Protestants tehuis voor militairen
aan Binnenvestgracht in Leiden
„Con Amore" zong Bacli en Mozart:
Kantates 80 en 85 en liet „Requiem"
BOLS
Een muzikaal waardevolle avond
J. A. HARTELOH VOORZITTER
VAN DE V.V.V. TE LEIDEN
David Lean's „Summer-madness"
inzet van K. en O. filmseizoen
Exploitatie door Pro Rege
deze zaterdag
herenmode-tip
Pullovers
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 14 oktober 1960
Tweede blad no. 30176
ACADEMISCHE EXAMENS
Aan de Leidse Universiteit zijn ge
slaagd voor het kand. ex. Ned. recht
mej. J. E. M. Bakker (Den Haag), mej.
H. Lagerwey (Voorburg) en de heren
C. N. Jansen v. Rosendaal (Den Haag),
J. C. Th. Bast (Voorburg), J. M. Hudig
(Rotterdam), F. W. Duyster (Hilver
sum), H. J. de Bijll Nachenius (Rotter
dam), A. C. Nijsingh (Zwolle), A. Doo-
renbos (Den Haag), C. E. M. van Nispen
tot Sevenaer (Den Haag), L. D. J. I. Ch.
de Bièvre (Wassenaar), C. M. P. Nij-
meijer (Leiden), J. C. Lutje Schipholt
(Den Haag), E. Harinck (Den Haag), H.
M. Michiels van Kessenich (Utrecht),
Th. Bijvanck (Haarlem), J. Bosma
(Borne), K. Veenstra (Amsterdam», B.
W. F. van Riemsdijk (Noordwijk), J. G.
de Vos (Den Haag), W. Koops (Den
Haag), J. N. Sterrenburg (Rotterdam)
en A. N. A. M. Josephus Jitta (Heilo)
doet. ex. Ned. recht de heer J. de Bruijn
(Den Haag).
Joh. Pasveer vervulde goede verwachtingen
De nog betrekkelijk jonge dirigent Joh. Pasveer heeft zich op het
tweede door hem geleide concert van de Chr. Oratoriumvereniging
„Con Amore" in de Stadsgehoorzaal gewijd aan twee der schoonste
van de talloze door Bach geschreven kantates, namelijk No. 80 „Ein
feste Burg ist unser Gott" (de beroemde Reformatiekantate) en no. 85
„Ich bin ein guter Hirt". Daarbij, na de pauze tot besluit gevoegd, het
„Requiem" van Mozart en men begrijpt, dat het een muzikaal hoogst
waardevolle avond werd.
Zeker geen gemakkelijke opgave. Want Bach en Mozart stellen de
zwaarste eisen, zowel wat de uitvoeringspraktijk als het indringen tot
de sterk uiteenlopende stijl en geest betreft.
Pasveer is er gelukkig in geslaagd, vele
van de door hem op het eerste concert
gewekte goede verwachtingen in vervul
ling te doen gaan.
Ook nu vatte hij zijn taak met de
vereiste, gewetensvolle ernst op.
Pasveer behandelt het koor met de
noodzakelijke zorgvuldigheid en omzich
tigheid, weet in het algemeen een zuiver
evenwicht tussen de onderscheidene be
schaafd klinkende stemgroepen tot stand
te brengen, in de loop van de avond met
groeiend succes. Wij mogen echter niet
verhelen, dat de realisatie van het
uiterst moeilijke aanvangskoor van
Kantate no. 80 (waarin veel van de
14 jaar oudere kantate „Alles was ^on
Gott geboren" is verwerkt) nog meerdere
onzekerheden aantoonde, waarbij de
klank nog niet de gewenste gaafheid
bezat. Helderheid en duidelijkheid
tekenden zich in te geringe mate af.
Verwonderlijk is dit intussen niet.
Vanzelfsprekend moet ieder koor zich
„inzingen", om eerst nadien tot volle
ontplooiing te kunnen komen. Daarin
slaagde men in het verloop van de avond
meer en meer, met het slotkoraal van
„Ich bin ein guter Hirt" als een der
voortreffelijkste voorbeelden, van het
geen „Con Amore" k&n bereiken. De sa
menzang was hier voorbeeldig, de kleur-
I werking in hoge mate nobel.
