Prachtige seizoeninzet door liet Zuidwestduitse Kamerorkest SNELFIX Blauwe tram vandaag door viaduct Kofferschrijfmachines Kerkconcert Doopsgezinde Kerk Weerzien met „Emtégees" verhuis-visites* GEKOOIDE STUDENT TROK MATIGE BELANGSTELLING Opgericht 1 maart 1860 Woensdag 19 oktober 1960 Tweede blad no. 30180 Eerste Toonkunst- en Jeugd-concert Veni, vidi, vici! Deze uitroep had Friedrich Tilegant onder al de hand tekeningen kunnen plaatsen, die hü na het einde van het concert uitdeelde aan bewonderende jongedames. „Toonkunst" is met de keuze van deze dirigent en zijn „Südwestdeutsches Kammerorches- ter" uitermate gelukkig geweest. In een recent „Toonkunst'-prospectus heeft een gedicht gestaan van de echt genote van een bestuurslid, aanvangend met de twee regels„O melodie ons mee gegeven ter begeleiding van het leven". Al wat genoemd orkest vertolkte, is zo danig verklankt geweest, dat het de luis teraar daadwerkelijk is „meegegeven". Wij ruilen dit orkest niet voor een der Italiaanse, die ook tot ons kwamen en beroemder zijn. Deze Zuidduitsers bewe zen hun elite-vakmanschap en toch zou den wij ze tegelyk amateurs willen noe men, goddelijke amateurs, omdat ze alle gedachte aan muziek als bedrijf op verre afstand wisten te houden. Dat is hun sfeer In een tijd, die zwelt van experimen ten en een nieuwe muzikale alchemie, hebben zij nog eens onweerstaanbaar ge pleit voor het koningschap van de Melo die en het goede woord waar gemaakt van him dichter Eichendorff, die Hugo Wolf zo overvloedig inspireerde: „Es schlaft ein Lied in allen Dingen". Het lied, de klank, de zang zijn organen van de innerlijke mens, metgezellen ook van de zwerver en de dromer. Met deze ele menten heeft Pilegant magisch geboeid. In zijn musiceerwijze was een complete harmonie van geest en gevoel, een taal voor het hart zowel als een stijltrouwe Hj nenarchi tec tuur met een plastisch vor menspel voor het verstand. De in een kritische zin mogelijke „aanmerkingen" zijn tegenover dit alles dermate onbetekenend, dat we er geheel van afzien. Wel willen we nog wijzen op de verzadigde, gerijpte klankvoortbren- ging, het gewichtloze speelvermogen in de legiero-tinten, de warme gloed niet in de laatste plaats van de donker ge kleurde instrumentengroep, de efficiën te dirigeeraanwij zingen, de gezonde op vatting, de boetseringskunst en de groe peringskunst, waardoor alle wisselende partijen steeds onfeilbaar onder de be lichting of de overschaduwing kwamen te staan, die zij telkenmale behoefden, zodat alles tezamen ook tot een vertel kunst kon uitgroeien. Zulk een orkest mag terugkeren! Met begon met het allerwege bekende Concerto grosso in d van Vivaldi, waar in de violisten Barchet en Rösch en de celliste Jacoba Muckel het concertino naar de eis vervulden. Voor de continuó hadden ze een klein model cembalo bij zich, dat over het geheel een patina van „oud" legde. Bach heeft het Concerto voor klavier bewerkt. Het Larghetto (met zwijgend cembaal) is een van de Juwelen, die de barok ons naliet. Maar hoe knap Vivaldi ook schreef, de „Introduzione, Aria en Presto" van Mar cello overtroffen Vivaldi. Welk een rijk en verrassend, chromatisch bepaald en warm orkestrerend kleurengamma vond hier deze componist! Marcello is een heel groot toondichter met pakkende beelding. Hoe magistraal in de zeggen schap die kortstondige Introduzione! Misschien moet de B van de voornaam Benedetto vervangen worden door de A van Alessandro. Onderzoekingen