Fidel Castro is niet in staat om de
Amerikanen uit basis te verdrijven
Opgericht 1 maart 1860
Van militaire actie is geen sprake en evenmin
van beslissing door internationale instanties
Het enige middel is sabotage en
veroorzaken van moeilijkheden
WEER KORT GEDING TUSSEN
AUTOPON EN GARAGE KOST
NA BEZOEK AAN AMERIKA
LABOUR-LEIDER GAITSKELL
IS ERG BLIJ MET KENNEDY
Donderdag 26 januari 1961
Vierde blad no. 30264
CUBA IN DE POLITIEKE BRANDING (4)
(Door Jim Bishop)
Kan Fidel Castro de marinebasis Guantanamo
veroveren?
Neen!
Kan hij de basis voor moeilijkheden plaatsen?
Ja!
Twee eenvoudige antwoorden op moeilijke
vragen.
Fidel Castro beschikt noch over de militaire
kracht om voor Guantanamo te vechten, noch is
*t zijn bedoeling dit te doen. Zou de basis hem
vandaag-aan-de-dag cadeau gegeven worden,
dan zou de gebaarde dictator niet weten wat hij
er mee zou moeten doen. Hij bezit noch de schepen
noch het marine-personeel om de installaties te
gebruiken. Zijn vriend, de Sovjet-Unie, zou geen
hulp kunnen zenden, dwars door een marine
blokkade heen. Het zou even moeilijk zijn voor de
Verenigde Staten om, laat ons zeggen, Letland
te helpen.
Fidel Castro heeft zichzelf echter verbonden de Amerikaanse marine van het
Cubaanse grondgebied te verdrijven. Geheel Latyns-Amerika kykt dus toe hoe hy
zich voorstelt dit te doen. Drie wegen liggen voor hem open:
1. vechten:
2. de Verenigde Naties en het Internationale Gerechtshof;
3. het scheppen van moeilijkheden en sabotage.
Onder de huidige omstandigheden is vechten natuurlijk belachelijk. Het zou er
op neerkomen dat een volk van zeven miljoen mensen een volk van honderd en
tachtig miljoen mensen zou gaan bestrijden. Eén van de zwakste militaire machten
ter wereld zou de sterkste macht ter wereld bestrijden. En de Verenigde Staten
hebben militaire spieren, die ze nog niet eens gespannen hebben. Waar beschikt
Cuba over om 't tegen deze immense macht op te nemen?
Veelzeggend grapje
In Havanna wordt hierover een grapje
verteld. Er wordt gezegd, dat Che Gueva
ra, de economische tsaar, een keer bij
Castro kwam en hem vertelde dat de
natie bankroet was.
Ook al goed, antwoordde Castro ont
stemd, maar wat moeten we er tegen
doen?
Che grinnikte.
't Is nogal gemakkelijk. We verkla
ren de oorlog aan de Verenigde Sta
ten. Ze zullen dan 't oude recept toe
passen: ons de kop inslaan en daarna
beginnen met de opbouw van Cuba. Over
zes maanden zijn we dan allemaal rijk!
Ja, dat weet ik wel, antwoordde Cas
tro, maar wat zal ik met Amerika
moeten doen als ik win?
Sterker dan men denkt
Het feit, dat dit een grapje is, dat de
Cubanen elkaar vertellen, toont aan dat
zij zich bewust zijn van het verschil
in militaire kracht.
De Cubaanse marine is klein en zwak.
Enkele maanden geleden liet Castro het
merendeel van de marine-officieren on
der arrest stellen, zodat Cuba tenminste
operationeel, eigenlijk geen marine meer
heeft.
De gehele vloot bestaat uit drie fre
gatten van de Tacoma-klasse (cadeau
gegeven door Amerika), een kruiser, ge
bouwd in 1911, een patrouille-vaartuig,
twee kleinere scheepjes en tien houten
boten (zo'n dertien meter lang), die
slechts voor de sportieve diep-zee visserij
zyn te gebruiken.
Wat de landstrijdkrachten betreft,
heeft Castro de idee van een staand
leger verlaten. Het kost te veel. Hij
beschikt nu over een militia van mannen
en vrouwen, die in de avonduren oefenen
met Tjechische wapens. Het is wel ge
makkelijk om deze militia als een soort
operette-leger terziide te schuiven, maar
zij is beter en sterker dan men wellicht
denkt.