I Helaas paste het Bachorkest uit Am-
I sterdam zich te ongenoegzaam harmo-
nieus bij het koor aan. Men had ook
de solisten te kampen met een te lui-
I de begeleiding, hetgeen een genuanceerd
j en vloeiend verlopend samengaan in de
i weg stond.
j Dit zal voor Pasveer reden moeten
zijn, speciaal daaraan in den vervolge
de grootste aandacht te wyden!
Mozart's „Requiem" werd reeds meer
malen in onze stad ten gehore gebracht.
Wij herinneren ons o.a. de vertolking
van „Toonkunst" en het „Alma Mater
koor".
Men kent er de mysterieuze en tra
gische voorgeschiedenis van: het ver
haal van de frauderende graaf (Von
1 Walsegg) en diens geheimzinnige bode.
Ook is nu wel voldoende uit de doeken
gedaan, welk aandeel Mozart leverde en
wat aan Franz Xavier Suszmayer moet
worden toegeschreven: wij behoeven
hier niet meer op terug te komen.
Het „Requiem", schoon wellicht niet
behorend-tot het hoogste wat hij schreef
I men vergelijke het eens met de Do-
denmis bevat, geschreven in het aan
gezicht van de dood als het is, toch een
onnoemelijke hoeveelheid devote en in
tense expressie. Daar wordt men steeds
opnieuw weer diep door geraakt, gegre
pen
I Van innige schoonheid is het „Re
quiem" doortrokken.
Wij denken, om maar enkele voorbeel
den te noemen aan de biddende inzet
der „Introitus", waarmee het kerkelijk
karakter streng is aangeduid. De so
praan jubelt het uit in haar solo ..Te
decit hymnuswelke melodie in het ou
de koraal „Meine Seel erhebt den Herrn"
door Michaël Haydn op dezelfde places
in zijn B dur Requiem werd gebruikt.
Daar is voorts het ontroerende „Kyrie
Eleison", waarna de 6-delige sequens,
het suggestieve „Dies Irae" volgt het
dramatische „Rex Tremendae", het
lief lij kvloeiende „Recordare" in rondo-
vorm het aangrijpende „Lacrymosa", de
indrukwekkende fuga „Quam olim
Abrahae" en ga zo maar voort.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Johannes Jacobus, zn. van W. J. Lardé
en P. Binnendijk; Ronald Ferdinand, zn.
van A. A. v. Amerongen en M. C. Ruijg-
rok; Cornells Jeroen, zn. van C. A. Wies-
meijer en J. van den Efjkel; Harrlëtte, dr.
van G. Knotter en G. Sasburg; Pieter,
zn. van J. C. te Hennepe en E. J. van
oer Blom; Jolanda Margaretha, dr. van
de Roo en S. M. de Jong.
GETROUWD
A. van den Heuvel x C. T. M. Duiven
voorden; N. van Du(jn en G. van der
°ent; M. L. Brasker en M. M. G. van
fiers; J. Heikoop en J. G. Bink; A. van
W(jk en M. J. F. Dulvesteljn; D. Nieuwen-
Ourg en M. Baelde; R. Langezaal en M.
Lagerberg; M. J. Zonneveld en W. van
Oer Leek; C. C. de Vriend en S. P. M.
Beveling; H. J. Cuveller en M. Kes.
OVERLEDEN
M. Brouwer. 74 jaar. wed. van H. Louw-
«er; M. Corba, 63 Jaar, echtgen. van J.
«ijnbende; G. Hugenholtz, 69 Jaar, vrouw;
J' J. Barendse, 87 Jaar, man.
In al deze „juwelen" schonken koor
en solisten ons veel voortreffelijks, ge
steund door een verblijdende religieuze
overtuigingskracht. De fijnzinnig ba
rokke Mozart vereist echter meer licht
voetigheid en soepeler nuancering dan
thans tot uiting kwam. Een speciale hul
de echter aan de sopranen, wier su-
bliem-etherische zang in het „Voca me
cum benedictus" een ware weldaad was!
Een opmerking: Pasveer wil zijn plas
tische directie wel eens te „mooi" maken.
