ympische
PAUS GAF DE SPELEN
Z'N BESTE ZEGEN MEE
Vanavond half negen: het polochiel
tegen de Zuidslavische „heren"
Onmenselijke hitte doet deelnemers
in „dorp" bij bosjes flauw vallen
Journalisten grommen landgenoot sloeg in
perscentrum tafel aan stukken
Olympus af en toe een Vesuvius
Wim Gerlach moest in kwartier
bijna een pond aftrainen
Waterpolocoach Frans Kuyper
blijft - ondanks alles - optimist
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 25 augustus 1960
Derde blad no. 30134
(Van onze speciale verslaggever
Bart in 't Hout)
Vandaag gaat het grootste sport-
spektakel van de wereld in pre
mière. Dan is het urenlange Olym
pische défilé in het Olympisch
stadion. Gelukkig op een tijdstip,
dat de grootste hitte achter de rug
is, want anders zou onvermijdelijk
gebeuren, wat wij gisteren gezien
hebben in het Olympisch dorp.
Bijna iedere dag is daar een
plechtigheid. Dan worden vlaggen
gehesen, volksliederen gespeeld,
dan staan zo juist binnengekomen
delegaties op het grote voorplein,
stram in het gelid. De Olympische
uniform om de ranke, robuuste of
wat ook voor figuren, de Olym
pische hoed op het hoofd kort
om: helemaal in pontificaal, waarop
ze thuis zo trots zijn geweest. Maar
niemand heeft thuis gedacht, dat
het in Rome zo snikheet kon
zijn
Gisteren was er in het Olympisch dorp
weer zo'n ceremonie protocolaire. We
hebben er maar even naar gekeken en
zijn toen halsoverkop gevlucht naar de
Orange Juice-fontein in het restaurant.
Maar de arme meisjes en jongens in
hun mooie Olympische pakjes zij
moesten daar maar staan en zij niet al
leen, want onder de officiële genodigden
was het Luxemburgse vorstenpaar, dat
we weliswaar ook wel eens vrolijker za
gen kijken.
Speeches muziek vlaggen het
werd menige Rome-ganger te veel. Bij
bosjes, werd ons later verteld, vielen ze
flauw en dat was dan hun eerste, niet
zo prettige kennismaking met de Olym
pische stad.
NOC in hemdsmouwen
Door de hitte is het decorum ook wel
een beetje zoek. In Nederland kan men
zich een Pahud de Mortanges, een Van
Lier moeilijk in hemdsmouwen voorstel-
Chaos bij aankomst
Olympische vlam
in Rome
De Olympische vlam heeft zyn 3425
km. lange reis van de Olympus in Grie
kenland naar Rome volbracht en heeft
als laatste halteplaats het Capitool aan
het Piazzo del Campidoglio gekozen.
De plechtige aankomst van de fakkel
drager werd gisteravond echter ontsierd
door wanordelijkheden, die het gevolg
waren van een ontoereikende organi
satie.
Langs de 15 meter brede stenen trap
pen die van het Piazzo Venetia schuin
omhoog leiden naar het ongeveer 30 me
ter hoger gelegen Piazza del Campi
doglio hadden zich uit het overstelpend
drukke verkeer het laatste uur voordat
de plechtigheid begon vele duizenden
belangstellenden omhoog gewerkt. De
massale stroom liep halverwege het
plein voor het Capitool vast op een af
zetting van zware houten hekken en een
groot aantal suppoosten.
Gedurende de gehele plechtigheid, die
een uur in beslag nam, raakten de men
sen vooraan in een hevige verdrukking
en tientallen lijkwitte, huilende en
soms bijna flauw vallende vrouwen wer
den met veel moeite over de hekken ge
trokken. Evenals een groot aantal man
nen die de druk niet langer konden ver
drager. liepen zij daarbij letterlijk en fi
guurlijk vele kleerscheuren op.
Ondanks deze grote verwarring en het
storende tumult werd het programma
toch op de seconde nauwkeurig afge
werkt. Menigeen mocht het dan op deze
zwoele Romeinse zomeravond in deze
vele tienduizenden koppen tellende me
nigte benauwd hebben, het Italiaanse
enthousiasme liet zich geen moment be
koelen.
