Franse Kamer gaf haar
fiat aan het kernzwaard
reymborg
Gejuich begeleidt koningspaar uit
Thailand op de rijtoer door Delft
MZE WOENSPAG-TiP
Bezoek aan Waterloopkundig Laboratorium
Maar tegenzin bleek zowel uit
het debat als uit de stemming
gisteren in Zandvoort overleden
Carillon speelt
koningslied j es
Opgericht 1 maart 1860
Dinsdag 25 oktober 1960
Derde blad no. 30185
H/aaJlóotg
HAARLEMMERSTRAAT 143
LEIDEN
Wilde staking in Oss
Advertentie
Alleen geldig woensdag 26 oktober a.s.
Jongenspyama
Keper flanel, jasje ln Noors patroon
diverse kleuren, effen pantalon
A 75
4 /oar nu Hi"»
kl.it. p.m.
van Jan Blokker. Hij gaf een analyse
van de, groei, die de oorlogsfilm in 15
jaar doormaakte. Knap en griezelig ge
ïllustreerd. In ieder geval een uitzending
van niveau. Daarop kwam de film-op-
zichzelf aan bod. Wie ter wereld op het
idee is gekomen om zo'n Wildwestprul
te laten draaien, het is ons onbekend.
Hij komt zeker in aanmerking voor een
strafoverplaatsing. Het was bar en boos.
Ook weinig van respect getuigend voor
het daarna volgend documentair pro
gramma. waaraan de meester der tele
visiejournalisten, Henk Schaafsma, zijn
medewerking had verleend. Deze „vluch
tige poging" om de invloed van radio en
televisie te peilen, leek ons zeer geslaagd.
Ze bood gelegenheid het vreemde woord
massacommunicatie te bekritiseren en
aan prof. dr. Fred. L. Polak om zijn zo
vaak geciteerde kreet over donkere huis
kamers en donkere hersenkamers eniger
mate in het relatieve verband terug te
plaatsen. Geen vloek noch zegen, pas
sieve kijkers tegenover actieve denkers,
waren begrippen, die (weer) op het ta
pijt kwamen, ook de televivisectie moest
eraan geloven. Ter gelegenheid van het
naderend jubileum van de VARA wer
den verder aardige dingen gezegd door
de taalkundige Meyers <het gesproken
woord gaat dieper dan het geschreven).
Pi Scheffer, die de radio als werkgever
(voor musici) prees, Piet Beishuizen, die
opmerkte, dat de hitsong door de t.v.
aan waarde was gaan inboeten. Toneel
directeur Rob de Vries beleed zijn liefde
voor het spelen voor t.v. en de Nijmeeg
se hoogleraar Schlichting gaf een voor
treffelijk „statement" over de politieke
invloed van dit publiciteitsmedium. Tot
slot zei prof. Ideiiburg enige rake din
gen over verzuiling en over programma -
In de afgelopen nacht en vanmorgen
is er geen verandering gekomen in een
wilde staking, die bij de N.V. Hartog in
Oss is uitgebroken. In de loop van van
morgen hebben zich praktisch alle 1.500
stakers bij de ingang van de fabriek
verzameld.
Om tien uur zou een comité van
werknemers contact opnemen met de
directie. Om half elf was dat nog niet
gebeurd.
De directie verklaarde vanmorgen, dat
het besluit om tot een gesprek tussen
de stakers en de directie te komen
weliswaar eenzijdig genomen is, name
lijk alleen van de kant van de stakers,
maar dat zij niettemin de afgevaardig
den van de stakers zal ontvangen.
Nader vernemen wij, dat een afvaar
diging van vijftien stakers later in de
morgen door een fuctionaris van de af
deling personeelszaken ontvangen is. die
namens de directie mededeelde, dat er
geen gespreksbasis aanwezig was. De ge
staakte uren in de worstafdeling worden
niet uitbetaald. Vakbonden zullen geen
bemiddelingspoging meer ondernemen,
zo is van die zijde gezegd. De stakers,
die geen stakingskas achter de hand
hebben, zetten vooralsnog de staking
voort.
niveau (niet op de middelmaat afstem
men). Een voortreffelijke en instructieve
documentaire.
