendheid en dank
baarheid aan haar studiejaren in Mos
kou terug zal denken.
(Van onze reisreda
Op de Piati Domskoje, in Moskou's buiten
wijken, staat een oud gebouw, dat te denken geeft.
Een jaar geleden was het een militaire academie,
nu heet het „vriendschapsuniversiteit Patrice
Loemoemba".
Vroeger vormde men er officieren voor het rode
leger, vandaag leidt men er Aziaten, Afrikanen en
Zuidamerikanen op voor ingenieur, arts, econo-
noom, landbouwkundige, chemicus of fysicus. Het
nieuwe onderwijsinstituut is een produkt van de
W. L. Brugsma)
levendige geest van Nikita Chroesjtsjow, die
tijdens een bezoek aan Indonesië vorig jaar het
idee ineens uit zijn mouw schudde. Twee maanden
later publiceerde Moskou de voorwaarden van
toelating. Men kreeg 43.000 aanvragen uit Azië,
Afrika en Zuid-Amerika. Op 1 oktober 1960
startte men in het inderhaast opnieuw ingerichte
gebouw met 608 studenten uit 63 landen.
Over drie jaar zal een nieuw en volledig modern
geoutilleerd gebouw klaar zijn. Over vijf jaar zal
het aantal studenten van 600 tot 4000 gegroeid zijn.
Een gebouw, dat te denken geeft.... Niemand zal geloven, dat het opgeven Machtige propagandisten voor de
van één militaire academie de eenzijdige ontwapening van de Sowjet-Unie inleidt. Sowjetrussische wetenschap: op de
Maar de symboliek is nadrukkelijk: van officierschool naar vormingscentrum vroegere permanente landbouw-
voor de onderontwikkelde landen, van koude oorlog naar „vreedzame coëxisten- tentoonstelling in Moskou, die nu
tie" en dat onder de leuze „droezjba", vriendschap met alle volken. 00fc industriële en wetenschappe
ls het ook een vormingscentrum voor agitators en propagandisten? Hoewel de Ujke afdelingen omvat, trekken
universitaire opleiding er gelijkwaardig is aan die van de andere Russische modellen van de spoetniks een
universiteiten, duurt xil één of anderhalf jaar korter. Er wordt namelijk géén nimmer eindigende stroom bezoe-
leninisme-marxisme, geen marxistische filosofie, geen geschiedenis van de kers uit binnen- en buitenland.
communistische partij in de Sowjet-Unie gedoceerd.
Politieke vorming is
er nihil
De politieke vorming aan deze uni
versiteit in nihil, de politieke actie be
perkt zich tot anti-imperialisme en an-
ti-kolonialisme. Dat is er dan ook he
vig. Een week na de moord op de Kon
golese leider waartegen de studenten
massale protestdemonstraties hielden,
kreeg de vriendschapsuniversiteit haar
definitieve naam: „droeziba-universi-
teit Patrice Loemomeba".
Een blik op het academisch roos
ter leert wie men hier vormt en hoe.
Er zijn geen studenten uit de socialis
tische landen, behalve 60 uit de 15
republieken van de Sowjet-Unie zelf,
kennelijk hier geplaatst om beschul
digingen van „apartheid" te voorko
men. Die zestig leren in hun acade
misch jaar een vreemde taal. terwijl
de 600 Aziaten, Afrikanen en Zuid-
Amerikanen gedurende 32 u. per week
met de allermodernste hulpmiddelen
Russisch leren, de voertaal voor de
colleges die in het tweede academische
jaar beginnen. Ze kunnen kiezen uit
zes faculteiten, de technische, die werk
tuigkundige, bouwkundige en mijn-in
genieurs aflevert, medicijnen (artsen
en apothekers), landbouw, een facul
teit voor fysica, mathematica, chemie
en biologie, één voor economie en in
ternationaal recht, één voor geschiede
nis en Russische filologie.
De studieduur in de faculteiten be
draagt 4 tot 5 jaar. In het eerste
academische jaar worden ook aanvul
lende cursussen gegeven in wiskun
de, biologie, natuurkunde en technisch
tekenen.
Aangezien de universiteit pas 1 ok
tober 1960 zijn poorten opende, zijn
alle studenten nog in dit voorberei
dende eerste jaar. Pas in de komende
herfst komen de faculteiten zelf op
stoot. Naast hoogleraren uit de Sov
jet-Unie zullen ook gast-docenten uit
de landen van herkomst der studen
ten colleges komen geven. Zo snijdt
het mes van twee kanten.
Mondelinge „rubriek
ingezonden stukken"
Wie Londen kent, kent ook de
openlucht-redenaars, die zich zon
dags naar de hoek van Hyde Park
tegenover Marble Arch begeven,
daar hun spreekgestoelte opzetten
en de menigte onderhouden over
alle mogelijke onderwerpen, poli
tieke of godsdienstige. Hoe fel hun
uitlatingen ook mogen zijn, de
twee of drie politieagenten, die een
oogje in het zeil houden, grijpen
vrijwel nooit in. De Britten zijn
trots op hun vrije woord en dulden
daarop geen inbreuk.