Al om half negen marcheerden onder
donderend applaus 85 in witte unifor
men gestoken en wit gehelmde carabi
nieri met de kleurrijke vlaggen van alle
aan de Olympische Spelen deelnemende
naties vanuit de zijstraten uit tegenover
gestelde richting naar de beide kanten
van het bordes en bestegen de smalle
trappen naar de ingang van het Capi
tool.
Tevoren had een marsband van de ca
rabinieri een half uur lang muziek ten
gehore gebracht. Na de vlaggenparade
hield de burgemeester van Rome een re
devoering en hoewel de menigte aan de
andere kant van het plein telkens op het
punt stond de afzetting te verbreken en
de chaos daar steeds groter werd ging
de omroeper onverstoorbaar door met
zijn mededelingen over de vorderingen
die de fakkeldrager op zijn weg naar het
Capitool maakte. Hij was de 1198ste die
het vuur van de Olympus in een tijd van
105 uur en 27 minuten via Sicilië naar
Rome had gebracht. En toen hij 1 mi
nuut voor negen het hoge bordes bereik
te stak hij de fakkel met een uitgestrek
te arm zegevierend en triomfantelijk
omhoog. De burgemeester ontstak daar
na het vuur in een schaal waar het tot
hedenmiddag zal blijven branden. Dan
zal de laatste van alle estafettelopers, de
Italiaanse student Giankarlo Peris, met
een fakkel het Griekse vuur naar het
Olympische stadion dragen.
len. Een Kees Kerdel, als chef de mis
sion en oud-sportsman (nog niet zo oud)
misschien nog wel, maar de anderen ze
ker niet. Den Haae zou er schande van
spreken. Wel hier in het Olympisch dorp
in het Holland-huis, waar zij hun zetel
hebben opgeslagen, hebben zij meteen
hun decorum aan de kapstok gehangen.
'Hier ontvangt de heer Van Lier de Ne
derlandse journalisten in zijn luchtigste
tenue en na het verstrekken van enkele
formele inlichtingen zoals wie ermee
lopen bij het Olympisch défilé is er
een sigaar, we mogen het merk niet ver
klappen, doch het staat wel in verband
met de cavalerie, die de heer Van Lier
zoals hij ons vertelde vroeger enthou
siast heeft gediend.
„Hebt u geen moeilijkheden?" vroegen
wij de heer Pahud de Montagne.
„Hoe zo?" vroeg de NOC-praeses, „U
wel?"
„Nogal," zeiden wij en bedoelden daar
mee niet slechts onszelf.
Geen vredehuis
Vele journalisten zijn ondergebracht in
Domus Pacis, een soort van Romeinse
kazerne, waarin het minder vredig toe
gaat dan de naam wel zegt. De meeste
journalisten hebben hier meer tijd door
gebracht met ruzie maken dan met wer
ken. Een van Nederlands geaccrediteerde
persbroeders is zelfs zo kwaad geworden
dat hij een tafel half heeft vernield.
Men komt hier ook voor de merkwaar
digste verrassingen te staan. By het af-
journalist, dat hij daarvoor de somma
van 50.000 lire diende te betalen.
„Waarom?"
„Voor de telefoon, die u op de pers
tribune hebt aangevraagd."
„Maar ik heb helemaal geen telefoon
aangevraagd.
De paperassen erbij en daarop bleek,
dat de vraag: „wenst u een telefoon op
de perstribune" was doorgestreept.
„Nouzei de journalist triomfan
telijk.
En wat zei de Romein: „Doorschrap
pen kan zowel „ja" als „nee" betekenen
en of de journalist toch maar de 50.000
lire wilde betalen, want anders kreeg hij
geen perskaart.
Een ander wenste een andere kamer,
omdat dag en nacht naast zyn bed een
telex stond te onweren. Goed. Vijfdui
zend lire per dag extra.
De Italianen hebben veel geld uit
de voetbalpool gespendeerd om zo
mooi mogelijk voor de dag te komen. Het
ziet er ook indrukwekkend uit de we
gen, de Olympische installaties het is
allemaal af. Doch het lijkt ons een beetje
onbillijk om de Nederlandse kranten
daarvan al een gedeelte te laten betalen,
halen van zyn perskaart hoorde een
Het Olympisch vuur is gisterèn
op Romeins grondgebied aange
komen. Geëscorteerd door politie
mannen op grote motoren rent de
atleet met de fakkel over de weg
van Gastel Gandolfo naar de
Eeuwige Stad.