Russische tanks
Afgelopen zomer liet de regering Ha
vanna's havengebied schoonvegen, waar
grote kisten gelost werden uit Sovjet-
russische schepen. Er werd gefluisterd,
dat de Russen een twaalftal zware tanks
hadden gestuurd. Deze tanks zijn in
tussen bij de op 2 januari te Havanna
gehouden militaire parade trots getoond.
In centraal Cuba is'echter geen brug
te vinden, die deze tanks kan dragen.
Zo zij tegen Guantanamo gebruikt zou
den worden, moeten zy per vrachtschip
naar het oosten worden vervoerd. Maar
die tanks zullen volkomen onbruikbaar
zijn op de smalle geiten-paadjes in het
Sierra Maestra gebergte
Een maand of vyf geleden woonde
Castro oefeningen by van een nieuwe
militia-eenheid. Deze oefeningen een
soort „eindexamen" vonden plaats op
het San Julian vliegveld van Pinar del
Rio. Vijftienhonderd man marcheerden
voorbij. Ze droegen Tsjechische geweren
en machine-geweren.
Op geheel Cuba telt men thans zeker
50.000 militia-leden. Castro beschouwt
hen als een ideaal instrument om contra
revolutionairen in de bergen af te straf
fen. Hij wil niet, dat ook maar iemand
het land verovert zoals hij zelf heeft
gedaan.
De strijdmacht zou voorts goed te ge
bruiken zijn indien een van de kleinere
Latyns-Amerikaanse staten zou probe
ren Cuba binnen te vallen.
Afgezien hiervan, is de militia een
zwak wapen.
Kennedy kiest een
vrouwelijke lijfarts
President Kennedy heeft de vrou
welijke arts dr. Janet G. Traveil uit
New York benoemd tot zijn lijfarts.
Mevrouw Traveil is de eerste vrouw
die deze functie gaat vervullen. Bo
vendien is zij de eerste lijfarts sinds
president Warren G. Harding die
niet uit het leger is voortgekomen.
Dr. Traveil is al verscheidene jaren
huisarts van de familie Kennedy. De
president vindt haar geniaalen
schrijft de genezing van de rugziekte
waaraan hij lange tijd heeft geleden,
aan haar toe.
Mevrouw Traveil zal haar praktijk
in New York, gevestigd in 1926, op
geven, en haar intrek nemen in het
Witte Huis. Zij zal daar geassisteerd
worden door een militaire arts, die
nog moet worden benoemd.
Centraal leger gevaarlijk
De regering van de 26ste juli wenst
geen gecentraliseerd leger. Zulke legers
immers hebben in Centraal-Amerika en
het Caraibische gebied de gewoonte om
zich tegen hun meesters te keren.
Raul Castro verdeelde, met de hulp
van zijn broer, de militia in 161 eenhe
den. Iedere eenheid telt dus gemiddeld
zo'n driehonderd man. Zou nu één een
heid of zouden twee eenheden of zelfs
een half dozyn ontsporen, dat kan Raul
al naar believen ieder aantal eenheden
er op uitsturen om de deloyale elemen
ten uit te schakelen!
Het is onmogelijk voor hem om alle
50.000 militia-leden in de richting van
de basis Guantanamo te dirigeren, zonder
dat de Amerikaanse marine-autoriteiten
dit reeds vroegtijdig bekend wordt.
Dit schakelt de militia uit als belege
ringsmacht, aangenomen dan dat de jon
ge Raul vijftig duizend verstandige Cu
banen zou kunnen vinden, die de basis
zouden willen aanvallen, zelfs op bevel.Guantanamo. Red.)
Waardeloos
Admiraal Robert Dennison is er op
voorbereid bij het eerste teken van be
dreiging gebruik te maken van torpe-
doboten, kruisers, die met raketten be
wapend zijn, een gehele vloot landings
vaartuigen, vliegdekschepen, uitgerust
met een machtige vloot bommenwerpers,
om nog maar niets te zeggen van de
lucht- en zeestrijdkrachten, afkomstig
uit Key West en de marine-basis van
Jacksonville.
De Cubaanse luchtmacht bestaat uit
een handjevol middelzware bommenwer
pers van het type B-26, door de Ver
enigde Staten aan president Batista ge
geven. Verder is er nog een dozijn Sea
Furies (jachttoestellen), afkomstig van
Engeland, drie T-33 lesvllegtuigen uit de
Verenigde Staten en elf Mig 15 jagers,
welke echter gevlogen dienen te worden
door Russische of Tsjechische piloten.