Een Requiem vraagt in dit opzicht de
grootste soberheid, bovendien komen di
rectheid en duidelijkheid der intenties
daardoor soms in het gedrang. Misschien
zal hij zich bij het vorderen der jaren
voor iedere overbodigheid weten te hoe
den.
Wat de solisten betreft: de sopraan
Elisabeth Lugt verving Annette de la
Beije, door ziekte plotseling verhinderd.
Wij denken aan haar kleine, serene, in
tieme stem en bijzonder gevoelige voor
dracht met dankbaarheid terug. Jam
mer, dat in de hogere regionen een
lichte scherpte ontsierend aandoet. De
Solisten en dirigent tijdens het
concert van Con Amore": v.l.n.r.
Elisabeth Lugt (sopraan)Joh. Pas
veer (dirigent)Rom Kalma (bas).
Rijkje Wollewinkel (alt) en Chris
Holland (tenor).
(Foto L.D./Holvast)
glanzende altstem van Rijkje Wolles-
winkel leek in Bach gehandicapt door
een zekere beklemming, welke gelukkig
in Mozart merendeels overwonnen bleek.
Moge deze fraaie stem zich van elke
„druk" weten te bevrijden, dit uitgespro
ken altmateriaal verdient het ten volle.
Superieur geschoold is de waardevolle
lyrische tenor van Chris Holland.
O.a. zijn aria „Sehet, was die Liebe tut"
(Kantate no 85) gaf daarvan het meest
overtuigende bewijs. Van een stem die
zó goed geolaatst is, mogen wij nog
veel verwachten.
Helaas werd de sonore basstem van
Rom Kalma niet door een juiste geeste
lijke instelling ondersteund. Tezeer legt
hij het accent op materiële kracht, het
geen schade doet aan de tekstuele in
houd.
De vele ensembles kenmerkten zich
door een betrouwbaar en welluidend sa
mengaan. De door en door muzikale
ondersteuning van de cymbalist Hans
Philips betekent altijd op avonden als
deze een ware vreugde.
Het Bachorkest gaf in Mozai't bewijs
van meer aanpassingsvermogen dan in
Bach, hetgeen ons wel verwonderd heeft.
„Con Amore" mag terugzien op een
waardevolle avond, waarin de talrijke
lofwaardige kwaliteiten opnieuw tot haar
recht kwamen.
Er is géén hoger opgave, dan Bach
en Mozart naar beste kunnen en weten
te mogen dienen.
Men mag er hogelijk erkentelijk
voor zyn, dat „Con Amore" dit aan
durft!
H.
Na het aftreden van bestuurslid G. Groen
Vereniging bestaat bijna zestig jaar
Tijdens de gisteravond in „Het Gul
den Vlies" gehouden buitengewone alge
mene ledenvergadering van de Vereni
ging ter Bevordering van het Vreemde
lingenverkeer te Leiden en Omstreken
werd meegedeeld, dat de voorzitter, de
heer G. Groen, mede in verband met
zijn drukke werkzaamheden, besloten
heeft af te treden. Het Bestuur heeft
gemeend dit besluit te moeten eerbiedi-
gen. De waarnemend voorzitter, mr. F.
Portheine, toonde zich in zijn openings
woord dankbaar voor de dynamische
wijze waarop de heer Groen, die verhin
derd was deze bijeenkomst bij te wonen,
sedert mei 1958 de vereniging heeft ge
leid. Hij memoreerde de vele activitei
ten, welke dit uitermate verdienstelijk
bestuurslid in de afgelopen ZVi jaar heeft
weten te ontplooien. Aan de afgetreden
voorzitter zal in kleine kring als blyk
van waardering een geschenk worden
overhandigd. Tot opvolger van de heer
Groen werd benoemd de heer J. A. Ilar-
teloh, directeur van het bijkantoor te
Leiden van de N.V. Nationale Levens
verzekering Bank. In vol vertrouwen
droeg mr. Portheine de voorzittershamer
aan de nieuw gekozene over. Deze zei in
een korte toespraak voorstander te zijn
van een zo groot mogelijke samenwer
king o.m. met de overheid en andere
verenigingen voor vreemdelingenverkeer.
Tot bestuurslid werd ook de heer A. v. d.
