RUSSEN WERPEN MYTHE ROND
HOOGSPRINGER THOMAS OMVER
De filiale 100 meter was een
droom van superatletiek
Olympisch
programma
Nederlaag tegen VS bewijst dat
poloploeg danig van streek is
Hary won goud Amerikanen teruggedrongen
John Thomas, de favoriet onder
de favorieten uitgeschakeld
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 2 september 1960
Derde blad no. 30141
De grootste nederlaag leden de Amerikanen, die zich zowel op de
korte sprint als bij het hoogspringen de eerste plaatsen hadden toege
dacht en het zal dat zelfvertrouwen van de „Yanks" op deze tweede
atletiekdag van de Spelen niet ten goede zijn gekomen.
Reeds in de halve finales van de 100 meter was het duidelijk, dat
atleten als Ray Norton, Frank Budd en Dave Sime geducht zouden
moeten oppassen voor Hary en de Brit Peter Radford. De Engelsman
versloeg namelijk de Cubaan Figuerola en Budd, terwijl Armin Hary
aantoonde, dat zijn tijd van 10.2 sec. in de series geen uitschieter was.
Dave Sime en Ray Norton bleven een meter achter hem en konden
geen centimeter inlopen.
De finale was een droom van super- kemeyer het brons in de wacht sleepte,
atletiek. Na een valse start van Armin De grootste vreugde heerste er in het
Hary, gingen de lopers gelijk uit de Engelse kamp. Mary Bignal, vierde in
blokken en er ontspon zich een strijd de finale omhelsde haar landgenote
zoals men maar zelden te zien krijgt. Quinton en toonde een vreugde alsof zij
Ondanks de wind tegen wierp Hary zelf de zilveren plak had gewonnen
zich naar voren en hy had na 50 meter
zijn voorsprong tot een halve meter ver
groot. Toen kwam Dave Sime opzetten
en aan de rechterkant van Hary de Brit
Peter Radford.
Maar de halve meter die Hary in het
begin had gewonnen hield hij stevig
vast, ondanks de wanhoopssprong van
Sime bij de finish.
Harry Jerome, de Canadees die dit
jaar evenals Hary de wereldrecordtijd
van 10 seconden precies had gelopen,
werd tijdens de halve finales uitgescha
keld door spierkramp en dat was onge
twijfeld jamer, want ook hij had voor
een verrassing kunnen zorgen.
Om nooit te vergeten
De hoogspringfinale was er één om
nooit te vergeten. Bij 2.03 meter waren
er nog zes atleten in de strijd, namelijk
de Zweed Petterson, de Amerikanen
Charles Dumas en John Thomas en de
Russen Shavlakadze, Bolchov en Bru-
mel. Achtereenvolgens werden Charles
Dumas, Olympische kampioen 1956, de
Zweed Petterson en de Rus Bolchov uit
geschakeld en toen ontspon zich een
strijd tussen de Russen Shavlakadze en
Bolchov en de Amerikaan John Thomas,
de wonderspringer die reeds dit jaar tot
2.22 meter was gekomen.
Tot grote verwondering van het pu
bliek sprong Thomas bij 2.14 meter een
maal af, terwijl Shavlakadze 2.12, 2.14
en 2.16 meter bij de eerste poging nam.
Ook Brumel kwam tot dit resultaat en
daarna heeft het publiek het „drama
Thomas" met gemengde gevoelens aan
schouwd. Driemaal achter elkaar faalde
de student uit Boston en het moet voor
zijn vader en moeder, die dankzy de Betty Cuthbert
Bostonse gemeenschap de reis naar Ro-
me hadden kunnen maken, een grote te- UITgeSCnOKeia
leurstelling zyn geweest hun zoon die
ongetwijfeld de beste hoogspringer is,
maar onder de enorme druk van het fa
voriet zijn niet zijn grote capaciteiten
kon tonen te zien verliezen.
Het speerwerpen dames en de 80 meter
horden werden zoals verwacht overwin
ningen voor de Russische atletes Elvira
Ozolina en Irina Press. Elvira Ozolina
bereikte dit resultaat door in de eerste
van de zes worpen tot 55.98 meter te ko
men, terwijl Dana Zatopkova (Tsjecho-
Slowakije) die in 1952 in Helsinki het
goud veroverde, nu tweede werd.
