Sp«
OPENING OLYMPISCHE SPELEN
WERD WEERGALOZE SHOW...
Ol
ympis'che
eiee
Onverdiende nederlaag Nederlandse
waterpoloploeg tegen Zuid-Slavië
Opmars, sprekers, duiven, schoten, klokken, koren,
vlaggen, toortsen en zelfs een incident
F
Olympisch
programma
Niet veel stootkracht in de
aanvallen van de oranjeploeg
Olympisch
allerlei
SIMON DE WIT: WE HEBBEN
EEN GEZELLIGE PLOEG....
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1960
(Van onze speciale verslaggever Herman Kuiphof)
Rome, donderdagavond De show was groots. Vanmiddag tussen half vijf en kwart
over zes heeft president Gronchi van Italië de 17e Olympische Spelen geopend en zijn
op kleurige spektakelstukken verzotte landgenoten hebben hun ogen uitgekeken op dit
kakelbonte, pakkende schouwspel. Hier waren alle ingrediënten voorhanden om de menigte
van honderdduizend in het schitterende, marmeren stadion voortdurend te boeienom
nog maar te zwijgen van de miljoenen aan de T.Val misten die dan het fantastische
kleurenspel.
Eerst de Grieken
Daar was dan allereerst de intocht dei-
ploegen87 in getal. Eerst de Grieken:
een ernstige groep, somber geklede man
nen in stemmige jassen gehuld. Maar al
spoedig werd het beeld fleuriger. Het
ploegje van de Antillen had zich los ge
maakt uit de donkere tunnelspelonk,
waaruit de ploegen naar voren traden.
Een enorme neger droeg de vlag par
mantig voort. Het eerste glamourgroepje
was Australië.
Charmante meisjes in het geel, een
groot gezelschap. Veel uitvoeriger dan de
Oostenrijkse afvaardiging, maar nauwe
lijks even gracieus. De Belgen daarente
gen waren in stemmig blauw gehuld.dat
scherp afstak tegen de steenrode sintels.
Terwijl in het volkomen on-overdekte
stadion de schaduwen zich over steeds
meer tribunevakken uitbreidden, mar-
scheerde de ene groep na de andere over
de sintels om zich dan op het midden
veld op te stellen. Bijna elke groep maak
te een fraaie indruk: de Brazilianen,
met hun stramme ruiterofficieren, de
Bulgaren, die zo prettig-ongedwongen
naar de tribunes zwaaiden en de Cana
dezen, wier meisjes met hun witte jur
ken en rode schoudertassen zo uit Hol
lywood leken te zijn weggelopen.
Blote man
Toch waren er dissonanten. De kleine
Cubaanse ploeg kreeg gefluit inplaats
van applaus, de heer Andreotti, die
namens het Italiaans Olympisch Comité
de deelnemers toesprak, werd door een
ongeduldig deel van het publiek eraan
herinnerd dat zijn speech te lang duur
de. En dan was er het regelrechte inci
dent met die half-blote man, dieeen
kwartier voordat de show begon plot
seling uit het publiek opdook, de halve
sintelbaan overdraafde in kakibroek en
bloot bovenlijf en toen weer even plot
seling in de massa verdween.
Maar overheersen bleef het gevoel,
dat de Spelen op een grandiose wijze ge
opend zijn, deze weelderige stad waar
dig. Hier was de ganse sportwereld ver
tegenwoordigd en marcheerde langs de
volgepakte tribunes: Fransen met Bas-
kische mutsen, Duitsers, begroet door
vurige supporterscharen. Een kranige
ploeg, de mannen in lichtgrijze pakken,
de meisjes in jurken die zo blauw wa
ren als de hemel boven het stadion.
Vlak daarachter de diepzwarte mensen
uit Ghana, in fel contrast met de stro
blonde Duitsers.'Dan de grote groep
dat de Spelen op 'n grandioze wijze ge-
door zorgvuldig geklede Engelse meis-
Het moment waarop in het Olym
pisch Stadion het Olympisch vuur
wordt ontstoken.