Koppel, directeur van het bijkantoor te
Leiden van de N.V. Rotterdamsche Bank,
gekozen. Hy zal eerlang de functie van
secretaris toegedeeld krijgen.
Voorlopig programma
Wat de viering van het 60-jarig be
staan de vereniging werd in 1901 op
gericht betreft: er werd een voorlopig
programma bekend gemaakt. Aan de
ledenvergadering op 24 april, de jubi
leumdag, wil men een wat feestelijk
karakter geven door er een receptie aan
te verbinden. Medio mei hoopt men in
de Sleutelstad een vergadering van
V.V.V.directeuren te kunnen beleggen en
1 juni een bijeenkomst van V.V.V.-be-
stuurders uit de provincie. Op 30 juni is
er wederom een concours hippique en
op 5 augustus een bloemencorso.
Minder druk
De directeur van de Leidse V.V.V., de
heer G. van Weelden, vertelde op deze
vergadering het een en ander over de
resultaten van het afgelopen seizoen.
Hoewel daarvoor nog wel andere oor
zaken zijn aan te wijzen heeft het V.V.V.-
kantoor als gevolg van het natte weer
een groot aantal buitenlanders minder
op bezoek gehad dan vorig jaar. Ook het
aantal schriftelijke verzoeken, vooral
voor opgave van logiesgelegenheid, was
aanzienlijk minder. Dit kan echter ook
gedeeltelijk worden veroorzaakt door het
feit, dat langs onze gehele kust het aan
tal logiesverstrekkende particulieren met
sprongen toeneemt en er dus, vooral
wanneer de vraag door het slechte weer
wat minder groot is, voor velen die persé
aan de kust willen zitten, wel een plaatsje
te vinden is. Hoeveel vakantiegangers
een bezoek aan Leiden hebben gebracht
is zelfs bij benadering niet vast te stel
len. Evenmin het aantal overnachtingen
in hotels, pensions en andere logiesver
strekkende bedrijven. Van het dagbezoek
aan onze stad is nog minder bekend.
Wjj hebben, aldus de heer Van Weel
den, zo hier en daar het oor te luisteren
gelegd by verschillende groepen van
middenstanders, die behoudens enkele
uitzonderingen, toch best tevreden wa
ren. Schoenhandelaren en handelaren in
regenkleding bjjv. vonden dat het „best"
was geweest.
Een bijzonder opmerkelijk feit is wel
het aantal Nederlanders, dat van de
diensten van het V.V.V.-bureau gebruik
heeft gemaakt, waardoor het totaal aan
tal verstrekte inlichtingen vrijwel gelijk
is gebleven aan dat van 1959. Het aantal
verstrekte inlichtingen tot en met ultimo
september bedroeg nJ. 24443 (vorig jaar
24659).
Via de logiesinformatiedienst werd
aan 1055 toeristen bemiddeling verleend
(vorig jaar 1444).
Het aantal personen, dat hetzij mon
deling, schriftelijk of telefonisch om in
lichtingen betreffende logiesmogelijkhe-
den heeft gevraagd bedroeg 1453 (vorig
jaar 2068). Ten aanzien van deze cijfers
merkte de directeur op, dat gebleken is,
dat verschillende vreemdelingen, die
vorige jaren via de logiesinlichtingen-
dienst bij de V.V.V. om inlichtingen
hebben gevraagd en gekregen, zich thans
rechtstreeks tot het hen indertijd ver
strekte adres hebben gewend.
Kampeergelegenheid
Meegedeeld werd nog, dat de Leidse
V.V.V., op verzoek, de mogelijkheden zal
onderzoeken voor het scheppen van een
kampeerterrein in deze omgeving. Een
daartoe in het leven geroepen commissie
zal t.z.t. een rapport over deze kwestie
samenstellen. Na een korte pauze ver
toonde de heer E. Timan een alleraar
digste filmpje over de stad Leiden.
