BLANKEN IN KENIA BEVREESD VOOR „EEN TWEEDE KONGO" 59?5 Over Britse kolonie hangt nog de schaduw van de Mau Mau Oostenrijkse minister Kreisky krijgt Akense schertsorde Uitreiking Nijhoffprijs Onderscheidingen voor Gerda van Woudenberg en mr. Evert Straat Vakbonden in de Bondsrepubliek eisen krasse maatregelen tegen ongeorganiseerde arbeiders kamgaren HERENC0STUUM Opgericht 1 maart 1860 Vrijdag 27 januari 1961 Derde blad no. 30265 Over de Britse kolonie Kenia hangt nog steeds de donkere schaduw van de Mau Mau, hoewel het nu al meer dan een jaar geleden is, dat de noodtoestand, die zeven jaar geduurd had, werd opgeheven met de mededeling, dat deze terroristische beweging „definitief" was uitge roeid. Tijdens de Mau Mau-terreur, die in 1952 begon, zijn er meer dan 1800 mensen, onder wie 32 blanken, door leden van deze beweging afgeslacht. Dat werd gedaan op beestachtige wijze, nadat de terroristen in obscene ceremonieën dure eden hadden gezworen elke vijand mee dogenloos uit de weg te ruimen. Er is échter meer blijven hangen dan de herinnering aan deze ver schrikkingen. Immers, de belangrijkste politieke kwestie in de kolonie is op het ogenblik, of de in Moskou opgeleide Jomo Kenjatta, tot ballingschap veroordeeld na als leider van de Mau Mau te zijn gevon nist, toestemming zal krijgen in de maatschappij terug te keren. Volgende maand nieuwe regering Kenia's grootste politieke partij, de „Kenia Afrikaans Nationalistische Unie" (KANU) is op dit punt onverzet telijk: of Kenjatta wordt vrijgelaten om daarna Kenia's eerste Afrikaanse premier te worden of de partij zal zich buiten de regering houden, waarvoor tussen 22 en 27 februari verkiezingen zullen worden gehouden. Mocht dit laatste gebeuren, dan zou Kenia daar mee een groot obstakel vinden op zijn weg naar de onafhankelijkheid. Boven dien zvo het de rassenhaat weer doen oplaaien. Wanneer de bevolking van Kenia vol gende maand naar de stembus gaat, zal zy de eerste wetgevende vergadering met Afrikaanse meerderheid kiezen, die de kolonie ooit gehad heeft. Van de 65 gekozen leden in de wetgevende verga dering zullen er 14 van Europese af komst zyn, 14 Aziaten en Arabieren en de rest Afrikanen. Daarmee zal dus een eind zyn gekomen aan de dominerende positie van 65.000 blanke kolonisten. Vele blanken, die reeds drie generaties lang in Kenia wonen, hebben het gevoel, dat zü door de Britse regering, die deze nieuwe politieke dispensatie heeft uitge werkt, verraden zijn. Zij verwachten, dat een regering, waarin Afrikanen de meerderheid hebben, de deur zal ope nen voor een chaos naar Kongolees model, waarbij de oude Mau Mau-ter reur opnieuw de kop zal opsteken. Voor hen zou vrijlating van Kenjatta de druppel zyn die de emmer doet over lopen. Weer Mau Mau-eden Verleden jaar juli maakte de blanke bevolking zich uiterst bezorgd, omdat de koloniale regering bekend had gemaakt, dat onder de Kikoejoes (de grootste stam in Kenia) weer Mau Mau-eden werden afgenomen, vergezeld van de ge bruikelijke plechtigheden. Men kon niet bewyzen, dat er weer Kikoejoes waren, die de zogenaamde „moordeed" hadden gezworen, waarmee de oorspronkelijke Mau Mau-terreur begon, maar wel wist men, dat er in de Kikoejoe-dorpen weer geheime genootschappen waren ge vormd. Gematigde Afrikaanse Intellectuelen veroordeelden deze wedergeboorte van Mau Mau onmiddellijk en zonder aarze ling. De meer extreme nationalisten be waarden echter het stilzwijgen. Er was zelfs een neiging bij sommige Afri kaanse politici waar te nemen om de Mau Mau af te schilderen als een „glo rierijke vrijheidsbeweging", vergelijk baar met de Algerijnse opstand en an dere nationale bewegingen in Afrika. Men kan in Nairobi, de hoofdstad, in Afrikaanse kringen nog dikwijls horen: „De beweging begon met hoge idealen, maar toen de Britse autoriteiten ant woordden met geweld, liep