De delegatie van Nationalistisch
China bracht tijdens de openings
plechtigheid even de politiek in de
arena: aan de kop van de Chinese
delegatie liep een man met een
spandoek, waarop de woorden „on
der proteststonden. Nationalis
tisch China moet zich namelijk
Formosanoemen en is het daar
mee niet eens.
jes, die tussen in marineblauw gestoken
Britten liepen. Israel kreeg veel applaus
en India eveneens met zijn gele tul
banden.
Correct
Nederland kwam na Nieuw-Zeeland.
Geleid door vlaggedrage Jan Willem
van Erven Dorens,, de aanvoerder van
onze hockey-ploeg, marcheerde ons
groepje binnen. Het waren er nauwe
lijks enkele tientallen met chef-de-mis-
sion Kerdel, Fanny Blankers-Koen en
Arie van Vliet. Dan enke'de hockeyspe
lers en achteraan, zeven zeilers, hele
maal uit Napels overgekomen voor deze
plechtigheid. Onze ploeg maakte geen
bijzonder spectaculaire indruk, maar
correct was haar optreden ongetwijfeld.
Zo ging de opmars verder. De Paki-
staners toonden fantastische hoofddek
sels, de Ver. Arabische Republiek zocht
het in stoer armgezwaai en ver-vooruit-
gestoken borstkassen, De Roemenen
hadden meisjes bij zich, die witflakke-
rende tanden toonden en Spanje liet
o.a. een stramme stoet van ruiters aan
ons voorbij trekken. Veel applaus was
er voor Amerika, dat een forse neger
tot vlaggedrager had bevorderd. Enorm
groot was ook de Russische ploeg. Strui-
j se meisjes in het wit waren een en al
lach en zelfs over de stroeve gedchten
van de mannen gleed af en toe een
lach. Het slot van de intocht was een
Italiaanse triomf.
Honderdduizend Azurri juichten hun
landgenoten, die er opgepoetst, elegant
en zwierig uitzagen, uitbundig toe.
Alle klokken van Rome
Toen alles stond opgesteld, hield signor
Andreotti zijn speech, opende president
Gronchi met één enkele, in het Engels
uitgesproken zin de Olympische Spelen
Het Olympisch programma ziet er
voor zaterdag als volgt uit:
8 uur: vijfkamp degenschermen)
8.30 uur: zwemmen (halve finales
schoonspringen dames).
9 uur: kano (herkansingen).
9.45 uur: zwemmen (series schoonsprin
gen heren).
10 uur: hockey, waterpolo, worstelen.
15 uur: boksen, kano (halve finales),
hockey, zwemmen (series 4 x 100 m.
wisselslag estafette heren).
16 uur: wielrennen (series ploegen ach
tervolging en kwartfinales sprint),
zwemmen (finale schoonspringen da
mes).
16.30 uur: hockey.
16.40 uur: zwemmen (halve finales
schoonspringen heren
20 uur: worstelen.
20.40 uur: zwemmen (halve finales 100
meter vrije slag dames).
20.45 uur: wielrennen (halve finales en
finale tandem, kwartfinales ploegen-
achtervolging).
21 uur: boksen, waterpolo.
21.10 uur: zwemmen (finale 100 meter
vrije slag heren).
21.30 uur: zwemmen (finale 200 meter
schoolslag dames).
21.50 uur: waterpolo.
1960 en droegen matrozen de vlag bin
nen, die tijdens koorzang (de Olym
pische hymne) werd gehesen. Daarop
kwam de burgemeester van Melbourne
de vlag van 1956 aan zijn Romeinse col
lega aanbieden. Drie doffe knalle, door
kanonschoten veroorzaakt, waren het
sein voor alle klokken in Rome om te
gaan luiden en intussen werden in het
immense stadion duizenden duiven los
gelaten. Het leek wel een sprinkhanen-
zwerm, die een paar bogen boven het
veld beschreef en vervolgens klapwie
kend stadwaarts vertrok.
Daarop verscheen de laatste fakkel
drager. Een jong atleet, die in rustige
draf over de sintels ging, de vele groene
treden naar de schaal snel en elegant
aflegde en met een strakke armbewe
ging de vlam in de schaal aanstak.