hebben uitgemaakt dat een deel van het Mar- cello-oeuvre afkomstig is van een broer Alessandro. Een Divertimento van Mozart kon haast niet ontbreken. Het werd dat in B, door Köchel gecatalogiseerd onder nr. 137. Interessant werd de kennismaking met een Mendelssohn-jeugdwerk, het Viool concert in D, dat de algemene stijlken merken verraadt van de heel vroege 19de eeuw. De muzikanteske finale ervan leek ons het sterkst. Het spreekt vanzelf dat de 13-jarige Felix zich niet aan allerlei gegevens van Beethovens vioolconcert heeft kunnen onttrekken. Reinhold Bar chet was de aangewezene om als een uiterst degelijk geschoolde orkest-pri- marius, zuiver en helder belijnend en prachtig van toonvorming te soliëren. Barchet speelde gewoon van het blad, elke pose van virtuoos ontbrak. De klankverhouding met zijn begeleiders bleek voortreffelijk geregeld. Reepighi's Antiche Danze ed Arie be tekenden een ruk naar onze eeuw. Deze waden door de archaïserende behande ling als een tegenhanger van de boeren- suites van onze Julius Röntgen kunnen ijelden. De compositie heeft veel aan trekkelijks, maar is wel ongelijk geïn spireerd. Dat zij desondanks onvermin derd welklinkend blijft, ligt bij een leer ling van de grandioze instrumentator Rimski-Korsakof voor de hand. Zo kwa men er fragmenten in voor, die de sug gestie droegen, in een intiem pianissimo fijntjes als van blaasinstrumenten te komen. Een onderhoudend Rondino giocoso van de Oostenrijker The odor Berger be sloot het recital, een merkwaardig half modern produkt met vreemd aandoende, •maar ritmisch meeslepende effecten. Een beetje strijkjesachtig. De publieke bijval was groot. Het con cert werd daarom verlengd met het Praeludium van Grieg's Holberg Suite en de Wals uit de Strijkserenade op. 48 van Tsjaikofski. Die wals is ook 's middags gespeeld op het 66ste Jeugdconcert met een voor afgaand Allegro moderato. De jeugd Henny Ravenstein gaf blijk van goede viooltechniek. Zij produceert een fraaie toon, gepaard aan zuiverheid in de meer moeilijke passages, zoals b.v. met dubbel- grepen. Haar sonate van Tartini was beheerst en rijk aan mooie cantilenes. Ook de fluitist, Lucius Voorhorst ver raste zijn gehoor door de warme klank, die hij uit zijn instrument wist te ha len. Hij boeide zijn gehoor kennelijk in de prachtig geblazen sonate in a moll van Loeillet. Zijn nu reeds prijzens waardige techniek opent nog grote mo gelijkheden. De beide solisten voerden gezamelijk met het orgel nog een zeer mooie en bondige sonate uit van Loeil let, uitstekend van ensemblespel. Het orgel in de Doopsgezinde kerk opent bepaald niet de mogelijkheid tot klankraffinement. Toch wist Addie de Jong met de dispositie te woekeren in Bachs G. dur Praeludium en Fuga, hoe wel de vertolking in ritmisch opzicht niet steeds correct was. Van Handel speelde hij een werkje, gebouwd op een basso ostinato en een Allegro, zeer le vendig, maar enigszins gejaagd Aan hedendaagse composities was in ALLE BEKENDE MERKEN. TRIUMPH Gabrielc f309.— TRIUMPH Tippa f275.— KOLIBRI f 245.— In kunstlederen tas. SWISSA (een Zwitsers produkt) f295. Vraagt geheel vrijblijvend Inlichtingen. KANTOORMACHINEBEDRIJF Haarlemmerstraat 167—171 BURGERLIJKE STAND VAN LEIDEN GEBOREN Jacoba Lldwina Barbara, dr van O. J. Berk en H. J. van Veen, René Marlnua Wilhelmus Jacobu6, zn van J. P. J. v. d. Burg en A. J. Damen; Gert Jan Theodo ras. zn van C. H. van Norden en M. S. 