Turkse commandant Koe slaagt voor
„Olympisch examen"
Vele valpartijen op tweede dag
Ner et is versloeg De Sleutelstad
en werd eerste klusser: 7-3
Ben Verhagen excelleerde in
sterk Flying Dutchmanveld
UVS kan tevreden zijn ondanks
de 2-4 nederlaag tegen DHC
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 5 augustus 1960
Vierde blad no. 30117
Concours hippique te Rotterdam
Donderdag 4 augustus zal in de geschiedenis van het 13e Rotter
damse CHIO voortleven als de dag der valpartijen. Eerst was het
Marianne Eichholz, die in de strijd om het jeugdkampioenschap onder
haar paard kwam. De Amsterdamse amazone werd met enkele kneu
zingen naar het Havenziekenhuis vervoerd. Daarna moest een der
ponyrijders, die van zijn paard viel, van het veld gedragen worden.
Even kregen de EHBO, de dokter en de ziekendragers rust, toen
smakte Proetske Arts met Teresa in een hindernis. Weliswaar kwam
ze weer overeind, maar toen moest ze weer gaan zitten. Gelukkig kon
ze even later lopend de ring verlaten.
Direct daarop was het opnieuw raak. Sylvia Thiry, de blonde knappe
Belgische amazone, werd door haar paard tegen het houtwerk van een
hindernis geworpen. Dapper klom ze weer op La Galene, viel weer en
zakte toen in elkaar. Met de brancard werd ze weggevoerd. Tot slot
ging ook de Duitse grappenmaker Walter „Bubi" Guenther tegen de
grond, maar die zette zonder cap en lachend zijn parkoers voort.
Commandant S. Koe van de cavalerie-
school te Istanboel oogstte lauweren in
een springconcours om de Prijs van
Maas. dat speciaal op het programma
was gezet als voorbereiding van de 1
Olympische ruiters, die in Rotterdam
zijn verenigd. Het parkoers was geheel
aangepast aan de eisen die ook in Rome
zullen worden gesteld, eisen, die voor
het merendeel der deelnemers te hoog
lagen, zoals al blijkt uit het feit, dat
geen der 34 combinaties erin slaagde
foutloos rond te komen. Slechts de
Turkse commandant Koe met de 12
jarige ruin Eskimo en de Duitser Klaus
Bade met de evenoude vosruin Froeh-
lich beperkten hun strafregister tot 4
strafpunten, waarmee zij als enige kan
didaten voor de overwinning uit de eer
ste ronde kwamen.
In de barrage over zes van de 15 hin
dernissen, die met 10 centimeter waren
verhoogd, werd de zege betwist, die Koe
superieur aan Bade in tempo met een
feilloos gereden parkoers voor zich op
eiste.
Hoogtepunt
Deze beslissende rit van Koe was het
hoogtepunt van dit springconcours dat
overigens arm was aan prestaties van
formaat, zelfs van de sterke Franse
Olympische ruiters van wie Pierre Jon-
queres d'Oriola met Eclair au Chocolat
met 8 strafpunten niet verder kwam
dan een vijfde plaats De pas naar een
der ereplaatsen zag hij zich behalve
door Koe en Bade afgesneden door de
Belgische amazone Frangoise Vander
haegen, die met Fidelio tot de snelste
tijd (91.3 sec) kwam en zich met haar
acht strafpunten als derde kwalificeerde
en haar landgenoot Seyvane op Dom
(4e plaats). Bovendien eiste mej. Van
derhaegen met Jervy, waarmee zij even-
eens 8 strafpunten had, de zesde plaats
voor zich op, een knappe prestatie in dit
zware springconcours. Zwaar, niet al
leen door het gehalte der hindernissen,
waarvan vooral de driedubbelsprong
vele slachtoffers maakte, maar ook
door de scherpe tijd van 100 seconden.
Legio was dan ook het aantal tijdfouten
dat de deelnemers als „extraatje" kre
gen bijgeschreven.