Niets hiervan staat echter ook maar
in de schaduw van wat Amerika aan
luchtstrijdkrachten heeft gestationeerd,
dwars tegenover de baai, waarover ik
in Guantanamo uitkeek: op Leeward
Point.
Oorlog, zo schijnt het, behoeft niet
tot de mogelijkheden gerekend te wor
den, tenzij Fidel Castro zijn verstand
verliest.
Ware broederschap
De tweede mogelijkheid een beroep
op de Verenigde Naties of het Inter
nationale Gerechtshof schijnt bij
voorbaat al gedoemd vruchteloos te blij
ven (de dezer dagen door Cuba bij de
Veiligheidsraad ingediende klacht, dat
„elk ogenblik een Amerikaanse aanval
op Cuba te verwachten zou zijn" ligt
op een geheel ander vlak en heeft geen
betrekking op de status van de basis
Fidel Castro kan slechts een beroep
doen op de wereldopinie, indien hij
hiervoor voldoende wettelijke of morele
gronden heeft. Deze heeft hij echter
niet.
De Amerikanen kwamen in 1898 het
Cubaanse volk te hulp om het bij te
staan in de strijd tegen de Spanjaarden,
die hen nog overheersten. Een band van
ware broederschap werd nadien tussen
de twee naties gesmeed. Deze band be
staat nog steeds, zelfs nu Castro twee
jaar lang getracht heeft deze gevoelens
uit de harten van de Cubanen te ban
nen!
Op 22 mei 1903 tekenden de Cubanen
en Amerikanen te Havanna een ver
drag. Dit verdrag voorzag in het ver
pachten van 45 vierkante mijl van het
gebied rond de baai van Guantanamo
als basis en bunker-station.
De basis was nodig om de toegangs
wegen tot het Panama-kanaal onder
controle te kunnen houden. De ernstig
ste bedreiging zou waarschijnlijk via de
bovenwindse passage komen, een be
trekkelijk smal zeegebied, dat Guata-
namo van Port-au-Prince, op Haiti,
scheidt.
In dit verdrag werd bepaald, dat de
Verenigde Staten per jaar een pacht
som van tweeduizend dollar in goud
zouden betalen. De pacht werd op een
laag bedrag vastgesteld, omdat de Cu
baanse regering hiermede haar dank
baarheid wilde uiten.
Een van de andere artikelen bepaalt,
dat de basis blijft bestaan, totdat „we
derzijds" besloten wordt haar te verla
ten.
Duidelijke uitspraak
Het verdrag van 1903 bevatte ook de
bepaling, dat, indien de Cubaanse rege
ring de Verenigde Staten om gewapen
de interventie zou verzoeken ten tijde
van een internationaal conflict, de Ver
enigde Staten aan dit verzoek gevolg
dienen te geven. Dit verdrag werd gete
kend door president Theodore Roose
velt. Op 29 mei 1934 tekende een andere
Roosevelt, Franklin D.een nieuw ver
drag, dat precies hetzelfde was als
't oude, behalve dan dat de passages
over de militaire interventie waren ge
schrapt.
Het oude en het nieuwe verdrag be
vatten beide deze woorden: „Zolang de
Verenigde Staten van Noord-Amerika
genoemde marinebasis van Guantanamo
niet zullen verlaten of zolang de twee
regeringen niet een wijziging van haar
huidige grenzen overeen zullen komen,
zal de basis voortdurend het gebied om
vangen, die zij thans heeft
De Monroe-leer
Castro is van professie advocaat. Hij
kan lezen. Tenzij hij dus verlangend is
sympathie te verliezen, zal hy deze
kwestie niet voorleggen aan de Verenig
de Naties of het Internationaal Ge
rechtshof. De Verenigde Staten hebben
76 miljoen dollar in Guantanamo geïn
vesteerd en zij zullen de basis niet ver
laten, zelfs indien zy hier vriendelijk
om zouden worden gevraagd.
Er ligt een hele keten van bases in het
Caraibische gebied: Key West in Flori-
Guantanamo op Cuba, Roosevelt
Roads op Puerto Rico, Trinidad en Ber
muda in de Atlantische Oceaan.
