Olympische ....SA? Spelen
Ben Verhagen kon in laatste race
zijn derde plaats niet vasthouden
Cees Koch weggevaagd
Don Tarzan'Braggbrak record van
vliegende dominee Bob Richards
„Ife begrijp het niet!"
Amerikaanse supprematie bij discuswerpen
Nieuwe teleurstellingen voor de
Nederlandse atletiek
Rolf Mulka was onaantastbaar
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 8 september 1960
Vierde blad no. 30146
Polsstokhoogspringen duurde meer dan zeven uur
Vijf medailles veroverden de Amerikanen op de voorlaatste dag van de atletiekwed-
itrijden in het Olympisch stadion in Rome waarvan tweemaal „goud": Don Bragg bij het
jolsstokhoogspringen (met een nieuw Olympisch record van 4.70 m), en al Oerter, de
iterke atleet die zijn discustitel van 1956 in Melbourne prolongeerde, en eveneens het
jlympisch record met 59.18 meter verbeterde.
Ron Morris werd tweede bij het polsstokhoogspringen, terwijl Rink Babka en Dick
'ochran bij het discuswerpen zorgden voor een volledige Amerikaanse supprematie.
Voor onze landgenoten Dini Hobers en Cees Koch is deze dag
mgetwijfeld een grote teleurstelling geweest. Dini Hobers kon zich in
|e morgenuren niet kwalificeren voor het hoogspringen, aangezien zij
Ie eis van 1.65 meter driemaal op een haar miste. En Cees Koch, de
lotterdamse discusreus, die zich de vorige dag met een worp van 53.48
aeter op zo'n voortreffelijke wijze had geplaatst een prestatie
iverigens, die hem woensdag geen finaleplaats zou hebben opgeleverd
- liep nu tijdens de finale naar zijn vorm te zoeken. Slechts één enkele
jeldige worp had de Rotterdammer en deze was met een afstand van
19.21 meter ver onder zijn capaciteiten. Alleen Nel Zwier wist bij het
hoogspringen tot de finale door te dringen, zij het op het nippertje.
fVant pas bij haar derde poging op 1.65 was zij er zeker van.
De kleine bebrilde Engelsman Don
hompson veroverde voor zijn land een
ouden medaille op de 50 km snelwan-
el en. Zo fris als een hoentje en in een
Oorm hoog tempo kwam de verzeke-
Ingsagent uit Londen het stadion bin-
en gewandeld, gedragen door de toe-
lichingen van het publiek, dat onmid-
ellijk begreep wat het betekende om
tjna vier en een half uur tegen de af
tand, jezelf en de tegenstanders te
loeten vechten.
Ludmilla Shevtsova-Lisenko tenslotte
eroverde het kampioenschap op de 800
aeter, maar zij heeft daarvoor tot op
latste meters strijd moeten leveren
let de Australische atlete Brenda Jo
es. die slechts 0,1 seconde achter haar
ihte.
Tarzan
Meer dan zeven uur heeft het gevecht
eduurd om de Olympische titel pols
tokhoogspringen. Toen om negen uur
d de avond onder het licht van de
ehjjnwerpers de Amerikaan Don Bragg
fin laatste aanloop nam voor de record-
»ogte van 4.82 meter, was hij reeds ze-
*r van de gouden plak, aangezien hij
Js enige over 4.70 meter was gekomen,
lijn landgenoot Ron Morris was hem
#t 4.60 meter gevolgd, terwijl de Euro-
ese kampioen van 1958, de Fin Eeles
jandstrocm, de beste Europeaan was
net 4.55 meter, vóór de grote mannen
Is de Russen Krassovskis en Petrenko.
Don „Tarzan" Bragg, zo genoemd om-
lat hij als kind reeds in Pennsgrove
New Jersey) van boom tot boom slin-
wde, is een atleet van bijzondere
'Jas&e. De 24-jarige Amerikaan, die juist
ün militaire dienst bij de Marine heeft
fgesloten en hoogstwaarschijnlijk het
•oigende jaar op het witte doek te zien
al zijn als de nieuwe Tarzan opvol
ier van een andere Olympische kam
poen, zijn landgenoot Johnny Weismul-
er sprong achtereenvolgens in de
kale 4.55, 4,60 en 4,70 meter bij zijn
prste poging, tot grote verwondering
ran de talrijke toeschouwers die tot laat
n de avond de verrichtingen van deze
tus bleven volgen.
