my%:^ Graaf De Sainf-Germain
„MOBILOFOON-SCHAAP" maakt
ons liet leven nóg aangenamer
DL AL WÉG MONOPAlL
ZATERDAG 18 FEBRUARI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 4
Nog veel
raadsels rond
FASCINERENDE PERSOONLIJKHEID
ONDANKS HUMBUG EN BEDROG
HOE WERKT HET?
Als een vurige komeet komt in het jaar 1757 graaf De Saint-
Germain de wereld van Lodewijk XV en de zijnen binnénzeilen, de
wereld van madame De Pompadour en de lichtelijk decadente dames
en heren van het Franse hof in Parijs en Versailles. Een slanke
kerel van donkere huidskleur, met zwarte, blikkerende ogen, vliegens
vlug in zijn bewegingen, onbevangen vrolijk als een kind, wijs als een
grijsaard. Niemand weet waar hij vandaan komt. Niemand weet wie
hij is!
Er hangt een mysterie rond deze
man, verzucht madame de Pompa
dour, nadat de graaf haar zwijgend in
de ogen heeft gezien. En niemand be
twijfelt dat meer, nadat tijdens een di
ner de bejaarde gravin De Gergy, de
weduwe voor de voormalige gezant in
Venetië, aan de jonge man heeft ge
vraagd, of het ook kan zijn dat zij
34 jaar geleden in de Lagunenstad
zijn vader leerde kennen. Tot stomme
verbazing van iedereen verklaart graaf
Dt Saint-Germain dat hij het zelf
was, die haar toen het hof maakte.
En hij bewijst het op slag door ge
meenschappelijke herinneringen op te
halen, dingen die alleen zij en haar
minnaar van zo lang geleden kunnen
wetenDeze man moet minstens 60
zijn en hij lijkt 30!
Een waas van geheimzinnigheid ligt
tot op deze dag over de persoon, het
leven en de afkomst van graaf De
Saint-Germain, die ook als markies
De Montferrat, graaf Bellamare, graaf
d' Aymar, Ritter von Schonig, de Duke
of Weldone, graaf Tzarogy en Cheva
lier Velladone geheel Europa bereisde.
Het staat vast dat hij een ongewone
welsprekendheid bezat. Elk gezelschap
wist hij urenlang te boeien en het
wondere feit deed zich daarbij voor
dat velen die eerst sceptisch stonden
tegenover zijn beweerde aartsvaderlij
ke ouderdom, volledig werden over
tuigd door zijn suggestieve herinne
ringen aan Jeanne d'zArc, Karei de
Grote, Jezus Christus....
Daarbij deden zich ook inderdaad
wonderlijke dingen voor. Eens vertelde
hij bijvoorbeeld te hebben meegevoch
ten in de slag bij Pavia. Die slag was
in 1525, tweehonderdendertig jaar,
voordat graaf De Saint-Germain er
een bewogen ooggetuigeverslag van
gaf....
Zo was de wereld waarin de
graaf De Saint-Germain zijn
triomfen vierde. Deze slanke man
met zijn fonkelende ogen boeide
de vrouwen en met zijn geweldig
vertellerstalent fascineerde hij de
mannen.
Tenslotte vertelde hij precies, waar
om hij na de slag met de hertog De
Montmorency in een hevige twist ge
raakte, en hij noemde feiten die vol
komen onbekend waren en die alleen
stonden opgetekend in een geheim fa
milie-archief der Montmorency's. Nu
was in het gezelschap toevallig een
afstammeling van dit geslacht aan
wezig en deze kon niet anders dan
stomverbaasd bevestigen dat de ont
hullingen van graaf De Saint-Ger
main juist waren; zij waren tot dat
ogenblik alleen bekend geweest in de
familie en geheim gehouden, omdat ztf
de verre voorvader allesbehalve tot eer
strekten
Uitzonderlijke gaven
Er deden zich ook humoristische
dingen voor, als graaf De Saint-Ger
main over „vroeger" zat te vertellen.
Tjjdens een diner ten huize van hertog
De Richelieu onderbrak de graaf op
een bepaald ogenblik zjjn verhaal,
wendde zich om en vroeg zjjn bediende
die achter zjjn stoel stond: „Jean, was
dat in Bazel of in Engeland dat wij
Erasmus van Rotterdam ontmoetten?"
Met het ernstigste gezicht van de
wereld antwoordde Jean: „Het spjjt
mjj heer, mijn voorganger was toen
nog bjj u. Ik kwam pas in 1532 in uw
dienst!"
