Paul Huf, groot Nederlands acteur
wordt vrijdag a.s. zeventig jaar
Dictator Salazar
Beslist Eichmann over
het lot van Globke?
Zijn meest geliefde rollen:
Malvolio en Sinterklaas
Geen speciale voorstelling
nel een huldeblijk!
Naam van Adenauers naaste
medewerker weer in opspraak
Eerder een geleerde
dan een staatsman
Milanese uitgever Feltrinelli:
Mevr. Olga Iwinskaja is NIET
schuldig aan ontvreemding van
gelden erfgenamen Pasternak
WOENSDAG 1 FEBRUARI 1961
Sinds '18 trouw aan Huis Leidseplein
Europese ruimtevaart
In het gebouw van de Raad van
Europa te Straatsburg heeft de Engelse
minister van luchtvaart, Thomeycroft,
een conferentie over ruimtevaart ge
opend met een oproep, een Engels-Frans
project voor het lanceren van een aard-
satelliet te steunen.
De conferentie, waaraan omstreeks 80
afgevaardigden van zestien landen deel
nemen, zal tot donderdag of vrijdag
duren.
Géén stokvis eten, anders krijg je herrie
(Van onze Amsterdamse correspondent)
„Nee, ik zou niet jonger willen zijn. Ik heb het voorrecht gehad om
met Albert van Dalsum de tachtigers nog te hebben gekend in een tijd,
dat ze nog vruchtbaar waren Boutens, Verwey, Frederik van Eeden.
Ik heb op de planken gestaan onder Royaards en Verkade. Ik stond
in dertien Shakespearerollen, in stukken van Shaw en van Tsjechov.
Ik ben dankbaar, dat ik dat alles heb mogen beleven".
Paul Huf zit tegenover ons in zijn grote, zonnige kamer aan de
Willemsparkweg te Amsterdam. Een kamer vol boeken, schilderijen,
kleuren en bloemen. Vrijdag zullen er nog méér bloemen zijn vrijdag
zal Paul Huf zijn 70ste verjaardag vieren. Er is alle aanleiding om
deze dag op bijzondere wijze te vieren, te meer daar het tevens 45 jaar
geleden is, dat hij zijn debuut als declamator maakte.
Maar Paul Huf wil geen feest. Hij is een van de weinige acteurs van
naam, die geen ruchtbaarheid aan hun jubileum willen geven.
Hy heeft daar overigens zijn reden voor. Toen er in 1941 ter gelegenheid van
zyn 50ste verjaardag in het Larense hotel Hamdorf een feest zou worden gegeven
werd dit door het optreden van de N.S.B. verijdeld.
Zyn 60ste verjaardag viel samen met het toneeljubileum van Jo Sternheim. Huf
zag dit als een noodlot, dat hij niet kon ontlopen en hij stond er op, dat hij de
volgende mijlpaal, vijf jaar later, in huiselijke kring zou gedenken.
Nu staat hy voor zyn 70ste en opnieuw heeft hy zich onttrokken aan de
publieke belangstelling. Er zal geen speciale voorstelling zijn in de Amsterdamse
Stadsschouwburg, vrijdag. Hij zou het angstige voorgevoel, dat er weer een spaak
in het wiel kan komen, niet kunnen verdragen. Maar zijn vrienden hebben de
koppen bijeengestoken. Er is een huldigingscomité gevormd, dat een geschilderd
portret van de voordrachtkunstenaar zal aanbieden. En het spreekt welhaast
vanzelf, dat dit portret een plaats krijgt in de Stadsschouwburg.
nius en Koning Claudius In „Hamlet",
Casca in „Julius Caesar", Jacques in
„Naar het u lijkt" en Kalibaan in „De
storm". Bij Royaards speelde hij Theseus
in „Midzomernachtdroom", Camillo in j
„Winteravondsprookje".
Bij het A.T.G. was hij Malvolio in i
„Driekoningenavond", Hastings in „Ri
chard III", Macduff in „Macbeth" en
Gloster in „Koning Lear" en bij de Ne
derlandse Comedie vertolkte hij Gaunt
in „Richard II".