de Mau Mau de leiders uit de hand". Wat gebeurt met Kenjatta? De beslissing of Kenjatta zal worden vrijgelaten, berust bij de Britse gou verneur Sir Patrick Renison. Deze zei op 31 maart 1960: „Uit een oogpunt van veiligheid zou Kenjatta's terugkeer In het politieke leven van Kenia op dit moment naar mijn mening een ramp fcijn". Maar op 13 januari 1961 gaf de goe- verneur een heel wat minder duidelijk antwoord, toen hem opnieuw de vraag werd gesteld, of Kenjatta voor de ver kiezingen in februari zou worden vrijge laten. Hij zei: „Volgens de nieuwe grondwet kan niemand, die meer dan twee jaar in de gevangenis heeft geze ten, onmogelijk gekozen worden tot lid van de wetgevende vergadering". Planters zijn nerveus Wanneer Kenia een regering met Afrikaanse meerderheid heeft, zullen de meeste blanken kolonisten trachten het zo lang mogelijk uit te houden, maar de 3.500 planters die hun landerijen hebben in de zogenaamde „blanke hoog landen", met wellicht het mooiste kli maat ter wereld, zijn duidelijk nerveus. Dit is begrijpelijk. Zij weten, dat velen van hun zwarte arbeiders loterijbriefjes hebben, waarop hun beloofd wordt, dat zij Europese plantages zullen bezitten, huizen auto's en zelfs blanke vrou wen zodra het land onafhankelijk is. Deze briefjes zijn verkocht door han dige Afrikaanse oplichters, maar de Europeanen zijn er zich heel goed van bewust, dat soortgelijke briefjes in Kon go circuleerden, voordat die kolonie on afhankelijk werd. En men weet, wat daar is gebeurd. CARNAVALESKE ONDERSCHEIDING De carnavalsvereniging van de Duitse stad Aken zal haar jaarlijk se Orde tegen de beestachtige ernst", ditmaal uitreiken aan de Oostenrijkse minister van Buiten landse Zaken, Bruno Kreisky. De minister heeft reeds toegezegd de orde persoonlijk in ontvangst te komen nemen. Wanneer Kreisky de schertsmedaille om de nek gehangen zal worden, zal hij bijgezet worden in een gezelschap, waarvan Bondskanselier Adenauer, de commissaris van politie van de Engelse stad Burnley en acht anderen deel uit maken. Waarom is voor dit jaar de keus op Kreisky gevallen? Het verhaal daar omtrent speelde zich ongeveer een jaar geleden af in een Duits dorp dat oor spronkelijk aan Oostenrijk had be hoord. De bewoners hadden een petitie aan Kreisky gezonden, waarin zij hem vroegen toch alsjeblieft weer Oosten rijkers te mogen worden, omdat hun de hoogconjunctuur in de Bondsrepu bliek de keel was gaan uithangen. Hun voorvaders hadden het Oostenrijkse staatsburgerschap in 1806 verloren. Snedig antwoord Kreisky's bondige antwoord was, dat Gedood door val van 10 m. hoge stelling Op het terrein van de Shell in Pernis ls gistermiddag de 39-jarige constructie werker C. A. van Dommele uit de Zweed- sestraat te Rotterdam van een 10 meter hoge stelling gevallen. De man was op slag dood. Hoe het ongeluk zich precies heeft toegedragen, heeft men nog niet kunnen nagaan. De constructiewerker was bezig met het demonteren van een stelling in de nabijheid van de uitzuurfabriek van de Shell. Hij maakte deel uit van het personeel van de N.V. Swarttouw's Con- etructiewerkplaatsen en machinefabriek uit Schiedam. Een tweede reden tot nervositeit is het feit, dat de Kenia Afrikaans Na tionalistische Unie, die vrijwel zeker de meerderheid zal hebben in de toekom stige wetgevende vergadering, tot dus ver geweigerd heeft onvoorwaardelijk te verklaren, dat eigendomsrechten zullen worden gerespecteerd. Het verkiezingsmanifest van KANU zegt: „KANU kan in dit stadium de toekomstige regering van Kenia niet vastleggen op beginselen van compen satie, hoewel zij het beginsel en redelijke en rechtvaardige compensatie in geval van hervormingen aanvaardt". Vele Europese planters beweren, dat de twee delen van deze verklaring met elkaar in strijd zijn en dat een toekom stige Afrikaanse regering, uit hebzucht en