FALEND NEDERLANDS ELFTAL
VERLOOR TRIEST IN PRAAG
Verdediging rammelde
Sporttoto
Oranjeploeg zakte in de tweede helft weg
%r
DE OPERATIE WAS MISLUKT
Tsjechische
kanttekening
HERBOREN RODE DUIVELS
VERSLAAN HONGAREN: 2-1
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 31 oktober 1960
Vierde blad no. 30190
Verdiende Tsjechische zege: 4-0
(Van onze speciale verslaggever)
Praag, zondagavond „Dit was de slechtste wedstrijd die ik in lange tijd van het
Nederlands elftal gezien heb. Twee of drie spelers kwamen redelijk voor de dag, de
anderen waren niet in conditie en mede daardoor volkomen uit vorm!"
Zo luidde het oordeel van bondscoach Elek Schwartz na de vier-nul nederlaag, die het
Nederlands voetbalelftal te Praag tegen Tsjecho-SIowakije leed.
Een juiste diagnose. De oranjeploeg had deze nederlaag inderdaad louter en alleen
aan eigen tekortkomingen te danken. Het was beslist niet het gevolg van het grootse
voetbal, dat de Tsjechen op de grasmat legden. Natuurlijk, zij speelden een behoorlijke
partij, bleken ook sneller en beter in conditie dan hun tegenstanders, maar van super
klasse waren zij in deze wedstrijd bepaald niet. Het staat voor ons vast, dat een normaal
spelend Nederlands elftal deze tegenstander had kunnen weerstaan. Maar onze ploeg
was niet normaal. Slechts enkele oranjemannen kwamen behoorlijk voor de dag. De
overigen misten de conditie en daardoor de vorm om zich tegen deze rivalen staande te
houden.
De verdediging rammelde als een hoogbejaarde auto en had geen
verweer tegen de dieptepass, die de Tsjechen ter afwisseling van het
„gebrei in de breedte" oordeelkundig en in de letterlijke zin van het
woord „doeltreffend" toepasten.
Van der Hart tastte enkele keren lelijk mis en ook Kuys liet menige
steek vallen. Voor keeper Pieters Graafland, de laatste weken in een
daverende vorm, werd het hierdoor wel erg moeilijk. De Feijenoord-
doelman kreeg schoten te verwerken uit richtingen, die hij totaal niet
verwachtte van spelers, die al lang en breed gedekt moesten staan.
Gelukkig, dat Wiersma in de defensie nog in menige hachelijke situatie
redding wist te brengen.
„Tragisch" vierkant
De Tsjechen konden hun aanvallen
rustig opbouwen, omdat ons welbekende
magische vierkant op het middenveld
meer als tragisch vierkant kon worden
beschouwd. Twee spelers van dit kwar
tet faalden namelijk: Van Wissen al
vond bondscoach Elek Schwartz hem
als een der tfverigsten nog goed en
Henk Groot. Van Wissen werkte wel voor
drie, maar hij maakte ook fouten voor
drie. En dat is dan natuurlijk niet zo
best. Zo zogen wij hem in luttele secon
den twee keer goed een Tsjechische
aanval onderbreken om even zovele ma
len na deze knappe defensieve actie de
bal voor de voeten van een tegenstander
te leggen. Ook Groot was zwak. Als on
derschepper van vijandelijke aanvallen
heeft hij nooit geexcelleerd maar nu
ging er ook als opbouwer weinig van
hem uit.
Gelukkig, dat Klaassens en debutant
Prins op het middenveld tot redelijke
prestaties kwamen. Het zou anders niet
bij vier nul gebleven zijn.
Goed debuut van Prins
Wat de voorhoede betreft kunnen wij
kort zijn. We hadden namelijk geen
voorhoede. Er liepen twee spelers, de
reeds genoemde Prins, die het voor een
debutant bepaald goed deed, al kon hij
wat sneller zijn, en verder Van der Kuil,
die enkele aardige acties liet zien. Maar
een aanvalslinie, die als geheel kon ope
reren, stond er niet. Van Groot ging wei
nig uit, de traag reagerende Kruiver
maakte een uitermate houterige indruk
en Bouwmeester behoorde tot de „hé-
doet-die-ook-mee"-figuren.
Het was over het geheel genomen dus
wel een trieste vertoning. Nu hebben we
altijd nog het excuus, dat enkele spelers
wegens blessures ontbraken. Een Muller
werd in de halflinie node gemist en
datzelfde geldt voor Coen Moulijn in de
voorhoede. En Van der Gijp en Van der
Linden, in clubvoetbal in vorm of niet,
hadden het bepaald beter gedaan dan
Kruiver en Groot.