Irina Press werd in de finale van de
80 meter horden benaderd door de ver
rassend sterke Engelse Carol Quinton,
terwijl wereldrecordhoudster Gisela Bir-
Naast deze enerverende finales waren
er de kwartfinales 100 meter dames,
waarin de Australische sprintster Betty
Cuthbert, drievoudig medaille winnares,
op verrassende wijze werd uitgeschakeld
evenals haar landgenote Pat Duggan,
terwijl Wilma Rudolph nog eens haar
sprintcapaciteiten onderstreepte met een
magnifiek gelopen race in 11.5 sec. en
wel eens voor een beter resultaat zou
kunnen zorgen dan haar mannelijke
collega's.
Glenn Davis, Cliff Cushman en Dick
Howard zorgden voor een Amerikaans
succes in de halve finales van de 400
meter horden door zich alle drie te klas
seren, evenals de Duitser Helmuth Janz,
De finish van de 100 meter fi
nale. Hary (voorgrond) verbreekt
als eerste de lijn, geheel rechts de
Amerikaan Dave Sime, die tweede
werd en achter Hary de Engelsman
Peter Radford. die op de derde
plaats beslag legde.
de Zwitser Bruno Galliker, die op de
eindstreep volkomen leeggelopen in el
kaar stortte, en de zeer goed lopende
Fin Rintamaki.
Likkebaarden
Twee halve finales 800 meter die de
fijnproevers heeft doen likkebaarden en
waarin George Kerr wederom dezelfde
tactiek toepaste als tevoren in de series.
Wéér ging hij de laatste bocht in met
een zestal meters achterstand op zijn ri
valen, maar bij het uitkomen van de
bocht begon hij onweerstaanbaar aan
een opmars die zijn weerga niet kent. In
één lange rush passeerde hij de Austra
liër Blue, de Duitsers Balke, en Matu-
schewski en de Zwitser Waegli. Zonder
De sprintkoningen van deze
Olympische Spelen, v.l.n.r. Sime
(2e). Hary (le) en Radford (3e).
enig teken van inspanning na een race
j van zulk een formaat zette hij daarna
i zijn strohoed nonchalant op zijn hoofd,
I bracht een brede groet aan de toeschou-
I wers en verdween in de catacomben.
I In de tweede serie zag men na een
eerste ronde van 53 seconden op kop de
Amerikaan Bernie Cunliffe gevolgd dooi
de Duitser Schmidt, de Amerikaan Sie-
bert en de Belg Roger Moens. Twee-
honderd meter voor de eindstreep werd
i het tempo hoger en ontwikkelde zich een
j sprint tussen Moens, de Nieuwzeelander
1 Snell, die zijn krachten uitstekend had
Met zijn hoofd in zijn handen zat het
Amerikaanse hoogspringfenomeen John
Thomas op het bankje van de deelne
mers. Krampachtig trokken zijn lippen
en het kostte hem moeite te blijven kij
ken naar de verrichtingen van de Rus
sische atleten Valeri Brumel en Robert
Shavlakadze. John Thomas, de favoriet
onder de favorieten, was uitgeschakeld.
De zoon van een buschauffeur uit Bos
ton, wiens vader en moeder speciaal
naar Rome waren gekomen om hun
zoon te zien winnen en die dit jaar
de wereld verbaasde met: ongeëvenaarde
prestaties, was niet opgewassen geweest
tegen de voortdurende druk. die gedu
rende zijn verblijf in het Olympische
dorp op hem werd uitgeoefend. Geen
moment heeft de 19-jarige atleet rust
gehad. Elke dag waren er weer foto
grafen, die een plaat van hem wilden
schieten. Op straat, wanneer hij zich
naar de trainingsbaan begaf, wilde men
handtekeningen van hem. Immers een
handtekening van een Olympisch kam
pioen is hier in Rome goud waard. Daar
kwam nog bij dat hij al spoedig de
steun miste van zijn landgenoten Char
les Dumas en Joe Faust en het alleen
moest opnemen tegen drie Russische
atleten, namelijk Valeri Brumel, Robert
Shavlakadze en Victor Bolchov. die hem
op alle mogelijke manieren intimideer
den.