Ondanks het falen van velen - vooral
de Japanners en de Hongaren hebben
hier nog niet waar kunnen maken enige
rol van betekenis op de Olympus te
kunnen spelen hebben de Nederlan
ders zich niet bij de eertse tien kunnen
plaatsen. De beste prestatie bereikte
Irene Jansen met Icare F2, die door
een weigering en een fout op de drie
sprong zeven strafpunten opliep, waarbij
nog eens 2 3/4 tijdfout kwam. Met haar
totaal van 9 3/4 eindigde zy als twaalfde
Boeiend
Boeiend was de strijd om de Prijs van
de Beurs, een springconcours, waarbij
elke deelnemer dadelijk achter elkaar
twee paarden reed in een parkoers met
tien hindemissen, dat de tweede keer
in tegenovergestelde richting werd ge
reden. Wederom verloochende de Bel
gische amazone Frangoise Vanderhaegen
haar klasse niet. Met achtereenvolgens
Islam en Janicule reed zij een foutloos
parkoers, welke prestatie daarvoor
slechts was geleverd door de Franse ka
pitein De Fombelle en na haar niet
meer zou worden geëvenaard. Met haar
tijd troefde zij echter de Fransman,
die met Bucephale en Dernier Cri tot
een totaal van 147,0 sec kwam tegen
mej. Vanderhaegen 146,2 sec. Sneller
dan dit tweetal nog was de Duitse Anna
Clement met Danina en Cico. Maar
twee foutsprongen betekenden twintig
strafseconden en deze werden aan haar
zuivere rijtijd van 136,5 sec toegevoegd.
De hindernissen mochten dan met een
maximale hoogte van 1.40 meter Aiet
die moeilijkheden geven als het „Olym
pische examen", in de jacht naar tijd
winst werden kleine slordigheden soms
duur betaald. Dit ondervond Anna Cle
ment, maar ook de snelle Turken Goe-
nenli en Sumer zagen hierdoor hun
kans op de overwinning in rook vervlie
gen. Goenenli kwam tot één fout en Su
mer zag zijn rijtijd van 142,8 zelfs met
dertig seconden vermeerderd.
De Nederlander Harry Wouters van
den Oudenweyer koos een veiliger weg
en reed Frappant en Prinses Mary be
hoedzaam over de hindemissen, waarbij
alleen Frappant een fout maakte. Door
zijn rijtijd van 167,0 sec en de tien
strafseconden kwam hij met zijn totaal
van 177,0 echter niet verder dan de ne
gende plaats.
Jeugdkampioenschap
Voor de jeugd was het donderdag de
grote dag met het nationaal kampioen
schap voor junioren onder de achttien,
welke in twee manches beslist werd. Een
titelstrijd, die reeds voor de aanvang
vrijwel geen enkele betekenis meer had,
daar de ruiters die met de Nederlandse
jeugdequipe naar het Europese kam
pioenschap in Venetië geweest zijn, niet
konden deelnemen. Arriveerden Rob
Kouwenberg, Isabelle Speyer, Cees
één in het ziekenhuis en werden er bo
vendien nog drie uitgebeld.
En toch was het 640 meter lange par
koers met twaalf hindernissen, waar
onder een dubbel- en een driesprong tot
1,25 meter, niet zo bijzonder zwaar.
Maar er was slechts één foutloos par
koers en wel van de Wassenaarse ruiter
Lance Huet, die als laatste startte in de
tweede manche met Grote Pooka straf-
puntloos bleef en daar hij in de eer
ste ronde slechts één fout gemaakt had
de nationale titel van Wendelien
Lans uit Arnhem kon overnemen en te
vens de oranje rozet en het rood-wit-
blauwe kampioenslint verdiende. Met
zijn andere paard Karnac werd de vro
lijke Lance nog eens tweede.
Dressuur
Het eerste internationale dressuur-
nummer, de Prix St.-George om de
„Prijs van de Rijbaan" leverde een
overwinning op voor de jonge Duitser
Harry Boldt met Brillant von Pokal. Hij
kreeg van de jury, die van internatio
nale samenstelling was, 613 punten. De
ruiter uit Iserholm bekend om zijn
keurige en kaarsrechte zit, gaf een uit
stekende demonstratie van zijn kunnen,
Schmal en San van Spaendonck woens
dagavond in de Maasstad, de paarden
zouden donderdagavond pas laat aan
komen, in ieder geval ver na het tijd
stip waarop het jeugdkampioenschap
verwerkt werd. Alleen Rob Kouwenberg
die in Shu-Czong een reservepaard had,
kon nu uitkomen. Maar het werd voor
de ruiter uit Woensdrecht geen succes,
met een totaal van 36 1/4 straf punt ein
digde hij als vijfde en laatste.