Toen was hij reeds zeker van de titel,
Baar Don Bragg was daarmede niet te
lden. Met de wetenschap dat deze
Ipelen wel eens zijn laatste zouden kun_
'en zijn als filmspeler wordt hij
'oogstwaarschijnlijk als prof verklaard
- Het de 97 kg zware atleet de lat op
'e hoogte van 4,82 meter leggen. Twee
lentimeters meer dan het officiële we-
«Idrecord, dat reeds op zijn naam staat.
Jnder doodse stilte nam hij driemaal
pn aanloop, maar of het nu kwam om-
'3t zijn concentratie telkens onderbro-
*n werd door de binnenkomende snel-
tandelaars, het lukte hem niet. Het
'lyrapisch record lag toen allang aan
eherven, want de 4.70 meter van Rome
^tekenen tegenover de 4.56 meter van
*°b Richards, de vliegende dominee* die
keer in successie de titel veroverde,
*n verschil van 14 centimeters. Ds. Ri-
nards zat op de tribune, als commen-
*tor voor de Amerikaanse televisie.»
Een geslaagde sprong van Don
Tarzan'Bragg.
Terrier
U kent wel de kleine Engelse hondjes,
die terriers. Het zijn over het algemeen
dieren, die zonder veel lawaai tot de
aanval overgaan en dan door blijven
vechten tot het bittere einde. Ofschoon
wij de kleine, tengere Engelsman Do
nald Thompson zeker niet met een hond
willen vergelijken, waren ook bij hem
op die lange wandeltocht van het Olym
pisch Stadion van Rome naar het 25 km
GYMNASTIEK
Japan Olympisch
kampioen turnen
De Japanse turners hebben het Olym
pisch gymnastiek-toernooi voor landen
gewonnen en zyn daarmee voor de eer
ste maal in de geschiedenis Olympisch
kampioen geworden. De Russische tur
ners, die zowel in 1952 te Helsinki als ln
1956 te Melbourne in de landenwedstrijd
de gouden medaille veroverden, be
haalden 572.70 punten 2.5 punt minder
dan Japan, dat tot nog toe steeds achter
Rusland op de tweede plaats was ge
ëindigd. In de persoonlijke wedstrijd
werd wel een Rus kampioen, nl. Schak-
lin.
De uitslag van de team wedstrijd was:
1. en Olympisch kampioen: Japan,
575.20 pnt.; 2. Rusland 572,70 pnt.; 3.
Italië 559,25 pnt.; 4. Tsjecho-Slowakije
557,10 pnt.; 5. Verenigde Staten 555,20
pnt.; 6. Finland 554.45 pnt.
De uitslag van de individuele wedstrijd
heren, bestaande uit zes verplichte en
zes keuze-oefeningen, was:
1. en Olympisch kampioen Schaklin
(Rusland) 115.95 punten; 2. Ono (Ja
pan) 115.90 punten; 3. Titow (Rusland)
115.60 punten; 4. Tsurumi (Japan)
114.55 punten; 5 en 6. Endo en Takemoto
(belden Japan) 144.45 punten.
Op de voet gevolgd door de Zweed
Ljunggren, die uiteindelijk de zilveren
medaille mee naar huis nam en de Rus
Stcherbina.
gelooflijke. Een wedstrijd, die zo hard
ging, dat het Olympisch record omver
werd gekegeld en het wereldrecord werd
geëvenaard. De Russische huismoeder
Ludmilla Shevtsova-Lisenko zegevierde
in deze uiterst merkwaardige strijd met
verder gelegen Acilia en terug de goede
eigenschappen van dit honderas aan-
wezig. Deze 24-jarige verzekeringsagent zou hebben, wandelde hij steeds verder
had reeds na 5 km bij de brug van St. weg van zijn rivalen en toen hij met
Angelo de derde plaats veroverd met zijn witte petje en een grote zonnebril
Ondanks hevige aanvallen van de
Zweed, die zelfs na 35 km even de lei
ding nam, forceerde Don Thompson tien bet kleinst mogelijke verschil van slechts
km voor het einde, de beslissing. In een 0,1 seconde op de uit het niets opdui-
tempo waarmede een fietser nog moeite kende Australische atlete Brenda Jones.
slechts 19 seconden achterstand op de
leidende Azham Singh (India). Na 15
km schoof hij op naar de tweede plaats.
Toen, na 20 km kampte hij met een he
vige inzinking die hem naar de zesde
positie terug wierp. De Australiër Craw
ford en de Rus Klimov namen de kop
over en het tempo werd steeds hoger op
gevoerd.