Individualist
Huf is een individualist en dat is ook
altijd tot uitdrukking gekomen in zijn
werk als kunstenaar. Hij heeft zichzelf
moeten vormen, want een toneelschool
heeft hij niet gehad, maar hij heeft
zich een groot vakmanschap eigen ge
maakt en staat bekend om zijn con
sciëntieuze houding ten opzichte van de
taak, die de acteur wordt gesteld. Hij
maakt het zich daarbij niet gemakkelijk.
Iedere rol werkt hij af tot in de finesses.
Hij maakt zich de tekst eigen door de
rol geheel over te schrijven en dan van
rode en blauwe onderstrepingen te voor
zien.
In 1959 trad hij op voor de televisie.
„Het heeft mij zeer grote voldoening
gegeven. De televisie heeft zoveel moge-
Een eigen stempel
Want Paul Huf is onverbrekelijk met
die Stadsschouwburg verbonden. Sinds
1918 heeft hij deel uitgemaakt van alle
gezelschappen, die het „Huis aan het
Leidseplein" hebben bespeeld. Op tal van
rollen heeft hij met zijn markante per
soonlijkheid een eigen stempel weten te
drukken.
Waarom altijd weer die Stadsschouw
burg? Zijn grote, expressieve ogen kij
ken verwonderd en zijn donkere stem
galmt: „Maar meneer, ik ben toch Am
sterdammer! Hij is Amsterdammer in
hart en nieren. Paul Huf. Op Nieuw
jaarsdag 1946 was hU natuurlijk in
de Stadsschouwburg de eerste Tho-
masvaer navijf jaren oorlog. En hij
was het sindsdien jaar op jaar, zoals
hij ook Jaar op Jaar in de Gijsbreght
heeft gestaan. Hi) vertolkte Gysbreght,
broer Peter, Bisschop Gozewijn en de
reien van edelingen Burghzaten. Zijn
mooiste rol in de na-oorlogse periode ligt
hem voor in de mond: „Malvolio in
„Driekoningenavond" bij het A.T.G."
Maar onmiddellijk daarop l^at hij
volgen: „en die van Sinterklaas
Die tocht op de schimmel van de St.-
Nicolaaskerk naar het Leidsebosje, toe
gejuicht en toegezongen door duizenden
en duizenden kinderen, deden hem des
tijds de tranen over de wangen lopen.
„Dat was een van de meest ontroeren
de ogenblikken van m'n leven i"
Paul Huf is slechts één jaar Sinter
klaas geweest, maar tallozen verkeren
nog steeds in de mening, dat hij het is,
die steeds eind november als bisschop
zyn intocht houdt I
Paardemiddel van zijn vader
Paul Peter Henrl Huf werd in Am
sterdam geboren als zoon van een si-
garettenfabrikant. Hij was bestemd voor
de handel, maar op het gymnasium trad
reeds zijn artistieke aanleg aan de dag.
Het was duidelijk, dat hij weinig voelde
voor een handelscarrière en vader Huf
besloot een paardemiddel toe te passen
om zijn zoon voorgoed van diens artis
tieke dromen af te helpen. Hij organi
seerde een voordrachtavondje in het Al-
berdingk Thijmhuis aan de N.Z. Voor
burgwal en nodigde ook de pers uit in
de overtuiging, dat zijn zoon zou worden
gekraakt. Maar de volgende dag bleken
de kritieken onverdeeld vol lof over de
jonge declamator. Pa Huf gaf zich toen
gewonnen en Paul mocht de stem van
zijn hart volgen.