Rustig en beheerst sprong hij nog
2.09 meter. Liet zijn beurt op 2.12 voor
bij gaan, zag Shavlakadze op bijzondere
wijze over 2.14 springen en toen was het
gedaan met de gemoedsrust van de jon
ge Amerikaan.
Hij faalde bij zijn eerste poging op
2.14 meter, terwijl Valeri Brumel en
Victor Bolchov met hun tweede poging
weil gelukkig waren. Twijfelend nam hij
zyn aanloop voor de tweede keer. Stopte,
keerde weer terug en liep opnieuw aan.
Een juichkreet weerklonk. Ook John
Thomas kon 2.14 meter achter z'n naam
schrijven. Hoger ging de lat. voelbaar
werd de sfeer van gespannen verwach
ting. Alle andere nummers waren reeds
afgewerkt, de lichten aan de hoge mas
ten gingen aan om de duisternis rond
de springbak te verdrijven. Shavlakadze
verbeterde met zijn eerste sprong het
i Olympisch record. Thomas en de beide
andere Russen faalden. Bolchov faalde
opnieuw maar Brumel zag zijn sprong
bekroond, ofschoon de lat trillend bleef
I liggen.
John Thomas kwam voor de tweede
keer voor de lat, maar zijn coördinatie
was zoek en zijn aanloop te langzaam.
Hy trof de lat opnieuw. Victor Bolchov
viel af bij de derde sprong. Allen John
Thomas kon de. prestatie van Shavla-
kadze en Brumel evenaren. Het lukte
1 niet. Hij bleef op 2.15 m staan. De Rus-
sen hadden de strijd gewonnen, 'n strijd
i die wel de meest sensationele in de ge
schiedenis van het hoogspringen kan
worden genoemd.
De favoriet die men de gouden plak
eigenlijk zo in handen had willen geven,
j beleefde tijdens de Spelen van 1960 in
Rome, de Spelen van de verrassingen
I zoals ze nu al worden genoemd, de
j grootste desillusie in zijn nog zo jonge
leven.
Armin Hari genoot
van zijn triomf
Met hoog opgeheven handen, de
gouden medaille hangend aan een
lint op zijn borst, liet donderdagmid
dag de Duitser Armin Hary de uit
barsting van vreugde van het Duitse
legioen over zich heen gaan. Op de
bovenste trede van het ereplatform
stond daar een 23-jarige jongeman,
naast een Amerikaan en een Brit.
Een atleet die nog geen half jaar
geleden op hangende pootjes uit
Amerika terugkwam, omdat zijn
sprinterskwaliteiten niet genoeg be
tekenden voor een studiebeurs aan
de universiteit van Santa Barbara in
Zuid California. Een man die in zijn
land werd verguisd omdat hij niet
deed ivat iedereen wilde en als
eigenzinnignukkig en egoïstisch
bekend stond. Was het een toonder
dat Armin Hary, die in het begin
van dit jaar tweemaal binnen een
half uur in Zurich 10 sec. liep, ge
noot van zijn triomf, Olympisch
kampioen te zijn.
Het toas precies half zes in de na
middag toen zes sprinters, namelijk
Dave Sime, Frank Budd, Ray Nor
ton, Ed Figuerola, Peter Radford en
Armin Hary aan de start kwamen.
Doodstil toerd het in het stadion,
waar de 75.000 toeschouwers in
spanning zaten om vooral toch niets
van het spektakel te missen. Scherp
weerkaatste het schot uit het pistool
van de starter tegen de wanden van
het betonnen stadion, maar direct
daarop knalde het pistool weer. Ar-
verdeeld en de Duitser Schmidt. Snell
zegevierde, maar Moens en Schmidt die
reeds twintig meter voor de finish had
den omgekeken lieten het scherp van
het zwaard niet zien, maar dat zal on
getwijfeld wel in de finale gebeuren.