Tot slot werden de kijkers getrakteerd
op een concert uit Parijs ter gelegenheid
van de Dag der V.N. Natuurlijk had het
artistiek een hoog niveau. Dietrich Fi
scher Dieskau, de dag tevoren vereerd
met een Edison, liet genieten van zijn
prachtige bariton enzyn aimabele
persoonlijkheid.
Kletzki toonde zich een boeiend diri
gent. niet alleen voor één van Mahlers'
eerste liederen, maar ook voor Beetho-
vens Vijfde, die in een perfecte uitvoe
ring over kwam. Jammer was, dat de
transmissie te wensen overliet, maar dat
deed meer af aan het beeld dan aan de
klank.
(Van onze Parijse correspondent)
Zeventig op de ruim vijfhonderd stemmen is Frankrijks Nationale
Vergadering vannacht tekort gekomen om de motie van censuur te
kunnen aanvaarden en de regering van Michel Debré tot vallen te
brengen. Die motie van censuur was het antwoord dat de oppositie de
vorige week aan de premier gaf, die naar aanleiding van de debatten
over de kernbewapening eerst de kwestie van vertrouwen had gesteld.
Het resultaat van deze ietwat omslachtige procedure is nu, dat de
regering en het parlement kunnen blijven zitten en het voorstel inzake
het „kernzwaard" naar de Senaat wordt doorgezonden, waar het een
minstens even sterke oppositie staat te wachten! Maar naast deze
feitelijke toestand moet bovenal worden aangetekend, dat de kloof
tussen volksvertegenwoordiging en regering aanzienlijk dieper en
breder is geworden en dat nu voor het eerst ook de persoon van het
staatshoofd, generaal Charles de Gaulle, door de Kamerleden direct
in de discussie betrokken werd.
Dreigende
ontbinding Kamer
deed invloed gelden
Het was de derde maal, dat premier
Michel Debré sinds hij de Franse rege
ring leidt, in de Kamer de kwestie van
vertrouwen stelde. Uit de cijfers van
zijn opeenvolgende meerderheden blijkt,
dat het vertrouwen van de Kamer zich
zeker niet in stijgende lijn beweegt. En
zeker zou van die verhouding tussen
parlement en uitvoerende macht, die in
werkelijkheid uitsluitend door generaal
De Gaulle wordt uitgeoefend, een nog
heel ander beeld zijn gegeven indien
een zeer ruim deel der Kamerleden niet
de moed van hun overtuiging had gemist
door te capituleren voor de gevolgen van
een afwijzing van het kernzwaard: ont
binding van het parlement en natuur
lijk onzekerheid over hun persoonlijke
kansen later herkozen te kunnen wor
den. Daarbij komt stellig ook de over
weging. dat velen de staatkundige con- j
sequentie van een Kamerontbinding op
dit moment niet aandurfden. Wat er aan
democratie en vrijheid onder de Vijfde
Republiek vandaag nog rest, zou bij een
crisis van het regime nu mogelijk geheel
kunnen worden weggevaagd. Voor die
stap is dus de Nationale Vergadering
eveneens teruggedeinsd
De kritiek op het beleid van De Gaulle
was fel en wijdverbreid en ze richtte
zich eerder nog tegen zijn diplomatieke
dan tegen zijn militaire doelstellingen en
nog sterker waarschijnlijk tegen zijn
algemene methodiek.
Waarschuwing van Mollet
De socialistische oud-premier Guy
Mollet, die in 1958 het bed van De
Gaulle hielp spreiden, sprak gistermid
dag een rede uit, die zijn oppositionele
houding scherp belichtte. Mollet waar
schuwde tegen het isolement waarin
Frankrijk dreigt te geraken en tegen de
gevolgen, die in Bonn te duchten waren
van een Frans-nat ionaal kernzwaard.