Paul HUf kreeg al spoedig bekend
heid als declamator van Nederlandse,
Duitse en Engelse gedichten. In 1917
maakte hij zijn debuut als acteur bij
het „Calderon tooneel". Een jaar later
werd hij geëngageerd door Verkade voor
de Kon. Ver. het Nederlandsch Tooneel,
waar hij nadien ook onder Royaards
speelde. In 1924 ging hij over naar het
Vereenigd Tooneel (Verkade—Verbeek)
en was in het seizoen 193031 by het
Amsterdamsch Tooneel onder de directie
van Verkade—Van Dalsum. Het volgen
de seizoen bleef hij bij Verkade als lid
van het gezelschap. Verkade, dat het
Amsterdamse Rika Hopper-theater be
speelde. Huf maakte nog korte tijd deel
uit van de leiding van dit gezelschap
en trok zich daarna terug om weer als
declamator op te treden. Hij werd leraar
in de voordrachtskunst aan het Amster
damse conservatorium, regisseerde vele
grote lekespelen en gaf in 1934 een
album grammofoonplaten uit met een
bloemlezing der Nederlandse dichtkunst
vanaf de middeleeuwen. De platen
een primeur in die tyd! werden in
1937 gevolgd door een tweede album.
Vooral van de zijde van het onderwijs
bestond grote belangstelling voor deze
declamaties.
In 1935 was Huf te vinden by de
Amsterdamse Toneelvereeniging, maar
opnieuw keerde hy terug tot het decla
meren. Enkele jaren achterelkaar trad
hi) op in het kader van de Vondelher
denking, zoals hij trouwens ook had
meegewerkt aan de Byron en Goethe-
herdenkingen (resp. in 1924 en 1929).
Veel shakespeare
Paul Huf heeft in zyn toneelloop
baan onnoemelijk veel rollen gespeeld.
Zijn eerste Shakespearerol was de Doge
in „De koopman van Venetië" onder
Verkade.
Bouwmeester speelde toen de terecht
staande Shylock en hy deed dat zo fas
cinerend. dat ik de nagels in mijn hand
palmen moest drukken om me niet te
veel te laten meeslepen en myn eigen
rol niet te vergeten
Onder Verkade was hy verder Polo-
(Van onze correspondent in Bonn)
Volgens de procureur-generaal van de Westduitse deelstaat Hessen,
Bauer, zal de in Israël gevangen, voormalige SS-Obersturmbahnführer
Eichmann, een getuigenis kunnen afleggen, dat van beslissende be
tekenis zou kunnen zijn voor een eventuele aanklacht tegen dr. Hans
Globke, staatssecretaris in Bonn, rechterhand van Bondskanselier
Adenauer. De naam van Globke wordt nu al enige jaren genoemd in
verband met de nazi-moorden op joden.
De 62-jarige Globke staat al weer geruime tijd in het middelpunt van
een - vooral door de Oostduitse communisten uitgebuite actie. De
staatssecretaris, die de invloedrijkste man op Adenauers Bondskanse-
larij wordt genoemd, was in de nazi-tijd een hoge ambtenaar op het
Berlijnse departement van Binnenlandse Zaken.
vrij gemakkelyk steeds weer zullen kun
nen attaqueren. Globke. zo zegt men
dan, schijnt nu eenmaal geen vest te
hebben dat zo wit ls, als het behoort
bij een man van zijn belangrijke poli
tieke status.
Eén der Westduitse dagbladen schreef
voorts: „Vermoed mag worden dat in
het proces-Eichmann nog het een en
ander over de activiteit van Globke te
berde gebracht zal worden, dat niet al
leen voor Globke zelf, maar voor de
gehele Bondsrepubliek nadelig kan zyn.
Het zou onverantwoordelijk zijn dit al
les over ons heen te laten gaan
lijkheden, die het toneel mist. Het is
werkelijk jammer, dat de verbintenissen
met toneelgezelschappen, die op hun
beurt ook weer verplichtingen hebben
het de acteurs vaak onmogelijk maakt
om t.v.-rollen te accepteren. Maar je
kunt nu eenmaal niet op twee plaatsen
tegelijk zijn".