Tijdens het parkoers werd de titel
strijd nog meer ontluisterd. Van de
slechts negen deelnemers, belandde er
De Turkse commandant S. Koe,
die winnaar werd van de Prijs van
de Maas.
sterk vooral in de galopchangementen
en de slangenvolte. Tweede werd ver
rassend mevr. Siem-Rodelwald uit Bilt-
hoven met Barcelona en derde de knap
pe. bruingebrande, negen tienj arige
Amerikaanse Karen Mcintosh, met
Scipio. Met Instergruss bezette ze bo
vendien nog de vijfde plaats.
Schaken in Venray
Enkele indrukken
(Van onze sohaakmederwerker)
De „zwaarste" dagen zitten er weer
op. Van het begin op maandag tot
woensdagmiddag moet er nL zestien uur
geschaakt worden. Dit wil niet zeggen,
dat de resterende drie dagen nu „mak
kies" kunnen worden genoemd. Immers,
na vier ronden is de strijd toegespitst,
worden de kansen afgewogen, zal het er
om gaan vooral geen remise meer te
maken. En dan zijn er die laatste dagen
ook de gebruikelijke „uittochten". En
dezulken plegen soms nog slopender te
zijn dan de schaakuren.
Wie, hier in het westen, mocht denken
dat Venray zo maar een klein Limburgs
plaatsje is, vergist zich deerlijk. De oor
logshandelingen zijn hier fel geweest en
veel „ouds" is verwoest, door zeer mo
dern vervangen, wat de schoonheid be
paald niet ten goede is gekomen!
De „schaakgemeente", zo'n 120 dames
en heren, plus de officials en pers. valt
dan ook helemaal niet op.
Wat wel moeilijker was, bleek het on
derbrengen van al deze gasten. De vol
ijverige VW is daar geheel in geslaagd.
Alleen bij de aankomst, maandag liep, er
hier en daar wat scheef. Zoals de zeer
voorzichtige, die reeds in mei een kamer
had l'aten bespreken, met een gerust hart
hotelwaarts toog en daar hoorde: „Tja,
da's wel genoteerd, maar we kregen juist
vandaag vaste klanten, dus, we hebben
niets!"
Gelukkig, er bleken nog wel enkele
gaatjes te vinden. Want Venray telt
aanzienlijk veel goede plekjes, waar men
Slapen kan en vooral ook het bier van
harte vloeit. Echt „zindelijk" is ook, dat,
ter ere van de schaakweek het sluitings
uur op één uur is gesteld: niet voor de
schakers, want die willen wel naar bed,
maar de Venrayers zitten nu tot één uur
aan de bar en bij de juke-box!
Venray staat wel in het spoorboekje,
doch vergis u niet, het station Venray
liigit bijna 4 km van de kom. En het jong
ste deelneemstertje, Carla van Bruinen
berg, was niet op de hoogte van het ge
moedelijk, op de trein aansluitend busje
en sjouwde zich in het zweet met haar
koffer de lange weg af.
Het raadhuis is ook oud, maar terecht,
zoals de burgemeester bij de officiële
ontvangst opmerkte: „Er is hier veel ver
woest, helaas bleef het raadhuis onge
deerd". Deze ontvangst was nogal erg
officieel, erg „droog". Dat zal de weer
goden ongetwijfeld zijn opgevallen, want
nog geen uur later begon het eerst lauw
water te druppelen om dan plotseling
over te gaan in een meer dan een half
uur lang durende stortregen, waarmee
de zeker wel wat gewend zijnde riolering
geen raad meer wist. De straten werden
wild stromende watermassa's, waar de
auto's eerst nog doorheen „schuimden"
om tenslotte op de vitaalste hoekpunten
lijdelijk in de golvende zee te blijven
staan. En even vriendelijk als de Lim
burger zelve, was een kwartier na de
zondvloed alles weer proper, op enkele
ondergelopen kelders en lage tuinen na.
