999
mpisclie
QiftP Sp«
enen
BASHIR EN ABDUL WIERPEN
ZICH OP DE KNIEEN....
SLANKE POLINA ASTAKHOVA
BARSTTE IN TRANEN UIT
999
Vele ruiters moesten
het hoofd buigen
Pakistan won de liockeyfinale verdiend: 1-0
De tranen vloeiden rijkelijk
Onprettig incident
SPORTAGENDA
JLarisa Latynina de allerbeste
Olympische
uitslagen
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 10 september 1960
Vierde blad no. 30148
Nationale ramp voor India
Ahmed Bashir en Hamid Abdul wierpen zich op de knieën, bogen zich diep voorover
en bleven in die houding enkele ogenblikken naast hun hockeystick liggen alvorens zij
zich overgaven aan de vreugderoes, waarin hun ploegmakkers van het Pakistaanse hockey
team al vanaf het laatste fluitsignaal van de Australiër Modowell verkeerden.
Al zolang Brits-Indië was verdeeld in twee naties en dus ook in twee
gescheiden sportlanden was een der vurigste verlangens in Pakistan
om eens de hockey-hegemonie van India te breken.
In 1958 werd in Tokio het Pan-Aziatische kampioenschap behaald,
maar de hoogste eer was toch het Olympisch kampioenschap. En toen
vrijdagmiddag vijf uur dit doel was bereikt, beleefden de enkele dui
zenden toeschouwers op het veld van het wielerstadion in Rome de
wildste taferelen die de explosieve uiting waren van blijdschap over
het gepresteerde. Spelers, trainers, officials, alles wat maar Pakistaans
was ging op de schouders en minutenlang duurden de omhelzingen,
waarbij de tranen rijkelijk vloeiden.
De spelers van India vormden bij dit
feest een wat trieste achtergrond. Het
was ook aan de officials op de tribune
te merken: deze nederlaag tegen het
buurland was weinig minder dan een
nationale ramp, die straks bij terug
komst in New Delhi voor vele leiders
weer slechte gevolgen zal hebben, zoals
de ervaring van 1958 heeft geleerd. Maar
de ploeg op het veld toonde zich een
goed verliezer en spontaan kwamen de
Singh's en hun medespelers de Pakistani
gelukwensen.
Trouwens de meest fanatieke India-
supporter moest erkennen dat Pakistan
het beste hockey had vertoond. De 1—0
overwinning was terecht gekomen bij
het elftal, dat het beste spel had ver
toond met de meeste samenhang, het
hoogste tempo en de beste combinatie
kracht.
Matig peil
De finale heeft overigens de bevesti-
gegeven van hetgeen zich tijdens
het toernooi al bij verscheidene gelegen
heden had gemanifesteerd, nl. dat het
peil van dit toernooi tamelijk matig
was. Het was geen groot hockey, dat op
de bijna totaal vernielde grasmat bin
nen de wielerpiste werd vertoond in deze
met spanning tegemoet geziene eind-
In het Olympisch hockeytoernooi heeft
zie heen onprettig incident voorgedaan.
De Australische ploeg werd namelijk
door de internationale federatie gede-
klasseerd van de vijfde naar de achtste
plaats, omdat zij weigerde zaterdagmor
gen een extra wedstrijd tegen Kenia te
spelen.
De aanleiding tot dit besluit was een
merkwaardig protest van Kenia, dat
terug kwam op de instemming om de
donderdag j.l. door duisternis gestaakte
wedstrijd tegen Australië door het lot te
laten beslissen. De stand was toen 11,
na veertig minuten verlenging. Australië
won en speelde vrijdagmorgen de wed
strijd om de vijfde plaats tegen Nieuw-
Zeeland (een 2—1 zege).
