Veenhuizen bij opbod
De Katwijkse Hoornespolder 1111
s Autorijschool „GRAAFLAND" l
FILMS
Grootse Eisenstele - produktie
„Iwae de Verschrikkelijke"
Woonwagen is
ook een gebouw
witte Bmim
Kennedy van plan spoedig een
afgezant naar Moskou te zenden
lste en 2 de klas ZETTERS
LEERLINGEN
ABONNEERT U OP DIT BLAD
Neemt NU rijles bij 5
ZATERDAG 7 JANUARI 1961
VAN DEZE WEEK
iiinnHiijiiiniiiiiiüiiiioniiiiiiiiiis
Verraderlijke complot der Bojaren in beeld
Studio De grote Russische regisseur Sergei Eisenstein ontwierp de
plannen voor een film-trilogie over Tsaar „Iwan de Verschrikkelijke". Slechts
deel 1 en 2 voltooide hij, door zijn dood moest het derde, waarvan het ont
werp gereed was, vervallen.
Eisenstein's originele ideeën vinden in het tweede deel „Het complot der
Bojren", dat deze week vertoond wordt, volledig gestalte.
Eisenstein zag deze Iwan als de grote leider van een groot Rijk, een man
vol contrasten, enerzijds progressief, anderzijds reactionair, meedogenloos,
ruw en wreed, doch ook rechtvaardig.
Het waren tragische omstandigheden in zijn particuliere leven en vooral
het verraad der hem bestrijdende Bojaren, die van hem een prikkelbaar, wan
trouwend en onbetrouwbaar mens maakten.
En deze mens ziet men in deze film, zoals Eisenstein hem ziet en zoals hij
vertolkt wordt door de grootste Russische acteur Nicolai Cherkasov, omringd
door de talrijke anderen, die in dit dramatische verhaal hun uiteenlopende
plaatsen vinden, temidden van fantastisch pompeuze decors, zoals uitsluitend
en alléén een Eisenstein deze visueel en suggestief kon voortoveren.
sproken zal hebben en nog zal spreken.
Hier zal zy de voorliefde hebben van
hen, wier voorkeur uitgaat naar een
grootse en sombere uitbeelding van de
eeuw, waarin Iwan de Verschrikkelijke
leefde.
En waarin de Russen al evenzeer aan
dreiging, geweld en terreur waren bloot
gesteld als nu
Met een fascinerend en biologerend
portret van deze Iwan in het centrum
der gebeurtenissen
Een Russisch voorfilmpje over het
leven der pinguins is kostelijk!
Een verschrikkelijke strijd wordt door
Iwan tegen de Bojaren uitgevochten,
maar hij behoudt de macht. En na de
strijd tegen de binnenlandse krachten,
roept hij tenslotte op tot de strijd tegen
de buitenlandse machten.
Men ziet: een sterk stuk propaganda
is ook aan deze Russische film verbon
den, anders zou zij geen Russische film
zijn!
Zegevierend gaat Iwan de Verschrik
kelijke door deze film heen, grandioos
van postuur, met een scherp gesneden
gelaat en een doordringende expressie:
een ware heerser, op het juiste moment
tegen hem gesmeedde complot door
ziend.
Zijn jeugdige, slappe neef, door diens
moeder uitverkoren om zijn opvolger te
worden, zal het slachtoffer zijn van de
beraamde moordaanslag en deze ont
komt daar niet aan: de moordenaar
denkt Iwan voor zich te zien, maar het
is de ander, die de dodelijke steek ont
vangt.
Iwan de V er schrikkelijke
Voor Rusland was het een geluk, dat
Iwan de Verschrikkelijke niet voor het
land verloren ging, want deze moedige
en trotse, zij het wrede Tsaar, schiep
het Rijk tot éénheid.
Eisenstein maakte deze film tot een
zeer bijzondere, in haar grandioze opzet
een diepe indruk achter latend. Zijn
regie is een héél bijzondere. Daarin
wordt met sprekende effecten gewerkt.
Zij is groots van montering en indrin
gend, ook door de vele close-ups. Tal
loze indrukwekkende typen, bij wie de
doodsangst in de ogen te lezen staat,
ook al omdat zij vrezen, dat het „Com
plot der Bojaren" ontdekt zal worden,
bewegen zich rond Iwan en zijn neef.