De socialistische leider schetste als toe
komstbeeld een as Washington—Bonn,
waardoor het ganse Europese eenheids-
streven tot de ondergang zou worden
gedoemd. Ook de radicale oud-staats
secretaris van Buitenlandse Zaken Mau
rice Faure hamerde op ditzelfde aam
beeld door van de nieuwe mislukte
kansen van West-Europa te gewagen.
Daarentegen hield (naast de premier, de
minister van Buitenlandse Zaken Couve
de Murville en enkele andere gaullisten)
ook de conservatief Valabrègue een
pleidooi voor De Gaulle's militaire op
vattingen en plannen.
„Vijf-en-twintig jaar geleden'zo riep
Valabrègue uit, „heeft het Franse par
lement zekere projecten verworpen, die
voorzagen in uitrusting van ons leger
met toentertijd moderne tanks. Die
revolutionaire plannen waren ontworpen
door een zekere kolonel Charles de
Gaulle en ik behoef U niet te herinneren
aan de gevolgen die deze parlementaire
kortzichtigheid heeft opgeleverd
Nerveuze premier
Toen Debré in het begin van de nacht
nogmaals voor het voetlicht kwam was
de algemene stemming zo agressief, dat
hij onder normale constitutionele om
standigheden voor een verloren zaak zou
hebben moeten pleiten. De premier was
bovendien uitermate nerveus en zijn
argumenten leken eerder tégen dan
vóór zijn zaak te pleiten. Hjj, die als
Senator tien jaren lang de spits had
afgebeten in de stryd tegen alle Euro
pese projecten gaf nu toe. dat hij het
moment voor integratie nog altijd niet
rijp achtte, omdat zekere Franse belan
gen er onder zouden moeten lyden.
Ondanks die agressieve stemming van
het parlement slaagde de regering er
dus toch nog in een meerderheid te be
halen. al was die dan ook niet al te
royaal.
Met <le Franse slag
(Van onze t.v.-medewerker)
land gespeeld werd. In 1917 schreef de
heer Schuil de eenacters „Dodenrit",
„Intermezzo", „Gelukkig getrouwd" en
„Chaine Anglaise". De laatste drie wer
den zowel door het beroeps- als het dil-
lentantentoneel gespeeld.
In 1919 ging zijn blijspel „De zedelijk
heidsdictator" bij het Hofstadtoneel, la
ter bij het Rotterdamse Toneel Gezel
schap en het Schouwtoneel.
Van de door de heer Schuil geschre
ven jongensboeken „Jan van Beek", „De
Katjangs", „De A.F.C.-ers". „De Ar-
taappa's" werd het tweede voor het to
neel bewerkt en opgevoerd door „De
Speeldoos". De heer Schuil speelde zelf
ook en was lid van vele jury's voor to
neelwedstrijden.
Als toneelrecensent is hij aan het
Haarlems Dagblad verbonden geweest.
Vorig jaar is een portret van de heer
J B. Schuil geschilderd, dat een plaats
heeft gekregen in de Haarlemse stads
schouwburg.
ZENDINGSVELD GEREFORMEERDE
ZENDINGSBOND IN AFRIKA
De Gereformeerde Zendingsbond in de
Ned. Herv. Kerk zal in Afrika een nieuw
zendingsveld krijgen. Als eerste mis
sionair predikant zal naar dit zendings
terrein worden uitgezonden ds. C. J. P.
Lam, hervormd predikant te Lunteren.
Ds. Lam zal in de loop van 1961 naar
Afrika vertrekken.
Onze titel slaat dit keer niet op pro
gramma's, maar bedoelt een excuus te
zijn voor de vluchtigheid van ons kro-
niekje. omdat we gedwongen zijn om
meer dan 3',2 uur uitzending in vogel
vlucht te verslaan. Willen we iets van
volledigheid nastreven, dan is telegram
stijl nodig.
In de ochtend waren de kijkers, die
daartoe in de gelegenheid waren, getui
gen van de aankomst van het Thaische
vorstenpaar, waarvan 's avonds een
sterk verkorte reprise werd gegeven.