In het kleine stadje Acilia, dat als
een parel in de mooie omgeving lag te
glinsteren, tekende de eindstrijd zich
reeds af. Thompson, weer geheel her
steld van de vermoeidheid, begon aan
zijn 5 km lange zegetocht.
op driftig het stadion binnenstapte, zo
fris en zo monter alsof hfj even een
wandelingetje was gaan maken, werd
het even stil. Daarna barstten de toe
juichingen los als een bewijs van mede
leven met dit staaltje van moed, door-
zettings- en uithoudingsvermogen.
Ongelooflijk
Wij hebben woensdagmiddag de zwaar
ste 800 meter gezien, die ooit door dames
is gelopen. Wat door de negen atletes
Direct na de start nam de Duitse
Antje Gleichfeld de leiding, maar reeds
na 200 meter kwam Shevtsova naar
voren De Australische atlete Dixie
Willis, die in de series reeds 2 minuten
09.5 seconde had laten afdrukken, vocht
zich naast haar en er ontspon zich op
de laatste 400 meter een keihard duel,
terwijl de anderen de koploopsters op
korte afstand bleven volgen. Er was
geen moment sprake meer van een de
marrage, want dit tempo vroeg het
uiterste van de loopsters. Op de binnen
baan, bij het uitkomen van de laatste
bocht, had Dixie Willis de leiding op
een meter gevolgd door Ludmilla Shevt-
werd gepresteerd, grensde aan het on- sova en vlak daarachter de Australische
De snelwandelaars hebben het
niet cadeau gekregen. Om de ..ver
hitte machine" wat af te koelen
gooit de Brit Thompson bij een
fontein onderweg een bak water
over zijn hoofd.
Brenda Jones. Negentig meter voor de
finish gebeurde het. Brenda Jones, die
zich als het ware tussen de beide strij
denden doorwrong wist enkele decimtrs
winst te nemen, Dixie Willis, volkomen
leeggelopen, verstapte zich en moest, om
het evenwicht te herstellen, enkele wan
kele passen doen op het gras aan de
zijkant van de baan. Zij viel niet, maar
maakte dusdanige bewegingen dat zij,
om haar evenwicht te herstellen, even
moest stil staan, waarvan de overige
deelneemsters gebruik maakten en haar
voorbijgingen. Intussen liep Ludmilla
Shevtsova op Brenda Jones toe en wist
haar bij de eindstreep te passeren.
Het a fscheid ivas triest
Het Olympische zeilfestijn is afgelopen. De
prachtige baai van Napels blinkend in het felle
zonlicht heeft na tien dagen nerveuze spanning
haar karakter van een mondain, boeiend recreatie
oord herkregen. Het afscheid was triest
De kleine Nederlandse zeilkolonie in Napels
heeft dit gevoel van weemoed waarschijnlijk nog
sterker gehad dan de andere leden van de inter-
Er was echter onder de 31 deelnemers één zeiler, die vandaag onaantastbaar
was voor zijn concurrenten: de Duitser Rolf Mulka, dinsdag nog zevende in het
algemeen klassement, maar nu door een prachtige zege winnaar van de
bronzen medaille, achter de 18-jarige Olympische kampioen Peter Lunde( Noor
wegen) en een andere Scandinaviër, de Deen Fogh. Verhagen beëindigde de race
als vijfde en werd daardoor ook in de algemene rangschikking vijfde. Een presta
tie overigens, die zijn uitzending volkomen rechtvaardigt.
nationale zeil-elite. Want op deze dag-van-
afscheid ging voor ons land de laatste kans op
een Olympische medaille verloren. Ben Verhagen,
favoriet voor het brons in de F.D.-klasse, viel
namelijk van de derde plaats in de algemene rang
schikking terug naar de vijfde, hoewel hij ook
ditmaal bij de zwakke zuidwestenwind (5 a 6
meter seconde) weer een zeer goede race zeilde.
Ier (Rhodesië) enige winst behaalde.
Hetgeen hem de vierde plaats in het
algemeen klassement opleverde.
Van Duyl staakte de strijd
Kampioen bij de Draken werd de
Griekse kroonprins Constanten, die in
de laatste race kans zag zijn grote rivaal,
de Italiaan Cosentino, voor te blyven.
Zij finishten als respectievelijk vierde en
De Rotterdamse garagehouder, voor
treffelijk geassisteerd door Jaap Helder,
heeft op deze laatste dag het duel niet
vermeden. Hij startte als eerste van een
groep, die over stuurboord naar de west-
wal ging, een groep waartoe ook zijn di
recte concurrenten Rolf Mulka (Duits
land), Butler (Rhodesia) en Slotty Da
wes (Groot-Brittannië) behoorden. Aan
gezien Verhagen terecht het meeste re
kening moest houden met Butler en Da
wes, kreeg Mulka de kans op vrij spel.