Doch Iwan laat zich niet bedriegen en
is hen allen vóór. Eisenstein maakte
van de figuur van deze Iwan een diep
gaande studie, alvorens hij dit leven op
het doek zette, een leven, dat gewijd
was aan de bestrijding van hen, die ten
koste van het land zichzelf verrijkten.
Wij kunnen ons indenken, dat deze
film door haar zware ouderwetse pathos
speciaal in Rusland tot de harten ge-
Guerilla tegen nazi's
REX Robert Mitchum speelt in de
film .Dreigende heuvels" de rol van een
Amerikaans oorlogscorrespondent, die
aan de zijde van guerrillastrijders vecht
tegen de Duitse bezetting in Grieken
land. Hij is in het bezit van een lijst,
waarop de namen staan van de Griekse
verzetslieden. Hy moet deze lijst in
handen zien te spelen van de Engelse in
lichtingendienst. In een dorpje in de
heuvels rondom de hoofdstad Athene
wordt hij verpleegd, nadat een konvooi,
waarmee hij reisde door de Duitsers
werd gebombardeerd. Zijn verpleegster
in dit arme dorp is erg mooi en er ont
staat een romance tóssen de Amerikaan
en het meisje. De dorpelingen zijn erg
trots op hun Amerikaan, die het groep
je guerrillastrijders gaat aanvoeren. Het
spreekt vanzelf, dat de nazi's al het
mogelijke doen om de lyst, die in het
bezit van de journalist is, te pakken te
krijgen.
Dit zijn in het kort de draden, waar
mee een nogal een verward verhaal is
gesponnen, dat echter wel spannend is.
Maar het is en blijft weer veel schie
ten, veel rook, veel doden en die onver
mijdelijke oorlogsliefde. Naast Robert
Mitchum. staan Stanley Baker, Elisa
beth Müller en Gia Scala in de hoofd
rollen hun mannetje.
De stille getuige
Verbluffend knappe thriller
van Hitchcock
LUXOR Deze Hitchcock-in-kleuren
(en wat voor kleuren!) behoort onge
twijfeld tot de beste werken van deze
grootmeester. Het werk dateert uit 1954,
maar is nog even fris en pakkend alsof
het gisteren werd gemaakt. Het gegeven,
is eigenlijk kinderlijk eenvoudig: een
persfotograaf ligt, na een ongeluk,
met zijn been in het gips in een rolstoel
gekluisterd en doet, wat een nette bur
ger eigenlijk niet mag, maar een foto
graaf, die niets omhanden heeft, niet
kan laten: hij bespiedt de buren aan de
j overzijde van de binnenplaats, waarop
hij uitziet. En zo maakt de toeschouwer
kennis met allerlei levens: een han
delsreiziger met zijn invalide vrouw, een
hupse balletdanseres, een verliefde
I beeldhouwster, een vereenzaamde vrouw,
j een jonge componist en een pasgetrouwd
paartje. Op magistrale wijze heeft
Hitchcock de levensfragmenten, die fo-
tograaf Jefferies door zijn kijker waar-
I neemt, tot een prachtig weefsel ge-
I maakt, dat van het begin tot het eind
j boeit. De spanning neemt snel toe, als
Jefferies meent een moord ontdekt te
hebben: de handelsreiziger gedraagt
zich zeer vreemd en zijn vrouw is plot
seling verdwenen. Hoe dat allemaal
afloopt moet men beslist zelf gaan zien.
De regisseur slaagde erin een benau
wende climax in het leven te roepen.
Tegen het slot voert hij het ritme tot
beklemmende hoogte op, als de moorde
naar eerst het leven van zijn verloofde
(Grace Kelly!) en daarna Jeff zelf be
dreigt. Het wordt in beide gevallen een
redding-op-het-nippertje, waar dan ook
nog een poging van de vereenzaamde
vrouw bijkomt om zich, na een hoogst
onprettige ervaring met een jonge man,
van het leven te beroven. Hitchcock is
erin geslaagd dit alles op glasheldere
wijze te verwerken. James Stewart was
voortreffelijk als de fotograaf-amateur-
detective en Grace Kelly munt uit door
haar intelligente charme. Vanzelfspre
kend ontbreekt de humor evenmin,
zodat „Rear Window", zoals de oor
spronkelijke titel luidt, niet alleen als
thriller, maar ook als bijzonder knap
brok psychologie de moeite van een
bezoek aan het theater op de Stations
weg zeker waard is.
