FRANKRIJK-NATIONAAL WON...
MAAR WERD TOCH VERSLAGEN
DE TOUR IN CIJFERS
Nederland toonde zich volwaardigivielernatie
Wim van Est - „rijdend captain"
Ontmoeting
van generaals
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 18 juli 1960
Derde blad no. 30101
ITALIAANSE REVANCHE IN DE TOER
Het stampvolle Pare des Princes heeft gister
middag met gemengde gevoelens zitten kijken
naar de uitbundige tonelen, die zich in het Itali
aanse kamp van Tourrenners en volgers afspeel
den. Het Franse wielerpubliek had zich allang
verzoend met de overwinning van de 30-jarige
Gastone Nencini, de ontdekking van Gino Bar-
tali, men had zich getroost met de Franse zege in
het algemeen ploegenklassement en met de groene
trui van „Popo" Graczyk (bovendien winnaar
van de laatste etappe), die drie wegen lang on
aantastbaar is geweest. Men heeft Gastone Nen
cini en Graziano Battistini, die tweede werd als
renner, die de openbaring van deze Tour de
France kan worden genoemd dan ook van
harte toegejuicht, even hartelijk als Graczyk.
Maar toen daar beneden op het erepodium
Nencini als grootse triomfator de erebloemen
werden overhandigd, was het toch weer moeilijk
het gevoel van teleurstelling te onderdrukken.
Frankrijk immers was op de laatste junizondag in
Rijssel gestart met tenminste twee favorieten voor
de eindzege, die voor het eerst 'n dubbele Franse
overwinning in de twee grootste evenementen van
het jaar, de Giro en de Tour de France, tot een
feit zouden maken. Maar met grote suprematie
heeft de squadra van Alfredo Binda revanche ge
nomen voor de zege van Jacques Anquetil in de
ronde van Italië.
Henri Anglade en Roger Rivière waren de Franse kanspaarden, die het niet
deelnemen van Anquetil wel zouden goedmaken. Het publiek en, zoals bij het
opmaken van een prognose in Rijssel bleek, ook het merendeel der wielerjour-
nalisten tipte Anglade als de sterkste man van het veld. Maar ook Rivière
stond hoog genoteerd en hoewel Jacques Goddet het nooit zal willen erkennen,
geloven wü dat de Tourdirecteur bij het composeren van zijn etappeschema
heeft gezocht naar een parkoers, dat Roger Rivière het beste lag. Het is eigen
lijk overbodig nog eens te vertellen, wat er met deze beide Franse toprenners,
waarop Frankrijk zijn hoop had gevestigd, is gebeurd. Er waren enkele mannen
in de ploeg van Marcel Bidot, die van het begin af aan absoluut niet van plan
waren, zich voor de kansen van Anglade, ondanks zijn klasse toch nog maar een
nieuweling onder de tricolores, op te offeren. Graczyk was in Rijssel gestart met
het doel de eerste plaats in het puntenklassement te veroveren en te behouden.
Darrigade, de wereldkampioen uit Dax, zou trachten zjjn sprintcapaciteiten te
benutten om etappe-overwinningen te behalen en Rivière moest rekening houden
met eigen kansen voor de eerste plaats in het eindklassement.
sportcommissielid John Stol werden ge
lukgewenst met hun goede prestaties,
had een diep teleurgestelde André Dar
rigade moeite zijn tranen te bedwingen.
Hij had er alles voor willen geven nu
toch eindelijk eens als eerste in het Pare
des Princes over de streep te gaan. In
1958 was die kans ontnomen door de
fatale botsing met een baancommissa
ris. In 1959 werd hij op de baan inge
sloten.
Nu moest het gelukken en de beste
sprinter onder de concurrenten, ploeg
genoot Graczyk, zou hem dit waar
schijnlijk ook wel gegund hebben. Maar
weer keerde Vrouwe Fortuna zich in de
laatste momenten van de Tour Darri
gade de rug toe. Op 100 meter voor het
stadion kreeg hij een lekke achterband
en hij kon niets anders doen dan in het
zadel blijven zitten om een zo goed mo
gelijke plaats te bereiken. Toen hij zijn
fiets eenmaal over de streep had ge
duwd. had hij het ding het liefst in
elkaar getrapt.