De grootste scepticus die graaf De
Saint-Germain leerde kennen, wilde
toch altijd nog wel bevestigen, dat dit
een man met uitzonderlijke gaven was.
Hij schreef zowel links als rechts en
zelfs twee verschillende brieven tege
lijkertijd, de een met de linkerhand,
de ander met de rechter. Het was be
wezen dat hij negen talen uitstekend
beheerste: Frans, Italiaans, Duits, En
gels, Spaans, Portugees, Arabisch, La
tijn en Hebreeuws. Elk boek uit zijn
omvangrijke bibliotheek had hij gele
zen en hij bewees dit door elk wille
keurig deel uit zijn gigantische boe
kenkasten woord voor woord te cite
ren. Het was een fijnzinnige kunstlief
hebber en bezat een prachtige schil
derijencollectie. Ook schilderde hij uit
stekend. De viool bespeelde hij op on
overtroffen manier.
Levens-elixer
Eeuwenoud was bij het leven van
deze man het geloof aan de alchemie,
een geheime wetenschap om levens
elixers te maken, „minnedranken" en
„de steen der wijzen". Vooral die
„steen der wijzen" was de moeite
waard; daarmee zou men lood door
een simpele aanraking kunnen veran
deren in goud. Met duizend-enéén ge
heimzinnigheid haakte graaf De Saint-
Germain in op dat onverwoestbare ge
loof aan een met geheime machten
bezielde alchemist. Tegen schandelijke
prijzen verkocht hij onder de diepste
geheimhouding zijn levens-elixer. Ma
dame De Pompadour en de koning
probeerden tevergeefs zijn produkten
te kopen. Hij loochende tegenover hen
zelfs zijn „handel". De invloedrijke
madame De Pompadour kreeg wel
(gratis) het recept van een haarolie.
Ook andere kleine schoonheidsmid
deltjes kwamen uit zijn alchemisten
keukentje en de vrouwen waren er
verrukt over; het kostte haar boven
dien niets.
De heren moesten des te meer over
de brug komen voor de wonderbaar
lijke wetenschap van de graaf om ju-
-UEiueip 9ui0[>| iuo 'uaijBui aj uaja.u
tjes „om té smelten" tot één grote en
om juwelen van vlekken te zuiveren.
De graaf bezat zelf honderden edel
stenen van onschatbare waarde die
hij kwistig uitdeelde. Allesbehalve
zuinig was hij bovendien met kant. Als
de dames met waardering spraken
over het fijne kant dat voor zijn kle
ding gebruikt was, ontvingen zij een
dag later prompt een el of wat van
dezelfde soort.
Bij een bezoek aan madame De
Pompadour had haar dame van gezel
schap, mevrouw Du Hausset, twijfel
getoond aan de echtheid van een mas
sief gouden doos bezet met topazen,
smaragden en robijnen. Graaf De
Saint-Germain bood haar op de vrien
delijkste wijze de doos aan met verzoek
bij gelegenheid ook even de echtheid
te laten onderzoeken. Naderhand bleek
toen dat de doos in elk opzicht echt
was en een vermogen vertegenwoor
digde
De wagons rijden op luchtbanden
over de railDe grote hoofd wielen
worden door motoren aangedreven.
Aan weerskanten van de rail lopen
steunwielen die de wagon geleiden en
rechtop houden.
Supra-normale vermogens
Met het hiervoor genoemde feit dat
graaf De Saint-Germain elk boek uit
zijn bibliotheek woord voor woord kon
navertellen, als een ander het tegelij
kertijd controleerde, hebben wij ver
moedelijk al de grens tussen de nor
male en de supra-normale vermogens
van deze man overschreden.
In de parapsychologie kent men de
telepathie en de helderziendheid. Wie
enigermate met parapsycholigische
begrippen vertrouwd is, begint graaf
De Saint-Germain te doorzien! Wat
niemand uit de achttiende en de ne
gentiende eeuw begreep, begrijpen wij:
de graaf was een sterk telepaat. Een
boek kon woord voor woord door hem
geciteerd worden, als een ander op
een kleine afstand dit boek tegelijker
tijd woord voor woord zat na te le
zen!
Waarom kwam graaf De Saint-Ger-
main in 1760, dus ruim 200 jaar gele
den, naar Nederland? Frankrijk en
Oostenrijk waren in oorlog met Prui
sen. Frankrijk en Lodewijk XV waren
die oorlog moe. Het was echter voor
Frankrijks eerste minister hertog De
Choiseul, een prestige-kwestie gewor
den, de oorlog tot een goed einde te
brengen. Hij was de initiatiefnemer ge
weest en hij had de oorlog steeds weer
doorgezet.