Deze bases zijn niet alleen belangryk
omdat zij een deel van de Atlantische
Oceaan beheersen, maar ook in verband
Voor derde maal binnen een jaar
„Is een compromis
heus onmogelijk?"
Voor de derde maal binnen een jaar
heeft in Amsterdam gisteren voor de
president van de rechtbank mr. H. J.
Hutschler een kort geding gediend tus
sen de N.V. Garage Kost uit Amster
dam en de firma Autopon, een door
de importeurs van de Volkswagen op
gerichte vennootschap onder firma, die
voor een groot deel van Amsterdam
als dealer voor de V.W. optreedt. Ga
rage Kost is jaren lang hoofddealer
voor de V.W. in de hoofdstad geweest,
maar verloor het dealerschap toen Auto
pon in Amsterdam werd opgericht. Kost
werd dus gewoon klant van de Auto
pon en onmiddellijk ontstonden er
moeilijkheden.
Deze moeilijkheden werden ook door
de rechtbank-president aangehaald,
toen hy de zitting begon met te zeg
gen „Is er nu nooit eens overwogen
nader tot elkaar te komen? Een kort
geding is een voorlopige ordening, maar
het is toch niet mogelijk om voorlopig
te blijven ordenen?". In zijn uitspraak
van een eerder gehouden kort geding
op 8 maart 1960, had mr. Hutschler de
firma Autopon gedwongen aan Garage
Kost op dezelfde wijze te leveren als
aan andere klanten.
Veranderingen
„Ik verzoek u thans deze uitspraak
ongedaan te maken", zo sprak mr. W.
Nije, die voor Autopon pleitte. „Er heb
ben zich na uw vorige uitspraak vele
veranderingen in de situatie voorgedaan,
waardoor met een man als Kost geen
zaken meer zijn te doen". Mr. Nije
met de Monroe-doctrine, die leert dat
vreemde mogendheden uit dit gebied ge
weerd dienen te worden.
Vorig jaar heeft de Cubaanse rege
ring voor de eerste keer de voor Guan
tanamo betaalde pachtsom terugge
stuurd. Op zichzelf is dit natuurlijk
geen bedreiging en verandert het niets
aan het legale karakter van de zaak.
Het is hetzelfde als een huiseigenaar
huur weigert te aanvaarden voor een
huis, zelfs al is het huurcontract nog
lang niet afgelopen, omdat hy simpel
weg de huurder kwyt wil. Indien de
communistisch-georiënteerde regering
van Cuba geen oorlog wil uitlokken en
ook geen beroep wil doen op interna
tionale organisaties, blyft er slechts één
weg over: het scheppen van moeilyk-
heden en sabotage.
Dit zyn minne en smerige middelen
en als Castro deze kiest, kunnen zy
constante irritatie voor de Amerikaanse
Marine vormen.
(Copyright 1960, King Features
Syndicate Inc.).
„Nieuwe Amerikaanse regering is sterk,
hardiverkend en vooruitstrevend team
(Van onze Londense correspondent)
Hugh Gaitskell, de leider van de Labour-oppositie in het Lager
huis, in Londen teruggekeerd van zijn bezoek aan Amerika, heeft zich
geestdriftig over president Kennedy en de nieuwe Amerikaanse rege
ring uitgelaten. Zijn enige teleurstelling was dat zijn auto in Washing
ton vijf uur in de sneeuw bleef steken, waardoor hij het galafeest
miste.
Gaitskell is de eerste Europese politicus, die een gesprek met Kennedy heeft
gehad en verschillende andere nieuwe Amerikaanse leiders heeft ontmoet. Zyn
indrukken zullen ook van belang zyn voor premier Macmillan, die spoedig naar
Washington gaat. Gaitskell noemde de nieuwe Amerikaanse regering een zeer
sterk, harwerkend en vooruitstrevend team, de best denkbare regeringsploeg,
welke de Democraten hebben kunnen bijeenbrengen.
Diep onder de indruk
Gaitskell was diep onder de indruk
van Kennedy met wie hij een dag voor
diens ambtsaanvaarding heeft geluncht.
Hij prees Kennedy's kennis van zaken,
zijn snelle reactie en „de absoluut
juiste vragen" welke hij stelde.
Kennedy is zeer intelligent, praktisch,
een man met een open geest, die niet
het minste spoor van cynisme vertoont.
Maar Gaitskell waarschuwde dat men
niet alles tegelijk van het nieuwe regime
moet verwachten.