Slechte voorbereiding
Het zou echter onjuist zijn om de
schuld van deze nederlaag alleen op de
schouders van de spelers te leggen. De
hele voorbereiding van de oranjeploeg
deugt niet. Aan ons slechte clubvoetbal,
met hooguit tien elftallen die het echt
in kwaliteit zoeken, heeft een inter
national te weinig om zich op te trek
ken. Hij moet meer internationaal con
tact hebben (de meeste oranjemannen
spelen in het buitenland slechter dan
normaal) en meer trainingen met de
Nederlands elftalclub om een ploeg te
kunnen vormen, die werkelijk een geheel
is.
Maar hoe gaat het nu? Wij spelen een
paar interlands, trainen daarvoor enkele
keren, hebben een oefenwedstrijd tegen
Saarland of London combination of
helemaal niet en denken dan op te kun
nen tegen nationale teams uit landen
als Tsjecho-SIowakije, waarvan de spe
lers het gehele jaar door regelmatig bij
elkaar komen, terwijl de competitie daar
bovendien nog op een hoger plan ligt.
Nee, als we met werkelijk sterke voetbal
landen mee willen komen, is in de eerste
plaats een kleinere top in ons compe
titie-voetbal noodzakelijk en verder een
veel grotere regelmaat in de training
van het Nederlands elftal.
Maar we moeten er eenvoudig niet
aan denken hoeveel heilige huisjes ge
sloopt moeten worden om dit te berei
ken. En toch zal dit eens moeten gebeu
ren. Anders krijgen we binnenkort een
herhaling te zien van deze Praagse
voetbal-tragedie.
Goed begin
In het begin zag het er overigens niet
naar uit, dat het in het Spartak-stadion
een drama zou worden. Twee veelbe
lovende Nederlandse aanvallen, gericht
op Prins en Van der Kuil, werden door
de Oostduitse arbiter Bergmann ten on
rechte wegens buitenspel onderbroken.
In de achtste minuut begon de misere.
Wiersma ving een bal met de borst op,
Van Wissen aarzelde om toe te lopen
en de Tsjechische linksbinnen Kacani
trapte het leer in de Nederlandse doel-
mond. Pieters Graafland sprintte zijn
goal uit en greep na een tijgersprong de
bal, maar ongelukkigerwijze zag de terug
gelopen Klaassens geen kans om zijn
doelman te ontwijken en hij trapte het
leer uit diens handen.... Het projec
tiel stuitte naar rechtsbinnen Scherer
en deze kreeg zo uiteraard een niet te
missen kans. 10.
Na dit ongelukkige doelpunt was de
eenheid in onze defensie zoek. Van der
Hart begon verwijten te maken aan
Wiersma, de beschuldigingen vlogen over
en weer en het is in dergelijke gevallen
uiterst moeilijk om de zaak weer onder
controle te krijgen. Toch speelde het
Nederlands elftal toen bepaald geen ver
loren wedstrijd.
Prins en Van der Kuil probeerden het
met verre schoten, maar keeper Schroif
toonde direct als zijn grote klasse. Van
der Kuil plaatste na een kwartier een
vrije schop haarzuiver op de voeten van
Kruiver, die te lang treuzelde en toen
door spil Popluhar van de bal werd
gezet.
strijd en een van de top-scorers in de
Tsjechische competitie, meteen inschoot,
maar Wiersma bracht op de doellijn
koelbloedig redding. Na een half uur
ging Van der Hart op avontuur uit. Hij
verliet zijn stopperplaats, drong ver op
en gaf een pracht pass aan Groot, die
de bal niet naar de in een kansrijke po
sitie staande Kruiver schoof, maar zelf
schoot. Schroif, met rechtsbinnen Sche
rer, linksbuiten Masek en linkshalf Ma-
sopust tot de uitblinkers in de Tsjechi
sche ploeg behorende, bracht bekwaam
redding.
In de 33ste minuut kreeg Bouwmees
ter ook eens wat te doen. Hij gaf een
voorzet aan Kruiver, maar deze kreeg
op enkele meters van het doel een zwie
per van Spil Popluhar. Arbiter Berg
mann deed of zijn neus bloedde.
Niet 11, moor 2—0
Vjjf minuten voor de rust dacht ieder
dat de gelijkmaker zou komen. Kruiver
plaatste naar Van der Kuil, die mooi
inschoot. Maar met een fenomenale
zweefduik bracht Schroif redding. Geen
11 dus, wel.20!