Hier is Lemmy Caution
Whisky, vrouwen
en boeven
LIDO Achter de weinig originele
Nederlandse titel „Hier is Lemmy Cau
tion!" nog nietszeggender dan de
Franse: „Comment qu'elle est" gaat
een even weinig origineel detectivever
haal in het bekende hardboiled-genre
schuil. Tóch is het een plezier de
„nieuwste" avonturen van de whisky
drinkende boeven en ladykiller Cau
tion te volgen, al heeft u, net als wij,
reeds zoveel films met Eddy Constan-
tine gezien. Eddie verstaat namelijk de
kunst om ons pertinent niet te laten
geloven in de stoute stukjes die hij in
een verbazend vlot tempo achtereen uit
haalt. Het is de „verdienste" van regis
seur Bernard Broderie en Eddie Con-
stantine geweest, dat zij de romanfi
guur die Peter Cheyney had gecreëerd,
niet au serieux namen, maar deze op de
typisch Franse subtiele wijze wilden
parodiëren. Het grote succes van de
Caution-films is waarschijnlijk wel te
danken aan het feit, dat zij daarin vol
komen geslaagd zyn.
Want per slot is het zo, dat de mees
te mensen naar een film met Eddie
Constantine gaan om te zien, hoe hij
whisky drinkt, hoe hij verblindend
knappe vrouwen verovert en hoe hij
boosdoeners ontmaskert, en dan doet
het helemaal niet toe, dat het ver
haaltje flauw is, van de „plot" weinig
klopt, enz. In „Hier is Lemmy Caution!"
ontmaskert Eddie op de hem eigen wij
ze een zeer gevaarlijke spion, maar niet
voordat hij ettelijke schone en niet al
tijd brave vrouwtjes heeft gekust, dozij
nen flessen Schotse whisky soldaat
heeft gemaakt en ritsen onaardige lie
den een pak slaag heeft gegeven. Al
met al een in het niet allerbeste soort
voortreffelijke film.
„Nooit op zondag"
Welverdiende
prolongatie
Trianon Nooit op zondag, met de
Griekse actrice Merlina Mercouri is
hoe zou het anders künnen? gepro
longeerd. Deze charmant door haar echt
genoot Jean Dassin die er ook een
hoofdrol in speelt geregisseerde film,
speelt zich af in de wereld der Griekse
„walletjes" en munt uit door een boeien
de handeling, waarmee het al even
boeiende spel van Merlina Mercouri uit
muntend harmonieert. Een film, waar
mee ge U bést amuseren zult, als ge
tenminste niet „te-zwaar-op-de-hand"
bentl
Rechter beslist
(Van onze Utrechtse correspondent)
De vele Hagenaars, die een stukje
grond gehuurd hebben achter de Johan-
na-Stichting aan de Amersfoortseweg in
de buurtschap Huis ter Heide te Zeist,
hebben lang moeten wachten op de be
slissing van de civiele kamer van de
Utrechtse arrondissementsrechtbank over
de woonwagen van mevrouw H. Meer-
tens, uit Den Haag. De vraag was: is
dit bouwsel een wagen of een gebouw.
Welnu, het is een gebouw. De gemeente
Zeist had krachtens een gemeentelijke
bouwverordening het neerzetten van zo
merhuisjes op het terrein achter de Jo
hanna-Stichting verboden. Dus dachten
sommige slimmerds, onder wie ook me
vrouw Meertens, dan doen wij er wie
len onder. Gisteren besliste de civiele
kamer echter, dat mevrouw Meertens'
woonwagen een gebouw is en dat het
dus niet zonder vergunning van de ge
meente Zeist op het stukje grond, dat
eigendom is van de Haagse, geplaatst
mag worden. De eigenares deed een be
roep op de rechtbank tot teruggave van
haar eigendom, dat door de gemeente
naar de gemeentelijke opslagplaats was
gebracht. De beslissing heeft nare ge
volgen voor de Hagenaars, die in Zeist
een stukje grond hebben en met soortge
lijke plannen als mevrouw Meertens
rondlopen. De gemeente Zeist heeft be
zwaren tegen zomerhuisjes, bouwsels en
gebouwen, omdat zij vreest dat het des
betreffende terrein een janboel wordt.