Voorts zei hij dat Kennedy en zijn
ploeg alles zullen doen om de huidige
depressie te overwinnen en de weg vrij
te maken voor een nieuwe economische
opgang. Het is in ieders belang dat zo
spoedig mogelijk een gemeenschappe
lijke Westelijke politiek inzake de rente
tarieven wordt gevolgd. De nieuwe Ame
rikaanse regering is niet goed te spreken
over de bestaande afwijking op dit punt
tussen Europa en de Verenigde Staten.
Gaitskell acht daarom een spoedige con
ferentie tussen Amerika, Engeland en
West-Duitsland noodzakelijk omdat de
dollarmoeilykheden in de Verenigde
Staten verergerd worden door de hogere
Europese rentevoet,
Absurd
De Kennedy-ploeg maakte hem dui
delijk dat het absurd is dat de commu
nisten de Westelijke mogendheden als
„kolonialisten" afschilderen. MacMillan
zal er, volgens Gaitskell, beter op die
nen toe te zien. dat de Britse houding in
de debatten der Verenigde Naties geen
aanleiding geeft tot deze valse beschul
diging.
Wat een topgesprek met Kroesjtsjef
betreft zal de Russische leider Kennedy
tijd moeten geven. De Amerikaanse pre
sident is niet van plan opnieuw het ri
sico van een mislukking te lopen. Hij
zal alles met Londen bespreken en ook
dat neemt tijd. Gaitskell zei dat hij vol
hoop is dat de nieuwe Amerikaanse re
gering een vredelievende koers zal vol
gen en het bewijs zal leveren over ver
beeldingskracht te beschikken.
Gereserveerd
In Londen staat men over het alge
meen nog gereserveerd tegenover Ken
nedy en zijn mannen. Het is moeilijk,
zo zegt men, de Amerikaanse politiek
in de eerstvolgende twee jaar te voor
spellen. Afgewacht dient te worden wat
de reactie zal zijn van de oudere Euro-
VLIEGTUIG TOCH NAAR
KONGO VERTROKKEN
Alle problemen rondom de vlucht van
het chartertoestel van de „Starways"
met voedsel en medicamenten naar
Kongo zijn opgelost. Het toestel vertrok
gistermiddag om een minuut voor half
drie van „Zestienhoven" en arriveerde
vanmorgen in Elisabethville.
ZWARE OVERSTROMINGEN
IN WEST-JAVA
200.000 mensen dakloos
In "West-Java zijn tengevolge van
overstromingen meer dan 200.000 men
sen dakloos. In Djakarta heerst een
tekort aan rjjst en vlees.
De zware regenval die de overstro
mingen heeft veroorzaakt, is weliswaar
aan het eind van de vorige week opge
houden, maar weerkundigen hebben
nieuwe regen voorspeld.
Dertig dorpen staan onder water en
ruim 13.000 ha. rijstaanplant zyn ver
woest. In Djakarta vreest men verdere
overstromingen. Reeds 40.000 mensen
die in lager gelegen delen van de stad
wonen, hebben hun woningen moeten
verlaten. De gouverneur van Djakarta,
kolonel Soemarno, heeft dringend om
zandzakken verzocht, die men wil ge
bruiken om de Tjitarum zoveel mogelijk
binnen haar oevers te houden. Er zyn
echter al verscheidene dykdoorbraken
gemeld, waardoor weg- en spoorverbin
dingen zyn verbroken.
pese leiders op de Jonge dynamische
Kennedy.
MacMillan zal niet kunnen rekenen
op min of meer automatische goedkeu
ring van zjjn denkbeelden, zoals onder
Eisenhower vaak het geval was. Er is
daarom thans een element van onzeker
heid gekomen in de betrekkingen tussen
Engeland en de Verenigde Staten.
Uit Gaitskells uitbundigheid kan
worden afgeleid dat hy meent dat hij
waarschijnlijk beter met Kennedy over
weg zal kunnen dan de Conservatieven.
Dit wordt misschien wel een slagzin in
dc binnen vier jaar te houden nieuwe
Britse algemene verkiezingen, welke in
het Kennedy-tijdperk zullen vallen.
Maar het is nog te vroeg om daar op
vooruit te lopen.
Een overzicht van de basis
Guantanamo: geheel links: aan
deze zijde van de baai Air Termi
nal, aan de andere zijde' Leexvard
Point. Middenwerkplaatsen.