Tijdens deze laatste wedstrijd kwam
Pas het Keniase protest, dat op regle
mentaire gronden werd toegewezen. De
wedstrijd AustraliëKenia werd ongel
dig verklaard en zou op zaterdagmorgen
moeten worden overgespeeld. Dit wei
gerde Australië omdat de ploeg dan naar
Larijs vertrekt. Daarop besloot de fede
ratie Australië als achtste te klasseren,
Duitsland als zevende en een extra wed
strijd tussen Kenia en Nieuw Zeeland
in te lassen, die beslist over de bezet
ting van de vijfde en zesde plaats. Deze
ontmoeting wordt hedenmiddag in het
wielerstatdion gespeeld,
strijd. Het was van Indische zijde zelfs
bepaald zwak.
Wassenaarseweg (2.30 uur) UVS
Velox.
Haarlemmerweg (2.30 uur) Lugdu-
numWarmunda.
Boshuizerkade LD WS-terrein, 2.30
uur) Oranje GroenAltior.
Kikkerpolder (2.30 uur) DOCOS
ASC.
Zoeterwoudse Singel (2 uur) Alge
meneSportlust (korfbal).
Leidse Hout (2 uur) Vicus Oriëntis
2Merwede en KNS—Ons Huis (korf
bal).
Montgomerystraat (2 uur) Zuider
kwartierZuiden 3 en Crescendo
Achilles (korfbal).
Westeinderplassen Nationale zeil-
kampioenschappen (le deel).
worden in felle, maar beheerste tegen
acties en zij hadden kunnen zien hoe de
sterker geachte tegenstander hierdoor
uit het lood wordt geslagen.
In de veertiende minuut gaf de Indi
sche scheidsrechter Gian Singh de Brit
ten een straf bully cadeau, toen de
Spaanse linksback Egusquiza een schot
met de stick uit het doel werkte, doch dit
naar Singh's mening met het been had
gedaan. De Engelse rechtsbinnen Scott
kon de sportiviteit niet opbrengen de
bully gewonnen te geven en zo kreeg
Groot-Brittannië een goedkope voor
sprong.
Horen uit het hoofd
De Spanjaarden trokken zich de haren
uit het hoofd over zoveel pech. Maar
erg lang duurde deze terneergeslagen
heid niet. Met fris open spel, dat met
veel meer fantasie werd uitgevoerd dan
de degelijke maar stroeve Britse aan-
vals constructies, begon Spanje een
zekere druk op het doel van Cahill uit
te oefenen en in de 26e minuut schoot
linksbinnen J. Dualde de gelijkmaker in.
In de zesde minuut van de tweede
helft kwam de wraak voor de strafbully
van Scott. Rechtsback Neill stopte een
schot met het lichaam en de rappe
Spaanse rechtsbinnen E. Dualde schoof
de bal daarop na een flitsende, omtrek
kende beweging in het lege doel.
Met- alles in de aanval hebben de
Britten daarna verwoede pogingen ge
daan de kansen te doen keren, maar
tegen deze in de „winning mood" spe
lende matadors was het onbegonnen
werk.
Twintig medailles voor Russische turnsters
De even atletisch als slank gebouwde Polina Astakhova, vlagge
draagster van het Russische dames gymnastiekteam en lieveling van
het publiek, heeft haar traantjes gedroogd, maar met 4 Olympische
medailles (2 gouden, één zilveren en één bronzen) is ze toch eigenlijk
niet tevreden. Ze had haar naam willen vereeuwigen op de lijst met het
belangrijkste Olympische record, ze had het goud willen winnen als
de beste all round turnster op balk, brug, paard en vrije oefeningen en
dat is haar niet gelukt.
Na het verplichte programma had ze
met een minieme voorsprong de leiding
op haar landgenootjes, van wie er twee
haar bedreigden. Donderdagavond laat
stond zij bij het vrije programma na
twee onderdelen nog steeds aan de kop
en trots hield ze zich de hele avond af
zijdig. Ze had iets van een schone sfinx,
die tot ongelooflijke prestaties in staat
was. Toen kwam de evenwichtsbalk. Ze
maakte er fabelachtige handstanden op,
draaide er een pirouette op en viel er
af. Wel danste ze als een veertje op de
balk terug, maar het kostte haar een vol
punt. In plaats van de 9.8 punten kreeg
ze er slechts 8.8 en daarmee vervloog Po-
lina's schoonste droom.