'an Domselaar; Robert Jasper Johannes W van G. Bulls en J. A. Vos, Helnrich Cornells Antonlus, zn van H. c. Kramer •0 a. p. m. v. d. Klugt, Brigitte, dr. van L Groos en H. Dells, Elisabeth, dr van N Wlersma en B. I. Arkö, Johannes Ma- ba Adelelda, dr van T. G. van Oosten en w- M. Koemans, Allda, dr van D. de Graaf j. e. Kool, Peter, zn van A. Zwaan en 8- van der Plas. GETROUWD W. J. Helvensteljn en J. H. Arkeveld, H. Morren en P. Lardé. OVERLEDEN J. A. M. van Brakel, 60 Jaar, echtgenote •an W. C. van Bommel, E. Stoffer, 79 Jaar •rouw, G. F. M. Schimmel, 63 Jaar, man. heeft overigens een geheel ander pro gramma te horen gekregen: een Cassa tion in G van Haydn, drie dansen van Boccherini en een Divertimento in D (K.V. 136) van Mozart. Alweer een ge slaagde keus. Bij al deze werken heeft de musicus Huub Buurman passende toelichtingen gevoegd, nadat hij tevoren een idee had gegeven van de positie van een toonkunstenaar tijdens de 18de eeuw. De Stadsgehoorzaal was beide malen geheel of nagenoeg geheel vol. Geest drift, aandacht en dankbaarheid waren ook bij de jeugd in ruime mate aanwe- Advertentle Lijm zonder klemmen met van Ceta-Bever Optreden van jonge musici ivas in vele opzichten gerechtvaardigd De violiste Henny Ravestein en de fluitist Lucius Voorhorst, beiden afge studeerd aan de Universiteit, hebben gisteravond, gesteund door de gerouti neerde organist Addie de Jong, ïich op het gevaarlijke pad der kunst in het openbaar gewaagd en het moet bij voorbaat worden gezegd, dat het gehele optreden in vele opzichten gerechtvaardigd bleek. Weliswaar boden zij een wat eenzijdig programma, zodat het boeiende element in hoofdzaak voor reke ning moest komen van de vertolkingen zelf. Hierin slaagden zij meermalen op verrassende wijze. Studenten Schietvereniging Het hoogtepunt van de viering van het zestiende luktrum van de Konink lijke Studenten Schietvereniging, een vereniging van het Amsterdams Stu dentencorps, valt op 9 november a.s. Dan zal Prins Bernhard, beschermheer van de KSS, voor de sociëteit in de Sarphatistraat in Amsterdam een défilé afnemen van de gezamenlijke erkende Studentenweerbaarheden van Leiden, Utrecht, Delft, Groningen en Amster dam. Kort daarna zal veldmaarschalk Montgomery op uitnodiging van de KSS tn de aula van de Gemeentelijke Uni versiteit een lezing houden. CORRESPONDENTIE Mevr. J. D.—W. te V. Er is blij kens onze ervaringen niets waarover de meningen zozeer uiteen lopen als over de t.v.-uitzendingen. Wanneer onze medewerker zijn (uiteraard persoonlijk) oordeel in ons Blad kenbaar maakt, ontvingen wij doorgaans een even groot aantal adhesiebetuiginen als afwijzende meningsuitingen. Waarmee nogmaals bevestigd wordt dat smaken verschillen en dat over de smaak nu eenmaal niet valt te twisten dit programma ook een bescheiden plaats ingeruimd. Zo blies Lucius Voorhorst de prachtige Aria van Roussel met ont roerende toon, terwijl Addie de Jong in de Prelude en Fuga in c kleine terts van A. de Klerk zijn kans greep om zich volledig te revancheren voor de minder geslaagde vertolkingen van Bach en Handel. Ondanks de coloristische be perkingen van het orgel wist hij een gedifferentieerd klankbeeld te scheppen, waardoor De Klerk op dit instrument tenminste aanvaardbaar werd. De leven dige bewerking van het fugathema le verde hem geen bezwaren op. Zo werd ten slotte nog voldaan aan de wensen van hen, die graag genieten van de hedendaagse orgellitteratuur. Een hon derdtal bezoekers heeft beslist genoten van dit intieme concert. Na