frambozen
brandewijn
p. fles 7.7o
Filmdie voor Amerikanen de doorslag gaf
Brits regisseur naar Hollywood te lokken
Tot Hollywoods beste regisseurs behoort de Engelsman David Lean, een van
de vele grote talenten, die in de loop van de jaren uit Europa naar de film
fabrieken aan de westkust van Amerika werden gelokt. Een vijftiental jaren
geleden werkte hij nog vóór zijn grote roem samen met Noel Coward, met
wie hij o.a. de vermaarde film „Brief Encounter" regisseerde. Na enige films over
werden van Charles Dickens (o.a. Oliver Twist), behandelde hij in „Madeleine"
hetzelfde onderwerp als in „Brief Encounter": de kortstondige ontmoeting tussen
twee mensen, die zich toch niet blijvend aan elkaar hechten. En dat thema neemt
hij ook weer op in „A summer-madness", de film, die gisteravond als eerste „Film
van de maand" van K. en O. in Casino-theater draaide.
Leiden heeft weer een protestants
tehuis voor militairen. Het staat aan de
Eerste Binnenvestgracht en is onderge
bracht in het gebouw „Nomateg". Gis
termiddag opende de heer G. Wielinga,
kolonel b.d. KNIL, voorzitter van de
Koninklijke Nederlandse Militaire Bond
Pro Rege, welke het tehuis gaat exploi
teren, het knus ingerichte bovenzaaltje
van Nomateg, waar de jongens een
bibliotheek ter beschikking hebben, naar
de televisie kunnen kyken enz. De leiding
komt in handen van mevrouw G. Ligt-
hart, die ervaring heeft opgedaan in een
tehuis in Grave.
Wethouder van Sociale Zaken, S. Men
ken, de oud-voorzitter thans ere-lid van
Pro Rege, jhr. Sikkinge, officieren van
het garnizoen, vertegenwoordigers van
het Prot. Interkerkelijk Thuisfront, Chr.
Onder-officierenvereniging en andere
bevriende organisaties, luisterden naar
de openingstoespraak van de heer Wie
linga. Deze ging de gang van zaken na
van het protestants militair tehuis, dat
in 1923 werd ondergebracht in per
ceel aan de Morsweg. In de bezettings
tijd diende het als school en na de oor
log moest het verkocht worden. In 1952
exploiteerde men aan de Breestraat een
tehuis, maar de onkosten werden te
groot. Thans heeft men dan een onder
komen gevonden voor de dienstplichtige
soldaten in Leiden aan de Binnenvest
gracht.
De bedoeling van een dergelijk tehuis
is de verspreiding van de christelijke be
ginselen in de Nederlandse strijdmacht.
Het middel, en hier legde de ex-kolonel
van de KNIL de nadruk op, daartoe is
het werk van Pro Rege. Dat christelijk
karakter blijkt uit de geest, die er in zo'n
tehuis heerst. Na mevrouw Ligthart veel
sterkte toegewenst te hebben bij haar
werk, droeg de voorzitter van het hoofd
bestuur het tehuis over aan de voorzit
ter van de afdeling Leiden van Pro Rege,
ds. J. N. de Ruiter.
Namens het PIT bood de heer Krom
mer een reproductie aan van Van Gogh,
waarvoor al een plaatsje was gevonden.
Het gezellig ingerichte zaaltje in
Nomateg
(Foto L.D./Holvast)
„Proficiat"
Wethouder Menken zei, dat het acht
jaar geleden was, dat de toenmalige
wethouder, de heer D. van der Kwaak,
zich afvroeg waar dat protestants mili
tair tehuis was gebleven. De subsidie
aanvragen bleven namelijk uit. Het als
nog verlenen van een subsidie over acht
jaar was natuurlijk uitgesloten, maar de
heer Menken gaf de Bond de verzeke
ring mee, dat de subsidie over het jaar
1960 zal worden uitgekeerd. Hij deed dit
vergezeld gaan met een hartelijk „profi
ciat".
Na de gelukwensen en geschenken van
vertegenwoordigers van de diverse
organisaties sprak ds. De Ruiter woor
den van dank. Dank in de allereerste
plaats tot God en vervolgens voor wat
de mensen hebben gedaan om dit zo
moeilijke werk te steunen.
Daarna bezichtigden de aanwezigen de
zaal, waar de militairen in Leiden
voortaan een tweede tehuis kunnen vin
den en werd een kopje thee geoffreerd.