Want de voltreffer viel nu, nadat Pie
ters Graafland nog een enorm afstands
schot van rechtshalf Pluskal had ge
stopt, aan de andere kant. Van der Hart
werd uit positie gespeeld, Van Wissen
nam de dekking niet over en Scherer liet
de dertigduizend toeschouwers juichend
van hun plaatsen opveren.
Deze 20 voorsprong voor de Tsjechen,
op dat moment geflatteerd, had de Ne
derlandse ploeg kennelijk aangeslagen.
Dat bleek direct na de hervatting. Een
bombardement op het Nederlandse doel
volgde en minutenlang was er maar één
team dat voetbalde. Pieters Graafland
moest in een hoog tempo redding bren-
gen bij schoten van Masopust, rechts
buiten Stibranyi en linksbinnen Kacani.
Midvoor Kadraba testte met een dreu
nende kopbal de lat op zijn kwaliteit. In
de zesde minuut was het toen raak. Ka
draba week naar links uit, de meegelo
pen Van der Hart liet hem rustig vu
ren en Pieters Graafland, die uit die
hoek het diagonale schot niet verwacht
te, was een geslagen man. 30.
Debacle dreigde
Een Nederlandse deb&cle dreigde. De
oranjemannen werden overspeeld. Maso
pust ondernam een weergaloze solo en
passeerde vijf man, maar miste, door
Prins uit balans gebracht, voor open
doel. De Nederlandse verdedigers wisten
niet meer waar ze het zoeken moesten
Na een kwartier bleven zij, met uitzon
dering van Wiersma en Pieters Graaf
land, die met wanhopige sprongen nog
redding trachtte te brengen, laconiek
toezien hoe Scherer voor de derde maal
in de roos schoot en de stand op 40
bracht.
„Die Scherer heeft ons wel geschoren",
zei een Nederlandse supporter triest.
We kregen al visioenen van een her
haling van het Keulse „sieben-nul"-
drama, maar de Tsjechen geloofden het
daarna wel, al moesten Pieters Graaf
land, Klaassens en Wiersma ettelijke
keren redding brengen.
Reddeloos, redeloos
De Tsejchen vervingen een kwartier
voor tjjd hun linksbinnen Kacani door
Adramec. die meteen de aandacht op
zich vestigde door de manier, waarop hij
Leed in Nederlandse kleedhamer
Mooie aanval
In de 25ste minuut rolde een fraaie
Nederlandse aanval op het Tsjechische
doel af, door de toeschouwers met een
hartelijk applaus beloond. Prins bracht
de bal op en gaf een mooie boogvoorzet
aan Groot, die het leer doorkopte naar
Kruiver. Deze nam het „met de hak"
handig mee, maar Schroif dook hem
meesterlijk voor de voeten. De Tsjechi
sche doelman knalde de bal naar voren,
waar Pieters Graafland misgreep en
Scherer, de scherpschutter uit deze wed-
Een doodse stilte hing over de elf
in Oranje gestoken spelers toen zij
met gebogen hoofd achter de Tsje
chen, die een vloed van toejuichin
gen over hun hoofden kregen uitge
stort door hun landgenoten, naar de
kleedkamer trokken. En deze stilte
sleepten onze landgenoten mee naar
de kleedkamer. Niemand scheen de
moed te kunnen opbrengen er het
mes in te zetten. Zelfs niet nadat ze
op de bank gezeten en omringd wa
ren door journalisten. Dr. Pannekoek
aan zijn open koffer vol medica
menten scheen het symbool van het
„leed" dat over het Nederlandse
voetbal was gekomen. De operatie
was mislukt, er was hier niets meer
te redden. Zelfs de altijd optimisti
sche Dirk Nijs had zijn gezicht in de
Bennie Muller zal achteraf wel blij
zijn geweest: geen „drama" in
Praag, maar droog op de tribune,
naast zijn verloofde, bij Blauw
Wit-DWS/A. Via een draagbaar.
radiotoestel volgde de geblesseerde
Ajacied de verrichtingen van zijn
oranje-ploeggenoten in de Tsje
chische hoofdstad.
meest plechtige plooi getrokken,
toen hij - met zwarte hoed! om in de
stijl te blijven - de kleedkamer be
trad. En de heer G. Kruyver, de
voorzitter van de technische com
missie, die ditmaal tevens als chef
de mission fungeerde, was eveneens
vol zorg, tenminste te oordelen naar
zijn gezicht.
„Het is een waarschuwing voor
volgend jaar" waren de eerste woor
den, die de heer Kruyver tot de sa
mengeschoolde journalisten sprak,
daarbij doelende op de wedstrijden
tegen Hongarije en Oost-Duitsland
voor de voorronden van het toernooi
om het wereldkampioenschap 1962.
