De geschiedenis van een oude doos...
Amerikaans mysterie 11a 90 jaar
ontsluierd
Aandacht van jeugd voor Afrika
Dr. J. R. Smeets aanvaardde Leids
lectoraat Romaanse letterkunde
Rector Naeff van Rijnlands
Lyceum Oegstgeest promoveert
Opgericht 1 maart 1860
Woensdag 26 oktober 1960
Tweede blad no. 30186
Dankzij Leidse waakzaamheid in Leiden
(al) 10 jaar later!
(Van een medewerker)
In onze editie van 8 september j.l. stond in de rubriek „Oud Nieuws" een
stukje te lezen, ontleend aan onze krant van 100 jaar geleden. Er was sprake in
van een geheimzinnige gift van een rijkaard aan een Amerikaanse Universiteit.
Geheimzinnig, omdat de schenking was opgeborgen in een doos, die eerst na 100
jaar mocht worden geopend. Dit bericht was destijds ontleend aan een met name
genoemde Amerikaanse krant uit 1860.
Eén van onze vaste medewerkers is, met het knipsel gewapend, naar de Voor
lichtingsdienst van de Amerikaanse Ambassade gestapt, waar men het vertaalde
om het daarna per diplomatieke post aan het State-Department door te geven.
Daar heeft de persafdeling het verzonden naar de redactie van de krant, die het
bericht oorspronkelijk had opgenomen en waaruit onze voorgangers van 100 jaar
geleden het hadden geknipt. „The Springfield Sunday Republican" heeft één van
zijn stafmensen er op uitgestuurd en deze heeft het spoor naar het kistje en de
„schat" terug gezocht en gevonden.
Van het resultaat van zijn naspeuringen wordt hieronder verslag uitgebracht.
In „The Republican" van 9 oktober
1960 rapporteert stafcorrespondent Fos
ter L. Spencer over de vruchten, welke
zijn speurtocht naar de geheimzinnige
doos, die een schenking voor het Am
herst College moest bevatten en eerst na
100 jaar geopend mocht worden, heeft
opgeleverd.
Hij begint met te constateren, dat hij
het advies van zijn voorzaat een beetje
te serieus heeft opgevat, omdat hij in
derdaad geduld had geoefend tot I960,
terwijl de bestuurders van het Amherst
College tien jaar geleden de „schatkist"
hadden geopend, maar daarover is hij
niet verstoord, want bij onderzoek bleek,
dat de doos inderdaad al in 1950 ge
opend mocht worden en ook geopend
was. Hiermede is niet gezegd, dat het be
richt in het Leidsch Dagblad van 1860
foutief is geweest, want toen de schen
ker van de persspeculaties, die zijn ge
heimzinnige gift oproepen, had kennis
genomen, heeft hij de doos teruggeno
men en mogelijk dus wijzigingen in in
houd en voorwaarden aangebracht. In
1909 dook de doos op in Boston op het
kantoor van de rechtskundige adviseur
van de erfgenamen van de schenker D.
Sears, die in 1871 was overleden. Het
kistje ging toen weer naar Amherst te
rug en op 18 januari 1950 vond de ope
ning plaats. Niets geen onbezwaarde lan
derijen. geen sprake van zichzelf verveel
voudigd hebbende obligaties of aandelen,
maar een paar keurig ingebonden delen
van de geschiedenis der familie Sears,
een verzameling religieuze boekjes en
een aantal penningen en medailles, die
waren toegekend aan of geslagen ter ere
van familieleden van de schenker.
Dat was dus wel een geduchte tegen
valler, al deden de beheerders der Uni-
veresiteit alsof ze niet anders verwacht
hadden.
Het kan ook zijn, dat ze terdege ge
ïnformeerd waren, want de recente on
derzoekingen van de kant van „The Re
publican" hebben uitgewezen, dat Sears
ook aan Harvard en een middelbare
school in Massachusets dergelijke schen
kingen had gedaan, die echter reeds in
de dertiger jaren geopend mochten wor
den en waaruit kostbaarheden van on
geveer gelijk gehalte te voorschijn waren
gekomen.
Het is misschien niet ondienstig in dit
verband aan te duiden, waarom destijds
de geesten zo geïntrigeerd werden door
de schenking. De zaak lag als volgt. In
dezelfde staat Massachusets is de oudste
en waarschijnlijkst rijkste van alle uni
versiteiten gelegen, met name Harvard,
een particuliere instelling, die slechts 70
jaar jonger is dan de Leidse Universiteit
en oorspronkelijk genoemd was naar de
befaamde Engelse zusterinstelling te
Cambridge.