Een uur later ging de derde ronde in en
niemand sprak, noch dacht meer aan
dit spektakel. De gemoedelijkheid van
dit mooie land blijkt ras overgenomen
te worden door deze uit alle Nederlandse
windstreken komende „denkers". Toen
nl. op de excursie naar bos en Maas het
gezelschap langzaamaan uit elkaar raak
te en in verloren groepen ergens rond
doolde, geleid door een inheemse „gids",
die tenslotte op innemende wijze ver
klaarde het zelf ook niet meer te weten,
werd niemand boos, integendeel er groei
de een toenemende vrolijkheid en, scha
kers eigen, de riskantste voortzettingen
Waterpolonieuws
(Van onze waterpolomedewerker)
Het bad „Groenoord" te Heemstede was gisteravond trefpunt voor een groot
aantal waterpololiefhebbers. dat naar dit bad was getogen om de promotiestryd
tossen „Nereus" uit Zaandijk en „De Sleutelstad" uit Leiden bij te wonen. Wij
zagen er talloze supporters van de Haarlemse verenigingen, bestuursleden en
scheidsrechters, alsmede een grote aanhang van „De Sleutelstad" en een enorme
van „Nereus". Al deze mensen waren gekomen om een, wat zij dachten, bikkel
hard gevecht te zien tussen de twee pretendenten voor één plaats in de eerste-
klasse. Welnu, een dergelijke wedstrijd hebben zij niet gezien. Na een nerveus
begin, waarin de partijen aan elkaar gewaagd waren, liep „Nereus" steeds verder
van de Leidenaren weg om tenslotte onbedreigd te winnen.
De spanning lag voor de aanvang lood
zwaar op het water. Dat kwam uiteraard
door het belang van de wedstrijd, maar
ook door het lange wachten op Aad van
Tilburg, die wel aangeschreven, maar
niet verschenen was. Men begon dus veel
te laat met twee ploegen door de zenu
wen slap als was, waarvan „de Sleutel
stad" met één invaller speelde, Piet Era
dus.
Scheidsrechter Louis floot de ploegen
om acht uur te water, de strijd tussen
de Zaankanters, die twee beslissingswed
strijden nodig hadden om kampioen te
worden en de Leidenaren, die van het
begin van de competitie in hun afdeling
de sterkste waren, kon beginnen.
Wim van Zijl haalde, ietwat verrassend
tegen zulke snelle opponenten, de bal,
maar de aanval liep op niets uit door
slecht plaatsen. Toch was het eerste
succes vrijwel onmiddellijk voor „de
Sleutelstad" toen Wim van Rooyen een
van zijn bekende verre aangiften voor
doorslagbal deed. Piet Eradus profiteer
de ervan door deze bal door te schoppen
10. „Nereus" leek enigszins beteuterd,
bleef een beetje aarzelend spelen, waar
tegenover „de Sleutelstad" fermer spel
stelde. Maar enkele aanvallen voor het
Zaandijkse doel mislukten door slordig
plaatsen dan wel schieten. Dit slechte
plaatsen en schieten was trouwens het
kenmerk van dit deel van de strijd. De
ploegen waren zo bang Van elkaar dat
er maar vlug geplaatst werd, waarbij de
zuiverheid sterk onder de snelheid te lij
den had. Wim van Zijl moest met zijn
man het water verlaten omdat zij tijdens
dood spel een overtreding maakten. De
midachter van „Nereus", aanvankelijk
achter, later vóór Eradus opgesteld, kreeg
wat ruimte om te zwemmen en profi
teerde daar onmiddellijk van. Zijn schot
verdween achter keeper Binnekamp.
11. Even daarna zwom Aad Kapaan
goed door, kwam vrij voor het doel, maar
één van zijn medespelers lag in de twee
meter en dus was de kans voorbij. De
beste speler van het veld, de jeugdzeven-
talmatador Sikma, kreeg even later een
corner te nemen speelde die scherp op
Scheepsbouwer en het was raak: Maar
„de Sleutelstad" kwam al gauw terug,
want Wim van Zijl, deze avond bijzonder
op dreef, kreeg een lange bal van Johnnie
Bekkering en het was weer gelijk: 22.