Piet van der Touw Duizenden op plein voor Sint Pieter
onfortuinlijk
De loting voor de wielertij drit op de
baan heeft een bijzonder onfortuinlijk
resultaat opgeleverd voor de 19-jarige
Haagse amateur Piet van der Touw,
die ons land op dit onderdeel vertegen
woordigt.
Van der Touw start namelijk vrijdag
in het hypermoderne Olympische wie-
Ierstadion als eerste van de 27 deelne
mers voor de rit over 1000 meter. Zijn
concurrenten kunnen zich dus allen
naar zijn tijd „richten", uiteraard voor_
zover hun capaciteiten hen dat toestaan.
Gunstig was de lottrekking vooral voor
de Franse en Italiaanse vertegenwoordi
gers (alsof de wieler-duvel er mee
speelt...), zij rijden namelijk resp. als
nummer voorlaatst en laatst.
De Nederlandse wegploeg heeft het
beter getroffen. In de ploegentijdrit over
100 km (vrijdag) starten onze landge
noten namelijk in 12e positie (om 9.11
uur) en dat betekent dat zij onder rela
tief gunstige omstandigheden rijden.
Bovendien vertrekken enkele belang
rijke concurrenten Frankrijk, Spanje
en Duitsland 9lechts 2 tot 4 minuten
vóór hen, terwijl van de andere favo
riete ploegen alleen Italië na Nederland
aan de slopende rit begint (4 minuten
later). Arie van Vliet was dan ook op dit
punt tevreden.
In de ploegentijdrit starten: Jan Hu-
gens. Ab Sluis, Lex van Kreuningen en
René Lotz. Aan de individuele wegwed
strijd over 175 km nemen op dinsdag 30
augustus deel: Jan Hugens, Jan
Janssen, Lex van Kreuningen en René
Lotz.
Illllllllllllillllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllll
Te veel fruit
Dokter Smit heeft er een patient
by gekregen. Gisteren moest name
lijk de amateur-achtervolger Piet
van der Lans naar de „ziekenboeg",
met darmstoornissen. De Tilburgse
arts kwam snel tot een conclusie:
„teveel fruit gegeten" (een voort
durende zorg voor de ploegleiders)
en hy verwacht dat de coureur uit
Sasscnheim weer snel zal zijn op
geknapt. Dat moet ook, want voor
zaterdag a.s. staan voor de achter
volging-equipe de series en (even
tueel) de kwart-finales op het pro
gramma.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
V reugde-traneii
Het gebeurde aan het einde van de
eerste zitting van het congres der inter
nationale zwemfederatie, de FINA. Pre
sident Jan de Vries bracht het voorstel
van Rusland, Hongarije, Polen en Tsje-
cho-Slowakije om de zwembond van Na
tionalistisch China (Formosa) van het
lidmaatschap der federatie uit te sluiten,
in discussie.
Uiterst nerveus stond Wang tee Ling,
een der vertegenwoordigers van Formosa
op om voor de rechten van zijn kleine
bond te pleiten. Hy wees op de bedoeling
van de Oosteuropese landen, vrienden
van rood-China, om een „politieke ma
noeuvre" uit te voeren en op de geest
van „sportmanship" en verdraagzaam
heid.
Hevig transpirerend ging Wang tee
Ling weer zitten om op het oordeel te
wachten. Voorzitter De Vries vroeg het
uit meer dan 100 afgevaardigden be
staande congres wie het voorstel van
Rusland en de andere drie landen wilde
steunen. Geen der aanwezigen,
(Van onze speciale verslaggever
Bart in 't Hout)
Rome, 24 augustus De wit
gehelmde politie-agenten werden
er zenuwachtig van en dat wilde
wie zich ook gedelegeerden van Roeme
nië en Bulgarije bevonden, hief zijn
hand.
In de hoek van de zaal waar de com
munistische landen bijeen zaten, werd
niet gereageerd, slechts verlegen geglim
lacht.