Klaas Buchly: meer
vriend dan leider
Drie ploeggenoten van Anglade, die
zich dus niet als ware ploeggenoten
konden gedragen, omdat zij onder geen
enkele omstandigheid verdedigend zou
den willen rijden. In de zesde etappe
van Saint-Malo naar Lorient is Anglade
op meer dan duidelijke wijze met deze
feiten geconfronteerd. Terwijl zelfbe
wuste Henri zich in zijn gele trui zat te
verbijten in het peloton, sprong een
kopgroepje van vier man, Nencini, Jun
kerman. Adriaenssens en Rivière
naar voren om tenslotte in Lorient met
een voorsprong van bijna dertien minu
ten door de finish te gaan. Rivière won
de etappe en de kleine Belg Jan
Adriaenssens mocht zich in de gele trui
hijsen. Anglade heeft scheldend, hui
lend en stampvoetend laten horen hoe
hij erover dacht. Maar Anglade had
ongelijk!
Vier dagen lang heeft Adriaenssens
„het geel der illusie" gedragen. Toen
nam Nencini, na de eerste bergetappe,
de trui over en nestelde Rivière zich
met iets meer dan anderhalve minuut
achterstand op de tweede plaats, wach
tend op zjjn kans in de tijdrit.
Geannuleerd
Helaas, Roger Rivière is niet aan die
kans toegekomen. Tussen Millau en
Avignon schoot hij uit een bocht en met
ernstige verwondingen, die wellicht het
einde van zijn carrière zullen betekenen,
was hij uitgeschakeld. Het beslissende
duel Nencini-Rivière moest worden ge
annuleerd. Adriaenssens werd tweede
man op twee-en-een-halve minuut, van
welke plaats later de zeer sterk rijdende
Battistini hem verdrong. De Tour was
afgelopen. Nencini en Battistini waren
onaantastbaar en de Italianen verzeker
den zich bovendien van de bergprijs.
Frankrijk nationaal was onbereikbaar
geworden in het ploegenklassement en
Graczyks groene trui was veilig. De
Tour was uit. Frankrijk nationaal had
gewonnen.maar was toch verslagen.
Er was in Parijs nog een verslagene:
Jacques Goddet. De directeur van de
Ronde van Frankrijk heeft zich, naar
mate de Tour naderde, niet erg geluk
kig gevoeld met de nieuwe opzet van
zijn ronde. Eén primeur is beslist wel
geslaagd: de tijdrit op de eerste dag. In
derdaad heeft deze race tegen het hor
loge de beginfase van de Tour interes
santer gemaakt. Maar daartegenover
staat, dat aeze beginfase met negen
etappes als aanloop voor de grote sprong
over de drie bergketens Pyreneeën,
Cevennen en Alpen weer te lang is
geweest. Er is tot Bordeaux dag in dag
uit van het begin tot het einde gevoch
ten alsof de Tour aan de Gironde zou
eindigen.
Fut eruit
Toen het ware strijdtoneel eenmaal
was bereikt, was de fut eruit en in na
genoeg gesloten gelederen is de meute
over de ruggen der bergreuzen gekropen
Goddet zal van de bergen niets anders
meer mogen verwachten. De uitgespro
ken klimgrootheden bestaan klaarblij
kelijk niet meer en bovendien zijn de
geitenpaden langs de afgronden lang
zamerhand geëffende boulevards gewor
den. Zo geëffend zelfs, dat onze corpu
lente bijna 50-jarige hotelier uit Luchon,
zonder al te veel moeite een wedden
schap kon winnen door op zijn gewone
fiets de Tourmalet over te peddelen.