Ze zal er blijven branden tot 12
september. Adolfo Consolini, als held
in eigen land vereerd, legde na
mens alle deelnmers de Olympische
eed af, beloofde eerlijk te zullen
strijden en vormde met zijn schelle
stem de inleiding op het vurig door
een koor gezongen Italiaanse volks
lied. Het enige dat ons verwonderde
was, dat niemand van de toeschouwers
meezong. Maar het applaus was dave
rend Zo eindigde, een plechtigheid, die
De Olympische vlag wordt het
stadion binnengedragen.
niets origineels meer heeft, die vol
cliché-handelingen is en in theorie al
leen de blinde idealisten zou moeten be
hagen, maar desondanks een groot suc
ces werd. Omdat het showelement op
een weergaloze wijze werd uitgebuit.
Rome en de Italianen waardig!
Eén moment van onoplettendheid....
(Van onze speciale verslaggever Herman Kuiphof)
Rome, donderdagavond „Lekker gluiperig, hoor", riep een Hol
landse supporter, die flink wilde doen. Op dat moment hinkte Cor
Braasem met een stok langs de bassinrand op en neer. En Frans
Kuyper instrueerde .Hans Muller, eer die het water weer in dook. De
stand was 1 1 op dat moment en het was pauze bij Nederland—'Zuid-
Slavië, de eerste match van het waterpoloprogramma de eerste
wedstrijd dus ook, waarbij voor ons zevental grote belangen op het spel
stonden.
Ik ben erg blij, dat onze ploeg zich van de ophitsende taal van een
verdwaasde landgenoot op de matig-bezette tribunes niets heeft aan
getrokken. HollandZuid-Slavië is een forse, maar redelijk-sportieve
wedstrijd geworden, en ten bewijze hiervan werd er maar één speler
(de Zuidslaaf Kacic) naar de kant verwezen en dan nog pas ander
halve minuut voor het einde. Op dat ogenblik stonden de Zuidslaven
met 2—1 voor en ondanks een verbeten slotoffensief van de oranje
klanten is het bij die stand gebleven.
Op de tribune zaten Fanny Blankers
en allerlei zwemmers en zwemsters, plus
een stel vaderlandse wielrenners de Ne
derlandse ploeg hun steun te geven,
maar al kwam er een offensief los, een
door Van der Zwan prachtig doorge
tikte bal vloog tegen de lat en even
later ging de laatste kans in rook op,
toen Fred van Dorp van flinke afstand
hoog overschoot. Jammer, ontzettend
jammer, die nederlaag. Als de Zuidsla
ven nu beter waren geweest, was het
een andere kwestie geweest, maar hoe
wel het geduchte knapen waren, met
veel lichaamskracht en een zeer geslo
ten defensie, viel de ploeg als geheel
niet mee. Er zat in de aanvallen weinig
tempo en vooral in de eerste helft kwam
'm m
De Nederlandse ploeg tijdens het openingsdejilé.
ei weinig schot uit de gevreesde voor
hoede los. Daarna werd het beter en
moest de voortreffelijk spelende doel
man Ben Kniest vooral oppassen voor
Stanicic die zeer onverwacht en hard
schoot.
Tweemaal Harro Ran
Ik heb voortdurend de overtuiging ge
had dat er een kleine overwinning voor
Nederland inzat. Voorzichtig, bijna aar
zelend gestart, kwam er na enkele mi
nuten vaart in ons spel en nadat een
goal van Fred van Dorp geannuleerd
was, kwam de Hagenaar Ran in het
nieuws door een verdienstelijke, lange
rush te ondernemen, waarna de bal bij-
zonder-zuiver en precies op tijd naar
\an der Zwan verhuisde, die prachtig,
hard en zuiver inschoot. Dat was 10
en men zou gedacht hebben dat door
dit doelpunt de Nederlandse voorhoede
voldoende heen zou zijn gekomen over
haar ontzag voor de meesterlijke Zuid-
slavische doelman Muskatinauvic. Maar
nee dat viel tegen.
'Ondanks de steeds weer van de kant
oplaaiende spreekkoren, die er van ge
tuigden dat Holland „een woordje mee
spreekt" bleef er teveel tempo en schot
vaardigheid mankeren in onze aanval.
En toen Harry Lamme zich in de yer-
dediging iets laakbaars permitteerde,
kregen de Zuid-Slaven een strafworp en
daaruit schoot Stanicic onhoudbaar in:
11. Opnieuw kwam Ran daarop in het
nieuws, maar ditmaal in ongunstige zin.