Inspecteur Vlijmscherp
De radio heeft talloze malen
een dankbaar gebruik gemaakt van de
stem van Paul Huf. Vlak voor de oorlog
speelde hij „Inspecteur Vlijmscherp" in
het succesvolle seriehoorspel. In die ka-
liteit trad hij zelfs op voor de BBC om
de Engelse inspecteur Vlijmscherp bij
het oplossen van een misdaad te assis-
Paul Huf. de acteur.
De premier van Portugal, dr.
Antonio de Oliveira Salazar, heeft
de bijnaam „de vriendelijkste dicta
tor van de wereld". Sommige van
zijn vrienden vinden hem eigenlijk
ook de meest „kleurloze"
In tegenstelling tot de meeste
f,sterke mannen" schuwt Salazar
publiciteit. Hij draagt geen uni
form en geen onderscheidingsteke
nen, waar dictators meestal verzot
op zijn. Verder houdt hij heel wei
nig toespraken. En hij is ver
stokt vrijgezel.
Dr. Salazar is nu 72 jaar. Hij zou nog
steeds economie gedoceerd hebben, als
zijn land in 1926 niet voor een faillisse
ment stond. Zowel op politiek gebied
als in de financiën van het land heerste
er in die dagen een ontstellende wan
orde.
Tussen 1910 en 1926 werd Portugal ge-
rogeerd door acht elkaar snel opvolgende,
presidenten. De militaire leiders van het
land riepen de hulp van Salazar in om
de economie van het land te herstellen.
Salazar wilde wel, maar hij eiste vrijheid
van handelen en dat was teveel voor de
militaire chefs. In 1928 echter besloten
de militaire bestuurders, Salazar zijn zin
te geven.
Salazar heeft sindsdien het bewind
gevoerd. Niemand begrijpt goed waarom
Salazar, die in de grond van z'n hart 'n
geleerde is en beslist geen staatsman,
zolang ongestoord zijn gang kon gaan.
De beste verklaring menen zegslieden
in de omgeving van de premier te kun
nen vinden in een opmerking die Sala
zar eens maakte tegenover generaal
Carmona: „Ik weet precies wat ik wil
en, hoe ik dat bereiken moet".
Salazar heeft eens een korte samen
vatting gegeven van zijn politieke filo
sofie; „Ons regime is een volksregime,
maar het is geen regering van de massa.
De regering wordt niet beïnvloed en
evenmin bestuurd door de massa. Als ik
zou worden beïnvloed door het enthou
siasme der duizenden, zou ik mezelf niet
meer zijn".
De tegenstanders van Salazar zeggen,
dat hjj zijn doel, de reorganisatie van
de economie, heeft bereikt door de ar
moe te bevorderen en door duizenden
mensen onderwijs te ontzeggen. Ook
zeggen zij, dat Salazar alle politieke te
genstanders onderdrukt.
Zijn aanhangers echter zeggen, dat
onder Salazar de munt van Portugal de
escudo aanzienlijk harder is geworden.
Voorts zijn er goede wegen aangelegd,
zijn de invoerbepalingen vereenvoudigd,
werden havens verbeterd en verbindin
gen uitgebreid.
Zij zeggen voorts, dat Salazar nooit
do macht heeft gegrepen, maar verzocht
werd de leiding te nemen. Salazar is
ook niet belust op macht. Hij heeft dan
ook maar een inkomen van 4.000 dollar
per jaar.
Tot zijn verdiensten rekenen zijn aan
hangers ook, dat Salazar Portugal uit
de oorlog gehouden heeft, toen het Der
de Rijk opkwam.
Dat zijn tegenstanders dat allemaal
niet voldoende vinden blijkt uit een niet
te verwaarlozen aantal moordaanslagen
en staatsgrepen, maar Salazar heeft ze
alle overleefd. Een opstand van het le
ger in 1947 werd ook door hem bedwon
gen. De maatregelen die hij heeft ge-
I nomen tegen de muiterkapitein van de
„Santa Maria", worden in Lissabon ver.
rf van kinderachtig genoemd.