Rechts: het radiostation; op de
achtergrond: de zoutvlakten; op
de voorgrond: het oude, Spaanse
kanon ter herinnering van de eer
ste Amerikanen, die hier sneu
velden.
Stichting „Gemeenschap
en geestelijke gezondheid"
(Van onze Utrechtse correspondent)
In Utrecht is gisteren opgericht de
Stichting „Gemeenschap en geestelijke
gezondheid", met de bedoeling een brug
te slaan over de kloof die bestaat tussen
de Nederlandse samenleving en de psy
chiatrie.
Aanleiding voor oprichting van deze
stichting is het gebrek aan begrip voor
de eisen van de moderne psychiatrie in
Nederland. Er is veel te weinig wissel
werking tussen de psychiatrie en de sa
menleving, waardoor de genezing ern
stig belemmerd of zelfs verhinderd
wordt.
Het bestuur van de Stichting bestaat
uit de heren J. M. Redelé uit Dordrecht,
voorzitter, de hoogleraren prof. dr. H. M.
M. Fortmann, prof. dr. I. Gadourek uit
Groningen, prof. dr. M. Mulder uit
Utrecht, mr. W. Baron van Dedem, P.
Beishuizen, mr. J. D. J. E. v. d. Berg.
voorzitter van de Raad van Arbeid in
Dordrecht, dr. P. Gros, een public rela-
tion-adviseur uit Den Haag, de heer H.
G. Pellikaan uit Rotterdam en de Bilt-
hovense journaliste mevrouw T. J. F.
Wydeveld-Polée.
De Stichting wil in de samenleving be
grip aankweken voor de geesteszieken.
Zy stelt zich voor dit te doen door re-
searchwerk te financieren, voorlichting
te geven, te activeren en te organiseren.
Er is reeds een subsidie verstrekt door
de nationale federatie voor de geestelyke
volksgezondheid. Achter het stichtings
bestuur komt de Stichtingsraad te
staan, die contact houdt met de andere
instellingen op dit gebied. Hoewel de
stichting tot stand kwam met het oog
op het vyf de eeuwfeest van de Willem
Arntsz-stichting in Utrecht en Den Dol-
der, is het de bedoeling de resultaten
van de onderzoekingen ter beschikking
te stellen van allen die zich bezig hou
den met de geestelyke volksgezondheid.
voerde daarby aan, dat Kost, V.W.'s
bestelt op namen van aspirant-kopers,
die achteraf in het geheel niet tot een
koop biyken over te gaan. Daardoor
zou Kost een voorraad vormen, waar
mee het hem mogelijk is zonder de ge-
bruikelyke wachttyd auto'3 te leveren.
Tevens maakte mr. Nije gewag van
brieven, die door Kost aan de V.W.-
fabriek in Duitsland zyn verstuurd,
waarin de schryvers stellen, dat Auto
pon niet in staat is om de V.W.-be
langen op een juiste wyze te behar
tigen. Tevens vroeg mr. Nye zich af
of het formele bevel van de presi
dent van de rechtbank om met Kost
contracten af te sluiten geen inbreuk
maakte op de contractvrijheid.
Voor Garage Kost pleitte mr. E.
Spanjaard. Deze ontkende, dat gedaag
de ook maar één gefingeerde order had
opgegeven. „Wel is het gebeurd, dat
een wagen die voor een bepaalde koper
bestemd was aan een andere koper ver
kocht werd, maar dat zyn de normale
verschuivingen die reeds sinds 1947 in
het hele land worden toegepast". De
beweringen van eiseres noemde mr.
Spanjaard onwaar en een verdraaiing
van de feiten.
De eis van Autopon zag hy als een
appèl tegen het vonnis van maart 1960.
Discriminatie
„De importeur had verwacht, dat
Kost na de oprichting van Autopon
wel op een ander merk zou overstap
pen", zo merkte mr. Spanjaard op.
„En dat Is de reden waarom er
ook nu nog op grote schaal discri
minatie wordt toegepast". Pleiter bracht
ook brieven ter sprake, die Autopon
onlangs naar klanten van Kost had
gezonden. In deze circulaire vraagt
Autopon V.W.-bezitters, wanneer zy bij
Autopon kunnen worden verwacht voor
een servicebeurt. Een van de antwoor
den luidde volgens mr. Spanjaard: „Wy
bhjven by Kost".