Wang tee Ling stond op, maakte even
het manuaal van de zegevierende bokser
met ineengeslagen handen en viel toen
luid snikkend zijn landgenoot naast zich
om de hals. Dikke tranen rolden over
onder zyn wangen.
Huizenaar wist niet hoe hij het had....
De Groningse lichtgewicht Wim
Gerlach heeft gisterochtend binnen
een kwartier bijna een pond moeten
aftrainen. Toen Theo Huizenaar
voor de officiële weging de drie
Nederlandse boksers in de gang
naar het weeglokaal voor alle
(Van onze speciale verslaggever Herman Kuiphof)
Hij stond in het Olympisch dorp, voor het Hollandse Huis. In de
schaduw van de enorme huizenblokken speelden twee van zijn pupil
len, Anton de Boer en André Hermsen, een partijtje tafeltennis. Want
ook waterpolospelers kunnen niet de hele dag in het niet zilte, maar
wel diepblauwe nat van het Stadio del Nuoto of het Piscina delle Rose
spartelen. Hij keek naar die twee en zei, dat hij ze niet had opgesteld
voor de ploeg, die vanavond om half negen het Olympisch water-
pologevecht gaat openen met het duel tegen Zuidslavië. Zijn naam?
Frans Kuyper, natuurlijk. De zestiger, de Amsterdammer, de verhuizer,
de sublieme amateur, wiens grote hobby waterpolo is en nu al langer
dan tien jaar de sterke man achter onze nationale poloploegen is. Hij
heeft het momenteel zo makkelijk niet, want Olympische Spelen doen
geduchte aanslagen op de zenuwen van spelers en officials en juist de
dagen van wachten op het beginsignaal zijn zo moeilijk. Frans Kuyper
heeft zijn ploeg voorbereid in ontelbare goedbestede Amsterdamse
weekeinden en andere trainingsbijeenkomsten en oefenwedstrijden. Wat
kan hij er momenteel nog meer aan doen dan afwachten, de jongelui in
goede sfeer houden en af en toe een oefenpartijtje spelen?
I voor vanavond. In elk geval is hy opti
mist gebleven, zelfs nu hij en de ploeg
de handicap ondervinden van een zich
zo moeilijk verplaatsende Cor Braasem,
die gistermorgen loopoefeningen deed,
maar zijn werk als assistent-coach nog
j niet volledig kan doen. Al zal hij zich
vandaag ongetwijfeld naar het stadion
1 rollen om de ploeg in actie te zien.
I Hoe de opstelling wordt, wil Kuyper
nog niet precies zeggen. Maar hij ver-
Of hij tevreden is met de loting? Och,
het had slechter, maar ook beter ge
kund. Of hij bang is voor de Zuidsla-
ven? Bang niet, maar sterk zijn ze. ,.Het
zyn een stel beren. Fysiek hebben ze
overmacht op onze jongens. Maar wa
terpolo is zo'n grillige sport. Soms zit bij
ons de combinatie er weer zó goed in,
dat ik denk dat de grote tyd van tien
jaar geleden terug is. Maar dan ineens
spelen de jongens weer zó ver onder hun
kunnen, dat de schrik je om 't hart telt dat van de Hagenaars Harró Ran
slaat. Wat is dat nou toch? Je staat -"A' T
voor een raadsel".
Frans Kuyper zuigt eens aan zijn pijp.
Waarschijnlijk om inspiratie op te doen
wél en Bram Leenards en Wim van
Spingelen niet van de partij zullen zijn.
En zijn optimisme omtrent de uitslag
grondt hy voor een deel op de troos
tende woorden van de trainer van de
Duitse poloploeg, die hem zei dat Duits
land weliswaar onlangs van de Zuid-
slaven verloren heeft, doch slechts met
53 en met 4 invallers speelde. Maar
als ik dan wegga en Kuyper het aller
grootste succes toewens, zucht hij diep
en zegt dat goede waterpolospelers
schaars zyn. Dus toch die twijfel of het
wel goed zal gaan?
Ria van Velsen wil
Lynn Burke niet zien
Honderd meter verder stuit ik op Ria
van Velsen. Ze ziet er nu weer goed uit.