lange tijd, weer eens de route naar mijn oude school gefietst: het smalle Noordeinde, de lange Bree- straat, waar intussen het tram-ge- tingel plaats heeft moeten maken voor stads-autóbussen, de oude Ho- gewoerd, waar je als het regende net iets minder nat werd dan op het Le vendaal, de brede Hoge Rijndijk en dan de Burggravenlaan no. 2. Daar staat de school. Tegenwoordig is de naam Rembrandtlyceum. Maar iede re rechtgeaarde Leidenaar zegt nog de HBS. Keurig netjes stapte ik af bij het hek aan de zijingang, die naar de binnenplaats leidt. Want dat moest en dat moet nu nog. Fietsen op de binnenplaats is verboden. Maar toen deed je dat niet. En ik herinner me nog heel goed, dat de concierge - een zeer invloedrijk man in HBS-en - mij tijdens het fietsen heel vriendelijk maar beslist ver zocht eens een middagje terug te ko men. Toen ik binnenkwam liepen net jongens en meisjes, mannen en vrouwen druk pratend de trap af in de richting van de leraarskamer. En nu zult U wellicht het doel van dit bezoekje aan „mijn" HBS begrijpen: deze jonge- en oude lieden moesten repeteren voor de musical knicker bocker Holiday, die zij in verband met het vijftigjarig bestaan van de schoolvereniging Emtégees binnen kort gaan opvoeren. Vijf maal tien jaar Em (Muziek) té (toneel) ge (gym nastiek) es (schermen) is een hele tijd. Dat mag niet ongemerkt voor bijgaan. In die statige leraarskamer, welke je doorgaans alleen maar bij rap portuitreiking mocht betreden, de den nu leraren, oud-leerlingen en leerlingen van het Rembrandt-ly- ceum ijverig hun best zo goed moge lijk te zingen en te acteren. Het is niet de bedoeling de inhoud van deze musical hier neer te schrijven, maar in ieder geval is het wel zo, dat er een „houten poot" en liefde aan te pas komt. Onder leiding van mr. Harm Smedes verpulverdenXet groepje acteurs en actrices en etn pianist de statigheid van de leraars kamer. Maar voor deze keer mag dat. Emtégees kan maar ééns haar tien de lustrum vieren. Ik liet de man nen rustig hun stemvolume verder toetsen en de dames behoedzaam voortschrijden op de muziek van Kurt Weill en liep nog eens door de gangen. „Woensdag verschijnt het Uiltje" stond er ergens op een bord te lezen. Het Uiltje, verschijnt maandelijks, symbool van de HBS-wijsheid Aan de Gemeente Unversiteit van Amsterdam slaagde voor het kandi daatsexamen in de klassieke taal- en letterkunde onze stadgenote, mej. E. M. A. Waszink. DERDE LUSTRUM EXPOGÊ. Het ligt in het voornemen van het be stuur van de afdeling Leiden en om streken van de Ned. Ver. van Ex-poli tieke gevangenen uit de bezettingstijd om de opening van het winterseizoen gepaard te doen gaan met de afsluiting van de viering van het derde lustrum. Men komt daartoe vrijdag 28 oktober in ,De Harmonie" bijeen. De voorzitter, de heer L. Questroo, zal deze avond een herdenkingsrede uitspreken, waarna een deputatie uit het bestuur zich naar het bevrijdingsmonument, zal begeven om daar een bloemenhulde neer te leggen. Na terugkeer van deze deputatie houdt wethouder A. J. Jongeleen aan de hand van kleurendia's een lezing over: „Een reis door Leiden en verder 's RIJKS BELASTINGEN De inspeteur van 's Rijks belastingen, de heer H. J. ten Kleij, toegevoegd aan het hoofd van de inspectie der invoer rechten en accijnzen te Leiden, is over geplaatst naar 's-Gravenhage (ministe- van Financiën). WACHTHUISJE STATIONSPLEIN? De nieuwe bushalte van de stadsdienst op het Stationsplein het zal velen reeds zijn opgevallen biedt geen en kele beschutting tegen regen en wind. Om aan deze ongewenste situatie een einde te maken zal de directie van de NZHVM zich tot het college van B. en W. richten met het verzoek hier voor haar rekening een wachthuisje (abri) te mogen plaatsen. Advertentie Bruid vergat iets. Gistermorgen was er in de St.