Salazar is een man die weinig con
tact onderhoudt met het volk en die het
liefst een geleerde zou willen zijn.
steren. Bij die gelegenheid in 1938
werd hy in Londen voor de televisie
geïnterviewd. En waarschynlyk is dus
Paul Huf de eerste Nederlander, die voor
de televisie is opgetreden
Huf heeft dankbare herinneringen
aan de rol van Vlijmscherp. In de oor
logsjaren placht hij namelijk als zovele
Nederlanders, per fiets het platteland
op te gaan om voedsel te vergaren voor
z(jn gezin. Toen hij geen textiel meer
had om als ruilmiddel aan te bieden,
ontdekte hij plotseling, dat de deuren
voor hem opengingen als hij zich ont
popte als Inspecteur Vlijmscherp. En
niet alleen gingen de deuren open. maar
zijn bewonderaars stopten zijn fietstas
sen vol aardappelen, meel en spek
j Zyn laatste rol was Bisschop Goze
wijn in Gysbreght. Het zal niet zyn
allerlaatste rol zyn, want Paul Huf wil
van geen afscheid weten. Zolang er to
neelrollen en verzen zUn zal hy de
drang hebben deze te verklanken. Hy
heeft nu een paar weken rust geen
voorstellingen, geen repetities. „Daarom
kunnen we vanavond stokvis eten. Stok
vis dat is m'n lievelingsgerecht. Maar
zoiets kun je niet eten als je daarna
een voorstelling hebt, want dan krUg je
onherroepelijk herrie met je collega's.
Mede-schuldig aan
moord op joden?
In die functie schreef hij, met een
voorwoord van de door het Neuren-
bergse Internationale tribunaal veroor
deelde nazi-staatssecretaris Stuckart,
een commentaar op de nazistische joden-
wetten, de zogenaamde Kommentare zur
Deutschen Rassen-gesetzgebung (Ber
lijn 1936).
In dit werk wordt uitvoerig geschre-
1 ven over „reinheid van het bloed", „de
joden wier invloed op de vorming van
het Duitse leven voor altijd ten einde
is" en dergelijk fraais.
Globke zou evenwel volgens vooraan
staande en onverdachte Duitsers indivi
dueel zeer veel Duitsers, ook joden, uit
j de handen der nazi's hebben gered. De
bekende vertegenwoordiger van de jo
den in Duitsland, Marx. heeft b.v. ge
zegd: „Wij moeten Globke geloven, dat
hij het commentaar alleen heeft ge
schreven omdat anders een ander in
zijn plaats het veel scherper zou heb
ben geformuleerd. „Globke gaf na de
oorlog vrijmoedig toe, eens een zondaar
te zijn geweest
Maar velen zowel in de Bondsrepu
bliek als daarbuiten en het gaat hier
waarachtig niet om communistische pro
paganda hebben het van Adenauer
steeds een onvergetelijke fout geacht,
dat hij een man als Globke nu al se
dert 1949 handhaaft in een zeer mach
tige positie, als staatssecretaris van de
Bonner kanselarij. Het was dan ook niet
te verwonderen dat de afgelopen week
de Oostduitse communisten van Glob-
kes kwetsbaarheid ten aanzien van het
rassencommentaar, weer eens profiteer
den.
Tienduizend Griekse joden
De Beriynse advocaat Merten, in
Griekenland veroordeeld wegens zyn
rol tydens de bezetting .beschuldigde
dezer dagen Globke ervan, een belang-
ryke rol te hebben gespeeld bij de z.g.
„Endlösung der Judenfrage" in Grie
kenland. waarby Eichmann aan de
touwtjes trok.
Het ging hier onder meer om 10.000
Griekse Joden, die Eichmann wel had
willen laten leven, maar die op tele
fonisch bevel van Globke het land niet
mochten verlaten en daardoor in aan
merking zouden zyn gekomen voor „li
quidatie" mag men althans Merten
geloven!