Sensatie
En wat te zeggen van de series 3000
meter steeple chase, waarin de Ameri
kaan Young na een heriosch gevecht met
de Rus Konov werd uitgeschakeld en de
Belg Gaston Roelants voor de sensatie
zorgde door op de streep de ongetwijfeld
zeer sterke Duitser Hermann Buhl te
verslaan?
Gaston Roelants die op het laatste
rechte einde met een achterstand van
tien meter een enorme eindsprint ont
wikkelde zag zijn doorzettingsvermogen
beloond door het foutieve lopen van de
Duitser Buhl en de Amerikaan Jones.
Beide atleten liepen enigszins inge
houden om hun krachten te sparen want
een derde plaats was al voldoende voor
de finale.
De Belg dacht daar anders over en
stormde op hen toe. De Amerikaan die
evenals de Duitser verschrikt omkeek,
doorzag het gevaar juist op tijd en red
de zich op de eindstreep, maar Hermann
Buhl zag zich ondanks een krampachtige
inspanning, die hem over de eindstreep
deed tuimelen, geklopt door de moed en
de vastberadenheid van de uitstekend
lopende Belg.
min Hary was te vlug weggegaan.
Men floot en loeide want het is nu
eenmaal bekend dat Hary een quick-
starter is en de ene helft vond dat
het een correcte start was geweest,
terwijl de anderen daar niets van
wilden weten. Weer liepen de zes at
leten naar de blokken. Spierioit was
het gezicht van de Duitser, die maar
al tegoed ivist dat nóg een valse
start hem zou uitschakelen, daarbij
tevens wetende dat een kleine ach
terstand, opgelopen door te lang te
wachten, tegen sprinters van een
dergelijk kaliber funest zou zijn. On
danks die loetenschap zegevierde
Armin Hary in deze sprintfinale en
dat toonde zijn uitzonderlijk sterk
karakter. Prachtig gelijk vertrokken
deze zes tot in iedere vezel gespan
nen atleten. Het werd een strijd van
snelheid, souplesse en een uitbars
ting van energie, na een lange pe
riode van voorbereidingopgespaard
voor deze speciale gelegenheid, de
Olympische kampioenschappen.
Onder de daverende toejuichingen
spoten de atleten over de rode sin
tels. Armin Hary liep iets uit. Dave
Sime en Peter Radford kwamen iets
opzetten, maar dat hielp niet meer.
De pure snelheid van de Duitser was
niet te evenaren en voor het eerst
sinds 1928 had een niet-Amerikaan
de gouden medaille op de 100 meter
veroverd.
8.30 uur: schermen (floret landen
teams dames).
9 uur: atletiek (discuswerpen dames,
series 110 horden heren, series 400
meter heren).
10 uur hockey, waterpolo (finale
poule), worstelen.
15 uur; atletiek (series 200 meter
dames), boksen (halve finales),
hockey, roeien (finale vier met stuur_
man), schermen (finale floret lan
denteams dames).
15-30 uur: roeien (finale twee zonder
stuurman).
15.45 uur: atletiek (halve finales 200
meter heren, finale kogelslingeren).
16 uur: roeien (finale skiff).
16.10 uur: atletiek (kwart finales 400
meter heren).
16.30 uur: hockey, roeien (finale twee
met stuurman).
16.50 uur: atletiek (finale 3000 meter
steeple chase).
17 uur: roeien (finale vier zonder
stuurman).
17-15 uur: atletiek (series 1500 meter
heren).
17.30 uur: roeien (finale dubbel scull).
18 uur: atletiek (finale 200 meter
heren).
20 uur; worstelen (vrije stijl).
20.30 uur: zwemmen (finale 100 me
ter rugslag dames).
20.50 uur: zwemmen (finale 1500 me
ter vrije slag heren),
21 uur: boksen, basketball.
21.25 uur: zwemmen finale 4 x 100
meter vrije slag estafette dames).
21.50 uur: waterpolo (finale-poule).