Het derde doelpunt was weer een doel
punt uit een corner van Sikma, ditmaal
door de speler met de prachtige naam:
Gregorius achter Binnekamp gedepo
neerd: 23. Juist voor rust kwam Cees
van Hooidonk voor eigen doel in de
knoop gooide de bal achter en uit deze
hoekworp scoorde Gregorius nogmaals:
2—4.
Na rust was er geen twijfel mogelijk
wie de beste ploeg had. De doelpunten
werden voor „Nereus" weliswaar ge
maakt door de midvoor, maar in het
veld werd de basis voor de overwinning
gelegd in het bijzonder door de heel
knap, maar soms ook wat nonchalant
spelende Sikma. Het zwemmen van deze
jongen met het uitgekookte opstellen
bracht „de Sleutelstad" op de knieën.
Zo werd het door Gregorius 25 en
door Stam een andere Jeugdzevental-
kandidaat 26. Toen was even de beurt
aan de Leidenaren, dankzij een goed
doorgebroken Wim v. Zijl, die zijn schot
echter naast zag gaan. Aad Kapaan dek
te daarna even te zwaar en moest het
water verlaten. Er kwam een heel rustig
spelletje van Zaandijkse zijde om een
doelpunt maar het kostte bijna een goal
aan de andere zijde. Wim van Zijl onder
schepte namelijk een aanval, plaatste op
Piet Eradus. die net naast schoot. Gre
gorius voltrok het vonnis 27.
Ach en toen deed „Nereus" maar wat.
Het ging wat vrijer spelen en wat slor
diger plaatsen. De Sleutelstad echter
bleef doorvechten en dit leverde Piet
Eradus, wegens te zwaar dekken een
strafworp op: 3—7. Met Sikma in de
aanval kwam het einde. „Nereus" aldus
eersteklasser.
om tot het gewenste doel „een verfris
send pilske" te geraken.
De dames zitten in deze grote, grootse,
Limburgse bierkelderachtige zaal op een
verhoging, wat het aanschouwen van
deze „schaaksterren" ongetwijfeld ver
gemakkelijkt. Waarom achter hen nu
juist een vervaarlijk berenvel met kop
en deerlijke klauwen is opgehangen, is
ietwat raadselachtig. Het hing er al, zal
wel de verklaring zijn.
Op het podium regeert De Graaff, de
vriendelijke, maar gestrenge wedstrijd
leider, geflankeerd en duchtig bijgestaan
in zijn veel omvattend werk door, voor
het eerst in de geschiedenis der „Bonds
wedstrijden" een man in habijt, de be-
Holland W eek II goed begonnen
Twee fraaie doelpunten van Jan Nijman
Verdienstelijk werk
van 4 nieuwelingen
(Van een onzer verslaggevers)
Ondanks de 42 nederlaagwélke
UVS gisteravond in zeventig minuten
voetbal (de scheidsrechter was niet ge
komen en het duurde even voor de van
de tribune gehaalde heer Sliggers zich
verkleed hadtegen de eerste divisie-
ploeg van DHC te slikken kreeg, kon
men bij de blauwwitten tevreden zijn.
In de eerste plaats over de voor een
oefenwedstrijd zeker niet geringe be
langstelling. Waarschijnlijk was men,
evenals wij, benieuwd naar de verrich
tingen van de „nieuwelingen"Vier
van de zes waren opgesteld. De ex-
Roodenbtirg linksbuiten KooS van Weer-
lee zit nog als militair in La Courtine
en de ex-DHC'er Rem is met vakantie.
Maar de overige vier deden gister
avond vermoeden, dat UVS goed ge
kocht heeft. De eerste indruk was al
thans gunstig. En dat is dan de tweede
reden, dat men wél tevreden mocht
zijn.
De spectaculaire aankoop is zonder
twijfel Jan Nijman (ex-ONA), die als
linksbinnen hard, energiek en agressief
werkte. Met twee fraaie doelpunten
maakte hij meteen al een goed entree.
Handicap
Rechtshalf Gerard Duwel (ex-Con-
cordia-Hillegom) en linksback Dick de
Zwaan (ex-Zaandijk) hadden de han
dicap van een belangrijke milieuwisse
ling te overwinnen. Hun debuut in het
betaalde voetbal was echter alleszins
verdienstelijk, al kwamen zij nog wel
eens pure snelheid te kort en was het
plaatsen vooral van De Zwaan zeker
voor verbetering vatbaar
Wim Biere (ex-ADO) deed onder de
lat vaak aardige dingen en had aan die
vier doelpunten nagenoeg geen schuld,
maar hij gooide te vaak de bal uit, ver
moedelijk omdat zijn uitschieten bepaald
zwak is.