De minister van Oorlog daarentegen,
maarschalk De Belle-Isle, de man die
graaf De Saint-Germain uit Oostenrijk
had meegebracht, wist de koning ervan
te overtuigen dat het goed was bui
ten De Choiseul en buiten Oostenrijk
om, op neutraal gebied onderhande
lingen met Pruisen over de vredes
voorwaarden te openen. Niemand zou
voor Frankrijk dit moeilijke werk zo
goed kunnen doen als graaf De
Saint-Germain.
De graaf De Saint-Germain
'Vl k
Op soortgelijke wijze is een verkla
ring te geven voor het hierboven ver
telde geval van de oude gravin De
Gergy en evenzeer kan door middel
van telepathie en helderziendheid ver
klaard worden, hoe graaf De Saint
Germain de geheimen wist van de fa
milie De Montmorency: de jonge her
tog De Montmorency kende die, dacht
er sterk aan toen de graaf met zijn
verhaal van de slag bij Pavia bezig
was, met het gevolg dat deze die ge
dachten telepathisch „Begon op te van
gen".
Koele reactie in Nederland
Lodewijk, die op aanraden van De
Pompadour al kennis had gemaakt
met onze held, leek het een goede op
lossing en zo kwam graaf De Saint-
Germain in maart 1760 in Den Haag
aan. Zijn reputatie was hem voor
uitgesneld. Men ontving de graaf in
ons vaderlandje met de nodige reserve.
Als mensen in de broeierige boudoirs
van Versailles kunnen geloven dat
iemand meer dan tweeduizend jaar
oud is, dan gelooft men datzelfde nog
zo maar niet in huizen, waar de zee
wind doorheen blaast
De graaf voelde zich hier van meet-
af in de verdediging gedrongen. Meer
dan ooit probeerde hjj de perfect-
Frans sprekende Nederlanders met zjjn
beste verhalen over Karei de Grote
en Julius Caesar te overbluffen. Men
luisterde geïnteresseerd, maar hoe koel
waren de reacties. Veel minder half
open monden, veel meer hoog-opge-
trokken wenkbrauwen en vage glim
lachjes dan in Frankrijk
De graaf zette door en deed geheim
zinniger dan ooit, terwijl hij boven
dien een waarlijk vorstelijke pracht
ten toon spreidde. Zoiets imponeerde
altijd overal Niet in Nederland,
dat doorging voor het rijkste land
ter wereld.
Inmiddels had de graaf talrijke be
sprekingen met de Saksische gezant
te Den Haag, Von Kauderbach, met
de bedoeling via hem de gewenste vre
desonderhandelingen met Pruisen te
openen. Alles ging goed tot de 24ste
april 1760. Toen maakte deze man
een volledige ommezwaai, hij lichtte
de Franse gezant, graaf d' Affry, in
over de ware reden van het bezoek
van de graaf De Saint-Germain. Snel
ging nu de voor de graaf alleron
aangenaamste ontwikkeling der fei
ten. De gezant waarschuwde de Franse
minister-president, de hertog De Choi
seul, die per kerende post een arres
tatiebevel zond voor de graaf De
Saint-Germain, zonder hiertoe de ko
ning te raadplegen
Nu verkeerde de gezant in een moei
lijke positie. Hoe gemakkelijk kon hy
in een onenigheid tussen de koning
en diens eerste minister betrokken
worden. Een geniale oplossing: hy
liet graaf De Saint-Germain over de
stand van zaken inlichten met het
verzoek binnen 24 uur de plaat te
poetsen en dan bij voorkeur niet naar
Frankrjjk! De graaf begreep dat hem
weinig te kiezen overbleef. Met zeer
gemengde gevoelens ging hjj te Vlis-
singen scheep naar Engeland.
Dood van onsterfelijk man
Heel moeilijk is het spoor van de
graaf te volgen in de 24 levensjaren
die hem na zijn vertrek uit Neder
land restten. Het is bekend dat hij
in 1762 in het Rusland van Cathari-
na II de rang van generaal-majoor
verkreeg, omdat hij een beslissende rol
speelde in de staatsgreep te harer
gunste. Men signaleerde hem verder
in Berlijn Dresden, Wenen, Venetië,
Milaan, Livorno, Genua, Mantua,
Pisa, opnieuw in Den Haag (in 1773),
daarna weer in Duitsland, waar hij
jarenlang in de buurt van Altona in
het plaatsje Eckerfiorde woonde.