Geen niersteen aanvallen meer. een
heerlyk klimaat voor zwemsters, de rust
van het Olympische dorp, de goede ver
zorging en het verrukkelijk-licht zwem
mende bad hebben hun uitwerking ten
goede niet gemist. In een vrolijke oranje
badjas flaneert zij samen met de veel
forsere Erica Terpstra, met wie zij een
kamer deelt, door het dorp. 's Middags
wordt er weer getraind, maar nu is het
toch nog rusten geblazen.
Ze heeft al buitenlandse concurrenten
getroffen, maar twee meisjes wil ze nog
helemaal niet in actie zien; Lynn Burke
uit New York en Natalie Steward uit
het Engelse dorp Hornschurch. Lynn
Burke is immers wereldrecordhoud'ster
op de 100 meter rugslag en Natalie Ste
ward is het net als Ria niet lang
geleden geweest.
„Voor mijn zenuwen is het beter, dat
ik ze niet eerder zie dan aan de start.
Ik zit met Natalie in dezelfde serie, de
derde. Er gaan van de dertig deelneem
sters maar 8 over naar de finale. Een
serie winnen zegt dus nog niet alles. Je
moet een enorme tyd maken, anders
loop je de kans er naast te staan, 't Is
wel spannend allemaal. En dan te we
ten, dat ik pas op 1 september aan de
beurt ben. 's Morgens om 10 uur".
Pas zeventien jaar zijn en al zo onder
druk staan! Als ze het niet zo goed had
in Rome, zou ik medelijden met haar
hebben... I
zekerheid nog even op een proef-
schaal zette, bleek Gerlach twee
ons boven het toegestane gewicht
voor zijn klasse (maximaal 60 kg)
te wegen.
Huizenaar wist niet hoe hy het had.
Want eerder in de ochtend hadden de
Nederlanders de gebruikelijke gang naar
het hoofdkwartier van de Amerikaanse
pugilisten gemaakt om daar op de schaal
te gaan staan en toen waren zowel Ger
lach als De Rooy en Van Duivenbode
ruim beneden hun gewicht gebleven.
Hoe dan ook, die paar ons moest ver-
dwynen en dus gingen de Nederlanders
weer terug naar hun flatgebouw, waar
Huizenaar de te zware Gerlach in een
dik trainingspak gekleed onder ae bran
dende zon op het platte dak wat liet
touwtjespringen. Binnen een kwartier
was de zaak in orde en toen Gerlach of
ficieel op de schaal ging staan, haalde
hy nauwelijks 59,8 kg. Jan de Rooy bleef
met 53.3 kg ruim beneden de grens (54
kg) van het bantamgewicht en ook Bas
van Duivenbode had geen moeite om met
70.6 kg tot het Olympisch bokstoc-nooi
toegelaten te worden. De grens voor het
zwaarwelter is namelijk 71 kg.
Later bleek, dat de schaal van de Ame
rikanen maar liefst zes ons te weinig
aangeeft. „Verbeeld je dat ik er op had
vertrouwd. Dan had Gerlach er toch
mooi naast gestaan. Het is treurig dat
er voor ons geen eigen schaal afkan",
zei Theo Huizenaar, die het niet kan
verkroppen dat er van de zijde van het
NOC zo weinig aandacht aan de boksers
wordt besteed. „Maar je weet het wel.
Als er bezuinigd moet worden dan gaat
het altijd in de eerste plaats tenkoste
van de krachtsporten".
Bas van Duivenbode zal hedenavond
als eerste Nederlandse bokser in de
Olympische ring komen. Hy heeft het
met de loting tamelyk gunstig getroffen,
zyn tegenstander is namelyk de Span
jaard Cesareo Barrelra Moya en het ge
vecht heeft mogelyke perspectieven voor
de Amsterdamse metselaar,
j Wim Gerlach moet het in zijn eerste
party opnemen tegen een der favorieten,
de sterke Rus Vellington Barannikov.
Jan de Rooy krygt in het bantamge
wicht een volkomen onbekende tegen
stander: Yuan Sze uit nationalistisch-
China.
Waterpoloploeg tegen
Zuid-Slavië
Het Nederlandse waterpolozevental
voor de wedstryd tegen Zuid-Slavië, die
vanavond in het zwemstadion wordt ge
speeld voor poele C van het Olympisch
waterpolotoernooi, is als volgt samenge
steld:
Doel: Kniest: achter: Lamme (aan
voerder) en Van der Zwan; midden:
Ran en Muilen voor: Van Dorp en
Vriend.