Maar het zou voorbarig zijn uit deze
ene wedstrijd absolute conclusies te
trekken, temeer daar er aan de forma
tie, waarin UVS gisteravond verscheen
nog wel gedokterd zal worden.
Het begon veelbelovend. Na 6 minuten
zette Han Verhoeks die beslist zijn
dag niet had goed door. Hij speelde
de bal naar Wim van Kampen, die een
tikje gaf naar Jan Nijman. Die draaide
behendig om een Delftenaar heen en
loste een strak schot, waar voor de
Delftse doelman geen eer aan te be
halen was.
Technisch overwicht
DHC werd daarna steeds sterker,
vooral geleid door de grote nieuwe aan
winst: Wim van der Gijp. Aanvankelijk
hielden de gasten het spel te kort, maar
uit een hard schot van buiten het straf
schopgebied werd na een kwartier toch
de gelijkmaker geboren. Biere raakte
deze zoever van Van der Gijp wel aan,
maar kon hem niet keren (1—1).
Nadat DHC uit een kopbal van Zeeger
de leiding had genomen, nam UVS het
initiatief over, maar dit leverde niets op
en het overwicht verliep. De gasten
profiteerden voor de rust nog tweemaal
van hun grotere technische bagage en
beweeglijkheid, eenmaal uit een schot
van midvoor Van Galen en kort voor het
einde van de eerste speelhelft via de
voet van Wim v. d. Gijp. Doelman Biere
greep niet eens naar het uit vrije positie
gelanceerde lage schot.
Kort na de pauze verkleinden de
Leidenaars de achterstand. Nijman
bracht de bal bij Wim Bekkering, die
op de linksbuitenplaats beneden de maat
(Van onze zeilmedewerker)
Een goed begin heeft de Hol-
landweek II op het IJsselmeer in
ieder geval gehad, want op de
zonnige eerste zeildag werd de
eerst zwakke wind later wat ster
ker, zodat de mooie driehoekshaan
om Pampus in een vlot tempo ge
zeild kon worden. Voor het eerst
voeren Vrijheidsklassers mee in de
Hollandweek, waarvoor een groot
enthousiasme was onder de zeilers.
Bouw van Wijk met zijn ervaring
in andere klassen op het IJsselmeer
had geen moeite om de eerste race
royaal te winnen.
Zijn voorsprong kroeg hij al in hot
kruisrak van de start naar het eerste
merkteken en hij bleef steeds in eerste
positie. Achter hem lagen voortdurend
J. Jaspers en M. Kempkes. Toen deze
kopgroep afgeblazen was finishten Ste
fan de Jong, W. Snijders en J. R. de
Vries, Fred Buys had na het eerste kruis
de leiding in de Draken, maar verzeilde
zich om het volgende merkteken waar
van Jan Bier dankbaar profiteerde. Ook
Warners kwam voor Buys die als derde
eindigde.
In het grote Flying Dutchmanveld ex
celleerde Ben Verhagen die voor Neder
land in de Olympische zeilwedstrijden
zal uitkomen. Maar Verhagen had het
tegen zijn sterke buitenlandse tegen
standers beslist niet gemakkelijk. Vooral
de Canadees P. Desjardins en de Nieuw-
z eel an der Ron Watson waren geduchte
tegenstanders. Toen Verhagen aan kop
lag moest hij een loefmatch aangaan
met Watson, waarvan de Ier J. P. A.
Hooper veel profijt trok, want hij kwam
in eerste positie. Een kopgroep van vijf
zeilers kwamen kruisend naar de finish,
lijn en toen bleek, dat Verhagen weer
iets voordeel behaald had, want net
voor Desjardins ging hij als eerste over
de lijn. Binnen 20 meter achter hem la
gen nog Hooper, Watson en Ulrik Jager
die in de laatste kruisbaan bijgekomen
was. Bellinga die in het begin van de
race in tweede positie was geweest, ein
digde als zesde met achter zich V. Die-
bleef, maar toen een verre pass afgaf,
welke door Nijman weer kon worden
opgevangen en fraai afgewerkt werd
(2—4).