Onderzoek naar 3 de
(F.M.) radioprogram
Er bestaat een mogelijkheid, via de
beide nieuwe F.M.-zenders naast de be
staande programma's van Hilversum 1
en 2 een derde radioprogramma uit te
zenden, maar dit is niet op korte ter
mijn te verwezenlijken. Dit heeft de
staatssecretaris van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, de heer Schol
ten, onder meer geantwoord op schrif
telijke vragen van het Tweede-Kamer
lid, de heer Van de Wetering (CHU)
betreffende de mogelijkheden van deze
zenders.
De beide f.m.-zenders zijn een onder
deel van het totale dubbele F.M.-zen-
dernet, dat ons gehele land zal bestrij
ken. De proefuitzendingen met de zen
ders noemt de staatssecretaris geslaagd.
Hij heeft het invoeren van een der
de radioprogramma nog in studie en
is gaarne beried te zijner tijd de beide
Kamers in te lichten over de resul
taten hiervan.
Clandestiene zender
begon liet jaar goed
(Van onze Enschedese correspondent)
De eigenaar van de geheime zender
„Casanova" is het jaar met goede voor
nemens begonnen. Als een berouwvolle
zondaar heeft hij het gevaarlijke spel
van clandestiene uitzendingen gestaakt
en de zendlamp opgeborgen. Daarna
zond zij het volgende briefje aan de
politie te Enschede.
„Enschede, 3 januari 1961. Mijne he
ren. Hier Radio Casanova. Ik wou u
mededelen, dat ik nu voorgoed de „ether"
heb verlaten. Ik heb nooit kunnen ge
loven, dat er gevaar aan verbonden zat.
Ik dacht altijd, dat het maar onzin
was. Maar nu ik dan met een man van
de P.T.T. heb gepraat, weet ik genoeg.
Daarom ga ik de „ether" niet meer in.
Ik ben niet van plan mensenlevens er
aan te wagen. Ik zal mijn naam maar
niet bekend maken. Ik. zal dan maar
voor de laatste maal zeggen: hoogach
tend Radio Cassanova".
De handtekening was onleesbaar
DE echts, PIJNSTILLER
Een maand gaat snel voorbij! Neem
de angst voor nare dagen weg door
Witte Kruis in huis
te nemen.
tabletten, poeders
of. cachets.
Wir Wunderkinder
Reprise van een uitermate
knappe satirische komedie
CASINO Dat „Wir Wunderkinder"
nu reeds terug is aan het theater aan
de Hogewoerd, nadat deze film nog niet
zo lang geleden verdween van het
scherm van een andere Leidse bioscoop
na wekenlange triomfen, zal niemand
verbazen, die deze weergaloos knappe
satire van de Duitse cineast Kurt Hoff
mann heeft gezien.
In kort bestek geeft hij een wonder
lijk scherpe analyse van twintig voor
Duitsland zeer bewogen jaren, waarin
dat land de opgang van het nationaal-
socialisme beleefde, de ondergang van
„Das Reich" en het voor velen onbegrij
pelijke „Wirtschaftswunder".
Van de titel tot het laatste beeld is
deze film doordrongen van een verbluf
fende originaliteit, van een verbazing
wekkende eerlijkheid en van een pret
tig aandoende zelfkritiek. De nergens
opdringerige, maar daardoor juist zo
diep aangrijpende filmtaal, welke Kurt
Hoffmann bezigt, staat in schrijnende
tegenstelling tot het brallerig geloei en
het venijnige slaan van de hakken van
de nazi's, die hij ten tonele voert.