Een kans, die de Duitse routinier vol-
De Duitse estafetteploeg even
aarde op de 4x100 meter het we
reld- en het olympisch record. Op
de foto ziet men de wissel tussen
Hary (links) en Cullmann.
komen uitbuitte. De Duitser zeilde een
voortreffelijke race, kwam spoedig op
kop en behield deze positie, hetgeen met
30 tegenstanders en de schiftende wind
een prestatie van uitzonderlijk formaat
was.
De nieuwe Olympische kampioen, Pe
ter Lunde, koerste met Fogh en de
Griekse en Italiaanse deelnemers over
bakboord naar zee. En kwam daarna niet
meer in het spel voor.
Nog derde
Bij de eerste boei lag Verhagen nog
derde, achter Mulka en de Spanjaard
Alonso, die zich later als tweede hand
haafde. Maar op het ruimwindse rak
verspeelde de Rotterdammer drie plaat
sen. Hij kwam als zesde bij het tweede
merkteken en besloot toen over bakboord
zeewaarts te gaan, in een poging iets
van zijn achterstand weg te werken. Hij
gokte verkeerd. Op het tweede kruis-
rak groeide het verschil met Mulka, die
ook al verder was uitgelopen op Spanje,
Rusland, Bermuda en Nieuw-Zeeland,
die in deze volgorde voor Verhagen
rondden. Het laatste kruisrak bracht
nog een prachtig gevecht, dat beheerst
werd door Mulka en waarbij alleen But-
vyfde, achter de Noor Christensen, de
Duitser Rafenborg en de Portugees Fer-
reira.
Kroonprins Constanten heeft daar
voor overigens hard moeten werken. Na
het eerste kruisrak lag hij nog in negen
de positie, maar in het tweede rak drong
hy op naar de vijfde plaats. Cosentino
kwam in deze fase ook meer naar voren,
hij had evenals Wim van Duyl de
lange slag over stuurboord naar de wal
gemaakt en daardoor enige achterstand
gekregen.
Van Duyl zeilde de race niet uit. In
de slotfase scheurde zijn grootzeil en hij
moest toen de strijd staken. Na het eer
ste kruisrak had hij overigens al geen
kansen meer op een der ere-plaatsen.
Ook voor Cosentino was het geen ge
lukkige dag. Hij werd gediskwalificeerd
en dat kostte hem de zilveren medaille.
De Italiaan moest nu genoegen nemen
met brons.
Bij de Finnjollen was de strijd al ge
streden. De Deen Elvström had na zes
races een dusdanige voorsprong dat de
titel hem niet meer kon ontgaan, zelfs
indien hij in de laatste wedstrijd niet
meer zou starten. Dat geschiedde, we
gens een trieste reden. De Deen had
woensdag namelijk last van zijn hart en
moest op medisch advies in bed blijven.
Winnaar van de laatste race werd de
Canadees Bruce, vóór Robert (Nieuw-
Zeeland) en Boneo (Argentinië). Hans
Sleeswijk besloot het Olympisch toernooi
met een achttiende plaats.
Drie levende boeddhabeelden
Als drie levende boeddhabeelden
stonden tijdens de ceremonie pro-
tocolaire de Amerikanen Al Oerter,
Rink Babka en Dick Cochran op
de treden van het erepodium. Drie
enorme mannen, die zich in de
strijd om de discusmacht de sterk-
sten hadden getoond. Dat Al Oer
ter tenslotte het goud in bezit nam
was slechts een speling van het
geluk, want tenslotte hadden ook
Rink Babka of Dick Cochran juist
dat ietsje meer van hun grote
krachtreservoir aan de discus kun
nen meegeven om de ronde schijf
„Van Rolf Mulka begrijp ik ge
woonweg niets. Zó is hij nog achter
je en dan twee slagen en hij ligt een
mijl voor".
NeenBen Verhagen kon het nog
steeds niet volgen. Consequent had
hij woensdag, tijdens de laatste race
van de Olympische zeilwedstrijden
in de Golf van Napels, zijn grote
concurrent voor het Olympisch
brons in de Flying Dutchmanklasse
in de gaten gehouden en desondanks
ivas de zege - en de medaille - naar
de Duitse oud-wereldkampioen ge
gaan.