Eichmann. k&n volgens de procureur-
generaal van Hessen, by wie Merten
een getuigenverklaring ten deze heeft af
gelegd, hierover meer vertellen»
Advertentie
Politieke strijd
De procureur-generaal van Hessen
kreeg voorts bezoek van Oostduitse of
ficieren van Justitie, die hem nog meer
belastend materiaal over Globke over
handigde. Hetgeen in Bonn leidde tot
tegenspraak, tot een politieke stryd om
het feit, dat de procureur-generaal Oost-
duitsers had ontvangen, en tot het ln-
st^len van een officieel onderzoek naar
het verleden van Globke, waar het de
Grfpkse affaire betreft.
Men acht het in de Bondsrepubliek
bulten kyf dat de Oostduitsers Globke
(Van onze Romeinse correspondent)
Dagenlang hebben Italiaanse journalisten pogingen gedaan om contact te krygen
met de Milanese uitgever Feltrinelli, de uitgever van het boek „dr. Zjiwago", de
enige persoon die weten kan wat er weer is inzake de beschuldigingen tegen Ólga
Iwinskaja, de secretaressse van wyien Pasternak.
Feltrinelli was voor zaken in het buitenland en heeft daarna geweigerd de
journalisten te ontvangen, maar heeft nu dan toch een verklaring afgelegd. Na te
hebben gezegd, dat hij eerst had gezwegen omdat hy op dit ogenblik een polemiek
allerminst in het belang acht noch van mevrouw Iwinskaja en haar dochter noch
van de bloedverwanten van Pasternak, ging hy door met te verklaren, dat hy nu
moest zeggen wat hy weet omdat er teveel onjuistheden over deze zaak zyn gezegd
en geschreven.
„Ik ben er persoonlijk van op de hoog
te, dat de honderdduizend dollar, die
in hun geheel of ten dele in roebels
werden omgewisseld en daarna naar
Moskou overgemaakt, deel uitmaakten
van een bedrag dgt voor Boris Paster
nak in het Westen op een bankrekening
beschikbaar was gesteld. Dat geld werd
opgenomen om uitvoering te geven aan
een opdracht door Pasternak zelf ge
geven in een eigenhandig geschreven
brief van 6 december 1959. Die brief
kwam in West-Europa aan in maart
1960".
„De brief, die ik met eigen ogen heb
gezien, werd overgebracht door dezelf
de perBoon als die ln de brief door
Pasternak als zyn vertrouwensman was
gqnoemd en die geautoriseerd was het
geld in ontvangst te nemen. Dat be
drag werd op 10 maart 1960 te zyner
beschikking gesteld. Dat er enige maan
den zijn verlopen tussen het opnemen
van het bedrag en de uitbetaling in
Moskou is begrypeiyk, gezien de grote
moeilykheden verbonden aan het vin
den van roebels en aan het overmaken
van geld naar Rusland".
Het is dus myn mening, dat Olga
Iwinskaja en haax dochter niet verant
woordelijk zyn voor het overmaken van
dit bedrag en evenmin voor de be
stemming die eraan werd gegeven. Want
ten eerste was het Pasternak die de
opdracht gaf en ten tweede maakte Pas
ternak bekend dat het geld hetzij aan
hem persoonlyk, hetzij aan mevrouw
Iwinskaja ter hand moest worden ge
steld. Wy mogen dus niet uitsluiten,
dat het wel degelyk de bedoeling van
de schryver is geweest dat mevrouw
Iwinskaja zyn erfgename zou worden.
Ik hoop dat de Sovjetrussische over
heid met myn verklaring rekening zal
houden, temeer daar ik alles, wat ik
hier heb gezegd, met documenten kan
aantonen". Tot zover Feltrinelli.
Hy werd op het boek opmerkzaam
gemaakt door een aankondiging van de
Russische radio, dat het te zyner tyd
zou verschynen. Toen daarna het boek
niet uitkwam stelde Feltrinelli zich in
verbinding met Pasternak en wist het
manuscript in handen te krygen. Het
boek werd daarna niet alleen in het
Italiaans, maar in alle mogelijke talen
uitgegeven, zodat de auteursrechten van
zelfsprekend een grote som gingen vor
men.