Het stoffelijk overschot van de in
Italië op zo tragische wyze om het leven
gekomen Deense renner Knud Enemark-
Jensen is donderdag onder grote belang
stelling in zijn geboortestad Aarhus ter
aarde besteld. Niet minder dan 75 kran
sen werden in de stoet meegevoerd.
De herdenkingsrede van de dominee
maakte zo'n diepe indruk op de ploeg
maats van Jensen, dat twee hunner,
door de aandoening overmand, buiten
kennis raakten.
Geen schaduw meer....
(Van onze speciale verslaggever
Herman Kuiphof)
Rome, donderdagavond Een
onophoudelijk fluitende Italiaanse
scheidsrechter Costa was er mee de
oorzaak van dat de waterpolo-
match NederlandVer. Staten
geen geslaagd kijkspel werd. Maar
schuld aan de Nederlandse 6—7
nederlaag had de man niet. Die
schuld droegen de verliezers zelf.
Opnieuw, en ditmaal wel weer
duidelijk, bleek, dat wij geen scha
duw meer zijn van de grote ploeg
van enkele jaren geleden en dat er
nog maar schaarse tekenen zijn die
er op duiden, dat wij de klim naar
de top bezig zijn te maken.
Onze poloploeg weet vooral in tactisch
opzicht geen raad met haar tegenstan
ders Tegen de niet meer dan matig spe
lende Amerikanen werd rijkelijk terug
houdend gespeeld. Aanvallend kwam ons
spel maar armetierig voor de dag. Veel
te veel lieten onze spelers zich afdekken
en bij al hun tekortkomingen zagen de
Amerikanen kans toch frisser aanvalsspel
te brengen dan wy. Door een geweldig
schot van Wolf namen de VS de leiding,
toen Van Dorp op de kant "at, maar
Fred nam revanche toen hij plompt ge
lijk maakte. Even leek Oranje het offen
sief aan zich te zullen trekken, maar een
goede rush van Bram Leenards werd af
gerond met een te slap schot, dat op de
doellijn dreef, maar er niet overheen
wilde. De schotvaardige Amerikaan Ti-
sue bezorgde ons een achterstand. Vriend
maakte gelijk en Tisue bepaalde de rust
stand op 23.
Nauwelijks was er weer begonnen of
de Amerikanen liepen tot 24 uit en
steeds bleven we achter, hoewel Van der
Zwan twee strafworpen benutte. ,.Neem
maar risico," riep Cor Braasem vanaf de
kant. ..Naar voren met die ploeg". Van
Dorp kreeg een paar kansen tegen het
slot, benutte die en daardoor kwamen
we van 46 op 66. Maar een goal van
Volmer bezorgde ons opnieuw een ach
terstand Kniest heeft wel eens suc
cesvoller zijn doel verdedigd en een
goede kans in de allerlaatste seconden
werd door Harro Ran onzuiver inge
schoten, zodat de Amerikaanse doelman
zijn brede borst tegen de bal kon plaat
sen. Prompt was het tijd en moest die
goalie vele gelukwensen in ontvangst ne
men. Nee met waterpolo zullen we
laag eindigen, dat staat vast.
Viermaal weerklonk donderdag in het imposante Olympische stadion waar ruim
75.000 toeschouwers in de middaguren een plaatsje hadden gevonden, een volkslied.
Eenmaal was dat voor de Duitser Armin Hary, die het Olympisch goud op de 100 meter
veroverde een prestatie van grote klasse, aangezien sinds de Spelen van 1928 in Amster
dam de Amerikanen iedere keer de eerste plaats hadden bezet en driemaal voor de
Russen. Shavlakadze wierp, met een sprong van 2.16 meter in een sensationele hoog
springfinale de mythe rond John Thomas omver, Irina Press, die zich al in de series
superieur had getoond, won op de 80 meter horden de gouden medaille, die de voor
zitter van het I.O.C., Avery Brundage, haar overhandigde, en Elvira Osolina liet met een
speerworp van 55.98 meter al haar overige concurrenten ver achter zich.
Sensationele hoogspring fin ale
Hier ging nog alles goed met de
Amerikaanse wereldrecordhouder in
het hoogspringen John Thomas.
Met groot gemak wipt hij over de
2 meter.