wraak, Europees bezit zouden kun nen onteigenen, zonder er een cent voor te betalen. Niet aan Afrikaan ontrukt De planters wijzen er op, dat toen hun ouders en grootouders in Kenia arriveerden, de „blanke hooglanden" een gebied waren, waar geen gevestigde bevolking bestond en waar de grond niet bebouwd werd. Daarom is het on waar om het zo te stellen, dat de hoog landen aan de Afrikaan ontrukt zijn, zo zeggen zij. Integendeel: elke plantage is als het ware op de rauwe natuur veroverd. Thans zijn deze plantages de voornaam ste bron van inkomsten voor Kenia. Zij zorgen er voor, dat het land een jaarlijks agrarisch surplus heeft ter waarde van 20 miljoen pond. De Britse regering zegt, dat gedetail leerde regelingen tot bescherming van alle rechten, eigendomsrechten incluis, in de nieuwe grondwet van Kenia zul len worden opgenomen. Maar met het voorbeeld van Kongo voor ogen, hech ten de blanke kolonisten weinig waarde aan dergelijke verzekeringen. Oostenrijk zelf met een hoogconjunc- lijk uitziend bord ravioli. tuur zat en niet het risico kon lopen dat het dorp straks weer naar Duits land terugwilde. Dit antwoord bezorgde hem de Akense carnavalsprijs, omdat het spotte met alle diplomatieke ernst. Adenauer, en de voorzitter van het Westduitse parlement prof. Carlo Schmidt, hadden hun prijzen ook om soortgelijke lichtvaardige uitlatingen ge kregen. De Akense orde dateert uit 1951. Een Engelsman van de naam Dugdale, thans commissaris van politie in Burnly, moest in dat jaar als juridische deskundige van het Britse leger in Duitsland, een gevangenisstraf eisen tegen een Duits onderdaan. Hij pleitte voor beëindiging van de straf, drie dagen voor het ein de van de carnavalsfeesten, omdat dit geen dagen waren om achter tralies te zitten. De Akense carnavalsvereni ging stelde onmiddellijk een orde in om Dugdale te kunnen onderscheiden. Ook Limburger In 1956 ging zij naar Maastrichts burgemeester, mr. W. baron Michiels van Kessenich, omdat hij een plaatse lijk voetbalveld had weten te redden uit de handen van het ministerie van Defensie in Den Haag. Het jaar daarvoor was de prijs ge gaan naar een Amerikaanse militaire rechter in Duitsland. Hij was als ver zoenend bemiddelaar opgetreden tussen een Duitse herbergier en een Ameri kaanse soldaat die na sluitingstijd een bord ravioli wilde eten. Rechter Gold man kreeg twee onderscheidingen uit Aken: zijn medaille en een verlokke- Cabaret Grote Vier gaat (nog) niet door Het plan om in maart a.s. in een van de grote Amsterdamse theaters een galanachtvoorstelling te geven, waarin de grote vier van de Nederlandse klein kunst - Wim Kan, Wim Sonne veld, Toon Hermans en Max Tailleur - zou den optreden en waarvan de opbrengst ten goede zou komen aan de joden in Marokko, die naar Israël willen emi greren, kan geen doorgang vinden. De initiatiefnemer, Max Tailleur, voegde aan deze mededeling toe, dat de voor stelling niet is afgelast, doch is uitge steld tot een tijdstip, waarop de vier kleinkunstenaars zonder bezwaar teza men kunnen optreden. De reden van het besluit tot uitstel is n.l. een brief van Wim Kan, waar in deze de initiatiefnemer schrijft zeer sympathiek te staan tegenover de idee van de genoemde gala-avond, doch dat de reeds maanden tevoren gemaakte plannen voor een grote buitenlandse reis het hem onmogelijk maken om aan een in die periode vastgestelde voorstelling zijn medewerking te verle nen. Toeneming vertalingen op hoog niveau In Den Haag is gisteravond onder grote belangstelling de M. Nijhoffprijs voor vertalingen 1961, welke beschikbaar wordt gesteld door het Prins Bernhard Fonds, uitgereikt aan Gerda van Woudenberg voor haar in het Italiaans verschenen „Poesia olandese contemporanea" en aan mr. Evert Straat voor zijn vertaalwerk uit het Spaans, Frans, Engels, Duits, Grieks en Latijn. Naast de erkenning van de