Goddet behoeft zich van de prestaties
van onze hotelbaas uit Luchon niets
aan te trekken, maar hij zal toch moe
ten zoeken naar een oplossing in de
vorm van een ander traject, waarin de
bergen geen negen ritten van de start
verwijderd liggen.
grote en kleine wielerlanden meende te
moeten onderscheiden. De praktijk heeft
inmiddels uitgewezen, dat de achtmans
formaties wel bijzonder in het nadeel
waren tegenover de grote ploegen. Zij
hadden bij de acties van de koers, zowel
voorin als i*< de achterhoede, een bijna
onuitputtelijk lijkend reservoir tot hun
beschikking. Het zou dan ook niet te
verwonderen zijn als Goddet voor 1961
zou terugvallen op de normalere toe
stand van althans numeriek gelijkwaar
dige ploegen. In dat geval zou ook Ne
derland een nieuwe kans moeten krijgen
om met een eigen equipe te mogen aan
tonen, dat de opgedrongen „inwoning"
van de Luxemburgers in de voorgaande
twee jaren op een vergissing berustte.
De oranjemannen brachten dit over
duidelijk tot uitdrukking in het ploe
genklassement, waarin zijn direct na de
vier grote ploegen beslag legden op de
vijfde plaats met slechts een seconde
achterstand op Spanje. Maar bovendien
eindigden de Nederlanders met een zeer
grote voorsprong als eerste van de
kleine formaties, hetgeen op de slotdag
het lieve sommetje van 7500 harde fran
ken opbracht.
Kern aanwezig
De kern voor een wellicht nog succes
volle equipe voor de toekomst is zeker
aanwezig. Laten we niet vergeten dat
de Nederlanders gehandicapt de strijd
ingingen omdat Jo de Haan tijdens de
training voor de Tour door een onge
lukkige val zijn plaats moest afstaan en
Dick Enthoven de gevolgen van een on
geluk in de Dauphine Libere niet bij
tijds te boven was gekomen. Behalve
over dit tweetal kan de KNWU voor de
komende jaren voorts beschikken over
een Bas Maliepaard en een Toon van
der Steen om er maar enkele te noe
men die met Ab Geldermans, Jo de
Roo en Coen Niesten de basis van de
Dolgelukkig zwaait de winnaar
van de 47ste Ronde van Frankrijk,
de Italiaan Nencini met de bloemen
tijdens de huldiging in Parijs.
geschreven worden. Buchly zelf weet
dit aan de overmacht van de grote ploe
gen. „Met veertien man hadden we nog
meer kunnen bereiken, al had ik ook nu
wel een etappezege verwacht. Maar des
ondanks ben ik best tevreden. Het was
de eerste keer, dat ik een Tour zonder
klachten van de renners heb kunnen
volbrengen. Ik heb het best naar mijn
zin gehad". Daarmee vertolkte Buchly
eigenlijk wel de stemming van het zes
tal, dat zich in Parijs ook over de ver
diensten bijzonder tevreden toonde. In
totaal reden onze jongens een dikke
40.000 nieuwe franken bijeen, dat is
ruim 30.000 gulden.
Uitslag 20ste etappe (Besan?on-Troyes
229 km.)
1. Beuffeuil (Centr.-Zuid) 5.52.25 (met
bonificatie 5.51.25)2. Le Buhotel (West)
5.53.14 (met bonificatie 5.52.44); 3. Bru-
ni (It.) 5.53.15; 4. Graczyk (Fr.); 5.
Kersten (Ned.); 6. Molenaers (Belg): 7.
Graf (Zwits.-Lux.)8. Wim van Est
(Ned.)9. Suarez (Sp.) 10. Ruby (Centr.
Zuid); 11. Bilhouet (West); 12. Busto
(Centr.-Zuid), allen in dezelfde tijd als
Bruni; 13. LeMenn (Centr.-Zuid) 5.54.01
14. Geldermans (Ned.) z.t.; 15. Wasko
(Parijs-Noord) z.t.; 16. Gainche (West)
5.54.07; 17. Everaert (Fr.) 5.54.27; 20.
Van der Borgh (Ned.); 22. Piet van Est
(Ned.); 23. Piet Damen (Ned.). Vervol
gens het peloton in dezelfde tijd als
Everaert: 5.54.27.
Ploegenklassement 20ste etappe: 1.
Centraal-Zuid 17 uur 38 min. 06 sec.; 3.