Wij hebben ter gelegenheid van de
Leidse première reeds nadrukkelijk op
de grote verdiensten van deze film ge
wezen. Niet voor niets is deze rolprent,
waarin de hoofdrollen vertolkt worden
door jonge krachten als Hansjörg Fel-
my, Johanna von Koczian en Robert
Graf en niet te vergeten het mees
terlijke duo Wolfgang Neuss en Wolf
gang Müller met hun prachtig satiri
sche balladen als explicateurs aan de
piano uitgeroepen tot de beste film
van vorig jaar. Het is een enerzijds lach
wekkende, maar anderzijds toch ook
aangrijpende en imponerende spiegel
van een nog maar nauwelijks verleden
tijd, die Hoffmann ons voorhoudt. Ge
zien de lichte toon, die hij aanslaat, is
het een komedie. Maar dan toch een
komedie met een diep tragische en nim
mer te vergeten achtergrond en vooral
daardoor zo indrukwekkend.
De Hoornespolder te Katwijk
waarover wij gisteren uitvoerig
schrevenvertoont thans nog een
landelijk beeld. De foto werd ge
nomen vanaf de Provinciale weg,
even ten noorden van de brug over
de Uitwatering, in westelijke rich
ting. Links op de voorgtond de
kalkovens van de Kalkfabriek Rijn
land N.V. aan de Kanaaldijk.
(Foto LD/Jaap v. Duljn, Katwijk a. Zee)
Hoop op verbeteringen van de betrekkingen
tussen Verenigden Staten en Rusland
Kennedy overweegt onmiddellijk
na zijn ambtsaanvaarding, op 20
januari, een vertegenwoordiger
naar Moskou te sturen om zich op
de hoogte te stellen van het stand
punt van Kroesjtsjef, zo is van be
trouwbare zijde in Washington
vernomen.
Kennedy heeft gisteravond in Wash
ington besprekingen gevoerd met zijn
minister van Buitenlandse Zaken, Dean
Rusk. Naar verluidt hebben beide man
nen besloten de reizende ambassadeur,
Averell Harriman, naar Moskou te zen
den.
Harriman was ten tijde van Roosevelt
ambassadeur in Moskou. Hij kent
Kroesjtsjef reeds betrekkelijk lang.
Naar in Washington algemeen ver
luidt heeft de Russische ambassadeur in
Washington, Mikhail Mensjikof, de laat
ste weken contacten gelegd met leden
van Kennedy's regering. Deze bespre
kingen hadden over het algemeen een
hartelijk verloop, en de uitspraken van
Kroesjtsjef en zijn minister van Bui
tenlandse Zaken Gromyko dat zij met
de vervanging van Eisenhower door
Kennedy op een verbetering van de
wederzijdse betrekkingen hopen, hebben
een gunstige sfeer geschapen.
Verzachting reisbeperkingen
De V.S. hebben de Sovjet-Unie voor
gesteld dat vertegenwoordigers van beide
landen „op korte termijn bijeen komen
ter bespreking van een afschaffing of
verzachting der reisbeperkingen", die
door beide landen worden gehandnaafd.
Het voorstel werd gedaan in een nota
aan de Russische ambassadeur in
Washington Mensjikof.
Het Amerikaanse ministerie van Bui
tenlandse Zaken heeft gisteravond mee
gedeeld dat het wijzigingen heeft aan-
Twee (loden op
onbewaakte overweg
(Van onze correspondent)
Op een onbewaakte overweg te Hat-
temerbroek bij Zwolle is gisteravond een
personenauto door de sneltrein uit het
westen, die om tien voor tien in Zwolle
had moeten aankomen, vermorzeld. De
beide inzittenden, de 48-jarige autorij
school-houder en taxiautoverhuurder
G. van 't Veld en zijn 48-jarige vrouw
uit Nijkerk, vonden de dood.
De man reed op de Voskuildersteeg in
de richting van de Zuiderzeestraat. Bij
de overweg, waar het zicht goed is, was
zijn snelheid tussen de 5 en 10 kilome
ter. Terzelfder tijd, het was toen onge
veer kwart voor tien, naderde met een
snelheid van 115 km per uur uit het
zuid-westen de sneltrein naar het noor
den.