Europese Van zijn hand verscheen in onze taal mondigheid onzer lyriek, waarop de ju ry bestaande uit Antoon Coolen, prof. dr. S. Dresden, prof. dr. P. Minderaa, Dolf Verspoor, Bert Voeten en H. Sie- denburg, bij de uitreiking van de Nij hoffprijs 1960 reeds wees, verklaart zij thans een toeneming van Nederlandse vertalingen op hoog niveau uit de litte ratuur van andere landen waar te ne men. Tegenover deze twee verschijnselen overwoog de jury of de richtlijn van het beurtelings om het jaar bekronen van vertalingen in en uit het Neder lands juist bleef. Het Prins Bernhard Fonds, dat de onderscheidingen be schikbaar stelt, heeft de jury daarop in de gelegenheid gesteld beide prijzen ge lijktijdig toe te kennen. De M. Nijhoffprijs 1961 voor vertalin gen uit het Nederlands werd toegekend aan mej. Gerda van Woudenberg, do cente Nederlands te Rome. Gerda van Woudenberg publiceerde artikelen over de Nederlandse dichtkunst, Louis Cou perus als fin-de-siècle-figuur. Zij leverde voorts bijdragen over de Nederlandse, Vlaamse en Zuid-Afrikaanse litteratuur in Italiaanse algemene en letterkundige encyclopedische uitgaven en tenslotte vertaalde zij vele gedichten, o.a. van Hans Lodeizen, Aafjes, Van der Graft, Engelman en Nijhoff. Voor haar „Poesia olandese contemporanea", voor welks sa menstelling zij zich associeerde met de Italiaanse dichter Francesco Nicosia, werd haar door de jury eenstemmig de M. Nijhoffprijs 1961 toegekend. De onderscheiding voor vertalingen in het Nederlands viel ten deel aan mr. Evert Straat voor zijn omvangrijk ver taalwerk. Mr. Straat vertaalde proza en poëzie uit het Spaans, Engels, Frans, en Duits, poëzie uit het Latijn en het Grieks, en de versdrama's Heracles en Iphigeneia in Aulis van Euripides. uit het Engels werk van Shakes peare, T. S. Eliot, Blake en Yeats, uit het Spaans van Pio Baroje, uit het Frans van Baudelaire, uit het Latijn van Horatius en Petrarca en het Grieks van Sappho en Theocritus. In haar rapport verklaart de Jury de grote verdiensten van deze uiterst veelzijdige vertaalarbeid te betrekken in de overwegingen bij de bekroning met de Martinus Nijhoffprijs. Zy kent die evenwel in het bijzonder en met name toe voor de vertaling van Shakespeare's „Lover's labour's lost" en die van de Griekse versdrama's. In haar antwoord noemde mej. Van Woudenberg haar „Poesia olandese con temporanea": „mijn proefschrift op ver taalgebied, waartegen oppositie niet denk beeldig was." Het verheugde haar uiter aard dat deze oppositie uitbleef en daar entegen een onderscheiding voor haar bleek te zyn weggelegd. Mr. Evert Straat legde er de na druk op dat vertaleneen noodzaak is, en dat nog steeds meer wordt. Zyn dankwoord dat de indruk gaf „een plei dooi voor de vertaler" te zijn, besloot hij met de opmerking dat de vertaler „verrader", zoals hij wel genoemd werd, of „kunstenaar" onmisbaar is. Hierna las mej. Van Woudenberg en kele gedichten voor, waarvan de Ita liaanse vertaling door Francesco Nicosia gelezen werd. Prof. B. A. van Groningen uit Leiden las de vertaling voor (van mr. Evert Straat) van een fragment uit Heracles, vervolgens hetzelfde frag ment in het Grieks „zoals het door de gemiddelde Nederlander gelezen wordt" en tenslotte zoals het door de „oude Grieken" gelezen werd. Paul Niessing besloot de avond met een muzikaal ge- illustreerde causerie over „Vertalen van litteratuur in muziek". Advertentie In hoger beroep VIJF JAAR geëist wegens roofoverval op een bejaarde boer (Van onze Arnhemse correspondent) Vijf jaar gevangenisstraf - bevestiging van het vonnis van de Arnhemse recht bank - eiste gisteren de procureur-ge neraal bij het Gerechtshof te Arnhem, mr. G. W. C. Bijvoet, tegen een 27-jari- ge Arnhemse koopman wegens het ple gen van een aantal inbraken te Arn hem, waaronder één met geweldpleging ten aanzien van een 78-jarige