Tranen
De sfinx met het ongenaakbare uiter
lijk kon de opgekropte en thans plot
seling afgebroken spanning niet langer
met het masker der onbewogenheid be
dekken. Ze liet de tranen de vrije loop,
zelfs nog toen ze aan het laatste onder
deel, de vrije oefening, begon. Die was
bijna onverbeterlijk van schoonheid en
leverde haar naast een donderende ova
tie 9.8 punten op, dus op 02 punt na het
maximum.
Terwijl het publiek bleef klappen barst
te Polina Astakhova opnieuw in tranen
uit. Onder de allesziende lenzen van de
televisie liet ze als een kind haar hoofd
op de schoot van haar trainster vallen
en huilde hard uit.
Genadeloos strafte haar landgenote
Larisa Latynina dit blijk van zwak mo
reel af. Als allerlaatste maakte ze haa*
vrije oefening met nog meer beheersing,
als nog betere balletdanseres en met nog
schonere salto's dan Polina en ze kreeg
er de hoogste beloning voor, die deze
week in de Terme dl Caracalla is gege
ven: 9.9 punten.
Daarmee was Larisa Latynina van de
Cross country weer enorm zwaar
Twee cn dertiq ruiters kunnen zicht - er waren totaal 35 hindernissen -
TirQron T\oui4 T iirio an »,iin naarH Qaa Ti.
Vreugde in het Pakistaanse kamp,
na de zege op India in de hocky-
finale.
Er waren voortreffelijke individuele
staaltjes maar daar tegenover stonden
een schier ouderwetse speeltrant van
doorzichtige aanvalsconstructie en een
totaal falende tactiek.
Ook in het spel van Pakistan scholen
fouten in de opzet der aanvallen, maar
het was vlot en fris, er werd prachtig
samengespeeld en bij dit team zag men
tenminste af en toe een verrassende
switch. Pakistan kwam zodoende altijd
met een vrije man in de cirkel en dat
was in de twaalfde minuut ook de aan
leiding van het doelpunt, dat besliste
over het lot van de titelhouder.
Een pass van rechtsbinnen Hamid Ab
dul werd in vrije positie door de razend
snelle linksbinnen Naseer opgevangen
en hard langs doelman Laxman gescho
ten.
India bleef volharden in het weinig
effectieve spel van dieptepasses door een
zo sterk bezet centrum dat zij nooit een
medespeler bereikten en van individuele
acties, die in zichzelf verstrikt raakten.
In de loop van de strijd kwam ook tot
uiting dat Pakistan over de sterkste ze
nuwen beschikte en zelfs de anders wel
haast feilloze strafcorner-techniek van
Pritipal Singh en de zijnen faalde ho
peloos.
Er waren periodes dat India bijna
onder de voet werd gelopen maar de de
fensie bleef verder gesloten en aan de
andere kant hielden de Pakistani de
poort soms met 7 of 8 spelers tegelijk
achter de bullylijn potdicht. De enige
man die erin slaagde deze poort binnen
te dringen was linksbuiten Bhola, maar
zijn schot ging naast.
Brons voor Spanje
Elf dolgelukkige Spanjaarden vielen
elkaar om de hals. Zij renden op hun
trainer, de Duitser Ernst Willig, af en
droegen hem op de schouders het veld
rond.
Het was geen overdreven vreugde
uiting want Spanje, dat voor het eerst
sedert 1928 mocht deelnemen aan het
Olympische hockey toernooi, heeft met
het behalen van de derde plaats achter
Pakistan en India een prachtige presta
tie geleverd.
Dit elftal, dat slechts uit een klein
reservoir kan putten, heeft zich in en
kele jaren opgewerkt tot het beste Euro
pese peil. Het Nederlands elftal had van
deze wedstrijd om de derde plaats tegen
Groot-Brittannië iets kunnen leren
maar de jongens vinden dat zij niets
meer te leren hebben en waren dan ook
niet aanwezig.