Kort na de oprichting ontving ze haar
eerste legaat, groot nog geen 10.000 gul
den van een predikant genaamd Har
vard die in Cambridge, Engeland met
vrucht en kennelijk plezier had gestu
deerd. Toen werd de naam gewijzigd en
ze kreeg een faam over de wereld, die
niet achterstond bij de oudere zuster aan
de overzijde van de oceaan. Sears nu had
in Harvard gestudeerd, maar vanuit
Boston de school in Amherst herhaalde
lijk royaal bedacht de hedendaagse
waarde van zijn schenkingen belopen te
gen de 1% miljoen gulden zodat de
Jubileum J. Taffijn
De heer J. Taffijn herdacht gisteren
het feit, dat hij gedurende 40 jaar in
dienst was bij de N.V. Sajetfabrieken
P. Clos en Leembruggen.
De jubilaris werd met vrouw en
kinderen verwelkomd door de direc
teur, mr. C. J. Leembruggen. Deze me
moreerde, dat de heer Taffyn 25 oktober
1920 in dienst trad bij de N.V. Sajet-
fabriek en Breiery J. Parmentier en
Zonen, een dochteronderneming.
In 1947 ging de jubilaris over naar
Clos en Leembruggen. Spreker had grote
waardering voor zijn ijver en plichts
gevoel.
Mr. Leembruggen bood de gebruike
lijke enveloppe, alsmede een Zaanse
klok aan.
Hierna namen diverse collega's het
woord en boden geschenken aan.
In zijn dankwoord nodigde de heer
Taffijn alle aanwezigen uit op zijn re
ceptie in het „Gulden Vlies" te komen,
van welke uitnodiging tussen 36 uur
druk gebruik werd gemaakt.
RECHTERLIJKE MACHT
Bij K.b. zijn benoemd tot rechter-
plaatsvervanger in de Arrondissements
rechtbank te Den Haag prof. mr. W. H.
Nagel .gewoon hoogleraar aan de Leidse
Universiteit en prof. mr. J. F. Glastra
van Loon, buitengewoon hoogleraar aan
deze Universiteit.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Hendrikus, zn. van J. Geskus en R. van
Soeren; Ramon Jacob, zn. van J. van
Winkel en M. J. van Donge; Jacob Auke,
zn. van S. Valk en S. Valk; Cornells Pe
ter. zn. van H. van Vliet en P. H. Zonne
veld; Johanna Geertrulda, dr. van H.
Brandt en J. Vrolijk; Peter, zn. van M.
P. B. v. d. Meer en W. Freeke; Dirk, zn.
van M. Havenaar en A. van den Berg;
Jacqueline, dr. van G. K. Swartsenburg
en J. Vreellng; Sylvia, dr. van G. Gressle
en J. Bakker; Gerrlt, zn. van A. B. Hoek
en J. Verlind.
OVERLEDEN
E. E. O. Kassner, 71 Jaar, vrouw; J.
Haasnoot, 82 Jaar, man; H. GuUt, 61 Jaar
man.
verwachtingen hooggespannen waren,
toen de weldoener geheimzinnig ging
doen. Ten onrechte, naar de bestuurders
van Amherst sinds tien jaar en de lezers
van de krant in Springfield en de onze
sinds kort weten.
Om het verhaal, in de aanhef begon
nen, nog af te ronden, diene het volgen
de: De Springfield Republican zond de
ervaringen van haar medewerker Spen
cer naar het State Department in Wash
ington en dat verzorgde de doorzending
naar de Voorlichtingsdienst van de Ame
rikaanse ambassade in Den Haag (Uni
ted States Information Service) die op
haar beurt het op de tafel van onze re
dactie bracht.
Het artikel, waarin in de Amerikaanse
krant het bovenstaande was vervat, ein
digt;
„Het Leidsch Dagblad, een „daily" in
Leiden, Holland, heeft de „1860-story"
herdrukt in de rubriek, die „Oud Nieuws"
(old news) tot titel draagt."