Ook de andere brieven verschenen nog
even op het gerechtelyke toneel. „Het
conflict is zelfs ter kennis gebracht aan
de Westduitse regering. Mag myn cliënt
dan ook zyn standpunt uiteenzetten
in brieven naar de fabriek?", zo vroeg
mr. Spanjaard. Zyn conclusie luidde,
dat hier bepaald geen sprake is van
ongeoorloofde voorraadvorming noch van
gefingeerde orders. Uitsluiting van de
verkoop van V.W. zal volgens hem de
levensader van zyn cliënt afsnyden.
Hy vroeg de president afwyzing van
de vordering, of verwijzing naar de ge
wone rechter. Mr. Hutschler zal op 1
februari a.s. uitspraak doen.
Verdachtenbank voor
Eichmann kogelvrij
Voor Adolf Eichmann wordt in Israël
een speciale kogelvrye verdachtenbank
gebouwd van dik glas en staal en plas
tic. In de kogelvrye verdachtenbank is
ook ruimte voor de twee bewakers die
Eichmann tydens de rechtbankzittingen
die op 15 maart beginnen, naast zich
krijgt.
De kogelvrije verdachtenbank is het
uitvloeisel van een der verscheidene
wetsontwerpen welke in de Knesset <Ki
mei) behandeld zyn en het oogmerk
hebben speciale voorzieningen te treffer*
voor het geval-Eichmann.
De hoogte is ruim 2.25 meter en verder
is de cabine 1.50 meter lang en onge
veer 2 meter breed. De bovenzyde is van
plastic, met een ruit aan de zijde waar
Eichmann zyn drie rechters tegenover
zich vindt. De Israëlische kolitie heeft
enkele van zyn beste scherpschutters
met machinepistolen van zeer korte af
stand op het glas laten schieten dat in
de verdachtenbank komt. Het glas werd
zelfs niet beschadigd...
De verdachtenbank zal gesloten wor
den zodra Eichmann erin zit. De ver
dachte krygt een telefoon op de oren.
De drie leden van de speciale recht
bank zullen benoemd worden door de
president van de districtsgerechtbank
van Jeruzalem, en gekozen worden uit
de leden en byzitters van deze recht
bank.
Ingevolge een andere speciale wet kan
als Eichmann schuld erkent in de zin
van de Angelsaksische rechtspraak, de
schuldigverklaring van de verdachte
door het hof aanvaard of verworpen
worden.
Overigens is de algemene veronder
stelling dat Eichmann. indien hy schul
dig wordt bevonden, zal worden veroor
deeld tot dood door de strop.
Fusie van twee grote
Britse persgroepen
Twee grote Britse uitgeveryen van
dagbladen, de „Odhams Limited" en de
„Thomson Newspapers", zijn een fusie
aangegaan, aldus hebben hun directies
gisteravond in Londen bekendgemaakt.
De nieuwe groep, die de naam „Thom
son Odhams" heeft gekregen, heeft een
kapitaal van 66 miljoen pond sterling en
is daarmee de grootste persgroep van
Europa en misschien van de gehele
wereld geworden.
De „Odhams Limited" geeft onder
meer de „Daily Herald" (oplage ander
half miljoen), het weekblad „The People"
(oplage vier miljoen en het damesweek
blad „Woman" (oplage ruim drie mil
joen) uit. „Thomson Newspapers" komen
met de „Sunday Times" «oplage eén
miljoen), het dagblad „Scotsman" en
een groot aantal provinciale bladen en
een aantal weekbladen op de markt.
Het socialistische parlementslid Chris
topher Mayhew heeft naar aanleiding
van deze fusie de regering verzocht een
onderzoek in te stellen naar het toene
mende monopolisme in de perswereld.
Begin vorige maand heeft het Lager
huis de regering al in een motie ge
vraagd om zo'n onderzoek. Het Labour-
lid Robinson zei by die gelegenheid:
„Thomson beheerst al 82 kranten en
men zegt dat hy er honderd van wil
maken".
Roy Thomson, de 66-jarige Canadees
die 100 kranten, televisie- en radiosta
tions beheerst in Canada, de Ver. Staten
en Engeland, wordt president van de
nieuwe maatschappy. Vice-president
wordt de Brit Sir Christopher Chancel
lor, die president van Odhams Press was
en daarvoor 15 jaar lang algemeen
directeur van Reuter is geweest.