Venetië's schoonheid
weergaloos belicht
Toch vergist men zich als men denkt,
dat Lean wat monomaan is in zijn
produktie. In „Sound Barrier" (De ge
luidsbarrière) sprong hy naar een ge
heel ander motief over om, na „Het ge
beurde in Venetië" (de Nederlandse titel
voor „A summer-madness"), interna
tionale faam te verwerven met zijn
„Bridge on the river Kwai". Maar toen
was hij al naar Hollywood overgestapt,
nadat de film, dat gisteravond in Casi
no draaide, min of meer het „proef
schrift" was geweest, dat voor de Ameri
kanen de doorslag gaf hem naar Holly
wood te lokken.
K. en O. had dus een voortreffelijke
greep gedaan met de vertoning van dit
werk-in-kleuren. Want die kleuren heb
ben de regisseur een goede gelegenheid
geboden de bijzondere schoonheid van
Venetië op zeer persoonlijke wijze te be
lichten. Dit voordeel heeft Lean mees
terlijk uitgebuit. De schering van deze
zinsverrukkende architectuur heeft hij,
tezamen met de inslag van een ietwat
weemoedig maar toch allerminst senti
menteel verhaal over een korte liefde,
verweven tot het prachtige patroon van
dit, in de goede zin van het woord ro
mantische filmwerk.
„A summer-madness" vertelt van de
Venetiaanse idylle tussen de Amerikaan
se secretaresse Jane Hudson en de Ita
liaan Renato, resp vertolkt door Katha
rine Hepburn en Rossano Brazzi. Het
mag dan waar zijn, dat een regisseur
de film „maakt" en dat de spelers tot
het „materiaal" behoren, waarmee hij
zijn oeuvre kan opbouwen, anderzijds
doet men aan Leans verdiensten niet
tekort door te onderstrepen, dat hij "er-
moedelijk niet tot een hoogtepunt in zijn
carrière zou zijn gekomen, als hij niet
de beschikking had gehad over een ac
trice met de kwaliteiten van Katharine
Hepburn, die een voortreffelijke tegen
speler had in Brazzi. Het is niettemin
Leans verdienste, dat hij het motief op
een evenwichtige wijze heeft uitgewerkt,
met de luchtige toets, die verhinderde,
dat de geschiedenis van dit zomerse in
termezzo gedrukt zou worden door lood
zware droefgeestigheid. De regisseur is
er op intelligente wjj ze in geslaagd tot
uitdrukking te brengen hoe geheel an
ders Jane's vakantie in de stad-aan-het-
water verliep dan in haar bedoeling lag.
Speciale vermelding verdient, dat de bij
rollen op uitstekende wijze werden bezet,
zodat zich voor de talrijke toeschouwers
een werk ontrolde, dat een prachtige
inzet betekende voor K. en O. 's film
activiteit in het thans begonnen seizoen.
Na bovengenoemde „Film van de
maand" draaide eveneens voor K. en
O. in hetzelfde theater voor jongeren
uit kantoren en bedrijven „The smallest
show on earth" van de produktieve
Britse regisseur Basil Dearden. vooral
bekend door zijn „Halfway house". On
der zyn werk van uiteenlopende aard
neemt deze „Kleinste show op aarde"
een bijzondere plaats in, omdat het op
treffende wijze de wederwaardigheden
verhaalt van een kleine bioscoopexploi
tant en zijn vrouw.
Thans definitief!
Zoals wij dezer dagen berichtten, had
de Raad van Beheer van de Haagse
Tramweg Maatschappij voorgesteld, de
lijn Den Haag-Wassenaar-Leiden, die
verliesgevend is, voor een bedrag van
f 850.000,te verkopen aan de Noord-
Zuid-Hollandse Vervoer Maatschappij-
Nadat deze aangelegenheid door het
College van B. en W. van Den Haag
was besproken, heeft ook de commissie
voor de economische ontwikkeling uit de
Haagse gemeenteraad zich in haar gis
teren gehouden vergadering met de ver
koop akkoord verklaard, zodat deze
thans definitief is geworden. Met ingang
van 1 januari 1962 zal deze lijn dus in
handen van de N.Z.H. overgaan, die op
dit traject de trams zal vervangen door
bussen.
Advertentie
zuiver wol
grove steek
sportieve mi
originele
Noorse import
"geitenhaar"