Waarvan acte en waarna overgegaan
kan worden tot de orde van de dag. Maar
niet nadat geconstateerd worde, dat wy
onze collega's in Springfield dan al de
richting hebben gewezen voor een aardig
verhaal .maar zy ons hebben geleerd wat
en hoeveel de Amerikanen over hebben
voor hun universiteiten. Het is voor het
Leidse Universiteitenfonds om van te
watertanden. Als men nu maar niet gaat
denken, dat men er van af is door dozen
of kistjes met familiepapieren te gaan
bezorgen bij de voorzitter van de Raad
van Gecommitteerden mr. Menten of by
mejuffrouw mr. Blok, de secretaresse-
penningmeesteresse. Wil men zich toch
zoiets permitteren, dan drage men zorg
de bijvoeging van zeg 1% miljoen gulden
niet achterwege te laten.
Voor de volledigheid willen we er nog
op wijzen, dat Springfield, waar de repu
blikeinse krant wordt uitgegeven, waar
van in het bovenstaande sprake is, niet
hetzelfde is als de stad, die mede be
kendheid heeft verkregen als woonplaats
en hoofdplaats, respectievelijk van de
vroegere democratische kandidaat voor
het Amerikaanse presidentschap Adlai
Stevenson en van de staat Illinois.
Springfield, Massaschusets is een stad
met een zielental van ongeveer 1 \'i maal
dat van Leiden, terwijl Amherst, waar de
bevoordeelde Staatsuniversiteit is, even
ten noorden is gelegen. Amherst telt nog
geen 10.000 inwoners, een aantal aan
zienlijk minder dan alleen al het studen
tenbestand van Harvard!
Hoe kan men de jeugd beter kennis laten maken met een bepaalde cultuur dan
door middel van de muziek. Het ritme, een grote verscheidenheid aan klanken,
dat spreekt tot de jongelui. De leden van de Leidse commissie voor Internationale
Samenwerking hebben er dan ook goed aangedaan op een dergelijke manier het
werelddeel Afrika onder de aandacht van de middelbare scholieren te brengen.
Deze jeugdbyeenkomst, mede ter gelegenheid van de herdenking van de Dag der
Verenigde Naties (maandag), had plaats in het Rijksmuseum voor Volkenkunde.
De avond had als onderwerp: „Venster
geopend op Afrika". De heer H. H. Frese
schetste de verhouding Afrika-Europa.
In het zwarte werelddeel waren volgens
de conservator wel degelijk culturen be
waard gebleven. De herinnering aan de
slavernij is er nog heel levendig. De heer
Frese vertelde hoe de Leidse ontdek
kingsreiziger Godde Froy in 1884 in ge
zelschap van Daniël Vet naar Portugees
West-Afrika trok. Het levensverhaal van
Godde Froy, sergeant-stafhoornblazer in
het Nederlands Indische Leger en later
custos van het museum voor Volken
kunde, dat toen de naam Rijksethnogra-
fisch museum droeg, is opgetekend door
Jan Feith. Over de verzamelingen aan
Afrikaanse cultuurschatten, die zich in
het museum bevinden, vertoonde de heer
Frese dia's.
Dr. G. D. van Wengen, eveneens con
servator aan het museum, gaf een uit
eenzetting over de Afrikaanse muziek,
die een grote relatie heeft tot de heden-
jazz. Er werd een Belgisch
filmpje gedraaid, dat liet zien hoe de in
heemse bevolking de eeuwenoude instru
menten bespeelt. Sommige van deze in
strumenten vindt men thans nog terug
natuurlijk in verbeterde uitvoering
in de tegenwoordige muziek. Bijvoor
beeld de trompet en de xylofoon. De
tam-tam neemt een heel eigen plaats in.
Men kan hem beschouwen als de ziel van
de opzwepende tot dansen opwekkende
oerwoud-muziek. Een beetje beschroomd
namen daarna op uitnodiging van dr.
Van Wengen een zestal jongens en een
jongedame plaats achter de drie drums,
twee schudinstrumenten, de xylofoon en
de klokken. De muziek, die toen weer
klonk, overbrugde de duizenden kilome
ters, die Nederland van Afrika scheiden
en bracht de jongelui linea recta in de
sfeervolle omgeving van een oerwoud.
Tijdens de pauze konden de ongeveer
200 leerlingen een kijkje nemen bij de
tentoonstelling Roeanda Oeroendi.
Ibis shag -
wat 'n shag!
de halfzware
shag om nooit
te vergeten.
LEKKER MAN
DOBBELMANN
Openbare les over
de Bestiairen
Gistermiddag aanvaardde dr. J. R.