Zo snel mogelijk trokken de spelers
hun voetbalplunje uit om onder de
douche even op verhaal te komen.
Letterlijk en figuurlijk, want het
spraakwater vloeide daarna sneller.
Bondscoach Elek Schwartz ivond er
geen doekjes om: „De Tsjechen wa
ren veruit superieur. Vooral in tem
po. Dan zie je maar dat het „rhyt-
mus" in interlandvoetbal veel hoger
ligt dan in clubvoetbal. Want zelfs
de Tsjechen, die toch bekend staan
als trage spelers, overvleugelden
onze jongens nog veruit".
Eddy Pieters Graafland veront
schuldigde zich geenzins voor het
eerste doelpunt. „Een samenloop van
omstandigheden en dan kan er iets
gebeuren wanneer je pech hebt. Jan
Klaassens liep de bal uit mijn han
den en toen was er niets meer te
redden".
Ook aanvoerder Cor van der Hart
had geen excuses voor de nederlaag.
„Ze waren beter en vooral snel
ler". Moeilijk kwamen de spelers tot
spreken. Zelfs de toch niet op zijn
mondje gevallen Kootje Prins, de
enige debutant in de ploeg. „Het is
natuurlijk niet leuk om te debuteren
met zo'n grote nederlaag, maar och,
het is me toch best meegevallen"
Stilletjes hebben we tenslotte de
weg naar de uitgang gezocht, bang
om teveel te zeggen, of de plechtige
stemming te verbreken. Immers,
wanneer iemand tot inkeer wil ko
men stoor hem dan niet. Maar lie
ver hadden wij een galmende groep
tenoren het vaarwel toegeroepen
het past beter bij de sport en bij
jonge mensen.
Prins een gemene trap toediende. Het
was overigens deze Prins, die tot het bit
tere einde, werkelijk probeerde te voet
ballen. De overige veldspelers deden ons
in deze grauwe slotfase denken aan de
bekende woorden uit de vaderlandse ge
schiedenis: „reddeloos, redeloos, rade
loos".
Het zal nog wel niet zjjn voorgekomen,
dat een Nederlandse voetballer op een
Tsjechische luchtbasis met zijn verjaar
dag gefeliciteerd werd. Dat overkwam
de BVV-er Thijs Burgerhof, speler van
het Nederlands jeugdelftal. Tijdens de
vliegreis van Kovice naar Praag mocht
het vliegtuig met Jong Oranje aan
boord wegens grondmist niet landen op
het burgervliegveld van de Tsjechische
hoofdstad. Het zag er naar uit dat het
gezelschap naar Brno moest vliegen om
van daaruit na een nachtelijke trein
reis van rijf uren toch Praag te berei
ken, maar de Tsjechische autoriteiten
stemden toe, dat de machine landde op
de militaire vliegbasis van Praag.
Deze service, die uiteraard vrijwel
nooit wordt verleend, werd ten zeerste
door spelers en officials van Jong Oran
je gewaardeerd. Onze jeugdploeg moest
op de basis echter twee uren wachten
op de bus, die haar naar het hotel zou
brengen en zo kwam het dat Burgerhof,
die zondag jarig was, klokslag midder
nacht tot stomme verbazing van de
Tsjechische vliegers plotseling uitbundig
door zijn ploeggenoten gefeliciteerd
werd. En wat die vliegbasis betreft: wij
hebben alleen de kantine gezien. Uiter
aard.
Bekende arbiter
De wedstrijd Tsjecho-SIowakije jeugd
jong Oranje werd geleid door de Weense
scheidsrechter Mayer, die na afloop het
gevecht om de bal tegen Swart glansrijk
verloor. Er bestaat ook voor competitie
wedstrijden een grote uitwisseling tus
sen Oostenrijkse en Tsjechische arbiters.
In de jeugdwedstrijd onderbrak Mayer
tot driemaal toe een veelbelovende
Tsjechische aanval voor buitenspel
op gezag van de sportief vlaggende
Tsjechische grensrechter, Karol Galba
geheten. Herinnert u zich die naam nog?
Hij was de scheidsrechter van Duits
landNederland in Keulen. Die „70"
weet u wel?
Ook het publiek bij de jeugdwedstrijd
te Kovice was zeer sportief. Toen Hor-
vath, een Tsjechische halfspeler, Berg-
holz een trap gaf, klonken er uitroepen
van de tribunes als: „foei Horvath".