West 17.40 06; 3. Nederland! Kersten, W.
van Est, Geldermans) 17..40.31; 4. Ex
aequo: Spanje, Zwitserl. ,Lux., België,
Italië en Frankrijk
Het algemeen ploegenklassement na de
20e etappe ziet er als volgt uit:
1. Frankrijk 319 uur 46 min. 13 sec.; 2.
Italië 319.59.19; 3. België 320.48.14; 4.
Spanje 321.37.08; 5. Nederland 321 47.09;
6. Parijs Noord 322.42.54; 7. Centraal-
Zuid 322.47.14; 8 Duitsland 323.38.05; 9.
West 323.53.49; 10. Zwits.-Luxemburg
324.16.16; 11. Oost-Zuid-Oost 326.02.15.
Uitslag 21ste en laatste etappe (Troyes
—Parijs, 200 km.)
1. Graczyk (Fr.) 5.19.30 (met bonifica
tie 5.18.30); 2. Brum (Italië) 5.19.30 (met
bonificatie 5.19.003. Viot (Parijs-Nrd.)
5.19.30; 4. Van Aerde (België); 5. Wim
van Est (Ned.); 6. Piet van Est (Ned.);
7. Kersten (Ned.). Vervolgens het gehe
le peloton in dezelfde tijd als Viot:
5.19.30. Drie renners arriveerden met ge
ringe achterstand: de Spanjaard Otano
(5.20.46» en zijn landgenoten Pacheco en
Berrendero (beiden in 5.22.48».
De Nederlanders werden geklasseerd:
21. Damen, 37. Geldermans, 73. Van der
Borgh.
Eindklassement 47ste Tour;
1. Nencini (Italië) 112.08.42; 2. Battis
tini (It.) op 5 min. 02 sec.; 3. Adriaens
sens (België) op 10 min. 24 sec.; 4. Jun-
kermann (Duitsl.) op 11 min. 21 sec.; 5.
Planckaert (Belg.) op 13 min. 05 sec.; 6.
Mastrottó (Fr.) op 16 min. 12 sec.; 7.
Pambianco (Italië) op 17 min. 58 sec.;
8. Anglade (Fr.) op 19 min. 17 sec.; 9.
Rohrbach (Centr.-Zuid) op 20 min. 02
sec.; 10. Massignan (It.) op 23 min. 28
sec.; 11. Manzaneque (Spanje) op 25
min. 59 sec.; 12. Geldermans (Ned.) op
26 min. 33 sec.; 13. Graczyk (Fr.) op 26
min. 55 sec.; 14. Mahe (Fr.) op 32 min.
36 sec.: 15. Rostollan (Fr.) op 34 min. 18
sec.; 16. Darrigade (Fr.) op 37 min. 23
sec.; 17. Suarez (Spanje) op 39 min.; 18.
Delberghe (Fr.) op 44 min. 25 sec.; 19.
Pavard (Fr.) op 48 min. 13 sec.; 20. Mo
rales (Spanje) op 50 min. 44 sec.; 27.
Damen (Ned.) op 1 uur 21 sec.; 28. Piet
van Est (Ned.) op 1 uur 2 min. 48 sec.;
33. Baldini (It.); 34. Van der Borgh
(Ned.) op 1 uur 25 min. 27 sec.; 39. Wim
van Est (Ned.) op 1 uur 40 min. 10 sec.;
45. Kersten (Ned.) op 1 uur 54 min. 16
sec. 81 en laatste de Spanjaard Berren
dero bijna vijf uur achter Nencini.
Ploegenklassement laatste etappe: 1.
Frankrijk 15.57.30; 2. Italië 15.58.00; 3.
ex aequo België, Nederland (Wim van
Est, Piet van Est en Kersten), Zwitserl.-
Luxemburg, Oost-Zuid-Oost), Parijs-
Noord, West, Centraal-Zuid, Spanje en
Duitsland.
De eindrangschikking der ploegen:
1. Frankrijk 335.43.43; 2. Italië 335 57.19
3. België 336.46.44; 4. Spanje 337.35.38;
5. Nederland 337.45.39; 6. Parijs-Noord
338.41.24; 7. Centraal-Zuid 338.45.44; 8.