Verenigd opperbevel
Bonn - Kopenhagen
West-Duitsland en Denemarken gaan
akkoord met het plan van generaal Nor-
stad om de NAVO-strydkrachten, die
de toegangswegen tot het Oostzeegebied
beheersen, onder een verenigd comman
do te plaatsen.
Dit heeft de Westduitse minister van
Defensie, Franz Josef Strauss, verklaard
ln een vraaggesprek met een verslag
gever van de „Frankfurter Allgemeine
Zeltung", dat gisteren ls gepubliceerd.
Het opperbevel komt in handen van
een Deen. Onder hem komen vier be
velhebbers te staan: een voor de land-
strydkrachten in Sleeswyk-Holstein, een
voor de landstrijdkrachten in Jutland,
een voor de landstrydkrachten in het
gehele gebied en een voor de zeestryd-
krachten in het gehele gebied.
Strauss zei, dat een Deen het bevel zal
krygen over de marine bestaande uit
de Deense vloot en de Westduitse mari
ne in het gebied van de Noord- en Oost
zee, als een Westduitser het bevel over
de landstrydkrachten ln Jutland en
Sleeswijk-Holstein krygt. Komen deze
laatste strydkrachten echter onder be
vel van een Deen, dan zal een West
duitser het bevel over de gecombineerde
zeestrijdkrachten krygen.
Twee ton voor
postzegelverzameling
Gisteravond om half zeven heeft de
Haagse makelaar J. L. van Dieten de
laatste hamerslag gegeven op de velling
van de postzegelnalatenschap van wy
ien ir. D. J. Klink, die een belang
wekkend aantal postzegels van de eerste
uitgifte in Nederland (1852) bevatte.
Twee dagen lang hebben groothande
laars en de voornaamste collectioneurs
een langdurige bodstryd geleverd op de
1494 kavels van ln totaal ongeveer 25.000
zegels en speciale afstempelingen, het
eindbedrag van de veiling brengend op
f 202.000.
Aanvankehjk was de raming gesteld
op f 125.000. De meeste aanbiedingen
werden ver boven catalogusprys ver
kocht.
Het zeldzaamste stuk. een blok van
tien 5-centszegels in blauw met de beel
denaar van Koning Willem III op een
brief uit 1859, werd gelyk gemeld
op de eerste veilingdag gekocht voor
f 16.500. Gisteren ging het hoogste bod
naar een 15-cts luxezegel in donker
oranje met het stempel van Kamp by
Zeist, het enig bekende exemplaar van
dit soort. Dit stuk werd door een Ne
derlandse koper verworven voor f 1250.
De aankopen van zeldzame en unieke
stukken zijn in hoofdzaak gedaan door
Nederlanders. Deense. Westduitse en
Engelse handelaars hebben felle tegen
stand geboden tydens het bieden en
konden op die wyze enkele kostehjke
stukken verwerven.
Tegenspraak
Er is dus een tegenspraak tussen wat
de Russische radio heeft gezegd, ni. dat
Pasternak had afgezien van alle auteurs
rechten, en deze verklaring van Feltri
nelli. Het is te hopen dat Feltrinelli de
eigenhandig geschreven brief van de
schryver in druk zal doen verschynen
met een foto, zodat zy, die het hand
schrift van de schryver kennen, dit
kunnen controleren.
Op die wyze kan zyn verklaring
stellig meer gewicht ln de schaal leg
gen cn kunnen bewijzen dat mevrouw
Iwinskaja niet schuldig is aan ont
heemding van gelden, die toekwamen
aan de werkelyke erfgenamen van Pas
ternak. Wat de devlezensmokkel betreft,
dit is in Rusland een zwaargestraft mis-
dryf. Maar ook daarvan zou de schuld
Indien de brief waarvan Feltrinelli
spreekt authentiek is, althans voor een
deel by Pasternak berusten.