Prins (links) in duel met de Tsje
chische stopper Popluhar.
(Telefoto)
(Van onze Haagse redactie)
Van de 15 in de voetbaltoto van
deze week opgenomen wedstrijden gin
gen er 10 door. Het aantal eerste prijs
winnaars is hierdoor aanmerkelijk gro
ter dan normaal. Tot nu toe hebben
zich reeds 15 deelnemers met 10 pun
ten gemeld voor de eerste prijs van
104.690 gulden.
Voor de tweede prijs-even groot als
de eerste zijn reeds ongeveer 300 mel
dingen binnen van deelnemers met
negen goede voorspellingen. Doordat er
slechts 10 wedstrijden doorgingen wordt
er deze week geen derde prijs uitge
loofd.
SCHAATSENRIJDEN
Kees Broekman werd
ere-litl van NVBHS
Kees Broekman is zaterdag op de
jaarvergadering van de N.VJ3.H.S. in
Utrecht tot erelid benoemd van deze
schaatsorganisatie voor zijn grote pro
paganda voor de schaatssport. Tot ere
-lid werden voorts benoemd dr. F. A. J.
Enschede (Den Haag) en de heer M. F.
Lunshof (Almelo).
De P. J. Adrianbeker werd uitge
reikt aan de afdeling Amsterdam. De
Drie Kruisjesbeker kwam voor een jaar
in het bezit van de afdeling Zaan
streek. De aftredende bestuursleden wer
den herkozen.
Zwart-wit-rood
Temidden van vele rode vlaggen ,in
deze dagen wordt in Oost-Europa de
Russische revolutie herdacht, hing bo
ven het stadion van Kovice het Neder
landse dundoek. Tenminste, dat was de
bedoeling. De vlag hing verkeerd.
Blauw-wit-rood. Het blauw was overi
gens meer zwart en zo deed dit geheel
meer aan de vroegere Duitse vlag den
ken. Daar staat tegenover, dat het
Tsjechische militaire muziekkorps het
Wilhelmus werkelijk ontroerend zuiver
speelde.
Teleurstelling voor Puskas op tribune
Debuterende Belgische stopper Lejeune
het grote struikelblok voor de Magyaren
Emile Lejeune kreeg er een om
helzing van manager Constant
Vandenstock voor. Twee maal drie
kwartier had de debuterende Bel
gische stopperspil gisteren in het
Heysel-stadion te Brussel niet
alleen Florian Albert, de talentvolle
Hongaarse aanvalsleider uitgescha
keld, zelfs zag de jeugdige speler
uit Luik nog kans zijn kanthalves
te assisteren als dat nodig was.
Vooral dank zU het goede spel van
Lejeune zegevierde België in deze wed
strijd tegen Hongaryë volgend jaar
tegenstander van Nederland met 21.
De debuterende Lejeune was de grote
ontdekking in dit Belgische team dat
zichzelf overtrof. Het fameuze Hongaarse
binnentrio Gorocs-Albert-Tichy werd
volkomen uitgeschakeld. Toch zou het
onjuist zijn alle eer aan de jeugdige
Belgische stopper van FC Luik te
geven, want ook rechtsback Verbiest
en de Belgische aanvallers hebben
voortreffelijk gespeeld.
Al tn de 10e minuut nam België de
leiding. Nadat Lejeune een Hongaarse
aanval had afgebroken, plaatste hij de
bal gevaarlijk in de doelmond van de
gasten. Slechts ten koste van een hoek
schop kon de verdediging van de Ma-
gyaren redding brengen. Uit de corner
I van Jurion tikte middenvoor Van Himst
de bal beheerst langs doelman Grosics
(1—0).
Een kwartier later werd het zelfs 20.
Rechtshalf Hanon retourneerde een door
doelman Grosics weggestompte bal on
middellijk. Voordat de Hongaarse goalie
zich had kunnen herstellen was hij al
geslagen (20).
Het Hongaarse tegendoelpunt scoorde
linksbinnen Tichy. Van zeker 35 meter
loste hij een schot op het Belgische
doel. Doelman Nicolay werd door dit
onverwachte schot volkomen verrast
(2—1).
Ook na de rust bleef de strijd vol
komen open. Slechts een enkele maal
kwam de Hongaarse voorhoede gevaar
lijk dicht bij het Belgische doel. Zonder
dat de Belgische zege werkelijk ernstig
in gevaar kwam verstreek de tweede
speelhelft.
Zeer tot teleurstelling van Ferenc Pus
kas overigens, de oud-aanvoerder van
het Hongaarse „wunderteam", die als
toeschouwer op de tribune zat.