boer in diens boerderij op het terrein van het Openluchtmuseum te Arnhem op 17 de cember 1958. Verdachte en zyn maat, een 24-jarige perser, ontnamen de oude boer diens spaarduitjes (f. 3.000) en takelden hem op vreselijke wijze toe. In het kantoor van een aannemingsbedrijf te Arnhem kraakte het tweetal een brandkast en stal daaruit een bedrag van f. 19.000. De perser werd veroordeeld tot 3 jaar met aftrek. De medeverdachte is niet in ho ger beroep gegaan. De procureur-gene raal noemde de roofoverval in zijn re quisitoir een laffe streek, waarvoor in fatsoenlijk Nederlands geen woorden zijn te vinden. In het holst van de nacht overvielen de twee mannen de oude boer. Tal van mensen zouden zich doodge- schrokken zyn onder dergelijke om standigheden. Het mag een wonder wor den genoemd, dat de oude man nog leeft. Dat drank de oorzaak zou zijn, wees mr. Bijvoet van de hand. Zij gin gen te werk volgens een vooraf nauw keurig beraamd plan. Mr. Bijvoet zeide in verdachte de hoofddader te zien, doch het bewijs kan hiervoor niet worden ge leverd. Was dat wel het geval geweest, dan had hij meer dan 5 jaar geëist. De raadsman mr. Th. Koopman, voerde als verzachtende omstandigheid aan het mislukte huwelijk van verdachte. Zyn veeleisende vrouw, van wie hy thans gescheiden is, zou hem tot misdrijven als deze hebben aangespoord. (Van onze correspondent in Bonn) Tot tweemaal toe in één week hebben vooraanstaande Westduitse vakbondsleiders maatregelen geëist tegen niet-georganiseerde arbeiders. De voorzitter van de bouwvakarbeidersbond, Georg Leber, vroeg om een aparte zogenaamde solidariteitsbijdrage van de niet-georganiseer- den. Otto Brenner, voorzitter van de metaalarbeidersbond, eiste giste ren in Hamburg, dat de metaalbedrijven alleen nog georganiseerde arbeiders in dienst zullen nemen. Duitsers voelen er echter weinig voor Beide voorstellen, die niet van de eerste de beste komen, tonen aan welke zorgen de grote en financieel zeer krachtige West duitse vakbonden hebben. Hun ledental loopt namelijk terug of blijft stabiel. Hoe beter de sociaal- economische situatie der arbeiders, hoe groter hun welvaart dus wordt, hoe minder geneigdheid deze aan de dag leggen om zich te organise ren in een vakbond. Zo zijn van de 1.3 miljoen Westduitse bouwvak arbeiders er liefst 900.000 niet ge organiseerd! De georganiseerde vakbondsleden be talen iedere week 2 procent van hun bruto-loon als contributie, dat is ge- middels 129 k 130 mark per jaar. Daar_ mee maken zij hun financieel toch al sterke bonden nog krachtiger, waardoor deza la *tM| hjh Ma fcatd «adwtuuM delingsgevecht met de werkgevers te le veren. Een gevecht, dat in alle West duitse takken van industrie de afgelo pen jaren zowel op loongebied als op het terrein van de arbeidstijd veel re sultaten heeft afgeworpen, die tenslotte gelden voor alle arbeiders in de betref fende bedrijfstakken, ook voor de niet- georganiseerden, hoewel het succes in feite betaald wordt door slechts dertig procent van de arbeiders! Brenners voorstel doelt op het Ameri kaanse systeem, waarbij vakbonden erin geslaagd zijn de zogenaamde „union shop" te bereiken in onderhandelingen met bepaalde industrieën. In dergelijke industrieën worden dan alleen arbeiders aangesteld die lid van de betreffende vakbond zijn. Bureaucratisering Men heeft in de Bondsrepubliek in het algemeen wel begrip voor de moeilij ke situatie van de leden verliezende vak bonden, maar men acht inwilliging van bovengenoemde eisen verderfelijk! Want er bestaat in de Bondsrepubliek een door de grondwet gegarandeerde zogenaamde coalitie-vrijheid: de vrijheid om zich al of niet bij een vakbond, party of kerk genootschap aan te sluiten. Bovendien dreigt by inwilliging van t» «iwq yaa Lebei »a Piewm het ge- Bank verdwenen Een bank met een kapitaal van 4 mil joen dollar (ruim 15 