Duitsland 339.36.35; 9. West 339.52.19;
10. Zwits.-Lux. 340.14.46; 11. Oost-Zuid-
Oost 324.00.45.
Nederland won in de laatste etappe
het ploegenklassement van de achtmans-
ploegen. Ook in de eindrangschikking
van de equipes van acht renners was de
eerste plaats voor onze landgenoten.
De speciale prijzen voor de achtmans-
ploegen werden in de laatste etappe toe
gekend aan Viot Parijs-Noord i, als lid
van een regionale equipe en aan de Ne
derlander Wim van Est. als lid van een
landenteam.
Eindstand puntenklassement:
1. Graczyk <Fr.» 74 punten; 2. Battis
tini (Italië) 40 pnt.: 3 Nencini (Italic)
35 pnt.; 4. Defilippis (Italië) 25 pnt.; 5.
Darrigade (Fr.) 22 pnt.; 6 7 Bruni (It.)
en Van Aerde (Belg 19 pnt.; 11. Van
der Borgh (Ned.) 14 pnt.
De Fransman Graczyk werd uitgeroe
pen als de strijdlustigste renner van de
laatste etappe en tevens van deze gehele
Ronde van Frankrijk, waarmee hij een
extra-prüs verdiende van 5000 nieuwe
franken. Na hem kregen de meeste stem
men op zich verenigd de Italiaan Bat
tistini en de Franse regionalen Milesi
(Oost-Zuid-Oost) en Beuffeuil (Cen
traal-Zuid).
Het gemiddelde van Nencini over de
4173.800 km. bedraagt 37,210 km. per uur,
waarmee hij een nieuw record heeft ge
vestigd. Het oude stond met een gemid
delde snelheid van 36.905 km. per uur
sinds 1958 op naam van de Luxemburger
Charly Gaul.
De laatste premie voor de „pechvogel
van-de-dag" viel ten deel aan de Frans
man André Darrigade, die vlak voor het
Pare des Princes 'n lekke band kreeg en
daardoor niet kon deelnemen aan de
eindsprint. Als de „ongelukkigste" ren
ner van deze Tour werd uitgeroepen de
Franse nationaal Roger Rivière, die in
de etappe van Millau naar Avignon door
een val in een ravijn ernstig werd ge
wond, in een ziekenhuis moest worden
opgenomen en daarmee alle hoop op een
goed resultaat - hy bezette op dat mo
ment in het algemeen klassement de
tweede plaats met een achterstand van
1 min. 38 sec. op Nencini - in rook zag
vervliegen.
Weer pech
Terwijl de Nederlandse renners in het
gedrang op het middenterrein door
KNWU-voorzitter dr. P. van Dijk en het
De laatste etappe had het gebruike
lijke beeld van de parade langs de men
senmassa's. die ondanks het regenach
tige weer en ondanks de wetenschap,
dat er toch niets zou gebeuren, met
honderdduizenden naar het parkoers
tussen Troyes en de Ville Lumiere wa
ren getrokken. Om nog iets van leven in
de brouwerij te brengen, hadden de or
ganisatoren zes klassementsproeven met
hoge prijzen ingelast. Ook daarin zege
vierde Jean Graczyk, die behalve tot de
strijdlustigste renner van de gehele
Tour ook nog tot de strijdlustigste van
de laatste dag werd uitgeroepen. Elke
sprint was aanleiding tot een ontsnap
ping van enkele renners.
Wim van Est. waagde zijn kans na de
spurt in Versailles, maar er waren te
veel gegadigden voor een zege in de
laatste etappe en geen vlucht kon zo
doende slagen.
De Nederlanders waren overigens best
tevreden met het resultaat van de slot
rit, waarin Wim van Est als vijfde de
beste buitenlander van de kleine ploe
gen werd en waarin hij met broer Piet
(zesde) en Jaap Kersten (achtste) naast
de individuele dagprijs ook nog de dub
bele dagprijs voor de kleine ploegen won
en daarenboven de eerste plaats in het
eindklassement der kleine ploegen nog
eens dik onderstreepte.