Zij hadden kunnen leren hoe de te
leurstelling van een onverdiend en on
juist toegekend doelpunt omgezet kan
vandaag hun paard op stal laten
staan, wanneer het laatste onder
deel van de samengestelde wed
strijd: het springen, zal worden
afgewerkt. Zij hebben in de vrij
dag gehouden uithoudingsproef,
met de ruim 8 km lange cross
country als veruit het zwaarste
onderdeel, het moede hoofd
moeten buigen voor de grote moei
lijkheden, waarvoor zij zich ge
plaatst zagen. Drie en twintig van
hen werden gediskwalificeerd,
doordat het paard zijn meester niet
meer gehoorzaamde, waarbij de
limiet lag op vier weigeringen. De
overigen trokken zich terug, niet
meer in staat de bijzonder zware
opgave te volbrengen.
Van hen, die met succes de cross uit
reden, bleven er slechts vijftien (van de
72) zonder strafpunten. Vijftien van de
72, ofschoon er 73 stonden ingeschreven.
Een van de Roemenen namelijk moest
zich reeds vóór de cross terugtrekken
daar zijn paard tengevolge van een
maagbloeding was overleden. Met in de
herinnering de beruchte cross van de
Olympische ruiterspelen 1956 te Stock
holm kon het niet anders, of velen trof
fen vergelijkingen tussen Stockholm 1956
en Pratoni del Vivaro 1960. Nu, de be
ruchte hindernis 22 van Stockholm bui
ten beschouwing gelaten, lagen de eisen,
die aan ruiter en paard ditmaal werden
gesteld, ongetwijfeld hoger. Meer nog
dan mogelijk in de hindernissen school
de moeilijkheidsfactor in het sterk ge
accidenteerde terrein. Immers, de vele
heuvelbeklimmingen waren bijzonder af
mattend, vooral doordat veelal in de
klim nog een of meer hindernissen ston
den opgesteld.
Grimmig
Met reeds in de benen ruim 20 km.
over gebaande wegen en een 3600 meter
lange steeplechase, die vrijwel geen
moeilijkheden opleverde, begonnen de
combinaties aan de cross-country. Het
felle zonlicht gaf het prachtige land
schap bij het ochtendgloren een liefelijk
aanzicht, maar nauwelijks had de Ame
rikaan David Lurie met startnummer 1
zich aangediend, of het glooiende ter
rein, waarop de veelal massieve hinder
nissen waren uitgezet, scheen een grim
mig karakter te krijgen.
In een hoog tempo, dat later funest
zou blijken te zijn, begon hij aan de
cross. Glad ging hij over de hindernis
sen, ook over de sloot (hindernis 2), die
later voor menigeen het begin van het
einde zou wordenWant eenmaal
hier fout gesprongen, waarbij het paard
een smak maakte, óf in de weliswaar
droge sloot, óf tegen de met hout ver
sterkte walkant, kregen ruiter en strijd
ros een dergelijke knauw, dat herstel
nauwelijks mogelijk was. Maar David
Lurie kende hier nog geen problemen.
Ze zouden zich later echter torenhoog
opstapelen, zo, dat diskwalificatie het
gevolg was. Want voor de ineengesmol
ten hindernissen 32 tot en met 34 (de
stenen, .in opgaande lijn opgetrokken
r .uurtjes, met daarachter een 8 meter
brede, verharde weg, wederom gevolgd
door een hindernis), met het einde in
waren David Lurie en zijn paard Sea Ti
ger zo uitgeput, dat ze niet meer in staat
waren de hindernissen te nemen. Lurie
probeerde het nog wel, maar Sea Tiger
weigerde subiet en daarmee was Luries
rol uitgespeeld. Begonnen in volle glorie,
ging hij af als een verslagen man, de
wanhoop nabij
Desillusie
Het was een van de vele drama's, die
zich hier temidden van de beboste ber
gen afspeelde. Waar o.a. de Deen Poul
Erik Baek een van zijn grootste desil
lusies uit zijn nog jonge leven beleefde.