- Martinuskerk te Venlo, evenals op de zoveel andere dagen een trouw partij. De auto met bruid en bruidegom kwam statig voorrijden en de ogen van de toeschouwers waren, zoals altijd, gericht op het bruidje. Toen de bruid wilde uitstappen slaakte zij echter een gil, die tot in de kerk hoorbaar was. De omstan ders en ook de bruidegom begrepen aanvankelijk niet wat er aan de hand was. Wat was er echter gaande? De bruid bemerkte onder het uit stappen, dat zij vergeten was haar schoentjes aan te trekken. Zij was nog op haar pantoffels en had deze, onder haar verder tot in de punt jes verzorgde bruidstoilet, zien uit steken. Toen de toeschouwers dit ook in de gaten kregen ging er een dave rend gelach op. In allerijl werd een familielid in een der volgwagens naar huis gedirigeerd om de schoen tjes van de bruid op te halen. Nadat, de bruid haar schoeisel binnen niet al te lange tijd had verwisseld, verliet zij stralender dan ooit de trouwauto en trad zij ziels gelukkig aan de arm van de brui degom de kerk in. Rijdt sinds gisteren de trein Lei denUtrecht v.v. over het viaduct in de Lammenschanswegmet in gang van vandaag rijdt de tram door het viaduct. Het zal echter nog geruime tijd duren - men rekent op een klein jaar - voordat het verkeer van dit viaduct gebruik zal kunnen maken. Zodra deze verbinding is tot stand gekomen krijgt Leiden zuid west een royale verbinding met de stad, welke het verkeer op de He renstraat en Zoeterwoudseweg in belangrijke mate zal ontlasten. Bo vendien - wij schreven daar reeds eerder over - is in de onmiddellijke omgeving van het viaduct ook een halteplaats stationgeprojecteerd. Het ligt in de bedoeling van de Ned. Spoorwegen om deze halteplaats met ingang van de zomerdienstregeling- 1961 (mei) ingebruik te nemen. Het is te verwachten, dat omstreeks dit tijdstip ook meer tekening is geko men in de aanleg van de toegangs wegen tot het viaduct. Op onze foto zijn de vier verkeerskokers reeds duidelijk zichtbaar. Geheel rechts de onderdoorgang voor het lokale ver keer in de richting Voorschoten Leiden zuidwest. Daarnaast de toe komstige koker, waardoor in de toe komst het snelverkeer in deze rich ting zal worden geleid. De onder doorgang, waarvan thans nog de tram gebruik maakt, is bestemd voor het snelverkeer in de richting stad; geheel links de koker voor het lokale verkeer. (Foto LD/Holvast) OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE U bent verhuisd. En daar zit fëPI IJ dan, tussen totaal vreemde ,,1 mensen. Wat te doen? De buren negeren en wachten tot er f.'ieens iets van een kennismaking 'T zal komen? Of wachten tot zij U eens op de thee vragen? Niets hoor! Aan U om de kennismaking tot stand te brengen! Vroeger ging dat heel officieel. Nu gaat dat eenvou- diger. De eerste gelegenheid waarbij U Uw naaste buren tegenkomt stelt U zich gewoon even voor en vraagt U ze op de thee of de koffie. En weet U wat Uw eerste bezoekers beslist zullen waarderen? Als U Gladstone sigaretten presen teert. Want Gladstone is - met of zonder filter - de sigaret die ledereen voldoening schenkt! king size VOORNAAM EN AANGENAAM 20 stuks F U In verschillende