Hieruit waren de foutjes-van-de-haast
verwijderd. We noteerden 's morgens:
een vergissing; toen ten onrechte het
volkslied geannonceerd werd, toen de
trein nog in aantocht was. Mooi was
ook: minister Luns in gesprek met de
journalistentroep. Hoe de commentator
tot de constructie „de vorsten maken
schuddehand" kwam, kunnen we niet
meer reconstrueren, maar het was wel
fraai als verspreking.
In het VAR A-programma trad het
oud-lid van de Leidse gemeenteraad de
heer Meester op. Hij zette vraagtekens
bij de door zyn partij gevolgde metho
diek voor de ledenwerving. Het gesprek
sloot aan bij een aantal gedeeltelijk
spontane interviews, waarvan dat met
de katholieke stewardes de meeste kijk-
vreugde bood. Nog voor half 9 werd ge
waarschuwd. dat de jonge jeugd de ka
mer uit moest vanwege de filmrubriek
Prins Bernhard, Koningin Sirikit 1 voor het Huis ten Bosch nadat de
en de Prinsessen Beatrix en Irene] erewacht was geïnspecteerd.
Gistermiddag om vier uur is in de
Clarakliniek in Zandvoort overleden de
heer J. B. Schuil, jarenlang toneel
recensent van het Haarlems Dagblad en
schrijver van vele kinderboeken.
Na de kranslegging bij het Na- I minister-president prof. De Quay,
tionaal Monument op de Dam te Koningin Sirikit. Koning Bhoemibol
Amsterdam. Van links naar rechts cn burgemeester Van Hall.
De heer J. B. Schuil is op 20 maart
1875 in Friesland geboren. Hij studeerde
aan de K.M.A. te Breda en ging als be
roepsofficier naar Indië. Gedurende de
eerste wereldoorlog was hij als kapitein
gemobiliseerd, later heeft hij dienst ge
daan als reservemajoor.
Zyn grote belangstelling en aanleg
voor het toneel hebben zijn loopbaan in
hoofdzaak beheerst. Als toneelschrijver
en toneelcriticus en tenslotte als schrij
ver van jongensboeken heeft hij zich
onderscheiden. Zijn eerste gespeelde to
neelstuk was „Strijd", een toneelspel in
drie bedrijven, dat in 1904 voor het eerst
werd opgevoerd te Haarlem. In 1905
werd zyn Indisch blijspel in drie bedrij
ven „Gedeballoteerd" opgevoerd door de
Kon. Ver. „Het Nederlandse Toneel".
De opvoering werd bijgewoond door
de Koningin, Prins Hendrik en de Ko
ningin-moeder. Dit was het eerste In
dische toneelspel, dat voor het voetlicht
kwam. In 1906 werd bij het Rotterdams
Toneelgezelschap „Mesailliance", gege
ven, gevolgd door een Indisch toneelspel
in drie bedrijven onder de titel „Een ge
lovige". In 1918 gaf de Nederlandse to
neelvereniging „De Comedie" opvoerin
gen van „Fatsoen", dat ook in Duits-
„Een probleem, waarmede onze
beide naties te kampen hebben is
het water. Het is ons steeds een
eer geweest te helpen, wanneer en
waar mogelijk".
Deze woorden heeft Koningin
Juliana ook gesproken tijdens het
galadiner ter ere van het Thailand-
se vorstenpaar in Huis ten Bosch.
Een logisch gevolg van het feit,
dat hierbij geconstateerd werd, was
eigenlijk het bezoek, dat vanmor
gen aan het Waterloopkundig
Laboratorium te Delft werd ge
bracht.
Om even over half elf gleden de don
kere wagens het plein voor het labora
torium op. Meteen stapte burgemeester
D. de Loor naar voren om de vorstelijke
Randolph Churchill
acht zich beledigd
Randolph Churchill, de zoon van Sir
Winston, heeft een proces wegens laster
aanhangig gemaakt tegen het conserva
tieve parlementslid Gerald Nabarro, we
gens diens commentaar op zijn artikelen
over de Suezcrisis.