Smeets het'ambt van lector aan de
Leidse Universiteit in de Romaanse taai
en letterkunde met een openbare les on
der de titel „Enkele opmerkingen over
de Bestiaires en him senefiance".
Na in een korte inleiding gesproken
te hebben over de Physiologos, een niet
omvangrijk, maar wel uitermate belang
rijk geschrift, vermoedelijk te Alexan-
drië en in de tweede eeuw na Christus
opgetekend, en na enkele woorden te
hebben gewijd aan de plaats, die de
allegorische interpretatie daar inneemt,
kwam de spreker via de vertalingen
in het Latijn van genoemde tekst tot
het eigenlijke onderwerp van zijn voor
dracht: de Bestiaires. een viertal oud-
Franse dierboeken uit de twaalfde en
het begin der dertiende eeuw.
Aan de hand van het in deze dierboe
ken eerst vermelde dier, de leeuw, trok
Na acht jaar studie
naast druk beroep
Een bespreking met een van de le
raren, een telefonisch onderhoud met
iemand, die op andere wijze is belast
met de opvoeding van de jeugd, een
vertrouwelijk gesprek met een vader of
moeder, een vergadering met leidende
figuren uit de wereld van het onderwijs
en enkele uren per dag voor de klas
staan. Daaruit en uit nog veel meer
zaken bestaat het leven van een rector
van een lyceum of gymnasium. Het be
treft in dit geval de rector van het
Rijnlands Lyceum te Oegstgeest, de heer
J. P. Naeff. Voor hem is het vandaag
een heel bijzondere dag. Na een periode
van ongeveer acht jaar hard studeren,
dikwijls dag in dag uit, was vanmiddag
het tydstip aangebroken, waarop de
rector, geliefd by vrywel al zijn leer
lingen, aan de Leidse Universiteit pro
moveerde op een proefschrift, getiteld
„De waardering van Gerbrand Adriaans
Zoon Bredero". Van jongst af aan heeft
de 34 jaar geleden in Oegstgeest geboren
heer Naeff zich voor de Nederlandse let
terkunde geinteresseerd. Hij ging o.m.
school in Delft en Gorinchem en stu
deerde daarna in de Sleutelstad, waar
hij in het jaar 1952 zijn doctoraal deed.
De heer Naeff kreeg een aanstelling
als leraar Nederlands aan het Grotius
Gymnasium te Delft en werd in 1957
benoemd tot rector van het een jaar
eerder in gebruik genomen Oegstgeester
lyceum, dat nu bijna driehonderd leer
lingen telt. „Waar ik de tijd van daan
haalde om ondanks mijn drukke werk
zaamheden als rector en leraar nog te
kunnen studeren?" Het antwoord luidde
kort maar krachtig „Van de vakanties".
Veel vakantievreugd heeft deze onder
wijsman in hart en nieren en vader
van twee kleine kinderen moeten ont
beren, terwyl hij ook in de avonduren
zoveel mogelijk over zijn boeken gebogen
zat. Maar ja, wat doe je anders als je
van doorzetten weet? Wij vroegen de
rector-promovendus ook of hij nog be
paalde toekomstplannen had. Voorlopig
hoopt hij achter zijn bureau in het
directeurskamertje van het houten
noodgebouw aan de Maerten Harpertsz.
Tromplaan te kunnen blijven plaats ne
men. Gelukkig maar, want per slot van
rekening is hij de man, die de school
over de moeilijke beginjaren heen heeft
geholpen en nog helpt. Wat dit laatste
betreft er is nog heel wat werk te ver
zetten.
In 1966 immers wil de heer Naeff, die
er vele moderne opvattingen op na
houdt, met zijn jongens en meisjes in
het nieuwe schoolgebouw trekken. Hoe
wel er nog geen definitieve overeenstem
ming is bereikt over de plaats, waar
het lyceum zal verrijzen, hoopt men in
Minister Beerman bij de roulette
in de materialenkamer van de po
litieschool in Arnhem, tijdens zijn
bezoek aan dit opleidingscentrum.
spreker een vergelijking tussen deze
Bestiaires. Ook aan de bronnen werd
aandacht besteed; de bijzondere inde
ling van het oudste dierboek, dat van
Philippe de Thaün. bracht dr. Smeets
er toe met aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid de Latijnse teksten
aan te wijzen die Philippe gebruikt heeft.