steden in het land hebben de studenten gisteren op on dubbelzinnige wijze getoond, dat zij zich van hun vrijheid beroofd achten, wan neer de Kamer akkoord gaat met de voorstellen van minister Cals om de studievrijheid enigszins aan banden te leggen: zij gingen „voor aap zitten" in kooien die ergens in het publiek werden opgesteld. Vanzelfsprekend nam ook Leiden aan deze actie deel, maar tot een vurige demonstratie ten bate van de veelge roemde studievrijheid kwam het bepaald niet. Het verliep allemaal nogal tam, de studenten zelf toonden nog het minste belangstelling, en de stoere voornemens om de kooi 24 uur bezet te houden werden alleen uitgevoerd wanneer men aanneemt, dat de studenten er aanzien lijk kortere uren op na houden dan de andere mensen plegen te hanteren. Van nacht was de kooi, die gister laat in de middag op het Gerecht werd geplaatst, reeds verdwenen. Bij het station klom tegen half vijf de eerstejaarspraeses de heer F. Ph. Kuethe in zijn geïmproviseerde kooi. BISSCHOP VAN HAARLEM MOET RUST HOUDEN De bisschop van Haarlem, mgr. dr. J A. E. van Dodewaard, zal voorlopig rust moeten houden. Zondag is hij opgeno men in het St.-Anthoniusziekenhuis te Utrecht, waar hij ter observatie zal ver blijven. Het bestuur van het bisdom wordt waargenomen door de vicaris- generaal, mgr. J. M. Groot. Vorige week heeft de bisschop op een aantal plaatsen kinderen het vormsel toegediend. Na deze vormreis voelde hij zich erg ver moeid. Hij consulteerde een bevriende arts in de omgeving van Utrecht, die het beter achtte, dat mgr. Van Dodewaard onmiddellijk in een ziekenhuis werd op genomen. De toestand van de bisschop wordt thans bevredigend genoemd. Aap-student Kuetlie in zijn ge- improviseerde Leidse kooi. (Foto LD./Holv&st) die vervolgens op een bakfiets langs de „reünistenroute" naar het Gerecht werd gereden, vooraf gegaan door enkele leden van het c-erstejaarsorkestje en ge volgd door leden van het collegium en niet meer dan twintig studenten. In de voorhoede van de stoet liepen voorts eerstejaars mee met borden waarop de leuze „Als U het Gerecht verkent, ziet U een gekooid student". Op het Gerecht werd de gekooide liefderijk van voedsel voorzien en op andere wijze verstrooiing geboden. De belangstelling van het pu bliek was vanzelfsprekend vrij groot, maar toch niet overweldigend. Eenzelfde ervaring deed men op in Delft, waar een gekooid student op de Markt voor behoud van de studievrij heid demonstreerde. Deze derdejaars student mocht zich in zijn onvrijheid blijkbaar iets meer veroorloven dan de nog wat groenerig aandoende Leidse eerstejaars: in Delft was de kooi voor zien van een veldbed, een kacheltje, zelfs verlichting en een voortreffelijke voorraad voedsel en geestrijk vocht. Maar ook daar liep men over het algemeen niet bijzonder warm voor de demon stratie. In Amsterdam had de politie de pro testdemonstratie in de hoofdstedelijke straten verboden. Daar kroop toen maar een student in een leegstaande apekool van Artis, waar hij geruime tijd onder veel geloei van samengestroomde stu denten genoot van uit het publiek toe gestoken bananen en apenootjes. Vandaag begint de Tweede Kamer met behandeling van het wetsontwerp met het befaamde artikel 60. waarte gen deze hele actie is gevoerd. In de lunchpauze biedt de Ned. Studenten raad de Kamerleden een lunch aan. tijdens welke de studentencabarets het wetsontwerp zouden „belichten".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 3