Gestart als eerste van de Deense equipe,
kwam hij met zijn paard ten val in de
drie meter brede, uitgegraven greppel,
welke slechts gemarkeerd was door twee
vlaggetjes. Met behulp van een takel
wagen moest de 9-jarige ruin Rolf 2 uit
zijn benarde positie worden bevrijd. On
danks de vele goede zorgen van een die
renarts en de liefkozingen van zijn
meester overleefde het paard zijn val
niet. Rolf 2 stierf na enkele uren, lig
gend aan de voeten van de jonge Poul
Erik, die treurde over het verlies van
zijn beste vriend.
Lijdensweg
De 8100 meter cross-country werden
voor velen een lijdensweg, waar slechts
de allersterksten, de allermoedigsten
doorheen kwamen. Zwaar getekend door
de ontberingen kwamen ruiter en paard
aan het einde om hierna nog 1980 meter
in een rustig tempo door vlak terrein af
te leggen. Daarna wachtte pas de stal..
Zelfs zy. die door hun grote kunde en
routine en door de kracht van hun
paard de cross uitliepen, al of niet met
succes, droegen de sporen van een zware
strijd. Lam geslagen door moeheid heb
ben wij ruiters van hun paard zien val
len, paarden alle dienst zien weigeren,
ondanks lieve woordjes ofde kar
wats. De opgave was hen gewoon te
machtig geweest.
Zij. die met succes de cross-country
volbrachten, met een blanco strafregis
ter, konden zich in alle opzichten „ge
slaagd" noemen. Zowel de ruiter, als het
paard. Helaas, het waren er te weinig,
waaraan de bijzonder moeilijke omstan
digheden niet vreemd waren.
De cross-country werd bijgewoond
door Koningin Juliana, Prins Bernhard
in zijn hoedanigheid van president van
de Internationale Hippische Sportbond,
en de Prinssessen Beatrix en Irene.
Uitslag
De uitslag luidt:
1. Lawrence Robert Morgan (Austr
144 pnt., 2. Brian Grace (Austr.) 137.6
pnt., 3. Neale Lavis (Austr.) 108 pnt., 4.
Hans Schwarzenbac (Zwits.) 93.6 pnt., 5.
Michael Bullen (Gr. Br.) 63.2 pnt., 6.
Jack Legoff (Fr.) 55.6 pnt., 7. Anton
Buhler (Zwits.) 50.8 pnt.
Na twee onderdelen is de stand in de
samengestelde wedstrijd als volgt: 1.
Morgan (Austr.) met Salad Days 37.94
pluspunten, 2. Crago (Austr.) met Sabre
5.09 pluspunten, 3. Lavis (Austr.) met
Mirrabooka 16.50 pnt., 4. Schwarzen-
back (Zwitserland) met Burn-Trout
31.90 pnt., 5. Mursailimov (Rusland) met
Satrap 33 pnt., 6. Buhler (Zwitserland)
met Gay Spark 38.21 pnt.
124 turnsters de allerbeste geworden. Ze
behaalde voor 8 nummers (vier onder
delen: verplichte en vrije oefeningen)
77.031 punten. De ongelukkige val van de
balk kostte Polina zelfs het zilver, want
met 76.696 punten werd Sofia Muratova,
alweer een Russin, tweede. Polina werd
derde met 76.164.
Vrijdag echter heeft Polina haar naam
toch in de lijst der Olympische kampioe
nen weten te plaatsen. Dat was wel te
verwachten.
Op de brug kwam zij tot het hoogste
totaal: 19.616 punten. Dat leverde haar
naast de gouden medaille voor de team
wedstrijd, waarin Rusland met grote
voorsprong eerste werd, een tweede gou
den medaille op. Bovendien had ze een
bronzen medaille voor de derde plaats
als all-round turnster en tenslotte werd
ze in de finale op de vrije oefeningen,
wéér achter Larisa Latynina. tweede en
ontving dus ook nog een zilveren me
daille.