Met een daverende klap reed de trein
tegen de auto, die met de beide inzitten
den ongeveer 600 meter werd meege
sleurd. De auto zat toen platgedrukt on
der de locomotief en de beide slachtof
fers, die op slag dood moeten zijn ge
weest, bevonden zich nog in het wrak.
Om hen te bevrijden moest de lok wor
den opgevyzeld. Daarna moesten de res
ten van de auto worden stukgebrand om
de stoffelijke overschotten van het echt
paar uit Nijkerk te kunnen bergen. De
motor bleek uit de auto te zijn geslin
gerd en werd elders terug gevonden. De
treinpassagiers zijn met de volgende
trein uit Amersfoort, die over het an
dere spoor werd geleid, of op eigen ge
legenheid verder gereisd. Omstreeks half
vier vanochtend was het versperde spoor
weer vrij. Het verongelukte echtpaar
laat vier kinderen achter: namelijk 3
meisjes, 13, 17 en 23 jaar en een jongetje
van 7 jaar.
gebracht in de lijst van Amerikaanse
steden en gebieden, die voor reizigers uit
de Sovjet-Unie gesloten zijn. Dit is ge
schied om deze verboden gebieden in
overeenstemming te brengen met de
plaatsen en streken in de Sovjet-Unie,
die voor Amerikaanse reizigers ontoe
gankelijk zijn verklaard.
De meest opvallende wijzigingen be
treffen het openstellen van San Fran
cisco, delen van Boston en Brooklyn in
New York City voor Russische reizigers.
Tezelfdertijd is de lijst van verboden
plaatsen met enige kleine steden uitge
breid.
Van officiële .zijde is medegedeeld dat
thans 26.57 procent van het gebied der
V.S. ontoegankelijk is verklaard voor rei
zigers uit de Sovjet-Unie, terwijl Rus
land 26.54 procent van het land verbo
den heeft verklaard voor Amerikanen
en vele andere vreemdelingen.
Trots bedreigingen
Algerijnse boeren
wél naar stembus
Gisteren is, bij het begin van de
volksstemming op het Algerijnse
platteland, de mohammedaanse
voorzitter van een stembureau te
Herrata, nabij Sétif, ongeveer 130
kilometer ten oosten van Algiers,
vermoord.
Niettemin hebben honderddui
zenden Algerijnse boeren, verge
zeld door hun gesluierde vrouwen,
de oproep van. het Algerijnse be
vrijdingsfront (FLN), om niet te
stemmen, in de wind geslagen en
wèl gestemd.
EDITH PIAF
komt in maart
Edith Piaf, de beroemde, Juist van
een zware ziekte herstelde Franse chan-
sonnière, zal in maart aanstaande in
ons land optreden. Dit optreden, zal
plaats hebben in het Amsterdamse
Tuschinski Theater en wel in een
nachtvoorstelling.
Naar alle waarschijnlijkheid brengt
Edith Piaf een groot gedeelte van haar
zojuist gelanceerde nieuwe chanson
repertoire. Maar ook oude successen als
bijv. Milord zullen wel niet op het pro
gramma ontbreken.
In bijna elk dorp in de omgeving van
Algiers bevond zich een militair voer
tuig, waarop een geladen machinege
weer was aangebracht en dat op een
strategisch punt was opgesteld. In de
omgeving van de stembureaus patrouil
leerden militairen.
Gisteravond werd in Algiers van
officiële zyde voorspeld, dat het per
centage der uitgebrachte stemmen even
hoog of hoger zal liggen als tijdens de
in mei 1960 gehouden verkiezingen voor
de departementale raden, toen 61 pro
cent der mohammedaanse kiezers op het
Algerijnse platteland aan de stembus
verscheen.
In de ongeveer honderd kilometer ten
oosten van Algiers gelegen stad Akkoe.
waar de rebellen hadden gedreigd de
eerste drie mohammedaanse kiezers, d;e
him stem zouden uitbrengen de keel te
zullen afsnijden, stemde 76 procent dei-
Algerijnse stemgerechtigden.