Uitvoerig stond hij stil bij de „bronver
meldingen" van de schrijvers der Bes
tiaires en hij bestreed de opvatting dat
deze dierboeken een schril licht zouden
werpen op de on-wetenschappelijkheid
en achterlijkheid van het publiek waar
voor zij bestemd waren. Zich steeds tot
de leeuw beperkend trachtte dr. Smeets
met enkele voorbeelden aan te tonen
dat het in deze dierboeken niet om „we
tenschap" of „pseudo-wetenschap" te
doen is, maar dat hetgeen over de ver
schillende dieren, planten en stenen
verhaald wordt ondergeschikt is aan de
„senefiance", de eigenlijke betekenis der
dingen.
Lezers schrijven
Onveilig verkeer
Uw berichtgeving in de editie van
zaterdag 15 j.l. over de toenemende ver
keersonveiligheid in Leiden is voor mij,
en naar ik hoop voor alle lezers, schok
kend geweest. Mogelijk kan ik tot een
grotere veiligheid bijdragen door Uw
aandacht en die van betrokkenen te
vragen voor het volgende.
Dagelijks moet ik gebruik maken van
de beveiligde oversteekplaatsen voor
voetgangers op het Stationplein. Voor
opgesteld dat te weinig voetgangers we
ten hoe hiervan gebruik te maken, meen
ik toch te moeten aannemen, dat bus
chauffeurs er wel op de hoogte van zyn
voetgangers niet te mogen hinderen bij
het oversteken.
Desondanks is het een levensgevaar
lijke bezigheid over te steken, omdat
de chauffeurs, vooral van de N.Z.H.V.M.
en de Eltax, slechts één recht kennen,
het recht van de sterkste. Wanneer men
het waagt over te steken en daarbij
niet voor de bus te wijken, krijgt men
soms een regen van scheldwoorden na.
De „heren" hebben duidelijk niet de
bedoeling voorrang te verlenen, want
met onverminderde vaart komen zij toe
snellen en ieder begrijpt dat een bus
niet binnen 5 meter stilstaat.
Kan de politie hier niet met straffere
hand optreden? Het lijkt me voldoende
de dienstdoende agent op het Station
plein te instrueren, iedereen, die het
verkeer in gevaar brengt, hetzij een
voetganger, die niet van de oversteek
plaatsen gebruik maakt, hetzy een auto
mobilist, die de voetganger niet respec
teert, zonder pardon te bekeuren. Noteer
van de laatste slechts het kenteken
nummer, proces-verbaal volgt dan wel
later. Breng de schrik erin bij alle ge
bruikers van het Stationsplein, het ver
hoogt slechts de veiligheid.
U dankend voor Uw medewerking,
teken ik
Hoogachtend,
N. v. d. V.
Verkoopdag „Staalwijk"
bracht f. 1900 op
Dankzij de verkoopdag, welke gisteren
in het wijkgebouw „Staalwijk" werd ge
houden, kan weer een flink bedrag van
de restauratieschuld van de grote zaal
worden afgeschreven. In een middag en
een avond kwam voor deze aflossing
circa f 1900.bijeen. Ongetwijfeld een
prachtig resultaat!
GROTE BELANGSTELLING VOOR
„PAS OP ONZE JEUGD"
Totnutoe bezochten 3300 personen de
politietentoonstelling .Pas op onze jeugd'
in de Waag. De organisatoren wijzen er
met nadruk op, dat kinderen beneden
twaalf jaar 's avonds zonder geleide niet
kunnen worden toegelaten in filmzaal,
filmzaal.
ieder geval over enkele jaren met de
bouw te kunnen beginnen. „Op het
ogenblik zijn wij druk bezig met het
maken van plannen" zei de heer Naeff.
Uiteraard is het aantal wensen, dat hij
als hoofd van een middelbare school
heeft, groot. Een van deze wensen ver
trouwde hy ons bij het afscheid nemen
toe „Ik zou het nl. bijzonder fijn vinden
wanneer er Leidse of andere bedrijven
zyn, die een van mijn klassen adop
teren".