Het grootste succes van het gymnas-
tiektoernooi en misschien zelfs de meest
succesvolle deelneemster aan deze Olym
pische Spelen was Larisa Latynina, die
drie gouden medailles, twee zilveren en
één bronzen mee naar huis neemt. 6 in
totaal (goud voor de teamwedstrijd, in
dividueel op alle onderdelen en voor de
vrije oefeningen, zilver op de brug en
de balk en brons voor haar paardspron-
gen). Evenals Polina haalde de derde
Russin, Sofia Muratova 4 medailles (1
goud, 2 zilver, 1 brons). Margarita Niko-
laeva haalde 2 gouden medailles, Ta
mara Ljukina 1 gouden en 2 bronzen.
Hegemonie
De verbluffende hegemonie der Rus
sische turnsters springt wel heel dui
delijk in het oog als men de uitslag van
de finale op de vier onderdelen beziet:
paardspringen 3 Russinnen op de eerste
3 plaatsen, vrije oefeningen idem, brug:
de eerste vier plaatsen voor de Russen
en alleen op de balk ging de gouden me
daille zowaar niet naar Rusland, maar
naar Eva Bosakova uit Tsjecho-Slowa-
kije, die met 19.283 punten juist 0.05
punt boven Larisa Latynina bleef. Maar
ook hier werden, behalve de tweede, ook
de derde en vierde plaats door Russin
nen bezet
Gymnastiek
Brug met ongelijke leggers: 1. en
olympisch kampioene Polina Astakhova
(Rusl.) 19.616 punten: 2. Larisa Latynina
(Rusl.) 19.416; 3. Tamara Ljukhina
(Rusland) 19.399.
Grondoefeningen: 1. en olympisch
kampioen Larisa Latynina (Rusland)
19.583 2. Polina Astakhova (Rusland)
19.532; 3 Tamara Ljukihina (Rusland)
19 449.
Evenwichtsbalk: 1. en olympisch kam
pioen Bosakova (Tsj.-Sl.) 19.283 punten;
2. Latynina (Rusl.) 19.233; 3. Muratova
(Rusl.) 19.232.
Paardspringen: 1. en olympisch kam
pioene Margarita Nikolloeva (Rusl.); 2.
Muratova (Rusl.); 3. Latynina (Rusl.).
Schieten
Automatisch pistool: 1. en olympisch
kampioen McMillan (VB.) 687; 2. Lin-
nosvuo (Finland) 587; 3. Zabelin (Rus
land) 587.
Kleiduivenschieten1 en olympisch
kampioen Dumitrescu (Roem.) 192 (van
de 200); 2. Rossini (It.) 191; 3. Kalinin
(Rusl.) 190.
Schermen
Degenschermen equipes: 1. Italië, 2.
Gr.-Brittannië, 3. Rusland.
Gewichtheffen
Zwaarmiddengewicht: 1. en olympisch
kampioen Palinski (Polen) 442,5 kg (130
plus 132,5 plus 180)2. George (VS) 430
kg (132,5 plus 132,5 plus 165); 3. Boche-
nek (Polen) 420 kg (130 plus 120 plus
170).
Lichtzwaargewicht: 1. en olympisch
kampioen: Vorobiev (Rusland) 472,5 kg
(152.5—142.5—177.5); 2. Lomakin (Rusl.)
457.5 kg (157.5—130—170); 3. Martin
(Gr.-Br.) 445 kg (137.5—1375—170).
Een beeld van de cross country, dat geen nadere toelichting behoeft.
In Haarlem is het jubileum-schaak
toernooi van het Oosten begonnen. De
uitslagen in de invitatiegroep waren:
B. J. WithuisH. L. Tan (Indonesië)
Vi-Vt\ T. D. van ScheltingaC. Orbaan
1-0; dr. J. T. BarendregtJ. C. Apking
0-1.
Bij een auto-ongeluk in de om
geving van Cotonou zijn 3 leden van het
voetbalelftal van Ghana gedood. 23 spe
lers werden gewond.
Voor de drielandenwedstrijd (da
mes) Nederland, Frankrijk, Zwitserland
van 1518 sept. a.s. te Hilversum be
staat de Nederlandse ploeg uit de vol
gende dames: M. Weurman, J. Seven. E
Spruyt, H. Ruinen, B. Thung en M. Mo
ri tz.