Twee Algerijnse afgevaardigden, Phi
lippe Marcais en Mare Lauriol, hebben-
hun advocaat opgedragen een aanklacht
wegens „misbruik van gezag" in te die
nen tegen premier Michel Debré, ter
zake van een brief, die de eerste minis
ter aan Franse bevelhebbers in Algerije
heeft gezonden en waarin hij er bij hen
op aan zou hebben gedrongen in
Algerije te pleiten voor een bevestigende
beantwoording van de door president
De Gaulle aan het kiezerskorps voorge
legde vraag.
De afgevaardigden stellen, dat dit een
schending is van de vrijheid van stem
ming en van de Franse grondwet.
Woensdag opgepakt en
donderdag reeds voor de
politierechter te Zwolle
Deze service van Vrouwe
Justitia, viel ten deel aan
de vriendelijke Albert uit
Groningen, die woensdag
avond werd aangetroffen
langs de weg bij Balkbrug
(Ov.), zonder een cent op
zak, zonder middelen van
bestaan en zonder onder
dak. Landloperij heet dat
en omdat landlopers in
onze welvaartsstaat zeld
zaam zijn geworden, wor
den ze met zorg behan
deld. Albert was met zijn
75 jaren vriendelijk opge
nomen door de politie
mannen van Balkbrug,
die hem echter aan niet
meer dan één nacht lo
gies konden helpen en
hem snel moesten over
dragen aan het gerecht.
Albert was stokdoof, maar
kende de procedure al zo
goed, dat hij de vragen
van de politierechter
naar naam. leeftijd en
geboorteplaats zonder
aarzelen beantwoordde.
Albert was in de jaren
na de laatste wereldoor
log aan het zwerven ge
raakt en al spoedig in
Veenhuizen beland, waar
het hem bést beviel.
Badmeester was hij ge
worden.
Badmeester voor de
ambtenaren. „Vertrou
wenspositie meneer", zei
Albert. Enkele weken ge
leden was hij wegge
stuurd. De tijd zat erop.
De centjes die hij had op
gespaard, waren spoedig
op. En nachtlogies kost
al gauw een rijksdaalder.
Helemaal naar Limburg
was Albert gegaan, maar
buiten was het koud. De
centen raakten op. En
Albert begon weer te ver
langen naar de zekerheid
van Veenhuizen. Waar de
kachel brandt en iedere
dag het eten voor hem
klaarstaat. Vanuit Lim
burg zette Albert koers
naar Veenhuizen. Iedere
dag een stukje, tot hy in
Deventer kwam. Daar
kreeg hij een hartaanval
en een zorgzame geest
bracht Albert naar het
ziekenhuis. Hij lag er een
dag, prinsheerlijk tussen
de witte lakens, toen er al
een ambtenaar van So
ciale Zaken aan zijn spon
de verscheen met een pa
pier, waarop Albert zijn
handtekening diende te
zetten. Het was een
machtiging om de AOW-
uitkering van Albert te
kunnen innen.
De ziekenhuiskosten
moesten toch betaald
worden, nietwaar? Toen
Albert opgeknapt was wil
de hij verder naar Veen
huizen, maar bij Balk
brug werd hij opgepakt.
„Geef mij alsjeblieft
een paar Jaar," bedelde
Albert. „Ik vind het daar
fijn. Een rustig leven."
De officier keek beden
kelijk.
„Ik leef toch niet lang
meer," zei Albert mis
moedig.
„Kom, kom," riepen
officier en politierechter
in koor.
De officier deed een
bod: één jaar Veenhui
zen?
Albert vroeg op het geen
anderhalf jaar mocht
worden. Anders stond hij
weer in de winter op
straat. De politierechter
wilde het nog beter ma
ken en zei: twee jaar
dan.
,Dat 's mooi," vond Al-
bert, „maar dan is het
toch weer winter als ik
eruit kom."
„Goed dan," zuchtte de
politierechter, „twee en
een half jaar".
Voor onze ZETTERIJ vragen wij
(opleiding onder leerovereenkomst).
Aantrekkelijke arbeidsvoorwaarden.
N.V. Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij
v.h. J. J. GROEN ZOON
PIETERSKERKKOORSTEEG 18 LEIDEN
dan kunt U in het voorjaar ZELF rijden. E
2 Geeft lessen in OPEL 1200praktisch en theoretisch).
M. P. Splinterlaan 96
Leiderdorp - Telefoon 23576