De Explorer VII
zendt nog steeds
De Amerikaanse kunstmatige satelliet
„Explorer VII" cirkelt nu al meer dan
een jaar om de aarde en nog steeds
vangt men er signalen van op. Een leek
beluistert in die signalen alleen een
serie van op en neer gaande tonen,
maar de mannen van de wetenschap
weten daar allerlei gegevens uit te
halen, die van groot belang zyn bij hun
studie van kosmische stralen, microme
teorieten en de ionosfeer. Men leest er
ook uit af, hoeveel hitte de aarde op
bepaalde momenten afgeeft en hoeveel
hitte zij van de zon ontvangt Dit kan
belangrijk zijn voor het opmaken van
weervoorspellingen. De gegevens van
Explorer VII worden door vijftien
stations, verspreid over de gehele wereld,
opgevangen en voor het eerst krygt men
nu een inzicht in het warmte-evenwicht
tussen zon en aarde. De „wetenschap-
pelyk muziek", die de satelliet uitzendt,
zal echter spoedig moeten eindigen. Er
is een tijdklok ingebouwd, die de uitzen
dingen een jaar na het afschieten van
de satelliet had moeten beëindigen. Dat
deed men om de golflengte van 20
megacycles beschikbaar te krijgen voor
andere doeleinden. De satelliet is ech
ter nog steeds bezig en indien dit be
tekent, dat de „automatische wekker"
niet meer functioneert, zullen de uitzen
dingen van de satelliet nog wel twintig
Jaar kunnen doorgaan.
Eerste prijs voor Leidse
Amateurfotografen
De Leidse Amateurfotografenvereni-
ging heeft met haar inzending kleuren
dia's de eerste prijs gewonnen in de
bondswedstrijd, waaraan 75 verenigin
gen, met in totaal 570 dia's, deelnamen.
De Leidse inzending was samengesteld
uit dia's van de heren G. v. d. Berg. J.
G. Gompelman. C. de Haas, W. Ouds
hoorn, J. Versteeg en G. v. d. Wijn
gaard.
Weer een geval van
kolendampvergiftiging
Er hebben zich dezer dagen in Leiden
enige gevallen van kolendampvergifti
ging voorgedaan. Op zaterdag 22 okt. is
een gezin, bestaande uit man, vrouw en
kind, door kolendamp onwel geworden,
terwijl zich gisteren in de Irenestraat
een dergelijk geval voordeed bij het ge
zin J. Pet. Hier raakten man en vrouw
buiten bewustzijn. De EHD vervoerde c'e
slachtoffers naar het Academisch Zie
kenhuis. Aanvankelijk was de toestand
van de man ernstig, maar hedenochtend
bleek er verbetering te zijn opgetreden.
In beide gevallen is de kolendampont
wikkeling te wijten aan het feit, dat men
voor het naar bed gaan de kachel geheel
met brandstof heeft gevuld en daarna
de rookafvoer heeft afgesloten. Het ver
dient aanbeveling om te voorkomen, dat
dit gevaarlijke, reukloze gas kan ont
staan, aldus een mededeling van de
Leidse politie.
Gesprek Adenauer
met Kroesjtsjef is
niet uitgesloten
(Van onze correspondent in Bonn)
De Russische minister-president
Kroesjtsjef heeft, via diplomatieke
wegen, Bondskanselier Adenauer
laten weten dat hij bereid is tot een
gesprek. Hij stelde daarbij geen en
kele eis inzake tijd, plaats of om
standigheden.
Adenauer zelf verklaarde gisteren
in de Bondsdag fractie van de
C.D.U.C.S.U., dat het misschien
wel de moeite waard zou zijn om
het gesprek met Kroesjtsjef ter ver
betering van de Duits-Russische
betrekkingen voort te zetten.
Het onderhoud tussen Kroesjtsjef en
de Westduitse ambassadeur te Moskou
Kroll van acht dagen geleden noemde
de Bondskanselier de reden van het
snelle bijleggen van het incident-Smir-
nof tijdens de Afrika-week te Bonn.
Kroesjtsjef had in zyn gesprek met
Kroll duidelijk laten merken dat hij de
Duits-Russische betrekkingen wil ver
beteren.
Vragen van Suurhoff
over kinderbijslagen
Het Tweede-Kamerlid, oud-minister
Suurhoff (P. v. d. A.) heeft schriftelyk
aan de minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid gevraagd, of en zo ja.
wanneer met de Stichting van de Arbeid
overleg is gepleegd over de dezer dagen
aangekondigde verhoging van de kin
derbijslagen. Het Kamerlid vraagt ver
der of de minister het advies van d'
Stichting, zo dit bestaat, openbaar w
maken.
Advertentie