miljoen gulden), de „American and Foreign bank of Tan gier", is spoorloos verdwenen. In juni vorig jaar deelde de directie mee dat de bank in verband met de ver scherpte voorschriften in Marokko naar Panama zou worden overgeplaatst, aldus „The New York Herald Tribune". De Panamese autoriteiten hebben ech ter niets van de vestiging van een bank vernomen. Van officiële zyde in Wash ington waar het bericht van de „Herald Tribune" overigens is bevestigd, werd ge zegd dat de „American and Foreign Bank of Tangier" nooit bij het Ameri kaanse zakenregister of de vereniging van banken ingeschreven is geweest. vaar, dat de vakbonden niets anders zullen worden dan „vetgemeste" vereni gingen, die c.a.o.'s afsluiten, contributies innen - en verder aan strijdvaardigheid zullen inboeten en daarbij een nieuwe steen aan de bureaucratisering van het maatschappelyke leven zullen bijdragen. De arbeider, die gelyk in de com munistische staten gedwongen zou worden vakbondslid te worden, hetzij rechtstreeks hetzy via de omweg van een zogenaamde solidariteitsbydrage.W wordt dan burger in een versteende maatschappy, waarin van een levende binding tussen de vakbond en de leden geen sprake meer kan zyn. Aanslag op vrijheidsprincipe Kortom, inwilliging van de eis van Georg Leber en ook van die van Otto Brenner acht men een aanslag op het vryheidsprincipe dat de grondslag vormt van het naoorlogse Westduitse leven. Het leven voor 1945, met zijn verplichte lidmaatschap van het „arbeidsfront", zijn verplichte bydrage aan winterhulp en wat dies meer zy, zou voor de vak bondsleiders juist een veeg teken aan de wand moeten zyn gebleven. Deson danks lijkt het erop of in de nabije toekomst de grote vakbonden in de Bondsrepubliek juist zullen gaan slaan op het aambeeld van de verplichte bU- drage van de niet-georganiseerden, de zogenaamde profiteurs, Prins Bernhard heeft gisteren in het gebouw van de Kamer van Koophandel te Rotterdam, mr. dr. K. P. van der Mandete, geïnstal leerd als ere-voorzitter van het Afrika Instituut. De heer Van der Mandele tijdens zijn dankwoord tot de Prins. Nieuw bibbergeval in Voorthuizen Schadelijke gassen? Insecticide blykt toch niet de enige mogelyke oorzaak te zyn van de bib- berziekte bij een aantal leerlingen van de derdeklas van de Prinses Wilhelmi- naschool in Voorthuizen. Deze week heeft zich namelyk een nieuw geval van deze vreemde ziekteverschynselen voor gedaan bij een leerling uit de zesde klas, in welke klas tot dusver geen en kel geval was geconstateerd. De betrokken leerling vertoonde de zelfde symptomen als de besmette kin deren uit de derdeklas. Het handschrift werd door het bibberen van het kind onleesbaar terwyi de leerling ook last had van slaap en duizeligheid. De ver- schynselen hebben twee dagen geduurd. Thans is de toestand van de leerling weer normaal. Men heeft hieruit de conclusie getrokken, dat de fles met het insektendodend middel, die onder de kel dertrap in de school was aangetroffen, toch niet de enige mogelijke oorzaak is van de bibberziekte, want de fles is im mers in november uit de school geban nen. Men denkt nu aan de aanwezigheid van schadelijke gassen onder de school. Hier zou water staan, waardoor moeras gas omhoog stygt. Bovendien denkt men aan de mogelykheid van een lek riool. Advertentie Als echte Coster-opruimingsver- rassingdit prachtige kamgaren herencostuum in verrassend mooie Italiaanse streep- en ruitdessins. Eén dag betaalt U voor dit onbe rispelijke kamgaren HERENCOSTUUM de Coster- verrassi ngspri js fAÉenka 55/45 HERENPANTALONS Normaal 39.50, moor één dag be taalt U voor deze prachtige pan talons in de nieuwste multicolors LEIDEN: Haarlemmerstraat 25 ROTTERDAM; Kone Hoogstraat 11 Meent hk. Goudsesingel Katendr. Lagediik hk t Dorpsweg West-Kruiskade 35. T

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 5