Nu wordt echter de rijweg op
die plaats verbreed en bovendien
is de Londense overheid voorne
mens om de gehele hoek van het
park af te graven, zodat er een
ondergrondse parkeerplaats voor
tweeduizend auto's zal kunnen ko-
em.
Dat geeft voor de redenaars van
„Speakers Corner" wel enige moeilijk
heden en sommigen van hen hebben
reeds de wijk genomen naar het plein
tje, dat voor de grimmige Tower ligt.
Op weekdagen kan men daar tijdens
het lunchuur steeds meer sprekers vin
den en zij tellen zowel bankbedienden
als havenarbeiders onder hun gehoor.
Deze openbare bijeenkomsten, die
nooit georganisserd worden en altijd
zo maar spontaan ontstaan, hebben
doorgaans twee „vleugels", een voor
de politieke redenaars en een voor de
genen, die de beginselen van een of
andere godsdienstige groep aan de
man willen brengen. Er loopt tussen
beide groepen altijd een denkbeeldige
grenslijn en wrijving ontstaat alleen,
wanneer een godsdienstige „voorgan
ger" zijn gehoor zo enthousiast mee
krijgt bij het zingen van een psalm,
dat hij zijn „politieke" buurman daar
mee overstemt. Naast deze twee groe
pen zijn er dan de grappenmakers en
de filosofen. De toehoorders wandelen
bedaard van de een naar de ander
om zichzelf zodoende wat afwisseling
te bezorgen. De „presidenten" van par
tijen, waarvan niemand ooit gehoord
heeft, geven hun inzichten te kennen
over de crisis in Kongo, de ruimte
vaart en de geboortebeperking, terwijl
andere sprekers een campagne staan
te voeren voor het Britse imperium
tegen de apartheid, voor een topcon
ferentie of tegen Duitse militaire ba
ses in Groot-Brittannië. Niet elke
spreker blijft echter by zyn gekozen
onderwerp. Onlangs begon er een een
betoog over het „schandaal" van Ame
rikaanse raketbasis in Schotland,
maar hy eindigde met een uiteenzet
ting over spiritisme. Soms ontstaan
er heftige debatten onder omstanders,
zelfs zo heftig, dat zy daarby het be
staan van de redenaar zelf vergeten!
Buitenlanders, die niet beter weten,
of de Britten zyn uiterst flegmatieke,
gereserveerde mensen, begrypen er
doorgaans niets van. Dat bleek ook
uit de grote ogen, die een Amerikaanse
toerist opzette, toen een paar studen
ten uit Oxford hem een paar raket
bases op het eiland Wight aanbood
in ruil voor Amerikaanse politieke
steun by het streven van Wight om
„vry" van Engeland te raken.
Even opmerkelyk is de kalmte,
waarmee de politie al dit gebabbel als
volkomen vanzelfsprekend toelaat en
zelfs beschermt. Wie het zou wagen
dergelijke byeenkomsten op de een of
andere wijze te verstoren, zou het van
een „bobby" vriendelyk verzoek te ho
ren krijgen, of hjj met de meeste
spoed het terrein wil verlaten of ten
minste zyn storingsaetie wil staken. De
Britten zyn vaak grote psychologen.
Zij hebben begrepen, dat het een ver
standige maatregel is willekeurige
mensen in de gelegenheid te stellen
hun gedachten tot uiting te brengen,
of ze helder zijn of verward
„Speakers corner" in Hyde Park, dat
is zo zou men kunnen zeggen
een soort mondelinge rubriek-van-in-
gezonden-stukken. Wie wat „op zijn
lever" heeft en daaraan beslist uiting
wil geven, kan terecht in deze „hoek"!
Bijdepaternosterlift is
een aantal kooien verbon
den aan een voortdurend
bewegende ketting zonder
eind, welke boven en onder
over grote wielen loopt die
tevens voor de aandrijving
dienen. De kooien zijn vrij
opgehangen tussen de ket
ting, zodat ze bij de keer
punten rechtstandig blijven
enniet„overdekop gaan"
KETTINGTRANSPORTEUR
De paternosterlift Is eigenlijk
geen lift, maar een ketting-
transporteur voor het vervoer
van personen of goederen. Bij
een lift beweegt een kool door
dooreen liftkoker open neer
en stopt voor het in-en uitlaten
van passagiers.
TECH-V.DIJKl
De kooien bewegen met een gelijkmatige snelheid, In
de ene liftkoker naar boven en in de andere naar
beneden. De snelheid van de lift Is laag, zodat men bi
passeren van een verdieping irv-cf uit kan stappen (of
laden en lossen).
laadbak
laadbak
Zolder met liftmecha-
nlsme (personenvervoer)
motor*
Bij personenvervoer zijnde
wielen ten opzichte van
elkaar verschoven en de
kettingen aan de overlig
gende hoekpunten verbon
den. Voor goederenvervoer
liggen de wielen tegena/er-
elkaar en loopt de ketting
langs het midden van het
laadvlak.
ke'.tir.gl
Wie niet op de goede ver
dieping is uitgestapt.kan
rustig blijven staan en mee
gaan tot de kooi weer terug
komt na het keren inde kelder
of op de zolder-
lossen
liftkoker
loden