Daarna ontwikkelde zich een vrijwel
gelijkopgaande, levendige strijd, dan
DHC weer iets sterker, dan gaf UVS
weer een tijdje de toon aan. De blauw
witten kregen nog enige kansen om het
resultaat nog dragelijker te maken. Jan
Nijman riep tweemaal alle talenten van
de Delftse doelman op. Coen R(jshouwer
knalde uit vrije positie hoog over en zo
bleven het kansen en de stand toé bet
einde: 2—4.
trich (Did), Heike Blok en Jan Schoo-
neveldt.
Leo Gerhards koos in de Finnjollen in
het grote kruisrak de juiste slag, door
over stuurboord in oostelijke richting
zee in te varen. Op dat moment waren
Ralph Roberts en Hans Sleeswijk in ge
vecht langs de wal van Pampus, waar
ook de rest van de Finnen zich bevond.
Eenzaam kwam Gerhards daarna over
bakboord naar het merkteken om dat
met 3 minuten voorsprong op zijn te
genstanders te ronden.
De volgorde van aankomst was: 1.
Gerhards; 2. Roberts; 3. Sleeswijk; 4.
Wim Maarse en 5. A. van Tol.
Evenals in Hollandweek I lagen ook
nu weer in de Pampuswedstrijd O. P.
Besseling en A. Arendse aan de kop van
het veld. Zij hadden door de goede slag
in oostelijke richting voordeel gehaald,
maar het was Besseling die de leiders
positie behield. Later kwam namelijk
Henk van Essen opzetten om de tweede
positie in te nemen, terwijl Hans Reeder
zich als derde wist te plaatsen. Zo kwam
ook de finish waart»ij C. Tjebbes vierde
werd voor A. Arendse en L. de Zwart.
In de Olympiajollen had Tjerk de Vries
gemakkelijk spel. Hij won op ruime
wijze voor A. du Pon, A. Alofs, P. J. v.
d. Puttelaar en G. Maks.
SPORTSPLINTERS
- Gerrit Korteweg van DZV (Delft)
heeft tijdens trainingswedstrijden in
het Olympisch zwembad te Rome de
100 meter vlinderslag gezwommen in
de fraaie tijd van 1.03.8. Deze tijd kan
echter niet als een verbetering van het
Nederlands record, dat met 1.05.5 op
naam van Korteweg staat, in aanmer
king komen, omdat slechts één in
plaats van de voorgeschreven drie tjjd-
waarnemers de tijd registreerde.
Els Spruyt, het zestienjarige Rot
terdamse meisje, dat een week geleden
het nationale jeugdkampioenschap ten
nis op haar naam bracht, heeft zich
ook de sterkste getoond in de catego
rie van 1618 jaar. Els Spruyt be
haalde in Amersfoort de titel bij de
oudere jeugd door in de finale met 64
64 van Jeanine Ferier te winnen.
Titelhouder bij de jongens werd de in
Zwitserland wonende Jan Coebergh.
De Britse profs hebben via hun
belangenvereniging bij de Football
League de eis ingediend, dat de clubs
wordt toegestaan een hoger loon te be
talen dan het maximale bedrag van 20
pond sterling (ruim 200 gulden) per
week dat de League thans toestaat.
Mocht deze wens van de spelers niet
worden ingewilligd, zo verklaarde een
woordvoerder, dan bestaat de kans,
dat de profs in staking zullen gaan.
Het staat nu vast, dat de Neder
lands-Franse hengst Hairos II niet zal
deelnemen aan de race om het wereld
kampioenschap draven op zaterdag
20 augustus a.s. op de RooMielt race
baan in New York.
minnelijke Franciskaner pater D. Otger
Janssen.
Ge leest het, 't is alles even vriende
lijk in dit „zoete land". De aangeboden
„vlaais" aan alle deelnemers door de ge
zamenlijke bakkers, de allercharmantst
keuvelende, raadgevende mejuffer Swin-
kels van de VW, die alle lange dagen
aanwezig is, tot de gehele schaakbent
hoezeer ze elkaar op de 64 velden ook
zitten te „vernietigen".