Churchill heeft in artikelen over de
inval in Egypte het optreden van de
toenmalige premier Sir Anthony Eden
scherp gekritiseerd. Nabarro zou dit op
een openbare bijeenkomst „laf" hebben
genoemd, „omdat Churchill wist dat
Eden zich niet kon verdedigen".
Churchills raadsman, mr. Gardiner,
noemde deze argumentering onzin.
„Eden was op dat tijdstip bezig zijn
biografie te schrijven waarin hij vol
ledig over Suez kon spreken zoals hij
maar wilde voor het niet onaanzien
lijke bedrag van 100.000 pond sterling
(ruim een miljoen gulden)".
Toegejuicht
Het feit, dat de rijtoer juist in het
middaguur plaats had, maakte dat veel
mensen gelegenheid hadden zich langs
de route, die langs de belangrijkste stra
ten en grachten van de binnenstad leid
de, op te stellen. De vorstelijke gasten
werden dan ook overal hartelijk en en
thousiast toegejuicht.
Te omstreeks half een bereikte de stoet
het Stedelijk Museum „Het Prinsenhof'
aan de Oude Delft, waarop de binnen
plaats een erewacht van de Delftsche
Studentenweerbaarheid, onder comman
do van de le luitenant C. W. J. Hooy-
kaas, stond aangetreden. Na inspectie
van deze erewacht begaven de Ko
ninklijke gasten en hun gevolg zich naar
binnen om in de historische zaal het
noenmaal te gebruiken, dat hun werd
gasten te begroeten. Koning Bhoemibol
en Koningin Juliana stapten uit de eer
ste wagen. Koningin Sirikit en Prins
Bernhard zaten in de tweede wagen. In
de bestuurskamer maakten onder ande
ren de directeur en secretaris van het
Waterloopkundig Laboratorium, dr. ir.
F. Q. den Hollander, president-curator
en prof. dr. R. Kronig, rector-magnifi-
cus van de Technische Hogeschool hun
opwachting.
Rondgang
Na in de bibliotheek een uiteenzetting
over het werk van het Laboratorium te
hebben aangehoord maakten de hoge
gasten een rondgang, waarbij men voor
al belangstelling toonde voor het getij
model van het Deltagebied. Ook het mo
del van de tweede havenmond Hoek van
Holland (Europoort) had aller aandacht.
Kort na twaalf uur was het bezoek aan
het Waterloopkundig Laboratorium ten
einde. Toen begon een rijtoer door de
feestelijk met vlaggen versierde binnen
stad van Delft. Op de bruggen langs de
route waren zowel Nederlandse als Thai-
landse vlaggen geplaatst en voor Ko
ning Bhoemibol zal het ongetwijfeld een
grote verrassing zyn geweest, dat het
carillon van de Nieuwe Kerktoren, dat
door de stadsbeiaardier Leen 't Hart
werd bespeeld, de melodieën klonken vaji
drie van zijn composities.
Deze „Koninklijke" liederen waren
„Falling Rain", „Love in Spring' en „Oh
I Say".
De staatsiefoto, die in Huis ten
Bosch werd gemaakt ter gelegen
heid van het bezoek van het Sia
mese Koninklijke paar.
aangeboden door de Raad van Ministers.
De ministers en hun dames, benevens de
burgemeester van Delft zaten bij dit
noenmaal aan.
Het Delftse Prinsenhof is het voorma
lige Sint-Agathaklooster dat in het be
gin van de vijftiende eeuw werd gesticht.
De naam Prinsenhof dateert van 1572,
toen Prins Willem van Oranje er zijn in
trek had genomen. Op 10 juli 1584 werd
de Prins er, toen hij de eetzaal had ver
laten. door Balthasar Gerards vermoord.
Nadat het hoge gezelschap in het Prin
senhof was ontvangen door de minister
president prof. dr. J. E. de Quay en de
minister van Buitenlandse Zaken mr. J.
M. A. H. Luns, werd in de zgn. Tapijten-
zaal de koffie gebruikt. Daarna begaf
men zich naar de historische zaal voor
de lunch.
Om half drie vertrok het gezelschap
via de Oude Delft naar Rotterdam.