Nederlanders
Zonder enige overdrijving kan gesteld
worden, dat de Nederlanders in deze
Tour het recht verworven hebben vol
gend jaar weer als een volwaardige
wielernatie behandeld te worden
Als tenminste Jacques Goddet blijft
vasthouden aan zijn „vondst" om on
derscheid te maken tussen wat hii j\h
Nederlandse vertegenwoordiging in de
Tour zullen moeten uitmaken.
De ploeg, die onder leiding van Klaas
Buchly de Tour 1960 tot een goed einde
bracht, vormde een eenheid, niet in het
minst door de aanwezigheid van de
„rijdende captain" Wim van Est, wiens
grote Tourervaring onmisbaar was.
Want Klaas Buchly was dan wel in
naam ploegleider, maar in werkelijkheid
gaf het tactische inzicht van Wim van
Est in de koers de doorslag. En mis
schien zou het wel nuttig zijn onze
Tourveteraan volgend jaar in een jonge
ploeg nog een keer te laten meerijden.
Zelf wil Wim dolgraag. „Als de omstan
digheden het toelaten ben ik weer van
de partij", zei de ronde Brabander ons
in het Prinsenpark.
Nieuwe kans
Maar ook Klaas Buchly verdient een
nieuwe kans. Hij stond voor een moei
lijke taak te bewijzen dat oranje een
eigen ploeg in La Grande Bouclé vaard
is. En al was hij dan niet een grote baas
als Binda en Bidot en om het verleden
nog maar weer eens op te roepen als
Kees Pellenaars, de Hagenaar vond de
juiste manier om het „moreel" van de
ploeg te dienen. Hij heerste niet over
de ploeg, maar was een goed kameraad,
die op zijn tijd met een kwinkslag alle
narigheid deed vergeten. Buchly was
misschien wel wat te voorzichtig na alle
kritiek, die er in het verleden op hem
was geuit. Juist daarom zou men hem
een tweede kans niet moeten weigeren.
Deze Tour heeft de oud-sprinter het
zelfvertrouwen gegeven, waarop hij in
de bekomst zal kunnen voortbouwen.
Dat er nu geen etappe-overwinningen
wev^c" beh°aH, kan niet op zijn conto
Toekomst
Van de acht renners, die ruim drie
weken geleden uit Rijssel vertrokken,
heeft Ab Geldermans zich een kansheb
ber voor de toekomst getoond. De Be-
verwijker is een raspaardje, dat zich, na
wat meer routine opgedaan te hebben,
in de komende jaren onder de groten
van de weg zal kunnen scharen. Met
zijn twaalfde plaats heeft Geldermans
een veelbelovend Tourdebuut gemaakt.
Niet voor niets kwam zijn stalbaas Lou-
viot onmiddellijk na de finish in het
Prinsenpark Geldermans feliciteren.
Van de anderen hebben eigenlijk al
leen Piet Damen en Martin van der
Borgh niet aan de verwachtingen vol
daan. Van der Borgh putte zich teveel
uit in de 15e etappe, waarin hij op de
finish in Gap de winst aan de Belgische
wegsprinter Van Aerde moest laten en
was nog voor de Alpen „uitgeblust
1 Wim van Est was de steun en toeverlaat
van de ploeg, de enige ook. die in de
vlakke aanloop naar de bergen heel
dicht bij de gele trui kwam. Zijn broer
Piet daarentegen begon pas in de tweede
helft van de Tour goed te rijden, even
als trouwens Jaap Kersten, die een
haast onvervangbare „knecht" is.
Het was bijzonder jammer dat de
Nederlandse ploeg Coen Niesten zo
vroeg verloor. Hij was niet alleen de
grapjas, om wie men schaterde van
het lachen, maar hij had tot ieders
verrassing in de allereerste bergrit
een aanleg laten zien, die het beste
deed hopen. En tenslotte Jo de Roo.