Dat hij in Alexander de Grote's le
gioenen Indië bereisde, zoals hy zo
dikwyis met gloed en verve geschil
derd had, werd zeer twyfelachtig toen
men op een koude winterochtend van
het jaar 1784 constateerde dat graaf
De Saint Germain als zo menig oud
man voor hem in alle stilte het ty-
delijke voor het eeuwige had verwis
seld
Wanneer wij zo in deze winterse
dagen, waar vorst en nattigheid el
kaar afwisselen, behaaglijk ingepakt
over straat wandelen, realiseren wij
ons niet, dat er al honderden mil
joenen guldens aan besteed zijn om
ons tijdens zo'n simpel „ommetje"
lekker op temperatuur te houden.
Want het hele wereld-wolonderzoek is
er eigenlijk alleen maar op gericht
om ons dat ene tikkeltje extra kle-
dingcomfort te geven, dat we eigenlijk
net nog missen. Daarom streeft men
in de „wereld van de wol" naar een
steeds beter produkt: naar nieuwe
weefseltypen (en dus naar nieuwe
machines), naar nieuwe kunstmatig
toe te voegen eigenschappen (plooi-
vastheid, wasechtheid enz.) en naar
verbeterde schapenrassen, waarvan de
wol een wandelingetje door de Bree-
straat direct al prettiger doet zijn.
Zo'n wetenschappelijke schapenfok-
centrum is nu gelegen bij Sydney, in
Australië, waar men zojuist een nieu
we onderzoekmethode heeft ingevoerd.
De schapen krijgen een radiozender
op hun rug gebonden; op verschillende
plaatsen van het lichaam en bij de
kaak worden microfoons aangebracht
en een verticaal staande antenne
zwaait de Australische wolkenlucht
een gracieus „goedemorgen" toe. Dan
worden de dieren naar een weide ge
bracht.
Wat doen nu deze „mobilofoon
schapen"?
Ach, die schapen doen niets anders
dan ze gewend zijn te doen: lopen,
grazen, herkauwen, slapen en „nik
sen" natuurlijk. Maar de zender no
teert alle geluiden, die het schaap
maakt en zendt die uit naar een ont
vangstation, dat meestal op vele kolo
meters afstand ligt. Uit die geluiden
kan de specialist aan het ontvangtoe
stel opmaken of het gras te droog,
dan wel te vochtig is; of het schaap
aan een bepaalde weide een broertje
dood heeft of niét; hoe door dit alles
de spijsvertering beinvloed wordt en
welke van deze factoren er de oor
zaak van is en daar gaat het om
dat het schaap een slechte dan wel
een heel goede kwaliteit wol levert.
Want hoe prettiger het schaap zich
voelt, hoe lekkerder het eet en hoe
beter het rust, des te beter zal ook
de kwaliteit van zijn wolvacht wor
den. Op deze wijze komt men er dus
langzamerhand achter hoe de weide-
omstandigheden en daarmee de wol
kwaliteit verbeterd kunnen worden.
Het bekend worden van deze nieuwe
onderzoekmethode heeft nog een vro
lijk incident ten gevolge gehad. Het
onderzoekcentrum kreeg op zekere dag
namelijk een brief van een schapen-
boer uit de binnenlanden van Austra
lië met het verzoek hem ook maar
zo'n installatie te sturen. Grote vreug
de by het personeel. Schapenboeren
doen bijna nooit zelf aan research.
Dus ging er een hoera-tje voor deze
man op.
Maar natuurlijk werkte er ook een
twijfelaar op het centrum, zodat ten
slotte toch maar een brief uitging
voor nadere informatie.
In het wederwoord van de boer
kwam de aap inderdaad uit de mouw.
„Ik dacht", zo schreef hij, „dat die
apparaatjes ook wel gemakkelijk voor
de kinderen zijn. Ze banjeren hier
maar door de heuvels en dan is het
voor moeder de vrouw maar wat ge
makkelijk ze zo'n zendertje mee te
Het „mobilofoon-schaap"com
pleet met zender, microfoons en
antenne, doet zijn best ons kle-
dingcomfort nog verder te ver-
hogen.
geven, om ze dan tegen etenstyd
draadloos naar huis te kunnen roe
pen
Het onderzoekcentrum heeft beleefd,
maar beslist geweigerd!
Bij de Al weg-monorail zijn de rijtuigen zadelvormig
over een enkele rail gebouwd. Deze rail Wordt ge
vormd door een zware balk van gewapend beton.
De Alweg-monorail hindert door
zijn hoge ligging dus niet het
en heeft hiermee ook
geen kruisingen.