En wat de Leidse deelnemers betreft:
Wel het gaat hun tot op heden niet
slecht. Na de vierde ronde is hun score:
Westra (AI) 3; Etmans (An) 2; Van
der Nat (B) 2; De Graaff (B) 1%; Pi
ket (C) 3%; Berg (D) 2; Kohlber (D)
3%; Van der Bosch (F) 3%.
OPEN KAMPIOENSCHAP
De uitslagen van de afgebroken par
tijen uit de derde en vierde ronde in het
toernooi om het open Nederlandse kam
pioenschap luiden:
Diemer—Jansen Quakkelaar—
Meddeler VzVz\ JansenQuakkelaar
01.
De uitslagen van de partijen in de
vijfde ronde luiden:
Jongsma—Speyer 1—0; Kuypers—Ver-
holt 10; Van DonkGoris 1—0; Quak
kelaarDiemer VzVu', ConinghsJan
sen afgebr.; MeddelerMulder afgebr.
De stand na de vijfde ronde:
1. Jongsma 4% pnt; 2. en 3. Van Donk
en Kuypers, beiden 3%; 4. Verholt 3; 5,
6 en 7. Quakkelaar, Speyer en Goris. al
len 2%; 8. Diemer 2; 9. en 10. Jansen en
Meddeler, beiden 1% en 1 afgebr. partij;
11. Mulder 1 en 1 afgebr. partij; 12. Co
ninghs 0 en 1 afgebr. partij.
De uitslagen van de afgebroken party
uit de vierde ronde in het toernooi om
het dameskampioenschap van Nederland
luidt: Mej. Broersemevr. Vreeken 01.
De uitslagen van de party en in de
vijfde ronde luiden: mevr. Beelaerts van
Bloklandmej. Bruinenberg afgebroken;
mevr. Van der Veenmej. Broerse 0-1;
mevr. Timmermevr. Heemskerk afge
broken; mevr. Vreekenmevr. Van Aalst
afgebr. De stand na de vyfde ronde: 1.
en 2. mevr. Heemskerk en mevr. Tim
mer, beiden 4 punten en 1 afgebr. party
3. mevr. Vreeken 3 en 1 afgebr. partij:
4. mej. Broerse 3; 5. mevr. Van Aalst
1% en 1 afgebr. party: 6. mevr. Van der
Veen 1%; 7. en 8. mej. Bruinenberg en
mevr. Beelaerts van Blokland beiden 0
punten en 1 afgebr. party.
Oxford wint van BMHC
De laatste wedstryd van Oxford in
het kader van de sportuitwisseling Lei
denOxford is in een overwinning voor
de Engelsen geëindigd. B.M.H.C., ver
sterkt door enkele prominente spelers
van Rood en Wit en V.R.A., werd het
eerst naar de wickets gestuur. Al
spoedig bleek, dat alleen Molenaar van
Rood en Wit de snelle aanval van Ox
ford kon bespelen. Hy scoorde 20 runs.
Later kon ook Wones in de dubbele
cyfers komen (12), terwyl de Ajaxied
De Jong, die eveneeens als gast by
B.M.H.C. meedeed, met 8 runs not out
bleef. Het totaal werd tenslotte 55 runs.
Wie een forse overwinning voor Ox
ford had voorspeld, kwam bedrogen uit,
want de B.M.H.C.-aanval bleek even
eens moeiiyk te bespelen. Vooral N.
Spits was goed op dreef met zyn off
en leg breaks, waarop weinig Engelsen
een goed antwoord wisten. Ook Luining
en Molenaar wisten er wel raad mee,
maar konden toch niet verhinderen, dat
de overwinning verdiend naar Oxford
ging. Zy scoorden 98 runs.
Deze wedstryd was de laatste, die
door het comité kon worden georgani
seerd, een en ander in verband met de
competitiewedstryden, die voor de
Liedse en andere teams op het pro
gramma staan. Geconstateerd kan wor
den, dat de wedstryden geslaagd zUn
en dat uitstekende contacten met de
sympathieke Engelsen zyn gelegd. Wy
geloven stellig, dat een dergeiyke uit
wisseling tussen spelers van Leiden
en Oxford op cricketgebied voor her
haling vatbaar is.