Hij zwom prachtig op, ging voortreffelijk
door en overrompelde de Zuidslaven
door die formidabele rush. Maar aan het
eind daarvan lag geen doeltreffend
schot, maar via een niet geslaagde
uitwijkpoging naar links een slap
balletje dat in het water, vóór de doel
lijn al smoorde. Gelukkig bleven er nu
goede aanvallen van de oranjeploeg
volgen, maar veel stootkracht zat er
toch niet in.
We dachten al dat het 11 bleef,
waardoor Nederland goede kansen op
een medaille zou hebben behouden, maar
toen kwam er een ongelukkig moment
van de overigens behoorlijk leidende
Zwitserse arbiter Zimmerman. De man j
was waarschijnlijk de enige in het bad j
waar de spanning nu kookhitte be- i
reikte die de overtreding had gezien.
Hij gaf een vrije won), even was er
verwarring in onze verdediging en daar
schoot Simenc al naar voren. Met
Kniest in bange afwachting vlak vóór
zich, balanceerde de Zuidslavische schut
ter even met de bal op de rechterhand
om daarop rustig in de doelhoek te
schieten.
Advertentie
ZIE T OP ZUN BEST ME
PHILIPS TELEVISIE
enegouwen
AALMARKT 12
De Zuidafrikaanse tandemrijders
Raymond Robinson en Alfred Swift
zijn tijdens de training op de Olym
pische wielerbaan, ernstig gevallen.
Robinson brak zijn recht er sleutel
been en moest naar het ziekenhuis
worden vervoerd. Swift heeft kneu
zingen en verwondingen aan de
benen en aan de rechter schouder
opgelopen. Hij kreeg ook een hersen
schudding.
De suppoosten bij het Olympische
dorp hebben opdracht gekregen
scherp uit te kijken naar handteke
ningenjagers, die als atleten ver
kleed het Olympische dorp trachten
binnen te komen.
Een official verklaarde dat som
migen geprobeerd hadden het dorp
binnen te komen terwijl zij roei
spanen en zelfs een roeiboot droegen.
Onbillijk
Het was onbillijk, die nederlaag, want
de spelverhouding had ons minstens
recht op remise gegeven. En onnodig
was het bovendien, want de Nederlan
ders hadden het initiatief dat zij hal
verwege de tweede helft bezaten, niet uit
handen moeten geven. Deenige troost
is dat er niet slecht gespeeld is en een
geduchte tegenstander pas op het uiter
ste nippertje heeft kunnen winnen. Maar
in feite is dat een erg-schrale troost,
want het verlies is geleden en al plaatst
Nederland zich in de finale-poule, deze
12 blijft voor de eindstand meetellen.
Naar, maar waar!
De Italiaanse atleet Consolini legt
namens alle deelnemers de Olym
pische eed af.
Onder de Nederlanders, die deel uitmaakten van de delegatie bü de opening
van de Spelen, bevonden zich ook zeven leden van de zeilploeg. Zij hadden het er
graag voor over gehad om urenlang in een trein te zitten. „Vanmorgen om zeven
uur zijn we vertrokken en we komen pas om half elf weer in Napels terug", ver
telde chef d'equipe Simon de Wit. „We hebben de uitnodiging om in het défilé
mee te lopen bijzonder op prijs gesteld. Anders hadden we helemaal niets van de
Spelen gezien. In Napels is het precies zoals bü een grote internationale regatta".
De zeilers Sieeswijk, Verhagen, Lutenschutz en de reserves Jaap Helder, Van
Meggelen en Lesage beaamden deze woorden van hun leider volkomen. Ook zü
vonden het prettig weer eens contact te hebben met de andere Nederlandse
Olympische deelnemers. Aanvankelük zouden ook de Drakenzeilers Van Duyl, Van
den Bergh en Dudok van Heel zyn meegekomen, maar zij wilden hun kostbare
schip niet zonder bewaking achter laten en hadden besloten de Draak nog maar
eens geducht te gaan poetsen. De zeilers zyn in Napels in een groot hotel onder
gebracht. De stemming is uitstekend. „We hebben een echt gezellige ploeg waarin
goede kameraadschap heerst", zo besloot Simon de Wit voordat hjj met de
anderen het Olympisch stadion binnentrok.