De Zeeuw, die vroeg in het seizoen
de Ronde van Sardinië had gewon
nen, kon in de Tour zijn draai niet
Het Nederlandse Tourgroepje
werd in het Pare des Princes ge
huldigd wegens het winnen van het
ploegenklassement der kleine lan
den. Van links naar rechts Jaap
Kersten. Wim van Est, ploegleider
Klaas Buchly voor deze gelegen
heid ook op een fiets) Ab Gelder
mans. Piet van Est. Piet Damen en
Martin van der Borgh.
Goddet„Nederland
komt weer terug!"
Bij de aankomst van de Tourkara
vaan in Parijs heeft directeur Jacques
Goddet duizend-en-een ceremoniële ver
plichtingen en maar heel weinig tijd
en lust om op vragen te antwoorden.
Maar toch was hij gistermiddag on
middellijk bereid het volgende oordeel
over de Nederlandse ploeg te geven:
„Uw equipe heeft op mij als geheel,
als eenheid, een bijzonder goede indruk
vinden en sleepte zich slechts voort
tot na de rustdag. Maar de klasse is
ongetwijfeld ook bij De Roo aan
wezig en men zal een volgende keer
beslist opnieuw een beroep op hem
doen en dan wellicht met meer
succes.
Het peloton hield stil en nam de
petten af. Het gebeurde in het klei
ne bijna onooglijke dorpje Colom-
bey-les Deux-Eglises op ongeveer 55
km voor de finish van de voorlaat
ste etappe, waar op dat moment
een rijzig heer zich in gezelschap
van een dame losmaakte uit het
publiek langs de kant van de weg.
Het was generaal Charles de Gaulle
en zijn echtgenote, die geheel on
opvallend tussen de bewoners van
het dorp, waar het Franse staats
hoofd de dagen, dat zijn aanwezig
heid in Parijs niet noodzakelijk is,
doorbrengt, de doorkomst van de
troepen van collega-generaal Jac
ques Goddet wilde gadeslaan.
De algemeen secretaris van de
Tour, Jean Garnault, die de etappe
achterop een motor volgt, had ech
ter ver voor de karavaan uitrij
dend de president tussen de massa
ontdekt.
Hij reed onmiddellijk de naderende
rennersstoet tegemoet om Tour
baas Goddet van het hoge bezoek
op de route te verwittigen. Goddet
nam onmiddellijk zijn besluit. Hij
reed langzaam langs de renners
om hen mede te delen, dat in Co-
lombey-les Deux-Eglises een halve
minuut halt zou worden gehouden.
De gele-truidrager Gastone Nenci
ni. de groene-truidrager Jean Grac
zyk en regenboog-truidrager we
reldkampioen André Darrigade
werden naar de kop van het pelo
ton gedirigeerd en het consigne
werd gegeven: zodra de Franse pre
sident naar voren treedt, petten af.
Generaal De Gaulle schudde de
renners met de ere-tricots de hand,
wisselde enkele woorden met God
det en de aanstaande Tourwinnaar
Nencini en groette met het beken
de brede gebaar van beide handen
de rest van de renners, die na het
korte oponthoud weer rustig ver
der peddelden.
Het was het enige interessante
moment van de etappe van zater
dag.
gemaakt. Het is een ploeg vól goede
wil en met grote atletische kracht. Met
uitzondering van de prachtig rijdende
Geldermans mankeert het de Neder
landers echter aan individuele lacali-
teiten en aan het juiste gevoel voor de
plaats en het moment voor de grote
slag in elke etappe. Maar nogmaals,
de homogeniteit heeft mij gefrappeerd
en ik durf te zeggen dat het m dat
opzicht de beste Nederlandse ploeg
was, die ooit in de Tour heeft gereden.
De plaats van Nederland tussen de
grote landen is bijzonder fraai".
„Dus in de volgende Tour kan Ne
derland met een volledige ploeg star
tenf"
Goddet lachte geheimzinnig.
„Het staat nog niet vast of wij vol
gend jaar weer deze landenformule
.uilen gebruiken. Misschien worden de
ploegen weer even groot, misschien
ook niet. In dat laatste geval is Neder
land zonder twijfel een serieuze kan
didaat voor een plaats bij de grote
ploegen".