Gisteren heeft de Paus zijn zegen
gegeven aan de Olympische deel
nemers.
wel wat zeggen. Een stoet van
duizenden en nog eens duizenden
baande zich omstreeks vijf uur in
de namiddag een weg naar het
Vaticaan en geen automobilist die
meer de kans kreeg om door te
rijden. Voor deze door talloze
ontsnappingen toch al neurotisch
geworden mensensoort werd het
een sauve qui peut in de zijstraten.
En de stoet trok op naar het plein
voor de Sint-Pieter, waar in de
ochtenduren al het rode baldakijn
werd gespannen, waaronder des
avonds Paus Johannes zou plaats
nemen.
Ja, de Romeinen en de duizenden toe
risten, die echt niet alleen voor de
Spelen in de stad zijn, zouden zich de
kans laten ontnemen om de Paus te
zien. Overdag waren ze er ook de
Harry's, de Karli's. het ganse leger van
moderne zigeuners, dat alles met came
ra's - klikkend en snorrend te lijf gaat,
maar de buit bleef beperkt tot een van
die wonderlyk uitgedoste Zwitsers, die
het Vaticaan bewaken en zich waar-
schynlyk wel de meest gefotografeerde
en gefilmde homo sapiens ter wereld
mogen noemen. Maar dat was klein wild
vergeleken by wat er 's avonds voor de
lens zou komen - jonges, wat zouden ze
thuis opkyken als die film vertoond
werd. Het was alleen maar jammer dat
alles zo ver van de lens gebeurde Ze
probeerden wel op te dringen, maar er
gens stieten ze toch op de hekken, die
door Italianen in romantische unifor
men bewaakt werden en daar was niet
overheen te klimmen. Jaloerse blikken
werden geworpen naar de geluksvogels,
die op een houten platform weer dichter
bij het baldakijn stonden. Het was ech
ter baas boven baas, want het beste wa
ren zy af, die aan weerszyden van het
baldakyn hadden plaats genomen. Op
rood betrijpte stoeltjes. Dat moeten dan
de opperste bestuurders van alle OC's
ter wereld zyn geweest, diplomatieke
vertegenwoordigers met hun neefjes en
nichtjes, die zo'n kostbare uitnodiging
hadden kunnen bemachtigen.
Desillusie
Toen wy in het Olympisch centrum
de paarse uitnodigingen ontvingen voor
de ontvangst by de Paus. maakten we
ons daarvan een andere voorstelling.
We hadden ons de samenkomst intiemer
gedacht. Minder rumoer op het plein
van de Harry's en de Karli's. Misschien
wel ©en persoonlyk woord van de Paus.
Doch de rede, die hy in het Latyn uit
sprak en door tolken in vele talen
ook het Nederlands werd overgezet,
ging alleen maar over de idealen van
wijlen De Coubertin, de idealen die ter.
nauwernood nog van deze tyd zijn De
Paus had het over het „mens sana in
corpore sano", doch in de praktyk gaat
dat allang niet meer op. Straks is het:
tel de medailles en wee de sportman, die
de kans om zo'n medaille te bemachti
gen laat voorbygaan. Dan is er van die
gezonde geest in een gezond lichaam
niet zoveel meer over. En net zo min,
wanneer de eën of andere coach het
noodzakelijk oordeelt om ter opwek
king zogenaamd onschuldige vitamine
pilletjes uit te delen Misschien had
Paus Johannes hiervan iets kunnen
zeggen, al zou dat voor B rund age en de
zijnen geen prettige taal zijn geweest.
Misschien heeft Paus Johannes werke
lijk gedacht dat het allemaal van die
lieve zieltjes zijn, die in Olympisch
tenue voor hem zyn verschenen. Ze
hebben hem immers zo harteiyk toege
wuifd toen hy onder het rode baldakijn
plaats nam. op een enkeling na, die met
de hoed achter op het hoofd het veel te
druk had met een plaatje voor thuis te
maken. Een andere enkeling werd dit
wel te bar, stelde pogingen in het werk
om die hoed af te krijgen, wat zowaar
ook wel lukte. Maar die kauwgummi
was moeilijker te verwyderen