Teleurgesteld, maar toch ook weer
vol bewondering voor zijn tegenstan
der ging hij verder met het schoon
spuiten van zijn boot. Gefeliciteerd
Ben", klonk het„al is het dan geen
medaille, een vijfde plaats is ook
nog zat". De donkerblonde Rotter
dammer zag het allemaal heel an
ders. „Voor mij is het alleen maar
slecht zat. Als de wind maar zo ge
bleven was als bij de start, dan was
het misschien wel gelukt".
Veteraan Jaap Helder, vervanger
van de naar Nederland teruggeroe
pen Lautenschutz, vatte hei heel la
coniek op. „We hadden nu eenmaal
rekening te houden met de Brit
Slotty Dawes, Rolf Mulka, de Rus en
de man uit Rhodesia. Je kunt er wel
een of twee in de gaten houden,
maar je kan toch echt niet bij alle
maal blijven". Met een glimlach op
het verweerde gelaat stelde de Ne
derlandse kampioen het vast.
Maar het was de glimlach die de
teleurstelling moest verbergen.
Niet alleen de zeilers konden die
tegenslag moeilijk verioerken, ook de
vele Nederlandse supporters die vrij-
wel de gehele middag bij de prach
tige jachthaven hadden doorge
bracht om maar op de hoogte te
blijven van de allerlaatste posities,
waren teleurgesteld.
Uitvoerig waren zij allen na iedere
telex-melding waarin de stand van
zaken in de FD-klasse werd doorge
geven, steeds iveer aan het rekenen
geslagen. Al spoedig was het duide
lijk. Toen Rolf Mulka met grote
voorsprong het veld aanvoerde kon
de Duitser het Olympische brons
vrijwel niet meer ontgaan. Daarvoor
waren de onderlinge verschillen in
het algemeen klassement te klein.
Zelfs een tweede plaats in de laatste
race zou de Nederlanders niet meer
kunnen redden.
verder dan die van alle anderen te
doen neerkomen.
Al Oerter wierp 59.18 meter. Rink
Babka 58.02 meter en Dick Cochran
57.16 meter, waarmede zij de Europese
spiermassa's als de Rus Kompaniets, de
Hongaar Josef Scecsenyi en de Pool Ed
ward Piatkowski, die niet boven de 56
meter kwamen, ver achter zich lieten.
Voor onze landgenoot Cees Koch is
het discuswerpen in een grote teleur
stelling geëindigd. De 24-jarige grossier
in rijwielartikelen, die dit jaar in na
tionale wedstrijden nog geen enkele
nederlaag had gehad en zelfs door drie
prachtige worpen van resp. 56.32 meter,
56.20 meter en 56.18 meten in het afgelo
pen seizoen goed werd geacht voor een
plaats onder de eerste tien, werd in de
finale weggevaagd. De Nederlander, die
bij het ingooien royaal over de 53 meter
ging, werd met 49,21 als 22e en laatste
geklasseerd.
Buiten de ring
Misschien kwahi het omdat hy bjj zyn
eerste worp zo'n enorme ruk aan de
discus gaf dat hy buiten de ring trad
en de worp dus niet geldig kon worden
verklaard, want daarna hebben wij hem,
die tjjdens een wedstrijd altijd in de
weer is om zichzelf warm en zijn spieren
los te houden, alleen maar op een bank
je zien zitten kijken naar de verrichtin
gen van die andere herculen. Zijn tweede
worp, waarmee hij toch nog tot over de
49 meter kwam. toonde al duidelijk aan
dat hij zijn zelfvertrouwen kwyt was en
naar zijn vorm liep te zoeken. Cees Koch.
die altijd zo magnifiek door de ring
gaat en als het erop aankomt een betere
techniek heeft dan de Amerikanen, was
zijn ritme, zyn cadans volkomen kwijt.
En toen zijn derde poging eveneens
mislukte, pakte hij vlug zyn spullen
by elkaar en verliet hij haastig het sta
dion. Een ongelofelyke teleurstelling
moet zich :n hem hebben vastgezet Hy,
die jaren lang als een bezetene heeft ge
traind, enorme lasten heeft getild om
toch maar even sterk te worden als al
die anderen, niet rookte, niet dronk,
slechts werkte en trainde, zag zich hier
de illusie ontnomen zich onder de bes
ten van de wereld te scharen. Een goed
sportman zal altijd een verlies kunnen
nemen en erop zinnen wraak te nemei.
maar wanneer hy na een seizoen als in
dit Olympische jaar. waarin hard e
vochten is om een plaatsje in de Olym
pische ploeg en er zulke strenge eisr
werden gesteld, in Rome is en laats
wordt, dan is het begrypelyk dat er wf
ln hem omgaat.
